Davao
Isang buwan na ang nakalipas simula nang pumunta kami dito sa Davao para sa mission namin. Kasama sina Corp. Reyes, Captain Pineda, Inspector Morgan at iba pa. This time, si Captain Pineda na ang maglelead sa amin. Wala naman akong angal doon kasi kahit na nakakabwesit siya, hindi naman mapagkakaila na magaling talaga siya sa trabaho niya.
Malapit na naming tugisin ang isa sa pinakamalaking drug syndicate sa bansa. Kailangan lang naming mag-ingat dahil isang maling galaw lang namin ay mabibisto nila kami at malamang ay makakatakas sila at hindi 'yon pwedeng mangyari.
"Lagi ka atang sabaw ngayon, Lieutenant."
Ilang beses naman akong napakurap bago ko tiningnan ang nagsalita sa harap ko. Tinaasan ko naman siya ng kilay pero mas lumaki lang ang ngisi nito sa mukha at tsaka umupo sa harap ko.
"Anong ginagawa mo dito? Kapag tayo nahalata tatanggalan talaga kita ng ngala-ngala," pananakot ko sa kanya habang nanlalaki ang mata.
Bumaba naman ang tingin ko nang nilapag niya ang isang kapeng galing vending machine. Nagtataka ko siyang tiningnan pero nagkibit balikat lang ito at sumandal sa upuan habang iniinom ang kape niya.
"Hindi 'yan, magmumukha lang tayong magjowa kaya hindi nila tayo paghihinalaan," nakangising sabi ni Uno.
Inirapan ko lang siya at napatitig sa kape na binigay niya.
"Oh, nakatulala kana naman. Inumin mo na 'yan at baka lumamig pa. Wala naman 'yang lason, grabe ka talaga sa'kin, para naman akong others sa'yo," nakanguso nitong sabi habang nakakrus pa ang braso niya sa dibdib niya.
"Manahimik ka nga." I gritted my teeth on him before rolling my eyes.
His mouth agape. "Wow, napakaattitude mo naman, Lieutenant. Meron ka ngayon no?" pang-aasar pa nito.
I glared at him. "Shut up, kung hindi ka titigil kakadaldal, umalis kana lang," mahina kong asik dahil ayoko namang makaagaw kami ng atensyon.
Inilapit niya naman ang mukha niya sa'kin kaya bigla akong napaatras bago siya sinamaan ng tingin. Ngumisi naman ito nang nakakaasar at pinatagilid pa ang ulo.
"Is it because of your new boyfriend, Lieutenant? Miss mo na ba siya kaya ka laging tulala?" Hindi ko naman pinahalata sa kanya na nagulat ako instead I stared at him without any emotion.
"Back off, Uno. You're too close," malamig kong sabi.
He mischievously sneered at me before he gets back on his chair. Huminga naman ako nang malalim at umupo nang matuwid ng hindi siya tinitingnan.
"Ah, so tama nga ako? Sus, pakilala mo naman ako dyan, Pretty. 'Yun ba 'yung pumunta sa station noon?" pag-uusisa nito
I just rolled my eyes at sumipsip sa kapeng binigay niya. Hindi na ako magtataka kung bakit ganyan siya kahit na naging boyfriend ko siya noon. Wala naman kasing samaan ng loob noong nagbreak kami. We both were cool when we decided to broke up. Kasi parang napagtripan din naman namin 'yung relasyon namin noon.
Tsaka alam ko naman kung sino talaga ang mahal niya, at wala naman akong sama ng loob doon. Hindi naman kasi gano'n kalalim ang nararamdaman namin sa isa't isa.
"Nagmamarites kana namang gago ka. Bumalik ka na nga sa pwesto mo," inis kong sabi.
Tumingin naman ito sa'kin nang nagsususpetya kaya inirapan ko nalang siya at tumingin sa labas ng convenience store. Malalim akong napahinga nang makita kong sobrang dami ng tao sa labas habang nagkakasiyahan.
Oo nga pala, fiesta nga pala dito sa Davao. At alam naman natin na isa ang Davao sa may pinakamasayang fiesta sa ating bansa. Pero hindi ko magawang magsaya katulad nila dahil may trabaho ako at isa pa...
That freaking dumbass! Ang sabi niya tatawagan niya ako pero lumipas na ang isang buwan wala man lang siyang paramdam. Wag na wag lang talaga siyang magpapakita sa'kin kundi papatayin ko talaga siya.
Hindi kasi marunong tumupad sa usapan eh, nakakainis lang.
"Let's chill outside, Lieutenant. Fiesta naman ngayon kaya hindi sila maglalabas-labas dyan dahil maraming tao, syempre they will be cautious kasi baka may makakita sa kanya kaya halika na. Maraming pagkain sa labas, libre na kita," pag-aaya nito sa'kin.
Nandito kasi kami sa isang convenience store, napagalaman kasi namin na dito ang kuta nila. Mayroong secret passage dito pero hindi kami makapasok doon dahil may bantay. Hindi naman kami pwedeng basta-basta nalang sumugod dahil hindi pa namin alam kung ano ang nasa loob. Baka may labasan pala doon edi palpak ang mission namin at magiging mas maingat sila kung gano'n.
May nagreport kasi sa'min na dito daw ang kuta nila. Nag-imbistiga naman kami at mas lalong umusbong ang hinala namin dahil maraming bantay ang secret passage nila.
Napatingin muna ako sa labas bago huminga nang malalim at tumingin kay Uno. Akmang magsasalita na ako nang biglang tumunog ang cellphone ko.
Nagmamadali kong kinuha ang cellphone ko at kinuha phone ko. Hindi ko na pinansin ang tumatawang nasa harap ko at natulala na lang sa screen ng cellphone ko nang makita ko kung sino ang tumatawag.
"You go first, I'll just take this call," nagmamadali kong sabi without looking at him.
Hindi ko na pinansin ang pagtawag niya sa'kin at nagmamadaling pumunta sa cr ng convenience store dahil doon lang ang tahimik na lugar. Agad kong nilocked ang pinto at pumunta sa harap ng salamin.
"You jerk! Bakit ngayon ka lang tumawag ha?" gigil kong sigaw at napasuklay ng buhok pataas gamit ang kamay ko.
Napatingin ako sa sarili kong reflection at nakita kong namumula na ang mukha ko. Teka nga, bakit kung makaarte ay para akong girlfriend? Wala nga kaming label eh...
I heard him softly chuckled on the other line. "I miss you too, Lieutenant."
Saglit naman akong natigilan at ramdam kong tumaas ang dugo sa mukha ko kaya napasapo ako sa mukha nang tila umaangat ang labi ko.
Tinampal ko ang labi ko dahil mukha akong tanga ngayon. I look like a lovesick woman right now. Gosh! Simpleng I miss you lang niya para akong ulol dito.
Nawawala astig ko sa kanya, tangina talaga nitong lampang 'to eh.
"Ulol! Miss mo mukha mo, meron bang miss na walang paramdam ng isang buwan ha?"
"Meron, ako po," he gently uttered.
"Tangina mo, umayos ka nga!" Mariin akong napapikit at napahawak sa sink dahil parang nanghihina na ako.
"Sorry po, Lieutenant. Sinadya ko talagang hindi ka tawagan kahit na gustong-gusto ko. I didn't call you because I know that the moment you answer my phone calls, pupuntahan agad kita dyan. Baka mawalan ako ng trabaho, syempre di pwede 'yon kasi paano future natin di ba?" malambing na sabi niya sa kabilang linya.
Hindi naman ako nakaimik at napatulala na lang habang nanginginig ang kamay. Shit! Wala na... Naglaho na ang maangas na police na katulad ko.
Potangina naman eh! Bakit parang ibang tao na ako? Ano bang ginagawa sa'kin ng hayop na 'to? I sound like a nagger girlfriend habang siya naman ay nagmumukhang boyfriend na pinapaamo ang girlfriend niyang nagtatampo.
Kinikilabutan na talaga ako sa mga pinaggagagawa ko eh.
"O-oh tapos? Bakit ka napatawag? Tapos mo na trabaho mo?" kunwaring maangas kong sabi.
"Yes, and I'm on leave—"
"Teka nga, bakit parang ang ingay dyan? Nasa bar ka ba?" naiinis kong sigaw.
Naisip ko palang na nasa bar nga siya ay tila nagsi-akyatan ang dugo ko sa ulo. Sinasabi ko na nga ba eh, ang pagkalampa-lampa niya ay may tinatago ring kalandian sa katawan.
"What? Hindi ah! Nasa labas lang ako, maingay dito kasi may fiesta dito," he defensively said.
My brows furrowed. "Fiesta? Eh dito rin sa Davao may fiesta— wait a second... Don't tell me you're in Davao right now?" Hindi ko na natago ang excitement sa boses ko.
He let out a cute giggle. "Ah... Oo eh. Kakarating ko lang dito, may nakapagsabi kasi sa'kin na may fiesta raw ngayon dito—"
"What the fuck! Where the fuck are you, Randolph?" tili kong sabi.
Wala na akong pake kung mukha akong ewan dito, hindi ko lang talaga mapigilan ang sarili ko dahil sa sinabi niya. He said that he's in Davao and I'm also here. Iniisip ko palang na malapit na kami sa isa't isa ay parang may nag-aaway na naman sa loob ng tiyan ko.
"You seem excited to see me, Lieutenant. I like it..."
"Shut up! Just tell me where you are right now!" Tumawa naman siya kaya napairap ako sa kawalan.
"Labas ka na dyan, nasa labas lang ako kung nasaan ka ngayon," natatawa nitong sabi na siyang ikinalaki ng mata ko.
"What the hell... Are you freaking serious, Randolph?"
"I am, baby. Go out please, I want to see you now."
Walang pagdadalawang isip na lumabas ako ng cr at agad na nanlaki ang mata ko nang masilayan ko siya sa labas. He's wearing a black sweatshirt and a black shorts paired with a white sneakers. He got his hair done, it's undercut and it freaking suits him! Mas lalong siyang naging manly tingnan.
Pinatay ko na ang tawag at dali-dali akong lumaas ng convenience store nang makitang maraming nakatingin sa kanya lalo na ang mga babae. Kakahawak ko pa lang sa handle ng clear glass door nang magtama ang mata naming dalawa.
Mabilis naman siyang napatayo nang matuwid at tila nasilaw pa ako nang ngumiti siya sa'kin. Narinig ko pa ang mahinang tili ng mga babae pero hindi ko sila pinansin at dali-daling tumakbo papunta sa kanya.
Ang plano ko lang naman ay suntukin siya pero nagulat ako nang bigla niya akong niyakap nang mahigpit at binuhat niya pa talaga ako kaya malakas akong napasinghap.
Malakas ko namang pinalo ang likod niya pero mas humigpit lang ang yakap niya sa'kin kaya halos mangamatis na ang mukha ko dahil sa kahihiyan.
"Bitawan mo nga ako! A-ang dami ng nakatingin, shit! Nakakahiya potangina, bitaw na dali!" gigil kong sabi at muli siya pinalo kaya mahina itong napadaing.
Binaba niya naman ako sa sahig pero nanatili pa rin siyang nakayakap sa'kin. "I miss you, Lieutenant," rinig kong bulong niya.
Malalim akong napahinga at niyakap ko rin ang bewang niya at sinandal ko ang mukha ko sa matigas niyang dibdib. Ramdam ko ang kabog ng dibdib niya kaya napapikit pa ako para mas damhin pa ito.
Naramdaman ko namang hinahaplos niya ang buhok ko at hinalikan ng ilang beses ang ulo ko. I know that we're gaining a lot of attention pero tila nawalan na ako ng pake dahil sobrang komportable ko habang magkayakap kaming dalawa.
"Nakakainis ka," nanghihinang sabi ko. "Bigla ka nalang nambibigla eh, wala akong kamalay-malay na nandito ka rin pala." Ngumuso naman ako at humiwalay sa kanya.
He flashed a warm smile at caress my cheek like I'm a little puppy of him. Napanguso naman ako at bahagyang napairap kaya tumawa siya. Napapikit ako nang mabilis niya akong hinalikat sa noo, I'm actually liking this gesture of him. He's a freaking gentleman indeed.
"I wanted to surprise you, baby. I'm glad you were really surprised a while ago. Your reaction was priceless! I almost thought that you weren't the badass Lieutenant I know," natatawa niyang sabi kaya hinampas ko siya sa dibdib.
"Tigil-tigilan mo nga ako sa pang-aasar mo ha. Anyway, bakit ka nandito?" taas kilay kong sabi na ikinasimangot niya.
Napatingin ako sa kamay namin nang bigla niya iyong hinawakan at pinaglaruan. Muling bumalik ang tingin ko sa kanya nang magsalita siya.
"You sounded like you don't want me here," kunwaring nalulungkot niyang sabi.
"Arte mo, sagutin mo na lang. Tapos na ang trabaho mo? Kailan pa?"
"Kanina lang," maikli niyang sagot habang patuloy sa paglalaro ng kamay ko.
"What? Seryoso ka ba? Kakatapos lang kanina tapos nandito ka agad? Ang layo ng Maynila sa Davao, Gauge. Ano sinakyan mo?"
Tumaas naman ang tingin niya sa'kin at ngumisi. "Secret."
Sinamaan ko naman siya nang tingin at akmang susuntukin siya nang may biglang tumikhim sa likod ko kaya agad akong napatingin doon. Napataas ako ng kilay nang makita ko ang ngising-ngising mukha ni Uno.
Oh shoot! Nakalimutan kong nandito nga pala ang bakulaw na 'to. Paniguradong magmamarites na naman siya sa'min.
"Aga-aga ang sakit niyo sa mata ah. Uy pare, long time no see ah." He offered his hand infront of Gauge and Gauge immediately hold it while nodding his head.
"Same here pare," cool niyang sabi na ikinangisi ko. Aba-aba, anong meron sa kanya at mukha atang nagpapasikat din?
Malisyosong tumingin sa'kin si Uno na ikinairap ko. "Mabuti naman at nandito kana, lagi kasing sabaw 'tong si Lieutenant simula ng dumito kami sa Davao. Pero tingnan mo nga naman ngayon, nag-iibang tao 'pag ikaw ang kasama eh. Lakas ng tama sa'yo ah," nakakaloko nitong sabi at tumawa nang malakas.
Akmang tatampalin ko siya nang hinila ako ni Gauge papalapit sa kanya and he snaked his hand around my waist. Tiningala ko naman siya pero ngumiti lang siya at pinatakan ako ng magaang halik sa sentido.
Ilang beses akong napakurap at wala sa sariling napatingin kay Uno na siyang nakanganga ngayon.
"Wow, what did I just saw?" wala sa sarili nitong sabi.
Napalunok naman ako nang mas humigpit ang hawak ni Gauge sa bewang ko at ramdam kong nag-iinit na ang mukha ko.
"I'll take Lieutenant with me if you don't mind," rinig kong sabi ng katabi ko.
Tinikom naman ni Uno ang bibig niya at malakas na tumikhim bago umayos ng tayo at pinasok nito ang kamay niya sa bulsa niya.
"Sure, walang problema pare. Enjoy kayong dalawa ni Lieutenant," sabi nito at kumindat pa sa'kin.
Magrereact na sana ako pero mas hinila ako ni Gauge palapit sa kanya kaya halos magdikit na ang aming mukha.
"Pero may trabaho pa kasi—"
"Ako na'ng bahala dito, Lieutenant. Sige na, sumama kana sa boyfriend mong mukhang mangangain na," sabi nito at awkward na tumawa. "Una na 'ko sainyo." Taas kilay ko lang itong tiningnan hanggang sa makapasok na ito sa convenience store.
"Oh shit! What the fuck? Ba't ka nangiihip ng tenga? Nakakagulat kana ha!" sigaw ko nang inihipan nito ang tenga ko.
Ngumiti naman ito sa'kin ng inosente at inakbayan ako bago ako hinalikan sa ulo. Napairap naman ako nang palihim dahil namumuro na siya sa kakahalik sa'kin. Di ko naman siya masaway kasi gusto ko rin naman 'yon, oo na maharot din talaga ako.
"Can you be my tour guide for today, Lieutenant?" malambing nitong sabi habang nakaakbay pa rin sa'kin. Wala sa sarili ko namang nilagay ang kamay ko sa bewang niya.
"A-ano ka siniswerte? Pero kung gusto mo talaga syempre kailangan mo 'kong bayaran. Wala ng libre ngayon noh."
"Sure, ano bang gusto mo?" Kunwari naman akong napa-isip bago ko siya tiningala at nginisihan.
"I want the latest Mercedes-Benz, Randolph. Kaya mo ba?"
Of course I'm just playing with him. Hindi ko naman talaga gusto ang kotse na 'yon, tsaka isa pa. Ang mahal-mahal no'n, saan naman siya kukuha ng ganoong kalaking pera di ba?
Sure, he has a job. Pero sure din naman akong hindi 'yon sapat lalo na't may mga bills din siyang binabayaran.
"Okay, pag-uwi mo sa Manila ipapadala ko 'yon sa condo mo, deal?" Nalaglag naman ang panga ko sa sinabi niya.
Seryoso ba siya? Napailing naman ako sa naisip ko. Of course he's not serious. Pero bahala na, sasakyan ko na lang ang kalokohan niya.