ထယ္ေယာင္းတစ္ေယာက္ေဆးရံုဆင္းတာနဲ႕ေဂ်ာင္ဂုတစ္ေယာက္အိမ္ေရာက္တာနဲ႕အရမ္းေတြဂရုစိုက္ေနေတာ့ဘဲ
ဆန္ျပဳတ္တိုက္လို႕တိုက္ ေရလည္းကိုတိုင္တိုက္
ထယ္လည္းအဲ့လိုလုပ္ေနေတာ့မေနတတ္ေတာ့
"yahh ေဂ်ာင္ဂုအရင္လို႕ကိုလုပ္စရာရွိတာလုပ္စမ္းပါဟ"
"ငါလုပ္လိုက္လို႔ မင္းဒီလိုျဖစ္သြားလို႕ ငါျပန္ဂရုစိုက္ေပးတာ"
"ဘာလုပ္လိုက္တာကိုေျပာေနတာလည္း"
"ငါေအာ္လိုက္လို႕မင္းျဖစ္သြားတာကိုေျပာေနတာ ရွက္မေနနဲ႕ငါကငါလုပ္စရာရွိတာလုပ္ေပးေနတာ"
ထိုသို႕ေျပာရင္းေဂ်ာင္ဂုပန္းကန္ေတြသိမ္းကာအခန္းအျပင္ထြက္သြားသည္
ေအာ္ေဂ်ာင္ဂု ရယ္မင္းကငါ့ကိုစိတ္ပူတာမွမဟုတ္တာ မင္းလုပ္ခဲ့တဲ့အပစ္ေျကာင့္ျပန္ဂရုစိုက္ေပးရံုဘဲ ငါ့ကိုကရင္ခုန္ေနတာ
အခန္းျပင္ထြက္သြားတဲ့ေဂ်ာင္ဂုလည္း ပါးစပ္ကိုလက္ေလးနဲ႕ျဖည္းျဖည္းရိုက္လိုက္ကာ
"ဒီပါးစပ္ကလည္းတစ္ခုခုဆိုလြတ္ကနဲထြက္သြားတယ္
ထယ္ေနမေကာင္းတာစိတ္ညစ္သြားျပီလားမသိဘူး"
ခဏေနေတာ့ေဂ်ာင္ဂုအခန္းထဲျပန္ဝင္လာျပီးခံုေလးေပၚဝင္ထိုင္တာ
"ထယ္"
"အြန္းေျပာေလ"
"သက္သာလား?"
"အင္း သက္သာပါတယ္ မင္းငါ့ကိုဂရုမစိုက္ေပးလည္းရတယ္"
"ကိုကအဲ့သေဘာေျပာတာမဟုတ္....
"ေဂ်ာင္ဂုေရ" ဆိုျပီးအခန္းထဲအသံပစ္ပစ္ခ်ြဲခ်ြဲနဲ႕ဝင္လာပါေသာေကာင္မ
"ဂ်က္စီကာပါလား ဘာလာလုပ္တာ"
"ေဂ်ာင္ဂုအေပၚမွာဆိုလို႕ငါတက္လာတာ ဒီေန႕ clubသြားမလို႕လိုက္ခဲ့ေနာ္"
"ငါမလိုက္ ... "
"ထယ္တို႕ ေဂ်ာင္ဂုကိုေခၚသြားမယ္ေနာ္ရလား"
"အင္း"
"လာပါေဂ်ာင္ဂုရယ္ သြားရေအာင္"
ဆိုျပီးထယ္ေရွ႕မွာတင္ေဂ်ာင္ဂုကိုဆြဲေခၚသြားေတာ့တယ္
ထယ္လည္းေနနည္းနည္းေကာင္းေနတာနဲ႕ ေအာက္ဆင္းျပီး TVျကည့္ေနသည္
9နာရီေလာက္ျကေတာ့ကားသံျကားတာနဲ႕ ေဂ်ာင္ဂုျပန္လာျပီထင္ေယ္လို႕စိတ္ထဲမွာေတြးလိုက္မိသည္ ထြက္မျကိုခ်င္ေပမဲ့ ေျခေထာက္ေတြကတံခါးေရွ႕ဆီေလ်ာက္သြားလိုက္သည္။
ဂ်က္စီကာဆိုတဲ့ေကာင္မကေတာ့ေဂ်ာင္ဂုကိုတြဲရင္းေပါ့ ထယ္လည္းသူလက္ထဲကေဂ်ာင္ဂုကိုတြဲလိုက္ရင္း အဲ့ေကာင္မကိုျပန္လြတ္လိုက္ကာ အေပၚကိုေဂ်ာင္ဂုကိုတြဲျပီးတက္လာခဲ့သည္။
အခန္းထဲေဂ်ာင္ဂုကိုပို႕ျပီးျပန္ထြက္မယ္အလုပ္
ေဂ်ာင္ဂုကုတင္ေပၚကကုန္းရုန္းထလာျပီး
"ထယ္ မင္းခဏေနစမ္း"
"ဘာေျပာမို႕လည္း"
"မင္းနဲ႔ မင္ယြန္ဂီဆိုတဲ့အေကာင္ကဘာလည္း"
"မင္းနဲ႕အဲ့ကိစၥထပ္ျပႆနာမတက္ခ်င္ေတာ့ဘူးေနာ္ ငါရွင္းျပျပီးျပီး"
"အေနာက္မွျဖစ္ခ်င္တိုင္းျဖစ္ေနလားမွမသိတာ အဟက္"
"ဂၽြန္ေဂ်ာင္ဂုဘယ္လိုေျပာလိုက္တာလည္း ! "
"ဒီေကာင္ဘက္ကနာေနရေအာင္ မင္းလင္ငယ္မလို႕လား"
"မင္း! "
ထယ္ေဂ်ာင္ဂုကိုပါးရိုက္မလို႕ရြယ္လိုက္ခ်ိန္ထယ္လက္ကိုဖမ္းဆြဲကာထယ္ကိုျကမ္းျပင္ေပၚပစ္က်လိုက္တာ
"ေကာင္းျပီးေလ မင္းကမင္းအေကာင္ကိုဒီေလာက္ကာကြယ္ေနမွေတာ့ .... "
ေျပာရင္းေဂ်ာင္ဂုသူေဘာင္းဘီခါးပတ္ကိုခၽြတ္ေနသည္
"ေဂ်ာင္ဂု မင္း ဘာ ဘာလုပ္မလို႕လည္း"
ထယ္မွာလည္းအားသိပ္မရွိေတာ့မထနိုင္ေပ
ျဖန္း !
"မင္းအေကာင္ကိုကာကြယ္ခ်င္ဦး"
ျဖန္း !
"အဲ့မွာမင္းအေကာင္ကိုကာကြယ္ခ်င္ဦး"
ျဖန္း ! ျဖန္း ! ထယ္ေက်ာေပၚသို႕ခါးပတ္နဲ႕တျဖန္းျဖန္းရိုက္နွက္ေနေတာ့သည္
"ေဂ်ာင္ ေဂ်ာင္ဂု ေတာ္ပါေတာ့ ငါ နာ နာေနျပီ"
ေဂ်ာင္းဂုလည္းထိုင္လိုက္ကာ ထယ့္မ်က္နွာကိုဆြဲကိုင္ညစ္လိုက္ျပီး
"အဲ့တာမင္းအေကာင္ကိုကာကြယ္လို႕ရတဲ့အျပစ္ဘဲ"
ျဖန္း!
ထယ့္ကိုေနာက္တစ္ခ်က္ျပင္းျပင္းရိုက္ကာကုတင္ေပၚလွဲခ်ရင္းအိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။
ထယ္မွာလည္းအားမရွိေတာ့ ခႏၱာကိုယ္ကလည္းေပ်ာ့ဖတ္ေနျပီ
အခန္းကိုတရြတ္တိုက္သာျပန္သြားကာငိုေနေတာ့သည္။
သူငယ္ငယ္တုန္းကနာက်င္စရာအျဖစ္အပ်က္ေတြကိုျပန္ေတြးမိသည္
သူငယ္ငယ္တုန္းကဆိုသူအေဖကသူ႕အေမကိုမူးလာတိုင္းရိုက္သည္ သြားတားေတာ့လည္းသူကိုရိုက္ကာအိမ္အျပင္ကိုထုတ္ထားေလ့ရွိသည္။
သူဘဝမွာအခ်စ္ရဆံုးကအေမနဲ႕ညီမေလးဘဲ အခုေတာ့တစ္ေယာက္မွသူ႕အနားမွာမရွိျကေတာ့ေပ ထယ္ရိူက္ျကီးတငင္ငိုရင္း
"ေမေမဒါကိုညီမေလးအတြက္ဒီလိုလုပ္တာမွားသြားလားဟင္ သားသူ႕ကိုလက္စားေခ်ဖို႕လုပ္ခဲ့ေပမဲ့ သားသူ႕ကိုခ်စ္မိသြားခဲ့တယ္ သူကအရမ္းနွိပ္စက္တယ္ သားကိုလည္းရိုက္တယ္ေမေမ ဒါေတာင္ ခ်စ္ေနမိတုန္း"
ထယ္သူ႕ရင္ဘတ္ေလးကိုလက္နဲ႕ဖိကာရွိုက္ျကီးတငင္ငိုေနသည္
ထယ္လည္းငိုရင္းနဲ႕ဘဲေမာျပီးအိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့သည္
မနက္ျကေတာ့ျပတင္းေပါက္ေနေရာင္ျခည္ေလးေတြထိုးမွူေျကာင့္ထယ္နိုးလာခဲ့သည္
အားယူ၍မနည္းထရသည္ ေက်ာျပင္တစ္ခူလံုးကိုက္ခဲနာက်င္ေနတာဘဲ
ေအာက္ထပ္ကိုေျဖေျဖးခ်င္းဆင္းလာေတာ့သူကေတာ့အလုပ္သြားပါျပီ ကိုအိမ္မွာမေနခ်င္ေတာ့လို႕ဒီေန႕မနက္စာစားေသာက္ျပီး အလုပ္ကိုထြက္ခဲ့သည္
အလုပ္ေရာက္ေတာ့ေက်ာကုန္းကနာေနေတာ့ အရမ္းလွူပ္မိတာနဲ႕ေအာင့္တက္ျပီကိုကိုက္လာတာ
"Taehyung shii"
"ေအာ္ မင္ယြန္ဂီဘဲ တစ္ေယာက္ထဲလာတာမဟုတ္ေတာ့ဘူးေပါ့"
"ဟီး ဟုတ္တယ္ဗ် အဲ့တာကၽြန္ေတာ္အေသးေလး ပတ္ဂ်ီမင္းတဲ့"
"ဘာ လူကို အေသးေလးလည္း"
"ကိုကစတာပါကြာ ဟားဟား"
ထယ္လည္းသူတို႕ကိုျကည္ရင္း boxy smileေလးေပၚေအာင္ျပံဳးလိုက္မိသည္။
ထယ္ မင္ယြန္ဂီတို႕ဝိုင္းကိုအျကည္ေရာက္သြားသည္
ျကည္နူးေနျကတဲ့သူတို႕ကိုျကည့္ျပီးကိုပါျကည္နူးမိသြားသည္။
ေဂ်ာင္ဂုလည္းအရင္တုန္းက ငါ့ကိုအဲ့လိုအရမ္းဂရုစိုက္တာဘဲ အခုလည္းအဲ့လို႕ဆိုေကာင္းမွာဘဲ
"ထယ္ ထယ္ေရေခၚေနတာျကာလားဟိုဘက္ဝိုင္း မုန္႕သြားပို႕ေပးဦးဆို"
ေကာင္တာကအမေအာ္လိုက္တာနဲ႕ထယ္အေတြးေတြးအကုန္ေဖ်ာက္လိုက္ျပီး လုပ္စရာရွိတာလုပ္ေနသည္။
"ထယ္ေရျပန္ျပီေနာ္ ေနာက္တစ္ခါေတြ႕ျကမယ္"
"ဟုတ္ျပီခင္ဗ်"
ယြန္ဂီေရာဂ်ီမင္းေရာကိုထယ္ခါးကိုင္းျပီးနွုတ္ဆက္လိုက္သည္
ညေနအိမ္ကိုျပန္ေရာက္ေတာ့ ေဂ်ာင္ဂုတစ္ေယာက္ကေရာက္ေနျပီ
"မင္းကိုေျပာထားတယ္မလား အလုပ္မသြားနဲ႕လို႕"
"ငါေနေကာင္းလို႕သြားတာေလ အဲ့တာငါအလုပ္ပါ မင္းနဲ႕မဆိုင္ဘူး"
ေဂ်ာင္ဂုလည္းထယ့္ေနာက္လိုက္ကာလက္ကိုဆြဲလိုက္ျပီး နံရံနဲ႕ကပ္လိုက္ကာ
"အာာ့ အု"
ထယ္ေက်ာကုန္းနဲ႕ျကမ္းျပင္ထိလို႕နာေပမဲ့ေဂ်ာင္ဂုလုပ္ရပ္ေျကာင့္မ်က္လံုးျပဴးသြားသည္။
5မိနစ္ေလာက္ျကာမွနမ္းတာကိုလြတ္ေပးလိုက္ျပီး
အသက္ရွူမဝျဖစ္ေနတဲ့ထယ္ကိုျကည့္ကာ
"ကို႕စကားနားမေထာင္လို႕အျပစ္ေပးတာ"
အဲ့လိုေျပာျပီးထြက္သြားေတာ့သည္
ထယ္မွေတာ့ေျကာင္ေျကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႕အဲ့နားမွာမတ္တပ္ျကီးရပ္က်န္ခဲ့ေလသည္။
ဇူးအခုတေလာအပ်င္းျကီးေနလို႕ပါေဆာတီး😢
Unicode
ထယ်ယောင်းတစ်ယောက်ဆေးရုံဆင်းတာနဲ့ဂျောင်ဂုတစ်ယောက်အိမ်ရောက်တာနဲ့အရမ်းတွေဂရုစိုက်နေတော့ဘဲ
ဆန်ပြုတ်တိုက်လို့တိုက် ရေလည်းကိုတိုင်တိုက်
ထယ်လည်းအဲ့လိုလုပ်နေတော့မနေတတ်တော့
"yahh ဂျောင်ဂုအရင်လို့ကိုလုပ်စရာရှိတာလုပ်စမ်းပါဟ"
"ငါလုပ်လိုက်လို့ မင်းဒီလိုဖြစ်သွားလို့ ငါပြန်ဂရုစိုက်ပေးတာ"
"ဘာလုပ်လိုက်တာကိုပြောနေတာလည်း"
"ငါအော်လိုက်လို့မင်းဖြစ်သွားတာကိုပြောနေတာ ရှက်မနေနဲ့ငါကငါလုပ်စရာရှိတာလုပ်ပေးနေတာ"
ထိုသို့ပြောရင်းဂျောင်ဂုပန်းကန်တွေသိမ်းကာအခန်းအပြင်ထွက်သွားသည်
အော်ဂျောင်ဂု ရယ်မင်းကငါ့ကိုစိတ်ပူတာမှမဟုတ်တာ မင်းလုပ်ခဲ့တဲ့အပစ်ကြောင့်ပြန်ဂရုစိုက်ပေးရုံဘဲ ငါ့ကိုကရင်ခုန်နေတာ
အခန်းပြင်ထွက်သွားတဲ့ဂျောင်ဂုလည်း ပါးစပ်ကိုလက်လေးနဲ့ဖြည်းဖြည်းရိုက်လိုက်ကာ
"ဒီပါးစပ်ကလည်းတစ်ခုခုဆိုလွတ်ကနဲထွက်သွားတယ် ထယ်နေမကောင်းတာစိတ်ညစ်သွားပြီလားမသိဘူး"
ခဏနေတော့ဂျောင်ဂုအခန်းထဲပြန်ဝင်လာပြီးခုံလေးပေါ်ဝင်ထိုင်တာ
"ထယ်"
"အွန်းပြောလေ"
"သက်သာလား?"
"အင်း သက်သာပါတယ် မင်းငါ့ကိုဂရုမစိုက်ပေးလည်းရတယ်"
"ကိုကအဲ့သဘောပြောတာမဟုတ်....
"ဂျောင်ဂုရေ" ဆိုပြီးအခန်းထဲအသံပစ်ပစ်ချွဲချွဲနဲ့ဝင်လာပါသောကောင်မ
"ဂျက်စီကာပါလား ဘာလာလုပ်တာ"
"ဂျောငျဂုအပေါျမှာဆိုလို့ငါတကျလာတာ ဒီနေ့ clubသှားမလို့လိုက်ခဲ့"
"ငါမလိုက် ... "
"ထယ်တို့ ဂျောင်ဂုကိုခေါ်သွားမယ်နော်ရလား"
"အင်း"
"လာပါဂျောင်ဂုရယ် သွားရအောင်"
ဆိုပြီးထယ်ရှေ့မှာတင်ဂျောင်ဂုကိုဆွဲခေါ်သွားတော့တယ်
ထယ်လည်းနေနည်းနည်းကောင်းနေတာနဲ့ အောက်ဆင်းပြီး TVကြည့်နေသည်
9နာရီလောက်ကြတော့ကားသံကြားတာနဲ့ ဂျောင်ဂုပြန်လာပြီထင်ယေ်လို့စိတ်ထဲမှာတွေးလိုက်မိသည် ထွက်မကြိုချင်ပေမဲ့ ခြေထောက်တွေကတံခါးရှေ့ဆီလျောက်သွားလိုက်သည်။
ဂျက်စီကာဆိုတဲ့ကောင်မကတော့ဂျောင်ဂုကိုတွဲရင်းပေါ့ ထယ်လည်းသူလက်ထဲကဂျောင်ဂုကိုတွဲလိုက်ရင်း အဲ့ကောင်မကိုပြန်လွတ်လိုက်ကာ အပေါ်ကိုဂျောင်ဂုကိုတွဲပြီးတက်လာခဲ့သည်။
အခန်းထဲဂျောင်ဂုကိုပို့ပြီးပြန်ထွက်မယ်အလုပ်
ဂျောင်ဂုကုတင်ပေါ်ကကုန်းရုန်းထလာပြီး
"ထယ် မင်းခဏနေစမ်း"
"ဘာပြောမို့လည်း"
"မင်းနဲ့ မင်ယွန်ဂီဆိုတဲ့အကောင်ကဘာလည်း"
"မင်းနဲ့အဲ့ကိစ္စထပ်ပြဿနာမတက်ချင်တော့ဘူးနော် ငါရှင်းပြပြီးပြီး"
"အနောက်မှဖြစ်ချင်တိုင်းဖြစ်နေလားမှမသိတာ အဟက်"
"ဂျွန်ဂျောင်ဂုဘယ်လိုပြောလိုက်တာလည်း ! "
"ဒီကောင်ဘက်ကနာနေရအောင် မင်းလင်ငယ်မလို့လား"
"မင်း! "
ထယ်ဂျောင်ဂုကိုပါးရိုက်မလို့ရွယ်လိုက်ချိန်ထယ်လက်ကိုဖမ်းဆွဲကာထယ်ကိုကြမ်းပြင်ပေါ်ပစ်ကျလိုက်တာ
"ကောင်းပြီးလေ မင်းကမင်းအကောင်ကိုဒီလောက်ကာကွယ်နေမှတော့ .... "
ပြောရင်းဂျောင်ဂုသူဘောင်းဘီခါးပတ်ကိုချွတ်နေသည်
"ဂျောင်ဂု မင်း ဘာ ဘာလုပ်မလို့လည်း"
ထယ်မှာလည်းအားသိပ်မရှိတော့မထနိုင်ပေ
ဖြန်း !
"မင်းအကောင်ကိုကာကွယ်ချင်ဦး"
ဖြန်း !
"အဲ့မှာမင်းအကောင်ကိုကာကွယ်ချင်ဦး"
ဖြန်း ! ဖြန်း ! ထယ်ကျောပေါ်သို့ခါးပတ်နဲ့တဖြန်းဖြန်းရိုက်နှက်နေတော့သည်
"ဂျောင် ဂျောင်ဂု တော်ပါတော့ ငါ နာ နာနေပြီ"
ဂျောင်းဂုလည်းထိုင်လိုက်ကာ ထယ့်မျက်နှာကိုဆွဲကိုင်ညစ်လိုက်ပြီး
"အဲ့တာမင်းအကောင်ကိုကာကွယ်လို့ရတဲ့အပြစ်ဘဲ"
ဖြန်း!
ထယ့်ကိုနောက်တစ်ချက်ပြင်းပြင်းရိုက်ကာကုတင်ပေါ်လှဲချရင်းအိပ်ပျော်သွားသည်။
ထယ်မှာလည်းအားမရှိတော့ ခန္တာကိုယ်ကလည်းပျော့ဖတ်နေပြီ
အခန်းကိုတရွတ်တိုက်သာပြန်သွားကာငိုနေတော့သည်။
သူငယ်ငယ်တုန်းကနာကျင်စရာအဖြစ်အပျက်တွေကိုပြန်တွေးမိသည်
သူငယ်ငယ်တုန်းကဆိုသူအဖေကသူ့အမေကိုမူးလာတိုင်းရိုက်သည် သွားတားတော့လည်းသူကိုရိုက်ကာအိမ်အပြင်ကိုထုတ်ထားလေ့ရှိသည်။
သူဘဝမှာအချစ်ရဆုံးကအမေနဲ့ညီမလေးဘဲ အခုတော့တစ်ယောက်မှသူ့အနားမှာမရှိကြတော့ပေ ထယ်ရိူက်ကြီးတငင်ငိုရင်း
"မေမေဒါကိုညီမလေးအတွက်ဒီလိုလုပ်တာမှားသွားလားဟင် သားသူ့ကိုလက်စားချေဖို့လုပ်ခဲ့ပေမဲ့ သားသူ့ကိုချစ်မိသွားခဲ့တယ် သူကအရမ်းနှိပ်စက်တယ် သားကိုလည်းရိုက်တယ်မေမေ ဒါတောင် ချစ်နေမိတုန်း"
ထယ်သူ့ရင်ဘတ်လေးကိုလက်နဲ့ဖိကာရှိုက်ကြီးတငင်ငိုနေသည်
ထယ်လည်းငိုရင်းနဲ့ဘဲမောပြီးအိပ်ပျော်သွားတော့သည်
မနက်ကြတော့ပြတင်းပေါက်နေရောင်ခြည်လေးတွေထိုးမှူကြောင့်ထယ်နိုးလာခဲ့သည်
အားယူ၍မနည်းထရသည် ကျောပြင်တစ်ခူလုံးကိုက်ခဲနာကျင်နေတာဘဲ
အောက်ထပ်ကိုဖြေဖြေးချင်းဆင်းလာတော့သူကတော့အလုပ်သွားပါပြီ ကိုအိမ်မှာမနေချင်တော့လို့ဒီနေ့မနက်စာစားသောက်ပြီး အလုပ်ကိုထွက်ခဲ့သည်
အလုပ်ရောက်တော့ကျောကုန်းကနာနေတော့ အရမ်းလှူပ်မိတာနဲ့အောင့်တက်ပြီကိုကိုက်လာတာ
"Taehyung shii"
"အော် မင်ယွန်ဂီဘဲ တစ်ယောက်ထဲလာတာမဟုတ်တော့ဘူးပေါ့"
"ဟီး ဟုတ်တယ်ဗျ အဲ့တာကျွန်တော်အသေးလေး ပတ်ဂျီမင်းတဲ့"
"ဘာ လူကို အသေးလေးလည်း"
"ကိုကစတာပါကွာ ဟားဟား"
ထယ်လည်းသူတို့ကိုကြည်ရင်း boxy smileလေးပေါ်အောင်ပြုံးလိုက်မိသည်။
ထယ် မင်ယွန်ဂီတို့ဝိုင်းကိုအကြည်ရောက်သွားသည်
ကြည်နူးနေကြတဲ့သူတို့ကိုကြည့်ပြီးကိုပါကြည်နူးမိသွားသည်။
ဂျောင်ဂုလည်းအရင်တုန်းက ငါ့ကိုအဲ့လိုအရမ်းဂရုစိုက်တာဘဲ အခုလည်းအဲ့လို့ဆိုကောင်းမှာဘဲ
"ထယ် ထယ်ရေခေါ်နေတာကြာလားဟိုဘက်ဝိုင်း မုန့်သွားပို့ပေးဦးဆို"
ကောင်တာကအမအော်လိုက်တာနဲ့ထယ်အတွေးတွေးအကုန်ဖျောက်လိုက်ပြီး လုပ်စရာရှိတာလုပ်နေသည်။
"ထယ်ရေပြန်ပြီနော် နောက်တစ်ခါတွေ့ကြမယ်"
"ဟုတ်ပြီခင်ဗျ"
ယွန်ဂီရောဂျီမင်းရောကိုထယ်ခါးကိုင်းပြီးနှုတ်ဆက်လိုက်သည်
ညနေအိမ်ကိုပြန်ရောက်တော့ ဂျောင်ဂုတစ်ယောက်ကရောက်နေပြီ
"မင်းကိုပြောထားတယ်မလား အလုပ်မသွားနဲ့လို့"
"ငါနေကောင်းလို့သွားတာလေ အဲ့တာငါအလုပ်ပါ မင်းနဲ့မဆိုင်ဘူး"
ဂျောင်ဂုလည်းထယ့်နောက်လိုက်ကာလက်ကိုဆွဲလိုက်ပြီး နံရံနဲ့ကပ်လိုက်ကာ
"အာာ့ အု"
ထယ်ကျောကုန်းနဲ့ကြမ်းပြင်ထိလို့နာပေမဲ့ဂျောင်ဂုလုပ်ရပ်ကြောင့်မျက်လုံးပြူးသွားသည်။
5မိနစ်လောက်ကြာမှနမ်းတာကိုလွတ်ပေးလိုက်ပြီး
အသက်ရှူမဝဖြစ်နေတဲ့ထယ်ကိုကြည့်ကာ
"ကို့စကားနားမထောင်လို့အပြစ်ပေးတာ"
အဲ့လိုပြောပြီးထွက်သွားတော့သည်
ထယ်မှတော့ကြောင်ကြောင်တောင်တောင်နဲ့အဲ့နားမှာမတ်တပ်ကြီးရပ်ကျန်ခဲ့လေသည်။
ဇူးအခုတလောအပျင်းကြီနေလို့ပါ😢