Chapter (48)
Act 6: The Little Prince (10)
သူ့ငန်းပေါက်လေး အဝေးတစ်နေရာကိုပျံသန်းသွားကြောင်း ထန်ယီမင်ရုတ်တရက်သိလိုက်ရတယ်
ရှန်းချိုက်သည် စခရင်ပေါ်တွင်ပေါ်နေသောမက်ဆေ့ချ်ကိုကြည့်ရင်း မိနစ်အတော်ကြာလောက် ထိတ်လန့်သွားခဲ့၏။
အရိုးရှင်းဆုံးသောတရုတ်ဘာသာစကားဖြင့်သာ ရှင်းရှင်းလင်းလင်းရေးထားခြင်းဖြစ်သော်လည်း သိသာထင်ရှားစွာပင် သူ့ဦးနှောက်ကသာ အလုပ်မလုပ်နိုင်ခြင်းဖြစ်သည်။ အချိန်အတော်ကြာပြီးနောက်တွင်တောင် ဤစကားလုံးများ၏အဓိပ္ပါယ်ကို သူ လုံးဝနားမလည်နိုင်သေးပေ။
သူပြန်ဖတ်သည်၊ နောက်တစ်ခေါက်. . . ပြီးတော့ နောက်ထပ်တစ်ခေါက်...
ဤအတိုင်းအဆက်မပြတ်ဖတ်နေပါက မကြာခင်လေးမှာ ဒီစကားလုံးတွေက လေထုထဲ၌ပျောက်ကွယ်သွားတော့မည့်အတိုင်းပင်။
ဝမ်ချင်းယွမ် ဟက်ခ်ခံလိုက်ရတာမှတ်လား?? ဟုတ်တယ်. . . တစ်ယောက်ယောက် နောက်သွားတာပဲဖြစ်ရမယ်
ရှန်းချိူက် စာချက်ချင်းမပြန်သေးဘဲ ပို့စ်အသစ်များကြည့်ရန် Weibo သို့သာ ချက်ချင်းသွားလိုက်သည်။
ဒါပေမယ့်လည်း —မနေ့ညက ဝမ်ချင်းယွမ်တကယ်ပဲ Weibo မှာစာတင်ပေးခဲ့၏။
အကြောင်းအရာမှာ တိုတောင်းပြီး စကားလုံးသုံးလုံးနှင့် ပုံတစ်ပုံတည်းသာရှိသည်။
@CV | ဝမ်ချင်းယွမ် : Thank you. Goodbye [နှုတ်ဆက်သီချင်းပွဲအတွက် ပိုစတာမျှဝေထားသည်]
ပိုစတာသည် ရိုးရှင်းသောပုံစံလေးဖြစ်ပြီး သီချင်းပွဲတော်ကျင်းပချိန်နှင့် ချိတ်ဆက်ရမည့် YY အခန်းနံပါတ်ကိုသာ အရောင်ဖျော့ဖျော့နောက်ခံ၌ စာကြောင်းအနည်းငယ်ရိုက်နှိပ်ထား၏။
"နှုတ်ဆက်ပွဲ" ဟူသောစကားလုံးကိုလည်း မသိသူမရှိစေရန် ပိုစတာထိပ်၌ ပြောင်လက်တောက်ပစွာ ရိုက်နှိပ်ထားမှာ ဒီထက်ရှင်းသည့် စကားလုံးတောင်မရှိတော့ပေ။
ရှန်းချိုက် : "..."
သူသည် ထိုပိုစတာကို ကျယ်အောင်ဖွင့်ဝင်လိုက်ပြီးနောက် အမြန်ပျောက်ကွယ်သွားအောင် Hide လုပ်လိုက်တော့သည်။
စာရိုက်ရသည့် ဒိုင်ယာလော့ခ်ဘောက်စ်ထဲသို့ စကားလုံးများစွာကိုထည့်သွင်းပြီးကာမှ သူအသိပြန်ဝင်လာခဲ့လေသည်။
ခန့်မှန်း : ...
ခန့်မှန်း : ဘာလို့ အွန်လိုင်းအသံသွင်းအသိုင်းအဝိုင်းကနေ ထွက်သွားရမှာလဲ??
သူ တကယ်ကိုရှုပ်ထွေးနေမိသည်။
ခန့်မှန်း : ထွက်ရမယ့်အကြောင်းအရင်းက ယွမ်တာ့ရဲ့သုံးဖက်မြင်ဘဝက အရမ်းအလုပ်များလွန်းနေပြီး မိုက်ခရိုဖုန်းကိုထိဖို့ အချိန်မရှိတော့လို့. . . ဟုတ်ပြီ၊ ဒါပေမယ့် အခုယွမ်တာ့ရဲ့အလုပ်ကလည်း အသံသွင်းတာနဲ့ဆိုင်နေတာပဲလေ. . . ဘာလို့ နောက်ပြန်ဆုတ်ရမှာလဲ??
ခန့်မှန်း : [ပြင်းပြစွာငိုနေ] . ပုံ
သူသည် ရေဒီယိုဒရမ်မာများကြောင့်သာ ဝမ်ချင်းယွမ်ကိုသိခဲ့ခြင်းဖြစ်ပြီး ထိုဝမ်ချင်းယွမ်ကြောင့်သာ အွန်လိုင်းအသံသွင်းစက်ဝိုင်းအတွင်းသို့ ခုန်ဆင်းခဲ့ခြင်းဖြစ်၏။ ထို့ကြောင့်သာ ဤအသိုင်းအဝိုင်းတွင်းသို့ ဝင်ရောက်ခဲ့ပြီး အခြားသောရေဒီယိုဒရာမာများအတွက် ဇာတ်ဝင်သီချင်းများကို စတင်သီဆိုခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။
ထိုနေ့တွင် ဝမ်ချင်းယွမ်၏အသံကိုမကြားလိုက်ရပါက သူ့အား ချစ်မိသွားလိမ့်မည် မဟုတ်သလို ရှန်းချိုက်သည်လည်း အွန်လိုင်းအသံသွင်းလောကထဲသို့ ဘယ်သောအခါမှ ရောက်မလာနိုင်ဟုဆိုနိုင်သည်။
သို့သော် သူ့ကို လမ်းပြပေးခဲ့၊ လှုံ့ဆော်ပေးခဲ့၊ သူ့ကို ပြောင်းလဲပေးခဲ့တဲ့သူက လွယ်လွယ်နဲ့ နောက်ပြန်ဆုတ်သွားခဲ့၏။
ယခုအချိန်တွင် ထန်ယီမင်လည်း အွန်လိုင်းပေါ်တွင်ရှိနေခဲ့လေသည်။
ကောင်လေးက အလွန်စိတ်လှုပ်ရှားစွာဖြင့် ပေးပို့လာသောမက်ဆေ့ချ်များကိုမြင်လိုက်ရစဥ် သူ တုန်လှုပ်ချောက်ချားသွားတော့သည်။
ယီမင် ချင်းယွမ် : ချိုက်ချိုက်. . . အရမ်းစိတ်မလှုပ်ရှားပါနဲ့
ယီမင် ချင်းယွမ် : အွန်လိုင်းပေါ်မှာအသံသွင်းကြတဲ့ CV တော်တော်များများက စီးပွားဖြစ်အသံသွင်းတာကို စလုပ်ပြီဆိုတာနဲ့ သူတို့အားလပ်ချိန်တွေမှာ အွန်လိုင်းအသံသွင်းတာတွေလုပ်ပေးကြပြီး တစ်ဖက်မှာလဲ စီးပွားဖြစ်အသံသွင်းအတွက် သူတို့ရဲ့အရင်မူရင်း ID ကိုပဲ ဆက်သုံးကြတယ်ဆိုတာကိုယ်သိတယ်
ယီမင် ချင်းယွမ် : ဒါပေမယ့် ကိုယ့်အခြေအနေကတော့ မတူဘူးလေ
ယီမင် ချင်းယွမ် : အခုဆို ကိုယ်က အမေရိကန်မှာ စီးပွားဖြစ်အသံသရုပ်ဆောင်တစ်ယောက်အနေနဲ့ ပွဲဦးထွက်လုပ်နေရပြီး ကိုယ့်နာမည်အရင်းကိုပဲ သုံးထားတယ်
ယီမင် ချင်းယွမ် : အခုလိုလုပ်လိုက်ရတဲ့ တစ်ချက်က လူတွေကို ကိုယ့်ရဲ့ နှစ်ဘက်မြင်ဘဝ ID နဲ့ လက်တွေ့ဘဝ IDကို မရောပစ်စေချင်လို့
ယီမင် ချင်းယွမ် : တစ်ချက်က ကိုယ်တကယ်အဲ့ဒီ့နှစ်ဖက်လုံးကို ဂရုမစိုက်နိုင်လို့ပါ
စီးပွားဖြစ်အသံသွင်းခြင်းနှင့် အွန်လိုင်းပေါ်၌အသံသွင်းခြင်းအကြား ဆက်စပ်မှုမည်မျှရှိမည်နည်း။ လူတိုင်းတွင်လည်း မတူညီသောအမြင်များရှိကြလေသည်။
အွန်လိုင်းပေါ်တွင်အသံသွင်းခြင်းထက် စီးပွားဖြစ်အသံသွင်းခြင်းက ပိုမိုဂုဏ်ရှိမည်ဟု လူအချို့ကထင်မြင်ကြသည်။ ဤသည်မှာ ထင်ရှားကျော်ကြားမည့်လမ်းစ ရှိနေပြီးသားဖြစ်သော debuted(ပွဲဦးထွက်) ပြီးသား အနုပညာရှင်နှင့် ကြုံတောင့်ကြုံခဲမှသာ ကျော်ကြားနိုင်လောက်သည့် လမ်းပေါ်တွင်သာအပျော်ဆိုသောအဆိုတော်အကြား ကွာခြားချက်နှင့်ဆင်တူ၏။
အသံသွင်းခြင်းသည် ငွေအမြောက်အများဝင်နိုင်သည်ဟု အချို့လူများကထင်နေကြသော်လည်း ထင်ရှားကျော်ကြားသော ထိပ်တန်းနတ်ဘုရားများမှလွဲ၍ အခြားလူများကတော့ ဘေးနားတွင်သာ ထိုင်နေကြရခြင်းဖြစ်သည်။ အမှန်စင်စစ် အောင်မြင်ထွန်းပေါက်ကာ ပေါက်ပေါက်မြောက်မြောက်ဖြစ်နိုင်သော စီးပွားရေးမျိုးမဟုတ်ပေ။
သို့သော်လည်း ထန်ယီမင်၏ရှုထောင့်မှကြည့်ပါက အွန်လိုင်းပေါ်တွင်အသံသွင်းခြင်းနှင့် စီးပွားဖြစ်အသံသွင်းခြင်းတို့သည် ဆက်စပ်မှုရှိမနေပေ။ တစ်ခုထက်တစ်ခုက သာလွန်ကောင်းမွန်ခြင်းမရှိဘဲ ကွဲပြားခြားနားသော်လည်း ပေါင်းစပ်ဖွဲ့စည်းထားသော အသိုင်းအဝိုင်းနှစ်ခုဖြစ်၏။ စီးပွားဖြစ်အသံသွင်းရင်းဖြင့် ပရော်ဖက်ရှင်နယ်တစ်ယောက်ဖြစ်လာပြီး ရင်ကျင့်လာနိုင်မည်ဖြစ်သလို အွန်လိုင်းပေါ်တွင်အသံသွင်းရင်းဖြင့်လည်း ပေါ့ပါးတက်ကြွသည့်ရှုထောင့်တစ်ခု ရနိုင်လေသည်။
ဤနှစ်ခုထဲကတစ်ခုက သူ့အနာဂတ်ကိုကိုယ်စားပြုပြီး ကျန်တစ်ခုက သူ့ရဲ့အတိတ်ကို ကိုယ်စားပြုနေသည်။
လျှောက်လှမ်းခဲ့သောလမ်းတလျှောက် ပန်းအမြောက်အမြားရိတ်သိမ်းနိုင်ခဲ့ပြီး လက်ခုပ်သြဘာအများအပြားရရှိခဲ့သော်လည်း အခုချိန်တွင်တော့ သူတစ်ယောက်တည်းသာ ခရီးသစ်တစ်ခုကို လျှောက်လှမ်းရမည်ဖြစ်သည်။
ဤအကြောင်းအရာများကို စာသားများဖြင့် ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မဖော်ပြနိုင်မည်အား စိုးရိမ်သည့်အတွက်ကြောင့် ထန်ယီမင်သည် ရှန်းချိုက်ဆီသို့သာ တိုက်ရိုက်ခေါ်ဆိုလိုက်၏။
ဖုန်းခေါ်ဆိုမှုကို ရှန်းချိုက်ကိုင်လိုက်ရန် စက္ကန့်အနည်းငယ်သာကြာ၏။
ရေဒီယိုလှိုင်း၏ အစွန်းတစ်ဖက်စီရှိ သူတို့နှစ်ယောက်လုံး ချက်ချင်းကြီးစကားမပြောနိုင်ကြပေ။
သူတို့နားထဲ၌ တစ်ယောက်အသက်ရှူသံကို တစ်ယောက်ကြားနေရ၏။
ကောင်လေး၏အသက်ရှုသံမှာ ပျော့ပျောင်းနေသော်လည်း ဒေါသထွက်နေလောက်မည်ဟု သူစိုးရိမ်နေမိသည်။
ထန်ယီမင်သည် ရှန်းချိုက်ကိုအနည်းငယ်ကြောက်ရွံ့နေပြီး စကားမပြောဝံ့ပေ။ သူ့ငန်းပေါက်လေး၏ ပင်ကိုယ်စရိုက်မှာ နူးညံ့ပြီးချစ်စရာကောင်းသော်လည်း အမှန်တွင်တော့ အလွန်တည်ကြည်စွာဖြင့် ဒေါသကြီးတတ်သူဖြစ်၏။
" ကိုယ် တောင်းပန်ပါတယ်" ထန်ယီမင်က " ကိုယ်မင်းကို ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိနဲ့ နောက်ကျမှပြောပြခဲ့တာမဟုတ်ပါဘူး. . . အခုလို ဒီအသိုင်းအဝိုင်းထဲကထွက်ဖို့ စဉ်းစားနေတာလည်း ကြာခဲ့ပါပြီ "
"တကယ်တော့ ဒီစက်ဝိုင်းထဲကိုရောက်လာကြတဲ့သူတွေ အများကြီးရှိတယ်။ တချို့အနားယူထားတဲ့ CV တွေဆို တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အွန်လိုင်းပေါ်ကအလုပ်အသစ်တွေကိုငြင်းဆန်ပြီး Weibo ကနေလည်း တစတစပျောက်ကွယ်သွားပေးကြတယ်၊ အဲ့ဒါက ပရိသတ်တွေရဲ့ မျက်လုံးထဲကနေပျောက်သွားအောင်လုပ်လို့ရတဲ့ လုံခြုံတဲ့နည်းလမ်းတစ်ခုပဲ။ နှစ်တွေလည်းတော်တော်လေးကြာပြီး ဖုန်တက်နေတဲ့ဖိုင်တွဲတစ်ခုကို ကိုယ့်ပရိသတ်တွေဖွင့်မိမှ အဲ့ဒီ့မှာပါတဲ့ ရေဒီယိုဒရာမာတစ်ပုဒ်ကို သူတို့တွေ့သွားကြမယ်. . . အဲ့ဒီ့အချိန်ကျမှ သူတို့ရုတ်တရက် ပြန်သတိရကြမယ်လေ ' ဟိုးတုန်းက ငါအရမ်းကြိုက်တဲ့ ဝမ်ချင်းယွမ်ဆိုတဲ့ CV တစ်ယောက်ရှိခဲ့တယ်ထင်တယ် ' ပေါ့
တချို့ပရိသတ်တွေဆိုလည်း ပထမနေ့လောက်မှာ Weibo ပေါ်မှာ ပို့စ်မတင်တော့တဲ့ ဝမ်ချင်းယွမ်ကိုလွမ်းမယ်၊ ဒုတိယနေ့လောက်မှာ ဝမ်ချင်းယွမ်ဘယ်ပျောက်နေတာလဲ၊ တတိယနေ့မှာ Weibo ပေါ်မတင်တာကြာတော့ သတိရနေမယ်... အဲ့လိုမျိုးတွေပေါ့ .. ဒါပေမယ့် တကယ်တမ်းပြောရရင် ရက်တစ်ရာ၊ရက်တစ်ထောင်လောက်ကြာပြီးတဲ့အချိန်မှာ သူတို့အိုင်ဒေါဝမ်ချင်းယွမ်က သူတို့စိတ်ထဲကနေ ပျောက်သွားတော့တာပါပဲ
အဝါရောင်ဓာတ်ပုံတစ်ပုံလိုမျိုးပေါ့၊ မသိစိတ်ထဲမှာတော့ ဒီလိုအချစ်က အယ်လ်ဘမ်တစ်ခုရဲ့ ဖုန်မှုန့်တွေလို အမှတ်တရအဖြစ်နဲ့ ပြောင်းသွားလိမ့်မယ် "
"ဒါပေမယ့် ကိုယ်ကတော့ ဒီလိုမဖြစ်စေချင်ဘူး" ထန်ယီမင် ဆက်ပြောပြလိုက်၏။ "ဘာမှမရှင်းပြဘဲနဲ့ ကိုယ်ထွက်မသွားချင်ဘူး"
"ဒီစက်ဝိုင်းထဲကိုစစဝင်တုန်းကတော့ ကိုယ်လည်း ဘာမှနားမလည်သေးဘဲ ဝါသနာပါရုံလောက်ပဲရှိတဲ့ အသားတုံးအသေးလေးပဲ၊ ကိုယ့်ဘာသာကိုယ်ဆို 'နတ်ဘုရားကြီး' ရယ်လို့ ဖြစ်မလာနိုင်ဘူး။ ဇာတ်ညွှန်းရေးတဲ့သူ၊ စီစဉ်သူ၊ ဒါရိုက်တာ၊ ပို့စ်တင်ပေးတဲ့သူတွေ၊ ထုတ်လုပ်သူတွေ ၊ CV တွေနဲ့ ပရိသတ်တွေအားလုံးက ကိုယ့်ကိုအားပေးခဲ့ကြတာ ... သူတို့သာမရှိရင် ကိုယ်ဆိုတာလည်း ဘာမှမဖြစ်လာဘူး " ထန်ယီမင်၏လေသံမှာ နက်နဲလွမ်းဆွတ်စွာဖြင့် " အားလုံးကို ကျေးဇူးတင်တယ်လို့ ပြောခဲ့ချင်တယ် . . . သူတို့ကြောင့်ပဲ ဝမ်ချင်းယွမ်ဆိုတာ ဖြစ်လာရတာ "
ဤသီချင်းပွဲကို "နှုတ်ဆက်ပွဲ" ဟုခေါ်ရမည်ဖြစ်သော်လည်း ထန်ယီမင်ကတော့ "ကျေးဇူးတင်ဝန်ခံစကားများပြောမည့်ပွဲ" နှင့် ပိုတူသည်ဟု ခံစားခဲ့ရ၏။
ဤ Virtual အွန်လိုင်းကမ္ဘာတွင် သူ့ကိုအရမ်းချစ်ခင်ပေးခဲ့ကြပြီး ဤအသိုင်းအဝိုင်းတွင် ဤမျှလောက်အံ့သြဖွယ်အမှတ်တရများကို ထားခဲ့ရသည့်အတွက် သူတို့အားလုံးကို အလွန်ကျေးဇူးတင်နေမိသည်။
မရေမတွက်နိုင်သော Pia ဒရာမာများအသံသွင်းခဲ့သည့် ညပေါင်းများစွာကို မှတ်မိနေမည်ဖြစ်ပြီး သူ့အတွက်တည်ဆောက်ထားသော အောင်မြင်မှုများကိုလည်း အမှတ်ရနေမည်ဖြစ်သည်။
[T/N: Pia ဒရာမာ = ဇာတ်ညွှန်းတစ်ခုကို အသံဖြင့်တိုက်ရိုက်သရုပ်ဆောင်ခြင်း (အများအားဖြင့် YY တွင်)]
ထိုသူတို့သည် သူ့အရည်အချင်းများကို ရှာဖွေတွေ့ရှိအောင် ကူညီပေးခဲ့ကြသူများဖြစ်ပြီး သူ့အား ဤပရော်ဖက်ရှင်နယ်လမ်းကြောင်းပေါ်သို့ တွန်းပို့ပေးခဲ့သူများပင်။
"ဒီတော့ ချိုက်ချိုက်. . . " ထန်ယီမင် လေးနက်စွာမေးလာ၏။ "—ဒီလိုမျိုးကျေးဇူးတင်စကားကို လူတိုင်းဆီပြောပြမယ့်အချိန်မှာ ကိုယ်နဲ့အတူပူးပေါင်းပေးမှာလား??"
အခြားတစ်ဖက်ရှိ ကောင်လေး၏နှလုံးသားလေးမှာတော့ အချိန်ကြာမြင့်စွာကတည်းက ရှုပ်ထွေးမှုများနှင့် ပျော့ခွေသွားရပြီဖြစ်သည်။
အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် သူသည် ဝမ်ချင်းယွမ်ကို ချစ်မြတ်နိုးသူတစ်ဦးဖြစ်နေသောကြောင့်၊ သူ့အိုင်ဒေါအား အိုင်ဒေါအဖြစ်ကိုးကွယ်နေရုံသာမက တိတ်တခိုးချစ်နေရသူဖြစ်သောကြောင့်သာ ဖြစ်လေသည်။
မျက်ရည်များက သူ့ပါးပြင်တစ်လျှောက်ဖြတ်သန်းလာပြီး နောက်ဆုံးတွင်နှုတ်ခမ်းထောင့်လေးများပေါ်သို့ စီးကျသွားခဲ့၏။ "... ကျွန်တော် လာခဲ့မယ်.."
အပြန်အလှန်ဟူသည့် မျှော်လင့်ချက်ရေးရေးမှမရှိသော ချစ်ခြင်းမေတ္တာများအား ထိုသူ့ဆီသို့သာ လိုလိုလားလားပေးအပ်ခဲ့၏။
- - - - - - - - -
မူလကတော့ ထန်ယီမင်သည် သီချင်းနှုတ်ဆက်ပွဲအား တိုတိုနှင့်ရိုးရိုးရှင်းရှင်းသာလုပ်ရန် စီစဉ်ထားခဲ့သည်။ အလွန်ဝမ်းနည်းဖွယ်ကောင်းအောင်ပြုလုပ်ရန်လည်း မလိုအပ်ပေ။ သူသည် ဤအသိုင်းအဝိုင်းမှသာ နှုတ်ဆက်ခြင်းဖြစ်ပြီး သူသေသွားသဖြင့် နှုတ်ဆက်ပွဲကျင်းပနေခြင်းမျိုးလည်း မဟုတ်ပေ။
နှုတ်ဆက်စကားအတူပြောဆိုပေးမည့် သူနှင့်ကောင်းမွန်သည့်ဆက်ဆံရေးရှိသော CV သုံးလေးယောက်ပါဝင်မည်ဖြစ်ပြီး နောက်ဆုံးတွင် တော့ သူ့ငန်းပေါက်လေးနှင့်သူက အတူသီချင်းဆိုကြမည်ဖြစ်သည်။
အစီအစဥ်အစမှအဆုံးတိုင် တစ်နာရီထက်တောင်မပိုလေဘဲ ရိုးရှင်းကာ ထိရောက်မှုရှိနေ၏။
သို့သော် ထန်ယီမင်သည် သူ့ကျော်ကြားအောင်မြင်မှုကို လျှော့တွက်ခဲ့မိလေသည်။
အွန်လိုင်းအသံသွင်းစက်ဝိုင်းမှ ဝမ်ချင်းယွမ်နုတ်ထွက်တော့မည်ဆိုသောသတင်းသည် နျူကလီးယားဗုံးအဆင့်လောက်ထိ အကျိုးသက်ရောက်မှုဖြစ်သွားပြီး ဤသတင်းမှာ ပရိသတ်များအကြား ချက်ချင်းပေါက်ကွဲသွားခဲ့သည်။
Comment များတွင် ဝမ်းနည်းစရာမက်ဆေ့ချ်အများအပြားရှိနေပြီး ဖိုရမ်ရှိဆွေးနွေးချက်ပို့စ်များအားလုံးသည်လည်း သူ့ထံသို့သာ တစ်ခုပြီးတစ်ခု ချိတ်ဆက်နေ၏။ သူ၏အထူးကိုယ်ရေးကိုယ်တာမက်ဆေ့ချ်များက အလွန်ပြည့်နှက်နေပြီး QQ သည်လည်း အဆက်မပြတ်မြည်နေတော့သည်။
ဝမ်ချင်းယွမ်သည် အွန်လိုင်းအသံသွင်းခြင်းလုပ်ငန်းတွင် နှစ်အတော်ကြာပါဝင်လှုပ်ရှားခဲ့ပြီး ဤကဲ့သို့ဖြင့် များပြားလှသောဒရမ်မာများစွာကို အသံသွင်းဖြစ်ခဲ့သည်။ အလွန်ကျက်သရေရှိပြီး ရင့်ကျက်တည်ငြိမ်ကာ နူးညံ့မှုအပြည့်ပါဝင်လေသောသူ့အသံကြောင့် လူဘယ်နှစ်ယောက်လောက်များ ဤအသိုင်းအဝိုင်းအတွင်းသို့ခုန်ဆင်းရန် “သွေးဆောင်ခံခဲ့ရသည်” ကို မသိနိုင်ပေ။ ထို့အပြင် တွင်းထဲသို့ကျပြီးသည်နှင့် ရုန်းထွက်ရန်မှာ အလွန်ခက်ခဲလှ၏။
သူနှင့်အလုပ်တွဲလုပ်ဖူးသော CV အားလုံးသည် လှုပ်လှုပ်ရွရွဖြင့် တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် သူတို့အား ဧည့်သည်နေရာပေးရန် တောင်းဆိုလာကြသည်။ သီချင်းနှုတ်ဆက်ပွဲ၏ ဧည့်သည်နေရာရမှသာ သူတို့အနေဖြင့် သူ့အား တကယ်လက်လွှတ်ပေးနိုင်မည်ဟု ပြောကြ၏။
ထန်ယီမင်လည်း ငိုရမလား၊ ရယ်ရမလားတောင် မဆုံးဖြတ်နိုင်တော့ပေ။ လူတိုင်း၏ရည်ရွယ်ချက်များကို ငြင်းပယ်နေခြင်းကလးည် အဆင်မပြေသောကြောင့် ဧည့်သည်နေရာအတွက်စာရင်းမှာ အလွန်ကြီးမားလာလေသည်။
ရှန်းချိုက်သည် ပိုစတာအရှည်ကြီး၏ အောက်ဆုံးနေရာသို့ကြည့်လိုက်ရာ ပွဲ၏နောက်ဆုံးတစ်နေရာတွင် ဖျော်ဖြေရမည်ဖြစ်သော သူ့အမည်ကိုတွေ့လိုက်ရ၏။
"ခန့်မှန်း" နှင့် "ဝမ်ချင်းယွမ်" တို့၏အမည်များသည် အလွန်နီးကပ်နေခဲ့သောကြောင့် ၎င်းတို့နှစ်ခုသည် အတူယှဥ်တွဲနေဟန်ရ၏။ နာမည်စာသားဖောင့်တစ်ခုသည် ပါးလွှာပျော့ပြောင်းပြီးသိမ်မွေ့နေကာ အခြားဖောင့်တစ်ခုသည်တော့ ဖြောင့်ဖြူးထူထဲနေသဖြင့် နှစ်ခုမှာ အလွန်လိုက်ဖက်ညီပုံပေါက်နေသည်။
ဤသည်မှာ သူတို့နှစ်ယောက်ယှဥ်တွဲ၍ ပထမဆုံးနှင့်နောက်ဆုံးအကြိမ် ထွက်ပေါ်လာရခြင်းဖြစ်သည်။
ရှန်းချိုက်သည် ထိုလူအားဤနည်းလမ်းဖြင့် ထိတွေ့နိုင်နေသကဲ့သို့ ပိုစတာပေါ်ရှိစကားလုံးလေးများဆီသို့ လက်ဆန့်ကာထိကိုင်ကြည့်လိုက်၏။
ယခုအချိန်တွင် ရှန်းချိုက်သည် သူ့အား ရဲဝံ့စွာဖြင့်ဝန်ခံခဲ့သော ကောင်မလေးများကို စိတ်ရင်းမှန်ဖြင့် မနာလိုဖြစ်နေမိသည်။ သူမတို့၏ငယ်ရွယ်နုပျိုမှုများက အကြောက်အလန့်ကင်းစေပြီး ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို အတိအကျဝန်ခံရဲကြသည်။ သူမတို့၏အချစ်နှင့် ထပ်တူညီသည့်တန်ပြန်တုံ့ပြန်မှုမျိုး မရရှိခဲ့ကြသော်လည်း အနည်းဆုံးတော့ သူမတို့က ဖုံးကွယ်ထားကာ နှုတ်ဆိတ်မနေခဲ့ပေ။
သို့သော် ရှန်းချိုက်တွင်တော့ ထိုကဲ့သို့သောသတ္တိမျိုး လုံးဝမရှိခဲ့ပေ။
ဤသည်မှာ သူနှင့်ဝမ်ချင်းယွမ်အကြားအကွာအဝေးက အလွန်အလှမ်းဝေးနေသောကြောင့် ဖြစ်သည်။
အလှမ်းဝေးခြင်းဟုဆိုရာတွင် တည်နေရာများ၊ အွန်လိုင်းကွန်ယက်များကြောင့် မဟုတ်လေဘဲ ထိုအမျိုးသားက ကြယ်တွေပေါ်တက်သွားသည့်အချိန်တွင် ကောင်လေးကတော့ မြေပြင်ပေါ်တွင်သာ ပျံ့လွင့်နေသည့်အခြေအနေ၌သာ ရှိနေခြင်းကြောင့်ဖြစ်သည်။
အသက် ၂၅ နှစ်အရွယ် ဝမ်ချင်းယွမ်သည် သူ့အနာဂတ်ကိုရှာဖွေတွေ့ရှိထားပြီးဖြစ်သော်လည်း အသက် ၁၇ နှစ်အရွယ် ရှန်းချိုက်ကတော့ သူ့ဘဝ၏ထောင့်စွန်းလေးတစ်နေရာကိုသာ ထုတ်ဖော်ပြသနိုင်သေးသည်။
ဒါသည် သူဘယ်တော့မှလိုက်မမီနိုင်သည့် အကွာအဝေးတစ်ခုပင်။
သူ့ကိုယ်သူ “နိမ့်ပါးသူ” ဟု လွယ်လွယ်နှင့်မသတ်မှတ်ချင်သော်လည်း ယခုသူ့အချစ်မှာ လေးစားယုံကြည်မှုနှင့်ရောထွေးနေသော ချစ်ခြင်းတစ်မျိုးနှင့်ပိုတူ၏။ ထိုအမျိုးသားကို သူနှင့်မနှိုင်းယှဥ်နိုင်မှန်း ရှန်းချိုက်သိထားပြီးဖြစ်သဖြင့် ငြိမ်ငြိမ်လေးနေလိုက်ဖို့သာ ပိုလိုလားတော့သည်။
- - - - - - - - - - -
နှုတ်ဆက်သီချင်းပွဲတော်ကို အလုပ်သမားနေ့အားလပ်ရက်ညနေတွင်ကျင်းပရန် ရွေးချယ်ထားလေသည်။
ညရှစ်နာရီမှစတင်ပြီး ဆယ့်နှစ်နာရီတွင်ပြီးဆုံးမည်ဖြစ်သည်။
သိပ်ကိုကောင်းမွန်လှသည့် လေးနာရီကြာ နှုတ်ဆက်ပွဲလေးပင်။
ယေဘုယျအားဖြင့်ဆိုရပါက သီချင်းပွဲတော်အများစု၏ အွန်လိုင်းလူဦးရေသည် အစပိုင်းတွင်တော့ နားထောင်သူအနည်းငယ်သာရှိပြီး တဖြည်းဖြည်းများပြားလာကာ အချိန်ကြာလာသည်နှင့်အမျှ နားထောင်သူအရေအတွက် တိုးလာမည်ဖြစ်သည်။
သို့သော် ဒါက ဝမ်ချင်းယွမ်၏နှုတ်ဆက်သီချင်းပွဲဖြစ်နေခဲ့သည်။
လူအများအပြားသည် ရှစ်နာရီမထိုးခင်ကတည်းက YY ထဲတွင် စုရုံးနေကြပြီဖြစ်၏။ ၎င်းတို့မှာ ဝမ်ချင်းယွမ်၏ပရိသတ်များ၊ ဖိတ်ကြားထားသောဧည့်သည်များ၏ပရိသတ်များနှင့် သက်ဝင်လှုပ်ရှားနေသောအွန်လိုင်းအသံသွင်းစက်ဝိုင်းကြီးထဲရှိ ရိုးရိုးရှင်းရှင်း ဖြတ်သွားဖြတ်လာများသာဖြစ်ကြသည်။
သီချင်းပွဲတော်မစတင်မီတွင်ပင် လိုင်းမကောင်းသောလူအချို့ကတော့ အဆက်အသွယ်ပြတ်ကျသွားကြပြီဖြစ်၏။
ရှစ်နာရီတွင် သီချင်းပွဲတော်တရားဝင်စတင်ပြီး အွန်လိုင်းအသုံးပြုသူအရေအတွက်သည်လည်း သိသိသာသာတိုးလာကာ ထိုအတိုင်းမြင့်တက်လျက်သာ ဆက်လက်တည်ရှိနေ၏။
ဤအသိုင်းအဝိုင်းထဲရှိ ဝမ်ချင်းယွမ်၏ ဂုဏ်သိက္ခာမှာ အထင်အရှားရှိနေလေသည်။
"အားလုံးပဲမင်္ဂလာပါ၊ ကိုယ်ကတော့ ဝမ်ချင်းယွမ်" မိုက်ခ်မှထွက်ပေါ်လာသောအသံမှာ တည်ငြိမ်ရင့်ကျက်ပြီး နူးညံ့သိမ်မွေ့နေ၏။ ပျင်းရိစရာကောင်းသော နွေဦးအိပ်မက်လေးတစ်ခုလိုပင်၊ နောက်ဆုံးမှာတော့ မဆုတ်မနစ်ဖြင့် အဆုံးသတ်သို့ရောက်လာရသည်။
“နှုတ်ဆက်သီချင်းပွဲတော်ကို လာပေးကြတဲ့အတွက် အားလုံးကိုကျေးဇူးတင်ပါတယ်” ဟု သူပြောလိုက်သည်။
စခရင်တစ်ခုလုံး၌ လူတိုင်း၏အီမိုတီကွန်များဖြင့် ချက်ချင်းပင်လွှမ်းသွားတော့သည်။ ဝမ်ချင်းယွမ်ပေါ်လာတိုင်း အသည်းအသန်ဖြင့် ပန်းများဝေနေအောင်ပို့လေ့ရှိသော ခါတိုင်းနှင့်မတူဘဲ ယခုတွင်တော့ မရေမတွက်နိုင်သောမျက်ရည်ပုံလေးများသာ ပေါ်လာနေခဲ့သည်။
Live Admin သည် လူတိုင်းအား စက္ကန့်တစ်ရာအတွင်း အကြိမ်ပေါင်းများစွာစကားမပြောနိုင်ရန် တားမြစ်ထားပြီးဖြစ်သော်လည်း တရှိန်ထိုးတက်လာသော Comment များကိုတော့ လုံးဝမတားဆီးနိုင်ပေ။
"ယွမ်တာ့. . . ဘာလို့ နောက်ဆုတ်ရမှာလဲ ဝူး ဝူး ဝူး"
"မထွက်လို့မရဘူးလား.. နတ်ဘုရားကြီးတွေအားလုံး တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက်ထွက်သွားကြပေမယ့် ရှင်တော့ထွက်သွားမှာမဟုတ်ဘူးလို့ ကျွန်မထင်နေခဲ့တာ..."
"ငါလေး ပြင်းပြင်းထန်ထန်ကိုငိုနေပါပြီ! ငါ့ရဲ့ တစ်ခုတည်းသောဆန္ဒက အသိုင်းအဝိုင်းထဲကိုဝင်ပြီး နတ်ဘုရားကြီးနဲ့တစ်ခေါက်လောက်လေး ပူးပေါင်းနိုင်ဖို့ပါပဲ၊ ဒါပေမယ့် ငါတောင်ကျိုရှောင်းအသံကိုမဝင်ရသေးခင် နတ်ဘုရားကြီးက ထွက်ပြီတဲ့..."
ထန်ယီမင်သည် ဘယ်ဝါကျတစ်ကြောင်းတစ်လေကိုမှ အနီးကပ်ထိမကြည့်နိုင်ခဲ့ဘဲ ၎င်းတို့သည် အခြားစာများအောက် ပျောက်ပျောက်သွား၏။
Comment တိုင်း၏နောက်ကွယ်တွင်တော့ ပရိသတ်များအားလုံး ဝမ်းနည်းကြေကွဲနေကြရလေသည်။
"တောင်းပန်ပါတယ်" ထန်ယီမင် တိုးတိုးလေးပဲသက်ပြင်းချလိုက်မိသည်။ ဤသက်ပြင်းချသံက လူတိုင်း၏နားထဲသို့ မိုက်ခ်မှတစ်ဆင့်ရောက်သွားပြီး "ကိုယ်က အခု US မှာကျောင်းတက်နေပြီး ဒီနှစ်ဘွဲ့ရတော့မယ်ဆိုတာကို လူတော်တော်များများလည်း သိမယ်ထင်ပါတယ်။ ဒီဘွဲ့နှင်းသဘင်ရာသီမှာ အွန်လိုင်းအသံသွင်းတာတွေဆက်လုပ်ဖို့အတွက် တကယ်လည်းနည်းလမ်းမရှိလို့ပါ"
အွန်လိုင်းအသံသွင်းစက်ဝိုင်းမှ လူအများအပြားသည် ဤလမ်းစဥ်အတိုင်းသာ ဖြစ်ကြ၏။
ဘွဲ့ရာသီ ၊ မင်္ဂလာဆောင် ၊ ကလေးမီးဖွားခြင်း . . .တဖြည်းဖြည်းချင်းဖြင့် ရင်းနှီးခင်မင်ခဲ့ကြသော နှစ်ဖက်မြင်လောကရှိမိတ်ဆွေများမှာ တစတစဝေးကွာသွားကြပြီး မသိလိုက်ဘဲ တကွဲတပြားဖြစ်သွားခဲ့ရသည်။ တစ်ချို့မှာ ကျောက်စရစ်ခဲလေးများအသွင်သို့ ပြောင်းသွားကြ၏။ အချို့ကတော့ ထိုကျောက်စရစ်ခဲလေးများကို အလွှာများစွာဖြင့်ထုပ်ပိုးထားပြီး နောက်ဆုံးတွင်တော့ တောက်ပသောအဖြူရောင်ပုလဲလုံးလေးအဖြစ် ပြောင်းလဲသွားကြသည်။
ထန်ယီမင်သည် သူကိုယ်တိုင်လည်း ပုလဲတစ်လုံးဖြစ်လာကာ လူတိုင်း၏နှလုံးသားထဲ၌ နွေးထွေးသောအလင်းရောင်ကို ချန်ထားခဲ့နိုင်ရန်သာ မျှော်လင့်ခဲ့သည်။
မိုက်ခရိုဖုန်းသည် သူ့နှုတ်ခမ်းနှင့်နီးကပ်နေပြီး သူ့အသက်ရှုသံကိုတောင် ရှင်းရှင်းလင်းလင်းမှတ်တမ်းတင်နေ၏။
"တကယ်တော့ မင်းတို့ အရမ်းဝမ်းနည်းနေစရာ မလိုပါဘူး" ဟု သူပြောလိုက်သည်။ " ကိုယ်က အနားယူတော့မှာဆိုပေမယ့် ဒီတိုင်းကြီးလေထဲမှာပျောက်သွားမှာမဟုတ်ပါဘူး။ ကိုယ်က ဒီမှာရှိနေတုန်းပဲ။ Weibo ကိုလည်း ဖျက်ပစ်မှာမဟုတ်သလို QQ အကောင့်ကိုလည်း ဒီတိုင်းထားမှာ၊ ကိုယ်အသံသွင်းခဲ့တဲ့ ရေဒီယိုဒရာမာတွေအားလုံး မင်းတို့အကြိုက်ဆုံးစာရင်းထဲမှာ ရှိနေဦးမှာလေ "
"ကိုယ်နှုတ်ထွက်တော့မယ်ဆိုတာက ပျောက်သွားပြီလို့ မဆိုလိုဘူး"
လက်ရှိအွန်လိုင်းအသံသွင်းအသိုင်းအဝိုင်းသည် ယခင်ကလိုမရိုးရှင်းတော့ဘဲ လူများအကြားဆက်ဆံရေးများက ပိုမိုရှုပ်ထွေးလာပြီး မကြာခဏဆိုသလို တိုင်ကြားမှုများရှိလာကာ အပတ်တိုင်းတစ်ယောက်ယောက်တော့ ရွေးချယ်ခံရလေသည်။ သူစထွက်လာကတည်းက ထန်ယီမင်သည်လည်း ဤမျှ "ရိုးသားဖြူစင်သူ" မဟုတ်ပေ။ သူ့အား နှိုက်နှိုက်ချွတ်ချွတ် လိုက်နှောင့်ယှက်မှုများကတော့ အနည်းနှင့်အများရှိနေသေးသည်။
သို့သော် အကြိမ်ပေါင်းမည်မျှပင် ရိုက်ချခံရပြီးမည်မျှပင်မည်းမှောင်နေပါစေ CV တစ်ယောက်အနေဖြင့် စကားပြောနေရသေးသည်။
ထန်ယီမင်သည် အလွန်ကံကောင်းခဲ့ပြီး လွန်ခဲ့သည့်နှစ်အနည်းငယ်အတွင်း လက်ရာများစွာကို ထုတ်လုပ်နိုင်ခဲ့သည်။ အဓိကဇာတ်ရုပ် သို့မဟုတ် အရံဇာတ်ကောင်၊ အသက်ကြီးရင့်သောသူ သို့မဟုတ် Danmei များ စသဖြင့်... ဤပရောဂျက်များသည် သူ့ကြိုးစားအားထုတ်မှု၏ ပုံဆောင်ခဲများဖြစ်ခဲ့ကာ ဖျော်ဖြေပွဲတိုင်းတွင်လည်း ၁၀၀% အပြည့် အားစိုက်ထုတ်ထားသည်ဟု ဂုဏ်ယူစွာပြောနိုင်လေသည်။
ဇာတ်ကောင်တစ်ခုစီသည် သူ့ကြောင့်အသက်ရှင်သန်လာခဲ့ပြီး ဇာတ်ကောင်တစ်ခုချင်းစီကြောင့်လည်း သူသည် ရင့်ကျက်တည်ငြိမ်ကာ အားကောင်းလာခဲ့သည်။
"ကိုယ့်ကို အများကြီးချစ်ပေးခဲ့လို့ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်" ထန်ယီမင်ရယ်မောလိုက်၏။ "ဒီနေ့တော့ မင်းတို့ကို အချစ်တွေ ပြန်ပေးပါရစေ"
ဧည့်သည်များသည် စင်မြင့်ပေါ်သို့ တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက်ဝင်ရောက်လာကြပြီး အစီအစဉ်ကိုလည်း ဖြည်းဖြည်းချင်းသာ ဆက်လုပ်သွားကြသည်။ အချို့သော အစီအစဉ်များသည် ထူးဆန်းနေပြီး အချို့သော အစီအစဉ်များကတော့ စိတ်လှုပ်ရှားဖွယ်ကောင်း၏။ သူတို့၏ဖျော်ဖြေပွဲပြီးဆုံးသွားသောဧည့်သည်တိုင်းသည် ဝမ်ချင်းယွမ်အား ၎င်းတို့၏နောက်ဆုံးခံစားချက်များကို ဖော်ပြသွားကြသည်။
လူတိုင်းသည် ဝမ်ချင်းယွမ်အား ကောင်းချီးများပေးပို့ခဲ့ကြပြီး သုံးဖက်မြင်လောက၌ အကောင်းဆုံးဖြစ်လာစေရန် ဆုမွန်ကောင်းတောင်းပေးကြကာ နောက်တစ်ကြိမ်ပြန်လာနိုင်မည့် အခွင့်အရေးရဦးမည်ဟု မျှော်လင့်နေခဲ့ကြသည်။
ထန်ယီမင်က “တကယ်တော့ ကိုယ်က မင်းနဲ့တို့အရမ်းနီးစပ်နေသေးတယ်။ ပြီးတော့ အနာဂတ်မှာလည်း ပြန်ဆုံနိုင်မှာပါ”
ဧည့်သည်စရင်းမှာ အလွန်များပြားလွန်းသောကြောင့် ဘော့စ်ဖြစ်သူဒုတိယသားက ဧည့်သည်တစ်ဦးစီအတွက် ၁၂ မိနစ်ခန့်သာ ခွင့်ပြုပေးခဲ့သည်။ ဧည့်သည်တိုင်းလိုလို မိုက်ခရိုဖုန်းနှင့်မချိတ်ဆက်ခင်တွင် အချိန်ပိုလုံးဝမယူကြရန် ဒုတိယသားဆီမှ သတိပေးချက်အခါတစ်ထောင်လောက်ရလေ၏။ ပရိသတ်ထဲမှအများစုသည် ကျောင်းသားများဖြစ်ကြသည့်အတွက် ဝမ်ချင်းယွမ်၏နှုတ်ဆက်သံကို မကြားရမချင်း အနားယူကြမည်မဟုတ်။ ထို့ကြောင့် ဤသီချင်းနှုတ်ဆက်ပွဲသည်လည်း အရမ်းအချိန်ကြာ၍မရပေ။
သို့သော် ဤလေလှိုင်းထဲတွင်စကားပြောဆိုနေကြသူများသည် ၎င်းတို့၏ခံစားချက်များကို လုံးဝမထိန်းချုပ်နိုင်ခဲ့ပေ။
မိုက်ခရိုဖုန်းထဲ၌ တိုက်ရိုက်ငိုကြွေးနေသော အစီအစဥ်မှူးတစ်ဦးရှိ၏။ သူမလည်း တစ်ချိန်တုန်းက အစီအစဥ်တင်ဆက်သူအသစ်လေးတစ်ဦးဖြစ်ခဲ့ကာ ဝမ်ချင်းယွမ်နှင့် ပူးပေါင်းတင်ဆက်ဖူးခဲ့သည်။ ထိုအချိန်တုန်းကတော့ သူမသည် အတွေ့အကြုံနုနယ်သေးသောကြောင့် အမှားများစွာလုပ်မိခဲ့ပြီး မူရင်းစာအုပ်ပရိသတ်များက ပြင်းပြင်းထန်ထန်ဝေဖန်ခဲ့ကြ၏။ ထိုဒရာမာကိုထုတ်ဝေပြီးနောက် သူမအား စိတ်ရှည်စွာဖြင့် ပြဿနာကိုခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာရန်ကူညီပေးခဲ့သော ဝမ်ချင်းယွမ်ကြောင့်သာ သူမ၏ယုံကြည်မှုများ ပြန်လည်ရရှိလာပြီး နောက်ဆုံးတွင် အရှုံးမပေးဘဲ ဆက်ကြိုးစားခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။
သူမတွင် ပြောစရာစကားများ မရေမတွက်နိုင်အောင်ရှိနေသော်လည်း နောက်ဆုံးမှာတော့ ကျေးဇူးတင်ကြောင်းကိုသာ ထပ်ခါတလဲလဲပြောနေနိုင်ခဲ့၏။
ဝမ်ချင်းယွမ်သည် အလွန်အောင်မြင်ကျော်ကြားကာ သူသည် လူများစွာကိုလည်း အကူအညီပေးခဲ့ပြီး သူနှင့်ပူးပေါင်းလုပ်ဆောင်ဖူးသူအားလုံးက သူ့အား ချီးကျူးကြလေသည်။ ထို့ကြောင့် လူတိုင်းသည် ၎င်းတို့အားသတ်မှတ်ပေးထားသောအချိန်ကိုကျော်လွန်၍ စကားများထပ်ပြောကြခြင်းကြောင့် နောက်ပိုင်းဖျော်ဖြေမှုများအတွက် အချိန်နည်းပါးသွားခဲ့သည်။
ရှန်းချိုက်၏ပရိုဂရမ်သည် နောက်ဆုံးဇာတ်သိမ်းတွင်ဖြစ်သောကြောင့် သီချင်းပွဲတော်ပြီးဆုံးမည့်အချိန်နှင့်တွက်ပါက သူ့အတွက်အချိန်သိပ်မကျန်တော့ပေ။
သူ့အစီအစဥ်မစတင်မီတွင် ဒုတိယသားက သူ့မူရင်း ၁၂ မိနစ်ပရိုဂရမ်အတွက်အချိန်ကို ယခု တွင်တော့ ၅ မိနစ်အဖြစ်သာ ချုံ့လိုက်ရသဖြင့် သူမတွင်အပြစ်ရှိကြောင်း ၊ ထို့အပြင် မိုက်ခရိုဖုန်းရှေ့၌ စကားအရှည်ကြီးမပြောဖို့ မျှော်လင့်ပါကြောင်း ပြောလာခဲ့သည်။ သူနှင့်ဝမ်ချင်းယွမ်တို့သည် ရင်းနှီးသောပုဂ္ဂိုလ်ရေးဆက်ဆံမှုရှိသဖြင့် နောက်ပိုင်းမှအေးဆေးစကားပြောလည်း အဆင်ပြေသည်ဟုပြော၏။
"အဆင်ပြေပါတယ်" ရှန်းချိုက် ဤစကားတစ်ခွန်းသာ ပြန်ဖြေလိုက်၏။ "ငါးမိနစ်တောင် မကြာဘူး"
"ဘာလို့လဲ?"
"ကျွန်တော်က သီချင်းဆိုပြီးတာနဲ့ပြီးပြီ"
သူ့လက်ချောင်းများကို ကီးဘုတ်ပေါ်တွင်လှုပ်ရှားလိုက်ပြီး စာတစ်ကြောင်းရိုက်ထည့်လိုက်၏ - " ကျွန်တော်ဆိုလိုက်တဲ့သီချင်းကပဲ ကျွန်တော်ပြောချင်တာကို ဖော်ပြသွားမှာ "
ချစ်ခြင်းများအတွက် ကျေးဇူးတင်ကြောင်းဝန်ခံခြင်းနှင့် ခွဲခွာနှုတ်ဆက်ခြင်းဟူသော ဆောင်ပုဒ်နှစ်ခုနှင့်ကိုက်ညီစေရန်အတွက် ရှန်းချိုက်ရွေးချယ်ထားသောသီချင်းသည် The Little Prince တေးဂီတပြဇာတ်မှ "Puisque c'est ma rose" သီချင်းသာဖြစ်သည်။
နှင်းဆီပန်းအတွက် သီချင်း။
ဤကမ္ဘာပေါ်တွင် နှင်းဆီပန်းထောင်သောင်းချီ၍ရှိသော်လည်း နှင်းဆီတစ်ပွင့်တည်းသာလျှင် သင့်အတွက်ထူးခြား၏။
နှင်းဆီဆိုတာ ဘာလဲ. . . အတိအကျပြောရင် အချစ်လား?? အိပ်မက်လား?? စိတ်ကူးလား?? ဒါမှမဟုတ် တခြားလူလား?? ... မရေမတွက်နိုင်သည့် အဓိပ္ပါယ်များရှိနေသော်လည်း ရှန်းချိုက်၏မျက်လုံးထဲတွင်တော့ ဝမ်ချင်းယွမ်က သူ့နှင်းဆီပွင့်ပင်။
အခုလည်း ဒီသီချင်းဖြင့် သူ့နှင်းဆီပန်းကို မြှုပ်နှံတော့မည်ဖြစ်သည်။
နူးညံ့အေးဆေးကာ သာယာငြိမ့်ညောင်းသောအသံလေးက တဖြည်းဖြည်းပျံ့လွင့်လာ၏။
ဤသည်မှာ သီချင်းတစ်ပုဒ်ဖြစ်ကြောင်းထင်ရှားသော်လည်း ကောင်လေး၏အသံလေးမှာ ကြားရသူတိုင်း၏နားထဲသို့ တဖြည်းဖြည်းစိမ့်ဝင်သွားပြီး နှင်းဆီသင်းရနံ့လေးရှူရှိုက်လိုက်ရသကဲ့သို့ပင်။
ကောင်လေးက တေးသွားနှင့်အတူ ဆက်လက်သီဆိုနေခဲ့၏-
"ဒီကမ္ဘာပေါ်မှာ နှင်းဆီပန်းတစ်ပွင့်ရှိမယ်
လမ်းသွားလမ်းလာတွေရဲ့အမြင်မှာတော့
တခြားနှင်းဆီတွေလိုပါပဲ. . .
ဒါပေမယ့် နှင်းဆီတွေကြားကခြားနားချက်ကို ငါပဲသိတယ်
ဘယ်သူကမှလည်း သူတို့ကိုမယဉ်ပါးသလို
သူတို့ကလည်း ဘယ်သူ့ကိုမှမယဉ်ပါးကြဘူး
ငါ့နှင်းဆီပန်းလေးနဲ့တော့ လုံးဝမတူဘူးပေါ့"
အမှန်ပင်။ မင်းသားငယ်လေးက နှင်းဆီပန်းတစ်ပွင့်အပေါ် ယဉ်ပါးခဲ့၏။
ရှန်းချိုက်ကလည်း ထန်ယီမင်ကို ယဉ်ပါးခဲ့သည်။
ထန်ယီမင်မသိလိုက်ခင်တွင် ကောင်လေးက သူ့ဝါကျနှင့်အသံထွက်သတ်ပုံများကို ထန်ယီမင်မသိနိုင်လောက်သည်အထိ လှည့်ပတ်သွားလိုက်၏။
"သူတို့ကို ရေလောင်းပေးတယ်
သူတို့ကို ကာကွယ်ပေးတယ်
သူတို့ပြောတာကို နားထောင်ရတာ သဘောကျတယ်
ဘာလို့လဲဆိုတော့ သူတို့က ငါ့နှင်းဆီပန်းတွေမို့လို့
ငါ သူတို့ကိုစောင့်ရှောက်တယ်
ငါ သူတို့ကိုဖြေသိမ့်ပေးတယ်
သူတို့ကိုချစ်တယ်
ဘာလို့လဲဆိုတော့ သူတို့ကငါ့နှင်းဆီပန်းတွေဖြစ်လို့ပါ"
ကီလိုမီတာသောင်းနှင့်ချီကွာဝေးသော အခြားတစ်ဖက်ခြမ်းရှိထန်ယီမင်သည် မသိစိတ်ကသူ့နားကြပ်ကို လက်နှစ်ဘက်ဖြင့်ဖိကပ်လိုက်မိပြီး တသွင်သွင်စီးဆင်းနေသောစမ်းချောင်းကဲ့သို့ သီချင်းသံလေးကို နားထောင်နေမိသည်။
ထန်ယီမင်သည် ရှန်းချိုက်၏သီချင်းဆိုသံအား အကြိမ်များစွာကြားဖူး၏။
ကောင်လေးသီဆိုသောအသံသည် ကြည်လင်သောနွေဦးလေးကဲ့သို့ နှလုံးသားထဲသို့စီးဝင်သွားပြီး နှိုင်းလို့တောင်မရသော တက်ကြွမှုများကိုသယ်ဆောင်လာလေ့ရှိသည်။
ဒါပေမယ့် ဒီတစ်ကြိမ်မှာတော့ ရှန်းချိုက်၏သီချင်းဆိုသံက တူညီခြင်းမရှိခဲ့ပေ။
တောအုပ်ကြီးကိုလောင်ကျွမ်းတော့မည့် မီးပွားတစ်ခု သို့မဟုတ် မိုးအုံ့သောနေ့တွင်ထွက်ပေါ်လာသည့် ပထမဆုံးအလင်းရောင်ကဲ့သို့ သူသီဆိုနေပုံနှင့်ပတ်သက်၍ နားမလည်နိုင်သော အရာတစ်ခု ရှိနေလေသည်။ ထိုအရာကို သီချင်းထဲတွင်ထည့်ဝှက်ထားပြီး တဖြည်းဖြည်းခြင်း ဖော်ပြနေခြင်းဖြစ်၏။
ထန်ယီမင် : "..."
နားကြပ်ထဲမှသီချင်းဆိုသံကို တုံ့ဆိုင်းစွာ နားထောင်ရင်းဖြင့် မသိစိတ်က သူ့လက်ချောင်းများကိုတင်းတင်းဆုပ်ထားမိသည်။
သူအကြားမှားပြီး အတွေးတွေများနေခြင်းဖြစ်မည်ဟု မျှော်လင့်မိသော်လည်း သီချင်းထဲတွင်ပါရှိသောခံစားချက်များက ရုတ်ချည်းဆိုသလို လျစ်လျူမရှုနိုင်လောက်သည်အထိ ပြည့်လျှံကျလာ၏။
ဒါကိုတောင်နားမလည်ပါက သူ့ကြိုးစားအားထုတ်မှုအတွေ့အကြုံများအားလုံး အလဟသဖြစ်သွားတော့မည်ပင်။
ရှန်းချိုက်ပြောသလိုပင်၊ သူသီဆိုသောသီချင်းက သူ့စိတ်ထဲရှိ တိုက်ရိုက်မပြောဝံ့သောစကားလုံးများအား ပြောပြပေးလိမ့်မည်သာ။
နောက်ဆုံးသီချင်းသံကျသွားသည်နှင့် ရှန်းချိုက်၏ “နှင်းဆီပန်းသီချင်း” သည်လည်း ပြီးဆုံးသွားခဲ့သည်။
"ခွဲခွာရတော့မယ့်အချိန်မှာ
လျှို့ဝှက်ချက်တစ်ခုလောက် ပြောပြချင်သေးတယ်
နှင်းဆီပန်းအပေါ် ပေးခဲ့တဲ့အချိန်တွေက
အရေးကြီးဆုံးပါပဲ"
သူ့ပရိတ်သတ်များ နားလည်လိုက်သလားကိုတောင် သူ ဂရုမစိုက်နိုင်ပေ။ သူ့သီချင်းဆိုသံ၊ သူ့နှလုံးသားနှင့် ရှင်းရှင်းလင်းလင်းမဖော်ပြနိုင်သော သူ့ခံစားချက်များကို သူ့နှင်းဆီပန်းနားလည်သွားနိုင်ရန်သာ သူမျှော်လင့်မိသည်။
သီချင်းဆိုခြင်း ပြီးဆုံးသွား၏။
သီချင်းဆိုပြီးနောက် စကားတစ်ခွန်းမှမပြောလေဘဲ ရှန်းချိုက်တစ်ယောက် မိုက်ခရိုဖုန်းဆီမှ အလျင်အမြန်ထွက်သွားလိုက်သည်။ သူအစောပိုင်းကပြောခဲ့သည့်အတိုင်း ဆုတောင်းစကားများပြောနေဖို့ တစ်ကယ်မလိုအပ်ပေ။ ဤသီချင်းက သူ့ခံစားချက်အားလုံးကို သယ်ဆောင်ပေးသွားမည်ဖြစ်သည်။
စခရင်ပေါ်တွင်တော့ မက်ဆေ့ချ်များဖြင့် ပြည့်နှက်နေလေသည်။ လူများစွာတို့သည် ဤသီချင်းကို တစ်ခါမှမကြားဖူးကြသော်လည်း သီချင်းထဲမှထွက်လာသော အချစ်ဇာတ်လမ်းလေးကြောင့် အားလုံးလိုလို ဝမ်းနည်းမှုများဖြင့် လွှမ်းခြုံသွားတော့သည်။
ဝမ်ချင်းယွမ်သည် ရှန်းချိုက်၏နှင်းဆီတစ်ပွင့်ဖြစ်ရုံမျှသာမက မရေမတွက်နိုင်သော ပရိသတ်များ၏နှလုံးသားတွင်ရှိနေသည့် ပန်းတစ်ပွင့်ဖြစ်နေခဲ့သည်။
သူတို့အားလုံးသည် ပန်းတစ်ပွင့်ကြောင့်သာ ယဉ်ပါးခဲ့ကြပြီး ထိုပန်းပွင့်ထွက်သွားသည့်တိုင် ပန်းပွင့်လေးအား ဘယ်သောအခါမှ မေ့နိုင်မည်မဟုတ်ပေ။
- - - - - - - - -
ငန်းပေါက်လေး မိုက်ခရိုဖုန်းမှထွက်သွားစဥ်တွင် ထန်ယီမင်စကားသွားပြောချင်လာသည်။
သို့သော် နှစ်ယောက်အကြား စကားပြောခန်းကိုဖွင့်ကြည့်လိုက်ပြီးနောက် ဘာစပြောရမှန်းမသိဖြစ်နေခဲ့သည်။
သူတို့နှစ်ဦးသည် တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် အချိန်အတော်ကြာအောင်သိကျွမ်းခဲ့ကြပြီး အချိန်တိုအတွင်း ရင်းနှီးလာကြ၏။
ရှန်းချိုက်သည် ထန်ယီမင်၏စိတ်ရှုပ်ထွေးမှုများကို မြင်တွေ့ခဲ့ပြီး ထန်ယီမင်သည်လည်း ရှန်းချိုက်၏ ထိလွယ်ရှလွယ်ဖြစ်မှုများကို ကြားသိခဲ့ရသည်။
ထန်ယီမင်၏လက်ချောင်းများသည် ကီးဘုတ်ပေါ်တွင်ပြေးလွှားနေပြီး တစ်စုံတစ်ခုကိုပြောချင်လိုက် ထိုစကားလုံးကိုပြန်ဖျက်ပစ်လိုက်နှင့် တစ်ယောက်တည်းအလုပ်ရှုပ်နေတော့သည်။
သူသည် ငန်းပေါက်လေးကို ကျေးဇူးတင်ကြောင်းပြောလိုပြီး တောင်းပန်စကားလည်း ဆိုချင်နေသေးသည်။
သူပြန်ဖျက်ပြီးသည်နှင့် လျော့သွားသောစာကြောင်းအစား ပြောချင်သောစကားများက ထပ်ထပ်၍သာ တိုးလာခဲ့သည်။ ထန်ယီမင်သည် တွေဝေတုံ့ဆိုင်းနေသောသူ့ကိုယ်သူလှောင်ရယ်မိ၏။ သူသည် အခြားသူများအား သာမန်အတိုင်းသာ နှုတ်ဆက်စကားပြောနိုင်၏ ... သို့သော် ချိုက်ချိုက်အတွက်ဆိုပါက သူသည် နာကျင်မှုအားတတ်နိုင်သမျှလျှော့ချပေးချင်နေမိသည်။
သူမည်သို့ပြောဆိုရမည်ကို မစုစည်းနိုင်ခင်မှာပင် ဒုတိယသားက သူ့ကို အမြန်ရှာတွေ့သွား၏။
[ကျိုရှောင်းအသံ -- ဒုတိယသား] : နင်ဘာလုပ်နေတာလဲ??
[ကျိုရှောင်းအသံ -- ဒုတိယသား] : နင်မိုက်ခရိုဖုန်းယူဖို့ အချိန်ရောက်နေပြီလေ၊ ငါတို့ အခုထိ ဘာသံမှကို မကြားရသေးဘူး
[ကျိုရှောင်းအသံ -- ဒုတိယသား] : ငါပဲမရပ်မနား အာလူးဖုတ်နေရတယ်
ယီမင် ချင်းယွမ် : ငါ ရှိနေတယ်
သူနှင့်ရှန်းချိုက်၏ စကားပြောခန်းအတွင်းရှိ မပို့ရသေးသောစကားလုံးများကိုတစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီး နောက်ဆုံးတွင် ပိတ်ထားလိုက်တော့သည်။
သူ အလျင်စလိုလုပ်ဖို့မလိုပေ။ သီချင်းနှုတ်ဆက်ပွဲပြီးတဲ့အထိစောင့်ပြီး ငန်းပေါက်လေးနှင့် စကားပြောမည်သာ။
ထို့ကြောင့် ထန်ယီမင်သည် မိုက်ခရိုဖုန်းဆီသို့သာ ပြန်သွားလိုက်သည်။
အစီအစဉ်တင်ဆက်သူသည် နောက်ခံတေးဂီတကို ပျော့ပျောင်းပြေလျော့စေသော တေးဂီတသံလေးအဖြစ် ပြောင်းလဲထားပြီး ဤစန္ဒယားနှင့်တယောသံပေါင်းစပ်သံမှာ နားဆင်သူတိုင်း၏နားထဲသို့ ပျံ့လွင့်နေခဲ့၏။
နှုတ်ဆက်ရတော့မည့်အချိန် ရောက်နေပြီဆိုတာကို လူတိုင်းသိနေကြလေသည်။
ဆယ့်နှစ်နာရီ ထိုးပြီဖြစ်သည်။
ဒဏ္ဍာရီပုံပြင်အများစုတွင်တော့ ညဆယ့်နှစ်နာရီသည် မှော်ဆန်သောအချိန်ဖြစ်၏။
တကယ်တော့ ဆယ့်နှစ်နာရီဆိုသည်မှာ တစ်နေ့တာ၏အဆုံးသတ်ကိုကိုယ်စားပြုပြီး နေ့သစ်တစ်ခုရောက်လာတော့မည်ကို ရည်ညွှန်းလေသည်။
ထန်ယီမင်လည်း မိုက်ခရိုဖုန်းမှတစ်ဆင့် စကားအများကြီးပြောခဲ့၏။
သူ့ကိုချစ်သောပရိတ်သတ်များ၊ ကူညီပေးကြသည့်သူငယ်ချင်းများအားလုံးကို အလွန်ကျေးဇူးတင်နေမိသည်။ သူသည် အွန်လိုင်းအသံသွင်းအသိုင်းအဝိုင်း၌ နှစ်အတော်ကြာကြာဖြတ်သန်းခဲ့ပြီး ခံစားချက်ပေါင်းစုံကို ပြန်အမှတ်ရနေခဲ့၏။
"ကျွန်တော့်အနေနဲ့ လူတွေအများကြီးနဲ့လည်းတွေ့ခဲ့ရပြီး လူတော်တော်များများလည်း ကျွန်တော်နဲ့ဆုံခဲ့ကြပါတယ်" တေးဂီတသံက ပျံ့လွင့်နေပြီး သူ့အသံကလည်း သံစဥ်တစ်လျှောက်မျောလွင့်နေသော ကနူးလှေလေးတစ်စင်းလိုပင်။ " ပိုကောင်းမွန်တဲ့ ဝမ်ချင်းယွမ်ဖြစ်ခွင့်ပေးတဲ့ မင်းတို့ရဲ့ချစ်ခြင်းမေတ္တာအတွက် ကျေးဇူးတင်ပါတယ်"
ဒါသည် ဝမ်ချင်းယွမ်၏ ပရိသတ်အားလုံးအပေါ် ကျေးဇူးတင်ဝန်ခံချက်ပင်။
တစ်ချိန်တည်းမှာပင် ဤသည်မှာ ထန်ယီမင်က ရှန်းချိုက်အား နှုတ်ဆက်လိုက်သောပွဲဖြစ်၏။
သူသည် ရှန်းချိုက်၏ကမ္ဘာကြီးတစ်ခုလုံးကို လင်းထိန်စေသောအလင်းတန်းတစ်ခုဖြစ်ခဲ့သည်ကို ထန်ယီမင်ဘယ်သောအခါမှ သိမည်မဟုတ်ပေ။
ကွန်ရက်၏ အစိတ်အပိုင်းတစ်ခု၊ ထောင့်လေးတစ်နေရာတွင်တော့ တစ်စုံတစ်ဦးသည် တိတ်တဆိတ်နာကျင်နေခဲ့၏။
စခရင်ပေါ်၌ ငိုရှိုက်သံများ မရေမတွက်နိုင်အောင်ဖုံးလွှမ်းနေသည်မှာ အလွန်ကြာလှပြီဖြစ်ပြီး ဤမိနစ်အနည်းငယ်လေးအတွင်း၌ ဝမ်ချင်းယွမ်မှာစိတ်ပြောင်းသွားပြီး ဤအသိုင်းအဝိုင်း၌ ဆက်နေဦးမည်ဟု အားလုံးက မျှော်လင့်နေခဲ့ကြ၏။
ဒါပေမယ့် လုံးဝမဖြစ်နိုင်ပေ။
ထန်ယီမင်သည် စိတ်ပိုင်းဖြတ်ထားသူတစ်ဦးဖြစ်ပြီး သူ့ဆုံးဖြတ်ချက်များသည်လည်း များသောအားဖြင့်အတည်သာဖြစ်သည်။
သူ့လက်ချောင်းထိပ်များက စာရွက်အနည်းငယ်ကိုဆွဲယူလိုက်ပြီး စာမျက်နှာများအားလှန်လှောနေသံက ရေဒီယိုလှိုင်းတစ်လျှောက် ပျံ့လွင့်သွား၏။
"ကျန်သေးတဲ့မိနစ်နည်းနည်းလေးကို" သူဆက်ပြောလိုက်သည်။ "လူတိုင်းအတွက် ဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ်ဖတ်ပြပေးမယ်"
တစ်စုံတစ်ယောက်က သူဘာဖတ်ပြမှာလဲဟု မေးလာ၏။
“The Little Prince” ဟု သူပြန်ဖြေလိုက်သည် ။ " နောက်ဆုံးပိတ်မှာ မင်းသားလေးက သေသွားခဲ့တာမဟုတ်ဘဲ သူ့ဂြုလ်ဆီကိုပြန်ထွက်ခွာသွားခဲ့တာကို အားလုံးသတိရပေးကြပါ "
သူအသံထွက်ဖတ်ပြမည်မှာ မူရင်းဝတ္ထုတော့ မဟုတ်ပေ။
မင်းသားငယ်လေးနှင့်လေယာဉ်မှူးတို့ နှုတ်ဆက်သည့်အချိန်တွင် နောက်ဆုံးသီဆိုခဲ့သော ပြဇာတ်ထဲရှိသီချင်းဖြစ်၏။
"ကောင်းကင်ကြီးဆီက ငါ့မင်းသားလေး
ကြယ်တွေဆီကနေစတင်တယ်
ပျံလွှားငှက်တွေက သူ့ကိုခေါ်လာပေးပြီး
ငါ့စိတ်ကူးစိတ်သန်းတွေကို ကွန့်မြူးလာစေတယ်"
The Little Prince ထက် ပိုနွေးထွေးသော၊ နှုတ်ဆက်စကားဆိုရန်သင့်လျော်သော နောက်ထပ်ဇာတ်လမ်းဟူ၍ မရှိနိုင်တော့ပေ။
"မင်းသားလေးက အမည်မသိဂြိုလ်ဖြစ်တဲ့
ဘာမှမရှိတဲ့နေရာကနေ ရောက်လာခဲ့တယ်
အခု သူ ဒီကနေထွက်သွားပြီဆိုပေမယ့်
သူ့ရုပ်ရည်လေးကို ငါဘယ်တော့မှမေ့မှာ မဟုတ်ပါဘူး"
နေ့ညကွာခြားနေသော အခြားတစ်နေရာတွင်တော့ ရှန်းချိုက်သည် နားကြပ်မှထွက်လာသော အသံကိုနားထောင်ရင်း ငြိမ်သက်စွာဖြင့် သူ့ခြေထောက်သူဖက်ထားမိသည်။
ဤမင်းသားလေးသည် သူတစ်ခါမှကိုနားမလည်ခဲ့သော မင်းသားလေးဖြစ်၏။
နှင်းဆီပန်း၏မာန၊ မြေခွေး၏နူးညံ့သိမ်မွေ့မှု၊ မြွေ၏အထီးကျန်မှုတို့ကို သူအတိအကျနားလည်သော်လည်း မင်းသားလေး၏နှလုံးသားကိုမူ သူနားမလည်ခဲ့ပေ။
သူ့ဂြိုလ်ပေါ်ကဆင်းသက်လာချိန်မှာ မင်းသားငယ်လေးက ဘာကိုရှာနေခဲ့တာလဲလို့ သူတွေးမိခဲ့သည်။ လက်တွဲဖော်ကို ရှာနေတာလား?? ဘဝရဲ့အဓိပ္ပာယ်ကို ရှာနေတာလား?? ဒါမှမဟုတ် တခြားနှင်းဆီတစ်ပွင့်ကို ရှာနေခဲ့တာလား??
မင်းသားလေးသည် ဤလောကကြီးအတွင်းစွန့်စားရင်း များစွာသောအရာများကို မြင်ဖူးခဲ့သော်လည်း သူ့နှလုံးသားထဲတွင်ရှိနေသော ပန်းပွင့်လေးနေရာကိုတော့ မည်သူ့ကိုမှအစားမထိုးနိုင်ခဲ့ပေ။
ရှန်းချိုက်သည်လည်း တစ်ခါတစ်ရံတွင် မင်းသားလေးကဲ့သို့ ခံစားရ၏။
သူ့တွင် ရောက်တက်ရာရာပြောဆိုနိုင်သောသူငယ်ချင်းများ၊ အရာရာတိုင်းကို ပျံသန်းသယ်ဆောင်နိုင်သည့်သူ့ခြေထောက်များ၊ သူ့ခံစားချက်တွေကို ဖော်ပြနိုင်သည့် သီချင်းဆိုသံများရှိလေသည်။
သို့သော် သူ့နှလုံးသားထဲတွင်တော့ ပျောက်ဆုံးနေသောတစ်စုံတစ်ယောက်ရှိနေ၏။ ထို့ကြောင့် အဆုံးမရှိသောရှုမျှော်ခင်းများကို မြင်ခဲ့ရလျှင်တောင် သူ့နှလုံးသားထဲရှိကွက်လပ်လေးကို မဖြည့်ပေးနိုင်ပေ။
ထိုအမျိုးသား၏အသံသည် သူ့နားကြပ်ထဲတွင် ဆက်ရှိနေသေး၏။
“ငါတို့အားလုံးရဲ့ နှလုံးသားထဲမှာ နှင်းဆီတစ်ပွင့်စီရှိကြတယ်
မီးတောင်တွေကတော့ ငါတို့ကိုကြောက်လန့်စေပေမယ့်
အဲ့ဒီမှာ နေဝင်ချိန်တွေလည်း အများကြီးရှိပါတယ်
ပျောက်ကွယ်ချင်စိတ်ရှိခဲ့ရင်တောင်
အချိန်ကောင်းလေးတွေ ငါတို့ရခဲ့တာပဲ”
ထန်ယီမင်သည် ရှန်းချိုက်နှင့် ကမ္ဘာတစ်ဖက်စီဝေးကွာနေခဲ့သော်ငြား သူ့အသံမှာ ပင်လယ်ကြီးကိုဖြတ်သန်းလာပြီး ဆယ်ကျော်သက်လေး၏နှလုံးသားထဲ၌ ပဲ့တင်ထပ်နေခဲ့သည်။
ဒီသီချင်းစာသားတွေက ရှန်းချိုက်နှင့်အလွန်ရင်းနှီးနေခဲ့သည်။
သူ့နှုတ်ခမ်းကိုဖွင့်လိုက်ပြီး သဘာဝကျကျဖြင့် နှလုံးသားထဲ၌ ရိုက်နှိပ်လိုက်သည့်အတိုင်း နောက်ဆုံးစာသားများကို အတူရွတ်ဆိုလိုက်၏။
တစ်ချိန်တည်းမှာပင် နားကြပ်ထဲရှိလူကလည်း ဖတ်ပြလာလေသည်။
“ဒီကမ္ဘာကြီးမှာ…”
“ဒီကမ္ဘာကြီးမှာ…”
မျက်ရည်လေးတစ်စက် စီးကျလာသည်။
မျက်ရည်များကျလာချိန်တွင်တော့ ရှန်းချိုက်လည်း မင်းသားလေးကို ရုတ်တရက်နားလည်သွားခဲ့သည်။
“… တစ်ချိန်တော့ ပြန်ဆုံကြမယ်”
“… တစ်ချိန်တော့ ပြန်ဆုံကြမယ်”
...
သီချင်းသည် တဝဲလည်လည်အသံဖြင့် ပြီးဆုံးသွားတော့သည်။
ထန်ယီမင်သည် မိုက်ခရိုဖုန်းမှအမြန်ဆင်းလာပြီး ခန့်မှန်းနှင့်သူ၏ စကားပြောခန်းကို ပြန်ဖွင့်ကြည့်လိုက်၏။
သို့သော် သူပို့လိုက်သောစာကြောင်းအားလုံး၏နောက်တွင် ပြင်းထန်သောအနီရောင်အာမေဋိတ်အမှတ်အသားတစ်ခုသာ ကျန်ရှိနေလေသည်။
[သတိပေးချက်- သင်နှင့်အသုံးပြုသူတို့သည် သူငယ်ချင်းများမဟုတ်တော့ပါ၊ အသုံးပြုသူဆက်တင်များက သူငယ်ချင်းမဟုတ်သူအား ဆက်သွယ်ရန်ခွင့်မပြုထားပါ။]
သူ့ငန်းပေါက်လေး အဝေးတစ်နေရာကို ပျံသန်းသွားပြီဖြစ်ကြောင်း ထန်ယီမင်ရုတ်တရက်သိလိုက်ရတော့သည်။
—— [ပထမပိုင်းပြီးဆုံး] ——
စာရေးသူမှာ ပြောစရာတစ်ခု ရှိနေပါတယ်~~~
ဒီအခန်းကို နာရီ ၂၀ နီးပါး ရေးပြီးတဲ့အချိန်မှာ ငါရဲ့စာဖတ်နိုင်စွမ်းရည်လည်း ဆုံးရှုံးသွားပြီ။ ပထမပိုင်းလည်းပြီးသွားပြီး မင်းတို့အားလုံးအကဲဖြတ်ကြည့်ဖို့ အားလုံးဖော်ပြထားပေးတယ်။ နောက်လာမယ့်အပိုင်းမှာတော့ အခုကနေ ငါးနှစ်ကြာသွားလိမ့်မယ်။
PS- Le petit prince l'opera ရဲ့ မူရင်းဗားရှင်းက ပြင်သစ်ဘာသာဖြစ်ပါတယ်။ ဒီအခန်းမှာပါတဲ့ စာသားအားလုံးကို အင်တာနက် ဘာသာပြန်မှုအပေါ်အခြေခံပြီး ပြုပြင်ထားတယ် (ဝတ္ထုရဲ့ခံစားချက်နဲ့ ကိုက်ညီစေရန်) ဒါကြောင့် အချို့သောစကားလုံးတွေနဲ့ဝါကျတွေက အနည်းငယ်ကွဲပြားထားရတယ်။ လေးစားစွာဖြင့် နားလည်ပေးကြပါ။
[English Tran's note: အပ်ဒိတ်နောက်ကျလို့ တောင်းပန်ပါတယ်၊ ဒါပေမယ့် ဒီအပိုင်းက ပုံမှန်အပိုင်းတွေထက် နှစ်ဆလောက်ပိုရှည်နေတယ်]
[အိုင့် note: ငိုနေ (╥﹏╥) ပထမတုန်းကလည်း အိုင်ပြောပြီးပြီဆိုပေမယ့် ဖတ်ကြည့်ချင်သူတိုင်းအတွက် The Little Prince Book က Wattpad မှာမြန်မာဘာသာပြန်ရှိပါတယ်နော်။ တိုတိုလေးပါ။ ဘာသာပြန်ကလည်း နားလည်လွယ်ပြီး ရိုးရှင်းပါတယ်၊ The Little Prince သာဖတ်ထားရင် အခုဒီထဲကအတိုင်း မြွေအကြောင်း၊ မြေခွေးအကြောင်း၊ နှင်းဆီအကြောင်း၊ လေယာဥ်မှုးအကြောင်းနဲ့ မင်းသားလေးတို့ရဲ့အကြောင်းတွေကို တထပ်တည်းခံစားနိုင်မှာပါ။ ချိုက်ချိုက်ဆိုပြထားတဲ့ Le petit prince ရဲ့ Puisque c'est ma rose သီချင်းကိုတော့ မူရင်းစာရေးသူက ပြင်သစ်ကနေ တရုတ်ကိုပြောင်းထားပြီး English ဘာသာပြန်ကတော့ တရုတ်ကနေ အင်္ဂလိပ်ကိုပြန်ပြောင်းရပါတယ်၊ အိုင်ကတော့ အင်္ဂလိပ်ကနေမှ မြန်မာကိုပြောင်းပါတယ်~~ အောက်မှာဖော်ပြထားတာကတော့ Puisque c'est ma rose ရဲ့ မူရင်းပြင်သစ် Lyrics တွေပါ။ ]
Puisque c'est ma rose~~
Vous ne ressemblez pas a ma rose
Même si un passant ordinaire
Pouvait pretendre le contraire
Vous n'êtes rien encore
Personne ne vous a apprivoisé,
Vous n'avez apprivoisé personne
Tant que vous n'avez pas d'amis, vous n'êtes pas unique au monde.
Vous êtes belle mais vous êtes vide
On ne peut pas mourrir pour vous
Et a elle toute seule ma rose compte bien plus que tout
Puisque c'est elle que j'ai arrosée,
Puisque c'est elle que j'ai protégée,
Puisque c'est elle que j'aime écouter
Puisque c'est ma rose.
Pour nos adieux voici mon secret:
On ne voit bien qu'avec le coeur
Il faut comprendre l'essentiel est invisible pour les yeux
Si les hommes oublient cette vérité,
Toi tu n' doit pas l'oublier
C'est le temps perdu pour ta rose
Qui fait ta rose si importante
Tu deviens responsable pour toujours de ce que tu as apprivoiser
Alors me voici responsable de ma rose a jamais.
Puisque c'est elle que j'ai arrosée (arrosée)
Puisque c'est elle que j'ai protégée (protégée)
Puisque c'est elle que j'aime écouter
Puisque c'est ma rose (puisque c'est ta rose)
Puisque c'est elle que j'aime habrité (habrité)
Puisque c'est elle que j'aime rassurer (rassurer)
Puisque c'est elle que j'aime aimer
Puisque c'est ma rose (puisque c'est ta rose)
Puisque c'est elle
Puisque c'est ma rose
____________________________________________
Zawgyi
Chapter (48)
Act 6: The Little Prince (10)
သူ႔ငန္းေပါက္ေလး အေဝးတစ္ေနရာကိုပ်ံသန္းသြားေၾကာင္း ထန္ယီမင္ရုတ္တရက္သိလိုက္ရတယ္
ရွန္းခ်ိဳက္သည္ စခရင္ေပၚတြင္ေပၚေနေသာမက္ေဆ့ခ်္ကိုၾကၫ့္ရင္း မိနစ္အေတာ္ၾကာေလာက္ ထိတ္လန႔္သြားခဲ့၏။
အရိုးရွင္းဆံုးေသာတရုတ္ဘာသာစကားျဖင့္သာ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းေရးထားျခင္းျဖစ္ေသာ္လည္း သိသာထင္ရွားစြာပင္ သူ႔ၪီးေနွာက္ကသာ အလုပ္မလုပ္ႏိုင္ျခင္းျဖစ္သည္။ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာၿပီးေနာက္တြင္ေတာင္ ဤစကားလံုးမ်ား၏အဓိပၸါယ္ကို သူ လံုးဝနားမလည္ႏိုင္ေသးေပ။
သူျပန္ဖတ္သည္၊ ေနာက္တစ္ေခါက္. . . ၿပီးေတာ့ ေနာက္ထပ္တစ္ေခါက္...
ဤအတိုင္းအဆက္မျပတ္ဖတ္ေနပါက မၾကာခင္ေလးမွာ ဒီစကားလံုးေတြက ေလထုထဲ၌ေပ်ာက္ကြယ္သြားေတာ့မည့္အတိုင္းပင္။
ဝမ္ခ်င္းယြမ္ ဟက္ခ္ခံလိုက္ရတာမွတ္လား?? ဟုတ္တယ္. . . တစ္ေယာက္ေယာက္ ေနာက္သြားတာပဲျဖစ္ရမယ္
ရွန္းခ်ိူက္ စာခ်က္ခ်င္းမျပန္ေသးဘဲ ပို႔စ္အသစ္မ်ားၾကၫ့္ရန္ Weibo သို႔သာ ခ်က္ခ်င္းသြားလိုက္သည္။
ဒါေပမယ့္လည္း —မေန့ညက ဝမ္ခ်င္းယြမ္တကယ္ပဲ Weibo မွာစာတင္ေပးခဲ့၏။
အေၾကာင္းအရာမွာ တိုေတာင္းၿပီး စကားလံုးသံုးလံုးႏွင့္ ပံုတစ္ပံုတည္းသာရိွသည္။
@CV | ဝမ္ခ်င္းယြမ္ : Thank you. Goodbye [ႏႈတ္ဆက္သီခ်င္းပြဲအတြက္ ပိုစတာမ်ွေဝထားသည္]
ပိုစတာသည္ ရိုးရွင္းေသာပံုစံေလးျဖစ္ၿပီး သီခ်င္းပြဲေတာ္က်င္းပခ်ိန္ႏွင့္ ခ်ိတ္ဆက္ရမည့္ YY အခန္းနံပါတ္ကိုသာ အေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေနာက္ခံ၌ စာေၾကာင္းအနည္းငယ္ရိုက္ႏိွပ္ထား၏။
"ႏႈတ္ဆက္ပြဲ" ဟူေသာစကားလံုးကိုလည္း မသိသူမရိွေစရန္ ပိုစတာထိပ္၌ ေျပာင္လက္ေတာက္ပစြာ ရိုက္ႏိွပ္ထားမွာ ဒီထက္ရွင္းသည့္ စကားလံုးေတာင္မရိွေတာ့ေပ။
ရွန္းခ်ိဳက္ : "..."
သူသည္ ထိုပိုစတာကို က်ယ္ေအာင္ဖြင့္ဝင္လိုက္ၿပီးေနာက္ အျမန္ေပ်ာက္ကြယ္သြားေအာင္ Hide လုပ္လိုက္ေတာ့သည္။
စာရိုက္ရသည့္ ဒိုင္ယာေလာ့ခ္ေဘာက္စ္ထဲသို႔ စကားလံုးမ်ားစြာကိုထၫ့္သြင္းၿပီးကာမွ သူအသိျပန္ဝင္လာခဲ့ေလသည္။
ခန႔္မွန္း : ...
ခန္႔မွန္း : ဘာလို႔ အြန္လိုင္းအသံသြင္းအသိုင္းအဝိုင္းကေန ထြက္သြားရမွာလဲ??
သူ တကယ္ကိုရႈပ္ေထြးေနမိသည္။
ခန္႔မွန္း : ထြက္ရမယ့္အေၾကာင္းအရင္းက ယြမ္တာ့ရဲ့သံုးဖက္ျမင္ဘဝက အရမ္းအလုပ္မ်ားလြန္းေနၿပီး မိုက္ခရိုဖုန္းကိုထိဖို႔ အခ်ိန္မရိွေတာ့လို႔. . . ဟုတ္ၿပီ၊ ဒါေပမယ့္ အခုယြမ္တာ့ရဲ့အလုပ္ကလည္း အသံသြင္းတာနဲ႔ဆိုင္ေနတာပဲေလ. . . ဘာလို႔ ေနာက္ျပန္ဆုတ္ရမွာလဲ??
ခန႔္မွန္း : [ျပင္းျပစြာငိုေန] . ပံု
သူသည္ ေရဒီယိုဒရမ္မာမ်ားေၾကာင့္သာ ဝမ္ခ်င္းယြမ္ကိုသိခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး ထိုဝမ္ခ်င္းယြမ္ေၾကာင့္သာ အြန္လိုင္းအသံသြင္းစက္ဝိုင္းအတြင္းသို႔ ခုန္ဆင္းခဲ့ျခင္းျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္သာ ဤအသိုင္းအဝိုင္းတြင္းသို႔ ဝင္ေရာက္ခဲ့ၿပီး အျခားေသာေရဒီယိုဒရာမာမ်ားအတြက္ ဇာတ္ဝင္သီခ်င္းမ်ားကို စတင္သီဆိုခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
ထိုေန့တြင္ ဝမ္ခ်င္းယြမ္၏အသံကိုမၾကားလိုက္ရပါက သူ႔အား ခ်စ္မိသြားလိမ့္မည္ မဟုတ္သလို ရွန္းခ်ိဳက္သည္လည္း အြန္လိုင္းအသံသြင္းေလာကထဲသို႔ ဘယ္ေသာအခါမွ ေရာက္မလာႏိုင္ဟုဆိုႏိုင္သည္။
သို႔ေသာ္ သူ႔ကို လမ္းျပေပးခဲ့၊ လႈံ႔ေဆာ္ေပးခဲ့၊ သူ႔ကို ေျပာင္းလဲေပးခဲ့တဲ့သူက လြယ္လြယ္နဲ႔ ေနာက္ျပန္ဆုတ္သြားခဲ့၏။
ယခုအခ်ိန္တြင္ ထန္ယီမင္လည္း အြန္လိုင္းေပၚတြင္ရိွေနခဲ့ေလသည္။
ေကာင္ေလးက အလြန္စိတ္လႈပ္ရွားစြာျဖင့္ ေပးပို႔လာေသာမက္ေဆ့ခ်္မ်ားကိုျမင္လိုက္ရစဥ္ သူ တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ခ်ားသြားေတာ့သည္။
ယီမင္ ခ်င္းယြမ္ : ခ်ိဳက္ခ်ိဳက္. . . အရမ္းစိတ္မလႈပ္ရွားပါနဲ႔
ယီမင္ ခ်င္းယြမ္ : အြန္လိုင္းေပၚမွာအသံသြင္းၾကတဲ့ CV ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက စီးပြားျဖစ္အသံသြင္းတာကို စလုပ္ၿပီဆိုတာနဲ႔ သူတို႔အားလပ္ခ်ိန္ေတြမွာ အြန္လိုင္းအသံသြင္းတာေတြလုပ္ေပးၾကၿပီး တစ္ဖက္မွာလဲ စီးပြားျဖစ္အသံသြင္းအတြက္ သူတို႔ရဲ့အရင္မူရင္း ID ကိုပဲ ဆက္သံုးၾကတယ္ဆိုတာကိုယ္သိတယ္
ယီမင္ ခ်င္းယြမ္ : ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္အေျခအေနကေတာ့ မတူဘူးေလ
ယီမင္ ခ်င္းယြမ္ : အခုဆို ကိုယ္က အေမရိကန္မွာ စီးပြားျဖစ္အသံသရုပ္ေဆာင္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ပြဲဦးထြက္လုပ္ေနရၿပီး ကိုယ့္နာမည္အရင္းကိုပဲ သံုးထားတယ္
ယီမင္ ခ်င္းယြမ္ : အခုလိုလုပ္လိုက္ရတဲ့ တစ္ခ်က္က လူေတြကို ကိုယ့္ရဲ့ ႏွစ္ဘက္ျမင္ဘဝ ID နဲ႔ လက္ေတြ့ဘဝ IDကို မေရာပစ္ေစခ်င္လို႔
ယီမင္ ခ်င္းယြမ္ : တစ္ခ်က္က ကိုယ္တကယ္အဲ့ဒီ့ႏွစ္ဖက္လံုးကို ဂရုမစိုက္ႏိုင္လို႔ပါ
စီးပြားျဖစ္အသံသြင္းျခင္းႏွင့္ အြန္လိုင္းေပၚ၌အသံသြင္းျခင္းအၾကား ဆက္စပ္မႈမည္မ်ွရိွမည္နည္း။ လူတိုင္းတြင္လည္း မတူညီေသာအျမင္မ်ားရိွၾကေလသည္။
အြန္လိုင္းေပၚတြင္အသံသြင္းျခင္းထက္ စီးပြားျဖစ္အသံသြင္းျခင္းက ပိုမိုဂုဏ္ရိွမည္ဟု လူအခ်ိဳ႕ကထင္ျမင္ၾကသည္။ ဤသည္မွာ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားမည့္လမ္းစ ရိွေနၿပီးသားျဖစ္ေသာ debuted(ပြဲဦးထြက္) ၿပီးသား အႏုပညာရွင္ႏွင့္ ႀကံဳေတာင့္ႀကံဳခဲမွသာ ေက်ာ္ၾကားႏိုင္ေလာက္သည့္ လမ္းေပၚတြင္သာအေပ်ာ္ဆိုေသာအဆိုေတာ္အၾကား ကြာျခားခ်က္ႏွင့္ဆင္တူ၏။
အသံသြင္းျခင္းသည္ ေငြအေျမာက္အမ်ားဝင္ႏိုင္သည္ဟု အခ်ိဳ႕လူမ်ားကထင္ေနၾကေသာ္လည္း ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားေသာ ထိပ္တန္းနတ္ဘုရားမ်ားမွလြဲ၍ အျခားလူမ်ားကေတာ့ ေဘးနားတြင္သာ ထိုင္ေနၾကရျခင္းျဖစ္သည္။ အမွန္စင္စစ္ ေအာင္ျမင္ထြန္းေပါက္ကာ ေပါက္ေပါက္ေျမာက္ေျမာက္ျဖစ္ႏိုင္ေသာ စီးပြားေရးမ်ိဳးမဟုတ္ေပ။
သို႔ေသာ္လည္း ထန္ယီမင္၏ရႈေထာင့္မွၾကၫ့္ပါက အြန္လိုင္းေပၚတြင္အသံသြင္းျခင္းႏွင့္ စီးပြားျဖစ္အသံသြင္းျခင္းတို႔သည္ ဆက္စပ္မႈရိွမေနေပ။ တစ္ခုထက္တစ္ခုက သာလြန္ေကာင္းမြန္ျခင္းမရိွဘဲ ကြဲျပားျခားနားေသာ္လည္း ေပါင္းစပ္ဖြဲ႔စည္းထားေသာ အသိုင္းအဝိုင္းႏွစ္ခုျဖစ္၏။ စီးပြားျဖစ္အသံသြင္းရင္းျဖင့္ ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္တစ္ေယာက္ျဖစ္လာၿပီး ရင္က်င့္လာႏိုင္မည္ျဖစ္သလို အြန္လိုင္းေပၚတြင္အသံသြင္းရင္းျဖင့္လည္း ေပါ့ပါးတက္ႂကြသည့္ရႈေထာင့္တစ္ခု ရႏိုင္ေလသည္။
ဤႏွစ္ခုထဲကတစ္ခုက သူ႔အနာဂတ္ကိုကိုယ္စားျပဳျပီး က်န္တစ္ခုက သူ႔ရဲ့အတိတ္ကို ကိုယ္စားျပဳေနသည္။
ေလ်ွာက္လွမ္းခဲ့ေသာလမ္းတေလ်ွာက္ ပန္းအေျမာက္အျမားရိတ္သိမ္းႏိုင္ခဲ့ၿပီး လက္ခုပ္ၾသဘာအမ်ားအျပားရရိွခဲ့ေသာ္လည္း အခုခ်ိန္တြင္ေတာ့ သူတစ္ေယာက္တည္းသာ ခရီးသစ္တစ္ခုကို ေလ်ွာက္လွမ္းရမည္ျဖစ္သည္။
ဤအေၾကာင္းအရာမ်ားကို စာသားမ်ားျဖင့္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း မေဖာ္ျပႏိုင္မည္အား စိုးရိမ္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ ထန္ယီမင္သည္ ရွန္းခ်ိဳက္ဆီသို႔သာ တိုက္ရိုက္ေခၚဆိုလိုက္၏။
ဖုန္းေခၚဆိုမႈကို ရွန္းခ်ိဳက္ကိုင္လိုက္ရန္ စကၠန႔္အနည္းငယ္သာၾကာ၏။
ေရဒီယိုလိႈင္း၏ အစြန္းတစ္ဖက္စီရိွ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လံုး ခ်က္ခ်င္းႀကီးစကားမေျပာႏိုင္ၾကေပ။
သူတို႔နားထဲ၌ တစ္ေယာက္အသက္ရႉသံကို တစ္ေယာက္ၾကားေနရ၏။
ေကာင္ေလး၏အသက္ရႈသံမွာ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းေနေသာ္လည္း ေဒါသထြက္ေနေလာက္မည္ဟု သူစိုးရိမ္ေနမိသည္။
ထန္ယီမင္သည္ ရွန္းခ်ိဳက္ကိုအနည္းငယ္ေၾကာက္ရြံ႔ေနၿပီး စကားမေျပာဝံ့ေပ။ သူ႔ငန္းေပါက္ေလး၏ ပင္ကိုယ္စရိုက္မွာ ႏူးညံ့ၿပီးခ်စ္စရာေကာင္းေသာ္လည္း အမွန္တြင္ေတာ့ အလြန္တည္ၾကည္စြာျဖင့္ ေဒါသႀကီးတတ္သူျဖစ္၏။
" ကိုယ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္" ထန္ယီမင္က " ကိုယ္မင္းကို ရည္ရြယ္ခ်က္ရိွရိွနဲ႔ ေနာက္က်မွေျပာျပခဲ့တာမဟုတ္ပါဘူး. . . အခုလို ဒီအသိုင္းအဝိုင္းထဲကထြက္ဖို႔ စဉ္းစားေနတာလည္း ၾကာခဲ့ပါၿပီ "
"တကယ္ေတာ့ ဒီစက္ဝိုင္းထဲကိုေရာက္လာၾကတဲ့သူေတြ အမ်ားႀကီးရိွတယ္။ တခ်ိဳ႕အနားယူထားတဲ့ CV ေတြဆို တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အြန္လိုင္းေပၚကအလုပ္အသစ္ေတြကိုျငင္းဆန္ၿပီး Weibo ကေနလည္း တစတစေပ်ာက္ကြယ္သြားေပးၾကတယ္၊ အဲ့ဒါက ပရိသတ္ေတြရဲ့ မ်က္လံုးထဲကေနေပ်ာက္သြားေအာင္လုပ္လို႔ရတဲ့ လံုၿခံဳတဲ့နည္းလမ္းတစ္ခုပဲ။ ႏွစ္ေတြလည္းေတာ္ေတာ္ေလးၾကာၿပီး ဖုန္တက္ေနတဲ့ဖိုင္တြဲတစ္ခုကို ကိုယ့္ပရိသတ္ေတြဖြင့္မိမွ အဲ့ဒီ့မွာပါတဲ့ ေရဒီယိုဒရာမာတစ္ပုဒ္ကို သူတို႔ေတြ့သြားၾကမယ္. . . အဲ့ဒီ့အခ်ိန္က်မွ သူတို႔ရုတ္တရက္ ျပန္သတိရၾကမယ္ေလ ' ဟိုးတုန္းက ငါအရမ္းႀကိဳက္တဲ့ ဝမ္ခ်င္းယြမ္ဆိုတဲ့ CV တစ္ေယာက္ရိွခဲ့တယ္ထင္တယ္ ' ေပါ့
တခ်ိဳ႕ပရိသတ္ေတြဆိုလည္း ပထမေန့ေလာက္မွာ Weibo ေပၚမွာ ပို႔စ္မတင္ေတာ့တဲ့ ဝမ္ခ်င္းယြမ္ကိုလြမ္းမယ္၊ ဒုတိယေန့ေလာက္မွာ ဝမ္ခ်င္းယြမ္ဘယ္ေပ်ာက္ေနတာလဲ၊ တတိယေန့မွာ Weibo ေပၚမတင္တာၾကာေတာ့ သတိရေနမယ္... အဲ့လိုမ်ိဳးေတြေပါ့ .. ဒါေပမယ့္ တကယ္တမ္းေျပာရရင္ ရက္တစ္ရာ၊ရက္တစ္ေထာင္ေလာက္ၾကာၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ သူတို႔အိုင္ေဒါဝမ္ခ်င္းယြမ္က သူတို႔စိတ္ထဲကေန ေပ်ာက္သြားေတာ့တာပါပဲ
အဝါေရာင္ဓာတ္ပံုတစ္ပံုလိုမ်ိဳးေပါ့၊ မသိစိတ္ထဲမွာေတာ့ ဒီလိုအခ်စ္က အယ္လ္ဘမ္တစ္ခုရဲ့ ဖုန္မႈန႔္ေတြလို အမွတ္တရအျဖစ္နဲ႔ ေျပာင္းသြားလိမ့္မယ္ "
"ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ကေတာ့ ဒီလိုမျဖစ္ေစခ်င္ဘူး" ထန္ယီမင္ ဆက္ေျပာျပလိုက္၏။ "ဘာမွမရွင္းျပဘဲနဲ႔ ကိုယ္ထြက္မသြားခ်င္ဘူး"
"ဒီစက္ဝိုင္းထဲကိုစစဝင္တုန္းကေတာ့ ကိုယ္လည္း ဘာမွနားမလည္ေသးဘဲ ဝါသနာပါရံုေလာက္ပဲရိွတဲ့ အသားတံုးအေသးေလးပဲ၊ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ဆို 'နတ္ဘုရားႀကီး' ရယ္လို႔ ျဖစ္မလာႏိုင္ဘူး။ ဇာတ္ၫႊန္းေရးတဲ့သူ၊ စီစဉ္သူ၊ ဒါရိုက္တာ၊ ပို႔စ္တင္ေပးတဲ့သူေတြ၊ ထုတ္လုပ္သူေတြ ၊ CV ေတြနဲ႔ ပရိသတ္ေတြအားလံုးက ကိုယ့္ကိုအားေပးခဲ့ၾကတာ ... သူတို႔သာမရိွရင္ ကိုယ္ဆိုတာလည္း ဘာမွမျဖစ္လာဘူး " ထန္ယီမင္၏ေလသံမွာ နက္နဲလြမ္းဆြတ္စြာျဖင့္ " အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္တယ္လို႔ ေျပာခဲ့ခ်င္တယ္ . . . သူတို႔ေၾကာင့္ပဲ ဝမ္ခ်င္းယြမ္ဆိုတာ ျဖစ္လာရတာ "
ဤသီခ်င္းပြဲကို "ႏႈတ္ဆက္ပြဲ" ဟုေခၚရမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း ထန္ယီမင္ကေတာ့ "ေက်းဇူးတင္ဝန္ခံစကားမ်ားေျပာမည့္ပြဲ" ႏွင့္ ပိုတူသည္ဟု ခံစားခဲ့ရ၏။
ဤ Virtual အြန္လိုင္းကမ႓ာတြင္ သူ႔ကိုအရမ္းခ်စ္ခင္ေပးခဲ့ၾကၿပီး ဤအသိုင္းအဝိုင္းတြင္ ဤမ်ွေလာက္အံ့ၾသဖြယ္အမွတ္တရမ်ားကို ထားခဲ့ရသၫ့္အတြက္ သူတို႔အားလံုးကို အလြန္ေက်းဇူးတင္ေနမိသည္။
မေရမတြက္ႏိုင္ေသာ Pia ဒရာမာမ်ားအသံသြင္းခဲ့သည့္ ညေပါင္းမ်ားစြာကို မွတ္မိေနမည္ျဖစ္ၿပီး သူ႔အတြက္တည္ေဆာက္ထားေသာ ေအာင္ျမင္မႈမ်ားကိုလည္း အမွတ္ရေနမည္ျဖစ္သည္။
[T/N: Pia ဒရာမာ = ဇာတ္ၫႊန္းတစ္ခုကို အသံျဖင့္တိုက္ရိုက္သရုပ္ေဆာင္ျခင္း (အမ်ားအားျဖင့္ YY တြင္)]
ထိုသူတို႔သည္ သူ႔အရည္အခ်င္းမ်ားကို ရွာေဖြေတြ့ရိွေအာင္ ကူညီေပးခဲ့ၾကသူမ်ားျဖစ္ၿပီး သူ႔အား ဤပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္လမ္းေၾကာင္းေပၚသို႔ တြန္းပို႔ေပးခဲ့သူမ်ားပင္။
"ဒီေတာ့ ခ်ိဳက္ခ်ိဳက္. . . " ထန္ယီမင္ ေလးနက္စြာေမးလာ၏။ "—ဒီလိုမ်ိဳးေက်းဇူးတင္စကားကို လူတိုင္းဆီေျပာျပမယ့္အခ်ိန္မွာ ကိုယ္နဲ႔အတူပူးေပါင္းေပးမွာလား??"
အျခားတစ္ဖက္ရိွ ေကာင္ေလး၏ႏွလံုးသားေလးမွာေတာ့ အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာကတည္းက ရႈပ္ေထြးမႈမ်ားႏွင့္ ေပ်ာ့ေခြသြားရၿပီျဖစ္သည္။
အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ သူသည္ ဝမ္ခ်င္းယြမ္ကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးသူတစ္ဦးျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္၊ သူ႔အိုင္ေဒါအား အိုင္ေဒါအျဖစ္ကိုးကြယ္ေနရံုသာမက တိတ္တခိုးခ်စ္ေနရသူျဖစ္ေသာေၾကာင့္သာ ျဖစ္ေလသည္။
မ်က္ရည္မ်ားက သူ႔ပါးျပင္တစ္ေလ်ွာက္ျဖတ္သန္းလာၿပီး ေနာက္ဆံုးတြင္ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္ေလးမ်ားေပၚသို႔ စီးက်သြားခဲ့၏။ "... ကြၽန္ေတာ္ လာခဲ့မယ္.."
အျပန္အလွန္ဟူသည့္ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေရးေရးမွမရိွေသာ ခ်စ္ျခင္းေမတၲာမ်ားအား ထိုသူ႔ဆီသို႔သာ လိုလိုလားလားေပးအပ္ခဲ့၏။
- - - - - - - - -
မူလကေတာ့ ထန္ယီမင္သည္ သီခ်င္းႏႈတ္ဆက္ပြဲအား တိုတိုႏွင့္ရိုးရိုးရွင္းရွင္းသာလုပ္ရန္ စီစဉ္ထားခဲ့သည္။ အလြန္ဝမ္းနည္းဖြယ္ေကာင္းေအာင္ျပဳလုပ္ရန္လည္း မလိုအပ္ေပ။ သူသည္ ဤအသိုင္းအဝိုင္းမွသာ ႏႈတ္ဆက္ျခင္းျဖစ္ၿပီး သူေသသြားသျဖင့္ ႏႈတ္ဆက္ပြဲက်င္းပေနျခင္းမ်ိဳးလည္း မဟုတ္ေပ။
ႏႈတ္ဆက္စကားအတူေျပာဆိုေပးမည့္ သူႏွင့္ေကာင္းမြန္သည့္ဆက္ဆံေရးရိွေသာ CV သံုးေလးေယာက္ပါဝင္မည္ျဖစ္ၿပီး ေနာက္ဆံုးတြင္ ေတာ့ သူ႔ငန္းေပါက္ေလးႏွင့္သူက အတူသီခ်င္းဆိုၾကမည္ျဖစ္သည္။
အစီအစဥ္အစမွအဆံုးတိုင္ တစ္နာရီထက္ေတာင္မပိုေလဘဲ ရိုးရွင္းကာ ထိေရာက္မႈရိွေန၏။
သို႔ေသာ္ ထန္ယီမင္သည္ သူ႔ေက်ာ္ၾကားေအာင္ျမင္မႈကို ေလ်ွာ့တြက္ခဲ့မိေလသည္။
အြန္လိုင္းအသံသြင္းစက္ဝိုင္းမွ ဝမ္ခ်င္းယြမ္ႏုတ္ထြက္ေတာ့မည္ဆိုေသာသတင္းသည္ န်ူကလီးယားဗံုးအဆင့္ေလာက္ထိ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈျဖစ္သြားၿပီး ဤသတင္းမွာ ပရိသတ္မ်ားအၾကား ခ်က္ခ်င္းေပါက္ကြဲသြားခဲ့သည္။
Comment မ်ားတြင္ ဝမ္းနည္းစရာမက္ေဆ့ခ်္အမ်ားအျပားရိွေနၿပီး ဖိုရမ္ရိွေဆြးေနြးခ်က္ပို႔စ္မ်ားအားလံုးသည္လည္း သူ႔ထံသို႔သာ တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ခ်ိတ္ဆက္ေန၏။ သူ၏အထူးကိုယ္ေရးကိုယ္တာမက္ေဆ့ခ်္မ်ားက အလြန္ျပၫ့္ႏွက္ေနၿပီး QQ သည္လည္း အဆက္မျပတ္ျမည္ေနေတာ့သည္။
ဝမ္ခ်င္းယြမ္သည္ အြန္လိုင္းအသံသြင္းျခင္းလုပ္ငန္းတြင္ ႏွစ္အေတာ္ၾကာပါဝင္လႈပ္ရွားခဲ့ၿပီး ဤကဲ့သို႔ျဖင့္ မ်ားျပားလွေသာဒရမ္မာမ်ားစြာကို အသံသြင္းျဖစ္ခဲ့သည္။ အလြန္က်က္သေရရိွၿပီး ရင့္က်က္တည္ၿငိမ္ကာ ႏူးညံ့မႈအျပည့္ပါဝင္ေလေသာသူ႔အသံေၾကာင့္ လူဘယ္ႏွစ္ေယာက္ေလာက္မ်ား ဤအသိုင္းအဝိုင္းအတြင္းသို႔ခုန္ဆင္းရန္ “ေသြးေဆာင္ခံခဲ့ရသည္” ကို မသိႏိုင္ေပ။ ထို႔အျပင္ တြင္းထဲသို႔က်ၿပီးသည္ႏွင့္ ရုန္းထြက္ရန္မွာ အလြန္ခက္ခဲလွ၏။
သူႏွင့္အလုပ္တြဲလုပ္ဖူးေသာ CV အားလံုးသည္ လႈပ္လႈပ္ရြရျြဖင့္ တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ သူတို႔အား ဧၫ့္သည္ေနရာေပးရန္ ေတာင္းဆိုလာၾကသည္။ သီခ်င္းႏႈတ္ဆက္ပြဲ၏ ဧၫ့္သည္ေနရာရမွသာ သူတို႔အေနျဖင့္ သူ႔အား တကယ္လက္လႊတ္ေပးႏိုင္မည္ဟု ေျပာၾက၏။
ထန္ယီမင္လည္း ငိုရမလား၊ ရယ္ရမလားေတာင္ မဆံုးျဖတ္ႏိုင္ေတာ့ေပ။ လူတိုင္း၏ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားကို ျငင္းပယ္ေနျခင္းကလးည္ အဆင္မေျပေသာေၾကာင့္ ဧၫ့္သည္ေနရာအတြက္စာရင္းမွာ အလြန္ႀကီးမားလာေလသည္။
ရွန္းခ်ိဳက္သည္ ပိုစတာအရွည္ႀကီး၏ ေအာက္ဆံုးေနရာသို႔ၾကၫ့္လိုက္ရာ ပြဲ၏ေနာက္ဆံုးတစ္ေနရာတြင္ ေဖ်ာ္ေျဖရမည္ျဖစ္ေသာ သူ႔အမည္ကိုေတြ့လိုက္ရ၏။
"ခန္႔မွန္း" ႏွင့္ "ဝမ္ခ်င္းယြမ္" တို႔၏အမည္မ်ားသည္ အလြန္နီးကပ္ေနခဲ့ေသာေၾကာင့္ ၄တို႔ႏွစ္ခုသည္ အတူယွဥ္တြဲေနဟန္ရ၏။ နာမည္စာသားေဖာင့္တစ္ခုသည္ ပါးလႊာေပ်ာ့ေျပာင္းၿပီးသိမ္ေမြ့ေနကာ အျခားေဖာင့္တစ္ခုသည္ေတာ့ ေျဖာင့္ျဖဴးထူထဲေနသျဖင့္ ႏွစ္ခုမွာ အလြန္လိုက္ဖက္ညီပံုေပါက္ေနသည္။
ဤသည္မွာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ယွဥ္တြဲ၍ ပထမဆံုးႏွင့္ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္ ထြက္ေပၚလာရျခင္းျဖစ္သည္။
ရွန္းခ်ိဳက္သည္ ထိုလူအားဤနည္းလမ္းျဖင့္ ထိေတြ့ႏိုင္ေနသကဲ့သို႔ ပိုစတာေပၚရိွစကားလံုးေလးမ်ားဆီသို႔ လက္ဆန႔္ကာထိကိုင္ၾကည့္လိုက္၏။
ယခုအခ်ိန္တြင္ ရွန္းခ်ိဳက္သည္ သူ႔အား ရဲဝံ့စြာျဖင့္ဝန္ခံခဲ့ေသာ ေကာင္မေလးမ်ားကို စိတ္ရင္းမွန္ျဖင့္ မနာလိုျဖစ္ေနမိသည္။ သူမတို႔၏ငယ္ရြယ္ႏုပ်ိဳမႈမ်ားက အေၾကာက္အလန္႔ကင္းေစၿပီး ခ်စ္ျခင္းေမတၲာကို အတိအက်ဝန္ခံရဲၾကသည္။ သူမတို႔၏အခ်စ္ႏွင့္ ထပ္တူညီသည့္တန္ျပန္တံု႔ျပန္မႈမ်ိဳး မရရိွခဲ့ၾကေသာ္လည္း အနည္းဆံုးေတာ့ သူမတို႔က ဖံုးကြယ္ထားကာ ႏႈတ္ဆိတ္မေနခဲ့ေပ။
သို႔ေသာ္ ရွန္းခ်ိဳက္တြင္ေတာ့ ထိုကဲ့သို႔ေသာသတၲိမ်ိဳး လံုးဝမရိွခဲ့ေပ။
ဤသည္မွာ သူႏွင့္ဝမ္ခ်င္းယြမ္အၾကားအကြာအေဝးက အလြန္အလွမ္းေဝးေနေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
အလွမ္းေဝးျခင္းဟုဆိုရာတြင္ တည္ေနရာမ်ား၊ အြန္လိုင္းကြန္ယက္မ်ားေၾကာင့္ မဟုတ္ေလဘဲ ထိုအမ်ိဳးသားက ၾကယ္ေတြေပၚတက္သြားသည့္အခ်ိန္တြင္ ေကာင္ေလးကေတာ့ ေျမျပင္ေပၚတြင္သာ ပ်ံ့လြင့္ေနသည့္အေျခအေန၌သာ ရိွေနျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
အသက္ ၂၅ ႏွစ္အရြယ္ ဝမ္ခ်င္းယြမ္သည္ သူ႔အနာဂတ္ကိုရွာေဖြေတြ့ရိွထားၿပီးျဖစ္ေသာ္လည္း အသက္ ၁၇ ႏွစ္အရြယ္ ရွန္းခ်ိဳက္ကေတာ့ သူ႔ဘဝ၏ေထာင့္စြန္းေလးတစ္ေနရာကိုသာ ထုတ္ေဖာ္ျပသႏိုင္ေသးသည္။
ဒါသည္ သူဘယ္ေတာ့မွလိုက္မမီႏိုင္သည့္ အကြာအေဝးတစ္ခုပင္။
သူ႔ကိုယ္သူ “နိမ့္ပါးသူ” ဟု လြယ္လြယ္ႏွင့္မသတ္မွတ္ခ်င္ေသာ္လည္း ယခုသူ႔အခ်စ္မွာ ေလးစားယံုၾကည္မႈႏွင့္ေရာေထြးေနေသာ ခ်စ္ျခင္းတစ္မ်ိဳးႏွင့္ပိုတူ၏။ ထိုအမ်ိဳးသားကို သူႏွင့္မႏိႈင္းယွဥ္ႏိုင္မွန္း ရွန္းခ်ိဳက္သိထားၿပီးျဖစ္သျဖင့္ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးေနလိုက္ဖို႔သာ ပိုလိုလားေတာ့သည္။
- - - - - - - - - - -
ႏႈတ္ဆက္သီခ်င္းပြဲေတာ္ကို အလုပ္သမားေန့အားလပ္ရက္ညေနတြင္က်င္းပရန္ ေရြးခ်ယ္ထားေလသည္။
ညရွစ္နာရီမွစတင္ၿပီး ဆယ့္ႏွစ္နာရီတြင္ၿပီးဆံုးမည္ျဖစ္သည္။
သိပ္ကိုေကာင္းမြန္လွသည့္ ေလးနာရီၾကာ ႏႈတ္ဆက္ပြဲေလးပင္။
ေယဘုယ်အားျဖင့္ဆိုရပါက သီခ်င္းပြဲေတာ္အမ်ားစု၏ အြန္လိုင္းလူဦးေရသည္ အစပိုင္းတြင္ေတာ့ နားေထာင္သူအနည္းငယ္သာရိွၿပီး တျဖည္းျဖည္းမ်ားျပားလာကာ အခ်ိန္ၾကာလာသည္ႏွင့္အမ်ွ နားေထာင္သူအေရအတြက္ တိုးလာမည္ျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္ ဒါက ဝမ္ခ်င္းယြမ္၏ႏႈတ္ဆက္သီခ်င္းပြဲျဖစ္ေနခဲ့သည္။
လူအမ်ားအျပားသည္ ရွစ္နာရီမထိုးခင္ကတည္းက YY ထဲတြင္ စုရံုးေနၾကၿပီျဖစ္၏။ ၄တို႔မွာ ဝမ္ခ်င္းယြမ္၏ပရိသတ္မ်ား၊ ဖိတ္ၾကားထားေသာဧည့္သည္မ်ား၏ပရိသတ္မ်ားႏွင့္ သက္ဝင္လႈပ္ရွားေနေသာအြန္လိုင္းအသံသြင္းစက္ဝိုင္းႀကီးထဲရိွ ရိုးရိုးရွင္းရွင္း ျဖတ္သြားျဖတ္လာမ်ားသာျဖစ္ၾကသည္။
သီခ်င္းပြဲေတာ္မစတင္မီတြင္ပင္ လိုင္းမေကာင္းေသာလူအခ်ိဳ႕ကေတာ့ အဆက္အသြယ္ျပတ္က်သြားၾကၿပီျဖစ္၏။
ရွစ္နာရီတြင္ သီခ်င္းပြဲေတာ္တရားဝင္စတင္ၿပီး အြန္လိုင္းအသံုးျပဳသူအေရအတြက္သည္လည္း သိသိသာသာတိုးလာကာ ထိုအတိုင္းျမင့္တက္လ်က္သာ ဆက္လက္တည္ရိွေန၏။
ဤအသိုင္းအဝိုင္းထဲရိွ ဝမ္ခ်င္းယြမ္၏ ဂုဏ္သိကၡာမွာ အထင္အရွားရိွေနေလသည္။
"အားလံုးပဲမဂၤလာပါ၊ ကိုယ္ကေတာ့ ဝမ္ခ်င္းယြမ္" မိုက္ခ္မွထြက္ေပၚလာေသာအသံမွာ တည္ၿငိမ္ရင့္က်က္ၿပီး ႏူးညံ့သိမ္ေမြ့ေန၏။ ပ်င္းရိစရာေကာင္းေသာ ေနြဦးအိပ္မက္ေလးတစ္ခုလိုပင္၊ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ မဆုတ္မနစ္ျဖင့္ အဆံုးသတ္သို႔ေရာက္လာရသည္။
“ႏႈတ္ဆက္သီခ်င္းပြဲေတာ္ကို လာေပးၾကတဲ့အတြက္ အားလံုးကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္” ဟု သူေျပာလိုက္သည္။
စခရင္တစ္ခုလံုး၌ လူတိုင္း၏အီမိုတီကြန္မ်ားျဖင့္ ခ်က္ခ်င္းပင္လႊမ္းသြားေတာ့သည္။ ဝမ္ခ်င္းယြမ္ေပၚလာတိုင္း အသည္းအသန္ျဖင့္ ပန္းမ်ားေဝေနေအာင္ပို႔ေလ့ရိွေသာ ခါတိုင္းႏွင့္မတူဘဲ ယခုတြင္ေတာ့ မေရမတြက္ႏိုင္ေသာမ်က္ရည္ပံုေလးမ်ားသာ ေပၚလာေနခဲ့သည္။
Live Admin သည္ လူတိုင္းအား စကၠန႔္တစ္ရာအတြင္း အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာစကားမေျပာႏိုင္ရန္ တားျမစ္ထားၿပီးျဖစ္ေသာ္လည္း တရိွန္ထိုးတက္လာေသာ Comment မ်ားကိုေတာ့ လံုးဝမတားဆီးႏိုင္ေပ။
"ယြမ္တာ့. . . ဘာလို႔ ေနာက္ဆုတ္ရမွာလဲ ဝူး ဝူး ဝူး"
"မထြက္လို႔မရဘူးလား.. နတ္ဘုရားႀကီးေတြအားလံုး တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ထြက္သြားၾကေပမယ့္ ရွင္ေတာ့ထြက္သြားမွာမဟုတ္ဘူးလို႔ ကြၽန္မထင္ေနခဲ့တာ..."
"ငါေလး ျပင္းျပင္းထန္ထန္ကိုငိုေနပါၿပီ! ငါ့ရဲ့ တစ္ခုတည္းေသာဆႏၵက အသိုင္းအဝိုင္းထဲကိုဝင္ၿပီး နတ္ဘုရားႀကီးနဲ႔တစ္ေခါက္ေလာက္ေလး ပူးေပါင္းႏိုင္ဖို႔ပါပဲ၊ ဒါေပမယ့္ ငါေတာင္က်ိဳေရွာင္းအသံကိုမဝင္ရေသးခင္ နတ္ဘုရားႀကီးက ထြက္ၿပီတဲ့..."
ထန္ယီမင္သည္ ဘယ္ဝါက်တစ္ေၾကာင္းတစ္ေလကိုမွ အနီးကပ္ထိမၾကၫ့္ႏိုင္ခဲ့ဘဲ ၄တို႔သည္ အျခားစာမ်ားေအာက္ ေပ်ာက္ေပ်ာက္သြား၏။
Comment တိုင္း၏ေနာက္ကြယ္တြင္ေတာ့ ပရိသတ္မ်ားအားလံုး ဝမ္းနည္းေၾကကြဲေနၾကရေလသည္။
"ေတာင္းပန္ပါတယ္" ထန္ယီမင္ တိုးတိုးေလးပဲသက္ျပင္းခ်လိုက္မိသည္။ ဤသက္ျပင္းခ်သံက လူတိုင္း၏နားထဲသို႔ မိုက္ခ္မွတစ္ဆင့္ေရာက္သြားၿပီး "ကိုယ္က အခု US မွာေက်ာင္းတက္ေနၿပီး ဒီႏွစ္ဘြဲ႔ရေတာ့မယ္ဆိုတာကို လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလည္း သိမယ္ထင္ပါတယ္။ ဒီဘြဲ႔ႏွင္းသဘင္ရာသီမွာ အြန္လိုင္းအသံသြင္းတာေတြဆက္လုပ္ဖို႔အတြက္ တကယ္လည္းနည္းလမ္းမရိွလို႔ပါ"
အြန္လိုင္းအသံသြင္းစက္ဝိုင္းမွ လူအမ်ားအျပားသည္ ဤလမ္းစဥ္အတိုင္းသာ ျဖစ္ၾက၏။
ဘြဲ႔ရာသီ ၊ မဂၤလာေဆာင္ ၊ ကေလးမီးဖြားျခင္း . . .တျဖည္းျဖည္းခ်င္းျဖင့္ ရင္းႏွီးခင္မင္ခဲ့ၾကေသာ ႏွစ္ဖက္ျမင္ေလာကရိွမိတ္ေဆြမ်ားမွာ တစတစေဝးကြာသြားၾကၿပီး မသိလိုက္ဘဲ တကြဲတျပားျဖစ္သြားခဲ့ရသည္။ တစ္ခ်ိဳ႕မွာ ေက်ာက္စရစ္ခဲေလးမ်ားအသြင္သို႔ ေျပာင္းသြားၾက၏။ အခ်ိဳ႕ကေတာ့ ထိုေက်ာက္စရစ္ခဲေလးမ်ားကို အလႊာမ်ားစြာျဖင့္ထုပ္ပိုးထားၿပီး ေနာက္ဆံုးတြင္ေတာ့ ေတာက္ပေသာအျဖဴေရာင္ပုလဲလံုးေလးအျဖစ္ ေျပာင္းလဲသြားၾကသည္။
ထန္ယီမင္သည္ သူကိုယ္တိုင္လည္း ပုလဲတစ္လံုးျဖစ္လာကာ လူတိုင္း၏ႏွလံုးသားထဲ၌ ေနြးေထြးေသာအလင္းေရာင္ကို ခ်န္ထားခဲ့ႏိုင္ရန္သာ ေမ်ွာ္လင့္ခဲ့သည္။
မိုက္ခရိုဖုန္းသည္ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းႏွင့္နီးကပ္ေနၿပီး သူ႔အသက္ရႈသံကိုေတာင္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းမွတ္တမ္းတင္ေန၏။
"တကယ္ေတာ့ မင္းတို႔ အရမ္းဝမ္းနည္းေနစရာ မလိုပါဘူး" ဟု သူေျပာလိုက္သည္။ " ကိုယ္က အနားယူေတာ့မွာဆိုေပမယ့္ ဒီတိုင္းႀကီးေလထဲမွာေပ်ာက္သြားမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ္က ဒီမွာရိွေနတုန္းပဲ။ Weibo ကိုလည္း ဖ်က္ပစ္မွာမဟုတ္သလို QQ အေကာင့္ကိုလည္း ဒီတိုင္းထားမွာ၊ ကိုယ္အသံသြင္းခဲ့တဲ့ ေရဒီယိုဒရာမာေတြအားလံုး မင္းတို႔အႀကိဳက္ဆံုးစာရင္းထဲမွာ ရိွေနၪီးမွာေလ "
"ကိုယ္ႏႈတ္ထြက္ေတာ့မယ္ဆိုတာက ေပ်ာက္သြားၿပီလို႔ မဆိုလိုဘူး"
လက္ရိွအြန္လိုင္းအသံသြင္းအသိုင္းအဝိုင္းသည္ ယခင္ကလိုမရိုးရွင္းေတာ့ဘဲ လူမ်ားအၾကားဆက္ဆံေရးမ်ားက ပိုမိုရႈပ္ေထြးလာၿပီး မၾကာခဏဆိုသလို တိုင္ၾကားမႈမ်ားရိွလာကာ အပတ္တိုင္းတစ္ေယာက္ေယာက္ေတာ့ ေရြးခ်ယ္ခံရေလသည္။ သူစထြက္လာကတည္းက ထန္ယီမင္သည္လည္း ဤမ်ွ "ရိုးသားျဖဴစင္သူ" မဟုတ္ေပ။ သူ႔အား ႏိႈက္ႏိႈက္ခြၽတ္ခြၽတ္ လိုက္ေနွာင့္ယွက္မႈမ်ားကေတာ့ အနည္းႏွင့္အမ်ားရိွေနေသးသည္။
သို႔ေသာ္ အႀကိမ္ေပါင္းမည္မ်ွပင္ ရိုက္ခ်ခံရၿပီးမည္မ်ွပင္မည္းေမွာင္ေနပါေစ CV တစ္ေယာက္အေနျဖင့္ စကားေျပာေနရေသးသည္။
ထန္ယီမင္သည္ အလြန္ကံေကာင္းခဲ့ၿပီး လြန္ခဲ့သၫ့္ႏွစ္အနည္းငယ္အတြင္း လက္ရာမ်ားစြာကို ထုတ္လုပ္ႏိုင္ခဲ့သည္။ အဓိကဇာတ္ရုပ္ သို႔မဟုတ္ အရံဇာတ္ေကာင္၊ အသက္ႀကီးရင့္ေသာသူ သို႔မဟုတ္ Danmei မ်ား စသျဖင့္... ဤပေရာဂ်က္မ်ားသည္ သူ႔ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈ၏ ပံုေဆာင္ခဲမ်ားျဖစ္ခဲ့ကာ ေဖ်ာ္ေျဖပြဲတိုင္းတြင္လည္း ၁၀၀% အျပည့္ အားစိုက္ထုတ္ထားသည္ဟု ဂုဏ္ယူစြာေျပာႏိုင္ေလသည္။
ဇာတ္ေကာင္တစ္ခုစီသည္ သူ႔ေၾကာင့္အသက္ရွင္သန္လာခဲ့ၿပီး ဇာတ္ေကာင္တစ္ခုခ်င္းစီေၾကာင့္လည္း သူသည္ ရင့္က်က္တည္ၿငိမ္ကာ အားေကာင္းလာခဲ့သည္။
"ကိုယ့္ကို အမ်ားႀကီးခ်စ္ေပးခဲ့လို႔ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္" ထန္ယီမင္ရယ္ေမာလိုက္၏။ "ဒီေန့ေတာ့ မင္းတို႔ကို အခ်စ္ေတြ ျပန္ေပးပါရေစ"
ဧၫ့္သည္မ်ားသည္ စင္ျမင့္ေပၚသို႔ တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ဝင္ေရာက္လာၾကၿပီး အစီအစဉ္ကိုလည္း ျဖည္းျဖည္းခ်င္းသာ ဆက္လုပ္သြားၾကသည္။ အခ်ိဳ႕ေသာ အစီအစဉ္မ်ားသည္ ထူးဆန္းေနၿပီး အခ်ိဳ႕ေသာ အစီအစဉ္မ်ားကေတာ့ စိတ္လႈပ္ရွားဖြယ္ေကာင္း၏။ သူတို႔၏ေဖ်ာ္ေျဖပြဲၿပီးဆံုးသြားေသာဧၫ့္သည္တိုင္းသည္ ဝမ္ခ်င္းယြမ္အား ၄တို႔၏ေနာက္ဆံုးခံစားခ်က္မ်ားကို ေဖာ္ျပသြားၾကသည္။
လူတိုင္းသည္ ဝမ္ခ်င္းယြမ္အား ေကာင္းခ်ီးမ်ားေပးပို႔ခဲ့ၾကၿပီး သံုးဖက္ျမင္ေလာက၌ အေကာင္းဆံုးျဖစ္လာေစရန္ ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းေပးၾကကာ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ျပန္လာႏိုင္မည့္ အခြင့္အေရးရၪီးမည္ဟု ေမ်ွာ္လင့္ေနခဲ့ၾကသည္။
ထန္ယီမင္က “တကယ္ေတာ့ ကိုယ္က မင္းနဲ႔တို႔အရမ္းနီးစပ္ေနေသးတယ္။ ၿပီးေတာ့ အနာဂတ္မွာလည္း ျပန္ဆံုႏိုင္မွာပါ”
ဧၫ့္သည္စရင္းမွာ အလြန္မ်ားျပားလြန္းေသာေၾကာင့္ ေဘာ့စ္ျဖစ္သူဒုတိယသားက ဧၫ့္သည္တစ္ဦးစီအတြက္ ၁၂ မိနစ္ခန္႔သာ ခြင့္ျပဳေပးခဲ့သည္။ ဧည့္သည္တိုင္းလိုလို မိုက္ခရိုဖုန္းႏွင့္မခ်ိတ္ဆက္ခင္တြင္ အခ်ိန္ပိုလံုးဝမယူၾကရန္ ဒုတိယသားဆီမွ သတိေပးခ်က္အခါတစ္ေထာင္ေလာက္ရေလ၏။ ပရိသတ္ထဲမွအမ်ားစုသည္ ေက်ာင္းသားမ်ားျဖစ္ၾကသည့္အတြက္ ဝမ္ခ်င္းယြမ္၏ႏႈတ္ဆက္သံကို မၾကားရမခ်င္း အနားယူၾကမည္မဟုတ္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤသီခ်င္းႏႈတ္ဆက္ပြဲသည္လည္း အရမ္းအခ်ိန္ၾကာ၍မရေပ။
သို႔ေသာ္ ဤေလလိႈင္းထဲတြင္စကားေျပာဆိုေနၾကသူမ်ားသည္ ၄တို႔၏ခံစားခ်က္မ်ားကို လံုးဝမထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ခဲ့ေပ။
မိုက္ခရိုဖုန္းထဲ၌ တိုက္ရိုက္ငိုေႂကြးေနေသာ အစီအစဥ္မွဴးတစ္ၪီးရိွ၏။ သူမလည္း တစ္ခ်ိန္တုန္းက အစီအစဥ္တင္ဆက္သူအသစ္ေလးတစ္ၪီးျဖစ္ခဲ့ကာ ဝမ္ခ်င္းယြမ္ႏွင့္ ပူးေပါင္းတင္ဆက္ဖူးခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္တုန္းကေတာ့ သူမသည္ အေတြ့အႀကံဳႏုနယ္ေသးေသာေၾကာင့္ အမွားမ်ားစြာလုပ္မိခဲ့ၿပီး မူရင္းစာအုပ္ပရိသတ္မ်ားက ျပင္းျပင္းထန္ထန္ေဝဖန္ခဲ့ၾက၏။ ထိုဒရာမာကိုထုတ္ေဝၿပီးေနာက္ သူမအား စိတ္ရွည္စြာျဖင့္ ျပႆနာကိုခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာရန္ကူညီေပးခဲ့ေသာ ဝမ္ခ်င္းယြမ္ေၾကာင့္သာ သူမ၏ယံုၾကည္မႈမ်ား ျပန္လည္ရရိွလာၿပီး ေနာက္ဆံုးတြင္ အရႈံးမေပးဘဲ ဆက္ႀကိဳးစားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
သူမတြင္ ေျပာစရာစကားမ်ား မေရမတြက္ႏိုင္ေအာင္ရိွေနေသာ္လည္း ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းကိုသာ ထပ္ခါတလဲလဲေျပာေနႏိုင္ခဲ့၏။
ဝမ္ခ်င္းယြမ္သည္ အလြန္ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားကာ သူသည္ လူမ်ားစြာကိုလည္း အကူအညီေပးခဲ့ၿပီး သူႏွင့္ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ဖူးသူအားလံုးက သူ႔အား ခ်ီးက်ူးၾကေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူတိုင္းသည္ ၄တို႔အားသတ္မွတ္ေပးထားေသာအခ်ိန္ကိုေက်ာ္လြန္၍ စကားမ်ားထပ္ေျပာၾကျခင္းေၾကာင့္ ေနာက္ပိုင္းေဖ်ာ္ေျဖမႈမ်ားအတြက္ အခ်ိန္နည္းပါးသြားခဲ့သည္။
ရွန္းခ်ိဳက္၏ပရိုဂရမ္သည္ ေနာက္ဆံုးဇာတ္သိမ္းတြင္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သီခ်င္းပြဲေတာ္ၿပီးဆံုးမည့္အခ်ိန္ႏွင့္တြက္ပါက သူ႔အတြက္အခ်ိန္သိပ္မက်န္ေတာ့ေပ။
သူ႔အစီအစဥ္မစတင္မီတြင္ ဒုတိယသားက သူ႔မူရင္း ၁၂ မိနစ္ပရိုဂရမ္အတြက္အခ်ိန္ကို ယခု တြင္ေတာ့ ၅ မိနစ္အျဖစ္သာ ခ်ံဳ႔လိုက္ရသျဖင့္ သူမတြင္အျပစ္ရိွေၾကာင္း ၊ ထို႔အျပင္ မိုက္ခရိုဖုန္းေရ႔ွ၌ စကားအရွည္ႀကီးမေျပာဖို႔ ေမ်ွာ္လင့္ပါေၾကာင္း ေျပာလာခဲ့သည္။ သူႏွင့္ဝမ္ခ်င္းယြမ္တို႔သည္ ရင္းႏွီးေသာပုဂၢိုလ္ေရးဆက္ဆံမႈရိွသျဖင့္ ေနာက္ပိုင္းမွေအးေဆးစကားေျပာလည္း အဆင္ေျပသည္ဟုေျပာ၏။
"အဆင္ေျပပါတယ္" ရွန္းခ်ိဳက္ ဤစကားတစ္ခြန္းသာ ျပန္ေျဖလိုက္၏။ "ငါးမိနစ္ေတာင္ မၾကာဘူး"
"ဘာလို႔လဲ?"
"ကြၽန္ေတာ္က သီခ်င္းဆိုၿပီးတာနဲ႔ၿပီးၿပီ"
သူ႔လက္ေခ်ာင္းမ်ားကို ကီးဘုတ္ေပၚတြင္လႈပ္ရွားလိုက္ၿပီး စာတစ္ေၾကာင္းရိုက္ထၫ့္လိုက္၏ - " ကြၽန္ေတာ္ဆိုလိုက္တဲ့သီခ်င္းကပဲ ကြၽန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာကို ေဖာ္ျပသြားမွာ "
ခ်စ္ျခင္းမ်ားအတြက္ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းဝန္ခံျခင္းႏွင့္ ခြဲခြာႏႈတ္ဆက္ျခင္းဟူေသာ ေဆာင္ပုဒ္ႏွစ္ခုႏွင့္ကိုက္ညီေစရန္အတြက္ ရွန္းခ်ိဳက္ေရြးခ်ယ္ထားေသာသီခ်င္းသည္ The Little Prince ေတးဂီတျပဇာတ္မွ "Puisque c'est ma rose" သီခ်င္းသာျဖစ္သည္။
ႏွင္းဆီပန္းအတြက္ သီခ်င္း။
ဤကမ႓ာေပၚတြင္ ႏွင္းဆီပန္းေထာင္ေသာင္းခ်ီ၍ရိွေသာ္လည္း ႏွင္းဆီတစ္ပြင့္တည္းသာလ်ွင္ သင့္အတြက္ထူးျခား၏။
ႏွင္းဆီဆိုတာ ဘာလဲ. . . အတိအက်ေျပာရင္ အခ်စ္လား?? အိပ္မက္လား?? စိတ္ကူးလား?? ဒါမွမဟုတ္ တျခားလူလား?? ... မေရမတြက္ႏိုင္သည့္ အဓိပၸါယ္မ်ားရိွေနေသာ္လည္း ရွန္းခ်ိဳက္၏မ်က္လံုးထဲတြင္ေတာ့ ဝမ္ခ်င္းယြမ္က သူ႔ႏွင္းဆီပြင့္ပင္။
အခုလည္း ဒီသီခ်င္းျဖင့္ သူ႔ႏွင္းဆီပန္းကို ျမႇဳပ္ႏွံေတာ့မည္ျဖစ္သည္။
ႏူးညံ့ေအးေဆးကာ သာယာၿငိမ့္ေညာင္းေသာအသံေလးက တျဖည္းျဖည္းပ်ံ့လြင့္လာ၏။
ဤသည္မွာ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ျဖစ္ေၾကာင္းထင္ရွားေသာ္လည္း ေကာင္ေလး၏အသံေလးမွာ ၾကားရသူတိုင္း၏နားထဲသို႔ တျဖည္းျဖည္းစိမ့္ဝင္သြားၿပီး ႏွင္းဆီသင္းရနံ႔ေလးရႉရိႈက္လိုက္ရသကဲ့သို႔ပင္။
ေကာင္ေလးက ေတးသြားႏွင့္အတူ ဆက္လက္သီဆိုေနခဲ့၏-
"ဒီကမ႓ာေပၚမွာ ႏွင္းဆီပန္းတစ္ပြင့္ရိွမယ္
လမ္းသြားလမ္းလာေတြရဲ့အျမင္မွာေတာ့
တျခားႏွင္းဆီေတြလိုပါပဲ. . .
ဒါေပမယ့္ ႏွင္းဆီေတြၾကားကျခားနားခ်က္ကို ငါပဲသိတယ္
ဘယ္သူကမွလည္း သူတို႔ကိုမယဉ္ပါးသလို
သူတို႔ကလည္း ဘယ္သူ႔ကိုမွမယဉ္ပါးၾကဘူး
ငါ့ႏွင္းဆီပန္းေလးနဲ႔ေတာ့ လံုးဝမတူဘူးေပါ့"
အမွန္ပင္။ မင္းသားငယ္ေလးက ႏွင္းဆီပန္းတစ္ပြင့္အေပၚ ယဉ္ပါးခဲ့၏။
ရွန္းခ်ိဳက္ကလည္း ထန္ယီမင္ကို ယဉ္ပါးခဲ့သည္။
ထန္ယီမင္မသိလိုက္ခင္တြင္ ေကာင္ေလးက သူ႔ဝါက်ႏွင့္အသံထြက္သတ္ပံုမ်ားကို ထန္ယီမင္မသိႏိုင္ေလာက္သည္အထိ လွၫ့္ပတ္သြားလိုက္၏။
"သူတို႔ကို ေရေလာင္းေပးတယ္
သူတို႔ကို ကာကြယ္ေပးတယ္
သူတို႔ေျပာတာကို နားေထာင္ရတာ သေဘာက်တယ္
ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ သူတို႔က ငါ့ႏွင္းဆီပန္းေတြမို႔လို႔
ငါ သူတို႔ကိုေစာင့္ေရွာက္တယ္
ငါ သူတို႔ကိုေျဖသိမ့္ေပးတယ္
သူတို႔ကိုခ်စ္တယ္
ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ သူတို႔ကငါ့ႏွင္းဆီပန္းေတျြဖစ္လို႔ပါ"
ကီလိုမီတာေသာင္းႏွင့္ခ်ီကြာေဝးေသာ အျခားတစ္ဖက္ျခမ္းရိွထန္ယီမင္သည္ မသိစိတ္ကသူ႔နားၾကပ္ကို လက္ႏွစ္ဘက္ျဖင့္ဖိကပ္လိုက္မိၿပီး တသြင္သြင္စီးဆင္းေနေသာစမ္းေခ်ာင္းကဲ့သို႔ သီခ်င္းသံေလးကို နားေထာင္ေနမိသည္။
ထန္ယီမင္သည္ ရွန္းခ်ိဳက္၏သီခ်င္းဆိုသံအား အႀကိမ္မ်ားစြာၾကားဖူး၏။
ေကာင္ေလးသီဆိုေသာအသံသည္ ၾကည္လင္ေသာေနြဦးေလးကဲ့သို႔ ႏွလံုးသားထဲသို႔စီးဝင္သြားၿပီး ႏိႈင္းလို႔ေတာင္မရေသာ တက္ႂကြမႈမ်ားကိုသယ္ေဆာင္လာေလ့ရိွသည္။
ဒါေပမယ့္ ဒီတစ္ႀကိမ္မွာေတာ့ ရွန္းခ်ိဳက္၏သီခ်င္းဆိုသံက တူညီျခင္းမရိွခဲ့ေပ။
ေတာအုပ္ႀကီးကိုေလာင္ကြၽမ္းေတာ့မၫ့္ မီးပြားတစ္ခု သို႔မဟုတ္ မိုးအံု႔ေသာေန့တြင္ထြက္ေပၚလာသည့္ ပထမဆံုးအလင္းေရာင္ကဲ့သို႔ သူသီဆိုေနပံုႏွင့္ပတ္သက္၍ နားမလည္ႏိုင္ေသာ အရာတစ္ခု ရိွေနေလသည္။ ထိုအရာကို သီခ်င္းထဲတြင္ထည့္ဝွက္ထားၿပီး တျဖည္းျဖည္းျခင္း ေဖာ္ျပေနျခင္းျဖစ္၏။
ထန္ယီမင္ : "..."
နားၾကပ္ထဲမွသီခ်င္းဆိုသံကို တံု႔ဆိုင္းစြာ နားေထာင္ရင္းျဖင့္ မသိစိတ္က သူ႔လက္ေခ်ာင္းမ်ားကိုတင္းတင္းဆုပ္ထားမိသည္။
သူအၾကားမွားၿပီး အေတြးေတြမ်ားေနျခင္းျဖစ္မည္ဟု ေမ်ွာ္လင့္မိေသာ္လည္း သီခ်င္းထဲတြင္ပါရိွေသာခံစားခ်က္မ်ားက ရုတ္ခ်ည္းဆိုသလို လ်စ္လ်ူမရႈႏိုင္ေလာက္သည္အထိ ျပည့္လ်ွံက်လာ၏။
ဒါကိုေတာင္နားမလည္ပါက သူ႔ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈအေတြ့အႀကံဳမ်ားအားလံုး အလဟသျဖစ္သြားေတာ့မည္ပင္။
ရွန္းခ်ိဳက္ေျပာသလိုပင္၊ သူသီဆိုေသာသီခ်င္းက သူ႔စိတ္ထဲရိွ တိုက္ရိုက္မေျပာဝံ့ေသာစကားလံုးမ်ားအား ေျပာျပေပးလိမ့္မည္သာ။
ေနာက္ဆံုးသီခ်င္းသံက်သြားသည္ႏွင့္ ရွန္းခ်ိဳက္၏ “ႏွင္းဆီပန္းသီခ်င္း” သည္လည္း ၿပီးဆံုးသြားခဲ့သည္။
"ခြဲခြာရေတာ့မယ့္အခ်ိန္မွာ
လ်ိႈ႔ဝွက္ခ်က္တစ္ခုေလာက္ ေျပာျပခ်င္ေသးတယ္
ႏွင္းဆီပန္းအေပၚ ေပးခဲ့တဲ့အခ်ိန္ေတြက
အေရးႀကီးဆံုးပါပဲ"
သူ႔ပရိတ္သတ္မ်ား နားလည္လိုက္သလားကိုေတာင္ သူ ဂရုမစိုက္ႏိုင္ေပ။ သူ႔သီခ်င္းဆိုသံ၊ သူ႔ႏွလံုးသားႏွင့္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းမေဖာ္ျပႏိုင္ေသာ သူ႔ခံစားခ်က္မ်ားကို သူ႔ႏွင္းဆီပန္းနားလည္သြားႏိုင္ရန္သာ သူေမ်ွာ္လင့္မိသည္။
သီခ်င္းဆိုျခင္း ၿပီးဆံုးသြား၏။
သီခ်င္းဆိုၿပီးေနာက္ စကားတစ္ခြန္းမွမေျပာေလဘဲ ရွန္းခ်ိဳက္တစ္ေယာက္ မိုက္ခရိုဖုန္းဆီမွ အလ်င္အျမန္ထြက္သြားလိုက္သည္။ သူအေစာပိုင္းကေျပာခဲ့သည့္အတိုင္း ဆုေတာင္းစကားမ်ားေျပာေနဖို႔ တစ္ကယ္မလိုအပ္ေပ။ ဤသီခ်င္းက သူ႔ခံစားခ်က္အားလံုးကို သယ္ေဆာင္ေပးသြားမည္ျဖစ္သည္။
စခရင္ေပၚတြင္ေတာ့ မက္ေဆ့ခ်္မ်ားျဖင့္ ျပၫ့္ႏွက္ေနေလသည္။ လူမ်ားစြာတို႔သည္ ဤသီခ်င္းကို တစ္ခါမွမၾကားဖူးၾကေသာ္လည္း သီခ်င္းထဲမွထြက္လာေသာ အခ်စ္ဇာတ္လမ္းေလးေၾကာင့္ အားလံုးလိုလို ဝမ္းနည္းမႈမ်ားျဖင့္ လႊမ္းၿခံဳသြားေတာ့သည္။
ဝမ္ခ်င္းယြမ္သည္ ရွန္းခ်ိဳက္၏ႏွင္းဆီတစ္ပြင့္ျဖစ္ရံုမ်ွသာမက မေရမတြက္ႏိုင္ေသာ ပရိသတ္မ်ား၏ႏွလံုးသားတြင္ရိွေနသည့္ ပန္းတစ္ပြင့္ျဖစ္ေနခဲ့သည္။
သူတို႔အားလံုးသည္ ပန္းတစ္ပြင့္ေၾကာင့္သာ ယဉ္ပါးခဲ့ၾကၿပီး ထိုပန္းပြင့္ထြက္သြားသၫ့္တိုင္ ပန္းပြင့္ေလးအား ဘယ္ေသာအခါမွ ေမ့ႏိုင္မည္မဟုတ္ေပ။
- - - - - - - - -
ငန္းေပါက္ေလး မိုက္ခရိုဖုန္းမွထြက္သြားစဥ္တြင္ ထန္ယီမင္စကားသြားေျပာခ်င္လာသည္။
သို႔ေသာ္ ႏွစ္ေယာက္အၾကား စကားေျပာခန္းကိုဖြင့္ၾကၫ့္လိုက္ၿပီးေနာက္ ဘာစေျပာရမွန္းမသိျဖစ္ေနခဲ့သည္။
သူတို႔ႏွစ္ၪီးသည္ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာေအာင္သိကြၽမ္းခဲ့ၾကၿပီး အခ်ိန္တိုအတြင္း ရင္းႏွီးလာၾက၏။
ရွန္းခ်ိဳက္သည္ ထန္ယီမင္၏စိတ္ရႈပ္ေထြးမႈမ်ားကို ျမင္ေတြ့ခဲ့ၿပီး ထန္ယီမင္သည္လည္း ရွန္းခ်ိဳက္၏ ထိလြယ္ရွလြယ္ျဖစ္မႈမ်ားကို ၾကားသိခဲ့ရသည္။
ထန္ယီမင္၏လက္ေခ်ာင္းမ်ားသည္ ကီးဘုတ္ေပၚတြင္ေျပးလႊားေနၿပီး တစ္စံုတစ္ခုကိုေျပာခ်င္လိုက္ ထိုစကားလံုးကိုျပန္ဖ်က္ပစ္လိုက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္တည္းအလုပ္ရႈပ္ေနေတာ့သည္။
သူသည္ ငန္းေပါက္ေလးကို ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေျပာလိုၿပီး ေတာင္းပန္စကားလည္း ဆိုခ်င္ေနေသးသည္။
သူျပန္ဖ်က္ၿပီးသည္ႏွင့္ ေလ်ာ့သြားေသာစာေၾကာင္းအစား ေျပာခ်င္ေသာစကားမ်ားက ထပ္ထပ္၍သာ တိုးလာခဲ့သည္။ ထန္ယီမင္သည္ ေတြေဝတံု႔ဆိုင္းေနေသာသူ႔ကိုယ္သူေလွာင္ရယ္မိ၏။ သူသည္ အျခားသူမ်ားအား သာမန္အတိုင္းသာ ႏႈတ္ဆက္စကားေျပာႏိုင္၏ ... သို႔ေသာ္ ခ်ိဳက္ခ်ိဳက္အတြက္ဆိုပါက သူသည္ နာက်င္မႈအားတတ္ႏိုင္သမ်ွေလ်ွာ့ခ်ေပးခ်င္ေနမိသည္။
သူမည္သို႔ေျပာဆိုရမည္ကို မစုစည္းႏိုင္ခင္မွာပင္ ဒုတိယသားက သူ႔ကို အျမန္ရွာေတြ့သြား၏။
[က်ိဳေရွာင္းအသံ -- ဒုတိယသား] : နင္ဘာလုပ္ေနတာလဲ??
[က်ိဳေရွာင္းအသံ -- ဒုတိယသား] : နင္မိုက္ခရိုဖုန္းယူဖို႔ အခ်ိန္ေရာက္ေနၿပီေလ၊ ငါတို႔ အခုထိ ဘာသံမွကို မၾကားရေသးဘူး
[က်ိဳေရွာင္းအသံ -- ဒုတိယသား] : ငါပဲမရပ္မနား အာလူးဖုတ္ေနရတယ္
ယီမင္ ခ်င္းယြမ္ : ငါ ရိွေနတယ္
သူႏွင့္ရွန္းခ်ိဳက္၏ စကားေျပာခန္းအတြင္းရိွ မပို႔ရေသးေသာစကားလံုးမ်ားကိုတစ္ခ်က္ၾကၫ့္လိုက္ၿပီး ေနာက္ဆံုးတြင္ ပိတ္ထားလိုက္ေတာ့သည္။
သူ အလ်င္စလိုလုပ္ဖို႔မလိုေပ။ သီခ်င္းႏႈတ္ဆက္ပြဲၿပီးတဲ့အထိေစာင့္ၿပီး ငန္းေပါက္ေလးႏွင့္ စကားေျပာမည္သာ။
ထို႔ေၾကာင့္ ထန္ယီမင္သည္ မိုက္ခရိုဖုန္းဆီသို႔သာ ျပန္သြားလိုက္သည္။
အစီအစဉ္တင္ဆက္သူသည္ ေနာက္ခံေတးဂီတကို ေပ်ာ့ေပ်ာင္းေျပေလ်ာ့ေစေသာ ေတးဂီတသံေလးအျဖစ္ ေျပာင္းလဲထားၿပီး ဤစႏၵယားႏွင့္တေယာသံေပါင္းစပ္သံမွာ နားဆင္သူတိုင္း၏နားထဲသို႔ ပ်ံ့လြင့္ေနခဲ့၏။
ႏႈတ္ဆက္ရေတာ့မည့္အခ်ိန္ ေရာက္ေနၿပီဆိုတာကို လူတိုင္းသိေနၾကေလသည္။
ဆယ့္ႏွစ္နာရီ ထိုးၿပီျဖစ္သည္။
ဒ႑ာရီပံုျပင္အမ်ားစုတြင္ေတာ့ ညဆယ့္ႏွစ္နာရီသည္ ေမွာ္ဆန္ေသာအခ်ိန္ျဖစ္၏။
တကယ္ေတာ့ ဆယ့္ႏွစ္နာရီဆိုသည္မွာ တစ္ေန့တာ၏အဆံုးသတ္ကိုကိုယ္စားျပဳျပီး ေန့သစ္တစ္ခုေရာက္လာေတာ့မည္ကို ရည္ၫႊန္းေလသည္။
ထန္ယီမင္လည္း မိုက္ခရိုဖုန္းမွတစ္ဆင့္ စကားအမ်ားႀကီးေျပာခဲ့၏။
သူ႔ကိုခ်စ္ေသာပရိတ္သတ္မ်ား၊ ကူညီေပးၾကသည့္သူငယ္ခ်င္းမ်ားအားလံုးကို အလြန္ေက်းဇူးတင္ေနမိသည္။ သူသည္ အြန္လိုင္းအသံသြင္းအသိုင္းအဝိုင္း၌ ႏွစ္အေတာ္ၾကာၾကာျဖတ္သန္းခဲ့ၿပီး ခံစားခ်က္ေပါင္းစံုကို ျပန္အမွတ္ရေနခဲ့၏။
"ကြၽန္ေတာ့္အေနနဲ႔ လူေတြအမ်ားႀကီးနဲ႔လည္းေတြ့ခဲ့ရၿပီး လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလည္း ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ဆံုခဲ့ၾကပါတယ္" ေတးဂီတသံက ပ်ံ့လြင့္ေနၿပီး သူ႔အသံကလည္း သံစဥ္တစ္ေလ်ွာက္ေမ်ာလြင့္ေနေသာ ကႏူးေလွေလးတစ္စင္းလိုပင္။ " ပိုေကာင္းမြန္တဲ့ ဝမ္ခ်င္းယြမ္ျဖစ္ခြင့္ေပးတဲ့ မင္းတို႔ရဲ့ခ်စ္ျခင္းေမတၲာအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္"
ဒါသည္ ဝမ္ခ်င္းယြမ္၏ ပရိသတ္အားလံုးအေပၚ ေက်းဇူးတင္ဝန္ခံခ်က္ပင္။
တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ ဤသည္မွာ ထန္ယီမင္က ရွန္းခ်ိဳက္အား ႏႈတ္ဆက္လိုက္ေသာပြဲျဖစ္၏။
သူသည္ ရွန္းခ်ိဳက္၏ကမ႓ာႀကီးတစ္ခုလံုးကို လင္းထိန္ေစေသာအလင္းတန္းတစ္ခုျဖစ္ခဲ့သည္ကို ထန္ယီမင္ဘယ္ေသာအခါမွ သိမည္မဟုတ္ေပ။
ကြန္ရက္၏ အစိတ္အပိုင္းတစ္ခု၊ ေထာင့္ေလးတစ္ေနရာတြင္ေတာ့ တစ္စံုတစ္ဦးသည္ တိတ္တဆိတ္နာက်င္ေနခဲ့၏။
စခရင္ေပၚ၌ ငိုရိႈက္သံမ်ား မေရမတြက္ႏိုင္ေအာင္ဖံုးလႊမ္းေနသည္မွာ အလြန္ၾကာလွၿပီျဖစ္ၿပီး ဤမိနစ္အနည္းငယ္ေလးအတြင္း၌ ဝမ္ခ်င္းယြမ္မွာစိတ္ေျပာင္းသြားၿပီး ဤအသိုင္းအဝိုင္း၌ ဆက္ေနၪီးမည္ဟု အားလံုးက ေမ်ွာ္လင့္ေနခဲ့ၾက၏။
ဒါေပမယ့္ လံုးဝမျဖစ္ႏိုင္ေပ။
ထန္ယီမင္သည္ စိတ္ပိုင္းျဖတ္ထားသူတစ္ဦးျဖစ္ၿပီး သူ႔ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ားသည္လည္း မ်ားေသာအားျဖင့္အတည္သာျဖစ္သည္။
သူ႔လက္ေခ်ာင္းထိပ္မ်ားက စာရြက္အနည္းငယ္ကိုဆြဲယူလိုက္ၿပီး စာမ်က္ႏွာမ်ားအားလွန္ေလွာေနသံက ေရဒီယိုလိႈင္းတစ္ေလ်ွာက္ ပ်ံ့လြင့္သြား၏။
"က်န္ေသးတဲ့မိနစ္နည္းနည္းေလးကို" သူဆက္ေျပာလိုက္သည္။ "လူတိုင္းအတြက္ ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ဖတ္ျပေပးမယ္"
တစ္စံုတစ္ေယာက္က သူဘာဖတ္ျပမွာလဲဟု ေမးလာ၏။
“The Little Prince” ဟု သူျပန္ေျဖလိုက္သည္ ။ " ေနာက္ဆံုးပိတ္မွာ မင္းသားေလးက ေသသြားခဲ့တာမဟုတ္ဘဲ သူ႔ျဂဳလ္ဆီကိုျပန္ထြက္ခြာသြားခဲ့တာကို အားလံုးသတိရေပးၾကပါ "
သူအသံထြက္ဖတ္ျပမည္မွာ မူရင္းဝတၴုေတာ့ မဟုတ္ေပ။
မင္းသားငယ္ေလးႏွင့္ေလယာဉ္မွဴးတို႔ ႏႈတ္ဆက္သၫ့္အခ်ိန္တြင္ ေနာက္ဆံုးသီဆိုခဲ့ေသာ ျပဇာတ္ထဲရိွသီခ်င္းျဖစ္၏။
"ေကာင္းကင္ႀကီးဆီက ငါ့မင္းသားေလး
ၾကယ္ေတြဆီကေနစတင္တယ္
ပ်ံလႊားငွက္ေတြက သူ႔ကိုေခၚလာေပးၿပီး
ငါ့စိတ္ကူးစိတ္သန္းေတြကို ကြန္႔ျမဴးလာေစတယ္"
The Little Prince ထက္ ပိုေနြးေထြးေသာ၊ ႏႈတ္ဆက္စကားဆိုရန္သင့္ေလ်ာ္ေသာ ေနာက္ထပ္ဇာတ္လမ္းဟူ၍ မရိွႏိုင္ေတာ့ေပ။
"မင္းသားေလးက အမည္မသိၿဂိဳလ္ျဖစ္တဲ့
ဘာမွမရိွတဲ့ေနရာကေန ေရာက္လာခဲ့တယ္
အခု သူ ဒီကေနထြက္သြားၿပီဆိုေပမယ့္
သူ႔ရုပ္ရည္ေလးကို ငါဘယ္ေတာ့မွေမ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး"
ေန့ညကြာျခားေနေသာ အျခားတစ္ေနရာတြင္ေတာ့ ရွန္းခ်ိဳက္သည္ နားၾကပ္မွထြက္လာေသာ အသံကိုနားေထာင္ရင္း ၿငိမ္သက္စြာျဖင့္ သူ႔ေျခေထာက္သူဖက္ထားမိသည္။
ဤမင္းသားေလးသည္ သူတစ္ခါမွကိုနားမလည္ခဲ့ေသာ မင္းသားေလးျဖစ္၏။
ႏွင္းဆီပန္း၏မာန၊ ေျမေခြး၏ႏူးညံ့သိမ္ေမြ့မႈ၊ ေႁမြ၏အထီးက်န္မႈတို႔ကို သူအတိအက်နားလည္ေသာ္လည္း မင္းသားေလး၏ႏွလံုးသားကိုမူ သူနားမလည္ခဲ့ေပ။
သူ႔ၿဂိဳလ္ေပၚကဆင္းသက္လာခ်ိန္မွာ မင္းသားငယ္ေလးက ဘာကိုရွာေနခဲ့တာလဲလို႔ သူေတြးမိခဲ့သည္။ လက္တြဲေဖာ္ကို ရွာေနတာလား?? ဘဝရဲ့အဓိပၸာယ္ကို ရွာေနတာလား?? ဒါမွမဟုတ္ တျခားႏွင္းဆီတစ္ပြင့္ကို ရွာေနခဲ့တာလား??
မင္းသားေလးသည္ ဤေလာကႀကီးအတြင္းစြန႔္စားရင္း မ်ားစြာေသာအရာမ်ားကို ျမင္ဖူးခဲ့ေသာ္လည္း သူ႔ႏွလံုးသားထဲတြင္ရိွေနေသာ ပန္းပြင့္ေလးေနရာကိုေတာ့ မည္သူ႔ကိုမွအစားမထိုးႏိုင္ခဲ့ေပ။
ရွန္းခ်ိဳက္သည္လည္း တစ္ခါတစ္ရံတြင္ မင္းသားေလးကဲ့သို႔ ခံစားရ၏။
သူ႔တြင္ ေရာက္တက္ရာရာေျပာဆိုႏိုင္ေသာသူငယ္ခ်င္းမ်ား၊ အရာရာတိုင္းကို ပ်ံသန္းသယ္ေဆာင္ႏိုင္သည့္သူ႔ေျခေထာက္မ်ား၊ သူ႔ခံစားခ်က္ေတြကို ေဖာ္ျပႏိုင္သည့္ သီခ်င္းဆိုသံမ်ားရိွေလသည္။
သို႔ေသာ္ သူ႔ႏွလံုးသားထဲတြင္ေတာ့ ေပ်ာက္ဆံုးေနေသာတစ္စံုတစ္ေယာက္ရိွေန၏။ ထို႔ေၾကာင့္ အဆံုးမရိွေသာရႈေမ်ွာ္ခင္းမ်ားကို ျမင္ခဲ့ရလ်ွင္ေတာင္ သူ႔ႏွလံုးသားထဲရိွကြက္လပ္ေလးကို မျဖၫ့္ေပးႏိုင္ေပ။
ထိုအမ်ိဳးသား၏အသံသည္ သူ႔နားၾကပ္ထဲတြင္ ဆက္ရိွေနေသး၏။
“ငါတို႔အားလံုးရဲ့ ႏွလံုးသားထဲမွာ ႏွင္းဆီတစ္ပြင့္စီရိွၾကတယ္
မီးေတာင္ေတြကေတာ့ ငါတို႔ကိုေၾကာက္လန္႔ေစေပမယ့္
အဲ့ဒီမွာ ေနဝင္ခ်ိန္ေတြလည္း အမ်ားႀကီးရိွပါတယ္
ေပ်ာက္ကြယ္ခ်င္စိတ္ရိွခဲ့ရင္ေတာင္
အခ်ိန္ေကာင္းေလးေတြ ငါတို႔ရခဲ့တာပဲ”
ထန္ယီမင္သည္ ရွန္းခ်ိဳက္ႏွင့္ ကမ႓ာတစ္ဖက္စီေဝးကြာေနခဲ့ေသာ္ျငား သူ႔အသံမွာ ပင္လယ္ႀကီးကိုျဖတ္သန္းလာၿပီး ဆယ္ေက်ာ္သက္ေလး၏ႏွလံုးသားထဲ၌ ပဲ့တင္ထပ္ေနခဲ့သည္။
ဒီသီခ်င္းစာသားေတြက ရွန္းခ်ိဳက္ႏွင့္အလြန္ရင္းႏွီးေနခဲ့သည္။
သူ႔ႏႈတ္ခမ္းကိုဖြင့္လိုက္ၿပီး သဘာဝက်က်ျဖင့္ ႏွလံုးသားထဲ၌ ရိုက္ႏိွပ္လိုက္သည့္အတိုင္း ေနာက္ဆံုးစာသားမ်ားကို အတူရြတ္ဆိုလိုက္၏။
တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ နားၾကပ္ထဲရိွလူကလည္း ဖတ္ျပလာေလသည္။
“ဒီကမ႓ာႀကီးမွာ…”
“ဒီကမ႓ာႀကီးမွာ…”
မ်က္ရည္ေလးတစ္စက္ စီးက်လာသည္။
မ်က္ရည္မ်ားက်လာခ်ိန္တြင္ေတာ့ ရွန္းခ်ိဳက္လည္း မင္းသားေလးကို ရုတ္တရက္နားလည္သြားခဲ့သည္။
“… တစ္ခ်ိန္ေတာ့ ျပန္ဆံုၾကမယ္”
“… တစ္ခ်ိန္ေတာ့ ျပန္ဆံုၾကမယ္”
...
သီခ်င္းသည္ တဝဲလည္လည္အသံျဖင့္ ၿပီးဆံုးသြားေတာ့သည္။
ထန္ယီမင္သည္ မိုက္ခရိုဖုန္းမွအျမန္ဆင္းလာၿပီး ခန္႔မွန္းႏွင့္သူ၏ စကားေျပာခန္းကို ျပန္ဖြင့္ၾကည့္လိုက္၏။
သို႔ေသာ္ သူပို႔လိုက္ေသာစာေၾကာင္းအားလံုး၏ေနာက္တြင္ ျပင္းထန္ေသာအနီေရာင္အာေမဋိတ္အမွတ္အသားတစ္ခုသာ က်န္ရိွေနေလသည္။
[သတိေပးခ်က္- သင္ႏွင့္အသံုးျပဳသူတို႔သည္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားမဟုတ္ေတာ့ပါ၊ အသံုးျပဳသူဆက္တင္မ်ားက သူငယ္ခ်င္းမဟုတ္သူအား ဆက္သြယ္ရန္ခြင့္မျပဳထားပါ။]
သူ႔ငန္းေပါက္ေလး အေဝးတစ္ေနရာကို ပ်ံသန္းသြားၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ထန္ယီမင္ရုတ္တရက္သိလိုက္ရေတာ့သည္။
—— [ပထမပိုင္းၿပီးဆံုး] ——
စာေရးသူမွာ ေျပာစရာတစ္ခု ရိွေနပါတယ္~~~
ဒီအခန္းကို နာရီ ၂၀ နီးပါး ေရးၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ ငါရဲ့စာဖတ္ႏိုင္စြမ္းရည္လည္း ဆံုးရႈံးသြားၿပီ။ ပထမပိုင္းလည္းၿပီးသြားၿပီး မင္းတို႔အားလံုးအကဲျဖတ္ၾကည့္ဖို႔ အားလံုးေဖာ္ျပထားေပးတယ္။ ေနာက္လာမယ့္အပိုင္းမွာေတာ့ အခုကေန ငါးႏွစ္ၾကာသြားလိမ့္မယ္။
PS- Le petit prince l'opera ရဲ့ မူရင္းဗားရွင္းက ျပင္သစ္ဘာသာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအခန္းမွာပါတဲ့ စာသားအားလံုးကို အင္တာနက္ ဘာသာျပန္မႈအေပၚအေျခခံၿပီး ျပဳျပင္ထားတယ္ (ဝတၴုရဲ့ခံစားခ်က္နဲ႔ ကိုက္ညီေစရန္) ဒါေၾကာင့္ အခ်ိဳ႕ေသာစကားလံုးေတြနဲ႔ဝါက်ေတြက အနည္းငယ္ကြဲျပားထားရတယ္။ ေလးစားစြာျဖင့္ နားလည္ေပးၾကပါ။
[English Tran's note: အပ္ဒိတ္ေနာက္က်လို႔ ေတာင္းပန္ပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ဒီအပိုင္းက ပံုမွန္အပိုင္းေတြထက္ ႏွစ္ဆေလာက္ပိုရွည္ေနတယ္]
[အိုင့္ note: ငိုေန (╥﹏╥) ပထမတုန္းကလည္း အိုင္ေျပာၿပီးၿပီဆိုေပမယ့္ ဖတ္ၾကည့္ခ်င္သူတိုင္းအတြက္ The Little Prince Book က Wattpad မွာျမန္မာဘာသာျပန္ရိွပါတယ္ေနာ္။ တိုတိုေလးပါ။ ဘာသာျပန္ကလည္း နားလည္လြယ္ၿပီး ရိုးရွင္းပါတယ္၊ The Little Prince သာဖတ္ထားရင္ အခုဒီထဲကအတိုင္း ေႁမြအေၾကာင္း၊ ေျမေခြးအေၾကာင္း၊ ႏွင္းဆီအေၾကာင္း၊ ေလယာဥ္မႈးအေၾကာင္းနဲ႔ မင္းသားေလးတို႔ရဲ့အေၾကာင္းေတြကို တထပ္တည္းခံစားႏိုင္မွာပါ။ ခ်ိဳက္ခ်ိဳက္ဆိုျပထားတဲ့ Le petit prince ရဲ့ Puisque c'est ma rose သီခ်င္းကိုေတာ့ မူရင္းစာေရးသူက ျပင္သစ္ကေန တရုတ္ကိုေျပာင္းထားၿပီး English ဘာသာျပန္ကေတာ့ တရုတ္ကေန အဂၤလိပ္ကိုျပန္ေျပာင္းရပါတယ္၊ အိုင္ကေတာ့ အဂၤလိပ္ကေနမွ ျမန္မာကိုေျပာင္းပါတယ္~~ ေအာက္မွာေဖာ္ျပထားတာကေတာ့ Puisque c'est ma rose ရဲ့ မူရင္းျပင္သစ္ Lyrics ေတြပါ။ ]
Puisque c'est ma rose~~
Vous ne ressemblez pas a ma rose
Même si un passant ordinaire
Pouvait pretendre le contraire
Vous n'êtes rien encore
Personne ne vous a apprivoisé,
Vous n'avez apprivoisé personne
Tant que vous n'avez pas d'amis, vous n'êtes pas unique au monde.
Vous êtes belle mais vous êtes vide
On ne peut pas mourrir pour vous
Et a elle toute seule ma rose compte bien plus que tout
Puisque c'est elle que j'ai arrosée,
Puisque c'est elle que j'ai protégée,
Puisque c'est elle que j'aime écouter
Puisque c'est ma rose.
Pour nos adieux voici mon secret:
On ne voit bien qu'avec le coeur
Il faut comprendre l'essentiel est invisible pour les yeux
Si les hommes oublient cette vérité,
Toi tu n' doit pas l'oublier
C'est le temps perdu pour ta rose
Qui fait ta rose si importante
Tu deviens responsable pour toujours de ce que tu as apprivoiser
Alors me voici responsable de ma rose a jamais.
Puisque c'est elle que j'ai arrosée (arrosée)
Puisque c'est elle que j'ai protégée (protégée)
Puisque c'est elle que j'aime écouter
Puisque c'est ma rose (puisque c'est ta rose)
Puisque c'est elle que j'aime habrité (habrité)
Puisque c'est elle que j'aime rassurer (rassurer)
Puisque c'est elle que j'aime aimer
Puisque c'est ma rose (puisque c'est ta rose)
Puisque c'est elle
Puisque c'est ma rose