Oy verip yorum yapmayı unutmayınız.
*Luna
***
Harryle beraber bağırmaya başladılar. Aaron 'un konuşmasıyla susmak zorunda kaldılar.
"Savaşı iki tarafta kazandı. Luna büyücülerin yaptığı büyüyü bozdu."
Vanessa gözleri dolu bir şekilde ban sarıldı.
"Teşekkür ederim Luna. Ailemi özlemiştim."
Buruk bir tebessüm sundum. Ben senin ailen onlar değil nasıl derdim.
***
Krallıklar arası toplantı olmuş savaşın hasarı ve bundan sonra olacaklar konuşulmuştu. Krallıklarda kalkanlar devreye sokulmuştu.
Bende herkes sarayda toplantıdayken bahçede oturmuş düşünüyorum. Birinin omzuma dokunmasıyla düşüncelerimden sıyrılıp kafamı çevirdim. Lilly bana gülümseyip yanıma oturdu.
"Onlara ne zaman söylemeyi düşünüyorsun?"
"..."
"Herkes buradayken söylemen iyi olur . Yani bence."
"..."
"Luna! Kime diyorum ben."
"Ne! Ne var,ne söylememi istiyorsun. Savaştan yeni çıktık,daha yeni toparlanıyorlar. Onların karşısına çıkıp sizin aileniz sandığınız kişiler gerçek aileniz değil. Sizler bir nevi evlatlıksınız mı diyim!"
Sinirlenmiştim .
Üstüme üstüme geliyordu. Arkamda bir ses duyunca korkuyla arkamı döndüm. Mira bana gözleri dolu bakıyordu.
Hızlıca saraya koşmaya başladı. Lillyle birlikte peşinden gitmeye başaladık. Toplantı odasına girdiğinde derin bir nefes alıp girdim Lilly de benim ardımdan girmişti. Mira Aaron'un kucağında ağlıyordu.
"Mira kızım bir sorun mu var?"hıçkırıkları arasında zar zor konuşmuştu.
"A-anne benim a-abim."
"Evet"
"Benim a-abim de-de-değilmiş."
Tekrardan ağlamaya başladı. Aaronsa bana soran gözlerle bakıyordu. Bakışlarımı kaçırdım.
"Mira kızım sen yanlış anlamışsındır."
Kafasını hayır anlamında salladı .Parmağıyla Lillyle beni işaret etti .
"Konuşurlarken duydum."
Salonda bulunanların hepsinin bakışları bana döndü. En sonda kendilerini toparlayıp bana soran gözlerle baktılar. İlk konuşmaya Ruh Krallığının kralı başladı.
"Bunu bize açıklayabilir misin Luna?"
Vanessa küçük bir kahkaha attı.
"Şaka şaka değil mi Luna? Şaka."
Kafamı olumsuz anlamda salladım.
"Şaka değil doğrular."
İNe demek doğrular Luna!i
Ses tonu yükselmişti. Ona hak veriyordum ama beni de anlamasını bekliyordum. Sonuçta bunu ben istemedim.
"Luna bunu bize açıkla! Bizim baba anne dediğimiz insanlar bizim babamız ve annemiz değil. Şaka gibi ya . Ben küçükken annem benim yüzümden öldü diye babam benden nefret etti be her zaman da öyle oldu. Sen şimdi karşıma çıkıp o senin baban değil mi diyorsun!i
"Violetta biraz sakin ol."
"Sakin mi ?!"
"Bak biraz sakinleş de Luna bize durumu açıklasın."
"Luna açıklama bekliyoruz."
"Ben bunu kitaptan öğrendim kendimiz bir taşıyıcı olduğumu ve size ait olan Ejder ruhlarını taşıdığımı."
Söylediklerimi sindirmelerini bekledim ve devam ettim.
"Bunu öğrenince ilk Lillyle doğruluğunu kontrol ettim. Size ait olan ruhları savaş sırasında size geri verdim ve kendininkini bulmaya gittim. Buldum da ."
Sözlerim bittiğinde salonda kocaman bir sessizlik oldu Lilly benim yerime devam etti.
"Bakın bunu ilk öğrendiğimizde bizde çok şaşırdık. Luna'nın bunda hiç bir suçu yok o sadece bir taşıyıcı ve bunu sonradan öğrendi ben de öyle. Sizin Ejder ruhunu taşımanız demek bir ejderha soyundan geldiğiniz anlamına geliyor. Çünkü hiç bir element kullanıcısı Ejder ruhuyla bağlanmaz."
Sustu. Derin sessizliği Vanessa bozdu.
"Ben bunu anlamıyorum ya anlamıyorum. Nasıl oldu benim ailem canımı bile onlar için verebileceğim kişiler . kardeşim onlar benim gerçek ailem değil!"
Bağırarak söylediği şeylerden sonra hıçkırarak ağlamaya başladı. Tom onu sakinleştirmeye çalışıyordu ama nafile daha fazla ağlıyordu ve bir yandan da bana bağırıyordu.
Violetta da çökmüştü Jackson onun yanına gitmişti. Elena ve Rose yetimhanede büyüdükleri için bu açıdan sorunları yoktu ama diğerleri hiçte iyi değildi.
Harry bomboş bir şekilde karşı duvar bakıyordu. Tomsa sandalyeye oturmuş çökmüştü o da Elena yanına gitti ona destek olmak için Rose da Harry'i sarsıyordu. Max kızgın bir şekilde bana döndü.
"Bunu neden bize yapıldı peki kim yaptı!"
Annem.
Tabi ki bunu içimden söylemiştim. Dışımdan söylemedim sustum. Aaron'a baktım. Bana bakmıyordu gözlerini bir yere sabitlemiş düşünüyor gibi duruyordu
. Mira babasının yanındaydı. Kral ve Karaçiler de bir o kadar şaşkındı bu duruma onlarda çocukları sandıkları kişilerin gerçekte onların olmadığını öğrenmişlerdi bu durumda ne yapacaklarını bilmedikleri kesindi.
Max sesini yükselterek bir daha aynı soruyu sordu.
-Luna bunu bize kim yaptı!
Cevap vermeyeceğimi anladığında oda sustu. Bunu annem yapmıştı ama neden yaptığı hakkında bir fikrim yoktu. Toprak krallığının kraliçesi:
"Aklım almıyor nasıl oldu bu? Vanessa benim kızım ve ne olursa olsun bunu kimse değiştiremez."
"Evet. Ama aileleri nasıl izin verdi kendi çocuklarını bize vermeyi?"
"Gezegenim Sevirya karanlığa gömülmüş durumda bu nedenle seçilmişlerin ailesi çocuklarının yaşanması için yapmıştır. Yoksa bile isteye kimse çocuğunu bırakmak istemez. Mecburluktan."
Ateş krallığının kralı:
"Herkes odalarına gitsin. Bu durumda yapacak bir şey yok. Çocuklarımızı biz büyüttük ve eğittik. Hiç kimsenin buna karışma lüksü yok. Aaron benim oğlum ve bu gerçek bir şey değiştirmez."
Kafalar olumlu yönde sallandı ve Ruh krallığının kralı:
"Bu sır bizim aramızda kalacak. Dışardan kimse bunu öğrenmeyecek." Dedikten sonra herkes başını sallamakta yetindi.
Odama gittiğimde kendimi yatağa attım.
Luna bir şeyi unutmuyor musun?
Neyi?
Lotusu geri getirmeyi.
Ben savaş falan derken unuttum.
Hemen Peri diyarına bir portal açtım ve içinden geçtim. Periler etrafta uçuşuyordu yoğun görünüyorlardı. Gözlerim Lotus'u ararken Kraliçeye rastladım. Yanına gittim.
"Merhaba"
"Luna sana da merhaba . Seni buraya getiren şey şu ağaçta."
Böyle deyince kafamı ağaca çevirdim. Lotus bir arkadaşıyla konuşuyordu. Yanına uçtum. Beni görünce genişçe gülümseyip küçücük elleriyle bana sarıldı.
"Seni çok özledim Luna."
"Bende Lotus. Seni özledim."
Benden ayrıldı ve arkadaşlarıyla vedalaştı. Bir portal açtım ve içinden geçip odama geldim. Odamda Aaron vardı . Benim geldiğimi görünce hızlı adımlarla yanıma geldi ve tok bir ses tonuyla
"Nerdeydin?"dediğinde terslemem istesemde bugün olanlardan ötürü cevap verdim.
"Lotus'u almaya gittim ne oldu? Bir sorun mu var?"
"Senin aklına esip gitmen yüzünden ... her neyse seni merak ettim sadece ama bir dahakine haber ver."
"Emredersiniz."diyerek göz devirdim.
Odamda bulunan koltuğa oturdum.Aaron da karşıma oturdu. Bir süre ikimizden de ses çıkmadı. İlk konuşan ben oldum.
"Benden nefret ediyorlar."
İçimi dökmek düşüncelerimi söylemek istemiştim nedensizce.
"Senden nefret ettikleri falan yok. Sadece... onlar bu durumu kabul edemiyorlar. Yaşadığı şeyler kolay şeyler değil. Hemen sindirmezler."
"Anlıyorum."
Kafamı cama çevirdim. Bahçeyi izlemeye başladım. Aaron'un sesiyle kafamı çevirdim.
"Savaşta Alicele ışınlandın. Cadı krallığına mı gittin?"
"Hayır. Alice gölge diyarından çıktığında odadaydı. Defteri arıyordu. Güvenli bir yere ışınladım. Biraz boğuştuk öyle."
"Anladım. Defter nerde?"
"Elf sarayındaki odamda."
"Bilmeceyi çözdüm."
"Buldun mu?"
"Evet. Cevap Vampir."
"Nasıl yani Sarah vampirlere mi güvenmiş."
"Öyle galiba. Ama onlar nerde saklanıyor bilmiyorum."
"Haritaya ihtiyacımız var."
"Toprak krallığında Amoryanın haritası var."
"İyi misin?"
"Evet yani sanırım."
"Kendini suçlama. Senin suçun yok."
"Luna"
"Efendim."
"Vampirlerin yanına giderken hediyede götürelim."
"Olur."
"Luna Laura!"
"Ne diye bağırıyorsun."
"Vampirlere hediye mi götürelim!"
"Şey ben"
"Toparlanmalısın. Dinlen biraz"
Kafamı salladım. Odadan iyi geceler diyip çıktı. Biraz arkasından bakıp kendimi toparladım.
"Luna bir tatile çıksanız."
"Ne tatili !"
"Kafan karışık ve doğru düzgün düşünemiyorsun diye söylemiştim ben"
"Beni düşündüğünü biliyorum Lotus. Ama vakit yok. İçimize birilerini sokmuşlarken tatil en son tercihim"
"Nasıl yani?"
"Ben dünyaya gideceğimizi hiç kimseye söylememişken beni nasıl buldular sence.
Her neyse hadi uyuyalım yorgunum."
"Tamam"
Banyoda işlerimi hallettim ve kendimi uykuya bıraktım.
Yarın yorucu bir gün olacaktı.
Bölüm sonu.
Bölüm nasıldı?