Venus
Tuwing linggo ay libreng oras ko sa trabaho at paaralan. Madalas ay inaaya ako ni Samantha at Miko na mamasyal o 'di kaya'y kumain sa labas. Pero kapag hindi naman siya nag-aaya ay inaabala ko na lamang ang sarili sa bahay. Tinatapos ang mga pending activities ko sa eskwelahan.
Mabilis na isinabit ko ang strap ng bag sa aking balikat at sa huling beses ay tinitigan ang sarili sa malaking salamin. White sleeveless crop top, blue jeans at black cardigan ang napili kong suotin. Medyo matangkad ako kaya isang strap flat sandals lang ang aking isinuot.
Lumabas na kaagad ako ng bahay at tinahak ang daan palabas at patungo sa orchid house. Naroon daw ang sundo na ipinadala ni Sam sa akin. Magkabilang tubuhan ang madadaanan. Kung baguhan ka ay medyo nakakatakot pa, pero kung sanay ka naman sa mga tao dito ay hindi ka na makakaramdam ng kaba dahil kilala mo naman ang lahat.
Nang makarating sa orchid house ay namataan ko kaagad ang itim na bmw sa labasan. Kumunot ang noo ko. Mukhang pamilyar ang kotse na 'yan ah?
Nasagot ang katanungan ko nang makita si Sandro na nakaupo sa sementadong bench sa ilalim ng punong mangga. His thighs were spread apart as his elbows rested on his knees. Mas lalo siyang gumwapo sa suot na puting polo na bukas ang dalawang unang butones, faded pants at black leather shoes.
Nakatingin siya sa aking direksiyon pero hindi ko matukoy kung nakatitig ba talaga siya dahil sa suot na shades.
Artistahin naman ng lalaking 'to! Ano kaya ang ginagawa niya rito? Binibisita ba niya si Hiro?
Napatuwid siya sa pagkaka- upo nang ilang hakbang na lang ang layo ko sa kanya. Mula sa likod ng ulo ay hinagod niya ng palad ang sariling buhok. Tumaas ang kilay ko, ayaw ipahalata na naapektuhan sa ginagawa niya.
I think I have watched a tiktok video of him with his hawak sa hair supremacy. Nagiging habit nga niya talagang pasadahan ng kamay ang buhok. It looks soft anyway.
I am contemplating whether to greet him or not. Lalampasan ko na lang siya. Total hindi naman kami close 'dba?
Pagkakataon ang nagpigil sa akin nang magkatapat kami ay tumayo siya. Nagulat ako sa ginawa niya kaya napaatras kaagad.
"I am here to fetch you.." aniya.
Napaawang ang labi ko. Ang expensive ng accent niya. Napaka intimidating pa ng aura.
"Ano?" ang tanging naisagot ko.
Ano naman ang ibig niyang sabihin doon?
"Sam asked me to fetch you.."
"Hindi niya sinabi sa akin."
His brows shot up. "You'll see her once we get to the coast.. Kung natatakot kang niloloko kita at may gagawin akong masama sayo, text her."
Ngumuso ako. Bakit ba ang suplado nito? Samantalang nakikita ko sa mga videos niya sa tiktok palagi naman siyang nakangiti! It was a fanmade videos. Wala naman siyang tiktok account.
Hinawi ko ang buhok at taas noong sinabi, "Sige, tara."
His lips twitched. Tinalikuran niya ako at humakbang patungo sa kanyang kotse. Ilang distansiya pa ang lakakarin namin dahil medyo malayo- layo ang kotse niya. May mga nagtatabas ng tubo sa parteng ito kaya siguro doon niya pinark ang kotse para hindi maka distorbo.
Laglag ang tingin ko sa cellphone habang tahimik na nakasunod kay Sandro. Nagtitipa ako ng mensahe kay Samantha. Nagtataka at bakit si Sandro pa ang ginawa niyang tagasundo ko?
"Oh my God!" napatili ako nang sumabit ang sandals ko sa nakausling ugat ng kung ano. Halos lumabas ang kaluluwa ko sa aking katawan nang mawalan ako ng balanse.
Luckily, Sandro was there to wrapped his iron clad hands on my waist. Instead of smacking down the dirty road ay nasubsob ako sa dibdib niya. Ilan sa mga ulo ng ubrerong malapit sa amin ay nagsi- ahon upang matingnan ang nangyayari. Nagtawanan sila at nagsi bulungan.
Pinagtatawanan ba nila ako?
Mabilis akong umayos sa pagkakatayo nang mapagtanto na baka ganoon nga, pero hindi ko nagawa dahil sumabit ang dulo ng buhok ko sa buckle ng sinturon ni Sandro! Sinubukan kong hilahin ito at agad na nakaramdam ng matinding sakit sa anit! Tang ina!
"Aray! Tanggalin mo Sandro, tanggalin mo!" Hysterical na utos ko.
I just can't imagine how I looked so stupid right now. At sa harapan pa ng mga ubrero! Na mula pagkabata ay kilala ko!
"Calm down." Sandro chuckled as he put his hand on my shoulder to stop me from moving. "Lumuhod ka sandali."
Namilog ang mga mata ko. "Ano? Bakit ako luluhod? Just take it off!"
"I can't. Hindi ko matatanggal kung hindi ka bababa."
Dahil sa ihip ng hangin ay mas lalong sumabit ang mga buhok ko sa sinturon niya. Malakas na napamura ako. Mariing ipinikit ang mga mata kasabay ng unti- unti kong pagluhod. How I wish the earth would just swallow me at this moment!
Natigil ang bulong- bulungan ng mga ubrero. Nakita ko pa ang pagkalaglag ng ilang itak dahil sa nakita mula sa amin.
Marahan ang ginawang pagtanggal ni Sandro sa buhok ko. Hinahawakan niya ang aking ulo kaya hindi ako nakaramdam man lang ng sakit sa anit.
"You should stop texting while walking.." Sandro who is being serious but there's a hint of laughter on his voice. "Nakita mo na ang nangyari."
Sumimangot ako at hinawakan ang namumulang pisngi dahil sa kahihiyang natamo kanina. Hinding- hindi ko na talaga gagawin!
"Sa susunod kasi, h'wag ka nang mag belt!" iritado kong sigaw.
Hinihilot ang sentido kong binilisan ang mga hakbang. Hindi ko pinansin ang mga mata ng ubrerong hindi pa yata natatapos kakatitig sa amin na tila kami isang pelikula rito.
"Ano?" humalakhak siya bago ko narinig ang mga hakbang niya patungo sa akin. Mas binilisan ko rin ang paglalakad. Halos takbuhin ko na upang hindi lang siya makasabay.
I've never been so embarrassed like this my whole life.
Tahimik ako habang nasa loob ng kotse ni Sandro. Hindi naman mawala ang ngisi niya habang nasa biyahe kami. Nang makarating tuloy sa the coast ay nagtaka si Samantha at Miko sa pagiging iritado ko.
"Inaway mo ba siya, sands?" si Samantha na pinapanood akong nakahalukipkip. Si Sandro ay nakasunod sa akin.
"Nope. It's just.." he chuckled. "something happened."
Nagtaas ng kilay si Samantha. Si Miko ay pinaglilipat-lipat ang tingin sa aming dalawa.
We went inside after Samantha's unending questions. Mabuti naman at nang mapagtanto niyang wala akong balak na sagutin ang mga tanong niya ay tumigil na.
The coast was an hour drive away from our place. It was truly an exceptional spot for those who are nature lover. We walk through the beautiful place and enjoy peace, tranquility, and beauty.
Sinikop ko ang buhok at nilagay sa kabilang balikat dahil malakas ang hangin sa banda rito. Malagkit din sa balat ang pagdampi ng hangin. There are pumpboats nearby. May mga bahay kaming nadaanan kaninang papunta rito kaya sigurado akong pagmamay-ari iyan ng mga locals dito.
"Reservation for Samantha Del Valle.." wika ni Sam sa maitre d' na sumalubong sa amin. Inakay kami nito patungo sa isang lamesang nasa dulo. Inabala ko kaagad ang sarili sa pagmamasid sa paligid.
The mangrove restaurant is good. Habang papasok ay dumaan kami sa tulay na gawa sa kawayan. Kahit ang resto nila ay gawa din sa kawayan, even the tables and chairs. It is very unique compared to other restaurants that Sam used to treat me before. Kung hindi ko kaibigan si Sam, kailanman ay hindi ako makakapasok sa ganito kasosyal na mga lugar.
Hindi ko alam kung bakit kasama namin ngayon si Sandro Marcos. Kung dati ay tahimik kaming tatlo at halos hindi nakakakuha ng atensiyon ay ibang- iba ngayong narito siya. Ilan sa mga nadaanan namin ay nakasunod ang titig sa kanya.
Hindi naman alintana ni Sandro iyon na diretso lang ang titig sa harapan.
Nang makita ko na may nag vivideo sa table na hindi kalayuan sa amin ay pinili ko kaagad na tumabi kay Miko. Pero mukhang mas lumala pa dahil inokyupa ni Sandro ang upuan na kaharap ko, katabi niya si Sam na kaharap ni Miko.
Ano 'to? Double date?
Halos tawanan ko ang sarili dahil sa naisip. Hala sige, asa ka pa, Venus! Mas masakit ang bagsak kapag mas mataas ang pangarap eh.
Ilang babae ang pumarito sa table namin upang makapag picture kay Sandro. Natigil lang iyon nang dumating na ang orders namin at nagsimula kaming kumain. Atleast they know when to approached him right?
Okyupado ni Samantha at Sandro ang usapan, minsan nakikisali ako o si Miko kapag tinatanong. Pero madalas ay tahimik kami.
"The Salmorin's has been serving my family for a long time." si Sandro. "Pinili nilang suportahan ang kandidatura ni Gov sa paparating na election at nagpapasalamat naman kami doon. We've never been one to turn downs supports"
Governor Matthew Manotoc is an epitome of a well breed and a good son. He is not just good looking but is very intelligent. Sa tingin ko, masyado pa siyang bata nang pasukin ang mundo ng politika. Pero makikita naman sa kanya na gusto niya ang ginagawa.
Mas lalo pang lumalim ang pinag-uusapan nila tungkol kay Gov. Matthew. Tahimik ako at nakikinig lang. Palihim na humahanga sa batang Manotoc.
"Ikaw ba, Ven?" bumaling sa akin si Sam. "Ano ang tingin mo kay kuya Matthew?"
Napatigil ako sa pagkain. Sa gilid ng aking mga mata ay nakita kong bumaling rin si Sandro sa akin dahil sa tanong ni Sam.
Napaisip ako. "Uh. Well mannered siya, humble, optimistic, bonus nalang his super good looks. He is worth waiting for presidency in the future.."
Sandro 'tsk' beside me. Si Sam ay napangiti. "See? Even Venus could agree with me!"
"He's an idiot.."
My eyes immediately flew to Sandro. Umiwas siya ng tingin nang magkatitigan kami. Iritado siya na ang pag-iwas ng tingin sa akin ay nagmukhang inirapan niya ako.
Bakit ka galit? Eh nagsasabi lang ako ng opinyon ko.
"Medyo makulit kasi si kuya Matt.." halakhak ni Samantha sa sinabi ni Sandro. "Pikonin si Sands sa mga kalokohang ginagawa nila ni Kuya Borgy at Kuya Mike noon."
"Sinabi lang sa akin ni Vinny 'to eh. One time daw sa London, may nakaaway sila sa isang bar. Si kuya Borgy ang nagkaroon ng kaaway tapos nang magkaabutan na sila ay doon na sumali si Kuya Mike at Kuya Matthew. Si Sandro dapat ay mediator lang. Pero dahil ang yabang ng kalaban ay nasuntok siya sa pisngi.." humalakhak na si Sam na tila may naalala. "Then napikon si Sandro, sinuntok iyong sumuntok sa kanya. Nalaglagan ng isang ngipin. Edi patay silang apat kay Tito Dom at Lola Hilds. Lalong- lalo na si Sandro na dapat ay aawat lang."
"Naku, kung alam niyo lang.." dagdag ni Sam. Heto na naman siya sa mga walang katapusan niyang kwento. "Maraming kabalastugang ginagawa ang mga 'to noong nasa London pa. They used to do wild things together. Party together. Womanize together."
Napatingin ako kay Sandro sa huling sinabi ni Sam. Nag-angat rin siya ng tingin sa akin.
"To be fair, wala akong nilalanding babae. I just love to party.."
Tumaas ang kilay ko. Hindi naman namin tinatanong ah? Bakit ang defensive nito?