အပိုင္း ၄၇
Zawgyi
ျပင္းျပတဲ့ အနမ္းဇာတ္ဝင္ခန္းအဆံုးသတ္မွာေတာ့ ေ႐ွာင္းလီက အနည္းငယ္ ေထာင္မတ္လို႔ေနေခ်ၿပီ။ ေမာဟိုက္လာတဲ့အေျခအေနမွာ ေခါင္းကိုအသာေမာ့က အသက္ဝဝ႐ႈလိုက္ၿပီးေနာက္ ခ်ီ႐ႈိ႕ယြမ္ထံ၌သာ အၾကည့္ကို ပို႔လိုက္တယ္။
ခ်ီ႐ႈိ႕ယြမ္ကလည္း သူ သတိျပန္ကပ္လာမယ့္အခ်ိန္ကို မီးေတာက္ေနတဲ့အၾကည့္တို႔နဲ႔ ၾကည့္ကာ ေစာင့္ေနတာကို ေတြ႔လိုက္ရတယ္။ မရယ္မျပံဳးမ်က္ႏွာက တည္တံ့ေနကာ မ်က္ဝန္းတို႔က ရမၼက္ဆႏၵတို႔ ျပည့္လ်ွံလို႔ေနၿပီး ေရစိုေနတဲ့ဆံပင္ရယ္၊ ေမးရိုးတစ္ေလ်ာက္ တေတာက္ေတာက္က်ေနတဲ့ေရစက္တို႔က ျပင္းျပတဲ့အသြင္ကို ပိုပီျပင္ေစတယ္။
သူ႔ကုိ အလို႐ွိေနေၾကာင္း ရည္ညႊန္းလို္ေနတဲ့ ထိုမ်က္ဝန္းတစ္စံုကို ေ႐ွာင္းလီ ဘယ္လိုအင္အားမ်ိဳးနဲ႔ ေ႐ွာင္လႊဲလို႔ရမွာလဲ။ သူကိုယ္တိုင္ တစ္ကိုယ္လံုး ေလာင္ၿမိဳက္လို႔ေနကာ ပူေလာင္မႈေၾကာင့္ မရည္ရြယ္ပါပဲ ႏႈတ္ခမ္းလႊာကို လ်ွာျဖင့္ အသာသပ္မိေတာ့ ခ်ီ႐ႈိ႕ယြမ္ရဲ႕မ်က္ဝန္းတို႔က ပိုလို႔ပင္ နက္ေမွာင္သြားတယ္။
" လွလြန္းတယ္.... "
ခ်ီ႐ႈိ႕ယြမ္ ထိန္းမထားႏိုင္ပဲ တစ္ဖက္လူရဲ႕ အလွတရားကို ထုတ္ေဖာ္ခ်ီးမြမ္းလိုက္ကာ ထပ္တလဲလဲ အနမ္းေႁခြေနမိတယ္။
ေ႐ွာင္းလီမွာ ခ်ီ႐ႈိ႕ယြမ္ကို တြန္းဖယ္ဖို႔ရာ ခြန္အားတစ္စက္ေလးပင္ က်န္မေနေတာ့။ ႏႈတ္ခမ္းကို နမ္းလိုက္ လ်က္လိုက္လုပ္တာေလးကေတာင္ တဏွာရာဂကို ဒီေလာက္ေတာင္ ႏႈိးဆြႏိုင္တယ္ဆိုတာ ေ႐ွာင္းလီ အရင္က မသိခဲ့။
ခ်ီ႐ႈိ႕ယြမ္ရဲ႕ လ်ွာထိပ္ဖ်ားေလးက သူ႔ႏႈတ္ခမ္းကေနတစ္ဆင့္ ေမးေစ့ဆီ၊ ထို႔ေနာက္ လည္ဇလုတ္ဆီ ေခါက္တုံ႔ေခါက္ျပန္ ခရီးဆန္႔လို႔ေနတယ္။
ေ႐ွာင္းလီ ခြန္အားမဲ့စြာ လက္ႏွစ္ဖက္ကုိ အသာခ်ထားရင္း အသက္ကို လု႐ႈေနရတယ္။ ခ်ီ႐ႈိ႕ယြမ္လ်ွာဖ်ားက သူ႔ရင္ဘတ္ ဘယ္ဘက္ျခမ္း႐ွိ ပြင့္ခ်ပ္တို႔ေပၚ ေနရာခ်ေနစဥ္ နား,နားကပ္ကာ တစ္ခုခုကို တိုးဖြဖြေျပာရင္း သူ႔တစ္ကိုယ္လံုးကို စိုစြတ္စြတ္ အမွတ္အသားတို႔ ေနရာမလပ္ ခ်န္ေနတယ္။
သူ႔ရင္ဘတ္ေပၚမွ ပူေႏြးစိုစြြတ္တဲ့အထိအေတြ႔ေၾကာင့္ ေ႐ွာင္းလီ မိန္းေမာေနရာမွ သတိျပန္ဝင္လာၿပီး
" ခ်ီ႐ႈိ႕ယြမ္..... "
အက္႐ွ႐ွအသံနဲ႔ တစ္ဖက္လူရဲ႕နာမည္ကိုေခၚကာ ပုခံုးကိုကိုင္လို႔ တြန္းဖယ္လိုက္တယ္။
" ငါမႀကိဳက္...... "
ခ်ီ႐ႈိ႕ယြမ္က စကားျဖင့္ ျပန္မေျဖပဲ သူ႔ရင္ဘတ္ေပၚက ပြင့္ခ်ပ္တို႔ကို ပိုအားထည့္ကာ ျပင္းျပင္းျပျပ စုပ္ယူလိုက္ေတာ့ ေ႐ွာင္းလီ အသက္႐ႈဖို႔ပင္ ေမ့လို႔သြားရတယ္။ သို႔ေသာ္လည္း လက္က်န္ အားေလးအနည္းငယ္နဲ႔ ႐ုန္းကန္ေနမိေသးတယ္။
ခ်ီ႐ႈိ႕ယြမ္ကေတာ့ စုပ္ယူလိုက္၊ လ်က္လိုက္၊ ကိုက္လိုက္နဲ႔ သူ႔လုပ္ငန္းကို ဆက္လို႔ေနတယ္။
" ဘာလို႔လဲကြာ..... "
ဘာလို႔ဆို ေ႐ွာင္းလီကို မိန္းမတစ္ေယာက္လို ခံစားရေစလို႔ပင္။
သတိမကပ္ႏိုင္တဲ့အေျခအေနမွာ ေ႐ွာင္းလီ ခ်ီ႐ႈိ႕ယြမ္ေခါင္းကို ကိုင္ကာ သူ႔ရင္ဘတ္နဲ႔ေဝးရာကို တြန္းဖယ္မိတယ္။
ခ်ီ႐ႈိ႕ယြမ္က ေ႐ွာင္းလီအေတြးတို႔ကို နားလည္ေနသလိုမ်ိဳးနဲ႔ ေနာက္ေျပာင္ ရယ္ေမာေလတယ္။
ေ႐ွာင္းလီ ႐ုန္းကန္ဖို႔ႀကိဳးစားခဲ့ေသာ္ျငား ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ သာယာခ်ိဳၿမိန္တဲ့အသံေလးေတြ ပါးစပ္ဖ်ားက ထြက္သြားတာနဲ႔ပဲ အဆံုးသတ္တယ္။ ေ႐ွာင္းလီ သူ႔အစီစဥ္အတိုင္း အလုပ္မျဖစ္ေတာ့ ပိုစိတ္တိုလာကာ ခ်ီ႐ႈိ႕ယြမ္ကို အားပုိထည့္ၿပီး တြန္းထုတ္လိုက္တယ္။
ဒီတစ္ခါေတာ့ ခ်ီ႐ႈိ႕ယြမ္ မခုခံေတာ့ေခ်။ ထိုအစား ေ႐ွာင္းလီရဲ႕လက္ကို ဖမ္းကိုင္ကာ လက္ညိွဳးနဲ႔ လက္ခလယ္ၾကားေနရာကို အသာ လ်က္လိုက္ေတာ့ ေ႐ွာင္းလီရဲ႕ ခုခံျခင္းအစီအစဥ္က လံုးဝကို က်႐ႈံးသြားရတယ္။
ထိုအခါ ခ်ီ႐ႈိ႕ယြမ္ရဲ႕ ေ႐ွာင္းလီ ရင္ဘတ္အႏွံ႕ အမွတ္အသားခ်န္ျခင္း လုပ္ငန္းကို ျပန္လည္စတင္တယ္။ အသိေပးျခင္းမ႐ွိပါပဲ ကိုယ္ကိုကိုင္းကာ ေအာက္နားကို ေလ်ာဆင္းလာလိုက္ကာ ေရွာင္းလီရဲ႕ က်က္သေရအေပါင္းခေညာင္းေနတဲ့ ဗိုက္နားတစ္ဝိုက္ဆီ ေရာက္လို႔လာၿပီး ဒီထက္ ေအာက္ပိုေရာက္ေအာင္ သြားဖို႔လုပ္တယ္။
" ဒါဆိုရင္ေရာ..... "
ခ်ီ႐ႈိ႕ယြမ္ ေရစိုေနတဲ့ၾကမ္းျပင္ေပၚ ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိုက္ကာ သူ႔မ်က္စိေ႐ွ႕က ေထာင္မတ္ေနတဲ့အရာကို အာေငြ႔ေႏြးေႏြးေလး ေပးလိုက္တယ္။ သူ႔ရဲ႕ ေလာင္ၿမိဳက္ေနတဲ့ အၾကည့္စူးစူးကလည္း ေ႐ွာင္းလီကို ျမဴသလိုလုိ ညဳသလိုလို။
" ႀကိဳက္လားဟင္ "
" မင္း အဲ့လိုလုပ္စရာမလို.....အား....... "
ခ်ီ႐ႈိ႕ယြမ္က သူ႔လ်ာဖ်ားနဲ႔ အထိမခံႏုိင္တဲ့ အရာေလးရဲ႕ထိပ္ကို အႀကိမ္အနည္းငယ္ ကေလာ္ လိုက္ လ်က္လိုက္ လုပ္ကာ ေ႐ွာင္းလီကို စေနာက္တယ္။ တစ္ေအာင့္ေလာက္အၾကာမွာ စိုစြတ္မာေၾကာလာတဲ့အရာေလးကို ေစာင့္ဆိုင္းလို႔ေနတဲ့ ပူေႏြးေႏြး အာခံတြင္းထဲ ေထြးငံုေပးလိုက္ေတာ့ ေရွာင္းလီတစ္ေယာက္ မ်က္လံုးမိွတ္ကာ သာယာသံေလးေတြ ပလံုစီထြက္လာတယ္။
သူ႔ကို ဒီလိုမ်ိဳး ဘယ္မိန္းမက မလုပ္ေပးခဲ့ဖူးဘူး။ သူ႔မွာ ခြန္အားမဲ့လ်က္ အေနာက္က နံရံေပၚ႐ွိ ေႂကြျပားကိုသာ ကုတ္တြယ္ထားရတယ္။
သူမ်က္လံုးဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ခ်ီ႐ႈိ႕ယြမ္နဲ႔အၾကည့္ခ်င္းဆံုသြားတယ္။ ခ်ီ႐ႈိ႕ယြမ္ ခံတြင္းထဲမွာ သူ႔အရာက ႐ွိေနဆဲျဖစ္ကာ ခ်ီ႐ႈိ႕ယြမ္ကေတာ့ သူ႔ရဲ႕ သာယာမိန္းေမာေနတဲ့အလွတရားကို အရသာခံၾကည့္လို႔ေနတယ္။
ေ႐ွာင္းလီ မ်က္လံုးျပန္မိွတ္ထားလိုက္တယ္။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာလည္း သူအတတ္ႏိုင္ဆံုး ခ်ဳပ္တည္းထားတဲ့ ေအာ္ညည္းသံ တိုးလ်လ်နဲ႔ျပည့္လို႔ေနတယ္။ ခ်ီ႐ႈိ႕ယြမ္ပါးစပ္က အဆတ္မျပတ္ ေ႐ွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ ပြတ္တိုက္သံရယ္ ဒုန္းစိုင္းေနတဲ့ သူ႔ရင္ခုန္သံရယ္က နားထဲမွာ က်ယ္ေလာင္စြာ ျမည္ဟီးလို႔ေနျပန္ေသးတယ္။
ခ်ီ႐ႈိ႕ယြမ္ရဲ႕ အယုအယ အစုပ္ အေထြးက ပညာသားပါလွကာ ႐ူးသြပ္ေစႏိုင္စြမ္း႐ွိတယ္။ ပါးစပ္ကိုေ႐ွ႕တိုးလာလိုက္၊ သူ႔အရာ တစ္ခုလံုး ပါးစပ္ထဲအျပည့္ေရာက္သြားၿပီဆို ခံတြင္းထဲမွာ ဆြဲညစ္လိုက္၊ သြက္လက္ ကြ်မ္းက်င္တဲ႔ လက္ေခ်ာင္းတို႔နဲ႔ သူ႔အလံုးေလးႏွစ္လံုးကို ေဆာ့ကစားလိုက္နဲ႔ အေတာ္ေလး ႐ူးေလာက္ေစတယ္။
ေ႐ွာင္းလီ ကိုယ့္ဒုကၡကိုယ္႐ွာၿပီး မနည္းခ်ဳပ္တည္းထားရတဲ့ ေအာ္ညည္းသံတို႔လည္း ထိန္းမႏိုင္သိမ္းမရ က်ယ္ေလာင္စြာထြက္ေပၚ လာရကာ ခ်ီ႐ႈိ႕ယြမ္ရဲ႕ ဆံပင္တို႔ကို တင္းတင္းဆြဲကိုင္လို႔ ပိုနီးကပ္ေစရန္ သူ႔ကိုယ္ကို စတင္လႈပ္႐ွားလိုက္ေတာ့တယ္။
ေ႐ွာင္းလီရဲ႕ လိုလားလာမႈေၾကာင့္ ခ်ီ႐ႈိ႕ယြမ္ အားတက္လို႔လာတယ္။ နိမ့္ခ်ည္ျမင့္ခ်ည္ျဖစ္ေနတဲ့ ရင္ဘတ္ေပၚက ပြင့္ခ်ပ္ႏွစ္လႊာ ေထာင္မတ္ေနတာကို ျမင္ေနရၿပီး အဲ့ဒါကပင္ ေ႐ွာင္းလီရဲ႕ အလိုရမၼက္ကို ပိုမုိ ႐ုပ္လံုးႂကြေစတယ္။ ေ႐ွာင္းလီရဲ႕ကိုယ္ေပၚက ေခြၽးနဲ႔ေရစက္တို႔ ေရာေနတဲ့ စိုစြတ္မႈက ေရခ်ဳိးခန္းထဲ႐ွိ မီးေရာင္ေအာက္မွာ ဘလင္းဘလင္းျဖစ္လို႔ေနတယ္။
ေ႐ွာင္းလီရဲ႕ ညည္းသံက ရင္ေခါင္းထဲမွ လိႈက္တက္သလိုမ်ိဳးျဖစ္လာတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ခ်ီ႐ႈိ႕ယြမ္ ႏႈန္း ကိုအျမန္တင္လိုက္တယ္။ ေ႐ွာင္းလီ မ်က္ႏွာထက္က အမူအရာကို အရသာခံရင္း လ်က္လိုက္ စုပ္လိုက္ လုပ္ေနမိတယ္။ သူတစ္ခါမွ ဒီလိုမ်ိဳး မခံစားဖူးဘူး။
တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေ႐ွာင္းလီရဲ႕ အသက္႐ႈသံတို႔ ျပန္လည္တည္ၿငိမ္လာတယ္။ ခ်ီ႐ႈိ႕ယြမ္ လ်ွာဖ်ားရဲ႕ႏူးည့ံမႈက သူ႔ရဲ႕ခ်င့္ခ်ိန္ႏိုင္စြမ္းကို ေပ်ာက္ကြယ္သြားေစခဲ့တယ္။ အခုခ်ိန္မွာေတာ့ သူ႔ေျခေထာက္ေတြ ေပ်ာ့ေခြလာတာကိုပဲ ခံစားမိေတာ့တယ္။ သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြက ခ်ီ႐ႈိ႕ယြမ္ဆံပင္ကို ဆြဲကိုင္ထားဆဲျဖစ္ကာ တြန္းဖယ္ဖို႔လုပ္ေနေသာ္လည္းပဲ သူ႔ႏႈတ္က ထြက္လာတဲ့အသံကေတာ့ သာယာမႈေၾကာင့္ ၿငိမ့္ေညာင္းလို႔ေနတယ္။
" မလုပ္..... ငါ ၿပီးေတာ့.......အာ့...အား..... "
မ်က္ေတာင္တစ္ခါခတ္မ်ွၾကာခ်ိန္အတြင္းမွာပဲ ေ႐ွာင္းလီ အထြဋ္အထိပ္ကို ေရာက္႐ွိသြားခဲ့ရတယ္။ သူ႔တစ္ကိုယ္လံုး႐ွိႂကြက္သားတို႔ေတာင့္တင္းလာကာ ရင္ဘတ္ကိုေ႐ွ႕ဆီေကာ့ရင္း ေလးကိုင္းလို လွလွေလး ေကြးၫြတ္သြားတယ္။ ထို႔ေနာက္ သူ႔ေနာက္ေက်ာ႐ွိနံရံကိုသာ အားျပဳမီွရင္း အသက္မနည္း႐ႈေနမိေတာ့တယ္။
---------------------------------------
ေနာက္တစ္ခန္းက ဆရာခ်ီ အလွည့္ပါ 😁
*********************************
အပိုင်း ၄၇
Zawgyi
ပြင်းပြတဲ့ အနမ်းဇာတ်ဝင်ခန်းအဆုံးသတ်မှာတော့ ရှောင်းလီက အနည်းငယ် ထောင်မတ်လို့နေချေပြီ။ မောဟိုက်လာတဲ့အခြေအနေမှာ ခေါင်းကိုအသာမော့က အသက်ဝဝရှုလိုက်ပြီးနောက် ချီရှို့ယွမ်ထံ၌သာ အကြည့်ကို ပို့လိုက်တယ်။
ချီရှို့ယွမ်ကလည်း သူ သတိပြန်ကပ်လာမယ့်အချိန်ကို မီးတောက်နေတဲ့အကြည့်တို့နဲ့ ကြည့်ကာ စောင့်နေတာကို တွေ့လိုက်ရတယ်။ မရယ်မပြုံးမျက်နှာက တည်တံ့နေကာ မျက်ဝန်းတို့က ရမ္မက်ဆန္ဒတို့ ပြည့်လျှံလို့နေပြီး ရေစိုနေတဲ့ဆံပင်ရယ်၊ မေးရိုးတစ်လျောက် တတောက်တောက်ကျနေတဲ့ရေစက်တို့က ပြင်းပြတဲ့အသွင်ကို ပိုပီပြင်စေတယ်။
သူ့ကို အလိုရှိနေကြောင်း ရည်ညွှန်းလ်ိုနေတဲ့ ထိုမျက်ဝန်းတစ်စုံကို ရှောင်းလီ ဘယ်လိုအင်အားမျိုးနဲ့ ရှောင်လွှဲလို့ရမှာလဲ။ သူကိုယ်တိုင် တစ်ကိုယ်လုံး လောင်မြိုက်လို့နေကာ ပူလောင်မှုကြောင့် မရည်ရွယ်ပါပဲ နှုတ်ခမ်းလွှာကို လျှာဖြင့် အသာသပ်မိတော့ ချီရှို့ယွမ်ရဲ့မျက်ဝန်းတို့က ပိုလို့ပင် နက်မှောင်သွားတယ်။
" လှလွန်းတယ်.... "
ချီရှို့ယွမ် ထိန်းမထားနိုင်ပဲ တစ်ဖက်လူရဲ့ အလှတရားကို ထုတ်ဖော်ချီးမွမ်းလိုက်ကာ ထပ်တလဲလဲ အနမ်းခြွေနေမိတယ်။
ရှောင်းလီမှာ ချီရှို့ယွမ်ကို တွန်းဖယ်ဖို့ရာ ခွန်အားတစ်စက်လေးပင် ကျန်မနေတော့။ နှုတ်ခမ်းကို နမ်းလိုက် လျက်လိုက်လုပ်တာလေးကတောင် တဏှာရာဂကို ဒီလောက်တောင် နှိုးဆွနိုင်တယ်ဆိုတာ ရှောင်းလီ အရင်က မသိခဲ့။
ချီရှို့ယွမ်ရဲ့ လျှာထိပ်ဖျားလေးက သူ့နှုတ်ခမ်းကနေတစ်ဆင့် မေးစေ့ဆီ၊ ထို့နောက် လည်ဇလုတ်ဆီ ခေါက်တုံ့ခေါက်ပြန် ခရီးဆန့်လို့နေတယ်။
ရှောင်းလီ ခွန်အားမဲ့စွာ လက်နှစ်ဖက်ကို အသာချထားရင်း အသက်ကို လုရှုနေရတယ်။ ချီရှို့ယွမ်လျှာဖျားက သူ့ရင်ဘတ် ဘယ်ဘက်ခြမ်းရှိ ပွင့်ချပ်တို့ပေါ် နေရာချနေစဉ် နား,နားကပ်ကာ တစ်ခုခုကို တိုးဖွဖွပြောရင်း သူ့တစ်ကိုယ်လုံးကို စိုစွတ်စွတ် အမှတ်အသားတို့ နေရာမလပ် ချန်နေတယ်။
သူ့ရင်ဘတ်ပေါ်မှ ပူနွေးစိုစွတ်တဲ့အထိအတွေ့ကြောင့် ရှောင်းလီ မိန်းမောနေရာမှ သတိပြန်ဝင်လာပြီး
" ချီရှို့ယွမ်..... "
အက်ရှရှအသံနဲ့ တစ်ဖက်လူရဲ့နာမည်ကိုခေါ်ကာ ပုခုံးကိုကိုင်လို့ တွန်းဖယ်လိုက်တယ်။
" ငါမကြိုက်...... "
ချီရှို့ယွမ်က စကားဖြင့် ပြန်မဖြေပဲ သူ့ရင်ဘတ်ပေါ်က ပွင့်ချပ်တို့ကို ပိုအားထည့်ကာ ပြင်းပြင်းပြပြ စုပ်ယူလိုက်တော့ ရှောင်းလီ အသက်ရှုဖို့ပင် မေ့လို့သွားရတယ်။ သို့သော်လည်း လက်ကျန် အားလေးအနည်းငယ်နဲ့ ရုန်းကန်နေမိသေးတယ်။
ချီရှို့ယွမ်ကတော့ စုပ်ယူလိုက်၊ လျက်လိုက်၊ ကိုက်လိုက်နဲ့ သူ့လုပ်ငန်းကို ဆက်လို့နေတယ်။
" ဘာလို့လဲကွာ..... "
ဘာလို့ဆို ရှောင်းလီကို မိန်းမတစ်ယောက်လို ခံစားရစေလို့ပင်။
သတိမကပ်နိုင်တဲ့အခြေအနေမှာ ရှောင်းလီ ချီရှို့ယွမ်ခေါင်းကို ကိုင်ကာ သူ့ရင်ဘတ်နဲ့ဝေးရာကို တွန်းဖယ်မိတယ်။
ချီရှို့ယွမ်က ရှောင်းလီအတွေးတို့ကို နားလည်နေသလိုမျိုးနဲ့ နောက်ပြောင် ရယ်မောလေတယ်။
ရှောင်းလီ ရုန်းကန်ဖို့ကြိုးစားခဲ့သော်ငြား နောက်ဆုံးမှာတော့ သာယာချိုမြိန်တဲ့အသံလေးတွေ ပါးစပ်ဖျားက ထွက်သွားတာနဲ့ပဲ အဆုံးသတ်တယ်။ ရှောင်းလီ သူ့အစီစဉ်အတိုင်း အလုပ်မဖြစ်တော့ ပိုစိတ်တိုလာကာ ချီရှို့ယွမ်ကို အားပိုထည့်ပြီး တွန်းထုတ်လိုက်တယ်။
ဒီတစ်ခါတော့ ချီရှို့ယွမ် မခုခံတော့ချေ။ ထိုအစား ရှောင်းလီရဲ့လက်ကို ဖမ်းကိုင်ကာ လက်ညှိုးနဲ့ လက်ခလယ်ကြားနေရာကို အသာ လျက်လိုက်တော့ ရှောင်းလီရဲ့ ခုခံခြင်းအစီအစဉ်က လုံးဝကို ကျရှုံးသွားရတယ်။
ထိုအခါ ချီရှို့ယွမ်ရဲ့ ရှောင်းလီ ရင်ဘတ်အနှံ့ အမှတ်အသားချန်ခြင်း လုပ်ငန်းကို ပြန်လည်စတင်တယ်။ အသိပေးခြင်းမရှိပါပဲ ကိုယ်ကိုကိုင်းကာ အောက်နားကို လျောဆင်းလာလိုက်ကာ ရှောင်းလီရဲ့ ကျက်သရေအပေါင်းခညောင်းနေတဲ့ ဗိုက်နားတစ်ဝိုက်ဆီ ရောက်လို့လာပြီး ဒီထက် အောက်ပိုရောက်အောင် သွားဖို့လုပ်တယ်။
" ဒါဆိုရင်ရော..... "
ချီရှို့ယွမ် ရေစိုနေတဲ့ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ကာ သူ့မျက်စိရှေ့က ထောင်မတ်နေတဲ့အရာကို အာငွေ့နွေးနွေးလေး ပေးလိုက်တယ်။ သူ့ရဲ့ လောင်မြိုက်နေတဲ့ အကြည့်စူးစူးကလည်း ရှောင်းလီကို မြူသလိုလို ညုသလိုလို။
" ကြိုက်လားဟင် "
" မင်း အဲ့လိုလုပ်စရာမလို.....အား....... "
ချီရှို့ယွမ်က သူ့လျာဖျားနဲ့ အထိမခံနိုင်တဲ့ အရာလေးရဲ့ထိပ်ကို အကြိမ်အနည်းငယ် ကလော် လိုက် လျက်လိုက် လုပ်ကာ ရှောင်းလီကို စနောက်တယ်။ တစ်အောင့်လောက်အကြာမှာ စိုစွတ်မာကြောလာတဲ့အရာလေးကို စောင့်ဆိုင်းလို့နေတဲ့ ပူနွေးနွေး အာခံတွင်းထဲ ထွေးငုံပေးလိုက်တော့ ရှောင်းလီတစ်ယောက် မျက်လုံးမှိတ်ကာ သာယာသံလေးတွေ ပလုံစီထွက်လာတယ်။
သူ့ကို ဒီလိုမျိုး ဘယ်မိန်းမက မလုပ်ပေးခဲ့ဖူးဘူး။ သူ့မှာ ခွန်အားမဲ့လျက် အနောက်က နံရံပေါ်ရှိ ကြွေပြားကိုသာ ကုတ်တွယ်ထားရတယ်။
သူမျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ ချီရှို့ယွမ်နဲ့အကြည့်ချင်းဆုံသွားတယ်။ ချီရှို့ယွမ် ခံတွင်းထဲမှာ သူ့အရာက ရှိနေဆဲဖြစ်ကာ ချီရှို့ယွမ်ကတော့ သူ့ရဲ့ သာယာမိန်းမောနေတဲ့အလှတရားကို အရသာခံကြည့်လို့နေတယ်။
ရှောင်းလီ မျက်လုံးပြန်မှိတ်ထားလိုက်တယ်။ ရေချိုးခန်းထဲမှာလည်း သူအတတ်နိုင်ဆုံး ချုပ်တည်းထားတဲ့ အော်ညည်းသံ တိုးလျလျနဲ့ပြည့်လို့နေတယ်။ ချီရှို့ယွမ်ပါးစပ်က အဆတ်မပြတ် ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် ပွတ်တိုက်သံရယ် ဒုန်းစိုင်းနေတဲ့ သူ့ရင်ခုန်သံရယ်က နားထဲမှာ ကျယ်လောင်စွာ မြည်ဟီးလို့နေပြန်သေးတယ်။
ချီရှို့ယွမ်ရဲ့ အယုအယ အစုပ် အထွေးက ပညာသားပါလှကာ ရူးသွပ်စေနိုင်စွမ်းရှိတယ်။ ပါးစပ်ကိုရှေ့တိုးလာလိုက်၊ သူ့အရာ တစ်ခုလုံး ပါးစပ်ထဲအပြည့်ရောက်သွားပြီဆို ခံတွင်းထဲမှာ ဆွဲညစ်လိုက်၊ သွက်လက် ကျွမ်းကျင်တဲ့ လက်ချောင်းတို့နဲ့ သူ့အလုံးလေးနှစ်လုံးကို ဆော့ကစားလိုက်နဲ့ အတော်လေး ရူးလောက်စေတယ်။
ရှောင်းလီ ကိုယ့်ဒုက္ခကိုယ်ရှာပြီး မနည်းချုပ်တည်းထားရတဲ့ အော်ညည်းသံတို့လည်း ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရ ကျယ်လောင်စွာထွက်ပေါ် လာရကာ ချီရှို့ယွမ်ရဲ့ ဆံပင်တို့ကို တင်းတင်းဆွဲကိုင်လို့ ပိုနီးကပ်စေရန် သူ့ကိုယ်ကို စတင်လှုပ်ရှားလိုက်တော့တယ်။
ရှောင်းလီရဲ့ လိုလားလာမှုကြောင့် ချီရှို့ယွမ် အားတက်လို့လာတယ်။ နိမ့်ချည်မြင့်ချည်ဖြစ်နေတဲ့ ရင်ဘတ်ပေါ်က ပွင့်ချပ်နှစ်လွှာ ထောင်မတ်နေတာကို မြင်နေရပြီး အဲ့ဒါကပင် ရှောင်းလီရဲ့ အလိုရမ္မက်ကို ပိုမို ရုပ်လုံးကြွစေတယ်။ ရှောင်းလီရဲ့ကိုယ်ပေါ်က ချွေးနဲ့ရေစက်တို့ ရောနေတဲ့ စိုစွတ်မှုက ရေချိုးခန်းထဲရှိ မီးရောင်အောက်မှာ ဘလင်းဘလင်းဖြစ်လို့နေတယ်။
ရှောင်းလီရဲ့ ညည်းသံက ရင်ခေါင်းထဲမှ လှိုက်တက်သလိုမျိုးဖြစ်လာတဲ့အချိန်မှာတော့ ချီရှို့ယွမ် နှုန်း ကိုအမြန်တင်လိုက်တယ်။ ရှောင်းလီ မျက်နှာထက်က အမူအရာကို အရသာခံရင်း လျက်လိုက် စုပ်လိုက် လုပ်နေမိတယ်။ သူတစ်ခါမှ ဒီလိုမျိုး မခံစားဖူးဘူး။
တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ရှောင်းလီရဲ့ အသက်ရှုသံတို့ ပြန်လည်တည်ငြိမ်လာတယ်။ ချီရှို့ယွမ် လျှာဖျားရဲ့နူးညံ့မှုက သူ့ရဲ့ချင့်ချိန်နိုင်စွမ်းကို ပျောက်ကွယ်သွားစေခဲ့တယ်။ အခုချိန်မှာတော့ သူ့ခြေထောက်တွေ ပျော့ခွေလာတာကိုပဲ ခံစားမိတော့တယ်။ သူ့လက်ချောင်းတွေက ချီရှို့ယွမ်ဆံပင်ကို ဆွဲကိုင်ထားဆဲဖြစ်ကာ တွန်းဖယ်ဖို့လုပ်နေသော်လည်းပဲ သူ့နှုတ်က ထွက်လာတဲ့အသံကတော့ သာယာမှုကြောင့် ငြိမ့်ညောင်းလို့နေတယ်။
" မလုပ်..... ငါ ပြီးတော့.......အာ့...အား..... "
မျက်တောင်တစ်ခါခတ်မျှကြာချိန်အတွင်းမှာပဲ ရှောင်းလီ အထွဋ်အထိပ်ကို ရောက်ရှိသွားခဲ့ရတယ်။ သူ့တစ်ကိုယ်လုံးရှိကြွက်သားတို့တောင့်တင်းလာကာ ရင်ဘတ်ကိုရှေ့ဆီကော့ရင်း လေးကိုင်းလို လှလှလေး ကွေးညွတ်သွားတယ်။ ထို့နောက် သူ့နောက်ကျောရှိနံရံကိုသာ အားပြုမှီရင်း အသက်မနည်းရှုနေမိတော့တယ်။
---------------------------------------
နောက်တစ်ခန်းက ဆရာချီ အလှည့်ပါ 😁