*Luna
***
"Bekleyelim. Kapılar sadece kartla açılıyor biri gelirse işini bitiririm."
Lotusun fikrine uyup beklemeye başladım. Beklerken kendimi görünmez yaptım ne olur ne olmaz. Koridordan ayak sesleri gelince dikkatimi o tarafa verdim. Adım sesleri yaklaştıkça nefesimi tuttum.
***
Asım sesleri yaklaşmakta başlayınca istemsizce nefesimi tuttum. Beni göremeyeceklerini bildiğim için içim rahattı ama yine de diken üstündeydim.
İçimdeki his beni yanıltsın istiyordum umarım sadece nöbetteki öğretmendir.
Gölgeler git gide netlik kazanınca daha dikkatli baktım. Gölgelerden biri Bay Hans'a diğeri ise onu bilmiyordum işte. Duvara daha da sokulup beklemeye başladım.
"Hans Hans nasıl da kandırdın onları iki yıl gerçekten iyi oyuncusun."
" Ama Varis akıllı bir kız . Benimle nasıl konuştu öyle sesi buz gibiydi herkese karşı şüpheli davranıyor kimseye güvenmiyor."
" İyi tarafından bak eski dostum bu okula girebilmek için neleri göze aldık ."
"Su, hava ve toprak krallıklarını artık biz yönetiyoruz ve o kızın hiç bir şansı Kral ve Kraliçeler bizim kontrolümüzde ve şimdi bir sonraki darbe de sıra."
"Ateş ve ruh krallıklarının varislerini kullanarak o çok bilmiş ruhçuları darmadağın edeceğiz. Tüm krallıklar bizim tarafımızda olunca o kız bir şey yapamayacak ."
"Ve kızın bağı Aaron bunu da unutamamalıyız ve ateş krallığının Varisi . Bir taşla iki kuş."
İkisi birlikte kötü kahkaha atınca onlardan tiksindim. Ne sanıyorlardı yani tıpış tıpış onları kendi taraflarına çekeceklerini mi koca bir Hayır!
Ne yapıcaklarını kestirmesemde bağım düşerse bende düşeceğim Aaron'un kaldığı odayı kalkana aldım.
"Lotus o kanatlarını kullan ve odaya girip onları sırayla uyar."
Lotus başıyla onaylayıp parmak şıklatmasıyla kayboldu. Lotus'un gidişiyle Jackson'un odasına girmeye yönelen iki adam için o odayı da kalkana aldım.
Kapıyı açmak için elini uzatan Hans bariyerle karşılaşınca kaşlarını çatıp arkadaşına döndü.
"Kız burda!" dedi hiddetli bir şeklide. Arkadaşı ise şaşkın bir şekilde bakıyordu. Onların durmalarını fırsat verip etrafa elektrik akımı yaydım.
Akıma yakalandıklarında çığlık atmamak için kendilerini tuttular. Sonra adını bilmediğim adam dudağını kıpırdatmaya başladığında Hans'ın yüzünde pis bir sırıtış belirdi.
"Vay vay Varis o kadar da akıllı sayılmaz dimi."
Görünmezliğimi kaldırmışlardı!
Yumruklarımı sıkıp sert bir ifadeyle baktım suratlarına.
"Onlara zarar veremiceksiniz duydunuz mu beni!"
"Senden emir almıyoruz Varis."
"Eskiden alıyordunuz ama şimdi ne oldu?"
"Sen ve senin o annen yok mu."
"Kes!" diyerek gözlerine odaklanıp acı verdim bedenine. İki büklüm yerde kıvranmaya başlayınca bir güç beni geri itti. Göz temasın kesildiği içinde üzerinde uyguladığım güç de kalkmıştı.
Yerden destek alarak kalktım ve bir sonraki büyü içim kendimi kalkana aldım. Hans kalkanımı kırmaya diğer adam ise odalara koyduğum kalkanları kırmaya çalışıyordu.
İki taraftan gelen saldırıda zor dayanıyordum. Git gide gücümün azaldığını hissediyordum.
"Bakalım ne kadar dayanacaksın?"
İris tüm gücüne ihtiyacım var .
Sen merak etme dayanacağız.
"Güçlerinin zayıflıkları yok sadece kontrol edilmemeleri zor ve kontrolü de öfkelendiklerinde kaybediyorlar."
"Ahmak şey bunu için on sekiz yıldır eğitim aldım ben elflerden. Sen mi beni öfkelendireceksin!"
"Görelim bakalım."
"Çok beklersin."
"Annenin nasıl öldüğünü biliyor musun peki? Yok bilmiyorsun dimi. Kendi ölümü biraz zor oldu ama zevkliydi de izlemesi."
"Sana bir not asla bir ejderhanın öfkesini sınama!"
Kanatlarımı iki yana açtım ve İris'in de yardımıyla kalkanımı daha da güçlendirdim. Kanıtlarım buz mavisi rengini alırken içimde oluşan gücü Kalkanı büyütmek için kullandım.
"Aa!"
Duyduğum sesle Kalkanı kırmaya çalışan diğer adamın iki büklüm kıvranındığını gördüm acı çeken bir hali vardı.
Başımı sağ tarafa çevirdiğimde Lotusla beraber duran Aaron görüş açıma girdi. Gözleri hiddetli bir okyanusu andırıyordu adeta.
Kalkanın zorlanmasıyla gözlerimi Aaron'dan çekip Hans'a diktim. Bu durumdan hoşlanmadığı belliydi.
Diğer adamın hallolmasıyla Jackson ve Aaron'un odalarına koyduğum kalkanı geri çektim ve tim gücümü kendimi korumak için kullandığım kalkana verdim.
Kalkanın etrafını acıyla sardım ve Hans'a dokunmasını sağladım, acıyla çığlık atmasına fırsat vermeden kalkanı büyüttüm ve Hans'ı duvara sertçe yapıştırdım.
Ağzından dökülen inleme sesleriyle bir elinden destek alarak başını kaldırdı ve bana dikti gözlerini.
"K-kaybedeceksin."
Sırıtarak geldiği durumu elimle gösterdiğimde yüzü düşmüştü.
"Asıl siz büyücüler yaptıklarınızın hesabını vereceksiniz."
" Annen kaybetti bize karşı sen mi kazanacaksın kendi gücünden bile korkuyorsun sen!"
Bir dakika Ne?!
Nerden biliyordu bunu, nasıl öğrenmişti benim karanlık tarafımdan korktuğumu. Sakin ol Luna bilmiyor sadece kaybettiğini anladı ölümü yakın olduğu için de blöf yapıyor.
Evet sadece blöf, beni kandırmak istiyor buna da izin veremem. Kendini toparla duruşunu dikleştik ve kimseye zaafını gösterme ne olursa olsun.
Kendi kendime verdiğim öğütlerle derince bir nefes aldım ve parmağıma dolun elektrik akımını kendinisini bir şey sanan büyücülerim üzerine doğru yönelttim.
"Çok yanılıyorsun o zaman."dedim kendimden emin bir şekilde.
"Dur."
Kaşlarımı çatıp yanıma adımlayan Aaron'a baktım.
"Onlar hakkında bilgi almadan mı işlerini bitireceksin?"
Güldüm ama gülüşüm zaferden değildi tehlike barındırıyordu. Ben elflerin arasında büyümüştüm onlardan almıştım eğitimlerimi bir sürü stratejileri vardı onlar savaşçıydı.
Öğrendiğim şeylerden biri ise;
Düşmanın senden ne kadar nefret ediyorsa o kadar zarar görmeni ister ve yakalansa da öleceği anı bekler.
Bende bir şey söylemeyeceklerini biliyordum ama onların bilmediği şey ise onlar hakkında öğrenebileceğim her şeyi öğrenmiş olamamdı.
"İstediğimi aldım ben merak etme."dedim sorusunu cevapsız bırakmayarak.
Başımı büyücülere çevirdiğimde acıyla kıvranmalarını gördüğümde yüksek voltajla gönderdim ve acılarına son verdim.
Yerde yatan iki ölü bedenden yükselen yanık kokusu sarmıştı etrafı. Eş zamanlı olarak da odalarından çıkanlar gözleri benle ölü bedenler arsında gidip geliyordu.
Yanımda hissettiğim kişiyle farkında olmadan tuttuğum nefesimi verdim. Yapmam gereken belliydi.
Her ne kadar hak etmeselerde.
Elimi kaldırdım ve iki bedenin altında gölge portal oluşturdum. Ruhları gölge diyarında acı çekecekti ve bu da yaptıklarının bedeliydi.
"Burda tam olarak Ne oldu?"
Violetta'nın dediğine eşlik ettiğini belli edercesine bana baktı Jackson.
"Siz onlar ben almamak."
"Zaten düzgün değildi hepten bozuldu çocuk."
Tom'un Harry' silkelemeye başlamasıyla kendine geldi ama gördüklerimi açıkla dercesine bakıyordu artık.
"Evet biriniz bize bir açıklama yapacak mı artık?"
Jackson'un sakince sorduğu soruyla diğerlerine kıyasla daha soğukkanlı olduğunu fark ettim.
"Odaya geçelim anlatacağım her şeyi" dedim. Sadece başlarını sallamakla yetindiler ama ben onlara bunu nasıl açıklayacaktım orası ayrı bir sorundu.
Bölüm sonu.
Oylarınızı ve yorumlarınızı eksik etmeyin.....