ကဲဆွေးတစ်ယောက်ကတော့ လိုက်ချလိုက်ပြန်ပါပြီ....
တစ်ပုဒ်မပြီးသေးဘဲ နောက်တစ်ပုဒ်ကို အစပျိုးချင်နေပြီ ...တော်တော်ခက်တာပဲ...
စကားမစပ် ခေါင်းစဥ်ကလေးက မလှဘူးလားဗျာ...
"သည်မောင် လက်ခုပ်တီးပါ့မယ်"တဲ့...
သည်တစ်ခါတော့ စွန့်စားခန်းပဲဗျို့...ဆွေးမပိုင်နိုင်တဲ့ အပိုင်းတွေကို ကြိုးစားကြည့်မှာပါတဲ့ဗျာ...
ဆွေးတောင်မမွေးသေးတဲ့ ခေတ်တစ်ခုကို ပုံဖော်မှာမို့ သေချာပေါက်တော့ ခက်ခဲမှာပါပဲ...သို့ပေမဲ့ သိပ်အာသီသရှိနေတော့လည်း မရေးရမနေနိုင်ဘူးကွယ်....ဆိုတော့ အခုလို အာလူးလာဖုတ်ရခြင်းပါပဲ....
နည်းနည်းတော့ရိပ်မိမယ်ထင်တယ်...ဟုတ်ပါတယ် ထင်နေကြတဲ့အတိုင်း သည်တစ်ခေါက်တော့ ဇာတ်သဘင်အကြောင်းကို ရေးမှာပါ....၁၉၇၀ကျော်လောက်က ဇာတ်သဘင်ပညာသည်တို့ အကြောင်းကို ရေးမှာမို့ ဆက်ဆက်အားပေးကြပါအုန်းနော်...
တစ်ခေတ်မောင်နဲ့ ထွင်းအက္ခရာ တို့ရဲ့ ဇာတ်လမ်းလေးကို လိုက်ပါစီးမြောကြမယ်မလား....
ကဲေဆြးတစ္ေယာက္ကေတာ့ လိုက္ခ်လိုက္ျပန္ပါၿပီ....
တစ္ပုဒ္မၿပီးေသးဘဲ ေနာက္တစ္ပုဒ္ကို အစပ်ိဳးခ်င္ေနၿပီ ...ေတာ္ေတာ္ခက္တာပဲ...
စကားမစပ္ ေခါင္းစဥ္ကေလးက မလွဘူးလားဗ်ာ...
"သည္ေမာင္ လက္ခုပ္တီးပါ့မယ္"တဲ့...
သည္တစ္ခါေတာ့ စြန္႔စားခန္းပဲဗ်ိဳ႕...ေဆြးမပိုင္ႏိုင္တဲ့ အပိုင္းေတြကို ႀကိဳးစားၾကည့္မွာပါတဲ့ဗ်ာ...
ေဆြးေတာင္မေမြးေသးတဲ့ ေခတ္တစ္ခုကို ပုံေဖာ္မွာမို႔ ေသခ်ာေပါက္ေတာ့ ခက္ခဲမွာပါပဲ...သို႔ေပမဲ့ သိပ္အာသီသ႐ွိေနေတာ့လည္း မေရးရမေနႏိုင္ဘူးကြယ္....ဆိုေတာ့ အခုလို အာလူးလာဖုတ္ရျခင္းပါပဲ....
နည္းနည္းေတာ့ရိပ္မိမယ္ထင္တယ္...ဟုတ္ပါတယ္ ထင္ေနၾကတဲ့အတိုင္း သည္တစ္ေခါက္ေတာ့ ဇာတ္သဘင္အေၾကာင္းကို ေရးမွာပါ....၁၉၇၀ေက်ာ္ေလာက္က ဇာတ္သဘင္ပညာသည္တို႔ အေၾကာင္းကို ေရးမွာမို႔ ဆက္ဆက္အားေပးၾကပါအုန္းေနာ္...
တစ္ေခတ္ေမာင္နဲ႔ ထြင္းအကၡရာ တို႔ရဲ႕ ဇာတ္လမ္းေလးကို လိုက္ပါစီးေျမာၾကမယ္မလား....