ALEXANDRA
From: Babe
Kung wala kang dalang kaimito wag na wag kang uuwi!
From: Babe
Wala akong pakialam kung saan ka makakabili! I want that now!
From: Babe
I'm craving for it Alex! What time you'll be here?!
Fuck.
Halos sumabog na ang cellphone ko sa dami ng text at mis call niya. Sumasakit na rin ang ulo ko sa prutas na pinapahanap niya! Anong magagawa ko kung wala akong mahanap na kaimito? I don't even know what fruit is that!
"Perez nakahanap ka ba?" tanong ko agad pagkapasok niya ng opisina ko.
"Hindi pwedeng umupo muna?" sarkastikong tanong niya.
"Kung wala kang nahanap wala kang karapatang umupo. Tss."
"Tss. Wala akong mahanap, Al. Hindi pa panahon ng prutas na yun. San ba nakita ni Arhitect un?"
"Some fucking videos on youtube! Damn. Magagalit na naman sa akin yun at sa guest room na naman ako matutulog!"
"Not my fault. Wag mo kasi pinagpapanood ng kung ano ano sa youtube. Bilan mo na lang ng mangga."
"Tss. Kung ganon lang sana kadali! I even buy her a basket of fruits and what happen? Pinagbabato lang naman sa akin! Nung isang linggo pomelo ang pinagmaktulan. Ngayon naman, kaimito! I don't even know what kind of fruit is that! Damn!"
"Lambingin mo kase. Sinasabayan mo eh."
"Fuck. Believe me, San, lahat ng pang-unawa at pasensya ginagawa ko. But damn. She being pregnant is a nightmare! Ngayon talaga nagsisisi na ako bakit pumayag sa IVF na yan. Tss."
"Hey, watch your words. Baka gusto mong hiwalayan ka ni Chan pag narinig niya yan."
Nakasimangot na napapikit na lang ako. I know it's too much. I'm not really regretting bubba coming to our life. But Chan's cravings and mood swings are giving me a headache!
"Kapag wala kang dala kasi, lambingin mo. Make some effort. Magpaawa ka kung kinakailangan. Maselan na ang lagay niya sa mga ganiyang buwan ng pagbubuntis niya. So don't stress her too much."
"San as you can see, I am the stress one here. Tss." hindi makapaniwalang sabi ko, tho, I get his point.
Napailing na lang siya at natahimik. Same goes with me, I'm still thinking where to buy that damn fruit!
"Capt.!" sumaludo si Romero sa akin pagkapasok ng opisina ko. "Nakakita na ko ng kaimito!"
Pakiramdam ko ang bumuka ang langit sa sinabi niya!
"Where?"
"Sa isang farm land---"
"Let's go. Malayo ba?" sabi ko habang inaayos ko ang gamit ko.
"C-capt. Hawaii eh--"
"What?! Are you fucking fooling me Romero?!"
"Hahahaha. Capt. easy lang kase." tawang tawang sabi ni San na mas ikinainis ko!
"Sabi mo lang naman maghanap kami Capt--- woah!"
Kinasahan ko siya ng baril at itinutok iyon sa kanya. Si Sandro ay halos hindi na makahinga kakatawa habang si Romero naman ay natatawa na rin sa akin kahit nakatutok pa ang baril ko!
Tang inang dalawa na 'to.
Kung si Sandro ay mula College ko pa kilala at kaibigan, si Kris Romero ay naging kaibigan namin nag mag simula kaming magtraining.
"Masaya kayo na problemado ako?! Pagbabarilin ko kaya kayong mga tangna niyo!"
Ang mga gago imbes matakot, tawang tawa pa!
"Al naman kasi, sa dami talaga ng prutas? Kahit sang lupalop ka ng Pilipinas ngayong maghanap ng kaimito, wala kang mahahanap. Sa Hawaii ang pinakasentro ng prutas na yun!" natatawang sabi ni Kris, nakipag apir pa kay San!
"Tss." inis na umupo ako ulit, napakislot ako ng biglang magring ang cellphone ko. "Hello---"
"Kay Capt. Martinez po."
"Speaking. Who's this?"
"Mam, your wife is admitted her at St. Jude Hospital---"
"What?! What happen?!" agad akong napatayo at kinuha ang susi ng kotse ko. Sandro and Kris are asking why but I'm too worried for Chan and bubba's safety. "Chan got into an accident. Al investigate that matter and update me asap. Kris ask Suarez what happen and why the fuck he didn't inform me anything!"
"Susunod kami sa ospital. Careful on your driving, Al."
"I'll update you asap about Suarez."
Tinanguan ko lang silang dalawa at halos paliparin ko ang kotse papuntang ospital. Agad akong sinalubong ni Mommy Connie, Chan's Mom, pagkarating ko ng hospital.
"How is she Mom?" tanong ko agad pagkayakap at mano ko sa kanya.
"She's okay. And so as bubba. Dr. Liu is still checking them tho. Pero maayos naman sila. By the away anak, yung pulis na nagdala sa kanya dito natsek mo na ba?"
Kunot noong tiningnan ko si Mommy. "Sino daw po? Have you got the name po?"
Walang nagreport sa presinto kaya alam kong hindi si Suarez iyon! Damn it.
"Oh. He is wearing a uniform, anak. Hindi na namin natanong at nag-aalala kami kay Chantel. Maybe the nurse---"
"I'll check po. Please don't leave Chan, Mom. Baka po kase hanapin niya ako. I'll be back po asap."
Hindi ko na inantay makasagot si Mommy at umalis ako doon. I don't want her to sense anything too, but I need to know who the fuck is that!
"Hello---"
"Aw. I'm impress, Capt. mabilis kang rumesponde ha. Ang ganda lalo ni misis ha. At ang bango---"
"You fucking son of a bitch! I'm gonna fucking kill you!"
"Find me first, bitch. You know what I want. Bring it back to me then everything will back to normal." napahigpit ang hawak ko sa cellphone. Gigil at pilit kong binobosesan, hindi lang siya, lalo ang back ground niya. "Give back the disc and I'll spare your wife and child. Don't make me lose my patient, Martinez."
"Fucking go to hell. Lay a finger on my wife again and you'll see hell. Ako ang wag mong sagarin. You fucking want the disc, get it from me. Masyado kang naduduwag at dumadaan ka pa sa asawa ko. Stop hiding on your fucking threat. Matapang ka di ba? Get if from me." mariing sabi ko, I know I am provoking him. I want to find a single clue about him.
"You can't fool me twice Martinez. Give back the disc or the next thing you'll see is your wife and child in a coffin. Lifeless."
Tang ina.
Napasabunot ako sa buhok ko sa huling sinabi niya. Agad kong hinanap si Suarez. I found him in the emergency section, his arms are cast. Tatayo sana siya para sumaludo pero agad ko siyang pinigilan.
"C-capt---"
"Take some rest first Suarez."
"Okay ako Capt. pasensya na po at ang bilis ng pangyayari. Kamusta po si Architect?"
"She's good, I think. Hindi ko pa siya napuntahan."
"Naka-attire ng pulis ang sumugod sa amin Capt. hindi ko matandaan ang mukha dahil sa cap niya. Kinuha niya si Architect---"
Pakiramdam ko ay na truma si Suarez sa nangyari. "She's fine. Don't worry. Take a rest so that you can recover fast."
"Capt. sorry talaga--"
"Suarez you did your job well. Thank you for protecting my wife. I owe you one."
Naiiyak na sumaludo siya na sinaludahan ko naman. Iniwan ko na siya para makapahinga at para puntahan ko na ang asawa ko.
Naabutan ko na doon si Mom at Dad. Agad akong sumenyas kay Dad na mamaya na. I don't want them, especially my in laws and wife, to know that something is going on. That their daughter's life is at risk. Hindi ko kakayanin na ilayo nila sa akin si Chan.
"Did they find the culprit, anak?" tanong agad ni Mommy.
"We're still investigating, Mom."
"Do everything you can. And let see kung dapat bang kasuhan ung driver."
"Mom kakasuhan siya talaga, kasalanan man niya o hindi. How is she?" tanong ko ng makalapit ako kay Chan. Hinaplos ko ang tiyan niya saka hinalikan. Ganun rin ang ginawa ko sa ulo niya.
"Dr. Liu said they're both fine. Medyo naalog lang sila at medyo nabugbog ang balakang. Yung pulis na driver ng mobile na humarang sa truck, anak, kamusta?"
"Okay naman po siya. Luckily the collision is not that much. Nabalian po ng braso."
"Oh. We need to thank him Carlos. Kung hindi dahil sa kanya. Diyos ko." hindi ako makatingin kay Mommy Connie, naguguilty ako sa nangyari.
"How about the other police officer na nagdala kay Chan?" tanong ni Dad.
"Hindi ko na naabutan Dad."
"Oh. Hindi man lang tayo nakapagpasalamat." I cleanched my fist on what Daddy Carlos said, if you we're only knew.
"Pahinga po muna kayo Mom, Dad. Ako na po bahala kay Chan." sabi ko sa parents ni Chan.
"O sige pala, anak. Balik na lang kami bukas. Balitaan mo na lang kami."
We all said goodbyes to each other. Huling lumapit sa akin si Dad. "I already deploy some men to guard the hospital. We'll talk later. Take care of yourself and Chan."
"I will Dad."