စွဲငြိနှောင်တွယ်
🌸pann
Part (1)
ကျွန်တော်လား.. ရှိတာပေါ့ ကျွန်တော်စွဲငြိနေမိတဲ့သူ ။
တစ်ခါမှတော့ မထင်ထားခဲ့ဘူးဗျ.. တွေးလည်းမတွေးဖူးတာလည်းပါမယ် ။
ကျွန်တော်သူ့ကို စွဲငြိမိလိမ့်မယ်လို့ ယောင်လို့တောင်အိပ်မက်မမက်ဖူးဘူး..။
မထင်ထားတဲ့အိပ်မက်က ခုတော့တကယ်လက်တွေ့ဖြစ်လာခဲ့ပြီ..။
ကျွန်တော်သူ့ကိုရင်ခုန်မိခဲ့သတဲ့..။
အသည်းထဲစွဲနေအောင်လည်း ချစ်မိခဲ့သတဲ့..။
သိပ်တော့ယုံချင်စရာမကောင်းဘူးနော်..။
ကျွန်တော်ချစ်မိတဲ့သူလား.. သူကကျွန်တော့်ပုံစံနဲ့ နည်းနည်းလေးတောင်မတူဘူး ။
သာမန်ကြားထဲက လုံးဝကြီးကိုသာမန်လူတစ်ယောက်..။
အဲ့ဒါကြောင့်လည်း သူ့ပေါ်တိမ်းယိုင်မိလိမ့်မယ်လို့ မထင်ထားခဲ့တာ..။
ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် အထင်ကြီးခဲ့မိတာလည်းပါမှာပေါ့..။
ကျွန်တော် မေးပါအုံးမယ်..။
လူတစ်ယောက်ကို စွဲငြိဖို့အချိန်ဘယ်လောက်လိုအပ်လဲ..။
တစ်စက္ကန့် နှစ်စက္ကန့် သုံးစက္ကန့်လား..။
ကျွန်တော်သူ့ပေါ် စငြိမိခဲ့တာတော့ အဲ့ထက်ပိုများတဲ့ စက္ကန့်အရေတွက်တွေနဲ့..။
.
၁၉၈၉
ပျံချီရွာ ။
" မီမီရေ.. ဟေး မီမီ "
" ရှင်.. "
စာအုပ်ဖတ်နေတာကို အမေကအော်ခေါ်တော့ ကုတင်မှာမှောက်ခုံလှဲအိပ်ရင်း စာအုပ်အကြည့်မပျက်ဘဲ လှမ်းထူးရသေးတယ်.. ။
ဘာတွေမှန်းကိုမသိဘူး.. သူများစာအုပ်ဖတ်ကောင်းရင် ခေါ်ပြီ ။
သူများကစားလို့ကောင်းတဲ့ချိန် လည်လို့ပတ်လို့ကောင်းတဲ့ချိန်ဆို ခေါ်ပြီ..။
" ငါ အရှေ့ဝိုင်းသွားမလို့.."
" အမ်အမ်.. "
ကုတင်မှာနေမပျက် စာအုပ်ကြည့်မပျက်ဘဲ အသံပြုလိုက်သည်..။
အနားသွားမနေနိုင်ပေါင်.. သက်သက်အလုပ်ရှုပ်တာပဲ အဖက်တင်မှာ။
စာဖတ်နေတာလည်း အရှိန်ပျက်သွားအုံးမှာ..။
" ညည်းအဖေပြန်လာလို့ငါ့မေးရင် အရှေ့ဝိုင်းမှာလို့.."
" အင်း.. "
" ခဏနေသူတို့ပြန်လာတော့မှာနော်.. ထမင်းခူးကျွေးလိုက်အုံး လျှောက်ပတ်မလည်သေးနဲ့ ကြားလား.. "
" ဟုတ် "
" ငါသွားပြီ "
အမေကတော့ မှာပြီးထွက်သွားပြီ..။
ကိုယ်ကတော့ ကုတင်မှာမှောက်ခုံလှဲအိပ်ပြီး စာအုပ်တစ်အုပ်နဲ့ အေးဆေးနှပ်နေတုန်း..။
" မသောင်းရေ.. မသောင်း "
" ဗျို့.. အမေ မရှိဘူး "
ဘယ်သူအော်နေမှန်း ခွဲမရပေမယ့် ကုတင်မှာနေမပျက်ဘဲ လှမ်းအော်ပြောလိုက်သည်..။
" ဟဲ့.. မီမီလား နင့်အမေရော "
" အရှေ့ဝိုင်းတဲ့.."
" သွားကူပြီလား.."
" ထင်တာပဲ.. "
" ငါလည်း လိုက်သွားလိုက်အုံးမယ်.."
" ဟုတ်.. ဟုတ် "
အရှေ့ဝိုင်းမှာ မြို့ကနေအပြီးပြောင်းလာကြတဲ့ မိသားစုရဲ့ အိမ်တက်ပွဲလုပ်ကူဖို့လေ..ရွာကလူ တော်တော်များများ အဲ့အိမ်ရောက်နေကြပါပြီ ။
မီမီကသာ ဒီနေ့ အိမ်ကပ်ဖြစ်နေတာ..။
မိစံတို့တော့ အဲ့အိမ်ကိုရောက်နေလောက်ရောပေါ့..ဒီနေ့ကကူရမယ့်နေ့ကြီးကို မသွားချင်ပါဘူး ။
မနက်ဖြန်မှ အပီစားဖို့သွားရမယ်..။
" မသောင်း.. မသောင်း "
လာပြန်ပြီ နောက်တစ်ယောက်.. ။
" ဗျို့ အမေ မရှိဘူး.. အရှေ့ဝိုင်းသွားပြီ "
စာအုပ်ကို ခံစားချက်အပြည့်နဲ့မဖတ်ရဘူး..။
တော်ကြာနေရင်း တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက်ရောက်ရောက်လာတာ..။
" ဟဲ့ မီမီ.. နင်ရောမလိုက်သွားဘူးလား "
" ဟာ.. မ ကုလားမ "
မ ကုလားမတော့ အိမ်ပေါ်ထိတက်လာပြီး ကိုယ်လှဲနေတဲ့ကုတင်မှာ လာထိုင်နေပြီ..။
မထူးတော့ပါဘူး.. ဒီနေ့ ဖတ်လို့အဆင်ပြေသေးမှာမဟုတ် ။
စာအုပ်သာ ပိတ်ပြီးထထိုင်လိုက်ရတော့သည်..။
" မနက်ဖြန်မှ သွားမလို့.. "
" ငါတော့ ခဏနေမှသွားတော့မှာ.. အိမ်မှာဟင်းအိုးတန်းလန်းကြီး "
ဟင်းအိုးတန်းလန်းနဲ့များ အိမ်လာနေသေးရလား..။
" ဆားရှိတယ်မလား နင်တို့အိမ်.."
" အင် ရှိတယ်လေ.."
" နည်းနည်း ချေးစမ်းပါ.. ငါစျေးမသွားရသေးတော့ ကုန်နေပြီအိမ်မှာက.. ဒီတစ်ခေါက် သာဝတ္ထိစျေးနေ့ကျရင် ဝယ်ပြီးပြန်ပေးမယ် "
" ရပါတယ် မကုလားမရယ်.. လိုသလောက်ယူသွားလိုက် "
" အေး.. "
မကုလားမ အနားကထသွားတော့ ကုတင်ပေါ်ပြန်လှဲချလိုက်ကာ ပိတ်ချထားတဲ့စာအုပ်ကို ပြန်ကောက်ကိုင်လိုက်သည်..။
စောနကဘယ်စာမျက်နှာ ရောက်နေတာပါလိမ့်..။
" ငါ ယူသွားပြီဟေ့.. "
" ဟုတ်.. ဟုတ် "
ကိုယ်ဖတ်လတ်စ စာရွက်ကိုပြန်လှန်ရှာနေရင်း လှမ်းအော်လိုက်သည်..။
" မိုးသီးရေ.. မိုးသီး "
ဟော.. လာပြန်ပြီ နောက်တစ်ယောက် ။
ဒီနေ့တော့ စာအုပ်နဲ့ကံပါပုံမရ..။
ဒီတစ်ခါတော့ စာအုပ်ပါချခဲ့ကာ ပြတင်းပေါက်သွားရပ်ပြီး အော်ဖြေရသည်..။
" မိုးသီး မရှိဘူးဟေ့.."
" မမီမီ.. မိုးသီးက ဘယ်သွားတာလဲ "
" ငါလည်းမသိဘူး.. မနက်ကတည်းက ထွက်သွားတာပဲ "
" သူမပြောသွားဘူးလား.."
" အေ့.. သူသွားတတ်တဲ့နေရာတွေ နင်မသိဘူးလား "
" ရှာကြည့်လိုက်အုံးမယ်.. "
အောင်ပြည့်တော့ မိုးသီးရှာဖို့ထွက်သွားပြီ..။
မိုးသီးဆိုတဲ့အကောင်လေးလည်း ထမင်းစားခါနီးလည်းအိမ်ပြန်မလာသေးဘူး..ရွာရိုးကိုးပေါက်လည်ပတ်နေတာ ညနေမှပဲပြန်လာတယ်..ဒါတောင်အသက်က ကိုးနှစ်အရွယ်ပဲရှိသေးတယ် ။
အိမ်လည်ချက်ကတော့ အကြီးသုံးယောက်ထက်သာပါ့..။
ပြတင်းပေါက်နားရပ်ပြီး တွေးနေတုန်းရှိသေး အဖေတို့တော့လယ်ထဲကနေ ပြန်လာကြပြီ..။
ခြင်းတောင်းနဲ့ ပေါက်တူးပေါက်ပြားတွေကို အိမ်တိုင်ဘေးချထားနေကြတာ..။
" ဟူး.. ပူလိုက္တာ "
သိန်းမင်းစိုး ပခုံးမှာစလွယ်သိုင်းချည်ထားတဲ့ ပုဆိုးကိုဆွဲဖြည်ဖြုတ်ကာ ပုဆိုးစနဲ့ပဲ လေ ရအောင်ယပ်ခတ်နေမိသည်..။
တော်တော်ပူအိုက်လောင်စပ်နေတာလေ..။
ဇော်ထွေးကတော့ ခုံတန်းမှာလက်နှစ်ဖက်လုံးကွေးလျက် ဖေးထောက်တက်ကာ ခြေတစ်ဖက်ကိုခုံပေါ်ဒူးထောင်တင်ပြီးထိုင်နေတာ.. ။
" ဒီနေ့ နေ တော်တော်ပြင်းချက်.. "
အိမ်အောက်က စားပွဲနဲ့တွဲထားထားတဲ့ခုံမှာ ဝင်ထိုင်ပြီး ကိုစိုးတို့ညီးပြီ..။
အိမ်ကခြေတံရှည်အမျိုးစားထဲပါပေမယ့် အောက်မှာကနည်းနည်းနိမ့်သည်.. အရပ်တစ်ရပ်စာလောက်ပဲ ကောင်းကောင်းလွတ်သည် ။
ရေနံဆီတွေသုတ်ထားပြီး ဓနိတွေနဲ့အမိုးကာထားသည်.. အိမ်ကသိပ်မမြင့်တော့ လှေကားထစ်သုံးဆင့်နဲ့ ကြမ်းခင်းခုံဆက်ထားသည် ။
ကြမ်းခင်းခုံကိုလည်း ဒူးကျော်ကျော်လောက်ထိ မြင့်ထားသည်..။
" မီလတ်.. မီလတ် "
" လာနေပါပြီ.. ဇွတ်အော်နေတာပဲ "
မီမီ အိမ်ပေါ်ကနေဆင်းရင်း ဖြေရသည်..။
ဇော်ထွေးက အိမ်ရောက်ပြီဆို လူကိုအော်ပြီ..။
ကိုယ့်ထက်နှစ်နှစ်ကြီး ဇော်ထွေးက မီမီ့ကိုမီလတ်လို့ပဲခေါ်သည်.. ။
မီမီကလည်း ဇော်ထွေးကအကြီးဖြစ်ပေမယ့် ဇော်ထွေးလို့ပဲခေါ်တယ်.. ကိုစိုးကတော့အိမ်ရဲ့အကြီးဆုံးသား မီမီထက်ငါးနှစ်ကြီးသည်..အငယ်ကောင်မိုးသီးကတော့ မီမီထက်သုံးနှစ်ငယ်တယ်.. သိန်းမင်းစိုး ဇော်ထွေး ခန့်မီမီလတ် မိုးသီး မောင်နှမလေးယောက် ။
မိန်းကလေးဆိုလို့အိမ်မှာ မီမီတစ်ယောက်ထဲရယ်.. သားယောက်ျားတွေထဲမှာ ရှားရှားပါးပါးမိန်းကလေးတစ်ယောက်ထဲမို့ အခွင့်ထူးခံလူစားလေးပေါ့.. သူတို့ထက်စာရင်ပေါ့လေ ။
" ကိုစိုး.. ရေသောက်မလား "
" မေးနေရသေးလား.. "
" ဟေ့ မီလတ်.. ငါ့လည်းတစ်ခွက် "
" သိပါတယ် "
မီမီ ရေခွက်အပြည့်နဲ့သုံးခွက်ထည့်ပြီး ယူပေးလိုက်သည်..။
အဖေကရေသောက်ပြီး အိမ်ကိုဝေ့ပတ်ကြည့်လိုက်ပြီးမှ..
" နင့်အမေရော.."
" အရှေ့ဝိုင်းသွားတယ်.."
ဒါဆိုရပြီလေ..။
ရွာမှာက ဘယ်နားအပ်ကျတယ်ကအစ သိနေရတာပဲ.. ရှည်ရှည်ဝေးဝေးရှင်းပြနေဖို့မလို ။
" မီလတ်.. မိုးသီးရော "
" ပြန်မရောက်သေးဘူး.."
ဖြေရင်း မီးဖိုထဲဝင်ကာ ထမင်းပွဲသွားပြင်ရသည်..။
" ထမင်းစားချိန် အဲ့ကောင်က ပြန်မလာဘဲ ဘယ်သွားငမ်းပြန်ပြီလဲ.."
" အဲ့ကောင်လား ငမ်းနေလိမ့်မယ်အားကြီး..နီးရာအိမ်ဝင်စားနေလောက်ပြီ "
" အဖေ့.. အဖေ့သား ကြည့်ပြောအုံးနော် "
" ကလေးပဲ ရှိသေးလို့ပါကွာ.. မင်းတို့ကလည်း "
" ဘာကလေးလဲ.. ကလေး ကလေးနဲ့လွှတ်ပေးထားရင် အကြီးခေါင်းတွေပေါ်တက်တော့မယ် "
" ငါကတော့ အတက်မခံဘူး.. ကျောလာရင် တွယ်မှာပဲ "
" ငါလည်းအငယ်တွေကို အလိုလိုက်မှာမပါဘူး.."
မီမီ ထမင်းပန်းကန်တွေချရင်း ကိုစိုးစကားကြောင့် ကိုစိုးကိုပေစောင်းစောင်းကြည့်လိုက်သည်..။
" ဘာကြည့်တာလဲ နင်က.. "
" အငယ်တွေကလည်း အပြစ်မရှိဘဲလာတွယ်လို့ကတော့ ငြိမ်ခံနေမှာမဟုတ်ဘူးနော်.."
ပြောပြီး ဟင်းပန်းကန်တွေ ပြန်သွားသယ်ရပြန်သည်..။
" နင်ကဘာလုပ်ချင်သေးလို့လဲ.."
နေရာကမထဘဲ လှမ်းစိန်ခေါ်နေတဲ့အသံနဲ့ ဇော်ထွေး..။
" ဘာမှမလုပ်ချင်ဘူး.. ကိုယ်မဟုတ်တာခံရရင်တော့ ငြိမ်မခံဘူးလို့သိအောင်ပြောပြတာ "
" အံမာ.. ဒင်းကပဲ "
" ကဲကွာ စားကြစမ်းပါ မင်းတို့ကလည်း.. ငါတို့လယ်ထဲ စောစောပြန်ဆင်းရမှာနော် သာဒင်တို့က ဒီနှစ်ငါတို့ထက် အထွက်နှုန်းသာအောင်လုပ်ပြမယ်လို့ အော်ထားတာ.. "
" အဲ့လူကြီးများ ကြောက်လို့ အဖေရာ.."
" အေးလေဗျာ.. သူ့ဧကလေးနဲ့ ကျွန်တော်တို့ကိုနိုင်ပါလိမ့်မယ် အားကြီးကြီး "
" သူကလယ်စာရင်းငှားတယ်ကွ.. ငါတို့ကသားဖသုံးယောက်ထဲ စိုက်နှုန်းသာမှာစိုးတာ "
" အဖေ့ကိုပြောသားပဲ.. လူငှားရအောင်လို့ "
" မင်းတို့ရှိနေတာပဲ.. ပိုက်ဆံအပိုတန်းကုန်အောင်ဘာလို့ ငှားနေမှာလဲ "
အဲ့တော့အစ်ကိုနှစ်ယောက်လုံးက မပြောတော့ဘူးဆိုတဲ့ပုံစံနဲ့ ထမင်းသာငုံ့စားနေကြတာ..။
ပြောလည်းထူးမှာမှ မဟုတ်တာ.. ငပြောသာသာပဲရှိမယ် ။
မီမီလည်း အဖေတို့နဲ့အတူ ထမင်းဝိုင်းဖွဲ့စားလိုက်သည်..။
ထမင်းစားပြီး လယ်ထဲပြန်သွားကြပြီ.. မီမီကတော့ ဆေးကြောသိမ်းဆည်းပြီး ရွာထဲထွက်ခဲ့သည်..။
လည်ပတ်ဖို့အချိန်ကျပြီလေ..။
.
" ဟာ.. မဝတ်ချင်ပါဘူးဆို "
" မဝတ်လို့ရမလား.. မိစံတို့ လုံမတို့လည်း ဝတ်သွားကြတာ သီလို့ နင်ကမဝတ်သွားတော့ဘယ်လိုထင်မလဲ "
" ဘယ်လိုထင်ထင်ပေါ့.. မီမီတို့က ဘယ်အဆင့်လဲဆိုတာ ရွာသိမြို့သိပါ ဒါတွေမလိုပါဘူး "
" မရှည်နဲ့ မီလတ်.. ဝတ်ဆိုဝတ် "
" အမေကလည်း မဝတ်ချင်ပါဘူးဆို.."
" မီလတ်.."
" ဟ.. အမေတို့ ဘာဖြစ်နေတာလဲ "
ဇော်ထွေး ရောက်လာတော့ ဇော်ထွေးကိုလှမ်းအကူခေါ်ရသည်..။
" ဒီမှာလေ..ငါ့ကို ရွှေတွေဇွတ်ဝတ်ခိုင်းနေတယ် အိမ်တက်လေးသွားမှာကို "
" မီလတ် မဝတ်ချင်ရင် မဝတ်ခိုင်းနဲ့ပေါ့ အမေရာ.."
" နင်ကဘာသိလို့ဝင်ပြောနေတာလဲ.. မိန်းမတွေရဲ့ပါးစပ်ကို မိန်းမတွေပဲသိတယ် မီလတ် ဝတ်ဆိုဝတ်လိုက်နော် အပိုစကားမပြောချင်ဘူး.."
ဇော်ထွေးတို့ ခေါင်းကြီးလွှဲသွားပြီ.. အဲ့ဒါများမနိုင်ဘဲ ပဲကြီးစားပြဖို့ရောက်လာသေးတယ် အလကားဇော်ထွေး ။
မီမီတော့ နှုတ်ခမ်းကြီးစူကာ ကောက်ချိတ်နေပြီ..။
ပွဲတစ်ပွဲရှိရင် ခေါင်းကစခြေဆုံး လူတစ်ကိုယ်လုံးကိုရွှေသွင်းချင်တာ အိမ်ကအမေ.. ကိုယ့်မှာတော့ တစ်ကိုယ်လုံးဝင်းထိန်နေတာ မနေတတ်။
မလွတ်လပ်သလိုလည်း ခံစားရသေးတယ်..။
သူများက ဘယ်ပွဲမှာဘယ်လောက်ထုတ်ဝတ်တတ်တာ.. ဘယ်လောက်တန်လုပ်ထားတာနဲ့ နှိုင်းလို့မဆုံး ဆင်လို့မဆုံး ။
ရွှေတင်ပဲလား.. ဝတ်လာတဲ့အဝတ်စားကစ ဖိနပ်အဆုံး တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ပြိုင်မပြီးတော့ဘူး ။
ဒီလိုပြိုင်တတ်ကြဖို့ သူတို့ကိုဘယ်သူကသင်ပေးခဲ့လဲမသိဘူး.. အိမ်ကအမေတင်မဟုတ် တစ်ရွာလုံး.. မဟုတ်သေးဘူး ရွာနီးစပ်ချုပ်အားလုံးပဲ ။
" မီလတ် မြန်မြန်ဝတ်ခဲ့.. ဟိုမှာပွဲကစနေပြီ တော်ကြာနေမြင့်မယ် "
ထပ်ပြီးအကွန့်တက်လည်း မီမီပဲအရှုံးဖြစ်မှာ.. ဝတ်လိုက်ပါတယ် ဘယက်တစ်ကွင်း.. ညှပ်ရိုးကျော်ကျော်နားထိရှိတဲ့ ရွှေဆွဲကြိုးတစ်ကွင်း.. ရင်ညွှန့်နားလောက်ထိရှိတဲ့ဆွဲကြိုးတစ်ကွင်း..ပုလဲဆွဲသီးလေးလည်းပါပါ့ ။
လက်မှာလည်း ဘယ်တစ်ကွင်း ညာတစ်ကွင်းပြူ းနေတဲ့ စိန်ကျောက်လေးပါတဲ့လက်စွပ်..လက်ကောက်ဝတ်မှာလည်း ရွှေလက်ကောက်သုံးလေးကွင်းအထပ်လိုက် ။
" ဒီဘီးစကုပ်က နင့်အဘွားဟာ.. နင့်ဆံပင်နဲ့မရသေးလို့မဝတ်သေးနဲ့ "
ဝတ်ချင်ပါတယ်လို့လည်း မပြောရပါဘူးနော်.. အဲ့ဘီးစကုပ်ဆိုတာလေးကလည်း ရွှေချည်းပဲလေ.. ကျန်သေးတယ်အမွေဆိုတဲ့ဟာ ဆံညှပ်လိုလို ဆံကုပ်လိုလိုကိုမှ လက်တစ်ဝါးလောက်ရှည်တဲ့ ရိုးတံလိုဟာကြီးနဲ့ထိုးပန်ရတဲ့ဟာ.. နောက်ရွှေဆံဘီး.. ။
အို..စုံလို့ပါပဲ ။
ဘာတွေမှန်းလည်း မပြောတတ်ပါဘူး.. ဝတ်ရတာ မကြိုက်ပေမယ့် အဲ့ဒါအားလုံးက မီမီ့အပိုင်တွေပါတဲ့.. ဘယ်လောက်ကောင်းလဲ ။
မနှစ်က အရေးခင်းဖြစ်တုန်းက ဒါတွေကိုကြောက်လန့်ပြီး မြေကြီးထဲဖွက်ထားခဲ့ရတာ..ခုတော့ပြန်တူးဖော်ပြီး သိမ်းထားတာ ။
ဒါတောင်အရေးခင်းဖြစ်ရတဲ့ကြားထဲ တစ်ဖက်ရွာကပါ ညတွေဆိုဓားပြတိုက်တယ်ကြားလို့ ညကြီးမင်းကြီး ရေနံခွက်ကြီးထွန်းပြီးနေရာပြောင်းခဲ့ရသေးတယ်..။
ညတွေဆိုကောင်းကောင်းမအိပ်ရ.. နေ့ခင်းနေ့လယ်ဘက်ဆိုလည်း ရွာထဲစိတ်ရှိတိုင်းမသွားရဲ.. သာဝတ္ထိစျေးနေ့တို့ အေလာစျေးနေ့တို့ဆိုလည်း လိုက်သွားချင်လည်းမလိုက်သွားရ ။
အယ်.. အဲ့နှစ်တုန်းက ကျောင်းရောက်တော့ဆရာမက ရက်အကန့်သတ်မရှိကျောင်းပိတ်တယ်ဟေ့ ပြောတုန်းကကိုယ်တွေဖြင့် အသံကုန်ဟစ်ရင်းအိမ်ကိုပြန်လာခဲ့ရတာတော့ အမှတ်တရပါလေ..။
ကျောင်းသားတိုင်း ကခုန်ပြီးပြန်လာကြတာ..ရွာလမ်းမှာဖြင့်အဖြူ စိမ်းဖွေးဖြူ လို့ပါလေ ။
မိဘတွေကဘာလို့ပြန်လာကြလဲမေး.. ကိုယ်တွေမှာတော့ ဆရာမကကျောင်းပိတ်တယ်ပြောပြီးအိမ်တန်းတန်းမတ်မတ်ပြန်ခိုင်းတာလို့ ဖြေခဲ့ကြတာ ။
ဘာဖြစ်မှန်းလည်းသိမှမသိကြတာကိုး.. မေးမြန်းဖို့လည်းစိတ်ထဲမရှိ ။
ကျောင်းပိတ်ရင်ပျော်နေကော..။
မကြာပါဘူး.. လေးငါးခြောက်လလောက် အချုပ်နှောင်ထဲနေလိုက်ရတာ ။
ရွာထဲစိုက်သမျှ ကောက်ပဲသီးနှံဆန်စပါးရောင်းမကောင်း.. အခွန်တွေလည်းတက်တယ်ဆိုလား.. အဖေတို့တော်တော်စိတ်ညစ်ခဲ့ရတဲ့နှစ်တစ်နှစ် ။
အရယ်ပြုံးတွေ ရွှင်လန်းတက်ကြွတဲ့စကားသံတွေနဲ့ အုံ့မှိုင်းတိတ်ကျတဲ့နှစ်တစ်နှစ်..။
အမလေး.. ပြန်တွေးတိုင်း စိတ်ရှုပ်စရာကြီးပါ ။
" ပြီးရင် လုပ်.. သွားမယ် "
အမေကတော့ ခပ်သုတ်သုတ် အိမ်ပေါ်ကဆင်းသွားပြီ..။
" ဇော်ထွေး.. နင်ရောမလိုက်ဘူးလား "
" အေး.. "
" ဟဲ့.. ဝက်သား အမဲသား အလျှံပယ်တဲ့နော် "
" စားနေကျပဲကို.. "
" တကယ်မလိုက်ဘူးလား.."
" ဟဲ့ မီလတ်.. မလာသေးဘူးလား "
" လာပြီ အမေရေ့.."
အမေက အောက်မှာအသံကုန်အော်ခေါ်နေပြီ.. မီမီ့ကိုစောင့်ရတာ စိတ်မရှည်လို့နေမှာပေါ့ ။
" ခေါ်နေပြီ.. သွားတော့ သွား "
" ငါအပြန်ယူခဲ့ရမလား.. "
" မလိုဘူး.. ကိုစိုးရှိတယ် "
" ကိုစိုး သွားပြီလား.."
" အေး.. ခဏနေပြန်တောင်လာတော့မှာ "
" သူယူလာမှာမို့ ရပြီပြောတာမလား.. ဒါများ စားနေကျလေးဘာလေးနဲ့ "
" အဟွင်း.."
ဇော်ထွေးက ပြုံးပြနေပေမယ့် မီမီကတော့ မျက်စောင်းတစ်ချက် ဝင့်ချီပြီးထွက်လာခဲ့လိုက်သည်..။
" လာစမ်းပါ.. နှေးဆိုပဲ "
အမေကတော့ မီလတ်လက်ကိုဆွဲခေါ်ပြီး အရှေ့ဝိုင်းဦးတည်နေပြီ..။
မိုးသီးလည်း အဲ့အိမ်မှာ.. ရွာမှာက ဘာပွဲလေးပဲလုပ်လုပ်မီးခိုးတိတ်ကိုး ။
အလှူ ငွေတွေ ဘာကြေးညာကြေးတွေ တစ်ခုမှမလို.. လူကိုယ်တိုင်လေးသွားပြီး ဗိုက်လေးထဲအဝဖြည့်ရုံ ။
ရွာရဲ့ဓလေ့ထုံးစံတစ်ခုလို ဖြစ်နေတာ..။
" မီမီ.. မီမီ့ "
အိမ်တက်လုပ်တဲ့အိမ်ရဲ့ဝိုင်းထဲဝင်တာနဲ့ လုံမနဲ့မိစံက နေရာကနေ ထိုင်ရင်းလက်တွေမြှောက်ကာရမ်းပြခေါ်နေတာ..။
လူတွေများလို့ မီမီတန်းမမြင်ရ..အသံကြားရာဘက်ကိုမျက်လုံးကစားရသေးတယ် ။
ဟော.. တွေ့ပါပြီ လူကြီးတွေကြားမှာ မြုပ်နေတဲ့ကိုယ်လေးတွေ ။
" အမေ.. ဟိုမှာ မိစံတို့နား သွားလိုက်မယ်နော်"
" အေး..ငါက ဝိုင်းစိန်တို့နားရှိနေမယ် "
သားမိနှစ်ယောက် တစ်ယောက်တစ်နေရာ..။
" မီမီ.. နင်ကလည်းနောက်ကျလိုက်တာ "
" ငါကနင်တို့လိုအငတ်မှမဟုတ်ဘဲ.. အလှူ အိမ်စောစောလာရအောင် "
" အမလေး.. မိန်းမ ပြောရဲလိုက်တာ "
မီမီကတော့ ပြုံးချိုချိုလေးသာ ပြုံးပြလျက်..။
" လုံမ.. ငါ့ထဲ အဆီဖက်ကြီးလာမထည့်နဲ့ "
မိစံ ပန်းကန်ထဲ ဝက်ဆီဖက်ကြီးရောက်တော့ အသံတွေထွက်လာပြီ..။
" ငါမစားချင်လို့.. "
" မစားချင်ရင် အစကတည်းက မဆယ်နဲ့ပေါ့.."
" အသားမှတ်လို့ယူမိတာပါအေ.."
" မှားယူမိရင်လည်း ကိုယ့်ပန်းကန်ထဲကိုယ်ထည့်ထားပါလား..ဘာလို့ငါ့ပန်းကန်ထဲလာထည့်တာလဲ "
" နင်အဆီတုံးကြိုက်တယ်မဟုတ်ဘူးလား.."
" အမလေး.. အိမ်မှာငတ်မှာစိုးလို့ စားရတာ အလှူ ပွဲတော့မရဘူး အသားချည်းစားမှာ "
" အေးလေ.. မိစံပြောတာဟုတ်တယ် ဒီလိုနေ့မှာအသားချည်းစားရမှာပေါ့ "
မီမီကပါမျက်ခုံးပင့်ထောက်ခံတော့ မိစံကပါလိုက်ခေါင်းညိတ်တာ..။
လုံမကလည်း မျက်နှာကြီးမဲ့ပြပြီး..
" ငါလည်းမစားချင်ဘူး..ပန်းကန် ပြန်ထည့်ဟာ"
" ရပါ့မလား.."
" ဘာလို့မရဘဲနေမှာလဲ..ငါပြမယ် "
မီမီက မိစံပန်းကန်ထဲက ဝက်ဆီဖက်မှာကပ်နေတဲ့ ထမင်းစိတွေဇွန်းနဲ့ပြန်ဖယ်ပြီး ဝက်သားပန်းကန်ထဲပြန်ထိ်ုးထည့်ထားလိုက်သည်..။
ဘယ်သူသိမှာကျလို့..။
" ဒီခါ အသားတုံးပဲဆယ်ရမယ်.."
လုံမတို့ ပန်းကန်ထဲ ဇွန်းနဲ့သေချာမွှေနှောက်ပြီး အသားဖက်ရှာနေတာ..။
မီမီကတော့ အသားချည်း ဦးယူထားတဲ့ဝက်သားနဲ့အမဲသားကြီးကြီးတစ်တုံးစီ ပန်းကန်ထဲ ထည့်ထားပြီးပြီ..။
မိစံလည်း အသားတုံးမှန်သမျှသူ့ပန်းကန်ထဲမှာ..။
သူငယ်ချင်းသုံးယောက် ထောင့်ဆုံးဝိုင်းမှာ လူမရှိသေးခင် စိတ်တိုင်းကျစားနေခဲ့တာ..။
သူတို့အနောက်မှာထိုင်နေတဲ့ ကောင်လေးတစ်ယောက်ကိုတော့သတိမထားမိကြ..။
.
" အဲ့ကောင်မ ငါ့ကိုသက်သက်ညစ်တာ.. ကြိုးမထိတာကို ကြိုးထိတယ်တဲ့ "
" သူ့အလှည့်ကျ သေချာကြီးကိုကြိုးထိတာတောင် အသားကုန်ငြင်းတယ်.."
" အဲ့အေးမာက အဲ့အတိုင်းပဲ.. သူကစားရင် တအားညစ်တာ အငြင်းလည်းသန်ပါ့ "
" အဲ့လိုညစ်လည်း ငါတို့ကိုနိုင်တာကျလို့.."
" အဲ့ဒါပြောတာပေါ့.. သူ့လောက်လေးကတော့အသာလေးပဲ "
" ဟုတ်ပါ့.. "
သုံးယောက်သား သူတစ်ခွန်းငါတစ်ခွန်းရွတ်နေတာ..။
ကြိုးခုန်နည်းကစားတာ.. အစပိုင်းတော့အဆင်ပြေပါတယ် နောက်ပိုင်းကျအေးမာတအားညစ်လာတာ ။
ရန်ဖြစ်ဖို့နည်းနည်းပဲလိုတော့တယ်.. အဲ့နားကကြီးပုကဝင်အော်လို့ လူစုခွဲလာရတာ ။
ကြီးပုကြောင့်ပေါ့.. မဟုတ်ရင်ပွဲကြီးကြီးဖြစ်နေပြီ။
" ဟဲ့.. မီလတ် "
ခေါ်သံကြားလို့ လှည့်ကြည့်တော့ မြို့ကပြောင်းလာကြတဲ့အိမ်ကိုရောက်နေတဲ့ အမေ့ကိုမြင်ပြီ..။
" လာ..သွားမယ် "
သူငယ်ချင်းသုံးယောက် အမေတို့နားသွားပြီး လွတ်တဲ့ခုံတန်းမှာ သုံးယောက်သားတန်းစီထိုင်လျက်..။
" ဒါကဘယ်ကပြန်လာကြတာလဲ.."
" အေးမာတို့နဲ့ဆော့ပြီး ပြန်လာတာ..အဲ့အေးမာညစ်လို့ ပွဲအစောသိမ်းလာတာ "
" ဆော့ပြန်ပြီလား အေးမာနဲ့.. မတည့်ကြတာလည်းနင်တို့ပဲ ဆော့မယ့်ဆော့ပြန်တော့လည်းသွားရောတာနင်တို့ပဲ..ပြီး ကြားရပါပြီအသံတွေက.. နောက်ခါဒီလိုပြောနေမယ်ဆို သွားဆော့မနေနဲ့ "
သုံးယောက်သား နှုတ်ခမ်းတွေစူကာ သူ့ပေါင်ဆိတ်ငါ့ပေါင်ဆိတ်နဲ့..။
" မစုမေ..အလယ်ကကျွန်မသမီး ခန့်မီမီလတ် ရွာမှာတော့မီမီလို့ပဲခေါ်ကြတယ်.. သားယောက်ျားတွေချည်းထဲမှာ တစ်ယောက်ထဲပါတဲ့သမီးပေါ့..အငြိမ်ကိုမနေတဲ့ပေါက်ကျော်တစ်ကောင်.."
" အမေနော်..မီမီကဘာလုပ်ထားတာရှိလို့လဲ"
အဒေါ်စုမေကတော့ ပြုံးနေလို့..။
အမေကတော့ မပြောချင်ဘူးဆိုတဲ့မျက်နှာထားနှင့်..။
" ဘေးကသူ့လိုမျောက်နှစ်ကောင်..မိစံနဲ့ လုံမ..ခွန်နှတန်းကျောင်းသူတွေတဲ့ နည်းနည်းလေးမှမတူတာ..ရွာထဲကလေးတွေနဲ့ပေါင်းပြီးသောင်းကျန်းတုန်း "
" ကြီးသောင်းကလည်း ကောင်းတာရွေးမပြောဘူး.."
" ညည်းတို့မှာကောင်းတာ ဘာရှိလို့လဲ.."
သုံးယောက်သား အဒေါ်စုမေကိုသာ သွားဖြဲပြီးသာရယ်ပြနေရသည်..။
" သမီးတို့ကလည်း ခွန်နှတန်းတွေလား.."
" ဟုတ်ကဲ့.."
" အဒေါ့်သားငယ်လည်းခွန်နှတန်းပဲ..အတော်ပဲ သားအဖော်ရတာပေါ့ နိုင်နိုင်ရေ နိုင်နိုင် "
အဒေါ်စုမေက အပေါ်ကိုမော့ပြီးအော်ခေါ်နေတော့ မမြင်ရပေမယ့်လည်း သုံးယောက်သားလိုက်မော့ကြည့်သေးတာ..။
သားနှစ်ယောက်ရှိတယ်သာကြားထားတာ..မြင်မှမမြင်ရသေးတာကိုး ။
သေချာလိုက်ကြည့်မနေခဲ့တာလည်းပါမယ်..ကိုယ့်တစ်နေ့တာတောင် ကစားနေရလည်ရတာနဲ့ကိုမအားနေဘူးလေ ။
ရွာထဲကလူတွေပြောတာတော့ ကြည့်ကောင်းတယ်ချောတယ်တဲ့..။
" နိုင်နိုင်ရေ.."
" ဗျာ.."
" အောက်ဆင်းလာပါအုံး.."
ပြန်ဖြေသံထပ်မကြားပေမယ့် အပေါ်မှာခြေသံတော့ကြားနေရသည်..။
ခြေတံရှည်အိမ်ပေမယ့် ဒီအိမ်ကမီမီတို့ထက်ပိုမြင့်တယ်..ပြီး အပေါ်ထပ်မှာဝရံတာသေးသေးလည်းထုတ်ထားသေးသည် ။
မီမီတို့အိမ်မှာတော့ ဝရံတာလိုမျိုး ထုတ်ထားတာမရှိ..။
" ဒီမှာလေ..အဒေါ့်သား သူလည်းခွန်နှတန်းပဲ နာမည်က နိုင်ဇေဟန်မင်းတဲ့ အိမ်ကတော့နိုင်နိုင်လို့ပဲခေါ်တယ်.. အကြီးတစ်ယောက်က ထက်သီဟအောင်..သူက သူ့အဖေနဲ့လိုက်သွားတယ် သူကဆယ်တန်းလေ "
အဲ့နေ့က မီမီတို့စတွေ့တဲ့နေ့..။
ပြောစရာထွေထွေထူးထူးမရှိပါဘူး.. သူကအုန်းဆီသေချာလိမ်းပြီး ဆံပင်တွေကိုသေချာဖြီးထားတာ.. အဲ့တစ်ချက်လောက်ပဲ မီမီသတိထားမိတာ။
အယ်..နောက်တစ်ချက်က မီမီတို့ကိုကြည့်တဲ့သူ့အကြည့် ။
သုံးယောက်လုံးကို မျက်ခုံးကြီးတွန့်ပြီးကြည့်နေခဲ့တာ.. ဘာလို့မှန်းတော့မသိခဲ့ ။
" နိုင်နိုင်..သူတို့သုံးယောက်လုံးလည်း နိုင်နိုင်လိုခွန်နှတန်းကျောင်းသားတွေပဲတဲ့.. နိုင်နိုင်အဖော်ရသွားတာပေါ့ "
" မိန်းကလေးတွေနဲ့.."
သူ့အသံပါ.. မနိမ့်လွန်းသလို မကျယ်မမာတဲ့အသံ စူးရှတာမျိုးလည်းမရှိ.. တကယ်နားထောင်လို့ကောင်းတဲ့အသံမျိုး ။
" အဟင်း..ရွာထဲမှာတော့ ကျောင်းနေတဲ့သူသိပ်မရှိဘူး..သိတဲ့အတိုင်း ၈၈အရေးတုန်းကကျောင်းပိတ်တော့ ကျောင်းပြန်တက်ဖို့ပျင်းတဲ့သူနဲ့ အဆင်မပြေကြလို့မထားကြတဲ့သူနဲ့..မိရိုးဖလာမိဘအလုပ်ကိုဝိုင်းကူလုပ်နေတဲ့သူနဲ့ သိပ်ကျောင်းဘက်အားမပါကြတော့တာ.. ကျွန်မတောင်မီလတ်ကိုထားချင်တာမဟုတ်ဘူး.. အိမ်မှာနေလည်း အားယားပြီးလျှောက်သွားလွန်းလို့သာ ထားထားတာ.."
" ကျောင်းထားတာကောင်းပါတယ်..သူတို့လေးတွေစာတတ်ကြတော့ သူတို့အတွက်ရော မသောင်းတို့အတွက်ရောကောင်းတာပေါ့ "
" ဘယ်လိုလာမယ်မပြောတတ်သေးပါဘူးရှင်..ခုတော့သူစာအုပ်ကိုင်တာကိုမမြင်ရသေးဘူး "
" အဟင်း... နိုင်နိုင် နောက်ဆိုဒါသူငယ်ချင်းတွေပဲနော် တည့်တည့်ရှုရှုနေကြ.."
" အဟင်း..အဟီး "
သုံးယောက်သား ပြုံးပြနေလည်း ပြန်မပြုံးပြတဲ့တည်တင်းတင်းမျက်နှာနဲ့ မျက်ဆံနက်တစ်စုံ..။
မီမီတို့ဘဝထဲကို နိုင်နိုင်က အဲ့လိုပုံစံနဲ့ဝင်လာခဲ့တာပါ..။
သိပ်တော့ အချိုးမကျပေမယ့်လည်း..သူအဲ့လိုပုံစံနဲ့တဖြေးဖြေးဝင်ခဲ့မယ်မှန်း ကြိုသိခဲ့ရင် ။
🌸pann
.........................................................
pann မျက်စိထပ်နောက်ဖို့ ပြန်လာပါပြီရှင့်..။
စိတ်များညစ်သွားကြလားနော်..။
ဒီတစ်ခေါက်ရွေးထားတဲ့ဇာတ်မှာ တကယ့်ဇာတိတွေဋ္ဌာနေတွေ ထည့်ထားပေမယ့် စိတ်ကူးယဉ်အတွေးနဲ့ပေါင်းစပ်ထားသည်..။
ကိုယ်မကျွမ်းကျင်တဲ့နေရာလည်းဖြစ်လို့ လိုအပ်ချက်ရှိကောင်းရှိနိုင်သည်..။
တစ်စုံတစ်ဦးတစ်စုံတစ်ရာကို ထိခိုက်စေလိုခြင်းစိုးစဉ်းမရှိ..အမှားတစ်စုံတစ်ရာပါပါက နားလည်သည်းခံခွင့်လွှတ်ပေးဖို့ ကြိုတင်မေတ္တာတောင်းခံအပ်ပါတယ်နော် ။
လိုအပ်ချက်ဖြင့် ထပ်စအုံးမည့်ပန်း..။
အားလုံးကျန်းမာကြပါစေ..။
ဘေးဒုက္ခအန္တရာယ်အပေါင်းမှ ကင်းဝေးလွတ်မြောက်နိုင်ကြပါစေ..။
အချိန်ပေးပြီးဖတ်ပေးကြတဲ့ တစ်ဦးတစ်ယောက်ချင်းစီတိုင်းကိုလည်း ကျေးဇူးအများကြီးတင်ပါတယ်ရှင့်..🙏
ကြိုးစားပုံဖော်သွားပါမည်..💪