ကိုႀကီးရင္ရိပ္တေရးအိပ္ ၁၂😴
အပိုင္း ~ ၁၂
#ေ႐ႊက်မ္းသစၥာ မေသြတမ္းခ်စ္မွာ
ပစ္မခြာအႏွစ္တစ္ရာ ႐ွစ္ကမ႓ာမကပါ။
အဓိပတိဖြားအေနနဲ႔အရင္ဆုံး မ်က္ႏွာပူစြာနဲ႔ရင္ဆိုင္ရတာဆရာမ မခင္မွီကိုပါပဲ။ဘယ္ေနရာမဆိုဆရာ
မကသူ႕ကိုသားတပည့္ဆိုၿပီးပြဲထုတ္ေပးခဲ့ေပမယ့္..
သူကမၾကာမွီကပဲဆရာမစကားကိုဆန္႔က်င္ကာအခုလိုေလာေလာလတ္လတ္အနမ္းနဲ႔ျဖစ္သြားေတာ့.
ဆရာမကိုေကာ၊ျမတ္ကိုေကာသူအားနာလွသည္။
အနမ္းကိုအိမ္မွာထားၿပီးသူတစ္ေယာက္ထဲဆရာမ
ကိုအရင္သြားေတြ႕သည္။
ဆရာမကအားလုံးသိၿပီးသားမို႔..သူအမ်ားႀကီး႐ွင္း
ျပစရာမလိုပဲ...
" ကြၽန္ေတာ္ လက္ထပ္ၿပီးပါၿပီ..ဆရာမ..." ဟုသာ
အသိေပးလိုက္သည္။
ူသူကဆိုဖာခုံမွာထိုင္ေနေပမယ့္..ဆရာမကအေႏြး
ထည္ပါးပါးေလး၀တ္ကာျပတင္းေပါက္နားမွာရပ္ေနရင္းအေဝးကိုေမွ်ာ္ၾကည့္ကာ...
" မိန္းကေလးဘက္ကအမ်ိဳးသမီးကိုသေဘာမက်
ဘူး..သူတို႔ကမင္းကိုအထင္ေသးလြန္းတယ္၊
အႏုပညာကိုလည္းနားလည္မယ့္ပုံမေပၚဘူးး၊
ဒါေၾကာင့္အႏုပညာသမားကိုလည္းနားလည္ႏိူင္မွာ
မဟုတ္ဘူး.....
ၿပီးေတာ့မင္းသိရဲ႕လားမေျပာတတ္ေပမယ့္ေငြေၾကး
အ႐ႈပ္အ႐ွင္းလည္းမကင္းဘူး .."
" ဆရာမကအဲ့တာေတြအထိပါသိေနတာလား"
" ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္မင္းေယာကၡမျဖစ္လာမယ့္သူပဲေလ
..မင္းကငါ့သားတပည့္၊သူကသမီး႐ွင္ဆိုငါတို႔ဘက္
ကသား႐ွင္ပဲ...."
" ကြၽန္ေတာ္အရင္ကအဲ့အိမ္မွာေနခဲ့တာေၾကာင့္..
သူကြၽန္ေတာ္႕အေပၚအျမင္မေျပာင္းႏိုင္ေသးတာပါ..."
"အင္းေလ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကံပါရင္ေတာ့ေ႐ွာင္လို႔မရဘူးေပါ့. အဲ့အိမ္နဲ႔မင္းကေရစက္ပါေနတာကိုး...
ဒါနဲ႔ ဘာျဖစ္လို႔ ေကာင္မေလးကိုေခၚမလာတာလဲ"
" အဲ့တာက......"
"ငါတစ္ခုခုေျပာလိုက္မွာကိုစိုးရိမ္လို႔လား...."
" မဟုတ္ပါဘူးဆရာမ...သူကအသက္ထက္ပိုၿပီးခေလးဆန္ဆန္ေနေတာ့..ဆရာမကို႐ိုင္းျပသလိုျဖစ္မွာစိုးလို႔ပါ။
ေနာက္တစ္ခါလာရင္ေခၚခဲ့ပါ့မယ္...."
" လက္ထပ္ၿပီးသြားရင္ မိဘအိမ္ကအလိုလိုက္ခံရ
တဲ့သမီးေလးမဟုတ္ေတာ့ဘူး...
သူလည္းျပဳျပင္သင့္တာျပဳျပင္ရမွာေပါ့၊ အတာက
လည္းဒါကိုဆုံးမေပးႏိုင္မယ္မထင္ဘူး..
မင္းအတြက္ေတာ့ရင္ေလးပါရဲ႕..."
ဆရာမကစကားေျပာရင္ဒီလိုဒဲ့ဒိုးေျပာတတ္ေတာ့
အနမ္းကိုသူေသခ်ာေျပာျပထားမွရမည္။
" ကဲပါ...မင္းအခုမဂၤလာပြဲျပင္ရေတာ့မွာေပါ့.."
" ဟုတ္ကဲ့...."
" ခဏေစာင့္အုံး...."
ဆရာမကအခန္းထဲ၀င္သြားကာဆယ္မိနစ္ေလာက္
ၾကာၿပီးမွလက္ထဲယြန္းသားနဲ႔လုပ္ထားတဲ့ဘူးတစ္
ဘူးကိုင္ကာျပန္ထြက္လာပါသည္။
" ေရာ့..ဒါ မင္းဇနီးအတြက္ငါ့လက္ဖြဲ႕..."
အထဲမွာတန္ဖိုးႀကီးႀကီးအရာပါမယ္မွန္းသူထင္လို႔
ဖြင့္ၾကည့္လိုက္လွ်င္...ဘူးထဲမွာစိန္တစ္ဆင္စာကို
အစီအရီထည့္ထားတာျဖစ္သည္။
" ဆရာမ ဒါက...."
" ဒါကဘာမွမဟုတ္ေသးဘူး..ငါ့အတြက္လည္းမလိုတဲ့အရာေတြပဲ။ မင္းေယာကၡမအျမင္မွာေတာ့
လိုမယ္ထင္တယ္...."
သူကေခါင္းခါကာ...
" ကြၽန္ေတာ္႕ကိုပညာသင္ေပး၊ေျမေတာင္ေျမႇာက္ေပးခဲ့တာနဲ႔တင္..ကြၽန္ေတာ္အဲ့ေက်းဇူးေတြဘယ္လို
ဆပ္ရမွန္းမသိတာ..ဒါမ်ိဳးအထိမယူပါရေစနဲ႔..."
" ဟင္းး... ငါကမင္းကိုေပးသင့္လို႔ေပးတာ..
အကယ္၍ျမတ္သာလက္ထပ္မယ္ဆိုရင္လည္းငါ
တစ္ခုခုစီစဥ္ေပးအုံးမွာပဲ...
ဒါကိုအခု မင့္သတို႔သမီးအတြက္ငါေပးတဲ့လက္ဖြဲ႕
လို႔သေဘာထားၿပီးယူလိုက္... အဓိပတိ..."
သူဘယ္လိုမွျငင္းမရ၍သာယူလာခဲ့ရသည္။စိတ္ထဲ
မွာေတာ့ေတာ္ေတာ္၀န္ထုပ္၀န္ပိုးျဖစ္ရသည္။
>>>>>>>>>>>>>>>
အိမ္ေရာက္ေတာ့အတာနဲ႔အနမ္းေ႐ွ႕မွာဖြင့္ျပလိုက္
သည္ႏွင့္...
" ဟယ္ စိန္ေတြပါလား...."
"အနမ္း သိသေလာက္ေျပာရရင္ဒါကတန္ဖိုးနည္းမွာမဟုတ္ဘူးကိုႀကီး..."
" မင္းေျပာမွလား...."
" ☹️အနမ္းလည္းသိတာ၀င္ေျပာတာကို...."
" ဒီလိုၾကေတာ့ နင့္ဆရာမရက္ေရာသားပဲ....
ေအးေလ သူကေပးႏိုင္လို႔ေပးတာပဲ၊ငါကေတာ့နင္
မဂၤလာေဆာင္တာေတာင္ေပးစရာဘာမွမ႐ွိဘူး.."
" အတာကပါ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ...."
အနမ္းကအတာ့လက္ေမာင္းကိုဖက္ကာ...
" အင္းေလ အတာကလည္းကိုႀကီးစိတ္မေကာင္း
ေအာင္၊အတာကဘာလို႔ေပးစရာမ႐ွိရမွာလဲ...
မဂၤလာေဆာင္မွာအတာကကိုႀကီးရဲ႕မိဘလုပ္ေပး
ရမွာေလ..."
" ငါကဘာလို႔လဲ.. သူ႕ဆရာမ႐ွိတာပဲ..."😏
" ဆရာမကဘာဆိုင္လို႔လဲ၊ အတာကသာဦးေလး
ဥစၥာ..မရဘူးေနာ္အတာကတိုက္ပုံ၀တ္ၿပီးပြဲတတ္
ေပးရမွာေနာ္.. အတာတိုက္ပုံ၀တ္တာၾကည့္ခ်င္
တယ္.. ေနာ္...ေနာ္.လို႔..."
" ဟယ္ ဒီခေလးမကေတာ့....!"
အဓိကေတာ့သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုသာထိုင္ၾကည့္
ေနမိသည္၊ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ဒီအိမ္မွာေတာ့အတာတစ္
ေယာက္ပ်င္းရမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူးပဲ။
>>>>>>>>>>>>>>>>>>
မဂၤလာပြဲကိုလမကူးပဲအျမန္စီစဥ္ရတာေၾကာင့္သူ႕
မွာလုံး၀မအားရေပ။မဂၤလာေဆာင္ဖိတ္စာကပင္
အမ်ားနဲ႔မတူထမူထူးျခားကာ..
သူရဲ႕ကိုယ္ပိုင္လက္ရာပန္းခ်ီကားထည့္သြင္းၿပီးဖိတ္ၾကားတာျဖစ္သည္။
မဂၤလာေဆာင္ေနရာကိုေဟာ္တယ္ႀကီးတစ္ခုမွာ
မနက္၊ည၂ပြဲစာဒိတ္ယူရ။ဒါေတာင္လိုခ်င္တဲ့ဒိတ္ရ
ဖို႔ဒီေဟာ္တယ္ပိုင္႐ွင္ရဲ႕သားကသူနဲ႔ရင္းႏွီးေပလို႔
သာေပါ့။ မဂၤလာပြဲရာသီျဖစ္ေနေတာ့ေဟာ္တယ္
ေတြေတာင္မအားမလပ္။
တကယ္ဆို သူ႕အတြက္ကအဲ့ေလာက္မလိုေပ..
ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာဆြမ္းေႂကြးေလာက္သာလုပ္ရင္ရၿပီေပမယ့္ ...အနမ္းအတြက္ေတြးၿပီးဒီေလာက္
လိုက္လုပ္ေပးေနတာျဖစ္သည္။
သူတို႔မိန္းကေလးေတြကတသက္မွာတစ္မဂၤလာ
ဘာညာဆိုၿပီး သိပ္ဂုဏ္ယူတတ္တာမွတ္လား။
သတို႔သမီး၀တ္ဆုံကိုလည္းအစကေဗဒါေရာင္၀တ္
မယ္ဆိုၿပီး..အခုၾကေ႐ႊေရာင္တဲ့...ဒါေတာင္ခ်ဳပ္ၿပီးမွ..
" ေ႐ႊေရာင္က ကိုႀကီးနဲ႔လိုက္ပါ့မလားမသိဘူး.."
" မလိုက္လည္း..မင္းႀကိဳက္တာသာ၀တ္၊ငါလည္း
ငါႀကိဳက္တာ၀တ္မယ္..."
" အဲ့လိုလုပ္လို႔ရမလား..."
" ဘယ္ႏွယ့္ မင္းေၾကးမ်ားေနတာဒီဇိုင္နာကိုအား
နာဖို႔ေကာင္းေနၿပီ..."
" ဘာလို႔အားနာရမွာလဲ..ဒါအတြက္သူလည္းတန္
ရာတန္ေၾကးယူထားတာပဲဟာ..."
" ေဟ့.. ပညာ႐ွင္ေတြကိုအဲ့လိုမေစာ္ကားနဲ႔..
ေနရာတကာပိုက္ဆံစကားမေျပာမိေစနဲ႔..."
" ဟုတ္ပါၿပီ..အနမ္းမွားသြားပါတယ္ကိုပညာ႐ွင္
ႀကီးရယ္..."
အနမ္းကေတာ့၀တ္ဆုံအတြက္မေက်နပ္..ေ႐ႊေရာင္ကိုမွသူမလိုခ်င္တဲ့ကာလာအေနအထားေသခ်ာ
ခ်ဳပ္တာကတလြဲ...စီးကြင့္ထိုးထားတာကလည္း
မသပ္ရပ္..မေက်နပ္ခ်က္ေတြကိုသာထုတ္ေျပာရ
ရင္ကိုႀကီးသူေတာ္ေကာင္းႀကီးကဆူအုံးမယ္။
မဂၤလာေဆာင္မယ့္ေန႔....
အိမ္မွာပဲအလွျပင္ေခၚျပင္တာမို႔..သူ႕သူငယ္ခ်င္းမ
ေလးေတြလည္းေရာက္ေန၍..သူေဘးထြက္ေနေပး
ရသည္။
" အမေလး လွလိုက္တာေနာ္..."
" ဒီေန႔မွာေတာ့ ကိုႀကီးကျပန္မခ်စ္ရင္သတ္ေသပစ္
မယ့္ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္မဂၤလာေဆာင္ၿပီေဟ့ .."
" အဲ့လိုမဟုတ္ေသးဘူး အ႐ွည္ရ. ငါတို႔အနမ္းက
ခြက္ရ္ွကိုရဖို႔ကမ႓ာ့ဇြဲအ႐ွိဆုံးႀကိဳးစားႏိုင္တဲ့ေကာင္
မေလးပါကြာ....ဟား ဟား "
" နင္တို႔ေနာ္.ငါစိတ္တိုလာၿပီ..."😒
"စိတ္တိုတယ္သာေျပာတာ နင့္မ်က္ႏွာႀကီးကို
လည္းမွန္ထဲၾကည့္ပါအုံး...ဒီေလာက္ျပဳံးဖီးေနတာ
ဘယ္ဘ၀ထဲကေဆာင္ခ်င္ေနမွန္းမသိတဲ့႐ုပ္နဲ႔"
" ဘာျဖစ္လဲ..မေက်ပ္ရင္နင္တို႔ပါ၀င္ေဆာင္လိုက္
ေလ... ဒါနဲ႔ ဘဲေကာ႐ွိလား..."
" ေအာင္မာ အခ်င္းခ်င္းကိုကပ္ဖဲ့ျပန္ၿပီ..ဗိုင္းတာမ
ႀကီး..."
" ကိုႀကီးကိုမရခင္က႐ုပ္နဲ႔ ရၿပီးတဲ့႐ုပ္ေတာ္ေတာ္
ကြာတယ္ေနာ္..."
" ဘာပဲေျပာေျပာအနမ္းမ အခုနင္အိုသြားၿပီေနာ္"
" ေအာင္မာ ငါကဘာလို႔အိုရမွာလဲ..."
" ဘာလို႔အိုမွာလဲဆိုေတာ့..နင့္ကိုႀကီးေၾကာင့္ေပါ့
..ဒီညေတာ့တရား၀င္မဂၤလာေဆာင္ၿပီးၿပီဆိုေတာ့
နင္တို႔ ဟိ ဟိ..."
" ဟဲ့ နင္တို႔ကိုယ္နင္တို႔မိန္းခေလးေတြဆိုတာ
သတိရပါအုံး..."
" အမေလး..ေဒၚအနမ္းတစ္ပြင့္ရဲ႕သမိုင္း၀င္မယ့္
စကားႀကီးပဲေဟ့ ...မွတ္ထားလိုက္အုံးမယ္..."
အစုတ္ပလုပ္မေတြ...ဟြန္႔....
" ငါကအခု နင္တို႔ထဲမွာဝါအႀကီးဆုံးဆိုေတာ့..
ေ႐ွ႕ေလွ်ာက္နင္တို႔ငါ့စကားနားေထာင္ၾက..."
" အံ့ၾသဘ..."
ေဒါက္...ေဒါက္....
အခန္းတံခါးကိုလာေခါက္ကာ...
" ျပင္လို႔့ၿပီးၿပီလား....အဆင္သင့္ျဖစ္ရင္ထြက္လာ
ေတာ့..."
" ၿပီးၿပီ..ၿပီးၿပီ ဆရာေရ..သူကအရင္ဘ၀ကတည္း
ကကိုအဆင္သင့္ျဖစ္ေနတာပါ...."
တံခါးဖြင့္ၿပီးထြက္လာေတာ့ေ႐ႊအိုေရာင္သတို႔သမီး
အျပင္အဆင္နဲ႔ သိပ္လွေနေသာအနမ္းကိုသူခဏ
မွင္သက္စြာနဲ႔ရပ္ၾကည့္မိ .....
အဟမ္း..ဟမ္း...
" မိတ္ကပ္အစြမ္းေၾကာင့္အံ့မခမ္းျဖစ္ေနေပမယ့္
ဒါဆရာ့ရဲ႕သတို႔သမီးအစစ္ပါပဲေနာ္..."
"မသိပါဘူး ဆရာလူမ်ားမွားသြားတာလားလို႔"
ထိုမိန္းကေလး၂ေယာက္ကဝိုင္းစၾကေတာ့အဓိ႐ွက္
ၿပီးမ်က္လႊာခ်ကာ...
" ကားေရာက္ေနၿပီ....." ဟုဆိုလိုက္သည္။
" ဟင္ ကားကသမီးတို႔လာကတည္းကရပ္ထားတာ
မဟုတ္ဘူးလား... "
သူတို႔ကအနမ္းကိုသူ႕လက္ထဲမထည့္ေသးပဲ..
" ေနအုံး ေနအုံး သတို႔သမီးကိုဝွက္အုံးမယ္...
ဆရာေခၚသြားခ်င္ရင္ေတာ့..၆လစာေပးမွေနာ္..."
ငင့္.ဒီေကာင္မေလးေတြကလည္းမလြယ္ေၾကာေပ။
သူက၆လစာအမ္းေပးမယ္လို႔ေျပာဖူးတာေၾကာင့္
သူ႕ကိုမေက်ပဲႏြဲၾကတာျဖစ္သည္။
" အျပန္ၾကမွေပးမယ္..."
" မရပါဘူးေနာ္ အသြားကတည္းကေပးေတာ့ပိုေသ
ခ်ာတာေပါ့၊ အျပန္ၾကရင္လည္းေ႐ႊႀကိဳးကတားရ
အုံးမွာ.... "
" ဟဲ့ နင္တို႔ကငါ့မဂၤလာေဆာင္လာၿပီး႐ိုက္စားလုပ္
ေနတာလား...."
" လက္ဖြဲ႕လည္းႀကီးႀကီးေပးထားပါတယ္ေနာ္..
ဟဲ ဟဲ...."
ဘာပဲေျပာေျပာအနမ္းရဲ႕မိဘေတြဘက္ကေတာ့လာမယ္မထင္ပါ။
ဖိတ္စာသြားပို႔ေပမယ့္ေဒၚအလြမ္းခက္ခက္တစ္ေယာက္ေသြးတိုးေနသည္ဟုၾကားခဲ့သည္။
ေဟာ္တယ္ကိုေရာက္ေသာ္မဂၤလာေဆာင္ခန္းမက
လည္းကိုႀကီးရဲ႕အႏုပညာမ်က္လုံးနဲ႔ပုံေဖာ္ထားတာ
ေၾကာင့္..ပြဲလာသူတိုင္းအတြက္အံ့အားသင့္စရာ
အျပင္အဆင္ျဖစ္ခဲ့သည္။
သူတို႔ပြဲမွာ အရံေတြမထည့္ပါ။ဆရာခ်စ္ရဲ႕သမီးေလးကပန္းႀကဲေပးမွာျဖစ္သည္။
မိဘခုံမွာေတာ့ အတာနဲ႔ဆရာမမခင္မွီကထိုင္မွာ
ျဖစ္သည္။
အနမ္းရဲ႕ေတာင္းဆိုမႈေၾကာင့္အတာကတိုက္ပုံ၀တ္
ခဲ့ရသည္။ အတာကကိုႀကီးနဲ႔သိပ္မတူ..ကိုႀကီးထက္အသားျဖဴၿပီးႏြဲ႕ႏြဲ႕လ်လ်ေနတတ္တာေၾကာင့္..
အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္လိုအသားအေရလွသည္။
ကိုႀကီးေတာင္ သူ႕ဦးေလးတိုက္ပုံ၀တ္ထားတာကို
ၾကည့္ၿပီးသေဘာက်ေနခဲ့ေသးသည္။
သတို႔သားကိုႀကီးၾကေ႐ႊအိုေရာင္ကသူနဲ႔မလိုက္ဘူး
ဟုအနမ္းကထင္ထားေပမယ့္..တကယ္၀တ္လိုက္
ေတာ့မွဘယ္ေလာက္ခန္႔ညားေနလည္းေျပာမတတ္ေအာင္ပင္...
တူႏွစ္ျဖာ..ေ႐ႊဂေဟ ဆက္ဖို႔.............
ေသြမပ်က္တဲ့ ေမတၱာ...........
ေရစက္ရဲ႕ ေ႐ွးအလာ........
မေႏွးအခါခါ ခ်င့္ေတြး.......
ျဖစ္ေရးခု သမုဒယႏြယ္လာ......
ဪ ျဖစ္ေရးခု သမုဒယႏြယ္လာ......
အခုဘဝတကယ္ ဘယ္မမုန္းေတာ့ေလး
ေလး......ေလး..........။
ဌားထားတဲ့အဆိုေတာ္ႏွစ္ေယာက္ကအခါေတာ္
ေပးသီခ်င္းဆိုလွ်င္...အနမ္းတို႔မဂၤလာစုံတြဲဟာ
ႀကဲခ်ထားေပးေသာပန္းခင္းလွမ္းမွာတစ္လွမ္းခ်င္း
ေလွ်ာက္လို႔သာလွမ္းလာပါသည္။
ေ႐ွးေရစက္ အေၾကာင္းဖက္ဖန္လာ......
ေ႐ႊပေဒသာ ေငြပေဒသာ..........
ေဝေဝဆာဆာ ေစြ႐ြာၿဖိဳး.......
ရတနာမိုးသြန္းတဲ့ ရက္ျမတ္မဂၤလာအခါ......
ေဇယ်တု သဗၺမဂၤလာ.........
ေအာင္ေစအတိတ္နဲ႔ေႂကြးေၾကာ္ညံစာ.......
သေျပႏုမွာ ေငြခ႐ုပါ.......
မေသြယခုျပဳၾကတဲ့ မဂၤလာအခါ......
ေအာင္ေစေၾကာင္း ဆုေတာင္းသြန္းပဌနာ.......
❤️❤️❤️တန္ဖိုးအနဂၣရတနာ နိတုံေ႐ႊကိုသာ
နဝရတ္ ေက်ာက္မ်တ္ပုလဲနဲ႔စီျခယ္သြန္းသည့္ခါ
မဂၤလာခေညာင္း....
အေပါင္းက်က္သေရ ျပည့္စုံလာ
ေမာင္နဲ႔ေမ ေႏွာင္ဖြဲ႕အေျခမွာ
ေနနဲ႔လ ေ႐ႊနဲ႔ျမပုံပမာ..........။
အနမ္းသည္တိမ္ေတြေပၚလမ္းေလွ်ာက္ေနရသလို
ရင္ခုန္ေပ်ာ္႐ႊင္ေနခဲ့သည္။ အကယ္၍သာသူမလက္
ခ်ိတ္ထားတဲ့သူက ကိုႀကီးမဟုတ္ခဲ့ရင္ေတာ့ဒီေနရာဟာသူမအတြက္သုသာန္တစျပင္လိုေၾကာက္႐ြံ႕
ထိတ္လန္႔စရာေကာင္းေနမွာပါ။ အခုေတာ့...
အနမ္းေလာက္ကံေကာင္းတဲ့မိန္းကေလး ကမ႓ာေပၚ
မွာ႐ွိႏိုင္လိမ့္မည္ဟုမထင္ကာ စိတ္ႀကီးရယ္၀င္မိျပန္သည္။
ဒါျဖင့္ ကိုႀကီးကေကာဟင္....။
ကိုႀကီးကေတာ့တည္ၿငိမ္လြန္းသည္။အသင့္ခ်ေပး
ထားတဲ့ ကိတ္နဲ႔ေရခဲမုန္႔ကိုဇြန္းအဖ်ားေလးနဲ႔ခပ္ယူ
ၿပီးသူမကိုခြံ႕ေကြၽးသည္။
သူမအလွည့္ၾကေတာ့..ဇြန္းကိုယူကာကိတ္မုန္႔ကို
ႀကီးႀကီးခပ္လိုက္သည္။ၿပီးေနာက္ကိုႀကီးကိုလွမ္းခြံ႕
လွ်င္ ကိုႀကီးပါးစပ္ထဲကိုမေရာက္ခင္မွာပဲျပဳတ္က်
သြားပါသည္။ ကိုႀကီးရဲ႕တိုက္ပုံမွာေပက်ံသြားခဲ့
သည္။
" ဟင္ ကန္ေတာ့ ကန္ေတာ့... "
" ဇြန္းကေသးေသးေလးကို ဒီေလာက္အႀကီးႀကီး
ခပ္ရလား..."
" ကိုႀကီးကိုမ်ားမ်ားစားေစခ်င္လို႔ေပါ့..." 🥺
ဟင္းးး "တလြဲမလုပ္ပဲအားလုံးျပည့္စုံေနရင္
မင္းဘယ္ပီသပါ့မလဲ...."
ဟြင့္..ေစသနာနဲ႔ပါဆို...။
စင္ေပၚကေနေအာက္ဆင္းၿပီးလူေတြကိုလိုက္လံ
ႏႈတ္ဆက္ၾကသည္။
အနမ္းဘက္ကဖိတ္စရာလူမ်ားမ်ားစားစားမ႐ွိတာ
ေၾကာင့္မ်ားေသာအားျဖင့္ဧည့္သည္ေတြက သူတို႔
ပန္းခ်ီေလာကနဲ႔ဆက္စပ္ေနသူေတြသာျဖစ္သည္။
တခ်ိဳ႕ကလည္းအခုႏွအနမ္းကိုျမင္ဖူးသျဖင့္စူးစမ္း
စြာလိုက္ၾကည့္ေနၾက..
" ေရာက္လာေပးတာေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ.."
" လာရမွာေပါ့ ဆရာသမားမဂၤလာေဆာင္တာပဲကိုး..."
" သတို႔သမီးကအရင္တစ္ေယာက္ထက္လွသားပဲေနာ္..."
" ဟာ လုပ္ၿပီဗ်ာ..."
ရင္းႏွီးတဲ့အေပါင္းအေဖာ္ေတြကလည္းဝိုင္းစၾက
သည္။
အခုခ်ိန္အနမ္းရဲ႕အေဖကပြဲကိုေရာက္လာတာေၾကာင့္.. အနမ္းကသူ႕အေဖဆီေျပးသြားၿပီး..
" ဒယ္ဒီ......"ဆိုၿပီးေျပးဖက္ပါသည္။
ခုနကေမ့ထားေပမယ့္အခုလိုေတြ႕မွငိုခ်င္လာသည္။
" မာမီ ေကာဟင္..လိုက္မလာဘူးလား..."
" သမီးမာမီကသမီးကိုစိတ္ဆိုးေနတာသိရဲ႕သားနဲ႔"
ဟင့္...😢
အဓိကလည္းေနာက္ကလိုက္လာၿပီးခရီးဦးႀကိဳျပဳ
ကာ..
" ႂကြပါဦး..လာေပးတာေက်းဇူးတင္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ"
ဦးလင္းျမတ္ကအဓိပုခုံးကိုဆုပ္ကိုင္ကာ..
" ငါ့သမီးကိုမင္းလက္ထဲကိုထည့္ေပးလိုက္ၿပီ..
သူ႕အေၾကာင္းေတာ့အားလုံးမင္းသိၿပီးသားမို႔ေထြေထြထူးထူးေျပာစရာမ႐ွိဘူး...
အိမ္ေထာင္ဦးစီးပီပီသသနဲ႔ငါ့သမီးေလးကိုေစာင့္
ေ႐ွာက္ေပးပါ..."
" စိတ္ခ်ပါဦး...."
" ဒယ္ဒီ...🥺..."
" သမီးကလည္း အဓိ့အေပၚသိပ္မဆိုးေနနဲ႔အုံး"
" အနမ္း ကမဆိုးပါဘူး...."
မဂၤလာပြဲၿပီးေတာ့ လူႀကီးေတြကိုကန္ေတာ့ၾကသည္။ အနမ္းအေဖရယ္၊အတာရယ္၊ဆရာမရယ္က
ကန္ေတာ့ခံေပါ့။
" ဒီလင္ဒီမယား အိုေအာင္မင္းေအာင္ေပါင္းႏိုင္ၾက
ပါေစေနာ္..." ဟုဆုေပးလွ်င္...
အနမ္းသည္ေပးတဲ့ဆုနဲ႔ျပည့္ပါေစဟု မဆိုင္းမတြ
ဆုေတာင္းလိုက္ပါသည္။ ☺️
>>>>>>>>>>>>>>>
ညေနလည္းဒင္နာပြဲေသးေသးေလးလုပ္ထားတာ
ေၾကာင့္..ကိုႀကီးရဲ႕မိတ္ေဆြေတြရယ္၊အနမ္းရဲ႕သူ
ငယ္ခ်င္းေတြရယ္နဲ႔ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးက်င္းပၾကသည္။
"ဆရာ ဆရာအနမ္းကိုစေတြ႕တုန္းကခံစားခ်က္
ေလးေျပာျပပါလား..."
" ဘယ္လိုေျပာရမွာလဲ..ကြၽန္ေတာ္တို႔စေတြ႕တုန္း
ကသူက ၆ႏွစ္သမီးကို..."
ဒင္နာၿပီးေတာ့ကိုႀကီးတို႔ေယာက်္ားေလးေတြက
ေတာ့ေနာက္တစ္ဝိုင္းေပါ့ဒီညေတာ့ကိုႀကီးကိုညႇင္းဆဲၾကအုံးမယ္ဆိုပဲ။
အနမ္းကေတာ့ အိမ္ျပန္ေရာက္ေနၿပီး ကိုႀကီးျပန္
အလာကိုေစာင့္ေနရသည္။
အ႐ွည္နဲ႔ပုလဲလုံးကညအထိမျပန္ၾကေသးပဲ..
" ေရာ့ ဒါနင့္အတြက္သီးသန္႔စပါ႐ွယ္လက္ဖြဲ႕ေဖာက္ၾကည့္လိုက္..."
အနမ္းကယူေဖာက္ၾကည့္သည္။
ဟင္ ဘာႀကီးလဲ...
" နင့္အတြက္အတြင္းခံေတြေလ..ဟဲ ဟဲ..."
" အား ႐ွက္စရာႀကီး..."
" ငါ ငါ့အစ္မကိုေမးၿပီး ေသခ်ာမွာထားတာေနာ္
နင္ဒီညအတြက္လိုတယ္..."
" မိန္းမေတြ နင္တို႔ဘ႐ုတ္ၾကလွခ်ည္လား..."
" အံမယ္၀တ္ၾကည့္ၿပီးမွလည္းေျပာ..ငါေတာင္၀တ္
ခ်င္တာၾကည့္မယ့္သူမ႐ွိလို႔သာ ဟိ ...နင္ၾက..
ဟိ ဟိ..."
" နင္တို႔ေပါက္ကရေတြေျပာေနမယ္ဆို ျပန္ၾကေတာ့သြား သြား..."
" ေအးပါ ေအးပါ ငါတို႔ျပန္မွ နင္၀တ္လို႔ရမွာကို"
" မ၀တ္ပါဘူးေနာ္..."
" ျပန္ၿပီေနာ္ လာ ထ အ႐ွည္ျပန္မယ္...."
ဟုဆိုကာေကာက္ခါငင္ကာထျပန္ၾကပါသည္။
" ဟဲ့ နင္တို႔ကလည္း..."
ေဘးနားခ်ခဲ့ေသာအတြင္းခံကိုယူၾကည့္ကာ..
ဘာႀကီးမွန္းလဲမသိဘူး..ဟြန္႔...
ည၁၂နာရီေက်ာ္မွကိုႀကီးအိမ္ျပန္လာပါသည္။အတာကေတာ့သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လြတ္လြတ္လပ္
လပ္ေနရေအာင္ဟုဆိုကာ..ဒဂုံအိမ္မွာသြားအိပ္ပါ
သည္။
ဆက္ရန္.....