ဒီဇတ်လမ်းက အာသာရဲ့facebookမှာ၂၀၁၈ခုနှစ်ကရေးထားတာကြောင့် Ficအဟောင်းလေးပါနော်။
မိန်းခလေးတစ်ယောက်ကိုချစ်မိရင်...♥
When a man falls in love...
မိုးရွာရန်ရာခိုင်နုန်း၈၀ဟု မိုးလေဝသမှသတင်းကြေငြာထားသည်။
စတင်လည်းရွာသွန်းနေပြီမို့ ။လူများကားများမိုးလွတ်အောင်အိမ်ပြန်လမ်းကိုအသော့နှင်ကြသည်။
တဖြည်းဖြည်းနဲ့လမ်းပေါ်မှာလူရှင်းသ
လောက်ဖြစ်လာကာ။
မဟူရာလမ်းမကြီးတစ်ခုလုံးလည်းမိုးဖွဲ
တွေကြောင့်ရွှဲစိုနေပြီဖြစ်သည်။
မိုးရေစက်တွေသည်အသဲခိုက်အောင်
အေးမြပါသော်လည်း ထိုလမ်းမပေါ်မှ လူနှစ်ယောက်ကတော့ ပူလောင်သောဇောအဟုန်ဖြင့်အသားကုန်ပြေးနေရသည်။ သူတို့နောက်မှာကား၂စီးကလိုက်ပါလာသည်။
ကားကပြေးနေတဲ့လူတွေကိုလိုက်တိုက်
နေတာဖြစ်ပြီး သိပ်မကြာခင်မှာပဲထိုလူနှစ်
ယောက်ကိုကားနဲ့ဝင်ကျုံးမိပြီးလဲကြသွား
သည်။
ကား၂စီးပေါ်ကလူတွေဆင်းလာကြသည်။
ပြီးနောက်ထီးတစ်ချောင်းဖွင့်ကာ..ကားတံခါးတစ်ဖက်ကိုပြေးဖွင့်ရင်း ထီးမိုးပေးမှလူတစ်ယောက်ထပ်ဆင်းလာသည်။
......
နောက်ဆုံးမှဆင်းလာတဲ့တစ်ယောက်ကလဲကျနေတဲ့လူတွေအနားကိုဖြေးဖြေးဆင်းလျှောက်လာသည်။
''ဘတ်သွားတဲ့ဆေးတွေဘယ်မှာလဲ''
"သခင်လေး.. ချမ်းသာပေးပါ.. ဒီတစ်ကြိမ်ပဲ
..တစ်ခါလောက်ခွင့်လွှတ်ပေးပါ..''
ထိုလူကိုခြေသလုံးဖက်မတတ်တောင်းပန်နေကြသည်။
ဘေးကလူတွေကတော့ကျောက်ရုပ်လိုဝန်းရံပြီးရပ်ကြည့်နေကြသည်။
''မရှိတော့ ဘူးလား.. ဒါဆိုရင်..''
''အမှားလုပ်မိပါတယ်။ ဆေးတွေကိုရာမဂိုဏ်းဆီအလုခံလိုက်ရတာပါ,,
ခွင့်လွတ်ပါသခင်လေး''
အနောက်တိုင်းကုတ်အကျီဝတ်ဆင်ထားကာ..ခါးထောက်ပြီးကြည့်နေတဲ့..ထိုလူကမဲ့ပြုံးတစ်ချက်ပြုံးရင်း..
"ငါ ငယ်ငယ်ထဲကသင်ယူခဲ့ရတာက..
သစ္စာဖောက်တွေဆိုရင် ဘယ်တော့မှအရှင်မထားနဲ့တဲ့..''
ထိုလူက စကားအဆုံးမှာပင်..ဒူးအနဲငယ်ကွေးလိုက်ပြီး.. ခါးထောက်ထားတဲ့လက်နှစ်
ဖက်မှာ မောင်းဓား၂ချောင်းကိုကိုင်ထားပြီး
လူနှစ်ယောက်ကိုတပြိုင်နက်ထဲထိုးသတ်လိုက်သည်။
"အား.....
အား.......''
ရင်ဘတ်ကနှလုံးနေရာကိုပဲရွေးထိုးတာဖြစ်ပြီး..ဓားကိုချက်ချင်းပြန်မနှုတ်ပဲ..သွေးစီးကြပြီး
ထိုလူ၂ယောက်လဲကျဝိဇိန်ချုပ်မှ ဓားတွေကိုပြန်ဆွဲနှုတ်ယူလိုက်ပြီး အနားကတစ်ယောက်ကိုပေးလိုက်သည်။
နောက်ထပ်လူတစ်ယောက်ရှေ့ထွက်လာပြီး..
သခင်လေးဟုခေါ်ခံရသောထိုလူသတ်သမား၏..ရှူးဖိနပ်နှင့်..အဝတ်မှာစွန်းပေနေသောသွေးများကိုတစ်ရှူးအစိုနဲ့သုပ်သင်
ပေးသည်။
ထိုလူကတော့..လူသတ်မှုကျုးလွန်ထားတာသူမဟုတ်တဲ့အတ်ိုင်း..ထိုနေရာမှာပင်စီးကရက်ထုတ်သောက်ကာ ဖွာရှိုက်နေလိုက်သေးသည်။
သူသည်ကား..death king ခေါ် Bloodခေါ်.. အနီသွေး ပင်တည်း....
///////////////////////////////////////////
အပိုင်း..၁
2006ခုနှစ်
"Blood..ကိုခေါ်လိုက်စမ်း..
"ဟုတ်သခင်ကြီး..''
Bloodဂိုဏ်းရဲ့သခင်ကြီးဖြစ်တဲ့ဦးဝေလု
..အမိန့်ပေးလိုက်တာနဲ့.. အနားကတပည့်တစ်ယောက်မြန်ဆန်စွာပင်ထွက်ခွာသွားသည်။
ခနအကြာ..
ကျွီ..ပွင့်ဟလာသောတံခါးချပ်မှ..တစ်ကိုယ်လုံးနက်ဆွေးနေအောင်ဝတ်စားထားသော
Bloodနဲ့အတူ..သူ့လက်ရုံး ဒိုင်းရိပ်ပါဝင်ရောက်လာသည်။
ဒါပေမယ့် ဒိုင်းရိပ်ကအခန်းဝမှာပဲရပ်ကျန်နေခဲ့ကာ..
Blood တစ်ယောက်ထဲ black menများဝန်းရံထားသောသခင်ကြီးရှေ့မှာလက်နောက်ပစ်ရပ်လိုက်ရင်း..
"အမိန့်ရှိပါ..''
သူ့ရှေ့ကစားပွဲခုံပေါ်သို့ဓာတ်ပုံတစ်ပုံပစ်ချပေးလိုက်သည်။
" မင်းယူပေးရမှာရှိတယ်..''
"ဘာကိုလိုချင်တာပါလဲ...''
"ဒီကောင့်လက်ထဲက စာရွက်စာတမ်း..''
"လူကိုကော..''
"ရှင်းလိုက်..''
"သိပါပြီ..''
စကားအပိုအလိုတစ်ခွန်းမဆို..ချပေးထားတဲ့
ဓာတ်ပုံကိုကောက်ပြီးချာခနဲလှည့်ထွက်သွားလေသည်။
ဒါကသားအဖတွေဆိုရင် ယုံပါ့မလား..
အဖေကလည်းသားလို့မခေါ်သလို..သားကလည်းအဖေလုပ်သူအား..သခင်ကြီးတဲ့..
သားအဖကြားအများဆုံးပြောဖြစ်တဲ့စကား..
Bloodစကားပြောတတ်စကတည်းက
ပထမဆုံးသင်ပေးခဲ့တာက..
"သတ်လိုက်.. ရှင်းပစ်လိုက်..''
ဒါပဲဖြစ်သည်။
နှစ်ယောက်စလုံးဂိုဏ်းစတားပီသစွာ.
..နှလုံးသွေးများရေခဲရိုက်ထားသလား
မှတ်ရအောင်..အေးစက်နိုင်လွန်းသည်။
......
ညအမှောင်ထုထဲမှာ ပရာဒိုကားတစ်စီးကပုံမှန်အရှိန်နှုန်းနဲ့အနက်ရောင်လမ်းမပေါ်မှာတစ်ရွေ့ရွေ့ပြေး
နေသည်။
လမ်းချိုးမှာမီးအမှောင်ချထားတဲ့ ကားအနက်သုံးစီးက ဘွားခနဲပေါ်လာပြီး..
ပါရာဒိုကားကိုကပ်ပြီးမောင်းနှင်လာသည်။
ကားထဲကလူဇောချွေးတွေပျံလာသည်။
ဒီလောက်ခြေရာဖျောက်ခဲ့တာတောင်..
သူ့နောက်ကိုလိုက်နေတဲ့ဂိုဏ်းတွေက
မနည်းပါ.. သူ့လက်ထဲက စာရွက်စာတမ်းတွေကြောင့်ဖြစ်သည်။
ဒါတွေကနိုင်ငံအဆင့်ထိရှိတဲ့ ဘလက်ဂျက်ဖိုင်တွေပါ။
သူတောင်အသက်နဲ့ရင်းပြီးခိုးယူထားရတာမို့..
လွယ်လွယ်အပါမခံနိုင်..ဒါသာလက်ဝယ်ရှိရင် ဘဝကြီးပြောင်းလဲသွားနိုင်သည်။
သူ့ဘက်ကစပြီး သေနတ်ထုတ်ကာ..ကပ်လိုက်လာသောကားအနက်များကိုစတင်ပစ်ခတ်သည်။
ဒိုင်း...ဒိုင်း...
...
ဝူး.....
သူကလည်းစစ်ထွက်ဖြစ်ပြီးအထူးလေ့ကျင့်ခဲ့ဘူးတဲ့ကွန်မန်ဒိုတစ်ယောက်မို့.. အနက်ရောင်ကားတွေကို ကျွမ်းကျင်စွာ..မျက်ခြေဖျက်နိုင်ခဲ့သည်။
ဟူးး....
ဒါပေမယ့် .. ဒါကအဆုံးသတ်မဟုတ်သေးပဲ..
ဆယ်ဘီကားကြီးတစ်စီးက ရှေ့မီးအထင်းသားဖွင့်ကာ.. ခေါင်းခြင်းဆိုင်၍ဘွားခနဲပေါ်လာတဲ့အခါ..
...
ဘယ်လိုမှရှောင်လွှဲ၍မရတော့.. ဒီနေရာကိုရောက်လာအောင်..ကားအနက်တွေကတမင်တွန်းပို့ခဲ့တာပဲ..
ထောင်ခြောက်ပါ..
ဒုန်း...........
ကားနှစ်စီးခေါင်းခြင်းဆိုင်တိုက်မိသံက တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ညကိုဖြိုခွင်းလိုက်သည်။
ပရာဒိုကားတစ်ပတ်လိမ့်သွားသည်။
ယခုမှ..အနက်ရောင်ကားသုံးစီးလည်းထိုနေရာသို့ရောက်လာသည်။
ဆယ်ဘီးကားပေါ်ကတစ်ယောက်လည်းဆင်းလာသည်။
"သခင်သွေး..''
"ရှာစမ်း..''
အမိန့်ရတာနဲ့ပရာဒိုကားထဲက တစ်စုံတစ်ရာကိုရှာဖွေကာ.. သူ့လက်ထဲလာထည့်ပေးသည်။
"သခင်ကြီးယူခိုင်းတာ ဒါထင်ပါတယ်..''
"ပေး..''
သူယူဖွင့်ကြည့်နေတုန်း.. ကားထဲကလှုပ်ရှာမှုတစ်စုံတစ်ရာကိုလှမ်းမြင်ကာ..အကျီထဲကပစ်စတိုကိုလျှင်မြန်စွာထုတ်ယူပြီးချိန်ရွယ်လိုက်သည်။
"ဒိုင်းရိပ်..နောက်ခန်းမှာ..''
ဒိုင်းရိပ်က..ကားနားလျှင်မြန်စွာကပ်သွားကာနောက်ခန်းတံခါးကိုဖွင့်ချလိုက်သည်။
သူတို့ထင်သလိုမဟုတ်ပဲ.. သူတို့ကိုမျက်လုံးအဝိုင်းသားနဲ့ကြည့်နေတဲ့ကလေးတစ်ယောက်ပဲဖြစ်သည်။
ဟင်..
"လူကြီးနှစ်ယောက်ကသေနေပါပြီ..
ကလေးတစ်ယောက်ပဲအသက်ရှင်နေတာပါ..သခင်..''
ကျစ်..ဒီကလေးကဘယ်လိုလုပ်ပြီး..
ကလေးကိုထုတ်ခိုင်းပြီး..ထိုကားကိုဓာတ်ဆီလောင်းကာမီးရှို့ခိုင်းလိုက်သည်။
ဝုန်း...ကားတစ်စီးလုံးပေါက်ကွဲလွင့်စင်သွားသည်။
ကလေးလေးကထိုမြင်ကွင်းကိုကြည့်ပြီး.. ကြောက်လို့တုန်နေသွားသည်။
အသံထွက်ပြီးတောင်မငိုနိုင်...
"ဘွား.. ''
"အမိန့်ရှိပါ..''
ဘွားဆိုတာကလူမိုက်တွေထဲမှာခေါင်းဆောင်ဖြစ်သည်။
"ဒါကို သခင်ကြီးဆီသွားပို့.. ကိစ္စပြီးပြီလို့
သတင်းပို့ခဲ့..''
"ဟုတ်... သခင်သွေး..ဒါနဲ့ဒီကလေးကိုကော..''
".. ဒီကလေးကိုငါကြည့်ရှင်းလိုက်မှာမို့
ဒါအထိသခင်ကြီးသိဖို့မလိုဘူး..''
"နားလည်ပါပြီ..''
...
ကားအနက်နှစ်စီးပြန်လည်ထွက်ခွာသွားသည်။သူနဲ့ဒိုင်းရိပ်ပဲကျန်ခဲ့ကာ..
"သခင်လေး..သူ့ကိုဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ..''
အစီအစဉ်ထဲမပါတဲ့အရာတွေကြောင့် သိပ်ခေါင်းစားမခံချင်...
"ရှင်းပစ်လိုက်.."
ပြောပြီး.. ဆယ်ဘီးကားနောက်ခန်းကို
ဖွင့်ကာ.. ကားပေါ်မှာတင်ဆိုင်ကယ်စက်
နှိုးကာ.. တ၇ပ်စပ်မောင်းနှင်သွားတော့
သည်။
ဒီနေ့က တကယ်တော့သူ့၇ဲ့၁၉နှစ်ပြည့်မွေးနေ့ပဲ...
မွေးနေ့အမှတ်တ၇ လူသတ်ခြင်းလို့ပြော
၇မလား..အဟက်...
အဲ့လိုမဟုတ်လဲ.. သူလက်ကယဉ်ပါးနေပြီပဲ...
ကလေးကနေ၇ာမှာပင် သတိလစ်နေပြီမို့..
ဒိုင်းရိပ်ကသတိလစ်နေတဲ့ကလေးကိုချီမရင်း ကားပေါ်တင်ကာ...တစ်နေ၇ာသို့မောင်းထွက်လာခဲ့သည်။
=====================
2019.ခုနှစ်
ထိုင်းနိုင်ငံ,ချင်းမိုင်
မိန်းခလေးတစ်ယောက်နံနက်ခင်းပန်းရာင်းရန်၊စက်ဘီးလေးစီးကာအိမ်ကထွက်လာခဲ့သည်။
ရောင်းတယ်ဆိုပေမယ့်ကိုယ်တိုင်ရောင်းတာမဟုတ်ပဲ.,ခြံထွက်ပန်းလေးတွေ
ဖောက်သည်တွေဆီသို့လိုက်ပို့ရတာဖြစ်သည်။ သူမရဲ့နေ့စဉ်အလုပ်တစ်ခုပါ။
တစ်နေရာကိုဝင်ပို့ပြီး မနေ့ကအတွုက်ပိုက်ဆံယူကာ
''ရောင်းကောင်းပါစေရှင့်''
''သမီးအဖိုးကော နေကောင်းရဲ့လား
အဖိုးကိုပြောလိုက်ပါ ။ ပန်းနဲနဲလောက်ပိုပေးပါအုံးလို့''
''အခုလည်းအများကြီးပိုပါတယ်ရှင့်,
ပျိုးပင်တွေကစျေးတတ်နေလို့ပါ။ နောက်ဆိုစျေးလျှော့ပေးပါ့မယ်။ ခခကိုသွားခွင့်ပြုပါအုံးနော် အန်တီ''
စက်ဘီးနောက်ကခြင်းတောင်းထဲမှာပန်းနဲနဲပဲကျန်တော့သည်။ သူမတစ်နေရာကိုပဲပို့ရတော့မည်။
စက်ဘီးလေးဆက်နင်းလာတုန်း,.,
''ဟိုရှေ့ကဘာလုပ်နေကြတာလဲ အမ''
''ရုပ်ရှင်လာရိုက်တာလေ''
''ရုပ်ရှင် ဟုတ်လား''
လှပတဲ့ချင်းမိုင်မြို့လေးကိုဒီလိုပဲမကြာခဏရုပ်ရှင်လာရိုက်ကြလေ့ရှိပါသည်။
''ဒါဆိုမင်းသား မင်းသမီးကဘယ်သူတွေလဲဟင်''
''မင်းသားတော့မသိဘူး မင်းသမီးက မရင်ထင်တယ်''
''အမရင်ဟုတ်လား''
သူမအ၇မ်းကြိုက်တဲ့မင်းသမီးကိုမျက်ဝါး
ထင်ထင်မြင်ရတော့မှာမို့။ မိန်းခလေးအပျော်လွန်ကာစက်ဘီးရပ်ထားခဲ့ပြီးအနားသွားကြည့်သည်။
ရိုက်ကူးရေးအတွက်ဆက်တင်တွေပြင်ဆင်နေတုန်းမှာ ။ ခုံပုလေးမှာထိုင်ပြီးသူမချစ်သော မင်းသမီးချောလေးကဒိုင်လော့တွေဖတ်
နေသည်။
''လှလိုက်တာ နတ်သမီးလေးအတိုင်းပဲ''
အော်ဒါပို့ရမယ့်ပန်းတွေကိုပြေးယူကာ။ မင်းသမီးအနားသွားပြီး။
''ကလေးမ ဘာလာလုပ်တာလဲ ဘေးဖယ်''
''ခနလေးပါ အမရင်ကိုတွေ့ချင်လို့ပါ''
''မင်းသမီး ရူတင်ရှိလို့မအားဘူးနောက်မှလာတွေ့''
အခြောက်မတွေကမောင်းထုတ်ပေမယ့်။ မရင်ကကြားသွားဟန်တူသည်။ထပြီးသူမဆီလျှောက်လာသည်။
''အမခင် ခနလေးပါ။
တို့ကိုတွေ့ချင်တာလား ညီမ''
''ဟုတ် ဟုတ်''
မရင်က ပြုံးပြနှုတ်ဆက်သည်။တကယ်ပါမြင်ဘူး
သမျှထဲမှာသူမကအလှဆုံးပဲ။
''ဒါလေး''
သူမကိုင်ထားတဲ့ ပန်းစည်းလေးကိုမရဲတရဲနဲ့ရှေ့
တိုးပေးသည်။ မရင်ကြိုက်ပါ့မလား။
''ဒါ တို့ကိုပေးမလို့လား''
''ဟုတ်''
''အိုး လှလိုက်တာ ချင်းမိုင်ကပန်းတွေအလှဆုံးလို့ပြောကြတာ အမှန်ပဲ''
''အမရင်ကြိုက်တယ်ဆိုလို့တော်ပါသေးရဲ့။
ဒီပန်းတွေထဲကအလှဆုံးပန်းတောင် အမရင်ကိုမမှီပါဘူး။ဟီး''
''ချင်းမိုင် သူလေးကအပြောလည်းချိုလိုက်တာ
မျက်နှာလေးကလည်းချစ်ဖို့ကောင်းတယ်''
''ဟီး ..ဒါနဲ့ အမရင်မှာချစ်သူရှိလားဟင်''
''အခုထိတော့ ဒါနဲ့ဘာလို့မေးတာလဲ''
''မရင်ကအရမ်းလှတော့မရင်မှာချစ်သူရှိရင်အရမ်းချစ်မှာပဲလို့တွေးမိလို့ပါ''
''သြော် ဒီလိုလား''ခိခိ
ရယ်နေပေမယ့်အလှနတ်ဘု၇ားမလေး
၇င်၇ဲ့ဆွေးညို့သန်းနေတဲ့မျက်ဝန်းတွေ
ကိုတော့ ပရိတ်သတ်မလေးမမြင်ရှာပါ။
--------------------------*------------------------
မိန်းကလေးအိမ်ထဲသို့ခပ်ကုပ်ကုပ်ဝင်လာတုန်း.,စောင့်ကြိုနေတဲ့ ဖိုးဖိုးကိုတွေ့လို့လန့်သွားသည်။
''မြေး ဘာလို့နောက်ကြနေတာလဲ။ လိုင်လာတို့ဆီလည်းပန်းလာမပို့ဘူးလို့
ပြောတယ်''
''ဖိုးဖိုး အဲ့တာကလေ ခခလေ
အမရင် ရုပ်ရှင်လာရိုက်လို့အဲ့တာ သွားကြည့်ပြီးပန်းတွေပေးလိုက်မိတာ''
''ဟေ.. ငါ့မြေးမကတော့ တကယ်ပဲ''
''ဖိုးဖိုး ခခကိုဆူအုံးမှာလား''
''ဆူလည်းညည်းမနက်ဖြန်ထပ်သွားအုံးမှာမှတ်လား။''
''ဟီး ဖိုးဖိုးကသိနေသားပဲ''
''မနက်ဖြန်ကြရင် ပန်းသာပိုယူသွား
လိုင်လာတို့ဆီလည်းသွားပို့။ ဖောက်သည်ပျက်အောင်မလုပ်နဲ့''
''ဟုတ်ကဲ့ပါ,''
''သွား သွားရေမိုးချိုးပြီးထမင်းစား ညည်းအကြိုက်ဟင်းပဲ''
''ယေစ့်..''
''ထမင်းစားပြီးရင်စာဖတ်အုံးနော် ခလေးမ
ဖိုးခြံထဲဆင်းပြီးပန်းပင်ရေလောင်းအုံးမယ်''
''ဟုတ်ကဲ့ပါ''
ခလေးတစ်ယောက်လိုခုန်ပေါက်ပြီး အိမ်ထဲပြေးဝင်သွားတဲ့ မိန်းခလေးကို ဦးစံသာငေးကြည့်ရင်း သက်ပြင်းတိုးတိုးချမိသည်။
လူတွေရဲ့ရေစက်ဆိုတာမျိုးကလည်း အံ့သြစရာပါလားနော်။ကံရှိလို့ဆုံကြရတာ။
/////////////////////////////////
=====================
Bloodစံအိမ်...
Boxingကြိုးဝိုင်းပေါ်မှာမျက်နှာစွပ်ပြီးအခုမှအကျဉ်းခန်းထဲကဆွဲခေါ်လာတဲ့လူနှစ်
ယောက်ကိုတင်ပေးလိုက်သည်။
လက်ထိပ်ဖြုတ်ပြီး..မျက်နှာစွပ်လည်းချွတ်ပေးကာ..
"အကျဉ်းခန်းထဲမှာနေရတာပျင်းနေမယ်ထင်တယ်.. ဂိမ်းမကစားချင်ဘူးလား..''
အသံလာရာကိုလှည့်ကြည့်တော့..
မလှမ်းမကမ်းမှာboxingကြိုးဝိုင်းကို ခြေချိတ်လျှက်နဲ့လက်မှာအရက်တစ်ခွက်ကိုင်ရင်းမိန့်မိန့်ကြီးထိုင်ကြည့်နေတဲ့..Bloodကိုတွေ့လိုက်ရသည်။
"အနီသွေး..''
ဒိုင်း...
အား...
မြန်ဆန်လွန်းတဲ့ပစ်ချက်က ထိုအကျဉ်းသားရဲ့လက်မောင်းကိုထိသွားသည်။
"ကျုပ်နာမည် ခင်ဗျားမခေါ်နဲ့....
တစ်ချိန်က ကျားစာအဖြစ်ခင်ဗျားလှောင်အိမ်
ထဲထည့်ကျွေးတာခံရတဲ့.... ခင်ဗျားလက်ထဲကသတ္တဝါလေး.. အနီသွေးမဟုတ်တော့ဘူး..
အခု ခင်ဗျားကိုလက်မတင်လေးသတ်ပစ်နိုင်တဲ့.. အနီသွေးဆိုတာမမေ့ပါနဲ့..''
အနီသွေးလို့ သခင်ကြီးတစ်ယောက်သာခေါ်ခွင့်ရှိပြီးကျန်တဲ့လူတွေကသူ့ရှေ့မခေါ်ရဲကြပါ..
သူပစ်လိုက်သောအကျဉ်းသားသည်လည်းအခြားလူမဟုတ်ပါ..
တချိန်က သူ့ကိုကိုယ်ခံပညာသင်
ကြားပေးခဲ့သောနည်းပြတစ်ယောက်ပင်ဖြစ်သည်။
သူ့ကိုသင်ကြားစဉ်က သခင်ကြီးရဲ့ခွင့်
ပြုချက်ကြောင့်မညှာတာခဲ့ပါ..
မိလ္လာကန်မှာလည်းအနှစ်ခံရဘူးသည်။
ကျားလှောင်အိမ်ထဲလက်နက်မပါဘဲထည့်လို့..ကျားနဲ့နပမ်းသတ်ပြီးမှအသက်ရှင်ခွင့်ရခဲ့သည်။
ဒီထက်ဆိုးရွာတဲ့နည်းမျိုးစုံနဲ့သူ့ကိုသင်ကြားပေးခဲ့တာ.. နှိပ်စက်ခဲ့တာဆိုပိုမှန်လိမ့်မည်။
နောက်ပိုင်းကြမှ အဲ့နည်းပြကတခြားဂိုဏ်းကသူလျို
မှန်းသိလိုက်ရလို့..
သခင်ကြီးကအိမ်တော်ရဲ့မြေအောက်ခန်း
မှာအကျဉ်းချထားတာဖြစ်သည်။
"Bloodစံအိမ်ထဲရောက်ပြီးရင် ဘယ်သူမှအသက်ရှင်လျှက်ပြန်မထွက်သွားနိုင်ဘူး..
ဒါပေမယ့်..ဒီနေ့တော့gameတစ်ခုကစားပြီးရင်.. အောင်မြင်သူတစ်ယောက်..
အဲ့တစ်ယောက်ကတော့..ဒီစံအိမ်ကနေအတားအဆီးမရှိ..ထွက်သွားနိုင်လိမ့်မယ်..
အသေသတ်ဂိမ်း.. စည်းကမ်းသတ်မှတ်ချက်မရှိဘူး..
နောက်ဆုံးကျန်ရစ်တဲ့လူပဲ..အသက်ရှင်နိုင်မှာ
...
စေတာ့..''
နောက်ထပ်အကျဉ်းသားကဆေးအလွဲသုံးစားလုပ်လို့ဖမ်းထားတာဖြစ်ပြီး..
အသက်ငယ်တော့နည်းပြကိုမနိုင်မှန်းသိ၍Boxingကိုမစတင်ရဲ..
"လုပ်လေကောင်လေး..သူမသေရင်မင်းသေမှာနော်..''
ယျား... ခွပ်.. ခွပ်..
Boxingကြိုးဝိုင်းထဲမှာသူတစ်ပြိုင်ကိုယ်တစ်ပြိုင်အသေအလဲထိုးကြိတ်နေကြချိန်မှာ..Bloodကတော့တခြားလူဆိုးခေါင်း
ဆောင်တွေနဲ့..လောင်းကြေးထပ်နေသည်။
တခြားလူတွေကနည်းပြဘက်ကလောင်းပေမယ့်..သူကကောင်လေးဘက်ကလောင်းသည်။
"Blood.. မင်းလည်းခန့်မှန်းနိုင်စွမ်းတွေကြကုန်ပြီ..''
"ဟုတ်လား.. အဟွန်း..''
ပထမပွဲမှာBloodလောင်းတဲ့ကောင်လေးသေသွားတာမို့ ..သူရှုံးသွားသည်။
"Bloodဆီကရတဲ့ငွေရနံ့... တကယ်ကိုမွှေးတာပဲ..''
လောင်းကြေးငွေဒေါ်လာအုပ်လိုက်ကိုကိုင်နမ်းပြီး..သိမ်းယူလိုက်သည်။
"ဟုတ်လား.. ပွဲကအခုမှစတောင်မစရသေးဘူး..''
နောက်ထပ်အကျဉ်းသားတစ်ယောက်ထုတ်လာသည်။ ဒီလူကတော့နည်းပြလောက်နီးနီး
ဗလတောင့်တဲ့လူမိုက်ပဲဖြစ်သည်။
"စေတာ့..''
ဒီပွဲမှာလည်းပထမနည်းတူBloodပဲရှုံးပြန်သည်။
"Blood ဒီလောက်နဲ့တော်လိုက်ရင်ကော...''
"ဟင့်အင်း..ပွဲကအခုမှစတာလေ..
ဒီပွဲ အတွက် ဒါကျုပ်ရဲ့လောင်းကြေး..''
များပြားလှသောဒေါ်လာအုပ်တွေကိုပုံချလိုက်သည်။
နောက်တစ်ယောက်..
အကျဉ်းသားနောက်တစ်ယောက်ထပ်ထုတ်လာခဲ့သည်။
ပိန်ပိန်သေးသေးကောင်လေးပဲမို့.. အားလုံးသူ့ကိုရယ်ကာ..
"Bloodဒီနေ့တော့ မင်းအလှူလုပ်နေပါလား..''
"အဲ့လိုဟုတ်ပါ့မလား.. နည်းပြမထိုးနိုင်ရင်
ခင်ဗျားတို့ရှုံးပြီနော်..
စေတာ့..''
အဲ့ကောင်လေးကိုboxingစင်ပေါ်တင်ပြီးမျက်နှာချွတ်ပေးလိုက်တာနဲ့..နည်းပြ ရူးရူးရှဲရှဲဖြစ်သွားသည်။
"Blood မင်းဘယ်လိုလုပ်ညီအကိုချင်းကို
ပြန်သတ်ခိုင်းရတာလဲ..
ခွေးတောင်မင်းလိုလုပ်ရက်မျိုးမလုပ်ဘူး..''
"ဟုတ်တယ်.. ကျုပ်ကခွေးထက်ဆိုးတဲ့လူပဲ..
ခင်ဗျားအခုမှသိတာလား..
အပိုတွေမပြောနဲ့..သတ်လိုက်.. သူသေမှခင်ဗျားဒီကထွက်သွားနိုင်မှာနော်..''
"ကိုကြီး..ကျွန်တော့်ကိုမသတ်ပါနဲ့..''
"ခွေးကောင်.. မင်းငါ့ကိုသတ်ချင်သတ်.. ငါ့ညီကိုလွှတ်ပေးလိုက်..''
"ဒါခင်ဗျား အရှုံးပေးတာလား..''
"ကဲ.. ကြားတယ်နော်မိတ်ဆွေတို့ ခင်ဗျားတို့
ဟီးရိုးကအရှုံးပေးနေပြီ..
ငွေတွေထားပြီး ပြန်လိုက်တော့..''
"Blood မင်းဒါသက်သက်ဉာဏ်များတာပဲ..''
"မကျေနပ်ရင် ခင်ဗျားသူ့ကိုယ်စားဝင်သတ်ချင်လည်းရတယ်...''
"တောက်.. နေနှင့်အုံးပေါ့ကွာ.. ''
မကျေနပ်ပေမယ့်..bloodရဲ့ပိုင်နက်ထဲမို့အောင့်သီးအောင့်သက်နဲ့ပြန်ထွက်သွားကြသည်။
"သခင်လေး... သူတို့ကိုဘယ်လိုလုပ်မှာပါလဲ..''
စင်ပေါ်မှာအခုထိရှိနေတဲ့ နည်းပြညီအကိုကိုBloodလှမ်းကြည့်ကာ..
"Blood ဂိုဏ်းမှာလူပိုတွေကျွေးမထားနိုင်ဘူး..
ဟိုကောင်ကို ပင်လယ်ထဲပို့လိုက်တော့..''
"ငါ့ညီကို ငါးဖမ်းသဘောင်္ပေါ်မပို့နဲ့.. သူ့အစား
ငါသွားမယ်.. သူ့ကိုလွှတ်လိုက်စမ်း...''
"အခုထိ ကျုပ်ကိုအမိန့်တွေပေးနေတုန်းလား..
..နည်းပြ ခင်ဗျားလည်းသွားရမှာပါ
.ဒါပေမယ့်ပင်လယ်တော့မဟုတ်ဘူး..
တမလွန်..''
ဒိုင်း.....
အားး.....
အားလုံးမြင်ကွင်းထဲကရှင်းသွားမှ...
သူ့ပစ်စ္စတိုထိပ်ဖျားကိုလေနဲ့မှုတ်ရင်း.. ဟူးး..
ထိုနေရာမှတစ်လှမ်းခြင်းထွက်ခွာလာခဲ့သည်။
သူလူသတ်လိုက်တာလား..မဟုတ်ပါဘူး..
ဒီနေ့ပဲအဖေ့ဆီကအမိန့်ရခဲ့တယ်လေ..
သူကအမိန့်တစ်ခုကိုနာခံခဲ့ယုံပါပဲ..
သူ့ရဲ့အခန်းဆီပြန်ပြီး...အညစ်အကြေး
တွေသန့်စင်ဖို့..ရေချိုးခန်းကရေပန်း
အောက်ထဲဝင်နေလိုက်သည်။
မှန်ထဲမှာရေစိုနေတဲ့သူ့ပုံစံကိုပြန်ကြည့်မိသည်။ရေချိုးခန်းပတ်လည်မှာမှန်တွေကပ်ထားထာ
မို့..သူ့ရဲ့ကျယ်ပြန့်လှတဲ့ကျောပြင်ကိုလည်းလှမ်းမြင်နေရသည်။
သေနတ်ဒဏ်ရာဟောင်းတွေ၊ဓားခုတ်ရာ၊ ဆူးကြာပွတ်ဒဏ်ရာအမာရွတ်ဟောင်း
တွေက..သူ့ရဲ့ကျောပြင်ကိုအရုပ်ဆိုးစေသည်။
ဘေးတစ်ခြမ်းမှာတော့လည်ပင်းကနေစပြီးတတ်တူးအပြည့်ထိုးထားသည်။
သေချာကြည့်မယ်ဆိုရင်ပုခုံးပေါ်မှာတတ်တူးအပြင်အမှတ်အသားတစ်ခုလည်းရှိနေသည်။
Blood..ဆိုပြီးထိုင်းလိုရေးထားတဲ့အမှတ်အသားဖြစ်သည်။
ဒါကတော့ တတ်တူးမဟုတ်ပဲ.. သံပူပြားနဲ့တံဆိပ်လိုအကပ်ခံထားရတာဖြစ်သည်။
အဲ့ဒါကသူ့အသက်၇နှစ်လောက်တုန်းကဖြစ်သည်။
အဖေကသူ့ကိုချုပ်နှောင်ခိုင်းပြီး...
"မလုပ်ပါနဲ့.. ကျွန်တော်ကြောက်တယ်..''
"တိတ်စမ်း.. အနီသွေး..
မင်းမှာအကြောက်တရားဆိုတာမရှိစေရဘူး..
လူတွေကပဲ မင်းကိုကြောက်ရွံ့နေရမယ်...
အဲ့ဒါမင်းကငါ့သားဖြစ်နေရတဲ့အကြောင်းအရင်းပဲ..
မင်းက Bloodဂိုဏ်းရဲ့သင်္ကေတ..
Bloodဂိုဏ်းကို ဘယ်သူမှမထိပါးရဲအောင်၊
အင်အားအကြီးဆုံးဖြစ်လာအောင်..လုပ်ဆောင်ရမှာ မင်းရဲ့တာဝန်ပဲ.. ကြားလား..''
"မလုပ်ပါနဲ့.. ကျွန်တော်အဲ့လိုမဖြစ်ချင်ဘူး..''
သူ့ငိုယိုတောင်းပန်ပေမယ့် အဖေကဂရုမစိုက်စွာ.. ထိုသံပြားနဲ့သူ့ကိုတံဆိပ်ခတ်ခဲ့သည်။
သူမေ့လဲသွားခဲ့သည်။
နောက်နေ့ကစပြီး.. သူ့ဘဝမှာငရဲတံခါးပွင့်လာတော့သည်။ ရက်စက်တဲ့လေ့ကျင့်မှူတွေကို
ကြောက်ရွံ့ပြီး..ထွက်ပြေးဖို့အကြိမ်ကြိမ်
ကြိုးစားခဲ့သည်။
တစ်ကြိမ်တော့လွတ်မြှောက်ဖူးသည်။
အဖေ့လက်ထဲကထွက်ပြေးလာလို့..သွေး
၊ဖုံအလိမ်းလိမ်းကပ်နေတဲ့သူ့ကို....
လယ်သူမသားအမိ၂ယောက်ကကယ်ပေးထားသည်။
အမျိုးသမီးကြီး၇ယ်၊သူ့ထက်၃နှစ်ငယ်သော ပိုးပိုးဆိုတဲ့ကောင်မလေး၇ယ်..
သူတို့အတူနေကြသည်။
င၇ဲလို ဘ၀ကလွတ်ပြီး အမေနဲ့ညီမလေး
အစား၇တာမို့ သူပျော်ပါသည်။
ဒါပေမယ့် တစ်နေ့သူ စိုက်ခင်းထဲကနေ
အိမ်ပြန်အလာမှာ....
မွေးစားအမေက သွေးအိုင်ထဲမှာလဲကျသေဆုံးနေပြီး.. အိမ်ထဲပြေးအ၀င်မှာ
ပိုးပိုးလေးကို နည်းပြကဖမ်းထားသည်။
"အနီသွေး..ငယ်ငယ်၇ွယ်၇ွယ်နဲ့အတော်
ခြေရှည်တဲ့ကောင်..."
ပိုပိုလေးက သူ့ကိုတွေ့မှအော်ငိုတော့သည်။
နည်းပြက သူမကိုသေနတ်နဲ့ချိန်၇ွယ်လိုက်ပြီး...
"မလုပ်နဲ့.."
သူတားချိန်ပင်မ၇လိုက်ပါ....
"သူတို့ဘာလို့သေ၇လည်းသိလား...
အဲ့တာ မင်းကြောင့်.. .
မင်း သူတို့ကိုသတ်တာ...
မင်းက လူသတ်သမားပဲ..အနီသွေး.."
"မဟုတ်ဘူး.. "
>>>>>>>>>>
"အီး ဟီး... အီး ..ဟီး.."
နှစ်ပေါင်း၂၀ကျော်ကြာနေတာတောင်
အဲ့ကလေးမလေးက သူ့အနားမှာလာလာ
ငိုတုန်းပဲ...
်
"မငိုနဲ့.... သူသေပြီ.."
သူအော်ဟစ်ပြီးမှန်ကိုလက်သီးနဲ့ပစ်ထိုးလိုက်သည်။ ခွမ်း....
ဒါတောင် ပုံ၇ိပ်တွေကပျောက်မသွားပါ...
သူခေါင်းတွေ တအားထိုးကိုက်လာသည်။
ေ၇ချိုးခန်းထဲက ထွက်ပြီးအသင့်ချပေးထားတဲ့ ကော်ဖီကိုတကျိုက်ထဲမော့
ချလိုက်သည်။
ပြီးနောက် ကုတင်ပေါ်ပစ်လှဲချလိုက်ပြီး..
သူ့မျက်၀န်းတွေမှေးစင်းလာသည်။
သူခဏတော့ ယစ်မူးနေဖို့လိုတယ်...
>>>>>>>>
Thanks...
မိန္းခေလးတစ္ေယာက္ကိုခ်စ္မိ၇င္...♥
When a man falls in love...
မိုးရြာရန္ရာခိုင္နုန္း၈၀ဟု မိုးေလဝသမွသတင္းေျကျငာထားသည္။
စတင္လည္းရြာသြန္းေနျပီမို့ ။လူမ်ားကားမ်ားမိုးလြတ္ေအာင္အိမ္ျပန္လမ္းကိုအေသာ့နွင္ျကသည္။
တျဖည္းျဖည္းန့ဲလမ္းေပါၚမွာလူရွင္းသ
ေလာက္ျဖစ္လာကာ။
မဟူရာလမ္းမျကီးတစ္ခုလံုးလည္းမိုးဖြဲ
ေတြေျကာင့္ရႊဲစိုေနျပီၿဖစ္သည္။
မိုးေရစက္ေတြသည္အသဲခိုက္ေအာင္
ေအးျမပါေသာ္လည္း ထိုလမ္းမေပၚမွ လူႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ ပူေလာင္ေသာေဇာအဟုန္ျဖင့္အသားကုန္ေျပးေနရသည္။ သူတို့ေနာက္မွာကား၂စီးကလိုက္ပါလာသည္။
ကားကေျပးေနတ့ဲလူေတြကိုလိုက္တိုက္
ေနတာျဖစ္ျပီး သိပ္မျကာခင္မွာပဲထိုလူနွစ္
ေယာက္ကိုကားန႔ဲဝင္က်ံဳးမိျပီးလဲၾကသြား
သည္။
ကား၂စီးေပၚကလူေတြဆင္းလာၾကသည္။
ၿပီးေနာက္ထီးတစ္ေခ်ာင္းဖြင့္ကာ..ကားတံခါးတစ္ဖက္ကိုေျပးဖြင့္ရင္း ထီးမိုးေပးမွလူတစ္ေယာက္ထပ္ဆင္းလာသည္။
......
ေနာက္ဆံုးမွဆင္းလာတ့ဲတစ္ေယာက္ကလဲက်ေနတ့ဲလူေတြအနားကိုေျဖးေျဖးဆင္းေလ်ွာက္လာသည္။
''ဘတ္သြားတ့ဲေဆးေတြဘယ္မွာလဲ''
"သခင္ေလး.. ခ်မ္းသာေပးပါ.. ဒီတစ္ႀကိမ္ပဲ
..တစ္ခါေလာက္ခြင့္လႊတ္ေပးပါ..''
ထိုလူကိုေျခသလံုးဖက္မတတ္ေတာင္းပန္ေနၾကသည္။
ေဘးကလူေတြကေတာ့ေက်ာက္႐ုပ္လိုဝန္းရံၿပီးရပ္ၾကည့္ေနၾကသည္။
''မရွိေတာ့ ဘူးလား.. ဒါဆိုရင္..''
''အမွားလုပ္မိပါတယ္။ ေဆးေတြကိုရာမဂိုဏ္းဆီအလုခံလိုက္ရတာပါ,,
ခြင့္လြတ္ပါသခင္ေလး''
အေနာက္တိုင္းကုတ္အက်ီဝတ္ဆင္ထားကာ..ခါးေထာက္ၿပီးၾကည့္ေနတ့ဲ..ထိုလူကမ့ဲျပံဳးတစ္ခ်က္ျပံဳးရင္း..
"ငါ ငယ္ငယ္ထဲကသင္ယူခ့ဲရတာက..
သစၥာေဖာက္ေတြဆိုရင္ ဘယ္ေတာ့မွအ႐ွင္မထားန႔ဲတ့ဲ..''
ထိုလူက စကားအဆံုးမွာပင္..ဒူးအနဲငယ္ေကြးလိုက္ၿပီး.. ခါးေထာက္ထားတ့ဲလက္ႏွစ္
ဖက္မွာ ေမာင္းဓား၂ေခ်ာင္းကိုကိုင္ထားၿပီး
လူႏွစ္ေယာက္ကိုတၿပိဳင္နက္ထဲထိုးသတ္လိုက္သည္။
"အား.....
အား.......''
ရင္ဘတ္ကႏွလံုးေနရာကိုပဲေရြးထိုးတာျဖစ္ၿပီး..ဓားကိုခ်က္ခ်င္းျပန္မႏႈတ္ပဲ..ေသြးစီးၾကၿပီး
ထိုလူ၂ေယာက္လဲက်ဝိဇိန္ခ်ဳပ္မွ ဓားေတြကိုျပန္ဆြဲႏႈတ္ယူလိုက္ၿပီး အနားကတစ္ေယာက္ကိုေပးလိုက္သည္။
ေနာက္ထပ္လူတစ္ေယာက္ေ႐ွ႕ထြက္လာၿပီး..
သခင္ေလးဟုေခၚခံရေသာထိုလူသတ္သမား၏..႐ွဴးဖိနပ္ႏွင့္..အဝတ္မွာစြန္းေပေနေသာေသြးမ်ားကိုတစ္႐ွဴးအစိုန႔ဲသုပ္သင္
ေပးသည္။
ထိုလူကေတာ့..လူသတ္မႈက်ဳးလြန္ထားတာသူမဟုတ္တ့ဲအတ္ိုင္း..ထိုေနရာမွာပင္စီးကရက္ထုတ္ေသာက္ကာ ဖြာ႐ိႈက္ေနလိုက္ေသးသည္။
သူသည္ကား..death king ေခၚ Bloodေခၚ.. အနီေသြး ပင္တည္း....
///////////////////////////////////////////
အပိုင္း..၁
2006ခုႏွစ္
"Blood..ကိုေခၚလိုက္စမ္း..
"ဟုတ္သခင္ႀကီး..''
Bloodဂိုဏ္းရ႕ဲသခင္ႀကီးျဖစ္တ့ဲဦးေ၀လု
..အမိန္႔ေပးလိုက္တာန႔ဲ.. အနားကတပည့္တစ္ေယာက္ျမန္ဆန္စြာပင္ထြက္ခြာသြားသည္။
ခနအၾကာ..
ကြၽီ..ပြင့္ဟလာေသာတံခါးခ်ပ္မွ..တစ္ကိုယ္လံုးနက္ေဆြးေနေအာင္ဝတ္စားထားေသာ
Bloodန႔ဲအတူ..သူ႔လက္ရံုး ဒိုင္းရိပ္ပါဝင္ေရာက္လာသည္။
ဒါေပမယ့္ ဒိုင္းရိပ္ကအခန္းဝမွာပဲရပ္က်န္ေနခ့ဲကာ..
Blood တစ္ေယာက္ထဲ black menမ်ားဝန္းရံထားေသာသခင္ႀကီးေ႐ွ႕မွာလက္ေနာက္ပစ္ရပ္လိုက္ရင္း..
"အမိန္႔႐ွိပါ..''
သူ႔ေ႐ွ႕ကစားပြဲခံုေပၚသို႔ဓာတ္ပံုတစ္ပံုပစ္ခ်ေပးလိုက္သည္။
" မင္းယူေပးရမွာ႐ွိတယ္..''
"ဘာကိုလိုခ်င္တာပါလဲ...''
"ဒီေကာင့္လက္ထဲက စာရြက္စာတမ္း..''
"လူကိုေကာ..''
"႐ွင္းလိုက္..''
"သိပါၿပီ..''
စကားအပိုအလိုတစ္ခြန္းမဆို..ခ်ေပးထားတ့ဲ
ဓာတ္ပံုကိုေကာက္ၿပီးခ်ာခနဲလွည့္ထြက္သြားေလသည္။
ဒါကသားအဖေတြဆိုရင္ ယံုပါ့မလား..
အေဖကလည္းသားလို႔မေခၚသလို..သားကလည္းအေဖလုပ္သူအား..သခင္ႀကီးတ့ဲ..
သားအဖၾကားအမ်ားဆံုးေျပာျဖစ္တ့ဲစကား..
Bloodစကားေျပာတတ္စကတည္းက
ပထမဆံုးသင္ေပးခ့ဲတာက..
"သတ္လိုက္.. ႐ွင္းပစ္လိုက္..''
ဒါပဲျဖစ္သည္။
ႏွစ္ေယာက္စလံုးဂိုဏ္းစတားပီသစြာ.
..ႏွလံုးေသြးမ်ားေရခဲ႐ိုက္ထားသလား
မွတ္ရေအာင္..ေအးစက္ႏိုင္လြန္းသည္။
......
ညအေမွာင္ထုထဲမွာ ပရာဒိုကားတစ္စီးကပံုမွန္အ႐ွိန္ႏႈန္းန႔ဲအနက္ေရာင္လမ္းမေပၚမွာတစ္ေရြ႔ေရြ႔ေျပး
ေနသည္။
လမ္းခ်ိဳးမွာမီးအေမွာင္ခ်ထားတ့ဲ ကားအနက္သံုးစီးက ဘြားခနဲေပၚလာၿပီး..
ပါရာဒိုကားကိုကပ္ၿပီးေမာင္းႏွင္လာသည္။
ကားထဲကလူေဇာေခြၽးေတြပ်ံလာသည္။
ဒီေလာက္ေျခရာေဖ်ာက္ခ့ဲတာေတာင္..
သူ႔ေနာက္ကိုလိုက္ေနတ့ဲဂိုဏ္းေတြက
မနည္းပါ.. သူ႔လက္ထဲက စာရြက္စာတမ္းေတြေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
ဒါေတြကနိုင္ငံအဆင့္ထိရွိတ့ဲ ဘလက္ဂ်က္ဖိုင္ေတြပါ။
သူေတာင္အသက္န႔ဲရင္းၿပီးခိုးယူထားရတာမို႔..
လြယ္လြယ္အပါမခံႏိုင္..ဒါသာလက္ဝယ္႐ွိရင္ ဘဝႀကီးေျပာင္းလဲသြားႏိုင္သည္။
သူ႔ဘက္ကစၿပီး ေသနတ္ထုတ္ကာ..ကပ္လိုက္လာေသာကားအနက္မ်ားကိုစတင္ပစ္ခတ္သည္။
ဒိုင္း...ဒိုင္း...
...
ဝူး.....
သူကလည္းစစ္ထြက္ျဖစ္ၿပီးအထူးေလ့က်င့္ခ့ဲဘူးတ့ဲကြန္မန္ဒိုတစ္ေယာက္မို႔.. အနက္ေရာင္ကားေတြကို ကြၽမ္းက်င္စြာ..မ်က္ေျခဖ်က္ႏိုင္ခ့ဲသည္။
ဟူးး....
ဒါေပမယ့္ .. ဒါကအဆံုးသတ္မဟုတ္ေသးပဲ..
ဆယ္ဘီကားႀကီးတစ္စီးက ေ႐ွ႕မီးအထင္းသားဖြင့္ကာ.. ေခါင္းျခင္းဆိုင္၍ဘြားခနဲေပၚလာတ့ဲအခါ..
...
ဘယ္လိုမွေ႐ွာင္လႊဲ၍မရေတာ့.. ဒီေနရာကိုေရာက္လာေအာင္..ကားအနက္ေတြကတမင္တြန္းပို႔ခ့ဲတာပဲ..
ေထာင္ေျခာက္ပါ..
ဒုန္း...........
ကားႏွစ္စီးေခါင္းျခင္းဆိုင္တိုက္မိသံက တိတ္ဆိတ္ေနတ့ဲညကိုၿဖိဳခြင္းလိုက္သည္။
ပရာဒိုကားတစ္ပတ္လိမ့္သြားသည္။
ယခုမွ..အနက္ေရာင္ကားသံုးစီးလည္းထိုေနရာသို႔ေရာက္လာသည္။
ဆယ္ဘီးကားေပၚကတစ္ေယာက္လည္းဆင္းလာသည္။
"သခင္ေသြး..''
"႐ွာစမ္း..''
အမိန္႔ရတာန႔ဲပရာဒိုကားထဲက တစ္စံုတစ္ရာကို႐ွာေဖြကာ.. သူ႔လက္ထဲလာထည့္ေပးသည္။
"သခင္ႀကီးယူခိုင္းတာ ဒါထင္ပါတယ္..''
"ေပး..''
သူယူဖြင့္ၾကည့္ေနတုန္း.. ကားထဲကလႈပ္႐ွာမႈတစ္စံုတစ္ရာကိုလွမ္းျမင္ကာ..အက်ီထဲကပစ္စတိုကိုလ်ွင္ျမန္စြာထုတ္ယူၿပီးခ်ိန္ရြယ္လိုက္သည္။
"ဒိုင္းရိပ္..ေနာက္ခန္းမွာ..''
ဒိုင္းရိပ္က..ကားနားလွ်င္ျမန္စြာကပ္သြားကာေနာက္ခန္းတံခါးကိုဖြင့္ခ်လိုက္သည္။
သူတို႔ထင္သလိုမဟုတ္ပဲ.. သူတို႔ကိုမ်က္လံုးအဝိုင္းသားန႔ဲၾကည့္ေနတ့ဲကေလးတစ္ေယာက္ပဲျဖစ္သည္။
ဟင္..
"လူႀကီးႏွစ္ေယာက္ကေသေနပါၿပီ..
ကေလးတစ္ေယာက္ပဲအသက္႐ွင္ေနတာပါ..သခင္..''
က်စ္..ဒီကေလးကဘယ္လိုလုပ္ၿပီး..
ကေလးကိုထုတ္ခိုင္းၿပီး..ထိုကားကိုဓာတ္ဆီေလာင္းကာမီး႐ိႈ့ခိုင္းလိုက္သည္။
ဝုန္း...ကားတစ္စီးလံုးေပါက္ကြဲလြင့္စင္သြားသည္။
ကေလးေလးကထိုျမင္ကြင္းကိုၾကည့္ၿပီး.. ေၾကာက္လို႔တုန္ေနသြားသည္။
အသံထြက္ၿပီးေတာင္မငိုႏိုင္...
"ဘြား.. ''
"အမိန္႔႐ွိပါ..''
ဘြားဆိုတာကလူမိုက္ေတြထဲမွာေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သည္။
"ဒါကို သခင္ႀကီးဆီသြားပို႔.. ကိစၥၿပီးၿပီလို႔
သတင္းပို႔ခ့ဲ..''
"ဟုတ္... သခင္ေသြး..ဒါန႔ဲဒီကေလးကိုေကာ..''
".. ဒီကေလးကိုငါၾကည့္႐ွင္းလိုက္မွာမို႔
ဒါအထိသခင္ႀကီးသိဖို႔မလိုဘူး..''
"နားလည္ပါၿပီ..''
...
ကားအနက္ႏွစ္စီးျပန္လည္ထြက္ခြာသြားသည္။သူန႔ဲဒိုင္းရိပ္ပဲက်န္ခ့ဲကာ..
"သခင္ေလး..သူ႔ကိုဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ..''
အစီအစဥ္ထဲမပါတ့ဲအရာေတြေၾကာင့္ သိပ္ေခါင္းစားမခံခ်င္...
"႐ွင္းပစ္လိုက္.."
ေျပာၿပီး.. ဆယ္ဘီးကားေနာက္ခန္းကို
ဖြင့္ကာ.. ကားေပၚမွာတင္ဆိုင္ကယ္စက္
ႏိႈးကာ.. တ၇ပ္စပ္ေမာင္းႏွင္သြားေတာ့
သည္။
ဒီေန႔က တကယ္ေတာ့သူ႔၇့ဲ၁၉ႏွစ္ျပည့္ေမြးေန႔ပဲ...
ေမြးေန႔အမွတ္တ၇ လူသတ္ျခင္းလို႔ေျပာ
၇မလား..အဟက္...
အ့ဲလိုမဟုတ္လဲ.. သူလက္ကယဥ္ပါးေနၿပီပဲ...
ကေလးကေန၇ာမွာပင္ သတိလစ္ေနၿပီမို႔..
ဒိုင္းရိပ္ကသတိလစ္ေနတ့ဲကေလးကိုခ်ီမရင္း ကားေပၚတင္ကာ...တစ္ေန၇ာသို႔ေမာင္းထြက္လာခ့ဲသည္။
=====================
2019.ခုနွစ္
ထိုင္းနိုင္ငံ,ခ်င္းမိုင္
မိန္းခေလးတစ္ေယာက္နံနက္ခင္းပန္းရာင္းရန္၊စက္ဘီးေလးစီးကာအိမ္ကထြက္လာခ့ဲသည္။
ေရာင္းတယ္ဆိုေပမယ့္ကိုယ္တိုင္ေရာင္းတာမဟုတ္ပဲ.,ျခံထြက္ပန္းေလးေတြ
ေဖာက္သည္ေတြဆီသို့လိုက္ပို့ရတာျဖစ္သည္။ သူမရဲ့ေန့စဥ္အလုပ္တစ္ခုပါ။
တစ္ေနရာကိုဝင္ပို့ျပီး မေန့ကအတြုက္ပိုက္ဆံယူကာ
''ေရာင္းေကာင္းပါေစရွင့္''
''သမီးအဖိုးေကာ ေနေကာင္းရဲ့လား
အဖိုးကိုေျပာလိုက္ပါ ။ ပန္းနဲနဲေလာက္ပိုေပးပါအံုးလို့''
''အခုလည္းအမ်ားျကီးပိုပါတယ္ရွင့္,
ပ်ိုဳးပင္ေတြကေစ်းတတ္ေနလို့ပါ။ ေနာက္ဆိုေစ်းေလ်ွာ့ေပးပါ့မယ္။ ခခကိုသြားခြင့္ျပဳပါအံုးေနာ္ အန္တီ''
စက္ဘီးေနာက္ကျခင္းေတာင္းထဲမွာပန္းနဲနဲပဲက်န္ေတာ့သည္။ သူမတစ္ေနရာကိုပဲပို့ရေတာ့မည္။
စက္ဘီးေလးဆက္နင္းလာတုန္း,.,
''ဟိုေရွ့ကဘာလုပ္ေနျကတာလဲ အမ''
''ရုပ္ရွင္လာရိုက္တာေလ''
''ရုပ္ရွင္ ဟုတ္လား''
လွပတ့ဲခ်င္းမိုင္ျမို့ေလးကိုဒီလိုပဲမျကာခဏရုပ္ရွင္လာရိုက္ျကေလ့ရွိပါသည္။
''ဒါဆိုမင္းသား မင္းသမီးကဘယ္သူေတြလဲဟင္''
''မင္းသားေတာ့မသိဘူး မင္းသမီးက မရင္ထင္တယ္''
''အမရင္ဟုတ္လား''
သူမအ၇မ္းျကိုက္တ့ဲမင္းသမီးကိုမ်က္ဝါး
ထင္ထင္ျမင္ရေတာ့မွာမို့။ မိန္းခေလးအေပ်ာ္လြန္ကာစက္ဘီးရပ္ထားခ့ဲျပီးအနားသြားျကည့္သည္။
ရိုက္ကူးေရးအတြက္ဆက္တင္ေတြျပင္ဆင္ေနတုန္းမွာ ။ ခံုပုေလးမွာထိုင္ျပီးသူမခ်စ္ေသာ မင္းသမီးေခ်ာေလးကဒိုင္ေလာ့ေတြဖတ္
ေနသည္။
''လွလိုက္တာ နတ္သမီးေလးအတိုင္းပဲ''
ေအာ္ဒါပို့ရမယ့္ပန္းေတြကိုေျပးယူကာ။ မင္းသမီးအနားသြားျပီး။
''ကေလးမ ဘာလာလုပ္တာလဲ ေဘးဖယ္''
''ခနေလးပါ အမရင္ကိုေတြ့ခ်င္လို့ပါ''
''မင္းသမီး ရူတင္ရွိလို့မအားဘူးေနာက္မွလာေတြ့''
အေျခာက္မေတြကေမာင္းထုတ္ေပမယ့္။ မရင္ကျကားသြားဟန္တူသည္။ထျပီးသူမဆီေလွ်ာက္လာသည္။
''အမခင္ ခနေလးပါ။
တို့ကိုေတြ့ခ်င္တာလား ညီမ''
''ဟုတ္ ဟုတ္''
မရင္က ျပံဳးျပနွဳတ္ဆက္သည္။တကယ္ပါျမင္ဘူး
သမွ်ထဲမွာသူမကအလွဆံုးပဲ။
''ဒါေလး''
သူမကိုင္ထားတ့ဲ ပန္းစည္းေလးကိုမရဲတရဲန့ဲေရွ့
တိုးေပးသည္။ မရင္ျကိုက္ပါ့မလား။
''ဒါ တို့ကိုေပးမလို့လား''
''ဟုတ္''
''အိုး လွလိုက္တာ ခ်င္းမိုင္ကပန္းေတြအလွဆံဳးလို့ေျပာျကတာ အမွန္ပဲ''
''အမရင္ျကိုက္တယ္ဆိုလို့ေတာ္ပါေသးရဲ့။
ဒီပန္းေတြထဲကအလွဆံဳးပန္းေတာင္ အမရင္ကိုမမွီပါဘူး။ဟီး''
''ခ်င္းမိုင္ သူေလးကအေျပာလည္းခ်ိုုဴလိုက္တာ
မ်က္နွာေလးကလည္းခ်စ္ဖို့ေကာင္းတယ္''
''ဟီး ..ဒါန့ဲ အမရင္မွာခ်စ္သူရွိလားဟင္''
''အခုထိေတာ့ ဒါန့ဲဘာလို့ေမးတာလဲ''
''မရင္ကအရမ္းလွေတာ့မရင္မွာခ်စ္သူရွိရင္အရမ္းခ်စ္မွာပဲလို့ေတြးမိလို့ပါ''
''ေျသာ္ ဒီလိုလား''ခိခိ
ရယ္ေနေပမယ့္အလွနတ္ဘု၇ားမေလး
၇င္၇့ဲေဆြးညို့သန္းေနတ့ဲမ်က္ဝန္းေတြ
ကိုေတာ့ ပရိတ္သတ္မေလးမျမင္ရွာပါ။
--------------------------*------------------------
မိန္းကေလးအိမ္ထဲသို့ခပ္ကုပ္ကုပ္ဝင္လာတုန္း.,ေစာင့္ျကိုေနတ့ဲ ဖိုးဖိုးကိုေတြ့လို့လန့္သြားသည္။
''ေျမး ဘာလို့ေနာက္ျကေနတာလဲ။ လိုင္လာတို့ဆီလည္းပန္းလာမပို့ဘူးလို့
ေျပာတယ္''
''ဖိုးဖိုး အ့ဲတာကေလ ခခေလ
အမရင္ ရုပ္ရွင္လာရိုက္လို့အ့ဲတာ သြားျကည့္ျပီးပန္းေတြေပးလိုက္မိတာ''
''ေဟ.. ငါ့ေျမးမကေတာ့ တကယ္ပဲ''
''ဖိုးဖိုး ခခကိုဆူအံုးမွာလား''
''ဆူလည္းညည္းမနက္ျဖန္ထပ္သြားအံဳးမွာမွတ္လား။''
''ဟီး ဖိုးဖိုးကသိေနသားပဲ''
''မနက္ျဖန္ျကရင္ ပန္းသာပိုယူသြား
လိိုင္လာတို့ဆီလည္းသြားပို့။ ေဖာက္သည္ပ်က္ေအာင္မလုပ္န့ဲ''
''ဟုတ္က့ဲပါ,''
''သြား သြားေရမိုးခ်ိုးျပီးထမင္းစား ညည္းအျကုိက္ဟင္းပဲ''
''ေယစ့္..''
''ထမင္းစားျပီးရင္စာဖတ္အံုးေနာ္ ခေလးမ
ဖိုးျခံထဲဆင္းျပီးပန္းပင္ေရေလာင္းအံဳးမယ္''
''ဟုတ္က့ဲပါ''
ခေလးတစ္ေယာက္လိုခုန္ေပါက္ျပီး အိမ္ထဲေျပးဝင္သြားတ့ဲ မိန္းခေလးကို ဦးစံသာေငးျကည့္ရင္း သက္ျပင္းတိုးတိုးခ်မိသည္။
လူေတြရဲ့ေရစက္ဆိုတာမ်ိုဳးကလည္း အံ့ျသစရာပါလားေနာ္။ကံရွိလို့ဆံဳျကရတာ။
/////////////////////////////////
=====================
Bloodစံအိမ္...
Boxingႀကိဳးဝိုင္းေပၚမွာမ်က္ႏွာစြပ္ၿပီးအခုမွအက်ဥ္းခန္းထဲကဆြဲေခၚလာတ့ဲလူႏွစ္
ေယာက္ကိုတင္ေပးလိုက္သည္။
လက္ထိပ္ျဖဳတ္ၿပီး..မ်က္ႏွာစြပ္လည္းခြၽတ္ေပးကာ..
"အက်ဥ္းခန္းထဲမွာေနရတာပ်င္းေနမယ္ထင္တယ္.. ဂိမ္းမကစားခ်င္ဘူးလား..''
အသံလာရာကိုလွည့္ၾကည့္ေတာ့..
မလွမ္းမကမ္းမွာboxingႀကိဳးဝိုင္းကို ေျခခ်ိတ္လွ်က္န႔ဲလက္မွာအရက္တစ္ခြက္ကိုင္ရင္းမိန္႔မိန္႔ႀကီးထိုင္ၾကည့္ေနတ့ဲ..Bloodကိုေတြ႔လိုက္ရသည္။
"အနီေသြး..''
ဒိုင္း...
အား...
ျမန္ဆန္လြန္းတ့ဲပစ္ခ်က္က ထိုအက်ဥ္းသားရ႕ဲလက္ေမာင္းကိုထိသြားသည္။
"က်ဳပ္နာမည္ ခင္ဗ်ားမေခၚန႔ဲ....
တစ္ခ်ိန္က က်ားစာအျဖစ္ခင္ဗ်ားေလွာင္အိမ္
ထဲထည့္ေကြၽးတာခံရတ့ဲ.... ခင္ဗ်ားလက္ထဲကသတၱဝါေလး.. အနီေသြးမဟုတ္ေတာ့ဘူး..
အခု ခင္ဗ်ားကိုလက္မတင္ေလးသတ္ပစ္ႏိုင္တ့ဲ.. အနီေသြးဆိုတာမေမ့ပါန႔ဲ..''
အနီေသြးလို႔ သခင္ႀကီးတစ္ေယာက္သာေခၚခြင့္႐ွိၿပီးက်န္တ့ဲလူေတြကသူ႔ေ႐ွ႕မေခၚရဲၾကပါ..
သူပစ္လိုက္ေသာအက်ဥ္းသားသည္လည္းအျခားလူမဟုတ္ပါ..
တခ်ိန္က သူ႔ကိုကိုယ္ခံပညာသင္
ၾကားေပးခ့ဲေသာနည္းျပတစ္ေယာက္ပင္ျဖစ္သည္။
သူ႔ကိုသင္ၾကားစဥ္က သခင္ႀကီးရ႕ဲခြင့္
ျပဳခ်က္ေၾကာင့္မညႇာတာခ့ဲပါ..
မိလႅာကန္မွာလည္းအႏွစ္ခံရဘူးသည္။
က်ားေလွာင္အိမ္ထဲလက္နက္မပါဘဲထည့္လို႔..က်ားန႔ဲနပမ္းသတ္ၿပီးမွအသက္႐ွင္ခြင့္ရခ့ဲသည္။
ဒီထက္ဆိုးရြာတ့ဲနည္းမ်ိဳးစံုန႔ဲသူ႔ကိုသင္ၾကားေပးခ့ဲတာ.. ႏွိပ္စက္ခ့ဲတာဆိုပိုမွန္လိမ့္မည္။
ေနာက္ပိုင္းၾကမွ အ့ဲနည္းျပကတျခားဂိုဏ္းကသူလ်ိဳ
မွန္းသိလိုက္ရလို႔..
သခင္ႀကီးကအိမ္ေတာ္ရ႕ဲေျမေအာက္ခန္း
မွာအက်ဥ္းခ်ထားတာျဖစ္သည္။
"Bloodစံအိမ္ထဲေရာက္ၿပီးရင္ ဘယ္သူမွအသက္႐ွင္လ်ွက္ျပန္မထြက္သြားႏိုင္ဘူး..
ဒါေပမယ့္..ဒီေန႔ေတာ့gameတစ္ခုကစားၿပီးရင္.. ေအာင္ျမင္သူတစ္ေယာက္..
အ့ဲတစ္ေယာက္ကေတာ့..ဒီစံအိမ္ကေနအတားအဆီးမ႐ွိ..ထြက္သြားႏိုင္လိမ့္မယ္..
အေသသတ္ဂိမ္း.. စည္းကမ္းသတ္မွတ္ခ်က္မ႐ွိဘူး..
ေနာက္ဆံုးက်န္ရစ္တ့ဲလူပဲ..အသက္႐ွင္ႏိုင္မွာ
...
ေစတာ့..''
ေနာက္ထပ္အက်ဥ္းသားကေဆးအလြဲသံုးစားလုပ္လို႔ဖမ္းထားတာျဖစ္ၿပီး..
အသက္ငယ္ေတာ့နည္းျပကိုမႏိုင္မွန္းသိ၍Boxingကိုမစတင္ရဲ..
"လုပ္ေလေကာင္ေလး..သူမေသရင္မင္းေသမွာေနာ္..''
ယ်ား... ခြပ္.. ခြပ္..
Boxingႀကိဳးဝိုင္းထဲမွာသူတစ္ၿပိဳင္ကိုယ္တစ္ၿပိဳင္အေသအလဲထိုးႀကိတ္ေနၾကခ်ိန္မွာ..Bloodကေတာ့တျခားလူဆိုးေခါင္း
ေဆာင္ေတြန႔ဲ..ေလာင္းေၾကးထပ္ေနသည္။
တျခားလူေတြကနည္းျပဘက္ကေလာင္းေပမယ့္..သူကေကာင္ေလးဘက္ကေလာင္းသည္။
"Blood.. မင္းလည္းခန္႔မွန္းႏိုင္စြမ္းေတြၾကကုန္ၿပီ..''
"ဟုတ္လား.. အဟြန္း..''
ပထမပြဲမွာBloodေလာင္းတ့ဲေကာင္ေလးေသသြားတာမို႔ ..သူရံႈးသြားသည္။
"Bloodဆီကရတ့ဲေငြရန႔ံ... တကယ္ကိုေမႊးတာပဲ..''
ေလာင္းေၾကးေငြေဒၚလာအုပ္လိုက္ကိုကိုင္နမ္းၿပီး..သိမ္းယူလိုက္သည္။
"ဟုတ္လား.. ပြဲကအခုမွစေတာင္မစရေသးဘူး..''
ေနာက္ထပ္အက်ဥ္းသားတစ္ေယာက္ထုတ္လာသည္။ ဒီလူကေတာ့နည္းျပေလာက္နီးနီး
ဗလေတာင့္တ့ဲလူမိုက္ပဲျဖစ္သည္။
"ေစတာ့..''
ဒီပြဲမွာလည္းပထမနည္းတူBloodပဲ႐ွံုးျပန္သည္။
"Blood ဒီေလာက္န႔ဲေတာ္လိုက္ရင္ေကာ...''
"ဟင့္အင္း..ပြဲကအခုမွစတာေလ..
ဒီပြဲ အတြက္ ဒါက်ဳပ္ရ႕ဲေလာင္းေၾကး..''
မ်ားျပားလွေသာေဒၚလာအုပ္ေတြကိုပံုခ်လိုက္သည္။
ေနာက္တစ္ေယာက္..
အက်ဥ္းသားေနာက္တစ္ေယာက္ထပ္ထုတ္လာခ့ဲသည္။
ပိန္ပိန္ေသးေသးေကာင္ေလးပဲမို႔.. အားလံုးသူ႔ကိုရယ္ကာ..
"Bloodဒီေန႔ေတာ့ မင္းအလႉလုပ္ေနပါလား..''
"အ့ဲလိုဟုတ္ပါ့မလား.. နည္းျပမထိုးႏိုင္ရင္
ခင္ဗ်ားတို႔ရံႈးၿပီေနာ္..
ေစတာ့..''
အ့ဲေကာင္ေလးကိုboxingစင္ေပၚတင္ၿပီးမ်က္ႏွာခြၽတ္ေပးလိုက္တာန႔ဲ..နည္းျပ ႐ူး႐ူး႐ွဲ႐ွဲျဖစ္သြားသည္။
"Blood မင္းဘယ္လိုလုပ္ညီအကိုခ်င္းကို
ျပန္သတ္ခိုင္းရတာလဲ..
ေခြးေတာင္မင္းလိုလုပ္ရက္မ်ိဳးမလုပ္ဘူး..''
"ဟုတ္တယ္.. က်ဳပ္ကေခြးထက္ဆိုးတ့ဲလူပဲ..
ခင္ဗ်ားအခုမွသိတာလား..
အပိုေတြမေျပာန႔ဲ..သတ္လိုက္.. သူေသမွခင္ဗ်ားဒီကထြက္သြားႏိုင္မွာေနာ္..''
"ကိုႀကီး..ကြၽန္ေတာ့္ကိုမသတ္ပါန႔ဲ..''
"ေခြးေကာင္.. မင္းငါ့ကိုသတ္ခ်င္သတ္.. ငါ့ညီကိုလႊတ္ေပးလိုက္..''
"ဒါခင္ဗ်ား အရံႈးေပးတာလား..''
"ကဲ.. ၾကားတယ္ေနာ္မိတ္ေဆြတို႔ ခင္ဗ်ားတို႔
ဟီး႐ိုးကအရံႈးေပးေနၿပီ..
ေငြေတြထားၿပီး ျပန္လိုက္ေတာ့..''
"Blood မင္းဒါသက္သက္ဉာဏ္မ်ားတာပဲ..''
"မေက်နပ္ရင္ ခင္ဗ်ားသူ႔ကိုယ္စားဝင္သတ္ခ်င္လည္းရတယ္...''
"ေတာက္.. ေနႏွင့္အံုးေပါ့ကြာ.. ''
မေက်နပ္ေပမယ့္..bloodရ႕ဲပိုင္နက္ထဲမို႔ေအာင့္သီးေအာင့္သက္န႔ဲျပန္ထြက္သြားၾကသည္။
"သခင္ေလး... သူတို႔ကိုဘယ္လိုလုပ္မွာပါလဲ..''
စင္ေပၚမွာအခုထိ႐ွိေနတ့ဲ နည္းျပညီအကိုကိုBloodလွမ္းၾကည့္ကာ..
"Blood ဂိုဏ္းမွာလူပိုေတြေကြၽးမထားႏိုင္ဘူး..
ဟိုေကာင္ကို ပင္လယ္ထဲပို႔လိုက္ေတာ့..''
"ငါ့ညီကို ငါးဖမ္းသေဘာၤေပၚမပို႔န႔ဲ.. သူ႔အစား
ငါသြားမယ္.. သူ႔ကိုလႊတ္လိုက္စမ္း...''
"အခုထိ က်ဳပ္ကိုအမိန္႔ေတြေပးေနတုန္းလား..
..နည္းျပ ခင္ဗ်ားလည္းသြားရမွာပါ
.ဒါေပမယ့္ပင္လယ္ေတာ့မဟုတ္ဘူး..
တမလြန္..''
ဒိုင္း.....
အားး.....
အားလံုးျမင္ကြင္းထဲက႐ွင္းသြားမွ...
သူ႔ပစ္စၥတိုထိပ္ဖ်ားကိုေလန႔ဲမႈတ္ရင္း.. ဟူးး..
ထိုေနရာမွတစ္လွမ္းျခင္းထြက္ခြာလာခ့ဲသည္။
သူလူသတ္လိုက္တာလား..မဟုတ္ပါဘူး..
ဒီေန႔ပဲအေဖ့ဆီကအမိန္႔ရခ့ဲတယ္ေလ..
သူကအမိန္႔တစ္ခုကိုနာခံခ့ဲယံုပါပဲ..
သူ႔ရ႕ဲအခန္းဆီျပန္ၿပီး...အညစ္အေၾကး
ေတြသန္႔စင္ဖို႔..ေရခ်ိဳးခန္းကေရပန္း
ေအာက္ထဲဝင္ေနလိုက္သည္။
မွန္ထဲမွာေရစိုေနတ့ဲသူ႔ပံုစံကိုျပန္ၾကည့္မိသည္။ေရခ်ိဳးခန္းပတ္လည္မွာမွန္ေတြကပ္ထားထာ
မို႔..သူ႔ရ႕ဲက်ယ္ျပန္႔လွတ့ဲေက်ာျပင္ကိုလည္းလွမ္းျမင္ေနရသည္။
ေသနတ္ဒဏ္ရာေဟာင္းေတြ၊ဓားခုတ္ရာ၊ ဆူးၾကာပြတ္ဒဏ္ရာအမာရြတ္ေဟာင္း
ေတြက..သူ႔ရ႕ဲေက်ာျပင္ကိုအ႐ုပ္ဆိုးေစသည္။
ေဘးတစ္ျခမ္းမွာေတာ့လည္ပင္းကေနစျပီးတတ္တူးအျပည့္ထိုးထားသည္။
ေသခ်ာၾကည့္မယ္ဆိုရင္ပုခံုးေပၚမွာတတ္တူးအျပင္အမွတ္အသားတစ္ခုလည္း႐ွိေနသည္။
Blood..ဆိုၿပီးထိုင္းလိုေရးထားတ့ဲအမွတ္အသားျဖစ္သည္။
ဒါကေတာ့ တတ္တူးမဟုတ္ပဲ.. သံပူျပားန႔ဲတံဆိပ္လိုအကပ္ခံထားရတာျဖစ္သည္။
အ့ဲဒါကသူ႔အသက္၇ႏွစ္ေလာက္တုန္းကျဖစ္သည္။
အေဖကသူ႔ကိုခ်ဳပ္ေႏွာင္ခိုင္းၿပီး...
"မလုပ္ပါန႔ဲ.. ကြၽန္ေတာ္ေၾကာက္တယ္..''
"တိတ္စမ္း.. အနီေသြး..
မင္းမွာအေၾကာက္တရားဆိုတာမ႐ွိေစရဘူး..
လူေတြကပဲ မင္းကိုေၾကာက္ရြ႔ံေနရမယ္...
အ့ဲဒါမင္းကငါ့သားျဖစ္ေနရတ့ဲအေၾကာင္းအရင္းပဲ..
မင္းက Bloodဂိုဏ္းရ႕ဲသေကၤတ..
Bloodဂိုဏ္းကို ဘယ္သူမွမထိပါးရဲေအာင္၊
အင္အားအႀကီးဆံုးျဖစ္လာေအာင္..လုပ္ေဆာင္ရမွာ မင္းရ႕ဲတာဝန္ပဲ.. ၾကားလား..''
"မလုပ္ပါန႔ဲ.. ကြၽန္ေတာ္အ့ဲလိုမျဖစ္ခ်င္ဘူး..''
သူ႔ငိုယိုေတာင္းပန္ေပမယ့္ အေဖကဂ႐ုမစိုက္စြာ.. ထိုသံျပားန႔ဲသူ႔ကိုတံဆိပ္ခတ္ခ့ဲသည္။
သူေမ့လဲသြားခ့ဲသည္။
ေနာက္ေန႔ကစၿပီး.. သူ႔ဘဝမွာငရဲတံခါးပြင့္လာေတာ့သည္။ ရက္စက္တ့ဲေလ့က်င့္မႉေတြကို
ေၾကာက္ရြ႔ံၿပီး..ထြက္ေျပးဖို႔အၿကိမ္ႀကိမ္
ႀကိဳးစားခ့ဲသည္။
တစ္ႀကိမ္ေတာ့လြတ္ေျမႇာက္ဖူးသည္။
အေဖ့လက္ထဲကထြက္ေျပးလာလို႔..ေသြး
၊ဖံုအလိမ္းလိမ္းကပ္ေနတ့ဲသူ႔ကို....
လယ္သူမသားအမိ၂ေယာက္ကကယ္ေပးထားသည္။
အမ်ိဳးသမီးႀကီး၇ယ္၊သူ႔ထက္၃ႏွစ္ငယ္ေသာ ပိုးပိုးဆိုတ့ဲေကာင္မေလး၇ယ္..
သူတို႔အတူေနၾကသည္။
င၇ဲလို ဘ၀ကလြတ္ႁပီး အေမန႔ဲညီမေလး
အစား၇တာမို႔ သူေပ်ာ္ပါသည္။
ဒါေပမယ့္ တစ္ေန႔သူ စိုက္ခင္းထဲကေန
အိမ္ျပန္အလာမွာ....
ေမြးစားအေမက ေသြးအိုင္ထဲမွာလဲက်ေသဆံုးေနၿပီး.. အိမ္ထဲေျပးအ၀င္မွာ
ပိုးပိုးေလးကို နည္းျပကဖမ္းထားသည္။
"အနီေသြး..ငယ္ငယ္၇ြယ္၇ြယ္န႔ဲအေတာ္
ေျခ႐ွည္တ့ဲေကာင္..."
ပိုပိုေလးက သူ႔ကိုေတြ႔မွေအာ္ငိုေတာ့သည္။
နည္းျပက သူမကိုေသနတ္န႔ဲခ်ိန္၇ြယ္လိုက္ၿပီး...
"မလုပ္န႔ဲ.."
သူတားခ်ိန္ပင္မ၇လိုက္ပါ....
"သူတို႔ဘာလို႔ေသ၇လည္းသိလား...
အ့ဲတာ မင္းေၾကာင့္.. .
မင္း သူတို႔ကိုသတ္တာ...
မင္းက လူသတ္သမားပဲ..အနီေသြး.."
"မဟုတ္ဘူး.. "
>>>>>>>>>>
"အီး ဟီး... အီး ..ဟီး.."
ႏွစ္ေပါင္း၂၀ေက်ာ္ၾကာေနတာေတာင္
အ့ဲကေလးမေလးက သူ႔အနားမွာလာလာ
ငိုတုန္းပဲ...
္
"မငိုန႔ဲ.... သူေသၿပီ.."
သူေအာ္ဟစ္ၿပီးမွန္ကိုလက္သီးန႔ဲပစ္ထိုးလိုက္သည္။ ခြမ္း....
ဒါေတာင္ ပံု၇ိပ္ေတြကေပ်ာက္မသြားပါ...
သူေခါင္းေတြ တအားထိုးကိုက္လာသည္။
ေ၇ခ်ိဳးခန္းထဲက ထြက္ၿပီးအသင့္ခ်ေပးထားတ့ဲ ေကာ္ဖီကိုတက်ိဳက္ထဲေမာ့
ခ်လိုက္သည္။
ၿပီးေနာက္ ကုတင္ေပၚပစ္လွဲခ်လိုက္ၿပီး..
သူ႔မ်က္၀န္းေတြေမွးစင္းလာသည္။
သူခဏေတာ့ ယစ္မူးေနဖို႔လိုတယ္...
>>>>>>>>
Thanks...