Şarkı => Feel Nothing // the plot in you
***
Karanlık Saray'da toplantıda alınan kararlar hızla işleve geçiyordu. Bunlardan biri de element krallıklarını savaştırmaktı. Onlar savaşırken Alice de defteri Saray'dan alacaktı. Bir taşla iki kuş vuracaklardı. Kendilerinden emindiler yaptıkları plan kusursuzdu. Kimsenin ruhu dahi duymadan Saray'a girip çıkabilecekti. Tanya gibi başarısız olmayacaktı. Ve bu onu içten içe sevindiriyordu
***
*Luna
Sabah Güney bölgesine yapılan saldırıyla uyandık. Ben gelemezdim ama bunu nasıl söylerdim bilmiyorum. Aaron odadan çıkacakken onu durdurdum.
"Ben gelmiyorum."
"Ne?"
"Bak benim bu savaşı durdurabilmem için gölge diyarına gitmem gerek."
"Ne saklıyorsun yine Luna."dedi bıkkınlıkla.
Cevap veremedim.
" İyi tamam git. Ama acele et aradığını çabuk bul. Gelen birlik kalabalık."
"Tamam."
Aaron çıkalı on dakika oluyordu. Derin bir nefes aldım. Lilly gitmeden önce annesine ait olan kolyeyi bana vermişti. Bununla bulmayı planlıyordum.
Gücümü odaklayıp portal açtım.
Sonra portalı görünmez yaptım. Ne olur ne olmaz. Avucumda tuttuğum kolyeye baktım ve sözleri söyledim.
llévame a él.
Avucumdaki kolye hızlıca beni gölge diyarında yönlendirilirdi. Durunca geldiğimi anladım. Etrafıma baktım. Sonra ses duydum.
"Varis."
"Bayan Sarah siz olmalısınız."
"Benim. Ne istiyorsun? Acele etmelisin. Sihir yüzünden iletişimimiz kısa ve bir daha görüşemeyebiliriz."
"Benim Ejder ruhum bana ait değil. Taşıyıcıyım."
"Dinle o zaman . İçinde bulun Ejder ruhlarını serbest bırak."
"Dokuz tane var."
"Bu bile fazla yaşaman mucize. Dediğim gibi ruhları serbest bırak , seni bulucaktır."
"Siz nerdesiniz?"
"B-ben."
Gittikçe silikleşti ve yok oldu. Bulucaktım ama ilk önce savaşı durdurmalı element krallıklarını büyüden kurtarmalıyım. Sözleri tersten söyledim ve kolye sayesinde portala geldim. Ama içerden sesler geliyordu. Kendimi görünmez yaptım ve kimin geldiğine bakmak için portaldan geçtim.
Yazardan
Savaş meydanı kalabalıktı . Üç krallığa karşı iki krallık ama bunu başarabilirlerdi.
Jackson ruhlara hükmetti. Ruh orduları belirdi meydanda .
Lilly ejderhaya dönüştü. Kırmızı ateş ejderhasına.
Vanessa toprak savaşçılarını çağırdı.
Savaş başlamıştı. Herkes tüm gücüyle savaşıyordu. Lilly hayvanlardan bile yardım istemişti.
Tek boynuzlular, Pegasuslar, grifinler geldi yardıma savaş zorlu geçicekti. Rose önüne gelen su askerlerine elektrik verdi. Ona doğru gelen kılıcıda Jackson sayesinde sahibine geri ulaştı.
Max ruhları bükerken bir yandan acı veriyordu, Harry ise kendini görünmez yaparak düşman askerlerin içinden geçiyordu.
Elena kalkanını kullanarak halkı koruyordu. Violetta ormanı ayağa kalırdı. Düşmanların bastıkları her bir bitki onları sarmalık gibi sarıp nefessiz kaldırıyordu.
Tom şekil değiştirerek kafa karışıklığı yapıyordu. Düşman her ne kadar zorlu olursa olsun dayanmak hatta kazanmak zorundalardı. Aaron önüne gelenleri kızartıyor, boğuyor ya da gölge diyarına gönderiyordu. Luna acele etse iyi olacaktı.
Savaşı uzaktan izleyen Tanya içten içe seviniyordu. Yanındaki Kratosa döndü.
"Baksana Ejderhamız gelememiş."
"Bu biraz tuhaf değil mi?"
"Haklısın ama yok nerdeyse nerde! bu savaşı kazanacağız. Alice başarılı olsa iyi olur."
Kratos öyle düşünmüyordu. Savaşı kazanmak istiyordu ama varis ortada yoktu. Bu şüphe uyandırıcıydı, başka bir planları olabilirdi.
Luna
Harika bu kimdi böyle. Ama her kimse burda olmamalıydı. Düşman tarafından olsa Saray'a nasıl girmişti. Bir şey arıyor gibiydi.
"Nerde bu nerde? Defteri nereye saklar?"
Defter tabi ya!
O çekmecedeydi ve kız çekmeceyi açmak üzereydi. Kitabın altına portal açtım ve elime gelmesini sağladım. Portaldan çıkarak kızla karşı karşıya geldim.
"Bunu mu arıyorsun?"
"Sen. Senin ne işin var burda ."
"Asıl o soruyu benim sormam gerek ama ben cevabını çoktan aldım."
"Savaş'tan mı kaçtın yoksa. Korktun mu canım."dedi alayla.
"Korkmak mı? Bence sen beni yanlış anlamışsın."
"Ver defteri bana Luna."
"Rüyanda anca Canım gelde al."
Elimin altında portal açıp defteri Elf odama gönderdim. Karşımda kudurmuş olan kıza kaydı gözlerim.
"Sen ne yaptın. Bunun bedelini ödeyeceksin. Ben Tanya gibi başarısız olmayacağım. Duydun mu beni ben Alice Cadı krallığının veliahtı."
"Bir hain daha. Başlayalım o zaman bebeğim marifetlerini göster. Ama sonunda ağlayan taraf sen olucaksın."
"Sen öyle san."
Dudaklarını kıpırdattı. Büyü yapıyordu ondan önce davrandım ve kalkan yarattım.
"Bu kadar mı ? Kaçıcak mısın ,ben seni daha cesursun sandım."
"Cesareti aptallıkla karıştırma sakın pişman olursun sonra."
Elini beline götürdü, kılıcını çıkardı. Sıradan bir kılıç değildi. Kokusu bile beni rahatsız eden, dokunursam ölebileceğim , ucunda mavi zakkum zehri bulunan bir kılıçtı.
Gözlerimi kıstım o ise bana bakıp sırıtıyordu. Üzerime doğru gelince kalkanımı güçlendirdim. Art arda darbe atsada fayda etmedi. Etmezdi zaten ama koku beni zayıflatıyordu.
Hızlıca ona elimle elektrik verince fark etmediği için elindeki hançeri düşürdü. Bunu fırsat bilip balkona geldim kanatlarımı kullanarak bahçeye indim. Alice benim peşimden geliyordu. Tahmin etmiştim.
Hançeri bana doğru tutunca Saray'ın dış cephesinde bulunan demiri büküp kendime kılıç yaptım. Kılıcı ona doğru doğrulttum.
Kılıç sesleri dışındaki başka hiç bir ses yoktu.İyi kullandığını söylemem gerekti. Ama ben ondan da iyiydim. Kılıcı kontrol edemezdim ama onu düşürebilirdi.
Art arda savurdum bunu bütün gün yapabilirdim ve sanırım o da yapabiliyordu. Kendini güçlendirmek için büyü yapmıştı ve işe de yarıyordu. Sarmaşıkları ayağına doladım ve düşmesini sağladım.
Kılıcı tutan sağ elini zehirli sarmaşık sardığı için kılıcı bırakmak zorunda kalmıştı. Hemen onu yere ittim arkada gölge portal oluşturduğum için ikimizde portaldan geçmiştik.
Aaronu düşündüğüm için savaş meydanının ortasına doğru hızlı bir iniş yapıyorduk. Kantlarını kullandım ve Alice serbest bıraktım.
Bir kaç büyü söyleyip kendini frenledi. Bana hırsla bakıyordu ama onu umursamdım. Daha önemli bir işim vardı ve bunlardan biri savaşı durdurmaktı.
Kayıbımız ve yaralılarımız vardı. Alice bana engel olmasın diye zehirli sarmaşıklara etrafını sarıp onu oraya hapsettim .Onu biraz oyalardı. Diğerlerine baktım durumu iyi idare ediyorlardı ama savaş uzarsa ne kadar dayanırdık bilmiyorum.
Sarah'ın söyledikleri 'ruhları serbest bırak sana ait olan seni bulacaktır'.
Bulunduğum yerden biraz daha yükseldim. Tüm savaş alanını görüyordum. Derin nefes aldım içimdeki dokuz ejderha sahiplerine gideceklerdi ve büyük bir sır açığa çıkacaktı.
Hayat zordur ,sırlarla doludur. Seçimini yaparken iki tarafında düşünmelisin. Ama unutma hiç kimseye bu hayatta taşıyamayacağı yük yüklenmez.
Bölüm sonu
Bölümü nasıl buldunuz?
Alice??