Unicode
စော်အော့ ရှောင်ပါး/မားတို့နဲ့ အတူ ချုံချင်းမာလာနေတဲ့ နှစ်ရက် ဒီနေ့နဲ့ဆို သုံးရက်ပေါ့။
အဲ့ဒီသုံးရက်အတွင်းမာ လိမ္မော်သီးခူးဖို့ကိုပဲ စိတ်ရောက်နေလို့ သူ့ဒယ်ဒီနဲ့ပါပါးကိုတောင် မေ့လို့ ၊ ရှောင်ပါးကတော့ အရမ်းသဘောတွေကျနေသည် ဘာလို့ဆို သူ့မြေးလေးက သူတို့နဲ့နေတာ ပျော်တဲ့သဘောပဲမလား။
မနက်အစောနိုးလာရင် ရှောင်ပါးက မျက်နှာသစ်တာကအစ ရေချိုး အဝတ်အစားလဲပြီးတဲ့အထိ စော်အော့ကို ရှောင်ပါးပဲ အကုန်လုပ်ပေးတာ။လိမ္မာတဲ့စော်အော့လေးက သူ့ယဲ့ယဲ့လုပ်ပေးတာကို တီတီတာတာ သူ့ယဲ့ယဲ့နဲ့စကားပြောရင်း ငြိမ်နေရှာသည်။
ရှောင်မားကိုတော့ သားကျန်းငယ်ငယ်က သူမလုပ်ပေးနေတာများပြီမို့ အခုမြေးလေးကို ရှောင်ပါးလုပ်ပေးချင်တဲ့လေ။(အချစ်ခံရတဲ့ ကလေး)
အဲ့တော့ ရှောင်မားက မြေးအတွက်ဟင်းတွေကို သူမကိုယ်တိုင်ပဲ မီးဖိုချောင်ထဲဝင်ပြီး ချက်ပြုတ်ပေးလိုက်တော့သည်။
အစကတည်းက
ချက်ကျွေးချင်နေတာမို့ ရှောင်မားတို့က ပျော်ပြီးရင်းပျော်နေသတဲ့။
အိမ်တော်ထိန်းတွေကတော့ ရှောင်ပါးနဲ့ရှောင်မားကို ကြည့်ပြီး မိဘတွေက ကိုယ်သားတွေထက် မြေးကိုပိုပြီးသည်းသည်းလုပ်နေကြတယ်ဆိုတဲ့ သူတို့ရဲ့အဖိုးအဖွားစကားကို အခုယုံလိုက်ပြီလေ။ အဲလိုပြောနေကြလို့ မိဘတွေက ကိုယ့်သားသမီးကို အချစ်လျော့သွားတာတော့မဟုတ်ဘူးနော် ၊ ဘယ်မိဘတွေက ကိုယ့်သားသမီးကို မချစ်တာမရှိဘူး သူတို့ရဲ့သွေးသားပဲကို မချစ်ပဲနေမလား ချစ်တာပေါ့။ ဒါပေမယ့် ကိုယ့်သားတွေက ဆူရဲရိုက်ရဲ လုပ်တတ်ပေမယ့် မြေးတွေကအဲလိုမရှိဘူးလို့ပဲပြောတာ။ အနည်းဆုံး အသေးအဖွဲ့လေး အမှားလုပ်မိရင် ဆူပူကြိမ်းမောင်းနေမယ့်အစား သူတို့ဒေါသကိုမျိုသိပ်ပြီး မြေးလေးတွေ နားလည်လာအောင် အနုနည်းလေးနဲ့ ပြန်ရှင်းပြတတ်တာ။ အတာကြောင့် သားထက် မြေးကို ပိုသည်းကြတယ်လို့ ပြောတာ။
စော်အော့မာ ပျင်းရတယ်ကို မရှိဘူး။ စော်အော့ ဒီလာတဲ့နှစ်ရက်သုံးရက်အတွင်း ဒယ်ဒီနဲ့ပါပါးဆီကို ဖုန်းသုံးခါပဲပြောရသေးတယ်။ ရှောင်ပါးနဲ့ကစားလိုက် လိမ္မော်ခြံသွားလိုက်နဲ့ ညဘက်ဆို ပင်ပန်းလို့ထင် အစောကြီးအိပ်ယာဝင်လိုက်တာ ဒီနေ့လည်း ညစာစားပြီး ကာတွန်းကားကြည့်ရင်းနဲ့ ရှောင်မားပေါင်ပေါ်မာ ခေါင်းအုံ့လေးလုပ်ပြီး အိပ်ပျော်နေပြန်ပြီ။
"မာမီ သားကျန်းကို သမက်ဝမ်နဲ့လက်ထပ်ခွင့်ပြုတာ နောင်တရလား"
ရှောင်ပါး စကားကြောင့် ရှောင်မား စော်အော့ ဆံပင်ကိုတပ်တင်ရင်းနဲ့ ပြုံးနေလိုက်သည်။ ဒီမေးခွန်းတွေက သူမအတွက် ခနခနအမေးခံနေကြ။
"ဟင့်အင့် ဘာလို့လဲ ဒယ်ဒီကြီးသိလား "
"............"
"သားကျန်းစိတ်ချမ်းသာရာပဲလေ သဘောမတူတာတော့ မရှိပါဘူး ။ ယောကျာ်းလေး နှစ်ယောက်ရဲ့အိမ်ထောင်ရေးမို့ အစက နည်းနည်းကြောက်မိတာတော့ ရှိတယ်။ သဘာဝနဲ့ဆန့်ကျင်တာမို့ ပတ်ဝန်းကျင်က ဝေဖန်တိုက်ခိုက်တာတွေ သားတို့မခံနိူင်မာပဲ ကြောက်တာ ။ သမက်ဝမ်ကိုတော့ အစကတည်းက ယုံကြည်ပြီးသားမို့ ဘာမှအထူးတလည် စိတ်ပူနေစရာ မလိုဘူး။ မိဘတိုင်းက မြေးချီချင်တာတွေ တစ်ခါတစ်လေတော့ ရှိတတ်ပေမယ့် သမက်ဝမ်သားကို ဘယ်လောက်ထိ ချစ်နေတယ်ဆိုတာကို တွေ့ပြီး သားကျန်းပျော်နေတာကို မြင်ရပြန်တာမို့ အဲ့လောက်ဆို မာမီကျေနပ်နေပြီ။ ဒါပေမယ့်လေ မထင်မှတ်တဲ့ ဘုရားကပေးလာတဲ့ ဆုလာတ်ကြောင့် မာမီမြေးချီခဲ့ရပြီး အခုလိုမျိုး
ချစ်စရာကောင်းတဲ့ မြေးစော်အော့လေးကို ပိုင်ဆိုင်ခွင့်ရခဲ့တော့ မာမီအရမ်းပျော်တယ် ဘယ်နေ့ဘယ်အချိန် လာခေါ်မှန်းမသိတဲ့ သေမင်းကို အရင်ကဆို သူတို့သဘောလို့မှတ်ယူထားပေမယ့် အခုတော့ မြေးလေးနဲ့အကြာကြီး နေချင်သေးတာမို့ မာမီကိုခေါ်မသွားသေးနဲ့လို့ တိတ်တိတ်ကလေး ဆုတောင်းနေမိတယ် အဲ့တာပါပဲ"
ရှောင်ပါး သူမစကားအဆုံး မျက်ရည်တွေမဆယ်နိုင်လောက်အောင် တဗောက်ဗောက်ကျနေပြီလေ။ သူမကို ပိုင်ဆိုင်ရတာ သူ့အတွက် တကယ်ကံကောင်းခြင်းပဲ သူမကို သူကျေးဇူးလည်းတင်သလို အရမ်းလည်းချစ်တယ်။
"ကဲ့ ဒယ်ဒီကြီးရေ ကလေးလားငိုနေတာ"
"အွန်း ကလေးရဲ့ယဲ့ယဲ့ "
ရှောင်ပါးစကားအဆုံး မျက်စောင်းလေးတစ်ချက် အထိုးခံခဲ့သည်။ ဒါပေမယ့် ရှောင်ပါးက ပန်းနဲ့ ပေါက်သလိုမျိုး မျက်နှာကလေးဖြီးနေရော။
"မာမီ ရှင်ဘာလို့ အဲ့လောက်ထိ စိတ်ထားကောင်းနေတာလဲဟင် တစ်ခါတစ်ခါ ဒယ်ဒီကြီးနဲ့တောင် တန်ပါ့မလားလို့ စဉ်းစားယူရတယ် ပုံမှန်အတိုင်းပဲ နေပါနော် ဒယ်ဒီကြီးအများများကြီး ချစ်ပေးနိုင်တာမို့"
"မြေးလေးကို သွားသိပ်တော့ မာမီ သားကျန်းကို ဖုန်းခေါ်ဦးမယ်"
"Yes Sir ....ဟီး"
သူမကို အလေးပြုသလို လုပ်ပြပြီး ဟီးကနဲ့ရယ်ပြတဲ့ ရှောင်ပါးကြောင့် ရှောင်မားအပြုံးက နတ်သမီးလေးအလား လှလှပပလေး ပြုံးသွားခဲ့သည်။
ရှောင်ပါးမြေးကို သွားသိပ်လိုက်မ ရှောင်မား ရှောင်ကျန့်ဆီ ဖုန်းဆက်လိုက်သည်။
"ဟဲလို သားကျန်း အိပ်ပြီလား"
"ဟဲလို မအိပ်သေးဘူး မား ဒီမာစစ်စရာစာရင်းတွေ နည်းနည်းကျန်သေးလို့"
"အော် ဟုတ် သားကျန်းလည်း ပင်ပန်းနေရောပေါ့ ဝမ်လေးရော"
"မပင်ပန်ပါဘူး မားရေ မောင်ကအောက်မာ နို့သွားယူတာ သားရော စကားလည်းမပြောလာဘူးနော် သားတို့ကို မေ့နေပြီလား"
တကယ်ပဲ မြေးလေးက သူ့ဒယ်ဒီနဲ့ပါပါးကို မေ့နေတယ်လို့ပြောရင် သားကျန်း ငိုမိမလားပဲ။ ဒါတောင် မျက်နှာကလေးညိုးစွာနဲ့ ပြောနေတာ သူမသာ ပြောလိုက်ရင် သားပဲပိုဝမ်းနည်းမာမို့ သားကျန်းစိတ်မပူအောင် ရှောင်မားလိမ်ပြောလိုက်သည်။
"ဟားဟား ကလေးကလား သားရေ မေ့စရာလား သားကမြေးရဲ့မိဘပဲကို မေ့စရာလား မြေးလေးက အိပ်ပျော်သွားပြီ မြေးကိုစိတ်မပူနဲ့နော် မြေးလေးပျော်နေပါတယ် မြေးဒီမာရှိလို့
သားရဲ့ပါးတောင် ကလေးပြန်ဖြစ်နေပြီ ဟားဟား"
တဟားဟားနဲ့ အော်ရယ်နေတဲ့ မားကိုမြင်မ ရှောင်ကျန့်လည်း မျက်နှာကလေး ပြန်ဝင်းလာတယ်။
ရိပေါ် နို့ဗန်းနဲ့ ဝင်လာတော့ ကုတင်ပေါ်မာ ထိုင်နေတဲ့ကိုကိုက မားနဲ့ဖုန်းပြောတာ ထင်တယ် မားရယ်သံတွေ ကြားနေရတယ်။
"ကိုကို "
"မောင် လာပြီလား"
"အွန်း မားနဲ့ပြောတာလား"
"ဝမ်လေးလားသား မားကိုပေးပြောဦး မား ဝမ်လေးကို သတိရတယ်"
အဲ့တော့ ရှောင်ကျန့်က မောင့်ကိုဖုန်းပေးလိုက်သည်။
"ဟဲ့လို မား "
"ဟဲလိုပါ ဝမ်လေးမားက သတိရနေတာ အလုပ်တွေ များနေလား မြေးကိုစိတ်မပူနဲ့နော် မြေးလေးက ပျော်နေပါတယ် သားတို့အတွက်တောင် လိမ္မော်သီးယူလာပေးဖို့ သူရဲ့ခြင်းသေးသေးလေးထဲတောင် ထည့်နေပြီ"
"ဟုတ် မား သားရော အိပ်နေပြီလား ပါးရော"
"အင်း အိပ်ပြီ သားတို့ပါးလည်း အိပ်ပြီ အခုတော့မားမာ ကလေးနှစ်ယောက်တောင် ပြန်ရသလို ဟားဟား"
ရှောင်မားစကားကို ရိပေါ်ဘာမှ ပြန်မဖြေပဲ ရယ်ပဲရယ်နေတော့သည်။ ရိပေါ်သိတာပေါ့ ပါးမားတို့က သားကိုအရမ်းချစ်နေကြတယ် ဆိုတာ မားတို့ပျော်တာမြင်တော့ သူဆို့လည်း စိတ်ချမ်းသာတယ်လေ။
"အဲ့တာဆို မားအိပ်တော့မယ် သားတို့လည်းအိပ်တော့နော် "
"ဟုတ်မား ဝမ်အန်း"
ရှောင်မားဖုန်းချလိုက်မ ရိပေါ်တို့လည်း အိပ်ယာဝင်ခဲ့သည်။ စကားသာ ပြောနေကြတာ မားတို့ဘယ်နေ့ ပြန်လာမယ်ဆို သူတို့မမေးဖြစ် ။ သေချာတယ် ဒီညလည်း သားကိုအိပ်မက်ထဲပဲ ဖက်ရမယ်ဆိုတာ ၊အဲနောက်မာတော့ နှစ်ယောက်စလုံး မျက်လုံးမှိတ်လိုက်တော့သည်။
................
နောက်တစ်နေ့ ရောက်တော့ ဆူဆူအိပ်ယာ နိုးနိုးခြင်း အောက်ထပ်ကို ဆင်းလာတော့ မျက်မှောင်ကုတ်စွာနဲ့ သူမကိုစိုက်ကြည့်နေတဲ့ ပါးကြောင့် သူမအပေါ်ထပ်ကို ပြန်တက်ရမလို။ ကြည့်ရတာ ဟိုနေ့ ကိစ္စ ပါးသိပြီ ထင်တယ်။
"ဆူဆူ လာစမ်း !!!!
မင်း ဘာလုပ်တာလဲဆိုတာ မင်းကိုယ်မင်း ပြန်သိလား ပါးကအကြိမ်ကြိမ်ပြောရက်နဲ့ကွာ "
ပါးစကားကို ဆူဆူတစ်ယောက် ဘာမြှပန်မဖြေပဲ ခေါင်းငုံ့ပြီး နားထောင်နေရှာသည်။
"မင်းသိလား မင်းအခုနေတဲ့အိမ်ရော မင်းစားနေတဲ့ထမင်းရော ဘယ်ကရနေတာလဲဆိုတာ မင်းကွာ"
ဘာလဲ ပါးကဘာကိုပြောချင်တာလဲ သူမနားမလည်စွာနဲ့ သူ့ပါးကို ကြည့်လာသည်။
"အေး မင်းမသိဘူးမလား ဘယ်သိမလဲ တစ်နေ့တစ်နေ့ သုံးဖို့ဖြုန်းဖို့ပဲ သိတဲ့မင်းက ဘယ်သိမလဲ
အခုတော့ ပြောမယ် မင်းသေချာနားထောင်
အဲ့ပိုက်ဆံတွေ အိမ်ထဲမာရှိနေတဲ့ စည်းစိမ်တွေက မင်းဖာဆန်ဆန် လုပ်ပြနေတဲ့ ceoဝမ်ရိပေါ်ဆီက ရလာတာ
မင်းသိလား မင်းအသက်ရှင်နေတာ သူ့အထောက်အပံ့နဲ့ပဲ သိပြီလား မင်းရဲ့ဖာဆန်ဆန်လုပ်ရပ်ကို ငါပါးတစ်ယောက် ရှက်လွန်းလို့ သေပစ်လိုက်ချင်တယ် သိလား"
မဖြစ်နိူင်တာ ပါးမာ companyရှိတယ်လေ။ပါးလိမ်နေတာမလား ကျေးဇူးပြုပြီး လိမ်တယ်လို့ ပြောပေးပါပါး။
ဆူဆူ ပါးရဲ့စကားအဆုံး မျက်ရည်တွေ အဆက်မပြတ်ကျလာတော့သည်။ သူမအမှားတွေ လုပ်မိပြီလား ဒါတွေကို သူမတကယ်ပဲ မသိတာ။
မျက်ရည်တွေနဲ့ ထိုင်ချလိုက်တဲ့ ရှေ့ကသူ့သမီးကြောင့်
"သမီးဆူဆူ ceoဝမ်ကို ပြန်တောင်းပန်နော်
ပါး တောင်းပန်ပါတယ် ပါးသမီးကို တင့်တင့်တယ်တယ် မထားနိူင်ခဲ့လို့ သမီးသူ့ကို ပြန်တောင်းပန်နော် နောက်ပြီး သမီးသွားချင်တဲ့ အဂ်လန်ကို ပါးပေးသွားတယ် "
"ပါး ဆူဆူတောင်းပန်ပါတယ် သမီး ceoဝမ်ကို ပြန်တောင်းပန်မယ်နော်"
ဆူ့လူကြီး သူ့သမီးစကားအဆုံး ပြုံးနေလိုက်သည်။ ပါးသမီးလေးက ဆိုးတဲ့ကလေးမှမဟုတ်တာ ဘာလို့လူဆိုးလေးလုပ်နေတာတုန်း။
.........
ဇယ်ဝူကျွင်း နေမကောင်းဘူးဆိုတာကြောင့် ရုံးဆင်းဆင်းခြင်း ကျန်းချန် ဇယ်ဝူကျွင်းအိမ်ကို လိုက်သွားသည်။ တော်သေးတယ် အရင်တစ်ခါက ဇယ်ဝူကျွင်းက သူ့ကိုခေါ်လာဖူးလို့ အိမ်တ်ာထိန်းတွေက သူ့ကိုတစ်ခါတွေ့ဖူးနေကြလို့ သူဘဲနှိပ်လိုက်ရုံနဲ့ တံခါးချက်ချင်းလာဖွင့်ပေးတာ။
နို့မို့ဆို သူဘယ်လိုစမေးရမှန်းတောင် သူမသိ။
"အော် သားလေးလား အစ်ကိုလေးက အပေါ်ထပ်မာ"
"အော် ဟုတ်ဟုတ်"
မျက်နှာတော့ နည်းနည်းပူပေမယ့် အိမ်တော်ထိန်းကို နှုတ်ဆက်ပြီး အပေါ်ထပ်ကို တက်လာခဲ့သည်။
သူတံခါးဖွင့်ပြီး ဝင်လာတော့ စောင်ပုံကြားထဲက ကွေးပြီးအိပ်နေတဲ့ ဘဲကြီးကိုတွေ့တော့ သူစိတ်ထဲ နည်းနည်းတော့ စိတ်ပူမိတယ်။
သူ့လက်နဲ့ နဖူးကို စမ်းကြည့်တော့ "ကျစ် "ပူခြစ်နေတာပဲ။
ဘာလဲဟာ အိမ်တော်ထိန်းတွေက ဘဲကြီးကို မကြည့်ကြဘူးလား။
ကျန်းချန်လည်း ရေချိုးခန်းထဲဝင်ပြီး ရေဇလုံနဲ့တဘတ်အသေးလေးကို ယူပြီး ဘဲကြီးရဲ့ နဖူးပေါ်ကို တင်ပေးလိုက်သည်။
အရမ်းနေမကောင်းဖြစ်နေတာ ထင်တယ် ယောင်ပြီးပြောနေသေးတယ် ဘာပြောနေတာလဲတော့ ကျန်းချန်မသိ အရမ်းကိုတိုးလွန်းတာမို့။
လွယ်လွယ်အပူပြန်မကျတာမို့ နောက်ထပ်တစ်ဘတ်တထည်ကို ယူပြီး အပေါ်ပိုင်းကို ရေစိုတဲ့တဘတ်လေးနဲ့ ဖွဖွလေး ထပ်ဖိပေးနေလိုက်သည်။ ဇယ်ဝူကျွင်းအိပ်နေပေမယ့် ကျန်းချန်မျက်နှာ တစ်ခုလုံးနီရဲနေပြီ ။
ပြီးတော့မှ အဝတ်ပါလဲပေးလိုက်သည်။ခနအကြာမာတော့ အသက်ရှူသံလည်း မှန်လာပြီး နဖူးလည်း စောနကလို သိပ်မပူတော့တာမို့ ကျန်းချန်ရင်ထဲက အပူလုံးလေး ကျသွားသည်။
နာရီကြည့်လိုက်တော့ ည၉နာရီတောင် ရှိနေပြီမို့ အိမ်ပြန်မနေတော့ပဲ အိမ်အဒေါ်ထိန်းလာပို့ ပေးသော ထမင်းဗန်းလေးကို အောက်ထပ်မာပြန်ထားလိုက်ပြီး ဘဲကြီးအနားမာပဲ သူထိုင်စောင့်နေတော့သည်။
........
အရင်နေ့တွေက မောင်ကပဲသူ့ဆီလာနေတာမို့ ဒီနေ့ရှောင်ကျန့် ထွေထွေးထူးထူးအလုပ်သိပ်မရှိတာမို့ သူ့မောင်ဝမ်ရိပေါ်ဆီကို သူပဲအရင်သွားလိုက်သည်။
မောင့်ကိုတော့ သူကြိုမပြောဘူး Surpriseဖြစ်သွားအောင်လို့ ဟိဟိ။
Companyရှေ့ရောက်တော့ ကားကိုဝန်ထမ်းတွေကပဲ နေရာသွားထားပေးပြီး ၃၈ထပ်မာ ရှိတဲ့ မောင်အခန်းကို သူတက်လာခဲ့သည်။ လက်ထဲက နေ့လယ်စာကို ဆွဲလာပြီးတော့ပေါ့ ၊
သူကိုမြင်ရင် မောင်က ဘယ်လိုတုံ့ပြန်မလဲဆိုတာကို တွေးပြီး ရင်တွေတစ်ဒုတ်ဒုတ်နဲ့ အပြင်ကိုပေါက်ထွက်လောက်အောင် အမြန်ခုန်နေသည်။
အတွင်းရေးမှူးက သူ့ကိုတွေ့တော့ နှုတ်ဆက်ပြီး တံခါးဖွင့်ပေးဖို့ လုပ်ပေမယ့် သူမောင့်ကို အံ့ဩစေချင်လို့မလား အဲ့ကြောင့် မလိုဘူးလို့ပြောပြီး သူကိုယ်တိုင်ပဲ ဖွင့်လိုက်သည်။
ဒါပေမယ့် မြင်ရတဲ့ မြင်ကွင်းကြောင့် မောင့်ကိုSurpriseဖြစ်စေဖို့ လာတဲ့သူက သူကိုယ်တိုင်ပဲ ပြန်Surpriseခံရတယ်
"မောင် "
Zawgyi
ေစာ္ေအာ့ ေရွာင္ပါး/မားတို႔နဲ႔ အတူ ခ်ံဳခ်င္းမာလာေနတဲ့ ႏွစ္ရက္ ဒီေန့နဲ႔ဆို သံုးရက္ေပါ့။
အဲ့ဒီသံုးရက္အတြင္းမာ လိမၼော္သီးခူးဖို႔ကိုပဲ စိတ္ေရာက္ေနလို႔ သူ႔ဒယ္ဒီနဲ႔ပါပါးကိုေတာင္ ေမ့လို႔ ၊ ေရွာင္ပါးကေတာ့ အရမ္းသေဘာေတြက်ေနသည္ ဘာလို႔ဆို သူ႔ေျမးေလးက သူတို႔နဲ႔ေနတာ ေပ်ာ္တဲ့သေဘာပဲမလား။
မနက္အေစာႏိုးလာရင္ ေရွာင္ပါးက မ်က္ႏွာသစ္တာကအစ ေရခ်ိဳး အဝတ္အစားလဲၿပီးတဲ့အထိ ေစာ္ေအာ့ကို ေရွာင္ပါးပဲ အကုန္လုပ္ေပးတာ။လိမၼာတဲ့ေစာ္ေအာ့ေလးက သူ႔ယဲ့ယဲ့လုပ္ေပးတာကို တီတီတာတာ သူ႔ယဲ့ယဲ့နဲ႔စကားေျပာရင္း ၿငိမ္ေနရွာသည္။
ေရွာင္မားကိုေတာ့ သားက်န္းငယ္ငယ္က သူမလုပ္ေပးေနတာမ်ားၿပီမို႔ အခုေျမးေလးကို ေရွာင္ပါးလုပ္ေပးခ်င္တဲ့ေလ။(အခ်စ္ခံရတဲ့ ကေလး)
အဲ့ေတာ့ ေရွာင္မားက ေျမးအတြက္ဟင္းေတြကို သူမကိုယ္တိုင္ပဲ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲဝင္ၿပီး ခ်က္ျပဳတ္ေပးလိုက္ေတာ့သည္။
အစကတည္းက
ခ်က္ေကြၽးခ်င္ေနတာမို႔ ေရွာင္မားတို႔က ေပ်ာ္ၿပီးရင္းေပ်ာ္ေနသတဲ့။
အိမ္ေတာ္ထိန္းေတြကေတာ့ ေရွာင္ပါးနဲ႔ေရွာင္မားကို ၾကၫ့္ၿပီး မိဘေတြက ကိုယ္သားေတြထက္ ေျမးကိုပိုၿပီးသည္းသည္းလုပ္ေနၾကတယ္ဆိုတဲ့ သူတို႔ရဲ့အဖိုးအဖြားစကားကို အခုယံုလိုက္ၿပီေလ။ အဲလိုေျပာေနၾကလို႔ မိဘေတြက ကိုယ့္သားသမီးကို အခ်စ္ေလ်ာ့သြားတာေတာ့မဟုတ္ဘူးေနာ္ ၊ ဘယ္မိဘေတြက ကိုယ့္သားသမီးကို မခ်စ္တာမရိွဘူး သူတို႔ရဲ့ေသြးသားပဲကို မခ်စ္ပဲေနမလား ခ်စ္တာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္သားေတြက ဆူရဲရိုက္ရဲ လုပ္တတ္ေပမယ့္ ေျမးေတြကအဲလိုမရိွဘူးလို႔ပဲေျပာတာ။ အနည္းဆံုး အေသးအဖြဲ႔ေလး အမွားလုပ္မိရင္ ဆူပူႀကိမ္းေမာင္းေနမယ့္အစား သူတို႔ေဒါသကိုမ်ိဳသိပ္ၿပီး ေျမးေလးေတြ နားလည္လာေအာင္ အႏုနည္းေလးနဲ႔ ျပန္ရွင္းျပတတ္တာ။ အတာေၾကာင့္ သားထက္ ေျမးကို ပိုသည္းၾကတယ္လို႔ ေျပာတာ။
ေစာ္ေအာ့မာ ပ်င္းရတယ္ကို မရိွဘူး။ ေစာ္ေအာ့ ဒီလာတဲ့ႏွစ္ရက္သံုးရက္အတြင္း ဒယ္ဒီနဲ႔ပါပါးဆီကို ဖုန္းသံုးခါပဲေျပာရေသးတယ္။ ေရွာင္ပါးနဲ႔ကစားလိုက္ လိမၼော္ၿခံသြားလိုက္နဲ႔ ညဘက္ဆို ပင္ပန္းလို႔ထင္ အေစာႀကီးအိပ္ယာဝင္လိုက္တာ ဒီေန့လည္း ညစာစားၿပီး ကာတြန္းကားၾကၫ့္ရင္းနဲ႔ ေရွာင္မားေပါင္ေပၚမာ ေခါင္းအံု႔ေလးလုပ္ၿပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနျပန္ၿပီ။
"မာမီ သားက်န္းကို သမက္ဝမ္နဲ႔လက္ထပ္ခြင့္ျပဳတာ ေနာင္တရလား"
ေရွာင္ပါး စကားေၾကာင့္ ေရွာင္မား ေစာ္ေအာ့ ဆံပင္ကိုတပ္တင္ရင္းနဲ႔ ၿပံဳးေနလိုက္သည္။ ဒီေမးခြန္းေတြက သူမအတြက္ ခနခနအေမးခံေနၾက။
"ဟင့္အင့္ ဘာလို႔လဲ ဒယ္ဒီႀကီးသိလား "
"............"
"သားက်န္းစိတ္ခ်မ္းသာရာပဲေလ သေဘာမတူတာေတာ့ မရိွပါဘူး ။ ေယာက်ာ္းေလး ႏွစ္ေယာက္ရဲ့အိမ္ေထာင္ေရးမို႔ အစက နည္းနည္းေၾကာက္မိတာေတာ့ ရိွတယ္။ သဘာဝနဲ႔ဆန႔္က်င္တာမို႔ ပတ္ဝန္းက်င္က ေဝဖန္တိုက္ခိုက္တာေတြ သားတို႔မခံႏိူင္မာပဲ ေၾကာက္တာ ။ သမက္ဝမ္ကိုေတာ့ အစကတည္းက ယံုၾကည္ၿပီးသားမို႔ ဘာမွအထူးတလည္ စိတ္ပူေနစရာ မလိုဘူး။ မိဘတိုင္းက ေျမးခ်ီခ်င္တာေတြ တစ္ခါတစ္ေလေတာ့ ရိွတတ္ေပမယ့္ သမက္ဝမ္သားကို ဘယ္ေလာက္ထိ ခ်စ္ေနတယ္ဆိုတာကို ေတြ့ၿပီး သားက်န္းေပ်ာ္ေနတာကို ျမင္ရျပန္တာမို႔ အဲ့ေလာက္ဆို မာမီေက်နပ္ေနၿပီ။ ဒါေပမယ့္ေလ မထင္မွတ္တဲ့ ဘုရားကေပးလာတဲ့ ဆုလာတ္ေၾကာင့္ မာမီေျမးခ်ီခဲ့ရၿပီး အခုလိုမ်ိဳး
ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ေျမးေစာ္ေအာ့ေလးကို ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရခဲ့ေတာ့ မာမီအရမ္းေပ်ာ္တယ္ ဘယ္ေန့ဘယ္အခ်ိန္ လာေခၚမွန္းမသိတဲ့ ေသမင္းကို အရင္ကဆို သူတို႔သေဘာလို႔မွတ္ယူထားေပမယ့္ အခုေတာ့ ေျမးေလးနဲ႔အၾကာႀကီး ေနခ်င္ေသးတာမို႔ မာမီကိုေခၚမသြားေသးနဲ႔လို႔ တိတ္တိတ္ကေလး ဆုေတာင္းေနမိတယ္ အဲ့တာပါပဲ"
ေရွာင္ပါး သူမစကားအဆံုး မ်က္ရည္ေတြမဆယ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ တေဗာက္ေဗာက္က်ေနၿပီေလ။ သူမကို ပိုင္ဆိုင္ရတာ သူ႔အတြက္ တကယ္ကံေကာင္းျခင္းပဲ သူမကို သူေက်းဇူးလည္းတင္သလို အရမ္းလည္းခ်စ္တယ္။
"ကဲ့ ဒယ္ဒီႀကီးေရ ကေလးလားငိုေနတာ"
"အြန္း ကေလးရဲ့ယဲ့ယဲ့ "
ေရွာင္ပါးစကားအဆံုး မ်က္ေစာင္းေလးတစ္ခ်က္ အထိုးခံခဲ့သည္။ ဒါေပမယ့္ ေရွာင္ပါးက ပန္းနဲ႔ ေပါက္သလိုမ်ိဳး မ်က္ႏွာကေလးၿဖီးေနေရာ။
"မာမီ ရွင္ဘာလို႔ အဲ့ေလာက္ထိ စိတ္ထားေကာင္းေနတာလဲဟင္ တစ္ခါတစ္ခါ ဒယ္ဒီႀကီးနဲ႔ေတာင္ တန္ပါ့မလားလို႔ စဉ္းစားယူရတယ္ ပံုမွန္အတိုင္းပဲ ေနပါေနာ္ ဒယ္ဒီႀကီးအမ်ားမ်ားႀကီး ခ်စ္ေပးႏိုင္တာမို႔"
"ေျမးေလးကို သြားသိပ္ေတာ့ မာမီ သားက်န္းကို ဖုန္းေခၚဦးမယ္"
"Yes Sir ....ဟီး"
သူမကို အေလးျပဳသလို လုပ္ျပၿပီး ဟီးကနဲ႔ရယ္ျပတဲ့ ေရွာင္ပါးေၾကာင့္ ေရွာင္မားအၿပံဳးက နတ္သမီးေလးအလား လွလွပပေလး ၿပံဳးသြားခဲ့သည္။
ေရွာင္ပါးေျမးကို သြားသိပ္လိုက္မ ေရွာင္မား ေရွာင္က်န႔္ဆီ ဖုန္းဆက္လိုက္သည္။
"ဟဲလို သားက်န္း အိပ္ၿပီလား"
"ဟဲလို မအိပ္ေသးဘူး မား ဒီမာစစ္စရာစာရင္းေတြ နည္းနည္းက်န္ေသးလို႔"
"ေအာ္ ဟုတ္ သားက်န္းလည္း ပင္ပန္းေနေရာေပါ့ ဝမ္ေလးေရာ"
"မပင္ပန္ပါဘူး မားေရ ေမာင္ကေအာက္မာ ႏို႔သြားယူတာ သားေရာ စကားလည္းမေျပာလာဘူးေနာ္ သားတို႔ကို ေမ့ေနၿပီလား"
တကယ္ပဲ ေျမးေလးက သူ႔ဒယ္ဒီနဲ႔ပါပါးကို ေမ့ေနတယ္လို႔ေျပာရင္ သားက်န္း ငိုမိမလားပဲ။ ဒါေတာင္ မ်က္ႏွာကေလးညိုးစြာနဲ႔ ေျပာေနတာ သူမသာ ေျပာလိုက္ရင္ သားပဲပိုဝမ္းနည္းမာမို႔ သားက်န္းစိတ္မပူေအာင္ ေရွာင္မားလိမ္ေျပာလိုက္သည္။
"ဟားဟား ကေလးကလား သားေရ ေမ့စရာလား သားကေျမးရဲ့မိဘပဲကို ေမ့စရာလား ေျမးေလးက အိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီ ေျမးကိုစိတ္မပူနဲ႔ေနာ္ ေျမးေလးေပ်ာ္ေနပါတယ္ ေျမးဒီမာရိွလို႔
သားရဲ့ပါးေတာင္ ကေလးျပန္ျဖစ္ေနၿပီ ဟားဟား"
တဟားဟားနဲ႔ ေအာ္ရယ္ေနတဲ့ မားကိုျမင္မ ေရွာင္က်န႔္လည္း မ်က္ႏွာကေလး ျပန္ဝင္းလာတယ္။
ရိေပၚ ႏို႔ဗန္းနဲ႔ ဝင္လာေတာ့ ကုတင္ေပၚမာ ထိုင္ေနတဲ့ကိုကိုက မားနဲ႔ဖုန္းေျပာတာ ထင္တယ္ မားရယ္သံေတြ ၾကားေနရတယ္။
"ကိုကို "
"ေမာင္ လာၿပီလား"
"အြန္း မားနဲ႔ေျပာတာလား"
"ဝမ္ေလးလားသား မားကိုေပးေျပာဦး မား ဝမ္ေလးကို သတိရတယ္"
အဲ့ေတာ့ ေရွာင္က်န႔္က ေမာင့္ကိုဖုန္းေပးလိုက္သည္။
"ဟဲ့လို မား "
"ဟဲလိုပါ ဝမ္ေလးမားက သတိရေနတာ အလုပ္ေတြ မ်ားေနလား ေျမးကိုစိတ္မပူနဲ႔ေနာ္ ေျမးေလးက ေပ်ာ္ေနပါတယ္ သားတို႔အတြက္ေတာင္ လိမၼော္သီးယူလာေပးဖို႔ သူရဲ့ျခင္းေသးေသးေလးထဲေတာင္ ထၫ့္ေနၿပီ"
"ဟုတ္ မား သားေရာ အိပ္ေနၿပီလား ပါးေရာ"
"အင္း အိပ္ၿပီ သားတို႔ပါးလည္း အိပ္ၿပီ အခုေတာ့မားမာ ကေလးႏွစ္ေယာက္ေတာင္ ျပန္ရသလို ဟားဟား"
ေရွာင္မားစကားကို ရိေပၚဘာမွ ျပန္မေျဖပဲ ရယ္ပဲရယ္ေနေတာ့သည္။ ရိေပၚသိတာေပါ့ ပါးမားတို႔က သားကိုအရမ္းခ်စ္ေနၾကတယ္ ဆိုတာ မားတို႔ေပ်ာ္တာျမင္ေတာ့ သူဆို႔လည္း စိတ္ခ်မ္းသာတယ္ေလ။
"အဲ့တာဆို မားအိပ္ေတာ့မယ္ သားတို႔လည္းအိပ္ေတာ့ေနာ္ "
"ဟုတ္မား ဝမ္အန္း"
ေရွာင္မားဖုန္းခ်လိုက္မ ရိေပၚတို႔လည္း အိပ္ယာဝင္ခဲ့သည္။ စကားသာ ေျပာေနၾကတာ မားတို႔ဘယ္ေန့ ျပန္လာမယ္ဆို သူတို႔မေမးျဖစ္ ။ ေသခ်ာတယ္ ဒီညလည္း သားကိုအိပ္မက္ထဲပဲ ဖက္ရမယ္ဆိုတာ ၊အဲေနာက္မာေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလံုး မ်က္လံုးမိွတ္လိုက္ေတာ့သည္။
................
ေနာက္တစ္ေန့ ေရာက္ေတာ့ ဆူဆူအိပ္ယာ ႏိုးႏိုးျခင္း ေအာက္ထပ္ကို ဆင္းလာေတာ့ မ်က္ေမွာင္ကုတ္စြာနဲ႔ သူမကိုစိုက္ၾကၫ့္ေနတဲ့ ပါးေၾကာင့္ သူမအေပၚထပ္ကို ျပန္တက္ရမလို။ ၾကၫ့္ရတာ ဟိုေန့ ကိစၥ ပါးသိၿပီ ထင္တယ္။
"ဆူဆူ လာစမ္း !!!!
မင္း ဘာလုပ္တာလဲဆိုတာ မင္းကိုယ္မင္း ျပန္သိလား ပါးကအႀကိမ္ႀကိမ္ေျပာရက္နဲ႔ကြာ "
ပါးစကားကို ဆူဆူတစ္ေယာက္ ဘာမျွပန္မေျဖပဲ ေခါင္းငံု႔ၿပီး နားေထာင္ေနရွာသည္။
"မင္းသိလား မင္းအခုေနတဲ့အိမ္ေရာ မင္းစားေနတဲ့ထမင္းေရာ ဘယ္ကရေနတာလဲဆိုတာ မင္းကြာ"
ဘာလဲ ပါးကဘာကိုေျပာခ်င္တာလဲ သူမနားမလည္စြာနဲ႔ သူ႔ပါးကို ၾကၫ့္လာသည္။
"ေအး မင္းမသိဘူးမလား ဘယ္သိမလဲ တစ္ေန့တစ္ေန့ သံုးဖို႔ျဖဳန္းဖို႔ပဲ သိတဲ့မင္းက ဘယ္သိမလဲ
အခုေတာ့ ေျပာမယ္ မင္းေသခ်ာနားေထာင္
အဲ့ပိုက္ဆံေတြ အိမ္ထဲမာရိွေနတဲ့ စည္းစိမ္ေတြက မင္းဖာဆန္ဆန္ လုပ္ျပေနတဲ့ ceoဝမ္ရိေပၚဆီက ရလာတာ
မင္းသိလား မင္းအသက္ရွင္ေနတာ သူ႔အေထာက္အပံ့နဲ႔ပဲ သိၿပီလား မင္းရဲ့ဖာဆန္ဆန္လုပ္ရပ္ကို ငါပါးတစ္ေယာက္ ရွက္လြန္းလို႔ ေသပစ္လိုက္ခ်င္တယ္ သိလား"
မျဖစ္ႏိူင္တာ ပါးမာ companyရိွတယ္ေလ။ပါးလိမ္ေနတာမလား ေက်းဇူးျပဳျပီး လိမ္တယ္လို႔ ေျပာေပးပါပါး။
ဆူဆူ ပါးရဲ့စကားအဆံုး မ်က္ရည္ေတြ အဆက္မျပတ္က်လာေတာ့သည္။ သူမအမွားေတြ လုပ္မိၿပီလား ဒါေတြကို သူမတကယ္ပဲ မသိတာ။
မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ ထိုင္ခ်လိုက္တဲ့ ေရ႔ွကသူ႔သမီးေၾကာင့္
"သမီးဆူဆူ ceoဝမ္ကို ျပန္ေတာင္းပန္ေနာ္
ပါး ေတာင္းပန္ပါတယ္ ပါးသမီးကို တင့္တင့္တယ္တယ္ မထားႏိူင္ခဲ့လို႔ သမီးသူ႔ကို ျပန္ေတာင္းပန္ေနာ္ ေနာက္ၿပီး သမီးသြားခ်င္တဲ့ အဂ္လန္ကို ပါးေပးသြားတယ္ "
"ပါး ဆူဆူေတာင္းပန္ပါတယ္ သမီး ceoဝမ္ကို ျပန္ေတာင္းပန္မယ္ေနာ္"
ဆူ႔လူႀကီး သူ႔သမီးစကားအဆံုး ၿပံဳးေနလိုက္သည္။ ပါးသမီးေလးက ဆိုးတဲ့ကေလးမွမဟုတ္တာ ဘာလို႔လူဆိုးေလးလုပ္ေနတာတုန္း။
.........
ဇယ္ဝူကြၽင္း ေနမေကာင္းဘူးဆိုတာေၾကာင့္ ရံုးဆင္းဆင္းျခင္း က်န္းခ်န္ ဇယ္ဝူကြၽင္းအိမ္ကို လိုက္သြားသည္။ ေတာ္ေသးတယ္ အရင္တစ္ခါက ဇယ္ဝူကြၽင္းက သူ႔ကိုေခၚလာဖူးလို႔ အိမ္တာ္ထိန္းေတြက သူ႔ကိုတစ္ခါေတြ့ဖူးေနၾကလို႔ သူဘဲႏိွပ္လိုက္ရံုနဲ႔ တံခါးခ်က္ခ်င္းလာဖြင့္ေပးတာ။
ႏို႔မို႔ဆို သူဘယ္လိုစေမးရမွန္းေတာင္ သူမသိ။
"ေအာ္ သားေလးလား အစ္ကိုေလးက အေပၚထပ္မာ"
"ေအာ္ ဟုတ္ဟုတ္"
မ်က္ႏွာေတာ့ နည္းနည္းပူေပမယ့္ အိမ္ေတာ္ထိန္းကို ႏႈတ္ဆက္ၿပီး အေပၚထပ္ကို တက္လာခဲ့သည္။
သူတံခါးဖြင့္ၿပီး ဝင္လာေတာ့ ေစာင္ပံုၾကားထဲက ေကြးၿပီးအိပ္ေနတဲ့ ဘဲႀကီးကိုေတြ့ေတာ့ သူစိတ္ထဲ နည္းနည္းေတာ့ စိတ္ပူမိတယ္။
သူ႔လက္နဲ႔ နဖူးကို စမ္းၾကၫ့္ေတာ့ "က်စ္ "ပူျခစ္ေနတာပဲ။
ဘာလဲဟာ အိမ္ေတာ္ထိန္းေတြက ဘဲႀကီးကို မၾကၫ့္ၾကဘူးလား။
က်န္းခ်န္လည္း ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္ၿပီး ေရဇလံုနဲ႔တဘတ္အေသးေလးကို ယူၿပီး ဘဲႀကီးရဲ့ နဖူးေပၚကို တင္ေပးလိုက္သည္။
အရမ္းေနမေကာင္းျဖစ္ေနတာ ထင္တယ္ ေယာင္ၿပီးေျပာေနေသးတယ္ ဘာေျပာေနတာလဲေတာ့ က်န္းခ်န္မသိ အရမ္းကိုတိုးလြန္းတာမို႔။
လြယ္လြယ္အပူျပန္မက်တာမို႔ ေနာက္ထပ္တစ္ဘတ္တထည္ကို ယူၿပီး အေပၚပိုင္းကို ေရစိုတဲ့တဘတ္ေလးနဲ႔ ဖြဖြေလး ထပ္ဖိေပးေနလိုက္သည္။ ဇယ္ဝူကြၽင္းအိပ္ေနေပမယ့္ က်န္းခ်န္မ်က္ႏွာ တစ္ခုလံုးနီရဲေနၿပီ ။
ၿပီးေတာ့မွ အဝတ္ပါလဲေပးလိုက္သည္။ခနအၾကာမာေတာ့ အသက္ရႉသံလည္း မွန္လာၿပီး နဖူးလည္း ေစာနကလို သိပ္မပူေတာ့တာမို႔ က်န္းခ်န္ရင္ထဲက အပူလံုးေလး က်သြားသည္။
နာရီၾကည့္လိုက္ေတာ့ ည၉နာရီေတာင္ ရိွေနၿပီမို႔ အိမ္ျပန္မေနေတာ့ပဲ အိမ္အေဒၚထိန္းလာပို႔ ေပးေသာ ထမင္းဗန္းေလးကို ေအာက္ထပ္မာျပန္ထားလိုက္ၿပီး ဘဲႀကီးအနားမာပဲ သူထိုင္ေစာင့္ေနေတာ့သည္။
........
အရင္ေန့ေတြက ေမာင္ကပဲသူ႔ဆီလာေနတာမို႔ ဒီေန့ေရွာင္က်န႔္ ေထြေထြးထူးထူးအလုပ္သိပ္မရိွတာမို႔ သူ႔ေမာင္ဝမ္ရိေပၚဆီကို သူပဲအရင္သြားလိုက္သည္။
ေမာင့္ကိုေတာ့ သူႀကိဳမေျပာဘူး Surpriseျဖစ္သြားေအာင္လို႔ ဟိဟိ။
Companyေရ႔ွေရာက္ေတာ့ ကားကိုဝန္ထမ္းေတြကပဲ ေနရာသြားထားေပးၿပီး ၃၈ထပ္မာ ရိွတဲ့ ေမာင္အခန္းကို သူတက္လာခဲ့သည္။ လက္ထဲက ေန့လယ္စာကို ဆြဲလာၿပီးေတာ့ေပါ့ ၊
သူကိုျမင္ရင္ ေမာင္က ဘယ္လိုတံု႔ျပန္မလဲဆိုတာကို ေတြးၿပီး ရင္ေတြတစ္ဒုတ္ဒုတ္နဲ႔ အျပင္ကိုေပါက္ထြက္ေလာက္ေအာင္ အျမန္ခုန္ေနသည္။
အတြင္းေရးမွဴးက သူ႔ကိုေတြ့ေတာ့ ႏႈတ္ဆက္ၿပီး တံခါးဖြင့္ေပးဖို႔ လုပ္ေပမယ့္ သူေမာင့္ကို အံ့ဩေစခ်င္လို႔မလား အဲ့ေၾကာင့္ မလိုဘူးလို႔ေျပာၿပီး သူကိုယ္တိုင္ပဲ ဖြင့္လိုက္သည္။
ဒါေပမယ့္ ျမင္ရတဲ့ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ေမာင့္ကိုSurpriseျဖစ္ေစဖို႔ လာတဲ့သူက သူကိုယ္တိုင္ပဲ ျပန္Surpriseခံရတယ္
"ေမာင္ "