"ဟဲ့ နင္သိၿပီးၿပီးလား"
"ဘာတုန္း"
"ဟိုအသစ္ ေျပာင္းလာတဲ့အိမ္က ေကာင္ေလးေလး "
"ေျပာပါၿပီးဟဲ့ ငါမသိေသးလို႔"
"ေဆးလိပ္ေလး တကားကားကိုင္ၿပီး ငယ္ငယ္ေလးနဲ႕ ပ်က္စီးေနတာေတာ့။ "
"ဟဲ့ ဟုတ္လို႔လား။ လူေလးၾကည့္ေတာ့ ပိန္ပိန္ေသးေသးေလးနဲ႕ အေနေအးမယ့္ပုံေလးပါ"
"ဟဲ့ ပိန္ေသးေနမွေတာ့ ေဆးသုံးထားလားမသိဘူး"
"အဟမ္း။ အသုပ္တစ္ပြဲ ပါဆယ္ေပးပါ"
သူဆိုင္ထဲ ၀င္လာေတာ့ သူအတင္းတုပ္ေနတဲ့ သူမ်ားဟာလဲ ျပာျပာသလဲလဲျဖစ္သြားသည္။
သူ အေၾကာင္းေျပာေနေသာ အန္တီႀကီးဟာလဲ အနည္းငယ္မ်က္ႏွာပ်က္ယြင္းသြားေပမယ့္ မ်က္ႏွာခ်ီ ကာ သူကို မဲ့တဲ့တဲ့ျပန္ၾကည့္ေနသည္။
"အသုပ္ထဲ ဘာထည့္ဦးမလဲ ေမာင္ေလး"
အသုပ္သုပ္ေပးတဲ့ အမႀကီးမွ သူကိုေမးလာေသာေၾကာင့္
"နံနံပင္ မ်ားမ်ားထည့္ေပး။ၾကက္သြန္နီမထည့္ဘူး။ေနာက္ၿပီး င႐ုပ္သီးမႈန႔္ေရာပဲ မထည့္ဘူး။"
"ဟုတ္ၿပီး။ "
အသုပ္သည္အမႀကီးကေတာ့ အသုပ္ကို ခပ္ျမန္ျမန္သုပ္ထည့္ေပးကာ အိတ္ထုပ္ေပးကာသူကို ကမ္းေပးလိုက္သည္။
"ဘယ္ေလာက္လဲမသိဘူး"
"၆၀၀ပါ"
"ေရာ့ ဒီမွာပါ။ "
လို႔ အေႂကြေပးၿပီး သူဆိုင္ထဲက ထြက္လာလိုက္သည္ ။ လူေတြက ကိုယ္နဲ႕မဆိုင္ရာဆို သိပ္စပ္စုခ်င္ၾကသည္။ ကိုယ္အေၾကာင္းကိုယ္ သာ သိတယ္လို႔ အေပၚယံေျပာလို႔ရေပမယ့္ ကိုယ္အေၾကာင္းပိုသိတာ ပတ္၀န္းက်င္ေလ။
ေျမႀကီးကိုပဲေငးေလွ်ာက္ရင္း ေတြးကာထြက္လာတာမို႔ လူတစ္ေယာက္နဲ႕တိုက္မိလ်က္သား
"အဆင္ေျပလား ကေလး"
"ဟင္"
သူ ပခုံးကိုကိုင္ကာေမးလာေသာ လူတစ္ဦး။
ထိုလူသားဟာ သူေမ့ေဖ်ာက္ခ်င္ေသာ လူတစ္ဦး။
"ခင္ဗ်ား။"
"ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္"
" ေတာင္း ပန္ ပါ တယ္ ဆိုတဲ့ စကားလုံး ေလးလုံးနဲ႕ ျဖစ္ခဲ့သမွ် အတိတ္ေတြ သင္ပုန္းေခ်ၿပီး ေဖ်ာက္ပစ္လို႔ရရင္ေကာင္းသား ဟက္!!"
"ကေလး"
"ခင္ဗ်ား ကြၽန္တ္ော ကို အရွက္ခြဲခဲ့တာ လုံေလာက္သင့္ၿပီးေနာ္"
"ကိုယ္"
"ေတာ္ပါေတာ့ ခင္ဗ်ားနဲ႕ အတူတူရွ္ိခဲ့တဲ့ကာလပတ္လုံး ကြၽန္ေတာ္မွာ ဘာမ်ား က်န္ခဲ့လိုလဲ"
"ေကာင္းေကာင္းေျပာလို႔မရဘူးလား"
"ေတာ္ပါေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ကိုလြတ္ေျမာက္ခြင့္ေပးပါေတာ့"
"လြတ္ ေျမာက္ ခြင့္။ မင္းနဲ႕ထိုက္တန္လို႔လား"
သူျမင္ဖူးေနၾကပုံရိပ္ေတြထြက္ေပၚလာေခ်ၿပီးမို႔ အေရွ႕ကသူကို သူေၾကာက္႐ြံ႕လာၿပီး ဇတ္ကနဲေပြ႕ခ်ီခံရကာ ကားေပၚေခၚတင္ခံလိုက္ရၿပီး သူမ႐ုန္းနိုင္ေခ်။ မ႐ုန္းနိုင္တာထက္မ႐ုန္းရဲတာဆိုပိုမွန္မည္။
ကားေပၚေရာက္ေရာက္ခ်င္း
"ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးလိုက္ခဲ့"
သူလန႔္ေနၿပီး ထေျပးခ်င္ေပမယ့္ ခ်ဳပ္ေဆး တို႔ေဆး မိထားသလိုပင္။မေျပးရဲသလို ၿငိမိၿငိမ္ေလးပါလာသည္။ ဒါအျပင္ အိမ္ေရာက္သည္ အထိသူဆြဲေခၚသည့္အတိုင္း ပါလာသလို အခန္းထဲေရာက္သည့္အခိုက္
"အ့"
ကုတင္ ပစ္ခ်လိဳက္တာကေၾကာင့္ သူေတာ္ေတာ္ နာက်င္သြားသည္။
"ေတာင္ပန္းပါတယ္"
႐ုတ္တရက္ သူပါးစပ္က ထြက္ေနၾကစကားတစ္ခြန္းထြက္မိသြားသည္။ ထိုသူက ေမးေငါ့ျပကာ
"ဘာကိုေတာင္းပန္တာလဲ?"
ထိုေမးခြန္းအတြက္ သူအေျဖမရွိ။
"ငါေမးေနတယ္ေလ။ မင္း ဘာအတြက္ေတာင္းပန္တာလဲလို႔။ ေျဖေလ"
"ကိုကို ဆီက ထြက္ေျပးမိလို႔"
ပါးစပ္ကလည္းသူ အလိုလို ေအာ္တို ထြက္ေနသည္။ သူဘာျဖစ္ေနမွန္းမသိ။ သူအေရွ႕က လူသားရဲ႕ ပုံရိပ္အမွန္ကို သူသိသည္။ ထိုသူသည္ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းသည္ကိုလဲ သူသိသည္။
"အရမ္းထြက္ေျပးခ်င္ေနလို႔ ကိုယ္ကလြတ္ထားေပးတာ လမ္းမွာ ကိုယ္ကို ေအာ္ေျပာသလို သူမ်ားအတင္းေျပာခံရေအာင္လဲေနေနေသးတယ္။ ကိုယ္မႀကိဳက္တဲ့အရာေတြလဲလုပ္တယ္ ဟက္။ မင္းကိုယ္မင္း ဘာ အေကာင္လဲဆိုတာ ေမ့သြားၿပီးလား ။ "
"မ ...ေမ့....ပါဘူး"
"ဒါဆို ေျပာပါဦး မင္းက ဘာေကာင္လဲ"
နတ္ဆိုးပူးကပ္ေနသလို မ်က္လုံးမ်ားနဲ႕ သူေမးရိုးကိုဆြဲကာ ေမးလာေခ်သည္။
"ကိုကိုရဲ႕ ေခြး"
"မၾကားရဘူး က်ယ္က်ယ္ေလး!"
"ကိုကိုရဲ႕ ေခြးပါ။ ကြၽန္ေတာ္က ကိုကို အပိုင္ ကိုကို ပါပီေလးပါ"
"အင္း။ ဟုတ္တယ္။ မင္းက ငါ့အပိုင္!"
"ဟုတ္ ဟုတ္ပါတယ္ ကြၽန္ေတာ္က ကိုကို အပိုင္ပါ"
"အစထဲက ဒီလိုလိမ္မာေလ ကိုကိုေခြးေလးရ"
သူေရွ႕ေရာက္ရင္သန္မာၿပီး ေက်ာခိုင္းျပမယ္လို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ေတြးခဲ့ဖူးေပမယ့္ လက္ေတြ႕မွာ သူအႀကိမ္ႀကိမ္မ်က္ရည္က်ရသည္ ေၾကာက္ရသည္။။ ေယာကၤ်ားေလးတစ္ေယာက္က အျခား ေယာကၤ်ားေလးတစ္ေယာက္ကို ဒူးတုန္ေအာက္ေၾကာက္ရ၀ပ္တြားေနရသည္မွာ မာနက်ဖိဳ႕ အေတာ္ေကာင္းကာ ရွက္ဖို႔ေကာင္းေခ်သည္ ။
သို႔ေသာ္ သူမွာ အရွက္ေရာ ရွိေသးလားသူမသိေတာ့။ ကိုကိုဆိုတဲ့လူသားေရွ႕မွာ သူ အရွက္ဆိုတာ က်န္ေသးရဲ႕လား။
"နားေတာ့ ကေလး။ ေနာက္မွ အျပစ္ေပးတာေပါ့"
ဟုဆိုကာ ဆံပင္ကို သပ္တင္ကာ ခပ္ေအးေအးဆိုၿပီးထြက္သြားသည္။
သူလည္း ကိုကိုဒီခ်ိန္အျပစ္မေပးတာကို ေက်းဇူးတင္မိသည္။ မဟုတ္ရင္ သူအသက္ေပ်ာက္လိမ့္မည္။ ကိုကို ဒီခ်ိန္အျပစ္ေပးရင္ ေဆး႐ုံးလား သခ်ိဳင္းကုန္လား မေသခ်ာေခ်။
တစ္ေနကုန္နီးပါးအိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီး အိပ္မက္ထဲတြင္ ကိုကိုနဲ႕ ပထမဆုံးေတြ႕ဆုံခ်င္ကို ျမင္မက္မိသည္။ ထိုခ်ိန္တုန္းက ကိုကိုက နတ္သားနဲ႕ တကယ္တူသည္ ႏူးညံ့သည္။ သို႔ေသာ အခ်ိန္တစ္ခုမွာ ကိုကို က ေျပာင္းလဲကာ ႏူးညံ့မႈမရွိရက္စက္တတ္သည္။
ပထမႀကိမ္အျပစ္ေပးခံရျခင္းသည္ ကိုကို ခ်ိန္းသည့္ အခ်ိန္ေနာက္က်၍ လူအမ်ားႀကီးရွိေသာ စားေသာက္ဆိုင္တြင္ျဖစ္သည္။
ကိုကိုဟာ သူကို ဘာမွစားခြင့္မျပဳ ။ စားခိုင္သည္မ်ားသည္လည္း အစပ္ပါေသာအရာမ်ားနဲ႕အခ်ဥ္မ်ားပင္ အစပ္ေၾကာက္ေသာ သူအဖို႔ ထိုအရာမ်ားကို ႀကိတ္မွိတ္စားေနရကာ ငိုခ်င္လာသည္ ။ ေနာက္ၿပီးေရလည္းေပးမတိုက္ခဲ့။
ဒုတိယအႀကိမ္ အျပစ္ေပးခံရျခင္းသည္ ကိုကိုႏွင့္အတူတူေနသည့္ အခိုက္တြင္ျဖစ္သည္ အိမ္ထဲ ရိုက္ အျပစ္ေပးေသာလည္း
ဒီတစ္ခါေတ့ာ ၿခံထဲဆင္းကာ သူကို ရိုက္ၿပီး အျပစ္ေပးခဲ့သည္။
တတိယအႀကိမ္ အျပစ္ေပးျခင္းသည္ သူဘ၀မွာ အဆိုးဝါးဆုံးအရွက္ကြဲခံျခင္းပင္ ။
ကိုကိုရဲ႕သူငယ္ခ်င္းေတြအေရွ႕မွာ အရွက္ကြဲခံခဲ့ရျခင္း
ကိုကိုက ႏူးညံ့မလိုလိုနဲ႕ အရမ္းရက္စက္သည္ သူအပိုင္ဟု သတ္မွတ္ၿပီးရင္ ဘယ္ေသာအခါမွ လက္မလြတ္တတ္။
အခုေလာေလာဆယ္ သူအရမ္းပင္ပန္ေနေခ်ၿပီး လူပင္ပန္းတာထက္စိတ္ပင္ပန္းေနရသည္။ ကိုကို သူအခန္းထဲ၀င္လာခိုက္ ေအးစက္စက္အေငြ႕သက္မ်ားျပည့္ႏွက္လာသည္။
လက္ထဲဗန္းတစ္ခုကိုင္လာကာ သူဆီေလွ်ာက္လွမ္းလာၿပီး
"ကိုကို ထြက္ေျပးခြင့္ေပးထားတုန္း ေဆးလိပ္ေတြ ေသာက္ထားတယ္မလား? ဟက္ ေဆးလိပ္အရသာေတာ္ေတာ္ေလး သေဘာေတြ႕ေနလား ကေလး?"
"မဟုတ္ မဟုတ္~"
"႐ူးးးး"
ကိုကိုက သူႏႈတ္ခမ္းေလးကို လက္ညွိုးျဖင့္ဖိကပ္လာသည္။
ထိုေနာက္
"ကိုကိုေျပာတာမၿပီးေသးဘူး ျဖတ္မေျပာနဲ႕ ကေလး! မင္းေဆးလိပ္ေသာက္ခ်င္သပဆို ကိုကို တိုက္မွာေပါ့~~"
"မေသာက္~~ မေသာက္ခ်င္ဘူး"
"နိုး။ မရဘူး။ "
"ကိုကို မေသာက္ပါရေစနဲ႕"
"အိုေက ရတယ္ မေသာက္နဲ႕ ကိုကို လုပ္စရာရွိတယ္"
ကိုကိုက ဗန္းထဲက ေဆးလိပ္ကို မီးညွိခ်လိဳက္သည္။
ထိုေနာက္တစ္ရွိုက္ဖြာၿပီး သူႏႈတ္ခမ္းကိုေတ့ကာ အေငြ႕မ်ားကို သူပါးစပ္ထဲရွိုက္သြင္းေပးလိုက္သည္
ကိုကိုအျပဳမႈေၾကာင့္ ႐ုတ္ခ်ည္းလန႔္ကာ တြန္းကန္ေနမိသည္။ ကိုကိုကေတာ့ အလြတ္မေပး သူအေပၚဖိကာ ေဆးလိပ္ဖြာ လိုက္ သူပါးစပ္ထဲ အေငြ႕သြင္းလိုက္လုပ္ေနေခ်သည္။
ကိုကိုအျပဳမႉေၾကာင့္ အေငြ႕မႊန္ကာ မ်က္ရည္မ်ားဝဲတက္လာသည္။ ကိုကိုက တကယ္ကို ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းသည္ ။
ေဆးလိပ္တစ္လိပ္ကုန္လြန္ၿပီးသည္ေနာက္သူမ်က္ႏွာလဲ မႊန္လြန္းလြန္းလို႔ မ်က္ႏွာႀကီးနီရဲေနသည္။
ကိုကိုက သူကိုယ္ေပၚဖိထားရင္ စိုက္ၾကည့္ေနသည္။ထိုေနာက္ေမဖ်ားကို ေမာ့ယူဆြဲကာ ေဝ့ဝဲတက္ေနေသာ မ်က္ရည္တို႔ကို သုတ္ဖယ္ေပးေခ်သည္။
ထိုေနာက္ကိုယ္ေပၚက ဖယ္ခြာဆင္းကာ
"Position အတိုင္းေမွာက္ေန ကေလး"
"ဟုတ္ ကိုကို"
ကိုကို ေျပာေသာ Positionအတိုင္းေမွာက္ခ်လိဳက္သည္။ကိုကို အခုသူကို ဘာလုပ္ေတာ့မည္လဲဆိုတာ ေဗဒင္ေမးစရာမလိုေခ်။
ခါးပတ္ရိုက္ခတ္သံေၾကာင့္ သူစိတ္ႏွလုံးဟာ ဒိန္းခနဲနဲ႕ပင္။
"ေျဖာင္း"
"အ့"
"ေျဖာင္း"
"အ့"
"ေျဖာင္း"
"အ့"
"ကြၽန္ေတာ္ဆိုးမိပါတယ္ ကိုကို လို႔ေျပာ"
"ေျဖာင္း"
"ကိုကို ကြၽန္ေတာ္ အ့ ဆိုးမိပါတယ္ "
"ေျဖာင္း"
"အား ကြၽန္ေတာ္ဆိုးမိပါတယ္ ကိုကို"
ခါးပတ္ကို ပစ္ခ်လိဳက္ၿပီး တင္းပါးသားမ်ားကို လက္ျဖင့္အားပါးပါးတစ္ခ်က္ေကြၽးခ်လိဳက္သည္။
"အရမ္းႀကီးအျပစ္ေပးလိုက္ရင္ ကိုကို ကေလး မခံနိုင္ပဲေနဦးမယ္ အျပစ္ေပးတာခဏ နားၿပီး ကစားၾကတာေပါ့ ကေလး!"
"ကိုကိုသေဘာပါ ။ ကြၽန္ေတာ္ အရာရာက ကိုကိုပါ"
"ဟက္ လိမ္မာလာၿပီး"
သူအ၀တ္စားမ်ားကို ကိုကိုဟာ ဆြဲခြၽတ္ပစ္ပီး ပက္လက္လွန္ အေနအထား ျပန္ထားလိုက္သည္။
"ကေလးအေကာင္ေလးက နိုးေနသားပဲ"
ဟုဆိုကာ ကိုကိုဟာ လက္ျဖင့္ ကလိခ်လာသည္။
"ကိုကို"
"easy going~"
ကိုကို ဟာ သူေကာင္ေလးကို ငုံ႕ေထြးရစ္ပတ္ကာ ကလူက်ီစယ္ကစားေနေခ်သည္ ။
ကိုကို အထိအေတြ႕တိုင္းက ႐ူးသြပ္ဖြယ္ ေကာင္းလွသည္။ကိုကို သူအထြဋ္ ထိပ္ေရာက္ေနသည္ကို သိသည့္အခိုက္ ကိုကိုဟာ သူအငယ္ေကာင္ကို အကာကြယ္၀တ္ေပးၿပီး
ကိုကိုဟာ အ၀တ္စားမ်ားခြၽတ္ခ်ၿပီး
သူအေပၚတက္ခြကာ သူအေကာင္ေပၚတက္ထိုင္လာသည္။ ႐ုတ္တရက္ကိုကို အျပဳမူေၾကာင့္ မ်က္စိျပဴးသြားသည္။
"ေအာက္ကေန အလိုက္အထိုက္ လုပ္ေနတဲ့ အတိုင္းလုပ္ေလးကေလး~ဘာလဲ ကိုကိုနဲ႕ မဆက္ဆံတာ ၾကာေတာ့ေမ့ကုန္ၿပီးလား"
"အာ့ မဟုတ္ဘူးေလ ကိုကို"
"အ့~ကေလး ေသခ်ာလုပ္ ကိုကိုအ့"
ကိုကို အေပၚမွာ ျမင္းစီးေနသည့္ပုံဟာ အရမ္း ဆြဲေဆာင္မႈရွိၿပီး ႏူးညံ့လြန္းေနသည္ ။သူရင္ဘတ္ေတြကိုေရာ ကိုကိုဟာ ရင္ဘတ္ေတြကိုပါပြတ္သပ္ေနျပန္သည္။
သူအေပၚ အရမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းဆက္ဆံလြန္းတတ္သည့္ ကိုကိုသည္ ေအာက္ဟုေျပာရင္ မည္သူမွ ယုံမည္မဟုတ္။
"ကိုကို ေမွာက္လို႔ရလား"
"ေမွာက္ေပးရမလား"
"ဟုတ္ကဲ့"
"မေမွာက္ခင္ ကေလး Nipple clampsတပ္ရမယ္"
"သေဘာတူတယ္။"
တစ္ေထာင့္တစ္ည မစခင္မွာ ကိုကိုဟာ ခဏထၿပီး Nipple clampsအေျပးသြားယူကာ သူကို တပ္ဆင္ေပးသည္။
"ကေလး ကိုကိုကို ကိုင္မယ့္အစား ကိုယ္Nipple clampsကို အားနဲ႕ဆြဲထား"
"ဟုတ္ကဲ့ ကိုကို"
"ကိုယ္တို႔ အခ်စ္ခရီးစၾကတာေပါ ျမန္ျမန္စၿပီးရင္ကိုကို ကေလးကို အျပစ္ထပ္ေပးရဦးမယ္။ အားခ်န္ထား ကေလး"
"အရာရာ ကိုကို သေဘာပါ ကိုကို"
"အဟက္"
တစ္ေထာင့္တစ္ည ညသည္ အႀကီးအက်ယ္ပင္ ေသးေသးေကြးေကြးေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ေအာက္က ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းေကာင္ေလးရဲ႕ ႏူးႏူးညံ့ညံ့ပုံရိပ္ဟာ အထင္သား။
ကိုကို အေပၚထိုတစ္ေနရာ ေယာက္်ားေလးပီသေပမယ့္ အျခားအရာမ်ားတြင္ ကိုကို အေပၚသူ၀ပ္တြားကာ ေၾကာက္႐ြံ႕ခစားသည္။
တစ္ေထာင့္တစ္ညၿပီးရင္ေတာ့ ကိုကိုရဲ႕ နတ္ဆိုးလို ပုံရိပ္နဲ႕အတူ သူအျပစ္ထပ္ေပးခံရေတာ့မွာ အေသခ်ာပင္။
################################################################################################################################################