Unicode
နောက်တစ်နေ့ ရောက်တော့ သားကိုကျောင်းလိုက်ပို့အပြီး ရှောင်ကျန့်ကို သူနဲ့အတူ companyကို ခေါ်သွားပေမယ့် ရှောင်ကျန့်မလိုက်တော့လို့ ဝမ်ရိပေါ်က မျက်မှောင်ကုတ်ပြီး ပေါက်ကွဲတော့မယ့် ဗုံးအတိုင်း နှုတ်ခမ်းပါဆူရင်းနဲ့ အလုပ်ကိုသွားသတဲ့။
ဝန်ထမ်းတွေကတော့ သူတို့ရဲ့CEOအကြောင်း သိသူပီပီ ဘယ်သူ့မှ စကားမပြောရဲကြဘဲ အသံတိတ်ပြီး ခေါင်းငုံ့နေကြသည်။
တံခါးကို စောင့်ပိတ်နေတဲ့ CEOကြောင့် ဝန်ထမ်းတွေက အစ်ကိုရှောင်ကျန်းရေ ကယ်ပါလို့ တနေတော့သည်။
အိမ်ထောင် သက်တမ်းက တစ်ရက်နှစ်ရက်မှ မဟုတ်တော့ပဲ နှစ်နဲ့ချီပြီးတာတောင် မောင်က အခုထိအချိန်ရရင် ရသလိုလူကိုလိုက်ကပ်နေသေး။
မယုံတာလားဆိုလည်း မဟုတ်ပြန်။ဒီအတိုင်းပဲ အနားနေချင်သေးတာတဲ့လေ။
ခုံပေါ်က မက်ဆေ့အသံကြောင့် တွေးနေ
တာတွေရပ်ပြီး ဖုန်းကိုကြည့်လိုက်တော့ အစ်ကိုဇယ်ဝူကျွင်းဆီကမို့ သူဝင်ဖတ်လိုက်တော့
💌ရှောင်ကျန့်ရေ မင်းတော့ companyကို လာမှရတော့မယ်"တဲ့ ဘာတွေလည်း မောင်ဘာဖြစ်တာလည်း သူလည်းအပေါ်ထပ် အင်္ကျီကိုယူပြီး ထွက်သွားမလို့ လုပ်ကာမ
တစ်ခါပြန်လာတဲ့ မက်ဆေ့အသံကြောင်း သူပြေးနေရင်းနဲ့ ဝင်ဖတ်လိုက်သည်။
💌အရမ်းလည်း လန့်မနေနဲ့ ဝမ်ရိပေါ်က တစ်လောကလုံးနဲ့ ရန်ဖြစ်နေသလို အရေးကြီးအစည်းအဝေး လုပ်ရမာကို မလုပ်ပဲ မျက်မှောင်ကုတ်ပြီး ထိုင်နေတာ လာကတည်းကမို့ အစ်ကိုဘယ်လိုပြောပြော
မရတာမို့ ရှောင်ကျန့်မလာနိူင်ရင် ဖုန်းဖြစ်ဖြစ်ဆက်ပြီး ပြောပေးပါ💌တဲ့
စာဖတ်ပြီး ရှောင်ကျန့်ရပ်ရမလို ဆက်သွားရမလို။ မောင်ဟာလေ ရှောင်ကျန့်သက်ပြင်းပဲ ချနိူင်တော့တယ်။ ဆိုးလိုက်တာ မောင်ရာ။
သူလည်း အဒေါ်ကြီးကို နေ့လယ်စာအတွက် မလုပ်ပေးနဲ့လို့ ပြောပြီး မောင်ရှိရာ companyကို လိုက်သွားခဲ့သည်။
.......
လူက စိတ်မကြည်ဘူးဆိုနေမ အစ်ကိုဇယ်က အစည်းအဝေးအကြောင်းပဲ ပြောနေတော့ စိတ်ရှုပ်လာတာမို့ အနောက်ဘက်မာရှိတဲ့ အိပ်ခန်းထဲဝင်ပြီး တံခါးလော့ချလိုက်သည်။
မပျော်ဘူးဆိုနေမ ဘာတွေလာပြောနေမှန်းလည်း မသိဘူး။
တစ်စက်တည်းလည်း ကိုကိုက သူ့ကိုငြီးငွေ့လာပြီလားလို့လည်း တွေးလာပြန်တော့ တစ်ခုခုကို ရိုက်ခွဲပစ်ချင်သလို အရမ်းလည်းဝမ်းနည်းပြန်သည်။
ရှောင်ကျန်းရုံးခန်းထဲ ရောက်တော့ အစ်ကိုဇယ်ဝူကျွင်းက အနောက်ကအခန်းကို လက်ညိုးထိုးပြတော့ သူလည်းခေါင်းညိတ်ပြပြီး တံခါးသွားခေါက်လိုက်သည်။
အစ်ကိုဇယ်ဝူကျွင်းက အစည်းအဝေးခန်းမမာ စောင့်နေမယ်လို့ ပြောပြီး ထွက်သွားလိုက်သည်။
"ဒေါက် ဒေါက် မောင် တံခါးဖွင့် ကိုကိုပါ"
သူ့အသံကြားတာနဲ့ တံခါးလာဖွင့်ပြီး သူ့ကိုတင်းကြပ်စွာ ဖက်လာတဲ့မောင်ကြောင့် ရှောင်ကျန့်လည်း ပြန်ဖက်ရင်းနဲ့ ပြုံးနေလိုက်သည်။
"မောင် လွတ်ဦး ကိုကိုအသက်ရှူကြပ်နေပြီ"
အဲ့မှ ဖက်တာကို နည်းနည်းလေးလျော့လာပြီး ငိုသံတွေနဲ့အတူ မောင်ကလွမ်းလိုက်တာတဲ့။
ခွဲတာ နှစ်နာရီပဲ ရှိသေးပေမယ့် ချစ်ရသူလေးရဲ့ လွမ်းလိုက်တာဆိုတဲ့ စကားဆိုလာတော့ ရင်ထဲမာ ကြည်နူးရပြန်သည်။
မင်းတို့တွေက ပိုလိုက်တာလို့ ထင်ချင်ထင်နေမာပေါ့။ ဒါပေမယ့် ရှောင်ကျန့်က အချစ်ခံရတဲ့ ဒီခံစားချက်လေးက ဘာနဲ့မှမလဲနိူင်ပေါင်။
ဒါတွေကို
အချိန်တိုင်း အရှခံရတဲဘ မင်းတို့က နားလည်မာမဟုတ်ဘူး။😎
"ကဲ့ပါ ကိုကိုတို့စော်အော့ရဲ့ဒယ်ဒီလေးက ကလေးပြန်ဖြစ်နေပါလား"
"အွန်း ပြန်ဖြစ်တယ် ကိုကိုရဲ့ကလေးလေးပြန်ဖြစ်တယ် အဲ့ကြောင့်ကိုကို့ ကို အရမ်းလွမ်းတယ် ကိုကိုနဲ့မခွဲနိူင်ဘူး"
ချစ်ရသူရဲ့ ခပ်ချွဲချွဲ စကားကြောင့် ရှောင်ကျန့်အပြုံးလေးတွေ ဝေဆာလာရသည်။
"ချွဲလိုက်တာဗျာ ကိုကိုအများကြီး ချစ်လွန်းလို့ ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ"
"ဟိဟိ မောင့်နှလုံးသားက ကျယ်တယ် ကိုကိုပေးသမျှအချစ်တွေ မောင့်နှလုံးသားထဲကို ထည့်မာပေါ့ ကိုကိုကမောင့်ကို ချစ်ပေး
မောင်လည်း ကိုကို့ ကိုအရမ်းချစ်တယ်"
"ဟုတ်ပြီဗျာ ကိုကိုရဲ့ကလေးလေးက စကားတတ်နေလိုက်တာ"
"ဟိဟိ"
"လာ ကိုကိုတို့အစည်းအဝေး ခန်းထဲသွားရအောင် အရေးကြီးတယ်မလား"
"မောင်ကဖက်လို့မဝသေးဘူး"
စကားနဲ့အတူ ခါးပေါ်က တင်းကြပ်လာတဲ့ လက်တစ်စုံကြောင့် ရှောင်ကျန့်ထပ်မပြုံးပဲ မနေနိူင်ပါ။
"ညမပေါ့ ညမနော် ညရောက်ရင် အားလုံးမောင့်သဘော"
သူ့စကားအဆုံး "တကယ်လား"ဆိုပြီး ဖက်ရာကနေခွာတဲ့မောင်။ သူနဲ့အကြည့်ကလေးဆုံပြီး မျက်လုံးကလေး ပြန်တောက်ပလာတဲ့မောင်က စောနကချွဲနေတာ သူမဟုတ်တဲ့အတိုင်း။
အခုတော့ လူကိုလန့်အောင်လုပ်တတ်တဲ့ ခြင်္သေ့လေးဖြစ်နေပီ။
သူလည်းခေါင်းညိတ်ပြပြီး မောင်ဆွဲခေါ်ရာ အစည်းအဝေးခန်းမထဲကို သူလည်းလိုက်နေသည်။
အစည်းအဝေး ခန်းမထဲရောက်တော့ အားလုံးက သူ့ကိုကျေးဇူးတင်သလို သူ့တို့ကို ပြုံးပြနှုတ်ဆက်ပြီး အစည်းအဝေးစလိုက်တော့သည်။
အအစည်းအဝေးပြီးတော့ ရှောင်ကျန့်လည်း အိမ်ပြန်မနေတော့ပဲ မောင်အလိုအတိုင်း မောင့်အနားမာနေရင်း သားကိုပါ တစ်ခါတည်းသွားကြိုနေလိုက်သည်။
..........
ကျန်းချန်က အခုဆို ဦးလေးရှောင်ရဲ့အတွင်းရေးမှူးဖြစ်နေပြီ။ အဲ့တာလည်း ရှောင်ကျန့်ကျေးဇူးကြောင့်ပဲ။ အစက သူလက်မခံပေမယ့် ဦးလေးရှောင်ရော ရှောင်ကျန့်ရော ဘဲကြီးရော အတင်းတောင်းဆိုတာမို့။
ဦးလေးရှောင်ကို သူ့ကိုအချိန်သုံးလ အရင်ဆန်းစစ်ခိုင်းပြီး သူလုပ်နိူင်မှ လက်ခံမယ်ပြောတော့ အားလုံးကခေါင်းညိတ်ကြသည်။
အဲ့လိုမလုပ်လည်း ရတယ်ဆိုပေမယ့် သူတို့ကြောင့် ရတဲ့ရာထူးလို့အပြောမခံချင်မို့ သူလုပ်နိူင်စွမ်းနဲ့သာ ဆိုပြီးမှကျန်းချန်လက်ခံလိုက်သည်။
နောက်ဆုံးတော့ သူလည်းလုပ်နိူင်ခဲ့တယ် သတ်မတ်ထားတဲ့ ရာခိုင်နှုန်းထက် ပိုတာမို့ လိုလိုလားလားနဲ့ သူလည်းခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။
"သားကျန်းချန်ရေ ခနနေ သားကျန့်ဆီသွားပြီး ဒီဖိုင်လေးပေး ပေးဦးနော်"
"ဟုတ် ဦးလေးရှောင်"
"ကျေးဇူးပါ ဒီနေ့တော့ ဦးသွားစရာရှိလို့ ရုံးအရင်ဆင်းလိုက်ပြီနော် အရေးကြီးရှိရင် သားကျန်းဆီ eamilနဲ့ ပို့ပေးလိုက်နော်"
"ဟုတ် ဦးလေးရှောင်"
"သားလည်း အရမ်းနောက်မကျစေနဲ့ ဦးလေးအရင်ဆင်းပြီနော်"
"ဟုတ် ကောင်းကောင်းသွားပါ ဦးလေးရှောင်"
ဦးလေးရှောင် ထွက်သွားမှ ကျန်းချန်လည်း ရှောင်ကျန့်ဆီစာပို့ပြီး ကျန်နေသေးသောအလုပ်ကို လက်စသတ်စေလိုက်သည်။
"အ့ ခါးနာလိုက်တာ "ဖုန်းကို ယူပြီးကြည့်လိုက်တော့ လေးနာရီထိုးနေပြီ။
ဒါနဲ့ ဘဲကြီးက မနက်ကတည်းက စာလည်းမလာ ဖုန်းရောမဆက် အဖြေရပြီဆိုပြီး ပစ်ချင်သလိုပစ်နေတာလား။ ဟွန့် တွေ့မယ် ။(ဘာလုပ်မို့လဲ အပျိုကြီး)
..........
ရိပေါ်နဲ့ရှောင်ကျန်း ကျောင်းရှေ့ရောက်တာတော့ ကလေးတွေအားလုံးက ဆရာမနဲ့အတူကနေကြတာ။ သူတို့လည်း ကျောင်းနားကခုံပေါ်မာ ထိုင်ပြီး သားတို့ကနေတာ ကြည့်နေလိုက်သည်။
သားလေးက လုံးလုံးကစ်ကစ်လေးနဲ့ ကနေတာအူယားစရာလေး။ ခနအကြာတော့ သူ့တို့ကိုတွေ့လို့ထင်တယ် ကတာကိုရပ်ပြီး ဆရာမကိုဘာတွေသွားပြောမှန်းမသိ ရယ်နေသေးတာ။
ဆံပင်ရွှေအိုရောင်လေးနဲ့ ချည်ထိုးအကျီပန်းရောင်လေးပါ ဝတ်လိုက်တော့ နဂိုကတည်းက အသားဖြူနေတဲ့သားက အခုတော့ ကလေးတွေကြားမာ ထင်းနေတော့တာပဲ။
"ဒယ်ဒီ ပါပါး"
"သား ပြီးပြီလား "
"ဟုတ် ပြီးပြီ စော်အော့ဗိုက်ဆာတယ် ဟီး"
ဗိုက်ဆာတယ်ဆိုပြီး ချစ်စရာအမူအရာတွေနဲ့ ဟီးကနဲ့ရယ်ပြနေတဲ့သားက တကယ့်ယုန်ပေါက်လေးအတိုင်း။
မောင်ကသားကိုချီပြီး သူကသားခြင်းကို ဆွဲလာပြီး ကားပေါ်ကို တက်လာလာလိုက်သည်။
ဗိုက်ဆာတယ်ဆိုလာတဲ့ သားကြောင့်အပြန်လမ်း ဂျပန်ဆူရှီဆိုင်မာ ထိုင်စားနေလိုက်သည်။ စော်အော့လေးက ရေညှိထမင်းလိပ်လေးတွေ အရမ်းကြိုက်တာ။
စော်အော့ကြိုက်တဲ့ ဆူရှီရေညှိထမင်းလိပ်လေး
(ဒါလေးက Onigiri Sushi or Onigrizushi)
စားလို့ပြီးသွားမှ သုံးယောက်စလုံး အိမ်ပြန်လာလိုက်သည်။သားလေးက ဗိုက်ပြည့်လို့ထင်တယ် ကိုကိုပေါင်ပေါ်မာ ခေါင်းအုံ့ လေးလုပ်ပြီး အိပ်ပျော်နေတာ။ အစက ကိုကိုက ရှေ့မာထိုင်ပေမယ့် အိပ်ချင်တယ်ဆိုတဲ့သားကြောင့် ကိုကိုကနောက်ခန်းမာ သားနဲ့အတူသွားထိုင်လိုက်သည်။
ဒီနေ့က သောကြာနေ့မို့ ကားကျပ်နေတာနဲ့ နည်းနည်းတောင်မှောင်လာနေပြီ။
ခနအကြာတော့ မိုးပါရွာချလိုက်တာမို့ ကားနောက်ခန်းမာအိပ်ပျော်နေတဲ့သားကို လည့်ကြည့်လိုက်တော့ ကိုကိုပါအိပ်ပျော်နေပြီ။
မီးနီနားရောက်သွားတော့ သူ့အပေါ်ကုတ်ကိုချွတ်ပြီး နောက်ကပါလာတဲ့ စောင်ကိုပါယူပြီး ကိုကိုနဲ့သားကို ခြုံပေးရင်း အိမ်ကိုဖြေးဖြေးမှန်မှန်လေး မောင်းလာခဲ့သည်။
.
ကျန်းချန်တော့ ပြန်လာနေပြီဆိုတဲ့ ရှောင်ကျန့်တို့ကြောင့် ဧည့်ခန်းမာထိုင်ပြီး အဒေါ်ကြီးယူလာပေးတဲ့ နေကြာစေ့ကိုခွာစားရင်းနဲ့ ရှောင်ကျန့်တို့အလာကို စောင့်နေခဲ့သည်။
ငါးနာရီမထိုးခင် ကတည်းက ရောက်တာ အခုည၇နာရီတောင် ထိုးတော့မယ် မပေါ်လာသေးသော ရှောင်ကျန့်တို့ကြောင့် ကျန်းချန်ဆက်စောင့်ရမလို ထပြန်ရမလို။
တံခါးဖွင့်သံကြားတော့ ရှောင်ကျန့်တို့ပြန်လာပြီ အထင်နဲ့ ထိုင်ရာကနေ တံခါးနားပြေးလာတော့ "အု"ဖိနမ်းခံရတဲ့ နှုတ်ခမ်းလေး။
ဇယ်ဝူကျွင်း ရိပေါ်ကို ဖုန်းဆက်တော့ အပြင်မာညစာစားကြမယ်တဲ့။ အဲ့တာနဲ့ ကျန်းချန်ကိုကိုဆီလာမယ်ဆိုပြီး တစ်ယောက်တည်းရှိနေမာစိုးလို့ သူ့ကိုလာကြည့်ခိုင်းတာ။ ရှောင်ကျန့်ဖုန်းက အားကုန်နေလို့တဲ့။ သူလည်းကျန်းချန်ကို ဖုန်းခေါ်လို့မကိုင်တာနဲ့ ရိပေါ်တို့အိမ်ကိုသွားလိုက်သည်။
ကျန်းချန်အစက လန့်နေပေမယ့် ဘဲကြီးမှန်းသိသွားတော့ သူလည်းလွမ်းနေတဲ့နှုတ်ခမ်းလေးကို ငြိမ်ငြိမ်လေးပဲ ခံယူနေလိုက်သည်။
မျက်လုံးကလေးကလေးမှိတ်ပြီး သူ့အနမ်းကို ခံယူနေတဲ့ချစ်ရသူကြောင့် ဇယ်ဝူကျွင်းအချစ်တွေပိုတိုးလာရသည်။ခနအကြာတော့ မျက်လုံးဖွင့်ပြီး သူ့ကိုတွန့်လိုက်တဲ့ချစ်ရသူကြောင့် မခွာချင်တဲ့နှုတ်ခမ်းလေး ခွာလိုက်ရသည်။
"ချန်လေး ကို့ကိုစိတ်ဆိုးနေတာလား စိတ်မဆိုးပါနဲ့နော် ချန်လေးဖုန်းမကိုင်တော့ ကိုဘယ်လောက်စိတ်ပူရလဲသိလား"
"......."
"ကိုတောင်းပန်ပါတယ်နော် ကိုချန်လေးဆီစာမပို့တာ မဟုတ်ဘူး ကိုယ်အစည်းအဝေးထိုင်နေတာမို့ အချိန်မရတာနဲ့ပြီးတော့ ကိုချန်လေးဆီ သွားသေးတယ် ချန်လေးရုံးဆင်းပြီတဲ့ ကိုဖုန်းခေါ်တာလည်းမကိုင်တော့ ကိုဘယ်လောက်စိတ်ပူသွားလဲ သိလား ကိုအရမ်းလွမ်းနေခဲ့တာ ချန်လေး ကို့ကိုစိတ်မဆိုးနဲ့တော့နော်"
သူ့ရဲ့ခါးကို အနောက်ဘက်ကနေ သိုင်းဖက်ရင်း ပခုံးပေါ်မာမျက်နှာအပ်ပြီး ဇယ်ဝူကျွင်းရဲ့လေဝင်လေထွက်က သူ့ရဲ့လည်တိုင်တစ်ဝိုက်မာ ကျီစယ်နေတာမို့ ကျန်းချန်တစ်ကိုယ်လုံးမာရှိတဲ့ အမွေးတွေထောင်သွားတယ်။ စိတ်ဆိုးမယ်ဆိုတဲ့ စိတ်တွေကလည်း ဘယ်နားရောက်သွားမှန်းတောင်မသိ။ ကိုကိုက ဒါမျိုးလေးလည်း ချွဲတတ်တာပဲလား။ ကိုကိုဆိုတာ ကျန်းချန်စိတ်ထဲမာ ဇယ်ဝူကျွင်းကိုပေးတဲ့နာမ်စားလေး။
.......
ရိပေါ်တို့ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ညကိုးနာရီတောင် ရှိနေပြီ။ အိပ်ပျော်နေသေးသော ကိုကိုနဲ့သားကို ရိပေါ်တစ်လည့်ဆီ ချီသွားလိုက်သည်။
"ပြန်လာပြီလား"
သားအိပ်နေတာမို့ သူခေါင်းပဲညိတ်ပြလိုက်သည်။ သားကိုအခန်းထဲ အိပ်စေပြီး ကိုကို ကိုပြန်သွားချီလိုက်သည်။ ပြီးမှ အောက်ထပ်ကအစ်ကိုဇယ်ဝူကျွင်းတို့ကို ဧည့်ခန်းမာသွားအိပ်စေလိုက်သည်။
ပြီးမှသူလည်း အခန်းထဲဝင်ပြီး ကိုကို ကို့ရင်ခွင်ထဲပြီး အိပ်စက်လိုက်တော့သည်။
...........
မနက်ရောက်တော့ ကျန်းချန်မျက်လုံးဖွင့်ဖွင့်ခြင်း စိမ်းသက်နေတဲ့နေရာကြောင့် လန့်ပြီးထမလို့ လုပ်ပေမယ့် သူ့ရဲ့ခါးပေါ်က လက်တစ်စုံကြောင့် သူမျက်လုံးတောင်ပြူးသွားတယ်။
"အစောကြီးရှိသေးတယ် ချန်လေး ပြန်အိပ်လိုက်ဦး"
စကားသံနဲ့အတူ သူ့ရဲ့နဖူးပေါ် ကျရောက်လာသော အနမ်းတစ်ပွင့်ကြောင့် ကျန်းချန်ပြုံးရင်းနဲ့ မျက်စိပြန်မှိတ်နေလိုက်သည်။
.
ရိပေါ်အိပ်နေရင်း ရင်ခွင်ထဲက လုပ်စိလုပ်စိနဲ့ကိုကိုကြောင့် နှုတ်ခမ်းလေးကော့ရုံနဲ့ ပြုံးနေလိုက်သည်။
ခနအကြာတော့
ကိုကိုက သူ့ရဲ့မျက်နှာပေါ်တစ်ခုလုံးကို ကိုကိုရဲ့လက်ချောင်းတွေနဲ့ ဆော့ကစားနေလိုက်သည်။
တစ်ခါတစ်ခါ တခိခိနဲ့ပါ ရယ်သေး။ သူသာမျက်လုံးဖွင့်ပြီး ကြည့်လိုက်ရင် ကိုကိုကချစ်စရာကောင်းနေမာ အသေချာ။
ကိုကိုဘာဆက်လုပ်မယ်ဆိုတာ သိချင်တာကြောင့် သူမျက်စိဆက်မှိတ်နေလိုက်သည်။ သူ့ရဲ့လည်စိကို နမ်းလိုက်စုပ်လိုက်နဲ့ လုပ်နေတဲ့ကိုကိုက ခနတော့ သူ့နှုတ်ခမ်းပေါ် နွေးထွေးတဲ့အရာကြောင့် သူတုံ့ပြန်လိုက်တော့ မျက်လုံးအပြူးသားနဲ့ သူ့ကိုမော့ကြည့်လာတဲ့ကိုကို။ဘာလေးလဲဟာ ။
"ဟိ မောင်နိုးသွားတာလား"
အော်ဟော့ လူကို ကလိနေမှတော့ ဘယ်လိုဆက်အိပ်ရမလဲ မေးတတ်လိုက်တာကိုကိုရာ။
"အွန်း မောနင်းကစ်လေး "
သူ့ကိုပြုံးပြရင်းနဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးဆူလာပေးတဲ့ မောင်ကြောင့် ရှောင်ကျန်းမျက်စောင်းထိုးနေလိုက်သည်။
"စောနက ပေးပြီးပြီလေ မောင်ရဲ့"
"ရမလား စောနက မောင်မသိဘူးလေ မောင့်ကိုမချစ်တော့ဘူးလား ပြော"
မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ ချွဲပြလာတဲ့မောင်ကြောင့် ရှောင်ကျန့်အလိုလိုက်ရပြန်သည်။
"တော်တော့ နော် ဒီနေ့စနေနေ့မို့ ကိုကိုတို့မားဆီသွားရအောင်"
"ပြီးရင် မောင့်သဘောလား"
"အချိန်တိုင်း ဒါပဲတွေးနေ မောင်နှာဘူးကြီး"
"ကိုကို့ ကိုပဲဘူးတာနော် မောင့်သဘောနော်....နော်...ကိုကိုနော် မောင့်သဘောလို့"
"အိုက်ယား ကိုကိုချွဲဖို့လည်း ချန်ထားဦးလေ"
စကားပြောရင်း ဆူထော်လာတဲ့နှုတ်ခမ်းလေးကို ရိပေါ်ငုံနမ်းလိုက်တော့ မျက်လုံးပြူးပြီးကြည့်လာတဲ့ ကိုကိုက တကယ့်ကိုယုန်ဖြူလေး။
အခုရိပေါ်တို့အိမ်မာ ယုန်ပေါက်စလေး နှစ်ကောင်ရှိတယ်။ နှစ်ယောက်စလုံးက ချစ်စရာကောင်းပြီး ရိပေါ်ရဲ့အသက်ကလေးတွေ။
Zawgyi
ေနာက္တစ္ေန့ ေရာက္ေတာ့ သားကိုေက်ာင္းလိုက္ပို႔အၿပီး ေရွာင္က်န႔္ကို သူနဲ႔အတူ companyကို ေခၚသြားေပမယ့္ ေရွာင္က်န႔္မလိုက္ေတာ့လို႔ ဝမ္ရိေပၚက မ်က္ေမွာင္ကုတ္ၿပီး ေပါက္ကြဲေတာ့မယ့္ ဗံုးအတိုင္း ႏႈတ္ခမ္းပါဆူရင္းနဲ႔ အလုပ္ကိုသြားသတဲ့။
ဝန္ထမ္းေတြကေတာ့ သူတို႔ရဲ့CEOအေၾကာင္း သိသူပီပီ ဘယ္သူ႔မွ စကားမေျပာရဲၾကဘဲ အသံတိတ္ၿပီး ေခါင္းငံု႔ေနၾကသည္။
တံခါးကို ေစာင့္ပိတ္ေနတဲ့ CEOေၾကာင့္ ဝန္ထမ္းေတြက အစ္ကိုေရွာင္က်န္းေရ ကယ္ပါလို႔ တေနေတာ့သည္။
အိမ္ေထာင္ သက္တမ္းက တစ္ရက္ႏွစ္ရက္မွ မဟုတ္ေတာ့ပဲ ႏွစ္နဲ႔ခ်ီၿပီးတာေတာင္ ေမာင္က အခုထိအခ်ိန္ရရင္ ရသလိုလူကိုလိုက္ကပ္ေနေသး။
မယံုတာလားဆိုလည္း မဟုတ္ျပန္။ဒီအတိုင္းပဲ အနားေနခ်င္ေသးတာတဲ့ေလ။
ခံုေပၚက မက္ေဆ့အသံေၾကာင့္ ေတြးေန
တာေတြရပ္ၿပီး ဖုန္းကိုၾကၫ့္လိုက္ေတာ့ အစ္ကိုဇယ္ဝူကြၽင္းဆီကမို႔ သူဝင္ဖတ္လိုက္ေတာ့
💌ေရွာင္က်န႔္ေရ မင္းေတာ့ companyကို လာမွရေတာ့မယ္"တဲ့ ဘာေတြလည္း ေမာင္ဘာျဖစ္တာလည္း သူလည္းအေပၚထပ္ အက်ႌကိုယူၿပီး ထြက္သြားမလို႔ လုပ္ကာမ
တစ္ခါျပန္လာတဲ့ မက္ေဆ့အသံေၾကာင္း သူေျပးေနရင္းနဲ႔ ဝင္ဖတ္လိုက္သည္။
💌အရမ္းလည္း လန႔္မေနနဲ႔ ဝမ္ရိေပၚက တစ္ေလာကလံုးနဲ႔ ရန္ျဖစ္ေနသလို အေရးႀကီးအစည္းအေဝး လုပ္ရမာကို မလုပ္ပဲ မ်က္ေမွာင္ကုတ္ၿပီး ထိုင္ေနတာ လာကတည္းကမို႔ အစ္ကိုဘယ္လိုေျပာေျပာ
မရတာမို႔ ေရွာင္က်န႔္မလာႏိူင္ရင္ ဖုန္းျဖစ္ျဖစ္ဆက္ၿပီး ေျပာေပးပါ💌တဲ့
စာဖတ္ၿပီး ေရွာင္က်န႔္ရပ္ရမလို ဆက္သြားရမလို။ ေမာင္ဟာေလ ေရွာင္က်န႔္သက္ျပင္းပဲ ခ်ႏိူင္ေတာ့တယ္။ ဆိုးလိုက္တာ ေမာင္ရာ။
သူလည္း အေဒၚႀကီးကို ေန့လယ္စာအတြက္ မလုပ္ေပးနဲ႔လို႔ ေျပာၿပီး ေမာင္ရိွရာ companyကို လိုက္သြားခဲ့သည္။
.......
လူက စိတ္မၾကည္ဘူးဆိုေနမ အစ္ကိုဇယ္က အစည္းအေဝးအေၾကာင္းပဲ ေျပာေနေတာ့ စိတ္ရႈပ္လာတာမို႔ အေနာက္ဘက္မာရိွတဲ့ အိပ္ခန္းထဲဝင္ၿပီး တံခါးေလာ့ခ်လိုက္သည္။
မေပ်ာ္ဘူးဆိုေနမ ဘာေတြလာေျပာေနမွန္းလည္း မသိဘူး။
တစ္စက္တည္းလည္း ကိုကိုက သူ႔ကိုၿငီးေငြ့လာၿပီလားလို႔လည္း ေတြးလာျပန္ေတာ့ တစ္ခုခုကို ရိုက္ခြဲပစ္ခ်င္သလို အရမ္းလည္းဝမ္းနည္းျပန္သည္။
ေရွာင္က်န္းရံုးခန္းထဲ ေရာက္ေတာ့ အစ္ကိုဇယ္ဝူကြၽင္းက အေနာက္ကအခန္းကို လက္ညိုးထိုးျပေတာ့ သူလည္းေခါင္းညိတ္ျပၿပီး တံခါးသြားေခါက္လိုက္သည္။
အစ္ကိုဇယ္ဝူကြၽင္းက အစည္းအေဝးခန္းမမာ ေစာင့္ေနမယ္လို႔ ေျပာၿပီး ထြက္သြားလိုက္သည္။
"ေဒါက္ ေဒါက္ ေမာင္ တံခါးဖြင့္ ကိုကိုပါ"
သူ႔အသံၾကားတာနဲ႔ တံခါးလာဖြင့္ၿပီး သူ႔ကိုတင္းၾကပ္စြာ ဖက္လာတဲ့ေမာင္ေၾကာင့္ ေရွာင္က်န႔္လည္း ျပန္ဖက္ရင္းနဲ႔ ၿပံဳးေနလိုက္သည္။
"ေမာင္ လြတ္ဦး ကိုကိုအသက္ရႉၾကပ္ေနၿပီ"
အဲ့မွ ဖက္တာကို နည္းနည္းေလးေလ်ာ့လာၿပီး ငိုသံေတြနဲ႔အတူ ေမာင္ကလြမ္းလိုက္တာတဲ့။
ခြဲတာ ႏွစ္နာရီပဲ ရိွေသးေပမယ့္ ခ်စ္ရသူေလးရဲ့ လြမ္းလိုက္တာဆိုတဲ့ စကားဆိုလာေတာ့ ရင္ထဲမာ ၾကည္ႏူးရျပန္သည္။
မင္းတို႔ေတြက ပိုလိုက္တာလို႔ ထင္ခ်င္ထင္ေနမာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ေရွာင္က်န႔္က အခ်စ္ခံရတဲ့ ဒီခံစားခ်က္ေလးက ဘာနဲ႔မွမလဲႏိူင္ေပါင္။
ဒါေတြကို
အခ်ိန္တိုင္း အရွခံရတဲဘ မင္းတို႔က နားလည္မာမဟုတ္ဘူး။😎
"ကဲ့ပါ ကိုကိုတို႔ေစာ္ေအာ့ရဲ့ဒယ္ဒီေလးက ကေလးျပန္ျဖစ္ေနပါလား"
"အြန္း ျပန္ျဖစ္တယ္ ကိုကိုရဲ့ကေလးေလးျပန္ျဖစ္တယ္ အဲ့ေၾကာင့္ကိုကို႔ ကို အရမ္းလြမ္းတယ္ ကိုကိုနဲ႔မခြဲႏိူင္ဘူး"
ခ်စ္ရသူရဲ့ ခပ္ခြၽဲခြၽဲ စကားေၾကာင့္ ေရွာင္က်န႔္အၿပံဳးေလးေတြ ေဝဆာလာရသည္။
"ခြၽဲလိုက္တာဗ်ာ ကိုကိုအမ်ားႀကီး ခ်စ္လြန္းလို႔ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ"
"ဟိဟိ ေမာင့္ႏွလံုးသားက က်ယ္တယ္ ကိုကိုေပးသမ်ွအခ်စ္ေတြ ေမာင့္ႏွလံုးသားထဲကို ထၫ့္မာေပါ့ ကိုကိုကေမာင့္ကို ခ်စ္ေပး
ေမာင္လည္း ကိုကို႔ ကိုအရမ္းခ်စ္တယ္"
"ဟုတ္ၿပီဗ်ာ ကိုကိုရဲ့ကေလးေလးက စကားတတ္ေနလိုက္တာ"
"ဟိဟိ"
"လာ ကိုကိုတို႔အစည္းအေဝး ခန္းထဲသြားရေအာင္ အေရးႀကီးတယ္မလား"
"ေမာင္ကဖက္လို႔မဝေသးဘူး"
စကားနဲ႔အတူ ခါးေပၚက တင္းၾကပ္လာတဲ့ လက္တစ္စံုေၾကာင့္ ေရွာင္က်န႔္ထပ္မၿပံဳးပဲ မေနႏိူင္ပါ။
"ညမေပါ့ ညမေနာ္ ညေရာက္ရင္ အားလံုးေမာင့္သေဘာ"
သူ႔စကားအဆံုး "တကယ္လား"ဆိုၿပီး ဖက္ရာကေနခြာတဲ့ေမာင္။ သူနဲ႔အၾကၫ့္ကေလးဆံုၿပီး မ်က္လံုးကေလး ျပန္ေတာက္ပလာတဲ့ေမာင္က ေစာနကခြၽဲေနတာ သူမဟုတ္တဲ့အတိုင္း။
အခုေတာ့ လူကိုလန္႔ေအာင္လုပ္တတ္တဲ့ ျခေသၤ့ေလးျဖစ္ေနပီ။
သူလည္းေခါင္းညိတ္ျပၿပီး ေမာင္ဆြဲေခၚရာ အစည္းအေဝးခန္းမထဲကို သူလည္းလိုက္ေနသည္။
အစည္းအေဝး ခန္းမထဲေရာက္ေတာ့ အားလံုးက သူ႔ကိုေက်းဇူးတင္သလို သူ႔တို႔ကို ၿပံဳးျပႏႈတ္ဆက္ၿပီး အစည္းအေဝးစလိုက္ေတာ့သည္။
အအစည္းအေဝးၿပီးေတာ့ ေရွာင္က်န႔္လည္း အိမ္ျပန္မေနေတာ့ပဲ ေမာင္အလိုအတိုင္း ေမာင့္အနားမာေနရင္း သားကိုပါ တစ္ခါတည္းသြားႀကိဳေနလိုက္သည္။
..........
က်န္းခ်န္က အခုဆို ဦးေလးေရွာင္ရဲ့အတြင္းေရးမွဴးျဖစ္ေနၿပီ။ အဲ့တာလည္း ေရွာင္က်န႔္ေက်းဇူးေၾကာင့္ပဲ။ အစက သူလက္မခံေပမယ့္ ဦးေလးေရွာင္ေရာ ေရွာင္က်န႔္ေရာ ဘဲႀကီးေရာ အတင္းေတာင္းဆိုတာမို႔။
ဦးေလးေရွာင္ကို သူ႔ကိုအခ်ိန္သံုးလ အရင္ဆန္းစစ္ခိုင္းၿပီး သူလုပ္ႏိူင္မွ လက္ခံမယ္ေျပာေတာ့ အားလံုးကေခါင္းညိတ္ၾကသည္။
အဲ့လိုမလုပ္လည္း ရတယ္ဆိုေပမယ့္ သူတို႔ေၾကာင့္ ရတဲ့ရာထူးလို႔အေျပာမခံခ်င္မို႔ သူလုပ္ႏိူင္စြမ္းနဲ႔သာ ဆိုၿပီးမွက်န္းခ်န္လက္ခံလိုက္သည္။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူလည္းလုပ္ႏိူင္ခဲ့တယ္ သတ္မတ္ထားတဲ့ ရာခိုင္ႏႈန္းထက္ ပိုတာမို႔ လိုလိုလားလားနဲ႔ သူလည္းေခါင္းညိတ္လိုက္သည္။
"သားက်န္းခ်န္ေရ ခနေန သားက်န႔္ဆီသြားၿပီး ဒီဖိုင္ေလးေပး ေပးဦးေနာ္"
"ဟုတ္ ဦးေလးေရွာင္"
"ေက်းဇူးပါ ဒီေန့ေတာ့ ဦးသြားစရာရိွလို႔ ရံုးအရင္ဆင္းလိုက္ၿပီေနာ္ အေရးႀကီးရိွရင္ သားက်န္းဆီ eamilနဲ႔ ပို႔ေပးလိုက္ေနာ္"
"ဟုတ္ ဦးေလးေရွာင္"
"သားလည္း အရမ္းေနာက္မက်ေစနဲ႔ ဦးေလးအရင္ဆင္းၿပီေနာ္"
"ဟုတ္ ေကာင္းေကာင္းသြားပါ ဦးေလးေရွာင္"
ဦးေလးေရွာင္ ထြက္သြားမွ က်န္းခ်န္လည္း ေရွာင္က်န႔္ဆီစာပို႔ၿပီး က်န္ေနေသးေသာအလုပ္ကို လက္စသတ္ေစလိုက္သည္။
"အ့ ခါးနာလိုက္တာ "ဖုန္းကို ယူၿပီးၾကၫ့္လိုက္ေတာ့ ေလးနာရီထိုးေနၿပီ။
ဒါနဲ႔ ဘဲႀကီးက မနက္ကတည္းက စာလည္းမလာ ဖုန္းေရာမဆက္ အေျဖရၿပီဆိုၿပီး ပစ္ခ်င္သလိုပစ္ေနတာလား။ ဟြန႔္ ေတြ့မယ္ ။(ဘာလုပ္မို႔လဲ အပ်ိဳႀကီး)
..........
ရိေပၚနဲ႔ေရွာင္က်န္း ေက်ာင္းေရ႔ွေရာက္တာေတာ့ ကေလးေတြအားလံုးက ဆရာမနဲ႔အတူကေနၾကတာ။ သူတို႔လည္း ေက်ာင္းနားကခံုေပၚမာ ထိုင္ၿပီး သားတို႔ကေနတာ ၾကၫ့္ေနလိုက္သည္။
သားေလးက လံုးလံုးကစ္ကစ္ေလးနဲ႔ ကေနတာအူယားစရာေလး။ ခနအၾကာေတာ့ သူ႔တို႔ကိုေတြ့လို႔ထင္တယ္ ကတာကိုရပ္ၿပီး ဆရာမကိုဘာေတြသြားေျပာမွန္းမသိ ရယ္ေနေသးတာ။
ဆံပင္ေရႊအိုေရာင္ေလးနဲ႔ ခ်ည္ထိုးအက်ီပန္းေရာင္ေလးပါ ဝတ္လိုက္ေတာ့ နဂိုကတည္းက အသားျဖဴေနတဲ့သားက အခုေတာ့ ကေလးေတြၾကားမာ ထင္းေနေတာ့တာပဲ။
"ဒယ္ဒီ ပါပါး"
"သား ၿပီးၿပီလား "
"ဟုတ္ ၿပီးၿပီ ေစာ္ေအာ့ဗိုက္ဆာတယ္ ဟီး"
ဗိုက္ဆာတယ္ဆိုၿပီး ခ်စ္စရာအမူအရာေတြနဲ႔ ဟီးကနဲ႔ရယ္ျပေနတဲ့သားက တကယ့္ယုန္ေပါက္ေလးအတိုင္း။
ေမာင္ကသားကိုခ်ီၿပီး သူကသားျခင္းကို ဆြဲလာၿပီး ကားေပၚကို တက္လာလာလိုက္သည္။
ဗိုက္ဆာတယ္ဆိုလာတဲ့ သားေၾကာင့္အျပန္လမ္း ဂ်ပန္ဆူရွီဆိုင္မာ ထိုင္စားေနလိုက္သည္။ ေစာ္ေအာ့ေလးက ေရၫွိထမင္းလိပ္ေလးေတြ အရမ္းႀကိဳက္တာ။
ေစာ္ေအာ့ႀကိဳက္တဲ့ ဆူရွီေရၫွိထမင္းလိပ္ေလး
(ဒါေလးက Onigiri Sushi or Onigrizushi)
စားလို႔ၿပီးသြားမွ သံုးေယာက္စလံုး အိမ္ျပန္လာလိုက္သည္။သားေလးက ဗိုက္ျပၫ့္လို႔ထင္တယ္ ကိုကိုေပါင္ေပၚမာ ေခါင္းအံု႔ ေလးလုပ္ၿပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနတာ။ အစက ကိုကိုက ေရ႔ွမာထိုင္ေပမယ့္ အိပ္ခ်င္တယ္ဆိုတဲ့သားေၾကာင့္ ကိုကိုကေနာက္ခန္းမာ သားနဲ႔အတူသြားထိုင္လိုက္သည္။
ဒီေန့က ေသာၾကာေန့မို႔ ကားက်ပ္ေနတာနဲ႔ နည္းနည္းေတာင္ေမွာင္လာေနၿပီ။
ခနအၾကာေတာ့ မိုးပါရြာခ်လိုက္တာမို႔ ကားေနာက္ခန္းမာအိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့သားကို လၫ့္ၾကၫ့္လိုက္ေတာ့ ကိုကိုပါအိပ္ေပ်ာ္ေနၿပီ။
မီးနီနားေရာက္သြားေတာ့ သူ႔အေပၚကုတ္ကိုခြၽတ္ၿပီး ေနာက္ကပါလာတဲ့ ေစာင္ကိုပါယူၿပီး ကိုကိုနဲ႔သားကို ၿခံဳေပးရင္း အိမ္ကိုေျဖးေျဖးမွန္မွန္ေလး ေမာင္းလာခဲ့သည္။
.
က်န္းခ်န္ေတာ့ ျပန္လာေနၿပီဆိုတဲ့ ေရွာင္က်န႔္တို႔ေၾကာင့္ ဧၫ့္ခန္းမာထိုင္ၿပီး အေဒၚႀကီးယူလာေပးတဲ့ ေနၾကာေစ့ကိုခြာစားရင္းနဲ႔ ေရွာင္က်န႔္တို႔အလာကို ေစာင့္ေနခဲ့သည္။
ငါးနာရီမထိုးခင္ ကတည္းက ေရာက္တာ အခုည၇နာရီေတာင္ ထိုးေတာ့မယ္ မေပၚလာေသးေသာ ေရွာင္က်န႔္တို႔ေၾကာင့္ က်န္းခ်န္ဆက္ေစာင့္ရမလို ထျပန္ရမလို။
တံခါးဖြင့္သံၾကားေတာ့ ေရွာင္က်န႔္တို႔ျပန္လာၿပီ အထင္နဲ႔ ထိုင္ရာကေန တံခါးနားေျပးလာေတာ့ "အု"ဖိနမ္းခံရတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းေလး။
ဇယ္ဝူကြၽင္း ရိေပၚကို ဖုန္းဆက္ေတာ့ အျပင္မာညစာစားၾကမယ္တဲ့။ အဲ့တာနဲ႔ က်န္းခ်န္ကိုကိုဆီလာမယ္ဆိုၿပီး တစ္ေယာက္တည္းရိွေနမာစိုးလို႔ သူ႔ကိုလာၾကၫ့္ခိုင္းတာ။ ေရွာင္က်န႔္ဖုန္းက အားကုန္ေနလို႔တဲ့။ သူလည္းက်န္းခ်န္ကို ဖုန္းေခၚလို႔မကိုင္တာနဲ႔ ရိေပၚတို႔အိမ္ကိုသြားလိုက္သည္။
က်န္းခ်န္အစက လန႔္ေနေပမယ့္ ဘဲႀကီးမွန္းသိသြားေတာ့ သူလည္းလြမ္းေနတဲ့ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးပဲ ခံယူေနလိုက္သည္။
မ်က္လံုးကေလးကေလးမိွတ္ၿပီး သူ႔အနမ္းကို ခံယူေနတဲ့ခ်စ္ရသူေၾကာင့္ ဇယ္ဝူကြၽင္းအခ်စ္ေတြပိုတိုးလာရသည္။ခနအၾကာေတာ့ မ်က္လံုးဖြင့္ၿပီး သူ႔ကိုတြန႔္လိုက္တဲ့ခ်စ္ရသူေၾကာင့္ မခြာခ်င္တဲ့ႏႈတ္ခမ္းေလး ခြာလိုက္ရသည္။
"ခ်န္ေလး ကို႔ကိုစိတ္ဆိုးေနတာလား စိတ္မဆိုးပါနဲ႔ေနာ္ ခ်န္ေလးဖုန္းမကိုင္ေတာ့ ကိုဘယ္ေလာက္စိတ္ပူရလဲသိလား"
"......."
"ကိုေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္ ကိုခ်န္ေလးဆီစာမပို႔တာ မဟုတ္ဘူး ကိုယ္အစည္းအေဝးထိုင္ေနတာမို႔ အခ်ိန္မရတာနဲ႔ၿပီးေတာ့ ကိုခ်န္ေလးဆီ သြားေသးတယ္ ခ်န္ေလးရံုးဆင္းၿပီတဲ့ ကိုဖုန္းေခၚတာလည္းမကိုင္ေတာ့ ကိုဘယ္ေလာက္စိတ္ပူသြားလဲ သိလား ကိုအရမ္းလြမ္းေနခဲ့တာ ခ်န္ေလး ကို႔ကိုစိတ္မဆိုးနဲ႔ေတာ့ေနာ္"
သူ႔ရဲ့ခါးကို အေနာက္ဘက္ကေန သိုင္းဖက္ရင္း ပခံုးေပၚမာမ်က္ႏွာအပ္ၿပီး ဇယ္ဝူကြၽင္းရဲ့ေလဝင္ေလထြက္က သူ႔ရဲ့လည္တိုင္တစ္ဝိုက္မာ က်ီစယ္ေနတာမို႔ က်န္းခ်န္တစ္ကိုယ္လံုးမာရိွတဲ့ အေမြးေတြေထာင္သြားတယ္။ စိတ္ဆိုးမယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ေတြကလည္း ဘယ္နားေရာက္သြားမွန္းေတာင္မသိ။ ကိုကိုက ဒါမ်ိဳးေလးလည္း ခြၽဲတတ္တာပဲလား။ ကိုကိုဆိုတာ က်န္းခ်န္စိတ္ထဲမာ ဇယ္ဝူကြၽင္းကိုေပးတဲ့နာမ္စားေလး။
.......
ရိေပၚတို႔ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ညကိုးနာရီေတာင္ ရိွေနၿပီ။ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသးေသာ ကိုကိုနဲ႔သားကို ရိေပၚတစ္လၫ့္ဆီ ခ်ီသြားလိုက္သည္။
"ျပန္လာၿပီလား"
သားအိပ္ေနတာမို႔ သူေခါင္းပဲညိတ္ျပလိုက္သည္။ သားကိုအခန္းထဲ အိပ္ေစၿပီး ကိုကို ကိုျပန္သြားခ်ီလိုက္သည္။ ၿပီးမွ ေအာက္ထပ္ကအစ္ကိုဇယ္ဝူကြၽင္းတို႔ကို ဧၫ့္ခန္းမာသြားအိပ္ေစလိုက္သည္။
ၿပီးမွသူလည္း အခန္းထဲဝင္ၿပီး ကိုကို ကို႔ရင္ခြင္ထဲၿပီး အိပ္စက္လိုက္ေတာ့သည္။
...........
မနက္ေရာက္ေတာ့ က်န္းခ်န္မ်က္လံုးဖြင့္ဖြင့္ျခင္း စိမ္းသက္ေနတဲ့ေနရာေၾကာင့္ လန႔္ၿပီးထမလို႔ လုပ္ေပမယ့္ သူ႔ရဲ့ခါးေပၚက လက္တစ္စံုေၾကာင့္ သူမ်က္လံုးေတာင္ျပဴးသြားတယ္။
"အေစာႀကီးရိွေသးတယ္ ခ်န္ေလး ျပန္အိပ္လိုက္ဦး"
စကားသံနဲ႔အတူ သူ႔ရဲ့နဖူးေပၚ က်ေရာက္လာေသာ အနမ္းတစ္ပြင့္ေၾကာင့္ က်န္းခ်န္ၿပံဳးရင္းနဲ႔ မ်က္စိျပန္မိွတ္ေနလိုက္သည္။
.
ရိေပၚအိပ္ေနရင္း ရင္ခြင္ထဲက လုပ္စိလုပ္စိနဲ႔ကိုကိုေၾကာင့္ ႏႈတ္ခမ္းေလးေကာ့ရံုနဲ႔ ၿပံဳးေနလိုက္သည္။
ခနအၾကာေတာ့
ကိုကိုက သူ႔ရဲ့မ်က္ႏွာေပၚတစ္ခုလံုးကို ကိုကိုရဲ့လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႔ ေဆာ့ကစားေနလိုက္သည္။
တစ္ခါတစ္ခါ တခိခိနဲ႔ပါ ရယ္ေသး။ သူသာမ်က္လံုးဖြင့္ၿပီး ၾကၫ့္လိုက္ရင္ ကိုကိုကခ်စ္စရာေကာင္းေနမာ အေသခ်ာ။
ကိုကိုဘာဆက္လုပ္မယ္ဆိုတာ သိခ်င္တာေၾကာင့္ သူမ်က္စိဆက္မိွတ္ေနလိုက္သည္။ သူ႔ရဲ့လည္စိကို နမ္းလိုက္စုပ္လိုက္နဲ႔ လုပ္ေနတဲ့ကိုကိုက ခနေတာ့ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေပၚ ေနြးေထြးတဲ့အရာေၾကာင့္ သူတံု႔ျပန္လိုက္ေတာ့ မ်က္လံုးအျပဴးသားနဲ႔ သူ႔ကိုေမာ့ၾကၫ့္လာတဲ့ကိုကို။ဘာေလးလဲဟာ ။
"ဟိ ေမာင္ႏိုးသြားတာလား"
ေအာ္ေဟာ့ လူကို ကလိေနမွေတာ့ ဘယ္လိုဆက္အိပ္ရမလဲ ေမးတတ္လိုက္တာကိုကိုရာ။
"အြန္း ေမာနင္းကစ္ေလး "
သူ႔ကိုၿပံဳးျပရင္းနဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းေလးဆူလာေပးတဲ့ ေမာင္ေၾကာင့္ ေရွာင္က်န္းမ်က္ေစာင္းထိုးေနလိုက္သည္။
"ေစာနက ေပးၿပီးၿပီေလ ေမာင္ရဲ့"
"ရမလား ေစာနက ေမာင္မသိဘူးေလ ေမာင့္ကိုမခ်စ္ေတာ့ဘူးလား ေျပာ"
မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔ ခြၽဲျပလာတဲ့ေမာင္ေၾကာင့္ ေရွာင္က်န႔္အလိုလိုက္ရျပန္သည္။
"ေတာ္ေတာ့ ေနာ္ ဒီေန့စေနေန့မို႔ ကိုကိုတို႔မားဆီသြားရေအာင္"
"ၿပီးရင္ ေမာင့္သေဘာလား"
"အခ်ိန္တိုင္း ဒါပဲေတြးေန ေမာင္ႏွာဘူးႀကီး"
"ကိုကို႔ ကိုပဲဘူးတာေနာ္ ေမာင့္သေဘာေနာ္....ေနာ္...ကိုကိုေနာ္ ေမာင့္သေဘာလို႔"
"အိုက္ယား ကိုကိုခြၽဲဖို႔လည္း ခ်န္ထားဦးေလ"
စကားေျပာရင္း ဆူေထာ္လာတဲ့ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ရိေပၚငံုနမ္းလိုက္ေတာ့ မ်က္လံုးျပဴးၿပီးၾကၫ့္လာတဲ့ ကိုကိုက တကယ့္ကိုယုန္ျဖဴေလး။
အခုရိေပၚတို႔အိမ္မာ ယုန္ေပါက္စေလး ႏွစ္ေကာင္ရိွတယ္။ ႏွစ္ေယာက္စလံုးက ခ်စ္စရာေကာင္းၿပီး ရိေပၚရဲ့အသက္ကေလးေတြ။