LUNA’S P.O.V
*takbo* *takbo*
Bakit ba ako tumatakbo? Haha! Hindi ko rin alam eh. Bakit nga ba? Uy! Alam niyo ba? Hindi ko talaga maalala eh. Ay?
*takbo* *takbo* *bangga*
“Aah! Aray ko! >.<” aray, ang sakit tuloy ng pwet ko. Huhuhu TT^TT
“Ay. Sorry miss –Luna?” –bumangga sa akin. Teka sino ba toh?
Tiningala ko yung lalaki na binangga lang naman ako. Tch. Di ko alam kung matutuwa, maiinis, mababanas o kikiligin ako eh. >//////< hulaan niyo kung sino? Tama! Or baka mali? Malay ko ba sa iniisip niyo. Sabihin ko na nga lang. Louis Carlo A. King is the name. >////>
“Lou, ikaw pala.” >_>
“Sorry ha? Bakit ka ba kasi tumatakbo? Hindi ka naman nag-iingat eh.” –Louis
Iniabot niya ang kamay niya at itinayo ako. Nagpapagpag lang ako at tinitigan siya. Nakipagtitigan lang din naman ang loko.
“Huy!” sabay lapit sa mukha ko.
O////O sheeez. Inilayo ko naman ang mukha ko sa pangit na mukha niya. Teka nga, panget? Parang … Aishh!!
“A … ano?” >///>
“Bakit ka nga tumatakbo?” lapit ulit ng mukha niya. Ang kulit din talaga ng lahi ng isang toh.
“Wa… wala ka na dun. Paki mo ba?” layo.
Ako – step back
Siya –step forward
Ako –step back ulit
Siya –step forward na naman
Ako –step back – at may pader. -____-
Bakit ba kasi nauso pa ang paglalagay ng pader sa Hallway??? Sino ba nagpauso niya? Grabe naman. >////<
“Di nga?” –Louis. Hay naku naman. Ang kulit talaga. Unli ata toh eh?
“Psh. Ilayo mo nga yung mukha mo sa mukha ko. Ang panget mo! Oo nga! Wala.” Sabay tulak sa kanya palayo. Buti na yan. Baka may magawa akong hindi maganda sa taong toh. HOOOOOYYY!!! Wag nga kayong B.I !! Mga utak niyo! Baka mapatay ko tong taong toh, okay? Mapatay!!!!! >.<
Nakita ko siyang nag-smirk. Tch. Play boy!
“Sus, kilig ka naman?” O////O WHAT?!
“SPELL ASA!! Umalis ka na nga. Tumatakbo ako eh” tinulak ko ulit siya. Pero pagtulak ko naman sa kanya ay hinawakan niya ang braso ko at hinatak palapit sa kanya. Magkalapit kami ngayon. As in sobrang lapit … may nagpi-play na song sa utak ko.
“Chest to chest
Nose to nose
Arms to arms
We were always just that close …”
Pweh! Ano ba yun?
Tinulak ko ulit siya. Pero ayaw niyang kumawala. Pinalibot niya ang mga braso niya sa akin at hinawakan ang ulo ko na idinikit naman niya sa chest niya. Bakit ang tangkad kasi ng lalaking toh? Hanggang chest niya lang ako. XD
“France, France please. Please, love me back.” O___O
Yung … yung boses niya. And the way he held me, nagsusumamo ba siya? Sa akin?
Ano bang sinasabi niya?
To … to love him back??
Pero kasi …
I …
I already did.
LOUIS CARLO A. KING ‘S P.O.V
Sheeez. Nadala ako sa moment. Haha
Yakap yakap ko lang siya. Sino? Ang babaeng minahal ko, eversince that Christmas na pinaliguan ko siya ng cream ng graham. Si Luna Franchette Star. Na sikat sa code name na Chrishna at nakatatak sa puso ko as France. Bakit France? Pake niyo ba? Eh sa gusto ko eh. Para sweet. ^___^v
“Lou … Louis.” –France
Bigla akong natauhan. Kaya naitulak ko siya. Bigla naman siyang bumagsak sa sahig. Ay! Napalakas ata yung tulak ko.
“Aray ko naman!” –sigaw niya sa akin. Napatingin tuloy yung ibang tao sa amin.
“Sorry France. Na-excite lang ako. ^_^” pacute na bilis!
“Che! *nagpacute pa, eh cute na nga. Tch*” – di ko narinig ah?
“Ano ulit yun?”
“Wala! Ang pangit mo. Tabi na nga!” tumayo na siya at naglakad palayo.
Ayan na naman yung feeling na, gusto ko siyang habulin at pigilan para hindi na siya umalis sa tabi ko. Pero kahit na palagi kong naiiisip at nararamdaman yun, ni minsan … hindi ko nagawa.
LUNA’S P.O.V
Tch. Yung feeling na gusto kong huminto sa paglalakad, humarap sa kanya at sigawan siya ng “HOOOOYYY! AALIS NA AKO DITO! HINDI MO BA AKO PIPIGILAN?! HOOYYY! PIGILAN MO KO!!!” ^_^”
Hay nako. Hahanapin ko na nga lang si Ate Saturn ko. Ay, yun pala yung dahilan ko kanina kaya ako tumatakbo eh. Hehe ^__^v naaway ko tuloy si Lou. Hihi
*Lakad* *Lakad*
Ayoko na tumakbo eh. Baka mabunggo ulit ako tsaka nakakapagod kaya. Try niyo! Kaya lakad lang ng lakad. Then nakita ko na si Ate Saturn.
“Ate Satu – “ sino yung kasama ni Ate Saturn ko?
Hmmm. Fishy ha!!!!!! ^_____^-
“ATE SATURN !!!!!!!!” ^__________^/
MOON’S P.O.V
Tabi kami ni Ate Cas ngayon. Nasa room kami at naghihintay ng teacher. Kanina pa kasi nag-bell pero ang tagal ng teacher. Buhay pa kaya yon? LOL. Joke lang po. -____-
Hay ang tagal talaga niya. Dapat start na ng meeting of teachers ngayon eh. Pero wala talaga kaming teacher. Poor us. TT^TT
KROO … KROO ..
KROO… KROO ….
Dumating din ang mahiwagang teacher sa wakas! Sana break na. Hay nako. Ang bagal talaga ng oras.
KROO … KROO …
SUPER DUPER OVER OVER FAST FORWARD!!!!!!
LUNCH BREAK !!
Nasa canteen kami at kumakain ng lunch. Bumili lang kami ng food sa canteen dahil walang time si Mommy para magluto pa. Wala naman si Manang kasi may sakit daw yung anak niya.
“Tapos nako. Washroom lang. Wait niyo ko.” Tumayo ako at pumunta sa washroom. Ang tahimik ng buhay ngayon. Hindi naman sa tahimik talaga na as in walang nagsasalita , pero nothing unusual. Parang ang boring tuloy. Gusto ko na lang magfast forward ulit at umuwi na para matulog. Hay.
Paglabas ko ng washroom, ang daming boys na tumatakbo. Anong meron? Nakatayo lang ako dun at pinapanuod at tinitingnan yung mga lalaking tumatakbo.
“Hindi ka pa ba aalis?”
Napalingon ako sa likod ko. Si Storm pala. Yung bestfriend ni Ace? Tanda niyo pa?
“Ha? Ah eh, bakit sila tumatakbo? Anong meron?” –ako
Naglakad siya konti kaya magkatabi na kami ngayon na nakatayo.
“Nagpapapansin.” Simpleng sagot niya. “Bakit sa Cafeteria?”
“Kasi nandito ka. Nandito kayo ng mga kapatid mo.”
“Ah.”
“Una na ako ha.”
“AH, sige, babay.”
Paalis na sana siya pero huminto siya at nilingon ulit ako.
“Bakit?” tanong ko.
“Wag ka masyadong maniniwala sa iba. At mag-iingat ka.”
Nilagay niya ang kamay niya sa bulsa, tumalikod at nag-wave. WOAH. THAT WAS COOL!
Nakalayo na siya. Tinitingnan ko siya maglakad. Iniisip ko yung mga sinabi niya, at the same time kung bakit ang pogi nung tao na yun? Tapos nakita ko na lumapit sa kanya si Ace ^///^ kinilig ako bigla. Hihi
Ang tagal ko ng nakatayo dun, bigla akong nakaramdam ng ngawit sa binti. Haha. Babalik na nga ako. Kaso pagbalik ko sa table namin wala na yung mga kapatid ko. Iniwan nila ako. Huhu TT^TT
“Miss Star, punta ka na lang daw sa likod ng school. May sasabihin daw si Mars. Nauna na sila dun. Iintayin ka na lang daw nila dun.” Sabi nung lalaki dun sa katabing table nung sa amin kanina.
“Ha? Ah eh. Sige. Salamat.” Nagtatakang sagot ko.
Nagtinginan sila tapos lahat sila nag-smug. Yung iba pa nag-smirk. Brr. Creepy! Creepy sila!
So pumunta naman ako dun sa likod ng school kasi baka matagal ng naghihintay sila Ate Mars. Ang kaso eh bakit naman doon pa? Pwede naman sila pumunta sa room namin di ba? or itext na lang ako? Or sa bahay na lang. or mamayang uwian? Or sana hinintay na lang nila ako. Hay nako. Ang dami kong problema.
Eh kasi naman eh. Parang hindi si Ate Mars. Parang hindi yun ugali ng mga kapatid ko. At nagsimula na akong matakot. Seryoso. Bakit nga naman ba ako naniwala sa kanila in the first place di ba? aish talaga.
Nandito na ako. Nakakatakot kasi mag-isa lang ako dito. Come on. Asan na ba sila?
“Ate Mars? Beshy!!!” tawag ko pero walang sumasagot.
SILENCE …
“Madali ka lang naman pala ma-uto eh.”
Lumingon ako sa likod ko. Shoot!
“Kamusta ka na, Khat?”
Shoot talaga!
“Pwede ba, wag mo akong tawaging Khat? Nakakainsulto kasi, lalo na kung galing sayo!”
Tumawa siya. Tumawa lang siya. Amp! Natatakot na ako. Akala ko .. akala ko nasa Amerika na tong bakulaw na ito? F*ck talaga. Si Douglas. Eff!!! Ano ba kailangan niya?
“Ano bang ginagawa mo dito?” pa-galit na sabi ko.
“*smirk* Para sayo.” In some instances, pwede pa akong kiligin eh. Ang kaso galing kay Douglas eh. Para tuloy gusto kong isuka lahat ng kinain ko since birth. Yuck!
“Ha .. ha … ha … kinikilig ako. Sa sobrang kilig ko sana mamatay na lang ako. Kadiri ka. F*ck off.”
Aalis na sana ako kaso hinila niya yung braso ko at itinulak ako sa pader. What the?!
“What the hell?! Bitawan mo nga ako!”
“*smirk* Nakuha na nga kita, papakawalan pa ba kita ulit? Akin ka na, Khat. Akin ka na.”
“Wha-what do you mean? Let me go!!!”
Bigla niyang nilapit ang mukha niya sa leeg ko. Shoot. Sinubukan kong magpumiglas pero hindi ko siya kaya kasi malaki siya. As in JUMBO SIZE. Shoot!
“F*ck. Let me go!! Let .. Me .. go.”
Nagsimula na akong umiyak. Yung kamay niya naglalakbay na. Amp. Help me. Help me here, please.
Wala na akong maisip. Bumibigay na ako. Iyak na lang ako ng iyak. Then suddenly bigla ko na lang siyang tianwag. Sinigaw ko ang pangalan niya sa pinaka-malaks na kaya ko ngayon.
“STOOOOORRRM!!!!”
Then Douglas punched me sa tiyan.
“Sh*t.” at napaluhod ako.
Bibigay na talaga ako. Pero bago ko isara ng tuluyan ang mga mata ko, narinig ko ang pangalan ko.
“MOON!!”
At bumagsak na lang ako.
Help me, please.
****