Lütfen yıldızlamayı ve
Yorum yapmayı unutmayın..
Keyifli okumalar 🖤
3.GÖZ
Asaf Karayev, şarap rengindeki röpteşambırını üzerine geçirip sigarasının ucunu tutuşturdu. Laleyle yine çok büyük bir tartışmanın ortasına düşmüş ve bu hararetli tartışmanın sonunda ona tokat atmıştı. Ne olurdu biraz alışsaydı şu kadın ona? Her şey daha kolay olurdu, ama yok... Kadın hala ilk günkü kadar öfkeli ve soğuktu, Asaf'a öyle bir mesafe koyuyordu ki geri kalan herkesle bile ondan çok çok daha yakındı. Bugün tanıştığı misafirlerle bile bir iki cümle konuşmuş, onları karşılamıştı ancak kendisinin yüzüne bile bakmamıştı.
İçine çektiği sigara dumanını yavaşça bırakırken, bir votka şişesini açıp toprak rengindeki deri koltuğuna attı kendini. Omuzları çökmüş olsa da, şişeyi saran parmakları öyle sıkı kavramıştı ki içkiyi sanki cam birazdan tuzla buz olacaktı. Kapı yavaşça aralanırken o anda görmeyi belki de en son istediği kişi belirdi.
Kuzey, lacivert rengi yarı saten pijama takımının içinde odaya süzülürken kendisinden aldığı gözlerini öylece Asaf'a dikmiş yanına kadar izin istemeden gelmişti. İç çekerek içkisinden büyük bir yudum aldı ve onu tepeden tırnağa inceledi adam. Lale'ye ne kadar benzese de, gözlerindeki çoğu duygu özellikle öfke Asaf'tan ona geçmişti sanki. Öyle korkusuz bir şekilde bakıyordu ki Kuzey, bakışlarındaki kararlılık adamın savunmaya geçer gibi yerinde dikelmesine neden oldu.
-Ne istiyorsun?" diye sordu doğrudan sabırsız ve bıkkın bir sesle. "Umarım saçma sapan bir şey değildir." Kuzey, onun elindeki içki şişesine ve odayı kaplayan sigara dumanına suratını buruşturmamak için ekstra bir çaba gösterdi.
-Lale Hanım'ı görmek istiyorum." dedi naif bir sesle. "Bugün benimle hiç konuşmadı, kahvaltıya da birkaç gündür inmiyor." Asaf dudağının kenarına yamuk bir gülüş kondurunca, duraksadı ufaklık. Nedense bu gülüş, onun hiç hoşuna gitmediği gibi, bu isteğiyle ilgili beslediği umutları da öldürmüştü.
-Onu görmeyi ben de çok istiyorum." Diye hayıflandı Asaf. Şişeyi elinde çevirirken, kaşlarını çatmıştı. "Onunla konuşmayı, kahvaltı yapmayı..." Kuzey'e alayla güldü. "Onun sevgisini bir tek sen mi istiyorsun ya da hak ediyorsun sanıyorsun, ha?" Kendini haklı görüyordu ancak unuttuğu şey Kuzey'in bir çocuk olduğuydu. O elbette annesinin sevgisine muhtaçtı ve Asaf'ın aksine Lale'nin nefretini kazanacak hiçbir şey yapmamıştı. "Gel buraya."
Kuzey, ondan çekinse de gitmediği taktirde neler olabileceğini kestirebiliyordu. Bu yüzden mecburen ayaklarını yerde sürüye sürüye adama yöneldi. Asaf'ın şişenin ucunu kendi ağzına ittirdiğini görünce yüzünü buruşturarak başını sağa sola salladı.
-İstemiyorum." Asaf, onu kolundan çekip sarsarak daha da yakınına çekmişti. Şimdi içkinin o iğrenç kokusuyla karışık sigara kokusunu içine çekmek Kuzey'in yüzünü daha ekşitmesine neden oldu.
-Bunu içeceksin." Dedi adam, parmağını ufaklığa doğru sallayarak. "Eğer bunu içersen, yarın annen kahvaltıya iner." Kuzey, annesinin nasıl indirileceğini düşünmeden şişeden tereddütle bir yudum almak zorunda kalırken boğazını yakan sıvı midesine doğru süzüldüğünde o yaştaki bir çocuğun asla yapmaması gereken bir şeyi sırf annesi için babasının zoruyla yapmıştı.
Uzun parmakları, içki şişesinin üzerinde gezerken, üzerinden yıllar geçmiş anıyı hatırlamanın getirdiği tuhaf hisle baş etmeye çalışıp, şişeyi yavaşça itekledi. Reva, adamın önünden şişeyi çekip onunla bilinçli bir şekilde göz teması kurarken, tam da babasının içtiği sigara kızın dudağına yapışıktı.
-Hayırdır Karayev? Daldın gittin bakıyorum." Kokteyle kattığı votkayı şişede salladı ve diğer içkilerle karışmasını sağladı kız. "Votkayla ilgili erotik bir anın mı var yoksa?" Cümle sonunda kaşlarını kaldırıp indirip sigarasından derin bir iç çektiğinde Kuzey, sigarayı onun dudaklarından koparıp votka şişesinde söndürdü br izmariti de içine atarak Reva'nın şaşkınlıkla kaşlarını kaldırmasına neden oldu. Adamın ne yaptığını anca şişe çöpe girdiğinde fark etmiş, Karayev'e doğru öfkeyle yürümüştü Reva. "Hey, hey! Ne oluyoruz? Ne demeye mahvettin bir şişe dolusu içkiyi? Hem ne derdin var senin benim sigaranla ya?" Kuzey, elindeki viskiyi çevirip omuz silkti.
-Sana yakışmıyor." Reva, bu cümlenin getirdiği afallamayla birkaç salise kalakalırken "hah" diye bir ses çıktı ağzından. "Hem işimize konsantre olalım. Akşam yetişmem gereken bir yemek var." Kız yeni bir sigarayı paketinden çıkarıp onun tam karşısına, bar tezgahına geçtiğinde Karayev sadece kınayarak başını sağa sola salladı.
Önündeki atıştırmalık kataloğunu incelemeye devam ederken, Reva nedense onun sigarasına karışmasının nedeninin "yakışmama" olmadığını düşünmeye başlamıştı...
Hatta emindi. Çünkü Karayev o votka şişesine uzun bir süre dalmış sonra da dudaklarındaki sigaraya uzun uzun bakmıştı. Tıslayarak dudağına yasladığı sigarayı tekrar paketine tıkıştırdı ve adamın yanına gidip viskisinden bir yudum aldı.
-O zaman 10 çeşitte karar kıldık değil mi? Şu ikisinden emin değilim ama. Peynir topları daha iyi bir seçenek gibi." Kuzey, onun dudaklarını yalayıp alt dudağını ısırışını izlerken, dikkatinin dağılmaması adına önündeki yiyeceklere odaklandı.
-Haklısın." Dedi Reva'yı şaşırtarak. "Peynir topları daha hafif ve uygun bir seçenek." Sarışın, dudağını kıvırdı ve dövmeli kolunu alayla Karayev'in sırtına attı.
-Ooo Kuzey Bey, iyi misiniz acaba? Hayır geldiğinizden beri ilk defa bir fikrime katıldınız da!" Kuzey, onun bu neşesine gülümseyebilirdi ancak kızın alaylı tavrına karşı sadece göz devirdi.
-Geldiğimden beri ilk kez mantıklı bir şey söyledin de ondan." Reva da aynı onun gibi gözlerini devirmiş üstelik kalan viskisini de tek dikişte içmişti. Boş bardağı alıp Kuzey'den uzaklaşırken, sarı uzun saçları omuzlarındaki dövmelerin üzerine dökülüyor siyah mürekkeple çok güzel bir tezat oluşturuyordu.
-Sana yakışmıyor." dedi kibirle elindeki viski bardağını sallarken. Kuzey, ona aldırmadan elini uzatıp tezgahın arkasındaki viski şişesini kavramış omuz silkerek dudaklarına götürmüştü. Takım elbisesinin eliteliğine nazaran şişeden içki içmesi ona serseri bir hava verirken, göz ucuyla Reva'nın sigarayı yaktığını gördü.
Reva Devran, acayip inatçı ve huysuz bir kadındı.
-Çok gıcıksın." diye adama sataştı bir de. "Tam dayaklık derler ya, aynen ondan." Kuzey, ona aldırmadan kataloğun sayfalarını kurcalarken Reva bir iki adımda yanına gidip fırlatıp attı kataloğu. "Kime diyorum ya?"
-Hakaretlerine bir cevap beklediğini düşünemedim." Büyük bir sakinlikle ve olgunlukla onu yanıtlamıştı Kuzey. "Ne diyordun?" Tezgahın üzerindeki telefonu titreyince hemen aldı ancak Reva mesajı görmüştü bile.
-Boşver, senin "teslimat" işlerinden daha önemli değil nasılsa." dedi genzinden alayla bir nefes vererek. "Aman diyeyim davete uyuşturucu falan sokmaya kalkma!" Kuzey, söylediğinin ne kadar aptal olduğunu haykırırcasına yüzüne bakınca kaşları havalandı sarışının. "Ne bakıyosun öyle, torbacı değil misin?"
-Benim uyuşturucu satıcısı olduğumu biliyorsun Rev." dedi Kuzey, takma ismi sanki ilk kez söylememiş gibi rahat bir tavırla. "Torbacı dediğin insanlar genelde çulsuz olur." Reva histerik bir kahkaha atınca tek kaşını kaldırarak ona bakmıştı delikanlı. Göğüslerinin altında kollarını birleştirip, bir bacağını öne atarak kalçasını tezgaha yaslamıştı kız ve yeşillerini her şeye muhalefet olması yetmezmiş gibi Kuzey'e dikmişti.
-Ha torbacı ha uyuşturucu satıcısı!" Adam etraftaki bir iki çalışanı ona hatırlatır gibi gözleriyle gösterince sesini kısarak devam etti konuşmaya. "Hem ben saçma bir şey söylemedim ki. Davette iş adamları da olacak burada, ee malum sen de iş adamıysan şimdi onlarla "iş" yapmaya falan kalkarsın! Vallahi Savaş amcam öğrenirse seni duvara asar demedi deme sonra!" Kuzey, söylediği şeye gülmeden edemedi. Dudağının sağ kenarını kıvırıp, sırtını yüksek bacaklı sandalyeye iyice yaslarken, Reva'nın bilmiş tavrı onu daha da keyiflendirdi.
-Benim için endişelenmen ne hoş.." dedi Kuzey kızı daha da sinir eden bir sakinlikle, ne kadar gizlese de yeşillerindeki alevler onu ele veriyordu.. "Ama merak etme, zaten bu davete katılan hiçbir iş adamı benimle iş yapabilecek niteliklere sahip değil." Reva, o adamların çoğunu tanıyordu ve birçoğu da Acar'ın çok yakın arkadaşlarıydı, bu yüzden kaşlarını çatarak diklendi Karayev'e.
-Neden? İşlerini çok düzgün yapan iyi insanlar oldukları için mi?" Kuzey dirseklerini tezgahın üstüne yaslayarak gözlerini kısmıştı söylediğinin üzerine.
-Bu cümleden benim işini düzgün yapamayan kötü biri olduğumu mu çıkarmalıyım?"
-Nasıl anlıyorsan?" Kuzey, telefonunu ceketinin iç cebine koyarken iç çekti.
-Hala direkt derdini direkt anlatamıyorsun sanırım. Yazık." Reva, onu kışkırtmak için bunu söylediğini biliyordu ancak yem olduğunu bilse de hırçın bir tavırla atladı.
-Kim diyor bunu? Bir anda "beni korumak" aklına gelen ve benden köşe bucak kaçan adam mı?" Kuzey onun bu tartışmayı uzatacağını fark edip ayağa kalktığında Reva, damarına basmaktan geri kalmadı. "Ama hala benimle iş yapıyorsun! Peşini bırakamıyorum desene sen şuna!" Genç adam arkasını dönse de duraksamış ve omzu üzerinden kıza bakmıştı.
-Benimle iş yapmak zorunda değilsin, Elvin Devran senin annen. Onu ikna edebilirsin." Babasının aşk uğruna annesine neler çektirdiğini görmüş biri olarak, birçok konuda ne kadar zorba olsa da Kuzey, asla bir kalbi zorla almak için çabalamayı düşünmemişti. Tanıştıklarında bile sadece barı almak istemişti, Reva'ya bir şeyler hissettiğinde dahi kızı asla hapsetmek gibi bir düşüncesi olmamıştı. O Reva'yı tüm özgürlüğüyle seviyordu ve kızın kendini onunla çalışmak zorunda hissetmesi fikri bile o anda canını inanılmaz sıkmıştı.
-Edebilsem çoktan ederdim." dedi Reva Kuzey'in ciddileşmesi canını sıkarken, daha deminki alaycı tavrını buna tercih ederdi çünkü gülen yüzü bir anda buz tavrına bürünmüştü yeniden. "Ama onu ikna etmek imkansız. O yüzden bu işi beraber halledeceğiz. Hem hafta neredeyse bitti." Kuzey, sadece başını sallayıp kapıya doğru yönelmeden önce uzun sayılabilecek bir süre baktı sarışına.
-Kendine dikkat et." Bunu rastgele söylemediği hissi Reva'nın yerinde kıpırdamasına neden olurken, onaylarcasına başını salladı sarışın.
-Sen de." Karayev kara bir gölge gibi uzaklaşırken, kaşlarını çatarak onun arkasından uzun uzun bakan kız, onun neler düşündüğünü bilememenin verdiği huzursuzlukla uzun bir süre dikildi orada.
Karayev'in iç dünyasında neler döndüğünü ne zaman öğrenecekti?..
***
Asansör öyle ağır ağır çıkıyordu ki, Reva her ne kadar zihninin gerisine itelese de, etrafını saran anılardan kendini soyutlayamamıştı. Kuzeyle öpüştükleri asansörde zaman her zamankinden daha yavaş geçerken, ikisinin silüetlerini öpüşürken görür gibi oldu ve başını sağa sola silkeleyerek buraya neden geldiğini hatırlattı kendine. Ona cüzdanını verecekti, doğru.
Aslında bunu başkasına yaptırabilirdi ancak Elvin de ne yazık ki bara uğramış ve barmenden duyduğu "cüzdan unutma" hadisesinin Reva tarafından çözülmesinde karar kılmıştı. Karayev'in kişisel bir eşyayı herhangi bir görevli ile iletilmesinden hoşlanmayacağını söylediğinde Reva ona hak vermeden edememiş, diğer yandan Elvin'in hangi ara adamı bu kadar çözümlediğini de merak etmişti. Anneler, her şeyi bilir dedikleri belki de doğruydu, eğer söz konusu Elvinse..
Kapıyı çalmasına bile gerek kalmadığının göstergesi olan Ercan evden çıkarken, Reva adamın önünü keserek anca dikkatini çekti. Ercan gergin ve düşünceli görünüyordu, üstelik Reva'yı görmenin getirdiği şaşkınlık da eklenince bu gerginliğin Kuzey'in yerine işi kabul etmesiyle alakalı olup olmadığını düşünmeye başladı kız.
-Reva...Senin ne işin var burada?" dedi Ercan sesi hesap sorar gibi değil daha çok anlamaya çalışır gibiydi, kafası karışmıştı çünkü bildiği Reva olanlardan sonra asla buraya gelmezdi.
-Karayev." diyip derin bir nefes aldı sarışın. Cebindeki cüzdanı çıkarıp salladı ve söylenmeden edemedi. "Cüzdanını benim kulüpte unutmak gibi bir huy edinmiş." Tam Ercan'ı geçip kapıya ilerleyecekti ki adam önüne geçti.
-Şey.. İsterseniz siz bana verin, ben kendisine ulaştırayım." Aniden nezaket göstermesinin yanında gergin duruşu yeşillerin şüpheyle kısılmasına neden olurken, cüzdanı kendine çekip başını sağa sola salladı Reva.
-Yok sağ ol, ben kendim veririm." Diyip Ercan'ı daha da germişken ekledi. "Hem ona bir şey soracaktım." Kapıya doğru iki koca adım attığında Ercan kızın kolunu kavramış, çekingen tavrını saklamaya gerek duymadan kısık sesle gerçekleri bir bir söylemeye başlamıştı.
-Reva... Kuzey biraz gergin. Şuan pek iyi durumda değil. İçeri girmemen daha iyi olur, hem senin hem de onun için." Karayev'i yıllarca tanıyan bir çalışanı olarak yaptığı uyarı kulak ardı edilecek türden değildi ama Reva da bu durumdan korkup kaçacak kız değildi işte...
-Merak etme Ercan, güven bana." Adam bir şey diyecek gibi olduysa da Reva eliyle onun kolunu sıvazlayıp kaşlarını havalandırdı. "Anahtarı ver ve git. Lütfen." kendinden beklenmeyecek bir nezaketi sırf onu ikna etmek için gösterirken, ceketinin cebinden anahtarı çıkarıp kıza uzatan Ercan onun çabasını boşa çıkarmamıştı. İçine sinmese de verdiği anahtarı havada kapan Reva onun sırtına vurup güven verircesine gülümsedi. "Hadi git sen, bu iş bende." Ercan'ın zaten orada kalıp, daha da delirme ihtimali olan bir Kuzeyle uğraşmaya hiç hali yoktu. Bu yüzden Reva kapıyı açana kadar çoktan gözden kaybolurken, yavaşça içeri girip etrafı kolaçan etti sarışın.
Evde çıt bile çıkmıyordu ve ışıklandırmalar gece olduğu için loş bir hava katacak şekilde ayarlanmıştı. Her şeyi net görmese de ledler önünü görmesini sağlamaya yeterliydi. Çantasını ve anahtarları yere koyup kapıyı kapatırken, etrafa kulak kesilmişti ama hala bir ses gelmiyordu. Karayev öfkesini çevresinden çıkarmıyor olacak ki, ev ölüm sessizliğine bürünmüştü. Ellerini ceplerine sokarak koridorda ilerlerken, Kuzey'in odasına doğru yöneldi. Buraya sadece bir kez gelse de evin planını hatırlıyordu ve adımları onu gerçekten de Kuzey'in kapısına getirmişti.
Aralık kapıdan onun yatağın üzerinde uzandığını görüyordu. Kapıdan içeri girip ağır ağır ona yaklaşırken, Kuzey'in uyuyup uyumadığını kestirememişti. Çünkü üzerinde sadece siyah spor şortu olmasına rağmen yüzündeki huzursuz ifade uykuda olan birine ait gibi durmuyordu. Yatağın kenarına çömelip onun omzuna dokunacağı esnada aniden sıçrayan adam, yastığın altındaki silahı saliseler içinde Reva'nın şakağına dayayarak gözlerini araladı.
Neye uğradığını şaşıran sarışın yeşillerini kırpıştırırken, Karayev'in siyahlarındaki nefretin yerini önce şaşkınlığa sonra da daha sakin bir tavra bırakışını saniye saniye görmüştü. Şakağındaki silah elmacık kemiğine süzülüp teniyle teması kesilirken gözü komodinin üzerindeki şişeye takıldı Reva'nın.
Sabah barda ziyan ettiği votka şişesinin aynısı, yarısından fazlası boşalmış öylece orada duruyordu.
Onun sevmediğine neredeyse emin olduğu içki neden başucundaydı? Kız bunun nedenlerini düşünürken, Kuzey beklemediği bir şey yapıp, yüzüne düşen sarı saç tutamını geriye doğru elinin tersiyle ittirdi ve o tutamı sanki çok önemli bir şeymiş gibi uzun uzun inceledi.
Reva, neden alkol aldığını soracağı esnada siyahlarını yeşillerle buluşturdu Karayev.
-İçer misin?"
Başını aşağı yukarı salladı sarışın.
***
Bölüm Sonuuu. ♥
Nasılsınız ballar? Haftaya güzel başlayalım dediiiim.
Sizce Karayev'in sorunu ne? >.>
Reva geceyi onunla geçirdiğinde neler öğrenecek?
Alıntılar, bilgilendirmeler ve daha fazlası için,
INSTAGRAM: tutkudevran
(Bu arada anketi kazandığı için, SHB yakında güncellenecek..;)
Kuzey, Reva ve Rüzgar'ın hesaplarını takip ettiklerimden bulabilirsiniz.
Yakında önemli haberlerim olacak...
Kendinize çooook çok iyi bakın, aşkla kalın .
Sevin, sevilin. ♥♥♥