ကိုႀကီးရင္ရိပ္တေရးအိပ္ ၅😴
အပိုင္း ~ ၅
#ဒီသင္တန္းၿပီးရင္ကိုႀကီးနဲ႔မဂၤလာေဆာင္မယ္။
သင္တန္းပထမဆုံးေန႔...❤️
အနမ္းသည္သူမရဲ႕အေၾကေကာက္ဆံပင္ေလးကို
ႏွစ္ဖက္ခြဲစည္းကာ...သူမရဲ႕free styleျဖစ္တဲ့တီ
႐ွပ္နဲ႔ဂ်င္းေဘာင္းဘီတြဲ၀တ္ကာ..၊မ်က္ႏွာေလးက
ဝင္းမြတ္ၾကည္လင္လွ်က္႐ွိသည္။သူမရဲ႕အမူအယာ
ကမၾကာခင္မွာငါးေၾကာ္စားခြင့္ရေတာ့မယ့္ေၾကာင္
တစ္ေကာင္လို သိမ္ေမြဳ႕ျဖဴစင္လွ်က္႐ွိသည္။
(😽meowအနမ္းကကိုႀကီးကိုစားခ်င္တာ)
ဒီမွာကိုႀကီးတစ္ေယာက္ထဲသင္တာမဟုတ္ေပမယ့္
သူဦးစီးၿပီးဖြင့္ထားတာဆိုေတာ့..သင္တန္းစမယ့္
ရက္ကိုေတာ့သူလာမွာေသခ်ာသည္။
တျခားသင္တန္းသားေတြကလည္းအခ်င္းခ်င္းမိတ္
ဆက္ရင္း..ကိုႀကီးအေၾကာင္းေျပာေနၾကသည္။
သူတို႔လည္းကိုႀကီးကိုေတြ႕ဖို႔စိတ္လႈပ္႐ွားေနဟန္႐ွိ
သည္။ အဲ ေတြ႕ခ်င္တဲ့ပုံစံခ်င္းကမတူေတာ့လည္း
အနည္းငယ္ေတာ့ခြင့္လႊတ္ရေပမေပါ့။
အနမ္းကိုႀကီးက ပန္းခ်ီအေက်ာ္အေမာ္တစ္ေယာက္ေပပဲမဟုတ္လား။
ႏိုင္ငံျခားသံတမန္ေတြေတာင္ခ်ီးက်ဴးအေလးေပး
ဆက္ဆံရတဲ့အဆင့္ဆိုေတာ့ ဘယ္ေလာက္ေအာင္ျမင္ေနသလဲ စဥ္းစားၾကည့္ၾကေပါ့။
ဒီသင္တန္းမွာ ဆရာ၃ေယာက္သင္သတဲ့။ ကိုႀကီး
အျပင္ေနာက္ထပ္ဆရာမတစ္ေယာက္နဲ႔ဆရာႀကီး
တစ္ေယာက္တဲ့။
အိုဘယ္သူျဖစ္ျဖစ္အနမ္းကလည္း တျခားသူသင္
တဲ့ရက္ၾကရင္လစ္ဖို႔ပါစဥ္းစားထားၿပီးသားေလ...
သတ္မွတ္ထားတဲ့သင္တန္းခ်ိန္အတိမွာ..ေရာက္
လာပါၿပီကိုယ္ေ႐ႊမင္းသား...အျဖဴေရာင္စပိုစ့္႐ွပ္နဲ႔
အနက္ေရာင္ေဘာင္းဘီတြဲ၀တ္ထားၿပီး..သူအနားကေနျဖတ္ေလွ်ာက္သြားခ်ိန္မွာ ခ်ိဳအီအီေရေမြးရနံ႔
တစ္ခုက အနမ္းရဲ႕ႏွာသီး၀ထဲတိုး၀င္လာခဲ့သည္။
အဆုတ္ထဲကိုတျဝကီး႐ႈ႐ိႈက္မိခ်ိန္မွာ.. ႏွလုံးသား
ကခ်စ္သူ၏ရနံ႔ကိုမွတ္မိသည့္အလား..အျပင္းအ
ထန္တုန္ခါသြားေစခဲ့သည္။
ကိုႀကီးကေတာ့သူမကိုမျမင္ေသး။
စတိတ္ေပၚေရာက္တဲ့အထိေတာင္အနမ္းကိုမျမင္ပါ
(အႏုပညာဆိုတာအမွန္တရားမဟုတ္၊မုသာဝါဒ
ျဖစ္တယ္။ဒါေပမယ့္ ငါတို႔ကိုအမွန္တရားနားလည္
လာေအာင္သင္ျပေပးတယ္....
ပီကာဆို )
ဆိုတဲ့စာတန္းကိုေဖာင္းႂကြစာလုံးနဲ႔ေရးၿပီးခ်ိတ္ဆြဲ
ထားတဲ့စာတန္းရဲ႕ေအာက္မွာကိုႀကီးရပ္လိုက္လွ်င္
သင္တန္းသားမ်ားနဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္အေနအထား
ျဖစ္သြားပါသည္။
" အားလုံးပဲ မဂၤလာပါ...."
သင္တန္းသားအေယာက္၃၀႐ွိတဲ့အခန္းထဲမွာ
ကိုႀကီးအသံကမိုက္ခ္မလိုပါပဲ..ပါဝါျမင့္ျမင့္နဲ႔
တစ္ခန္းလုံးကိုလႊမ္းျခဳံသြားသည္။
" ကိုယ့္ကိုကိုယ္အရင္မိတ္ဆက္ပါရေစ..
ကြၽန္ေတာ္က ဒီသင္တန္းကိုဦးစီးဖြင့္လွစ္ထားတဲ့
ပန္းခ်ီအာဒင္ပါ..." တဲ့...
" မဂႅာပါဆရာ......"
အနမ္းရဲ႕အသံေလးကအက်ယ္ဆုံးမ်ားျဖစ္ေနမလားမသိ..ဒါေပမယ့္သူအနမ္းကိုေသခ်ာမျမင္ေသး
ပါ..အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္အနမ္းေ႐ွ႕မွာခပ္၀၀
ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္းနဲ႔အစ္မကတစ္ကိုယ္
စာပိတ္ကြယ္ထားခ်င္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
"ပန္းခ်ီပညာကိုဘာေၾကာင့္သင္ယူခ်င္တာလဲ?"
ကိုႀကီးကခပ္တည္တည္နဲ႔ေမးခ်လိုက္ေတာ့အားလုံးကေခတၱမွင္သက္ၿပီးေၾကာင္အမ္းကုန္ၾကသည္
ၿပီးမွ...
" ဝါသနာပါလို႔ပါ" ဟုထေအာ္ၾကသည္။
"professionalအထိရည္႐ြယ္ခ်က္႐ွိလား ?"
" ႐ွိပါတယ္ ဆရာ...."
နည္းျပမို႔ဆရာဟုေခၚရေသာ္လည္းတခ်ိဳ႕သင္တန္း
သားေတြကကိုႀကီးထက္ေတာင္ႀကီးလိမ့္အုံးမည္
ဟုခန္႔မွန္းရသည္။ညာဘက္အစြန္ကကြမ္းတျမဳံ႕ျမဳံ႕
နဲ႔လူႀကီးဆိုရင္..သူကtaxiေမာင္းတာတဲ့..
ပန္းခ်ီပိုးပါလို႔ဒီသင္တန္းကိုတတ္ခ်င္လြန္းလို႔ေလွ်ာက္တာ၇ႀကိမ္႐ွိၿပီတဲ့ ယခု၈ႀကိမ္ေျမာက္မွတတ္ခြင့္ရတာတဲ့။အနမ္းတို႔ကကံေကာင္းတယ္ဟုဆိုရမည္။
"အေျခခံပန္းခ်ီဆိုတာဘာလဲ? သင္ယူသင့္လား?
ဒါကိုေျဖရရင္....
ကြၽန္ေတာ္တို႔အနီးအနားမွာကအသြင္သ႑ာန္ေတြမ်ားစြာ႐ွိေနပါတယ္။
လူေတြကပုံသ႑ာန္တစ္ခုရယ္လို႔မသိ႐ွိစဥ္ကတည္းကဒီစၾကာဝဠာႀကီးထဲမွာ အဝိုင္း၊ေလးေထာင့္ပုံသ႑ာန္ေတြက႐ွိေနၿပီးသားပါ။တျဖည္းျဖည္းသိလာတဲ့ ပုံသ႑ာန္ေတြကိုေတြးေခၚ
ခ်ဲ႕ထြင္စဥ္းစားၿပီး လူ႕ေဘာင္ေလာကနဲ႔ၿမိဳ႕ျပယဥ္ေက်းမႈကိုပ်ိဳးေထာင္တည္ေဆာက္ခဲ့ၾကတာပါ။ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ဟာအသြင္သ႑ာန္ေတြကို ဂ႐ုစိုက္ရမယ္၊ေလ့လာရမယ္၊ထပ္မံတိုးခ်ဲ႕ၿပီး
စဥ္းစားရမယ္..."
ကိုႀကီးကေ႐ွ႕မွာသင္ခန္းစာစပို႔ခ်ေနလွ်င္..အနမ္း
ကေတာ့ အ႐ွည္တို႔ဘက္ကိုလွည့္ၾကည့္သည္။
အ႐ွည္နဲ႔ပုလဲလုံးကလည္း ကိုႀကီးရဲ႕ေျပာင္းလဲလာ
မႈႀကီးတစ္သိန္းေၾကာင့္ပါးစပ္အေဟာင္းသားနဲ႔ၾကည့္ေငးေနၾကလွ်င္...
" ဟဲ့ မိန္းမေတြ ငါေျပာတာမွန္တယ္မို႔လား...😊
ကိုႀကီးကအရမ္းခန္႔လာပါတယ္ဆိုတာ နင္တို႔မယုံ
ၾကဘူးေလ..အခု ဘယ္လိုလဲ..."
" အဲ့ေလာက္လည္းမဟုတ္ပါဘူးဟယ္.. "😏
" ငါေတာ့နင့္ကိုႀကီးပဲအရမ္းမ်ားလာတာပဲျမင္တယ္"🥴
" ေကာင္မစုတ္ေတြ..." ဟြန္႔
ဒင္းတို႔ကေတာ့ေျပာမေနနဲ႔..ဘယ္ေလာက္ေတာင္
ေဝဖန္ေလကန္တတ္သလဲဆိုရင္ကိုရီးယားမင္းသားေတြေတာင္မခ်န္လီမင္ဟိုကႏွာေခါင္းႀကီးတယ္တို႔၊ဂ်ီခ်မ္းဝုကႏႈတ္ခမ္းနဲနဲလန္တယ္တို႔...
အဲ့တာေၾကာင့္ဘဲမရတာလည္းမေျပာနဲ႔😒...
" ကြၽန္ေတာ္တို႔အနီးအနားမွာ အသြင္သ႑ာန္ေတြမ်ားစြာ႐ွိေနပါတယ္။ အဲ့ဒီ့အသြင္သ႑ာန္ေတြကိုကြၽန္ေတာ္တို႔အႏုပညာနဲ႔ဘယ္လိုဆက္စပ္တင္ျပမလဲဆိုတာ သိပ္စိတ္ဝင္စားဖို႔ေကာင္းပါတယ္..."
အဓိပတိ..က႐ွင္းျပေနစဥ္..အရပ္ကလန္ကလားနဲ႔တဖက္ကိုစကားလွည့္ေျပာေနတဲ့အ႐ွည္ႀကီးကို
အရင္ဆုံးလွမ္းျမင္သြားပါသည္။ သူအ႐ွည္ႀကီးကို
ငယ္ငယ္ကသိေသာ္လည္းတန္းမမွတ္မိပါ။ စကား
မ်ားေနတဲ့ဦးတည္ရာကိုအၾကည့္ေ႐ႊ႕လိုက္ေတာ့မွ..
ဟင္.. ဟိုကေလးမပါလား၊ဘယ္လိုလုပ္ၿပီးေတာ့..
ေခြးေကာင္၀႑ေသခ်ာမွာထားရက္နဲ႔ဒီအေရာက္
လြတ္လိုက္တယ္ေပါ့။ က်စ္!
" ဟဲ့ အနမ္း နင့္ကိုၾကည့္ေနတယ္..."
တဖက္ကပုလဲလုံးကလွမ္းၿပီးသတင္းပို႔လွ်င္..
" ဟင္ ဘာ...."
အနမ္းေ႐ွ႕ကိုတည့္တည့္ျပန္ၾကည့္ေတာ့ ကိုႀကီးနဲ႔အၾကည့္ခ်င္းဆုံသြားပါသည္။ ရင္ထဲလိႈက္ခနဲဖိုရင္
ခုန္မိတာစကၠန္႔ပိုင္းေလာက္ေလးပါပဲဒါေတာင္ကိုႀကီးမ်က္ႏွာကတင္းခနဲျဖစ္ၿပီးအၾကည့္လႊဲသြားခဲ့သည္ေလ။ 🙁
" အဟမ္း....
ကြၽန္ေတာ္တို႔ဟာ ေနထိုင္မႈဘ၀ကို အသြင္သ႑ာန္ေတြ၊တည္ေဆာက္မႈေတြ၊ဖြဲ႕စည္းမႈေတြ၊ Rhythmေတြ၊ Blance ေတြနဲ႔ေနထိုင္ေနၾကတာပါ။
အဲ့ဒါေတြကိုကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ဖန္တီးမႈလက္ရာေတြထဲ ဘယ္ေလာက္ထိ ထည့္သြင္းသက္ဝင္ႏိုင္သလဲဆိုတာအေရးႀကီးပါတယ္.... "
"လူငယ္ေတြမွာပန္းခ်ီပညာအေျခခံ႐ွိလာၿပီဆိုရင္ သူတို႔ဖန္တီးမႈ၊ ေတြးေခၚမႈေတြထဲမွာ မ်ားစြာအက်ိဳး႐ွိလာပါလိမ့္မယ္။
Computerနဲ႔ ဒီဇိုင္းဖန္တီးတာပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့
ကိုယ့္ပတ္ဝန္းက်င္က အသြင္သ႑ာန္႐ိုက္ခတ္မႈေတြကေန အေျခခံၿပီး ၊အသစ္ဖြဲ႕စည္းေရးဆြဲၾကရမွာပါ...."
သင္တန္းတစ္ခုလုံးကိုႀကီးအသံကလြဲရင္ က်န္သူ
အကုန္လုံးတိတ္ဆိတ္စြာ..သင္ခန္းစာကိုနားေထာင္ေနၾကဟန္႐ွိသည္။ အနမ္းေတာ့ျဖင့္ကိုႀကီးဘာ
ေတြေျပာမွန္းနားကိုမလည္ပါဘူး...
နဂိုကတည္းကပန္းခ်ီဆိုနည္းနည္းမွဝါသနာမပါ
အေျခခံေတာင္႐ွိခဲ့သူမွမဟုတ္တာ..ငယ္ငယ္က
အိမ္စာေပးရင္ကိုႀကီးေရးေပး၊ပုံေတြလည္းကိုႀကီး
ပဲဆြဲေပးခဲ့ရတာ။
ကိုႀကီးမ႐ွိတဲ့ေနာက္ပိုင္း အ႐ွည္နဲ႔ပုလဲလုံးကဒိုင္ခံ
တာ၀န္ယူခဲ့ရတာေပါ့။
ကိုႀကီးကလုပ္မယ့္လုပ္ေတာ့လည္း ပန္းခ်ီဆရာတဲ့
အနမ္းနဲ႔ေတာ့ျပဒါးတစ္လမ္းသံတစ္လမ္းပင္..
စာေရးဆရာဆိုရင္ေတာင္ဟုတ္တုပ္တုပ္႐ွိလွအုံးမယ္။
အဓိသည္ သူမကိုေခါင္းထဲကထုတ္ကာ.သူ႕အလုပ္
ကိုသာျပန္အာ႐ုံစိုက္ခဲ့သည္။ သင္ၾကားေရးကသူ႕
အတြက္ဘာမွမခက္ပါ။ဒီထက္ငယ္႐ြယ္တဲ့အႏုပညာေက်ာင္းသားေတြကိုေတာင္အတတ္သင္လာ
တာဆိုေတာ့.. ဆက္ၿပီး...
"လူငယ္ေတြက ကိုယ့္ရဲ႕ကိုယ္ပိုင္ခံစားခ်က္၊ အေတြးအေခၚ စတာေတြကို ထုတ္ေဖာ္တတ္ရမယ္၊ ထုတ္ေဖာ္ရဲရမယ္။
ဘယ္လိုစိတ္ကူးပဲ ျဖစ္ျဖစ္ တကယ္ျဖစ္လာေစဖို႔ႀကိဳးစားယူရမယ္....."
ထိုစကားလည္းၾကားေရာ..ဘာအေတြးေပါက္သြား
လဲမသိ၊အနမ္းမ်က္လုံးေလးေတြကစိန္ပြင့္လိုလင္း
လက္လာခဲ့သည္။ 🤩
"ပုံသ႑ာန္ျဖစ္လာဖို႔ ဖန္တီးယူရမယ္။
အဲ့ဒါေတြအတြက္ အေျခခံပန္းခ်ီဟာ ၾကားခံပညာရပ္တစ္ခုအျဖစ္ အၿမဲတည္႐ွိေနမွာပါ...."
"👏 ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဆရာ...."
သင္တန္းသားေတြကေထာက္ခံၾကလွ်င္သူက
ဆက္လက္ၿပီး...
"စတင္ေလ့လာသူေတြအေနနဲ႔ ပထမဆုံး မိမိအားသန္တဲ့ ရသတမ်ိဳးမ်ိဳးကို ပိုင္ေအာင္ ေရးဆြဲေလ့က်င့္ရမယ္။
ျဒပ္မဲ့ပန္းခ်ီ (Abstract)၊ျဒပ္မဲ့အိပ္က္စ္ပရက္႐ွင္ (Abstract Expression)၊ဒစ္ဂ်စ္တယ္ပန္းခ်ီ (Digital Art)
ေခတ္ၿပိဳင္ပန္းခ်ီ (Contemporary Art)
ေမာ္ဒန္ (Modern Art)၊ပို႔စ္ေမာ္ဒန္ (Post Modern)၊
အိပ္က္စ္ပရက္႐ွင္ဝါဒ (Expressionism)
၊အင္ပရက္႐ွင္ဝါဒ (Impressionism)၊က်ဴဘစ္ဆင္ (Cubism)
တစ္မ်ိဳးကိုပိုင္ၿပီးမွ မိမိေရးဆြဲ၍ ျဖစ္ႏိုင္ေသးေသာ အျခားရသတစ္ခုကို ဆက္ေလ့က်င့္ရမယ္။
အဲ့လိုသတ္သတ္မွတ္မွတ္သင္ယူမႈမ႐ွိပဲ ထင္ရာေရးတတ္ရင္ေတာ့ ပန္းခ်ီပညာ႐ွင္တစ္ေယာက္ျဖစ္မလာႏိုင္ဘူး။
(Commercial Art )လုပ္ငန္းသုံးပန္းခ်ီေရးဆြဲသူအဆင့္ေလာက္ပဲေရာက္မယ္..
Fine art ရသပန္းခ်ီ ေရးဆြဲသူျဖစ္မလာႏိုင္ဘူး"
ဒီအေျခခံသင္တန္းၿပီးရင္..level 1.2.3ဆိုၿပီး႐ွိ
ေသးသည္။ဒီကေအာင္ရင္1ကိုတတ္ခြင့္ရသည္။
အဲ့ေလာက္ဆိုပန္းခ်ီအေျခခံေတာ့ဆြဲတတ္ၿပီဟု
သတ္မွတ္လို႔ရသည္။ 2ကိုေရာက္ရင္ေတာ့ လုပ္ငန္းသုံးပန္းခ်ီ(ဥပမာ..မ်က္ႏွာဖုံးတို႔၊ေၾကာ္ျငာ)တို႔ကို
ဆြဲႏိုင္ၿပီးအသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းျပဳႏိုင္ၿပီျဖစ္သည္။
3ကေတာ့လူတိုင္းတတ္ခြင့္ရမွာမဟုတ္..ဒီထဲက
တစ္ေယာက္တစ္ေလေတာင္ေရာက္ဖို႔မေသခ်ာပါ။
သင္တန္းခ်ိန္ၿပီးသြားေသာအခါ..
ကိုႀကီးကစာေရးေတြဆီေလွ်ာက္သြားၿပီးသူ႕အတြက္အသင့္ထားေပးထားတဲ့ေရသန္႔ဗူးကိုဖြင့္ေသာက္
ပါသည္။အေတာ္အာေျခာက္ေနဟန္႐ွိၿပီးေရသန္႔ဗူး
တစ္၀က္ေက်ာ္ေက်ာ္ကိုေသာက္ပစ္လိုက္သည္။
ဒီအလုပ္ကလည္းတကယ္ေတာ့မလြယ္ပါဘူး..
သနားလိုက္တာကိုႀကီးကို😢...
အနမ္းသည္လွစ္ခနဲအနားကိုေျပးသြားၿပီး.သူ႕လက္
ထဲကိုင္ထားဆဲျဖစ္တဲ့ေရသန္႔ဗူးကိုျဖတ္ခနဲဆြဲယူ
ကာႏႈတ္ခမ္းနဲ႔ေတ့ၿပီးေမာ့ေသာက္လိုက္ပါသည္။
ဟင္...
စာေရးေတြကလည္းေၾကာင္ၿပီးၾကည့္ေနေတာ့...
ဘာေျပာေကာင္းမလဲ ကိုႀကီးမ်က္ႏွာၾကက္ေသြးေရာင္ေတြျဖာသြားတာေပါ့...။
သင္တန္းသူ၊သင္တန္းသားေတြကလည္းအခုမွထ
ျပန္ေနတာမို႔...
"မင္းနဲ႔ ခဏေလာက္စကားေျပာရေအာင္..."
" ခဏပဲလား.အၾကာႀကီးေျပာလည္းရပါတယ္ေနာ္"
😊 အနမ္းသည္ေရဘူးခြံကိုခုံေပၚတင္ၿပီးလက္ကေလးႏွစ္ဖက္ကိုေနာက္သို႔ပစ္ကာ..ကိုယ္ကိုဘယ္
ယာယိမ္းခါၿပီး..မူဟန္ႏြဲ႕ျပလွ်င္..
သူကသူမကိုစူးခနဲစိုက္ၾကည့္ၿပီး..လူ႐ွင္းတဲ့၀ရန္
တာဘက္ကိုဦးေဆာင္ထြက္သြားေတာ့..အနမ္းလည္းေနာက္ကလိုက္ခဲ့ရသည္။
အဓိကခါးေထာက္ရပ္ၿပီး...
" မင္း ဒီမွာဘာလာလုပ္တာလဲ...."
" ဟင္ သင္တန္းလာတတ္တာေလ...."
" ေနာက္ေန႔မလာနဲ႔ေတာ့..."
" ဟမ္ ဘာလို႔လဲ..."
" မင္းနဲ႔သူငယ္ခ်င္းေတြပါ သင္တန္းေၾကးအမ္းေပး
ခိုင္းလိုက္မယ္..."
" အဲ့လိုလုပ္လို႔ရလား အေၾကာင္းအရင္းက..?"
" မင္းမွာပန္းခ်ီအေျခခံမ႐ွိဘူး အဲ့ေတာ့အခ်ိန္မျဖဳန္း
နဲ႔..."
" အနမ္းကအေျခခံမ႐ွိလို႔ လာတတ္တာေလ..
သင္ေပးရမွာကိုႀကီးတာ၀န္မွတ္လား...."
အနမ္းသည္သူရင္ဘတ္ကိုလက္ညိဳးနဲ႔ထိုးၿပီးေျပာ
ေနခ်င္းျဖစ္သည္။
" ဒီေနရာကို ကစားကြင္းမ်ားမွတ္ေနလား.ဟမ္."
" ႏို႔ ..ကစားကြင္းသြားရေအာင္လည္းအနမ္းက
မူလတန္းကေလးမွမဟုတ္ေတာ့တာ..ေက်ာင္းေတာင္ၿပီးသြားၿပီေလ... " 😙
အနမ္းတစ္ပြင့္ရဲ႕ထီမထင္ပုံစံကအရင္အတိုင္းဘာမွ
မေျပာင္းလဲေသးပါ။ဟင္းးး သူစိတ္ကိုေလွ်ာ့ကာ..
" ၆လစာ အမ္းေပးလိုက္မယ္..."
ဟုခပ္ျပတ္ျပတ္ေျပာၿပီးလွည့္ထြက္လွ်င္...
" ေနအုံး ကိုႀကီး...."
အနမ္းကသူ႕အက်ီကိုဆြဲထားၿပီး...
" ဘာလို႔လဲ? သူမ်ားတကာေတြတတ္လို႔ရတဲ့သင္
တန္းကိုအနမ္းကဘာလို႔တတ္လို႔မရတာလဲ..
ဒါမ်ိဳးဘယ္မွာ႐ွိလို႔လဲ..."
" မင္းကတကယ္သင္ခ်င္တာေသခ်ာလို႔လား..."
" အဲ့တာ အနမ္းအလုပ္ပါ သင္ရမွာကကိုႀကီးအလုပ္ေလ.. ဘာလဲ
ပန္းခ်ီအေက်ာ္အေမာ္ႀကီးက..အေျခခံမ႐ွိတဲ့ေကာင္မေလးမို႔သင္မေပးတတ္လို႔..သင္တန္းကေန
ေမာင္းထုတ္ပါတယ္ဆိုၿပီးအြန္လိုင္းေပၚမွာျဖန္႔လိုက္
ရမလား ဟမ္..."
" ဘာ......."
" ဟြင္း ဟြင္း စကားအျဖစ္ေျပာတာပါ..တကယ္
မလုပ္ပါဘူး..."
သူမကိုေခတၱမွ်စိုက္ၾကည့္ၿပီးမွ...
" လုပ္ခ်င္တာလုပ္.."ဟုေျပာၿပီးထြက္သြားပါသည္။
ဒါေတာင္...
" ဘာလဲ ကိုႀကီး လုပ္ခ်င္တာလုပ္ဆိုတာကခြင့္ျပဳတယ္လို႔ေျပာတာမွတ္လား..." တဲ့
ေနာက္ကေနလွမ္းေအာ္ပါေသးသည္။ ဟူးးးး..
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
" ငါတို႔ကဆက္တတ္ရမွာလား?မတတ္ရဘူးလား?"
" ေအးေလ...ဆရာကေတာင္သင္မေပးခ်င္တဲ့ဟာကို..."
သင္တန္းကဆင္းၿပီးဝါးတီးဖြင့္ဖို႔ဆိုင္ထိုင္ေနစဥ္မွာ
..ဟိုမိန္းကေလး၂ေယာက္ကညီးညဴေနၾကခ်င္းျဖစ္
သည္။
" မသင္ေပးခ်င္ဘူးလို႔ ဘယ္သူေျပာလဲ...."
" ၆လစာေတာင္အမ္းေပးအုံးမယ္ဆို နင့္ကိုႀကီးကေလ..."
" ဒါဆို သင္တန္းေၾကး၆လစာျပန္အမ္းတဲ့ေနရာ
နင္တို႔ေတြ႕ဘူးလို႔လား..."
" ဟင့္အင္း...."
"ေတြ႕ဖူးေပါင္...."
" အဲ့တာပဲေလ ကိုႀကီးကငါ့အေပၚဘယ္ေလာက္
ေစသနာ႐ွိလိုက္သလဲ..." ☺️
" ဟယ္ ေတာ့ၾကံဖန္ဂုဏ္ဆာျပန္ၿပီ၊ဟိုကနင့္ကိုမျမင္ခ်င္လို႔ ဒီေလာက္ေပးၿပီးႏွင္ထုတ္ေနတာေလ...."
" ေအးေလဟယ္ ႐ွက္စရာႀကီး...."
😕
" ကိုႀကီးကဘ၀င္ကိုင္လိုက္တာလို႔ေျပာခ်င္ေပမယ့္
လည္း..တကယ္ေတာ့သူလည္းဒီလိုဆရာတစ္ဆူ
ျဖစ္ေနၿပီဆိုေတာ့..အတိတ္ကိုေမ့ပစ္ခ်င္လို႔ နင့္ကို
မေတြ႕ခ်င္တာက သူ႕အမွားလည္းမဟုတ္ဘူးေပါ့"
" ဘာ..." 😤
" အနမ္းရယ္ ငါကေယဘူယ်ၾကၾကပဲေျပာျပတာပါ
ကိုႀကီးကကြၽန္းကေနလာၿပီးနင္တို႔အိမ္မွာေနခဲ့တာ
ေလ..အခုပုံစံနဲ႔ဘာမွမဆိုင္ေတာ့ဘူး..လူမွန္ရင္
ဒီလိုပဲျဖစ္ေနမွာေပါ့..နင့္မွတ္ဉာဏ္နဲ႔သူ႕မွတ္ဉာဏ္
ကတူႏိုင္ပါ့မလား...."
" ေအး..ငါလည္းတစ္ခုေျပာခ်င္တာ...နင္ကိုႀကီးကို
တကယ္ခ်စ္လို႔လား..."
" ဘာေျပာတယ္🙁..."
" ေသခ်ာစဥ္းစားေနာ္အနမ္း..နင့္အိမ္ကဟိုလူႀကီး
နဲ႔ေပးစားမယ္ဆိုလို႔ နင္စိတ္ေလေနတုန္း..ကိုႀကီး
ကိုျပန္ေတြ႕တာေလ။ အခ်ိန္ကိုက္လိုျဖစ္သြားတာ.
နင္အခုကိုႀကီးေနာက္ကိုလိုက္ေနတာကလည္း
အဲ့လူႀကီးနဲ႔မဂၤလာမေဆာင္ခ်င္လို႔မွတ္လား..."
" မဟုတ္ဘူး နင္တို႔ေျပာတာအကုန္မမွန္ဘူး...
ငါ့မွတ္ဉာဏ္ထဲမွာ႐ွိေနတဲ့ကိုႀကီးထက္ အခုကိုႀကီး
ကိုပိုသေဘာၾကတယ္...
ပထမဆုံးကိုႀကီးကိုျပန္ေတြ႕လိုက္တဲ့အခ်ိန္က
ငါရင္ေတြအရမ္းခုန္ေနခဲ့တာ...
ငါ ကိုႀကီးကိုတကယ္ႀကိဳက္ေနၿပီ...."
ဟယ္😱😱
ဘ၀မွာေ႐ြးခ်ယ္စရာေတြမ်ားေနရင္ေတာင္ကိုႀကီး
ကိုပဲထပ္ခါခါတလဲလဲေ႐ြးခ်ယ္ေနမွာ..
သေဘာၾကစရာေတြၾကဳံလာရင္လည္းကိုႀကီးကိုပဲ
၁ကေနျပန္စၿပီးသေဘာၾကမိမွာ...
အဲ့တာ အနမ္းတစ္ပြင့္ဆိုတဲ့ေကာင္မေလးရဲ႕
အဘိဓမၼာပဲ။
ဒုန္း...အနမ္းသည္႐ုတ္တရက္စားပြဲကိုလက္သီး
ဆုပ္နဲ႔ထုခ်လိုက္ၿပီး...။
" နင္တို႔ေနာ္ ငါကိုအစြမ္းကုန္ကူညီမယ္ေျပာထားၿပီး.
.ဒီေလာက္ေလးနဲ႔ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ေျပးမယ္ေပါ့..
ရတယ္ေလ.. တကယ္လို႔မ်ားငါ့ကိုဟိုလူႀကီးအတင္းေပးစားရင္ ငါကသတ္ေသပစ္မွာ ၿပီးရင္..
နင္တို႔ကိုတစ္ဘ၀လုံးလက္စားလိုက္ေခ်မယ္မွတ္." ✊️
" ဟဲ့ ဖြ ဖြ မေျပာေကာင္း မဆိုေကာင္း..."
အ႐ွည္နဲ႔ပုလဲလုံးသည္အေအးနဲ႔စားစရာကိုျမန္ျမန္
ကုန္ေအာင္စားၿပီး..ႏႈတ္ခမ္းသုပ္ကာ...
" လာ လာ ထေလ..နင္ပဲပန္းခ်ီျပခန္းသြားမလို႔ဆို"
"ဟြင္း ဟြင္းဒီလိုလိမၼာမွေပါ့..."
"လူဆိုးမ ..ငါတို႔ကိုပဲအႏိုင္က်င့္ေနတယ္...."
>>>>>>
ပန္းခ်ီအေရာင္းျပခန္း႐ွိရာသို႔ခ်ီတတ္လာၾကသည္။
ဒီျပခန္းမွာေတာ့ကိုႀကီးအပါအ၀င္ပညာ႐ွင္၄ေယာက္ရဲ႕ပန္းခ်ီကားေတြကိုစုစည္းျပသထားၿပီး..
တခ်ိဳ႕ပန္းခ်ီကားေတြကိုေတာ့၀ယ္ယူႏိုင္ပါသည္။
အက်ီရင္ဖုံးအနီ၊ထဘီစကတ္အနက္နဲ႔၀န္ထမ္းမေလးေတြကအ၀င္မွာဆီးကာ...
" အိတ္ေတြကိုအျပင္မွာထားခဲ့ေပးပါ႐ွင္..."
အနမ္းလက္ထဲကmilk teaဘူးကိုလည္းလွမ္းကာ...
" အစားအေသာက္ေတြလည္းအထဲယူလို႔မရပါဘူး
႐ွင္..."
" ဟင္ ဘာလို႔လဲ...."
" အထဲမွာ ေရေဆးပန္းခ်ီကားေတြ႐ွိေတာ့ ပ်က္ဆီး
ကုန္မွာဆိုးလို႔ပါ..."
" ေၾသာ္ ေရာ့...."
ျပခန္းသည္အ၀ကေနၾကည့္ရင္သိပ္မက်ယ္ဟုထင္
ရေသာ္လည္း..အထဲေရာက္သည္ႏွင့္ေအးစိမ့္ၿပီး
႐ွင္းလင္းသပ္ရပ္ကာအျမင္ထက္ပိုက်ယ္၀န္းပါသည္။
အထဲမွာျမန္မာတစ္ေယာက္မွမေတြ႕ေဖာ္ရိန္နာေလးငါးေယာက္ေလာက္႐ွိေနၿပီး အေရာင္းစာေရး
မေလးေတြကပန္းခ်ီကားအေၾကာင္း႐ွင္းျပေနၾက
သည္။
အနမ္းတို႔နဲ႔ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာလည္းေကာင္မေလး
တစ္ေယာက္ကလိုအပ္ရင္႐ွင္းျပဖို႔အတြက္ရပ္ေန
ပါသည္။
" ဟဲ့ ေတာ္ေတာ္စည္းကမ္းႀကီးတာပဲေနာ္..."
" ႀကီးမွာေပါ့..ငါၾကားဖူးတာေတာ့ ကိုႀကီးတို႔ဆရာ
မခင္မွီဆိုတာ..ပန္းခ်ီဦးေငြကိုင္ရဲ႕သမီးေလ.."
အ႐ွည္ႀကီးကလူ႐ွည္သလို၊ဟိုဟိုဒီဒီလည္းႏွံ႔ႏွံ႔စပ္စပ္သိတာမို႔သူတို႔ကို႐ွင္းျပသည္။
" ဦးေငြကိုင္ဆိုတာဘယ္သူလဲ "
" ဆရာႀကီးဦးဘဉာဏ္ရဲ႕တပည့္တဲ့.."
" ငါတို႔ေက်ာင္းတုန္းကသင္ခဲ့ရတဲ့ကာတြန္းဆရာ
ႀကီးလား..."
" မဟုတ္ဘူးထင္တယ္..ဟိုကဦးဘဂ်မ္းေလဟ."
" ေၾသာ္....."
" ကိုႀကီးက တကယ့္ဆရာေကာင္းရထားတာပဲ.."
" အ႐ွည္ နင္ကငါ့သူငယ္ခ်င္းလို႔မေျပာရဘူး
ေတာ္သားပဲ ဟ.."
" ေၾသာ္ ေအးပါ🙂...."
ဟုတ္တိပတ္တိသိတာလည္းမဟုတ္ပဲပန္းခ်ီကား
ေတြကိုေလွ်ာက္ေငးေနၾကၿပီး...
" ဟဲ့ ဟိုမွာၾကည့္ၾကစမ္း...."
ေရေဆးပန္းခ်ီကားႀကီးတစ္ခ်ပ္ဆီသို႔၃ေယာက္
သားအၾကည့္ေရာက္သြားသည္။
အလြန္ပူ၍တေမွ်ာ္တေခၚႀကီး႐ွိေသာ သဲေသာင္ျပန္႔ႀကီးေရစပ္၌ ေနပူက်ဲက်ဲတြင္ေရလာခပ္ေသာ သူငယ္ေယာက်္ားတစ္ေယာက္နဲ႔ မိန္းမငယ္ေလးတစ္ေယာက္တို႔က ေရပုံး ေရအိုး စသည္တို႔ကိုေဘး၌ခ်ကာေဆာင့္ေၾကာင့္ကေလးေတြထိုင္လွ်က္ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ၾကည့္ေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။
သူတို႔သည္တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ခပ္လွမ္းလွမ္းထိုင္ၾကလွ်က္စကားေျပာလိုေသာ္လည္း ေျပာစရာစကား႐ွာမရသလို ျဖစ္ေနပုံမ်ိဳး ျမင္ေနရ၏။ ေယာက်္ားကေလး၏ ေက်ာျပင္ခက္နက္နက္မွာ ေနေရာင္သည္လက္ေန၏။
သဲျပင္သည္ပင္မ်က္စိႀကိမ္းလုလု႐ွိသည္။
သို႔ေသာ္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္သည္ ထိုအပူကိုသိပုံမရ။
သူတို႔သည္ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ၾကည့္ၾကရင္း သူတို႔၏ရင္၌ စိမ္းျပာေသာ ဧရာဝတီျမစ္ေရျပင္မွ လႈပ္ႂကြေနသည့္ လိႈင္းကေလးမ်ားႏွင့္အၿပိဳင္ ေအးျမေနပုံေပ်ာ္လွ်က္႐ွိသည္။
ေရစက္လို႔အမည္ေပးထားတဲ့ထိုပန္းခ်ီကားကအနမ္းတို႔ရဲ႕စိတ္အာ႐ုံကိုဖမ္းစားႏိုင္ခဲ့သည္။
" နင္၀ယ္မယ္ဆို ဒါမ်ိဳး၀ယ္သင့္တယ္...."
" အင္း...."
" ကိုႀကီးကကြၽန္းကလာတာဆို.. သူတို႔ကြၽန္းကအဲ့လိုပုံစံလားမသိဘူးေနာ္..."
ပုလဲလုံးကေတြးေတြးဆဆေျပာေသာအခါ..အနမ္း
သည္ငတ္ခ်င္ငတ္ပါေစ ဒီပန္းခ်ီကားကိုရေအာင္
၀ယ္ဖို႔ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။
" အစ္မ ဒီပန္းခ်ီကားကေရာင္းတာလား..."
" not for saleပါ႐ွင္.. "
" ဘာလို႔မေရာင္းတာလဲ..."
"ဒီပန္းခ်ီကားက ဆရာ့အသက္၂၀တုန္းကေရးဆြဲ
ထားတဲ့ ဆုရပန္းခ်ီကားပါ..
တခ်ိဳ႕အႏုပညာလက္ရာေတြကေငြေၾကးနဲ႔တန္ဖိုး
မျဖတ္ႏိုင္ဘူးေလ...ညီမတို႔၀ယ္သိမ္းခ်င္ရင္ဒီဘက္မွာၾကည့္ေပးပါေနာ္..."
လိုခ်င္တာကမရဘူးဆိုေတာ့တျခားကိုႀကီးဆြဲထား
တဲ့အထဲက႐ႈခင္းပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္သာေ႐ြး၀ယ္
လိုက္ရပါသည္။
ဒါေတာင္ေစ်းကေတာ္႐ုံမဟုတ္..အနမ္းရဲ႕မုန္႔ဖိုး
ေတာ္ေတာ္ျပဳန္းသြားသည္။
ရပါတယ္ေလ..ဒါ၀ယ္တယ္ဆိုတာကလည္းအက်ိဳး
လိုလို႔ေညာင္ပင္ေရေလာင္းတဲ့သေဘာပဲမွတ္လား။
👌
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
ဆက္ရန္
အားေပးေနတဲ့စာဖတ္သူေလးတစ္ေယာက္ခ်င္းဆီကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေနာ္❤️