Hoe hij naar me kijkt, niet hetzelfde.
Het is allemaal veranderd, niet meer hetzelfde.
''Safouane..'' zeg ik zachtjes.
Ongemakkelijk loop ik naar hem toe.
''Vertel'' zegt hij en hoest.
''Voordat ik begin, geloof me alsjeblieft?''
Hij kijkt me aan en schiet in de lach.
''Moet ik jou geloven? JOU?! Je bent aan het werken voor een toekomst samen met ''je vrouwtje''. Vervolgens laat ze weken niks van haar horen. Je vind het niet erg toch? Ze heeft gezegd dat ze het even moeilijk heeft toch? Ewa wacht. Je gaat wat met je vrienden eten en zomaar hoor je dus dat hij haar heeft gezien in een shisha lounge? IN ROTTERDAM?! Moet ik jou geloven? Waar zat je met je verstand?''
Ik kijk hem aan en hij kijkt me gevoelloos aan.
Een blik, een donkere blik.
''Het ging slecht Safouane, precies die dag ook met Inaya.. Ze stelde voor om alles te vergeten.. wist je nog toen je langs kwam? Toen hadden we al besproken om dus weg te gaan.. Ik heb je niks verteld en dat spijt me.. Ik wou naar huis wollah, alleen naar huis. Ik voelde me slecht.. We waren daar en ik kwam daar een vriend van me broer tegen. Hij heeft ons gezien en we zijn toen met hem naar huis gereden. Hij bleek ook meteen de neef van Inaya te zijn en doordat hij ons heeft gezien heeft ze al haar woede op mij geuit.. Ik ben midden in de nacht weg gegaan. Ik belde je niet omdat het echt niet ging wollah. Safouane geloof me als ik zeg dat ik amper tegen mijn vader kon spreken..''
Er knapt iets in mijn hart.
''Maar weetje he.. Ik merk net pas dat ik je gek maak. Het enige wat ik doe is je boos maken. Ik wil je geen pijn doen Safoaune. Hoe ik de laatste maanden ben.. Zo verdien je mij niet.. echt niet. Ik kan je niet de liefde geven die ik je hoor te geven..'' vervolg ik met een brok in mijn keel.
''Dus je verwacht al je shit te vergeten als je naar een shisha lounge gaat? Heb je het gezien? Je problemen zijn alleen erger geworden. Je hebt gewoon tegen mij gelogen. Ik dacht dat alles beter was toen ik bij je langs kwam. Dat ik je het gevoel gaf dat je nu rustig alles kon doen en je iemand had tegen wie je alles kon vertellen? Shem? (Jij) Gaat met dat wijf naar een stad 60 km van je vandaan. Hoe vaak heb ik je gewaarschuwd voor haar?''
Hij is echt boos, hij begint bijna te schreeuwen.
Maar hij heeft gelijk..
Ik heb me vreselijk gedragen.
''Safouane..'' Ik begin bijna te huilen.
''Nee, ik wil nu. Ik heb me lang genoeg ingehouden. Saffi toch? Je kan me even niet spreken omdat je het druk hebt? Is helemaal goed. Ik heb daar respect voor beter dan dat je ruzie elke dag met mij maakte om niks? Maar wacht. Wat doe jij? Erger maken. Maar ma3lish (Is niet erg),''
Hij kijkt boos de andere kant op.
Ik begin wazig te zien want de tranen zijn weer aanwezig.
''Weetje nog he hoe jij je voelde? Alleen een weekend Sarah! Een weekend! Je werd gek! Wist je nog toen je me zag? Je straalde, je was blij. Je zag mij net en zag je hoe ik naar je keek? Zo heb ik nog nooit naar een meisje gekeken. Wat heb ik aan liefde? Ik weet het niet meer man, wollah.''
Nee, dit mag niet.
Ik wil hem niet kwijt.
Met mijn hand ga ik naar zijn wang en draai zijn gezicht naar me toe.
Zijn gezicht staat zo droevig..
''Safouane, je hebt gelijk..Wollah alles wat je zei klopt. Maar geloof me.. Ik wou je geen pijn doen.. Maar dat heb ik al gedaan.. Het spijt me zo erg''
''Spijt komt achteraf''
Hij draait weer de andere kant op en mijn hand verliest zijn wang.
''Wat wil je nu doen?'' vraag ik met een trillende stem.
''Waarom krijg ik de voicemail als ik je bel. Sarah wees eerlijk.. Heb je iemand anders?''
Hij kijkt me aan en ik zie dat zijn ogen vochtig zijn.
''Nee, Nee, echt niet wollah! Ik hou van jou.. Echt van niemand anders'' zeg ik zachtjes en kijk hem zo diep mogelijk aan.
Ik wil dat hij door heeft dat ik echt om hem geef.
En niemand anders.
Hij is de enige die mij de liefde van mijn leven kan geven.
''Geloof me, mijn broer heeft mijn telefoon afgepakt omdat het niet veilig was ofzo'' zeg ik en haal het briefje uit mijn jaszak.
''Ik heb alleen jou nummer opgeschreven wollah..''
''Waarom doe je zo dom soms wollah, zo ken ik je niet man. Ga je weer normaal doen? Ik heb hier echt geen zin meer in. Wollah de volgende keer is het echt kowed (op donderen). Dan weet je dat alvast. ''
Hij geeft me een kus op mijn wangen.
Ik pak zijn gezicht tussen mijn handen en geef hem een lange kus op zijn lippen.
Hij gaat met zijn handen door mijn haar en ik klim bij hem op schoot.
''Jij weet niet hoeveel ik je heb gemist'' zegt hij zachtjes in mijn oor en zoent me.
Dat gevoel dat ik heb gemist is weer terug.
Alleen hij die me dit gevoel kan geven.
Ik schrik, Souhaila wacht op mij!
''Kan je me alsjeblieft vertellen wat er is schatje?'' zegt hij als ik mijn hoofd op zijn borstkas leg.
''Binnenkort, vertel ik je alles. Het is bijna voorbij. In sha Allaah''
''Morgen haal ik je op, dan gaan we echt wat leuks doen. Morgen word mijn dag voor jou. Kan ik je ophalen van school?''
''Ik heb een weekje vrij, omdat het echt slecht met me ging..Ik heb Inaya geslagen..'' zeg ik en mijn blik glijd weg naar mijn schoenen.
Ik durf hem niet aan te kijken, ik schaam me er nog steeds zo erg voor.
''Brande voor haar, had haar meteen het raam uit geslagen misschien dat ze dan dood was ofzo'' zegt hij en we schieten allebei in de lach.
''Doe normaal'' zeg ik en geef hem een klap op zijn wang.
''Ik moet gaan schattie van me. Ik bel je wel oke? Gewoon anoniem via een andere telefoon'' zeg ik.
Hij graait in zijn broekzak en haalt er een iPhone 6 uit.
Hij haalt de simkaart eruit en zet hem aan.
''Hier, je mag deze van mij. Je mag hem zelfs hebben. Uitkijken waha (gewoon) dat je broer hem niet ziet.''
Vol ongeloof kijk ik hem aan.
'''Nee joh! doe normaal, wollah hoeft echt niet. Ik bel je gewoon wel.. Meer hoef ik niet. Je bent de enige die ik vertrouw, dus met bellen komen we ook ver''
''Hier, hier, ik weet je gaat van binnen dood.'' zegt hij en stopt hem in mijn zak.
''Nee! ik voel me nu echt niet goed'' zeg ik
Ik voel me net een golddigger.
''Je hebt hem verdient. Als ik niks om je gaf wollah dan had ik gezegd bel me maar''
''Ik hou van je'' zeg ik en veeg hem een zachte kus op zijn lippen.
''Ik spreek je, bel me over een uurtje goed? dan ben ik weer thuis''
Hij geeft me een knipoog en rijd de parkeerplaats af.
Ik loop naar beneden en ik voel me geweldig.
Ik vlieg bijna.
Niks kan meer kapot.
Oh shit, hoe moet ik dit nu doen met Souhaila?
In de Albert Heijn loop ik naar de milka afdeling en haal er 10 repen van.
Het lijkt op een bestelling toch?
Ik reken af en loop naar de parkeerplaats toe.
Souhaila kijkt gespannen om haar heen.
Als ze mij ziet worden haar ogen groter.
''JE BENT EEN UUR WEG GEWEEST?! WAAR WAS JE?! IK HEB JE GEZOCHT BIJ DE ALBERT HEIJN JE WAS ER NIET! WAAR WAS JE! JE HEBT GELOGEN!''