STELL'S POV
[LIBRARY]
I saw the ugly woman na until now I still don't know what her name is.
Hindi niya maabot o mukuha iyong librong gusto niyang basahin, kaya ako na lang ang kumuha.
Napatingin siya sa akin. "Kelan ka pa naging mabait?" kunot noo niyang tanong. Natawa ako.
"Mabait naman talaga ako, eh. Yung mga kasama ko lang talaga ang hindi"
Napatingin siya sa librong hawak-hawak ko. "Akin na nga yan" inaagaw sa kamay ko. I lifted suddenly.
"Agh!" sigaw niya dahil hindi niya makuha.
"Try mo ngang abutin" lalo ko pang itinaas.
"Akin na 'yan kasi!" Tumalon siya para maabot niya yung libro pero hindi niya parin makuha.
'Haha!'
Binasa ko yung ibabaw ng librong hawak ko at laking gulat ako sa nabasa.
'HOW TO BE BEAUTIFUL?'
I looked at her, so she stopped in his tracks. "Nagbabasa ka neto? Gusto mo maging maganda?" Napatango nalang siya na medyo nahihiya. "Pwede kitang tulungan" ngiti kong saad. "My Mom is a dermatologist, kung gusto mo ipaparetoke kita... Oops, don't worry you won't pay anything"
Nanlalaki ang mga mata niya sa narinig mula sa akin, pero bigla ding nagbago yung mukha niya.
"Hindi ko naman kelangan mag pa surgery, maganda naman talaga ako, eh... Akin na nga 'yan kasi." pagpupumilit niya. "Isa, dalawa, tat---"
"Hindi ko 'to ibibigay sayo kung hindi ka mag ye-yes to my liking... Bahala ka, ayaw mo yun gaganda ka, hindi ka na bubulihin nung apat na kaibigan ko" nguso kong aniya. Nagpapa-cute.
Natahimik lang siya bago nagsalita ulit. "Ayoko nga kas---"
"Oh, ano? Nagdadalawang isip ka no?" Natigilan siya sa sasabihin kaya nasabi ko 'to.
"Kung gaganda ako, hindi ka ba magugulat sa malalaman mo, sa totoo kong itsura?" Nagsalubong ang kilay ko sa sinabi niya. "Baka kapag gumanda ako, ehem..." kunwaring naubo. "Ewan ko na lang" dagdag niya pa. Hindi ko siya ma gets. Pangiti-ngiti siya sa sinasabi niya at sumandal sa books wall at tinignan niya akong mabuti. "Wala ka bang napapansin sa mukha ko, kahit kunti lang? At bakit kaya hindi niyo tinatanog yung name ko?"
'Oo nga naman, bakit hindi namin tinatanong ang pangalan niya? Hays! 'Di pala kami interested sa kaniya.'
"Hindi ba kayo interesado sa akin? Paano kaya kung malaman ninyo ang real name ko" Nakakalokong ngumiti. Hindi ko siya maintindihan. Ang dami niyang sinasabi, ewan ko ba dito sa babaeng 'to.
Kaya tinanungan ko na siya. "Eh, ano bang pangalan mo?"
Napatayo siya ng maayos at inayos ang damit. "Ayoko ngang sabihin, bahala kang maghanap sa students name. Kung talagang interested ka sa 'kin, gagawin mo yun" she raised her eyebrow and leave.
"Hoy! Itong libro!" sigaw ko.
"Ibalik mo na yan diyan, 'di na ako magbabasa!" she shouted.
I'm so confused with her, what he's implying? Hindi ko ibinalik yung libro, inilagay ko sa bag ko iyon at papag-aralin ko sa bahay mamaya. Gusto ko talaga siyang maging maganda.
Because I was confused for her. Pumunta ako sa Students Name at hinanap ang name niya doon.
Hindi ko alam kung bakit ako kinakabahan. Pero kasi nung nakausap ko siya sa harap-harapan kanina, pakiramdam ko kilala niya ako matagal na.
At iyon ang first time na naglapit kami sa isat-isa na sobrang lapit. Habang nakatitig nga ako sa mata niya ay sobrang hawig nung kay Tintin.
Hinding-hindi ko makakalimutan ang mata ni Tin. Sino ba naman makakalimot sa pinaka favorite ko na parte ng katawan ng taong gusto ko, diba?
Mula pa nung makita ko siya noong naka-away niya si Pablo, natahimik ako at natulala. Dahil kahit ganoon yung itsura niya ay medyo hawig niya talaga kaunti si Tintin.
I don't know bakit hindi nakikita nung apat iyon, pero siguro kinalimutan na nila si Tintin kaya ganun, siguro ako lang ang hindi kaya ako lang ang nakapansin.
Nakita ko yung picture niya sa isang papel kaya alam kung iyon na yung students bio niya here in Libertine. I immediately looked at her name and I could almost let go of the paper I was holding. Biglang nanginig ang mga kamay ko at pumatak ang luha ko na hindi ko namamalayan.
'ATINA MENDOZA BERNARDO'
'Father: DOMENICK SUIZ BERNARDO'
'Mother: MARIANNE MENDOZA BERNARDO'
Nanipit ang puso ko sa nabasa at halos hindi ako makahinga. 'Paano siya naging ganun? Bakit siya naging pangit? Bakit?'
Ang dami kong tanong sa sarili ko at sa kaniya, kaya agad akong umalis sa students name room at hinanap siya.
[LOCKER AREA]
It's a good thing there's no one here in the locker area. Naramdaman niya atang may tumabi sa kaniya kaya agad siyang lumingon sa gawi ko.
Magsasalita na sana siya kaso inunahan ko na siya. "I know, I know everything. I know you, you're Tintin, si Tintin na kaibigan ko noon, si Tintin na kaibigan namin" She just looked at me stunned and in disbelief. "Bakit hindi mo sinabi agad sa am---"
She put her index finger in my lips. "Shhhhh... Hindi pwedeng malaman ng iba, okay?" at tinanggal din agad. Napalunok tuloy ako.
"Bakit?" bulong ko.
"Basta, hindi pa ako handa"
"Tin, matagal na silang nananabik na makita ka"
"Pero, Stell. Hindi pa ito ang tamang oras, may gagawin pa ako, nagsisimula pa lang ako"
"Bakit ka ba naging ganyan, ano bang nangyari sayo mula noong nawala ka?"
"Long story Stell, but don't worry I'll tell you the reason why I became ugly... Pero sana Stell..." Hinawakan niya ang magkabilang kamay ko. "Sa atin lang dalawa 'to ah. E-promise mo sa akin na wala kang pagsasabihan kanino man, lalo na yung apat. Gusto ko kasi sila mismo makakaalam kung anong pangalan ko, I hope you understand and fulfill, Stell"
"I miss you so much, Tin" I hug her immediately in deeper, yung yakap na pananabik. "Hindi ko hinangad kung anong itsura mo pagbalik mo, basta makita lang kita, masaya na ako" I cried. Bumitaw din agad ako at nagpunas ng luha when I let go. Nagulat ako ng makitang umiiyak din siya.
Iniabot ko yung panyo ko sa kaniya pero tinanggihan niya lang. 'Hayyss, siya na siya parin si Tintin, walang pagbabago.'
Hanggang ngayon ayaw niya parin mag punas ng luha sa panyo. I just smiled, kasi kahit nagbago 'yong mukha niya, yung ugali niya hindi nagbago.
'She still the Tintin then.'
"I'll Promise hindi ko sasabihin" I smiled at her again.
KEN'S POV
[BILLIARDS GAMING]
I picked up the cue sticks and pooled the balls. And bogsh! Three balls I entered.
"Yow! Nice pre, ang galing mo talaga mag billiards!" hangang sambit ni Pablo sa akin.
I smirk to him. "Syempre Ken Suson 'to eh" Nang bigla kong maalala si Tintin sa isip ko. Nasimangot ako.
'Kailan ba mangyayari yung papanoodin niya ako maglaro ng billiards at ipagyayabang sa mga kalaban ko na "boyfriend ko yan!"?'
'At kelan ko ba siya magiging HARUKO na ako ang SAKURAGI niya?'
Pero malabo atang maging totoo ang mga iyon dahil magpa hanggang ngayon hindi ko parin siya nakikita. Itinuloy ko na lang ang paglalaro ng biliards. Habang naglalaro ay nasagip ng mata ko si Stell na may ka chat at pangiti-ngiti pa.
'Eh di sanaol na lang sa kaniya.'
Lumapit ako sa kaniya pagkatapos kung i-shoot ang ball 8. "Who is that dre? Ikaw, ah"
"Kaya nga. Sino yan, pabulong?" biglang sumabat din itong Justin na 'to.
"Wala. Mga baliw kayo"
"Mag break sana kayo sa darating na Valentine's Day, haha" si Josh.
"Hala, sira! Hindi ko nga 'to girlfriend!"
"Eh, susss... Palusot that come that p.h kapa, eh. Hali na nga tayo mga dre, maglaro na nga lang tayo" si Josh.
"Sige, tara na" tugon ko at ipinagpatuloy namin ang paglalaro except kay Jah at Stell.
STELL'S POV
[CAMPING]
Lumipas ang ilang buwan ay nagkaroon ng camping ang school at naging majority na mag camping sa beach kesa sa forest.
"Mag bonfire tayo" pag-aaya ni Irene sa amin nang puntahan niya kami dito sa labas ng tent namin.
"Sige" si Pablo.
"Oh, where are you going Stell?" tanong sa akin ni Irene dahil aalis sana ako para puntahan si Atina dahil alam kong mag-isa lang siya.
"H-huh? Ahm, may pupuntahan lang saglit" pamamaraan ko.
"Punta lang ba talaga, Stell?" tinignan ako ni Josh na nakakaloko. "Sigurado ka? Baka pupuntahan mo yung girlfriend mo, ha?"
"What?!!" Nabigla kaming lahat sa sigaw ni Irene. "May girlfriend ka na, Stell? Who is she?" nakasalubong ang kilay niyang tanong sa akin.
I know he's surprised because she likes me, and she's afraid someone else will take me away. That's why she always looks like that when someone tells me that they like me or may girlfriend na ako.
Napatayo siya at sinabing... "Huwag kang aalis. Walang aalis. Pag sinabi kong mag bo-bonfire tayo, mag bo-bonfire tayo, okay?" Tinignan niya kami isa-isa. Hindi na lang ako napaimik.
Ang akala kasi nung apat ay may jowa ako kasi lagi akong may ka chat. Eh ang hindi nila alam na si Tintin lang naman iyon dahil pinag-uusapan na namin yung pagpapaganda niya.
Ka chat ko rin yung dalawa, sina Trisha at Natalie kasi doctor ang mga parents nila.
But she won't do a surgery, ibabalik lang ang totoong mukha niya. Surgery is different from beautify to restore her true face.
IRENE'S POV
Naging masaya naman kami sa pag bo-bonfire kanina, medyo nainis lang talaga ako ng malaman na may girlfriend na si Stell. I don't know is it true or joke, but nainis talaga ako.
Now ay done na kami sa pag bo-bonfire and papunta na ako sa tent namin ni Dona when I could hear a voice under dito sa tapat kong tent which is tent ni Stell, I came over to hear what they were talking about.
At napahawak ako ng sa labi ko dahil medyo familiar ang boses ng kausap niya. Nang finocus ko ang pakikinig ay nakilala ko na kung kaninong boses iyon.
"Kailan mo balak magpakilala sa kanila?"
"Stell, hindi ba't sabi ko sayo ay huwag mo na ngayon"
'Oh my ghaddd! Alam na ni Stell na siya si Tintin? No, hindi ako papayag!'
Halos nandilim ang paningin ko ng marinig silang dalawa na nag-uusap sa loob ng tent.
'This is crazy. No! Hindi pwede 'to, baka ikwento ni Atina kay Stell kung bakit siya naging pangit.'
"Si Irene? Anong gagawin mo sa kaniya? Are you going to start taking revenge on her?" Nagsalubong ulit ang kilay ko sa narinig. It was as if she had a plan for me.
'Pwes uunahin na kita ngayon pa lang, Atina. Hindi ako papayag na masisira mo ang mga plano ko. Hindi ko pa nakukuha si Stell, kaya hindi pa ako tapos sa mga plano ko.'
'Kung sisirain mo ako. Tsskk! Sige, magsiraan tayong dalawa, tignan natin kung sinong mananalo.'
'Maghihiganti ka diba? Pfffttt, hinding-hindi mo ako mapapabagsak, dahil malabong may mapapaniwala ka pa dahil itsura mo pa lang, talo ka na.'
-----
Hours passed and I saw Stell walking on the beach. I restrained myself first para hindi niya mahalatang may alam na ako.
Sinabayan ko siya sa paglalakad kasabay ng magandang tanawin. It's twelve midnight already. Hindi siya umiimik at alam kong galit siya sa akin. I was about to speak but he preceded me.
"Ang sabi mo noon sa amin nung lumipas ang isang buwan na hindi na namin nakakausap at nakikita si Tin dahil pinalayas sila ni uncle Domenick. Sabi mo sa amin patay na siya! Pero hindi kami naniniwala doon dahil walang proof. Napakasinungaling mo Irene!"
Napatingin ako sa kanya at napalunok. Pero pinakita kong siya ang mali. "What? Stell totoong patay na si Tintin---"
"Patay na? Irene, buhay na buhay siya Irene, buhay na buhay siya!"
"Buhay?" tanong ko, kunwaring wala akong alam.
"Irene tama na 'yang kasinungalingan mo, sinabi sa akin ni Tin na alam mo na, alam mo na na siya iyong babaeng tinatawagan mong Trash Girl... Kaya huwag mo kung ikutin dahil bisto ka na, you are just getting started but sink in right away"
Hindi ako napaimik. Napapikit ako because I feel I'm stupid. Pinagpatuloy niya ang paglalakad niya, kaya sinundan ko siya at hinabol.
"Stell! Stell! Stell, wait!"
"Hinding-hindi kita mapapatawad sa ginawa mo kay Tin, buong akala namin ay wala na siya pero..." Napatigil siya sa paglalakad at tinignan ako. "Pinaikot mo kaming lahat, ginawa mo iyon para maging kaibigan mo kami dahil naiinggit ka sa kaniya... Why are you jealous of her? After all you are the real child. Bakit Irene---?"
"Yes, Im the real child, Stell. But in the five of you, I haven't even experienced what you were going through with her before" agad kong sabi na gigil. "Ako nga ang totoong anak pero hindi ko naranasan na maging kaibigan niyo ako kahit na lagi naman kayong nasa bahay... Puro siya nalang, siya nalang palagi!" I cried.
"Bakit siya lagi? Dahil ang sama mo noon, hanggang ngayon din pala! Tinitimpi ko lang Irene pero minsan ayoko narin kitang makasama... At kung tatanungin mo bakit si Tin ang pinili namin kaysa sayo? Only one, she is kind unlike you."
Napaalis siyang tuluyan at iniwan niya akong mag-isa. Nandidilim ang paningin ko kaya agad kong pinuntahan si Atina sa tent nila ng mga kaibigan niyang sina Trisha at Natalie. Kaso wala siya doon sa tent, hinanap ko siya sa kung saan saan pero wala siya. Nang hindi ko siya mahanap bumalik ako sa beach at...
'Nice, she's here.'
She was looking at the stars and sitting on the sand. Pero hindi ko pinalampas ang pag mumuni-muni niya.
"Hello Atina, Tintin for short" agad kong hinawakan ang nakalugay niyang buhok at hinila. "How are you my dear?"
"A-aarray ko! Irene bitawan mo n-nga ak-kko!" shock reaction, syempre ano pa nga ba.
"What, bibitawan kita? Nooo wayyyy... Ano ako uto-uto?" lalo ko pang hinigpitan ang pagkakahawak ng buhok niya. "When the four find out that you are Tintin, I will kill you so that you will not be able to speak" nanggagalaiti kong aniya.
"Subukan mo, ipapakulong ka ni Stell kung mangyari yun... At bakit ka ba natatakot? Oh, nga pala, you're afraid of going to jail or maybe Daddy will kick you out of the Mansion when they find out that you and your Mom are the reason why naging pangit ako. Sabihin mo kasi, takot ka lang!"
Hindi ako nakapagsalita sa sinabi niya pero hinigpitan ko lalo ang buhok niya na hawak ko.
"Irene, a-aray---"
"FYI Tintin, huwag mong tawagin si Dad na Daddy dahil hindi ka naman niya anak. At isa pa malabong mangyari 'yang iniisip mo!"
Kinaladkad ko siya. "Halika nga ditong babae ka, I will drown you in the sea para malunod ka!" gigil kong saad.
"Bitawan mo siya!" I stopped when Trisha suddenly came.
"Don't interfere with it, Trisha!" I said annoyed.
"What if I want to interfere?" she raised her eyebrow at me, she's so annoying.
"Bakit ka ba umeepal sa lahat ng ginagawa ko, huh?"
"'Cause sinira mo pagiging face of the campus ko noong high school tayo. Sino ba namang tao ang hindi maghihiganti sa isang katulad mo!" Lumapit siya sa akin ng tuluyan. "Get ready because Atina and I will join forces to avenge you, now find a place to hide if you want to survive"
My jaws open what she said. Nagsalubong ang kilay ko sa narinig. Tuluyan kong pinakawalan sa pagkakahawak si Atina and I close my palm out of anger and want to punch in anoyance.
"Bwisit ka talaga sa buhay ko Atina! Ahhh! Nakakainis ka!" sigaw ko ng makaalis na sila.
ATINA'S POV
*After Two Months*
Nandito ako ngayon sa clinic ni Tita Emma, Stell's Mom. Dahil sisimulan na ang pagpapaganda ko dahil nga dermatologist sila. Pero bago muna yun, Tita Emma couldn't believe I was alive, because they knew I was dead a month after I left.
'Kakainis talaga 'tong Irene na 'to.
Nagkakalat noon ng kung ano-ano, hayyysss.'
"Are you ready Tin?"
Nanlaki ang mata ko ng makita ang mga malalaki na hugis karayom na itutusok sa mukha ko. "Parang hindi ko po ata kaya 'yan, Tita"
"Ano ka ba 'wag kang matakot. Kung gusto mo talagang maghiganti kay Irene gagawin mo 'to... At kung gusto mong pagsisihan nung apat ang pang bubully nila sayo, gagawin mo 'to" Napapikit nalang ako at nanalangin. "Relax, relax ka lang"
*After so many hours*
Parang gusto kong sumigaw sa nararamdamang sakit ng mukha ko.
'Ang bigat-bigat ng pakiramdam ko.'
Napatingin ako sa salamin at halos tumalon ako sa nakita. Kuminis ang mukha ko at bumalik kung ano talaga yung itsura ko. Hindi ako niretoke pero tinanggal ang mga pimples ko sa face at pinakinis.
"Now, ipapaganda naman kita sa hairstylist at mga modelo, sila ang mag m-maintain ng ganda mo" Tita Emma said.
"Po?!" gulat kong saad.
"Bakit ayaw mo ba yun?" ngumuso si Tita.
"Eh di isang linggo po akong hindi makakapasok?"
"Yah"
"Hala! Paano po yung mga activities ko sa school?"
"Magagawan mo rin naman 'yan ng paraan, eh... Kasi kung papasok ka, hindi na sila masusurprise dahil may mga nagbabago na sa mukha mo, tama?" I'm nodded nalang. "At isa pa, gusto kong magulat silang lahat sa pagbabalik mo"
I just smiled even with the pain on my face.
~To Be Continued~
♡︎♥︎♡︎♥︎♡︎♥︎♡︎♥︎♡︎♥︎♡︎♥︎♡︎♥︎♡︎♥︎♡︎♥︎♡︎♥︎♡︎♥︎
𝐀𝐔𝐓𝐇𝐎𝐑 𝐉𝐄𝐍 𝐍𝐎𝐓𝐄:This story is just the work of my imagination and I hope you appreciate it. Please don't take it seriously! Wrong grammatical and spelling will be ignored! Thanks for reading.
Don't forget to vote, comment and share. Keep safe everyone. Have a nice day.
Follow me on my social media accounts...
- Facebook: Author Jen Suson
- Tiktok: @editorjensuson
- Twitter: @jeneditsthors
- Youtube: JYM LYRICS
𝑎𝑙𝑙.𝑟𝑖𝑔ℎ𝑡𝑠.𝑟𝑒𝑠𝑒𝑟𝑣𝑒𝑑.2022