Şarkı=> On purpose // Sabrina Carpenter
*Luna
Dünya insanların yaşadığı gezegen. İnsanlar için var olmuş adeta, güzelliğiyle büyüleyebilirdi sizi ama her güzelliğin altında yatan bir kusur vardır.
İnsanlar bu güzelliği Yok etmek için çabalamışlar sanki, her yer bina dedikleri yapılardan oluşuyor. Dört teker üstünde güden bir evleri var mesala ama arkasından kirli bir hava çıkarıyor.
Işıklar her yerde mesala ama gerçek Işık'lar yok görünürde, tek bir yıldız bile parlamıyor terk etmişti dünyayı sanki göstermemişti ışığını küsmüştü onlara.
Ayın bile zor parladığı bir yerdi burası. Neden yaparsın ki bunu neden yaşadığın yuva dediğin yeri mahvedersin.
Kulaklarım sesten ötürü rahatsız burnum kirli hava yüzünden sızlıyor. Gözlerim ise ışıklardan kör olacakmış gibi.
Karanlık gecede insanların lambayla aydınlattıkları yollarda yürüyorum. Gece olunca hayat daha yeni başlıyormuş gibiydi bazıları için.
Lotus omzunda oturuyordu oda benim gibi çevreyi inceliyordu. Peki ben Sahra'yı nasıl bulcaktım. Onun beni bulmasını bekleyemezdim ya da beklemeliydim çünkü bırakalı bilmiyordum. Bilmediğim yerde bilmediğim birini bulmazdım.
Kulağıma dolan haykırış sesiyle olduğum yerde durdum. Sese kulak verdiğimde cılız bir şekilde tekrar duydum. Omzumdaki Perim hiç bir şeyden habersiz bir şekilde oturuyordu. Sesi duymadığına eminim.
"Bir bak bakalım nerden gelmiş."
"Ne?"
Lotus'a açıklamadan sese doğru ilerledim. Önüme tek katlı bir ev çıktığında içerden "İmdat" "Yardım edin" sesleri geliyordu.
Kaşlarım çatıldığında kapının koluna dokundum ve metali büktüm. Kapı açılınca odayı aydınlatan ışıktan görmek istemeyeceğim bir manzarayla karşılaştım.
Kalkıp inen kemerden atılan çığlıklardan kulaklarım uğuldamaya başladı. Daha fazla katlanamayacağım bir manzara karşısında dik durdum ve kemerin adama dolanmasana izin verdim.
Şaşkınlıkla kala kalan adamdan sonra odadaki kız çocuğunun yaşlı gözleri beni buldu. Dudaklarından belli belirsiz gülümseme döküldü. Kıza sonra kadına baktıktan sonra adama döndürdüm tehlikeli bakışlarımı.
"Sen. Sen de nesin böyle?"
"Hayatında göreceğin son kişiyim."dedikten sonra kemerin tokasını yönlendirdim ve adamı sarmasına izin verdim.
"Ucubesin sen!"
"Ben ejderha demeni tercih ederdim açıkçası."dedim ve acı verdim adama. Dudaklarından dökülen acı yakarışlar içimdeki ateşi dahada körüklüyordu.
Adam acıdan bayıldığında gözlerim bana korku ve dehşetle bakan iki insana döndü.
Kızın yanına ilerlediğimde bakışlarını kaçırmadı yerinden de milim kıpırdamadı. Hissetmişti ona zarar vermeyeceğimi.
Küçük kızın eline dokundum yeşil ışık yavaşça vücudunu iyileştirirken gözlerini kocaman açmış bana bakıyordu.
Kızla işim bittiğinde kadına yöneldim. Bakışlarında korku barındırıyordu, aynı işlemi ona da yapıp ayağa kalktım.
"Gidecek bir yeriniz var mı?"
"A-annemin evi."dedi kesin zorlukla. Başımı salladım ve elimle kapıyı işaret ettim.
"Gidin o zaman bu adama gelirsek ne bedeni ne de ruhu size çektirdiklerinden sonra rahat edemeyecek söz."
"Sen gerçek misin? Masallardaki kötü ejderhalarda değilsin iyisin."
"Küçük beni birine anlattığında sana inanmazlar ama sen kalbinde bil."
Adamı ruhuyla birlikte gölge diyarına postalayıp oradan çıktım. Havayı içime solduğumda solmaz olaydım öksürmeye başladım, temiz değildi ki hava kirliydi.
İşimi çabuk bitirmeliydim burda bir dakika daha fazla kalmak benim için aşırı zararlıydı.
Güneş yeni doğuyordu, ara bir sokağa geçip aurasını hissetmeye çalıştım. Lotus ise bekçilik yapıyordu . Ama kadını bulamadım harika cidden güzel .
Sonra son kez daha odaklandım bir ses duydum kalabalık bir yerden bir kızın sesi iyice odaklandım elinde defteri gördüm kızın ruhunu hissetmeye çalıştım ve bingo kızı buldum kalabalık bir yerde birinden kaçıyordu. Lotus'a seslendim. " Hadi buldum."
Kendimi görünmez yapıp üzerimdeki ceketi çantama koydum ve kanatlarımı açıp havalandım ve hızlıca kızı hissettiğim yere geldim.
Kalabalıkta bulmam zorladı ama buldum peşinden gelenlere baktım Tanya ve Kratostu bunlar nerden öğrenmişti.
" Ne yapacağız Luna"
" Kızın yanına gidicem ve ona yardım edeceğim aradığım şey onda ve Kalabalıkta güçlerimizi insanların önünde kullanamayız bende bunu kullanacağım."
*Aaron
"Luna şimdi bize haber vermeden gitti öyle mi . Olmaz olamaz benim kankam bunu yapmaz ."
"Harry sana yüzüncü defa söyleyişimiz gitti. Aarona bile haber vermedi."
"Ama bunu neden yaptı ki biz arkadaş değil miyiz."
"Elenanın dediği gibi bize haber vermese bile Aarona haber verebilirdi."
Tartışmalarından bıktığım için hepsini susturdum.
Neden gittin Luna ne arıyorsun. Ona sinirliydim, bu neydi şimdi kendini tehlikeye atınca beni de attığını bilmiyor muydu.
Onu hissedemiyorum bu acı verici.
Jacksonun seslenmesiyle düşüncelerimden sıyrıldım.
"Ne yapmayı düşünüyorsun?"
"Dünyadaysa ve Luna oraya portal açarak gitti ve burda boş boş oturup onun gelmesini bekleyemem."
"Ama Luna yaratılanların en güçlüsü başının çaresine bakabilir."
"Ne yani ben onu koruyamayacak kadar güçsüz birimiyim Jackson."
Sinirlenmiştim ve içimdeki güç akışına odaklandım ve bir portal açmayı düşündüm.
"Hadi ama dostum nasıl açılacağını bilmediğin şeyi yapma."
Max'i dinlemedim ve gözlerimi kapattım içimdeki gölge gücüne odaklandım ve hemen yerde mor bir portal açmayı başardım.
"Başardın da bu şey bizi Lunaya mı götürecek?"
Bilmiyordum nereye çıktığını ama gidicektim ama portal daha da büyüyordu. Kontrol edememe başladım kapatmaya çalıştım ama olmuyordu.
Sonra da odada ne varsa içine çekmeye başladı.
"Bu böyle olmamalıydı. Ben tutunamıyorum."
"Bekleyin herkesi çekiyorum."
Violetta hepimiz sarmaşıklar yardımıyla çekmişti ama portal kapanmıyordu.
"Bu şey aç bir canavara benziyor. Her şeyi götürüyor. Hey! canavar kardeş benim etim hiç lezzetli değil bak."
"Violetta beni yaklaştır kapatmaya çalışacağım."
Beni yavaş yavaş yaklaştırırken "Acele et! Daha fazla tutamayacağım." Dedi.
Deniyorum ama olmuyordu. Luna nasıl yapıyordu ki geri döndüğünde ilk iş bunu öğrenmek. Ama önce bu şeyi kapatmalıydım.
Tam oldu derken Violetta'nın çığlığını duydum. Ve belimdeki sarmaşık gitmişti. Hava yardımıyla bir yere tutundum. Bir portal daha vardı ve içinden bir kız Violettaya çarpmıştı bu yüzden sarmaşıklar gitmişti Sonra da Lotus çıkmıştı ama çekime karşı koyamamıştı herkes portalın içine düştü.
Ben hala tutunuyordum. Ama karnımda bir acı hissedince bıraktım ve bende portala düştüm.
Elime kan geldince tek bir sözcük döküldü ağzımdan
Luna...
*Luna
Plana göre insanların arasına karışıp kızı bulacaktım ve buldum da. Kız daha ne olduğunu anlamadan
kolundan tutup onu Lotus'un gösterdiği tarafa doğru ilerlemeye yani koşmaya başladık.
O elini kurtarmak için debelenirken ona dönemden konuştum. " Ben Luna Varisim" dedim zaten Sonra bir zorluk çıkartmadı. Devasa bir yapının içine girdik.
Tanya arkamızdan geliyordu izimizi burda kaybedecektik son sürat koşup üst kata doğru yürüyen merdivenlerle çıktık. Bir de sihir yok derler.
Bir mağazaya girdim içinde üst kata çıkmak için yürüyen merdiven vardı. Hızlıca çıktık ve mağazadan çıkıp bir koridora girdim. Nefes nefeseydik.
"Ooo. Burda kimler varmış böyle."
Kızı arkama alıp ve dövüş pozisyonu aldım. Tanya da pozisyonu alınca ilk bana yumruk atmak isterdi ama ben onu savuşturdum ve bacak arasına tekme attım.
İki büklüm olurken sırtına dirseğimi geçirdim ve yüzüne bir yumru çaktım. Sonra karnına tekme geçirdim. Yerde yatarken Kratos gelmeden burdan gitmemiz gerektiği için kızın tekrardan kolunu tutup odamsı bir yere girdim.
Acele ederek bir portal açtım .
"Hadi geçin."
Onlar geçerken bende tam geçicekken Kratos karşımdaydı ve portalın içine bir hançer gönderdi.
Portalı hemen kapattım ve Kratosa döndüm beklemediğim anda bana yumruk attı ve Sonra karnıma tekme attı. Yere düşmüştüm ve boğazıma hançer tuttu.
"Öldün prenses."
Ona tiksinerek baktım. Altımda bir portal oluşturdum ve ona döndüm.
"Hoşçakal"dedim ama o aynı hızla portal kapanmadan hançeri fırlatmıştı karnımda hissettiğim keskin ağrı ile gözlerim kapandı.
Bölüm sonu
Bölüm hakkında ne düşünüyorsunuz????
Luna'ya o hançer nasıl zarar verdi??
Portala düşenlere ne olacak???