Krisha Koh’s POV
“Koh?” pagtataka ni Antoon sa’kin.
“Your last name ring a bell baby,” Theo asked me, and busy putting wine to my wine glass I stop him hindi ako pwede malasing.
“Oh… Koh is most famous in the underground.” Ngiti ko at umiion na nang wine.
Woah! Ang sarap nito ah. Ano kaya brand nito? Matanong nga ang waiter magpapabili ako kila Kuya.
“Right! Hahaha.” Natatawang saad ni Pim. Tahimik kami kumakain minsan nag uusap minsan humaharot which is okay lang sa’kin dahil sanay ako mag papaikot sa mga lalaki.
Bigla na lang nagkaboses ang earpiece na suot ko pasimple ko na man inaayos ang buhok ko sabay pindot sa speaker buttom para marinig ko na man kung ano sinasabi nila.
“Guys! Naririnig ba ninyo ako? Hanggat maaga pa aalis tayo dito. Plano nila pasabugin ang buong venue walang maiwan maliban sa mga kasaham ni krisha na kausap ngayon. The plant a bomb all around the area.”
Mahina ako napamura dahil sa nalalaman. Wala sa mukha nila ang kumitil sa kapwa mafia member pero sabi nga nila hanggat marami ka namamatay na mafia clan mas lalo tataas ang ranggo mo.
We should better leave bago pa man magkakagulo. Nakita ko tumayo na si Michael kasama mga anak namin I give them a look lalo na ang asawa ko na ilabas niya sana ang mga kaibigan ko para mas lalo maging panatag ang systema ko.
“Are you okay?” napaligon ako pabalik sa kanila papunta sa mga mata ni Rinus, he the leader who want us dead. Kaya hindi ko maiwasan ikuyom ang mga kamaon ko sa legs.
“Yes, will you excuse me, powder room lang.” I wink and lumalakad na papalayo sa pwesto nila. I hold my earpiece para mapagsabihan ko sila.
“Guys, napalabas na ba ang mga bata?” tanong ko sabay ngiti sa mga tao dinadaanan ko.
“Yes, pati rin sila Faye.”
Kahit hindi nila ako nakikita tumatango ako sabay bunot sa baril naka lagay sa gun holder ko sa hita, at’saka pinagbabaril ang CCTV and lastly ang emergency buttom para magkakagulo ang mga tao sa paligid.
Halos hindi ko na makita ang iilan sa mga kasama ko dahil ginawa kong kilos.
I was dead wet from the water galing sa emergency.
I started running while shooting anyone who got in my way. Napahinto ako dahil sa bomba nagayari.
“Mom! Nasa loob rin po si Tita Tatiana!”
Napahinto ako sabay baril sa lalaki sumisigaw papunta sa’kin.
“Ano!? Bakit andito ‘yan!?” sigaw ko sabay punta sa bintana banda para tignan kung halos lahat na ba nakakalabas sa mga bisita.
Pero iba ang nakita ko puro mga tauhan ni Tatiana! Anong kagulohan na man sinusubukan nito!? Mas kaylagan siya sa ibang bansa kasya dito sa bansa hawak ko.
“Shit! Krisha nasaan ka!? Nagkakagulo na dito sa baba at labas hindi na namin nakikita ang pamilyang Donarie at si Terim!”
“Mom! Are you okay!?”
“Shit! Take cover!”
“Mag tago na kayo! Or di’ kaya umalis na kayo dito! Kami na bahala hahananp kila Harley!”
Halos hindi ko na masundan ang nangyayari halos nanglalamig na rin ako lalo na hindi nila kasama sila Jane at Harley.
Sana kasama nila ni isa sa mga pinsan ko, natatakot ako kung magkahiwalay silang lahat lalo na hindi pa sila gaano bihisa sa pag babaril.
Napahinto ako sa pag iikot nang makita ko ang bulto isang tao more like si Pim Strick habang nakatutok sa’kin ang baril niya and I do the same mabuti na lang kakareload ko lang kanina.
“Hindi ko inaakala na ikaw mag sisimula sa kagulohan sa party.” Ngisi niya sabay papalapit sa’kin dahan-dahan. Hinigpitan ko ang pag hawak sa baril at sama siya tinignan.
“Mas lalo walang hiya kayo para mag tanin nang mga bomba sa paligid. Mabuti na lang mabilis ang mga kasamahan ko, bakit kaylagan pa ninyo mang damay ng iba clan para lang mapatay kami.” I asked and pointed the gun in his forehead dahil magkalapit na kami dalawa sa isa’t isa.
“The more clan involve the more killing happening.” Bungisngis niya sabay hawak sa kamay ko kung saan ginagamit ko pangtutok sa kanya.
“Akala ko mabait ka, nagkakamali pala ako isang babae na malakas pala ang kaharap namin kanina.”
I rolled my eyes hindi na ako nagdadalawa isip pinaputokan ko siya dahil yata sa bilis niya kumilos nakakalayo ang ulo niya sana pasabugin ko.
Yumoko ako sabay split at gumulong papalayo sa kanya. Patuloy niya parin binabaril ang pwesto ko kung saan patuloy parin ako umiikot.
Tangina! Paano ako makakatayo nito!
Sa huling ikot ko pinapaputokan ko na pwesto niya kaya huminto sandali ang ginagawa niya pag baril.
I run and point again my gun na sunod-sunod nagkakawala ng bala papunta sa gawi niya.
I jump and landed in his back at basta na lang sinapak ang likuran niya that cause him to fall in his knees hindi nga siya gumagalaw dahil sa vines na tinira ko kaya ang mata niya lang ang gumagalaw.
“Thank you for the party, nasaan ang leader ninyo?” tanong ko may tinuturo siya pintuan kung nasaan ang iba niya kasamahan.
I hold him and kinakaladkad papunta sa pintuan pag sipa ko bumukas ang pintuan kung saan sunod-sunod rin kumakawala ang mga bala na para dapat sa’kin.
“Pim!!!” sigaw galing sa loob. Agad ko tinaggal ang handle galing sa granada at basta na lang tinapon sa loob.
“Take cover!!” someone shouted inside pagkaputo agad ako pumasok at hinahanap ang mga bangkay kung sino man tao ang sumigaw kanina. I saw two man dead in the floor pero syempre kaylagan natin double check.
I walk near to the dead body at basta na lang pinapaputokan ang ulo nila parehas at binaliktad para makita ko kung sino na ang napatay ko sa kalaban.
“Antoon Laar and Johan Hoogland. Kung hindi lang ninyo ako o ang pamilya ko kinalaban baka hanggang ngayon buhay parin kayo.” Saad ko sabay tayo para umiikot ulit may nakita ako pintuan hindi nakasarado agad ako lumapit para icheck kung sakali meron pa pala ang nabubuhay sa kanila.
Danm… mukha naka takas yata, maliban sa dalawa.
“K-krisha! Kaylagan na natin umalis nakatas na ang ibang kalaban lalo na ang target natin kaya umalis na tayo bago pa ulit sumabog ang buong venue.”
“Si Tatiana?” tanong ko pero wala ako nakuhang sagot galing sa kanila hindi na ako nag abala para hintayin ang sagot nila basta na lang ako tumatakbo papalabas natatanaw ko si Michael at bakas sa pagmumukha niya ang pagalala nang maaning niya ako bigla na lang lumiwanag ang mukha niya.
“Baby!” sigaw niya sabay kaway, kumaway rin ako pabalik habang may ngiti sa labi.
“Kamusta? Okay lang ba ang lahat?” tanong ko agad sa kanila lahat napaiwas sila nang tigin at tinuro si kuya Mark. Kaya dahan-dahan ako papalapit sa kanya.
“Kuya?” taka ko tanong lumigon siya sabay bigay nang monitor pad sa’kin halos mabitawan ako ang nakikita litrato sa monitor. Napasinghap ako sabay ligon sa kanya, tumatango siya saying this is real not a fake.
Mabilisan bumababa ang mga luha ko sa nakikita I saw Tatiana in the monitor dead and masaya, hawak ng mga kalaban ang Gem lalo na ang putol na ulo ni Tatiana na bakas sa pagmumukha niya pinapahirapan muna siya bago pinatay…
I was sonbbing hard basta na lang tinapon ang pad na hawak ko kanina. How curel of them!? I will make them pay for what the damage they have cause… just wait Rinus, Adelwin and Theo the war is almost.
At handa ako mag take a risk to protect everyone for your harmful world you create. Because the real danger is here killing you all softly and make you regret for not living again for the next life.
The wicked queen is here… be ready cause I won’t give you a fast death.
Sa kasamaang palad hindi pa rin namin nakikita ang pinsan ko at sila Harley dahan-dahan nila kami pinag hihiwalay para madali na lang patayin at kukunin ang Gem’s.
Sa sobra tahimik namin sa loob ng kotse puro paghinga lang ang naririnig namin. Sasakit na yata ang ulo ko sa sobrnag stress nangyayari ngayon kaylagan ko makakausap ang mga kasamahan ko lalo na ibabalita ko pa sa kanila wala na Tatiana nabubuhay.
Pagkababa namin galing kotse napaligon agad ako sa paligid dahil may iba ako nararamdaman napaligon na man ang mga pinsan ko sa’kin na halata yata nila hindi ako makakali sa nangyayari.
“May problema ba baby?” tanong ni Michael sa’kin napaiwas naman ako nag tigin at nauna na lumakad papalapit sa pintuan namin.
Mahigpit ko hinawakan ang baril kung sakali meron man kalaban sa paligid.
“Shh… hide behind me.” Lahat kami mag pinsan nag position sa harapan kahit na alam nila makikipag barilan hindi parin sila magaling masyado sa physical combat.
“Move,” mahina ko sabi kaya dahan-dahan ako papasok sa loob na sobr tahimik wala ni isa sa mga katulong namin o kahit guard umiikot kanina sa labas nang gate.
Napaligon ako sa mga pinsan ko nag makakarinig kami mahihinang mga salita galing sa sala, hindi na kami nag dadalawa isip at basta na lang pumunta doon sabay taas sa baril.
“Freeze!” sabay namin sigaw handa na sana mag paputok kun’di lang lang namin nakita ang mga katulong at guard namin nakaharap sa isang bisita hindi namin inaashan makikita ngayon.
“Jhona Vila…” mahina ko tawag sabay hulog sa baril. Nakangiti siya tumigin samin lahat hanggang sa huminto ang tigin niya kay Michael.