I'm getting frustrates to my friends always saying and looking where Chris is. I rolled my eyes when my card back at me, I ready my self to go out in this Restaurant so my friends will shut they mouth up.
But before I could go outside I saw Kuya Charles and Ma'am Mefapo together with the boy that my friends looking. Napakunot noo ako, Chris is a Mefapo too, how he connected to Ma'am Mefapo? And why they are with my Kuya Charles?
Yan ang iniisip ko magmula pagsapit ng lunes. Ayaw kung tanongin si Kuya Charles dahil tiyak na hindi siya magsasabi ng totoo.
I frown when I saw outside the gate Kuya Charles, Ma'am Mefapo and Chris are talking. What is it all about?
"Sis ayus ka lang ba?" Lester asked when I stop walking.
I cleared my throat and continue walking, "Oo, kulang lang sa tulog."
Pagdating ko sa classroom panay bati ang natanggap ko, ngunit imbes na batihin ko sila pabalik wala akong pinansin sakanila. Inilapag ko muna ang bag ko bago lumabas ulit at saktong paglabas ko na kita ko si Chris.
Nung isang araw ko pa ito pinag-iisipan. Ngumiti ako sakaniya, "Good morning Chris!"
"Good morning," Saad niya sa mababang boses na nagpatigil sa akin.
Rinig ko ang hiyawan ng mga kaklase ko dahil buti pa daw si Chris binati ko samantalang sila ay hindi. Humalikipkip ako at umirap sa kawalan bago lumabas. Rinig ko pa ang takang tanong ng mga kaibigan ko pero wala akong pinansin sakanila.
Nakahalukipkip akong nakasandal sa poste sa labas ng classroom naming maingay na tapat ng flag pole. Pinagmasdan ko ang flag pole.
Kagabi hindi umuwi si Kuya Charles dahil natulog siya sa Condo niya, natutulog lang siya sa Condo niya pag may problema siya. Anong meron? At bakit kasama niya ang dalawang Mefapo?
Sa kaiisip ko, napapitlag ako ng pinitik ni Kyle ang noo ko.
"Lalim ah?" Natatawang saad niya pa bago ako inakbayan.
Umirap ako bago ko siya sinamaan ng tingin na mas lalo pa niyang ikinatawa. Hinayaan ko ang kamay niyang nakaakbay sa akin at pinagmasdan ulit ang flag pole. Ramdam ko ang takang pagtitig sa akin ni Kyle pero di naman siya nagtatanong.
Napabuntong hininga si Kyle. Magsasalita na sana siya ng sabay kaming napapitlag ni Kyle sa gulat ng may sumigaw.
"Ms. Rondolottie and Mr. Smith! It's already time!" Galit na sabi ni Kuya Charles.
Umirap ako, samantalang si Kyle ay hinarap na si Kuya upang humingi ng tawad at magpaalam. Pumasok ako sa classroom ng walang sinasabi o kinakausap si Kuya.
Tahimik na ang mga kaklase ko, pumasok na ako kaya pinagtitinginan na ako ng mga kaklase ko. Bago pa ako makaupo sa upuan ko tinawag ako ni Kuya sa panagalan ko.
"Janine," Saad nito sa malumanay ng boses, pero imbes na harapin ko siya pinagpatuloy ko nalang ang pagupo ko at naglabas ng notebook, upang abalahin ang sarili ko.
"Okay, I will be your two hours teacher today. The one hour will be your TLE and the other one will be your Science, because your teacher in Science attend a seminar." Saad ni Kuya.
Nakikinig ako ngunit hindi ako naglakas loob na tignan siya. Oo, galit ako. Galit dahil may problema siyang hindi ko alam. Galit ako dahil mukang may hindi siya sinasabi sa akin. Galit ako dahil di niya man lang naikwento na close pala siya sa mga Mefapo.
He discuss about doing a platting in TLE until it's time so he change our topic about the Global Climate Phenomenon. He stop talking and I don't know why, because until now I didn't look at his eyes.
"Jayda, can buy me a chukie in the canteen?" Napa-angat ako ng tingin kay Kuya Charles ng sabihin niya iyon.
Namilog ang mga mata ko ng makitang nakatingin siya sa akin at unti-unting ngumisi. Napabaling agad ako sa ibang direksiyon, narinig ko pa ang mahinang pag-tawa ni Kuya kaya ang iba kung mga kaklase ay napasinghap.
"Y-yes po s-sir," Jayda answered so my Kuya handed her a money.
I frown, Kuya never drink a chukie. He hates the taste of it, and it's a lie! Chukie is so delicious! it's make you better, I love chukie damn much. Kuya Charles give us a activity when Jayda back. I pouted when I saw Jayda put the four chukie in the table.
Napalunok ako, nangaakit ang chukie. Hindi pa naman ako nakainom ngayon, walang binigay na chukie kanina si Kyle. Kung hindi lang ako galit kay Kuya kanina ko pa kinuha ang chukie sa mesa niya.
Kuya Charles group us into seven groups. He arranged us, and give per group a place in the classroom. I'm not yet standing in my chair, I look at to my group and saw that I don't have a friend their. I pouted and get my notebook before standing up and go to my group.
I seat beside Chris, ngiting ngiti ang mga kagrupo ko habang pinag mamasdan nila kami. Gusto kung umirap pero I don't want to get rude in this close to them.
"Okay, you are going to report what is greenhouse. I have a piece of paper here which each lider were gonna pick if your group gonna explain the greenhouse by actions, song, poem and itc.. I give you two minutes to choose your lider."
Nagtinginan ang mga kagrupo ko sa akin, ngayon diko na maiwasang di mapairap. Sa lahat ata ng by group na activity ako lagi ang lider, hindi ko pa naranasang maging regular lang sa groupo, laging ako ang lider. Ayoko maging lider, ayaw ko pang kausapin si Kuya! ni hindi pa nga ako sinusuyo eh.
Ngumiti ako ng matamis ng nahuling nakatingin din sa akin si Chris, kumunot ang noo niya dahil di ata inaasahang bibigyan ko siya ng totoo kung ngiti.
"Ikaw nalang," Saad ko na mas lalo pang pinagkunootan niya. Unfair kahit na hindi na maipinta ang itsura niya ang gwapo niya parin.
"Ikaw ang sinasabi nila," Saad niyang tinuro pa ang mga kasamahan namin ngunit nakatingin parin sa akin.
"Okay lang sakanila yan, wag kang mag-alala tutulungan naman kita," Saad kong may ngiti parin.
Kinukulit ko si Chris na siya nalang maging lider ng marinig ko ang group number namin na tinawag na ni Kuya.
"Group three, who's your lider?" Saad ni Kuya na nakatingin sa grupo namin. Nagbalingan ang lahat sa amin.
"Sure ball si Janine yan,"
"May nanalo na, si Janine pa,"
Bulong bulong ng mga kaklase ko, bumaling ako kay Chris na mukang tinatamad. Nakatukod ang kamay niya sa mesa ng inuupuan ko. Lumapit ako sakaniya.
"Please," I whispered, I can't believe my self saying please to this man! Janine never said please, unless if it is belong to my family. Oh God! did I just said please to Chris?
"Group three?" Kuya asked again.
Chris let a deep breath before standing up. Nakita ko ang pagkagulat sa mga kaklase ko, ganun rin kay Kuya. Hindi ata nila inaasahan, napangisi ako.
Tamad na bumalik si Chris sa grupo namin. Itinaas ko ang isa kung kilay, hindi para magtaray sakaniya kundi tanungin kung ano ang nabunot niya.
"Action," Saad niya bago umupo sa tabi ko.
Nagkibit balikat nalang ako, paano yun? Gagawa nanaman ng dialog, memorize pa dapat, kailangan ng props. Napatigil ako sa pag-iisip ng magsalita ulit si Kuya Charles.
" This will be your Performance task in this first quarter, I and your teacher in Science will gonna watch it. It will held on tuesday next week, take time to do and practice of your Performance task. Give a good performance so your grades will be good too. The remaining time, use it to start your report."
Napatingin ako kay Chris na nakatingin parin kay Kuya Charles hanggang ngayon kahit na nakaupo na ito sa upuan niya.
"May naisip ka na ba?" Tanong ko.
Dahan-dahan siyang tumingin sa akin at agad na nagtama ang paningin namin na biglang nagpakaba sa akin kaya bumaling ako sa mga kagrupo kung nagbubulungan.
"K-kayo, may naisip na ba kayo?" Tanong ko sakanila.
Napahinto sila sa mga ginagawa nila at napatingin kay Chris kaya napagaya ako sakanila na bigla ko rin pinagsisihan. Nagtama nanaman ang paningin namin kaya mas bumilis at lumakas pa ang tibok ng puso ko.
I clear my throat, "What if there's a reporter and camera human to ask an interview to the owner of a greenhouse,"
I look at to my group that still not talking to my suggestion. I close my mouth and lean to the chair I'm seating.
"It just my suggestion, if you don't want it. Nevermind." I said and shrug.
"Just continue, I think your suggestion is better," I was shock when Chris told that, that make my heart crazy loud again!
I mean it was my first time, kasi sa tuwing my group activity ako lang rin sumasagot sa mga tanong ko, sa mga suggestions ko. My heart melt, I wasn't expect that! I smile genuinely to him and I saw that he still for a second before giving me a small smile.
Napatigil kami sa pag-plaplano ng nag-angat ng tingin ang mga kagrupo ko sa likod ko at kasabay din nun ang ramdam ko sa presensya ni Kuya.
"Oh," Saad ni Kuya at nilapag ang apat na chukie sa mesa ko.
Omyg! my chukie! pero kaya kung bumili ng chukie. May chukie rin akong isa sa bag ko, kaya di ko yan kaylangan. Pero... hindi ako makaisip ng maayos pag di pa ako umiinom ng chukie. Dinedma ko si Kuya at hindi pinansin ang chukie sa harap ko.
"So the reporter will be me and my camera man will be Chris, you Carlos will be the owner of the greenhouse..." Tuloy-tuloy ko kaya napatahimik ang grupo kung palipat-lipat ang tingin sa akin ay kay Kuya Charles na nasa likod ko parin.
Narinig ko ang malakas na buntong hininga ni Kuya na nagpakaba sa akin dahil alam king nawawalan na siya ng pasensya sa akin. Pwes, pasensyahan kami, galit ako ngayon.
"What the hell is your problem, Janine?" Matigas na sabi ni Kuya kaya natahimik ang buong klase.
Galit ako diba? Tumayo ako at umaktong walang naririnig bago bumalik sa upuan ko. Sumunod si Kuya sa akin at nilapag ulit ang apat na chukie sa mesa ko, napatingin na akong tuluyan sa chukie, napanguso ako ng mabasa ang bawat note sa chukie.
'I'm Sorry My Lil'sister'
Nasa harap na ngayon si Kuya dahil malapit na ang time. Tahimik parin ang buong klase dahil ramdam ata nila ang tensyon sa aming magkapatid.
"I hate you," Saad ko at dahil tahimik ang klase alam kung rinig nilang lahat ito.
Kuya Charles let a deep breath, "I know," He said in calm.
I roll my eyes before opening one of the chukie he gave which is write the 'Sorry' word. Ipinaharap ko sakaniya ang chukie'ng sinulatan niya ng Sorry. Mahinang napatawa si Kuya, kaya rinig ko rin ang pagsinghap ng mga kaklase ko. Humalikipkip siya at nakangising pinagmasdan ako.
I roll again my eyes, "You may go out now, Sir. It's already time."
Kuya Charles shake his head still smirking. "Today was so hard, huh? Umabot ng dalawang oras,"
Umirap ulit ako bago sumimsim sa chukie ko. Uh... ang sarap talaga ng chukie, it calm me.