Unicode
"မောင် ကိုကို ကိုမလိုချင်ဘူးလား"
ကိုကိုစကားအဆုံး ရိပေါ်ဦးနှောက်တွေ အလုပ်မလုပ်တော့ဘူး ။ဘယ်လိုတောင် မေးချလိုက်တာလဲ ကိုကိုရာ။ လိုချင်လွန်းလို့ အောက်က ဘောင်းဘီထဲကနေ ပေါက်ထွက်တော့မယောင်ပဲ။
"မောင် လို့"
မရတော့ဘူး နဂိုကတည်း သဓိအားမကောင်းတဲ့ကိုက အခုစိတ်ထိန်းဖို့ ရိပေါ်တွေးမနေတော့ဘူး။
အငြိမ်မနေပဲ သူ့ကိုယ်ပေါ်ကနေ ပေါ်အောက်ပွတ်နေမှတော့ ရိပေါ်ခံနိူင်တဲ့စိတ်က ဂိတ်ဆုံးနေပြီလေ။ ရိပေါ်ကိုကို နှုတ်ခမ်းကို နမ်းလိုက်တော့ ကိုကိုက ပြုံးလိုက်သေးတာကို သူမြင်ဖြစ်အောင်မြင်လိုက်သေး။
နမ်းတာကနေ ရိပေါ်ရပ်လိုက်တော့ ကိုကိုကဘာလဲဆိုတဲ့အကြည့်နဲ့။
"ကြည့်ဦး ဘောင်းဘီတောင်မဝတ်ဘူး ဘယ်သူ့အားကိုးနဲ့ ဒီလိုဆိုးနေတာဟမ်"
စကားနဲ့အတူ အောက်ကလက်ဟာလည်း ကိုကိုရဲ့ညီငယ်လေးကို လာကစားနေတဲ့ရိပေါ်ပါ
"မောင်ဆိုတဲ့ ကိုကိုယောက်ျားအားကိုးနဲ့"
"ကဲ့ဗျာ "
"ခိခိ"
တခိခိနဲ့ရယ်နေတဲ့ ကိုကို ကိုရိပေါ်အောက်ကို ပို့စေလိုက်ပြီး သူအပေါ်ကနေအုပ်မိုးလိုက်သည်။အဲ့နောက်မာတော့ တဖန်ပြန်ထိကပ်လိုက်တဲ့ နှုတ်ခမ်း။
ဘယ်သူမှအလျော့မပေးတဲ့ အနမ်းတိုက်ပွဲလေးမို့ အနမ်းရှိန်တွေသည်းလာတာနဲ့အမျှ တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ အခန်းလေးထဲမာ ကြားရတာဆိုလို့ နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်ယူ နမ်းရှိုက်သံတွေပဲ ဖြစ်နေတော့သည်။
နှုတ်ခမ်းကနေတစ်ဆင့် အောက်ကိုတဖြည်းဖြည်းဆင်းလာပြီး ကိုကိုတစ်ကိုယ်လုံးကို အမှတ်အသားတွေ ပေးနေမိသည်။
ရင်ဘတ်ပေါ်က ချယ်ရီရောင် နို့သီးလေးကို နှုတ်ခမ်းလေးနည်းနည်းဖွင့်ကာ စုပ်ယူနမ်းရှိုက်လိုက်တော့ ခါးလေးကော့လာပြီး မိမိနာမည်ကို ညည်းညူနေပြန်သည်။
စိတ်ကြိုက်လေး နမ်းလို့ဝမှ အောက်ကဆန္ဒပြနေပြီဖြစ်သော ညီငယ်လေးကို တဖွဖွလေးနဲ့စုပ်ယူနမ်းပေးလိုက်သည်။
"အားးးးးးမောင်"
မောင်ရဲ့နှုတ်ခမ်းလေး လှုပ်ရှားတိုင်းမာ ကိုကိုရဲ့ခါးက ပိုမိုကော့ကော့လာသလို ကျေနပ်ခြင်းအသံတွေကလည်း ပလုံစီလာသည်။
ကိုကို ကိုလည်း ကြင်နာပေးရင်း သူကိုယ်တိုင်လည်း ဂူအောင်းချင်ပြီမို့ လက်ရောနှုတ်ခမ်းပါ ခပ်မြန်မြန်လေးလုပ်ပေးနေလိုက်သည်။
"အာ့ အာ့ မောင် ပြီး ပြီးတော့မယ် ဖယ်တော့"
သူ့စကားကို မကြားသည့်အလား မဖယ်တဲ့အပြင် လှုပ်ရှားမှု့တွေ ပိုပိုပြီးမြန်ဆန်လာတော့ မောင့်ပါးစပ်ထဲကပဲ သူပြီးသွားလိုက်သည်။
"မောင် "
"ဗျာ ကိုကို မောင်မရတော့ဘူး အရမ်းကိုလိုချင်နေပြီ"
အပြောအလုပ်ညီနေတဲ့မောင်က သူ့ရဲ့တွင်းဝကို လက်ချောင်းတွေနဲ့ ကလိနေသည်။
"အာ့ နာတယ် "
"မောင့်လက်နဲ့တင် ကြပ်နေတာပဲကွာ"
သူအဆင်ပြေပြီ ဆိုကာမှ မောင်ကသူ့ရဲ့ညီလေးကို သူ့ရဲ့တွင်းထဲထည့်လိုက်သည်။
ဘယ်လောက်ပဲ အတူနေပြီးပြီပြောပြော စစခြင်းမာတော့ သူမျက်ရည်ကျရမြဲ။ဒါပေမယ့် မကြာပါ မောင်ကအနမ်းလေးနဲ့ ပြန်ချော့မြူလာတော့ နာကျင်ခြင်းဆိုတာ ဘာမှန်းမသိတော့ဘူး။🧐
"shit!!!နွေးနေတာပဲ ကိုကိုရာ မောင်ရူးတော့မာသိလား"
"အွန်းမောင် အာ့ အာ့ အဲ့နား အဲ့နားလေး"
"ဒီနေရာလား "
"အာ့ အာ့ အဲ့ထက် မြန်ပေးပါ မောင် အာ့ အာ့"
ရိပေါ်လည်း သူ့ကိုကိုတောင်းဆိုတဲ့အတိုင်း မြန်မြန်လေး လုပ်ပေးလိုက်သည်။ခနအကြာမာတော့
ကိုကိုက ပြီးဆုံးသွားပေမယ့် မပြီးသေးတဲ့သူက ကိုကိုနှုတ်ခမ်းကို တစ်ဖန်အနမ်းလိုက်ပြီး လျှာခြင်းကစားနေမိသော့ တစ်ခါပြန်ထောင်မတ်လာတဲ့ ကိုကိုရဲ့ညီငယ်။ (ရေးရင်းနဲ့ ငါ့မျက်နှာအနီရောင် ဖြစ်နေပြီ ရှက်လိုက်တာ🙈🙈)
အစကတည်းက မထုတ်သေးသော မောင့်ရဲ့ညီငယ်လေးက ပိုပိုကြီးလာသလို ရှောင်ကျန့်ခံစားရသည်။
သူ့အောက်ပိုင်း တစ်ခုလုံးထုံနေပြီဆိုပေမယ့် ရပ်ပေးပါလို့ သူမတောင်းဆိုမိ။ သူလည်းခံစားလို့ ကောင်းနေတယ်မလား။
"ကိုကို ကောင်းလား"
"အွန်း ကောင်းတယ် မောင်အဲ့နားလေး အာ့ အာ့ "
"ဘယ်အချိန်လုပ်လုပ် ကြပ်နေတာပဲကွာ "
ရှောင်ကျန့် သူ့အပေါ်မာ ချွေးတွေနဲ့လှုပ်ရှားနေတဲ့ မောင်က အရမ်းကိုဆွဲဆောင်မှု့ရှိနေတယ်။သူကအကြိမ်ကြိမ်ပြီးခဲ့ပေမယ့် မောင်ကအခုထိတစ်ခါမှ မပြီးသေးဘူး။
"ကိုကို ယောကျာ်းလို့ခေါ်ညည်းပေး"
မောင်စကားကြောင့် နာကျင်ရင်းနဲ့ရှောင်ကျန့်ပြုံးနေလိုက်သည်။
ရိပေါ်သိတယ်အဲ့လိုမခေါ်ခိုင်းရင် မနက်ရောက်တဲ့အထိလည်း သူရပ်လို့မရဘူးဆိုတာကို။
"အာ့ ယောကျာ်း အာ့ အာ့"
"ကောင်းလားကိုကို"
"အွန်းးးးးးးကောင်းးးးးးအာ့ ယောကျာ်း
အာ့ အာ့ ချစ်..... တယ်ယောကျာ်း"
ချစ်စကားတွေနဲ့ လူကိုရူးအောင်လုပ်တော့ ရိပေါ်မာ သာယာမှုတွေက နင့်နင့်နဲနဲပါပဲ။
ကိုကိုနဲ့အတူတူနေရင် ဘယ်နှစ်ကြိမ်ဖြစ်ဖြစ် မတင်းတိမ်နိူင်ပေမယ့် ကိုကိုက မျက်လုံးတောင်မဖွင့်နိူင်တော့တဲ့အထိ ပင်ပန်းနေပြီမို့ အချက်နှစ်ဆက်လောက် ထပ်ဆောင့်လိုက်တော့ နှစ်ယောက်စလုံးအတူ ပြီးဆုံးသွားလိုက်သည်။
သူ့အရည်တွေနဲ့ လှနေတဲ့ကိုကိုအပေါက်ကို ကြည့်ပြီး တစ်ခါပြန်ထချင်လာတဲ့ သူရဲ့ညီငယ်။
သူ့စိတ်နဲ့ဆို ကိုကို ကိုထပ်လိုချင်ပေမယ့် အရည်တောင်နည်းနည်းပဲ ထွက်တော့တဲ့ ကိုကို ကိုကြည့်ပြီး ဘယ်လောက်ထိပင်ပန်းနေပြီလဲဆိုတာ သိလိုက်ပြီမို့ ရေချိုးခန်းထဲပြေးဝင်လိုက်ရသည်။ ပြီးမှကိုကို ကိုသန့်ရှင်းပေးရင်း အဝတ်တြွေပန်ဝတ်ပေးလိုက်ပြီး အိပ်ယာထဲကိုအိပ်စေလိုက်သည်။
သူကတော့ မိုးလင်းနေပြီမို့ သားရဲ့မနက်စာအတွက် ထပြင်ပေးလိုက်သည်။
................
"ဒယ်ဒီ ပါပါးနေမကောင်းဘူးလား"
ကျောင်းတောင်သွားတော့မာမို့ အိပ်နေသေးသော ပါပါးရှောင်ကိုကြည့်ပြီး စော်အော့မေးလိုက်တာ ဖြစ်သည်။။
"အွန်း ပါပါး ခေါင်းနည်းနည်းမူးတယ်တဲ့"
ခေါင်းမူးတာကြားလိုက်တော့ ထငိုလိုက်တဲ့ သားကို ရိပေါ်မနည်း ချော့လိုက်ရသည်။ ရိပေါ်ပြောသားပဲ ပါပါးသဲသဲ သားကဲကဲပါလို့ အခုလည်းကြည့် သူ့ပါပါးနေမကောင်းတာနဲ့ ကျောင်းတောင်မသွားချင်တော့ပဲ ထငိုလိုပ်တာတဲ့။
မြူစွယ်ကောင်းလွန်းတဲ့ ကိုကိုကြောင့် မနေ့ညက သူတစ်ညလုံးသောင်းကြမ်းနေမိတာ
ဒီမနက်တော့ ကိုကိုနေမကောင်းဖြစ်သွားပြီ။
သားလည်းကျောင်းမသွားချင်တော့တာနဲ့ သူလည်းတစ်နေ့လုံး ကိုကိုအနားမာပဲနေပြီး လုပ်စရာအလုပ်ကို အိမ်ကနေပဲ လုပ်နေလိုက်သည်။
နေ့လယ်စာ စားချိန်တောင်ရောက်ပြီမို့ ရိပေါ်laptopကို ပိတ်ပြီး ကုတင်ဆီသွားလိုက်သည်။သားကိုဖက်ပြီး အိပ်ပျော်နေသေးသော ကိုကိုနဲ့သားက ရိပေါ်ရဲ့ကမ္ဘာငယ်လေး ရိပေါ်ရဲ့ချစ်မဝလေးတွေ။
ရိပေါ်ပြုံးပြီး ကိုကိုတို့သားအဖကို အနမ်းလေးပေးပြီး နေ့လယ်စာစားဖို့အတွက် အောက်ထပ်ကိုဆင်းယူလိုက်သည်။
...........
အောက်ထပ်ကနေ ပြန်တက်လာတော့ ကိုကိုတို့ကနိုးတောင်နိုးနေပြီ။
"ကိုကို နိုးပြီလား"
"အွန်း "
"ဒယ်ဒီ စော်အော့လည်းနိုးပြီ"
ကိုကိုရင်ခွင်ထဲကနေ ခေါင်းပဲဖော်ပြီး ပြောနေတဲ့သား သူလည်းယူလာတဲ့ဗန်းကို ခုံပေါ်မာချလိုက်ပြီး ကိုကိုတို့ဆီကို လျှောက်လာလိုက်သည်။
"ဟုတ်လား ဘယ်မာလဲစော်အော့လေးက ဒယ်ဒီမတွေ့ဘူးရော
ဘယ်မာလဲ ကိုကိုသားကို တွေ့ရဲ့လား"
သူ့ကိုအနမ်းပေးပြီး သားကိုစနေသော မောင်ကြောင့် ရှောင်ကျန်း သဘောတကျပြုံးနေလိုက်သည်။
ရင်ခွင်ထဲက စော်အော့ကတော့
"ဒယ်ဒီ သားဒီမာ "
"ဟင် ဘယ်မာလဲ "
"အိုက်ယား ဒယ်ဒီသားဒီမာ ပါပါးကိုနမ်းချင်နေတာ များ ဟွန့်ဒယ်ဒီလူဆိုးကြီး"(စိတ်တိုပြီလေ😂)
ထိုသို့စော်အော့ ပြောလိုက်တော့ ရိပေါ်ရောရှောင်ကျန့်ရော ရယ်နေလိုက်သည်။
ဒါကို ထပ်စချင်နေသေးသော မောင်ကို ရှောင်ကျန့်က ဗိုက်ဆာပြီလို့ ပြောလာမှ မောင်ကရပ်လိုက်တာ။
အဲ့နောက်မာတော့ မိသားစုလေး ရယ်မောရင်းနဲ့ နေ့လယ်စာစားလိုက်သည်။ မောင်နဲ့တိုင်ပင်မယ်ဆိုတဲ့ စကားလည်း အခုထိမေ့နေသေးတဲ့ ရှောင်ကျန့်ရယ်ပါလေ။😂😂
..............
ကျန်းချန် ဇယ်ဝူကျွင်းကို အဖြေပေးပြီးကတည်းက ကျန်းချန်တို့အိမ်ဟာ သူ့အိမ်လေးလိုဖြစ်လို့။
မနက်ဆို ကျန်းချန်မထခင်ကတည်းက ရောက်လာတတ်သလို ညဘက်ဆိုလည်း တစ်ခါတစ်လေ ညစာစားပြီးမှ ပြန်တတ်သေးသည်။
ကျန်းချန်ပါးမားကိုလည်း သူ့လိုမျိုးပါးမားလိုက်ခေါ်ပြီး ပါးမားတို့ကလည်း သားကြီးသားကြီးနဲ့ ပါးစပ်ကိုမချတော့တာ။
တစ်ခါတစ်လေ ကိုယ်ကသူတို့သားလား ဇယ်ဝူကျွင်းက သူတို့သားလားဆိုတာ မသဲကွဲ။😂
အခုလည်းကြည့် ရောက်လာပြန်ပြီထင်တယ်။ ကျန်းချန်ရေချိုးခန်းအထွက် အောက်ကမားရယ်သံတွေ ကြားနေရပြီ။
"မား "
ဇယ်ဝူကျွင်း ကျန်းချန်မားကိုနှုတ်ဆက်ပြီး အိပ်ပုတ်လေးကိုနိုးဖို့ တက်လာခဲ့သည်။ အခန်းတံခါးကို ဖြည်းဖြည်းလေး ဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ နိုးတောင်နိုးနေပြီ။
ရေချိုးပြီးလို့ ထင်တယ် ခါးမာသဘတ်လေးပဲ ပတ်ပြီး အပေါ်ပိုင်းဗလာကျင်းနေသေးတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကို ဇယ်ဝူကျွင်း အနောက်ကနေ သိုင်းဖက်လိုက်တော့ လန့်နေတဲ့ချစ်ရသူ။
"ကိုယ်ပါ လွမ်းနေခဲ့တာ"
မနေ့ညက 9နာရီမှ အိမ်ပြန်တဲ့သူက အခုလွမ်းနေတာတဲ့။
"လွတ်ဦး မနေတတ်ဘူး "
"ခနပဲ တကယ်ကိုခနပဲ ငြိမ်ငြိမ်လေးနေပေး
ကိုယ်အားသွင်းနေတယ် "
"ချီးကို အားသွင်း "
"မဆဲနဲ့လေ ကိုယ်တကယ်အားသွင်းနေတယ်"
ဒီဘဲကြီး အဖြေပေးပြီးကတည်းက တစ်ခါတစ်လေ သူငယ်ထပြန်တတ်သည်။ဥပမာ ဒီလိုလေးပေါ့ ။ ဒါပေမယ့် သူလည်းသဘောကျတယ် ဟိဟိ ဘဲကြီးရုပ်လေးက ချစ်စရာလေး။
ခနအကြာမာတော့ သူ့ရဲ့လည်ဘင်းကို နမ်းရှိုက်လာတဲ့ ဘဲကြီးကြောင့် ကျန်းချန်တစ်ကိုယ်လုံး ကြက်သီးထလာသည်။
"လွတ် လွတ် လွတ်တော့ အားပြည့်ပြီမလား"
ထစ်ငေါ့ထစ်ငေါ့နဲ့ ကျန်းချန်စကားကြောင့် ဇယ်ဝူကျွင်းပြုံးလိုက်သည်။
"ကိုယ်က မပြည့်သေးဘူးပြောရင် ချန်လေးက ဆက်ပေးသွင်းမလား"
"အေးနေပြီ နောက်မှသွင်း"
ကျန်းချန်သူပြောလိုက်ပြီးမှ သူ့ပါးစပ်ကို သူပြန်ပိတ်လိုက်သည်။ ငါနောက်မှထပ်သွင်းခိုင်းတာတဲ့လား ငါကရူးနေပြီထင်တယ် အားးရှက်လိုက်တာ။
ရှက်ရှက်နဲ့ ရေချိုးခန်းထဲ ပြန်ပြေးဝင်သွားတဲ့ ကျန်းချန်ကို ကြည့်ပြီး စောင့်ပါချန်လေးရေ နောက်တစ်ခါ ကိုယ်တကယ်ထပ်သွင်းမာ။
ဒီတစ်ခါ သွင်းရင် ချန်လေးပါ ခံစားလို့ကောင်းပြီး တစ်သက်လုံးစွဲသွားတာမျိုးနဲ့ လုပ်မာ။ (ဘယ်လိုလဲ အယ့်ကို)
ကျန်းချန်မားရဲ့ တံခါးခေါက်သံကြောင့် သူအရင်အောက်ဆင်းပြီးလို့ ရေချိုးခန်းထဲက ချန်လေးကို လှမ်းပြောလိုက်ပြီး အောက်သို့ဆင်းလာခဲ့သည်။
........
ရိပေါ်သားကို သိပ်ပြီး အခန်းထဲကို ပြန်လာတော့ ရှောင်ကျန်းက ရီရှင်းတို့ကိုVd callနဲ့စကားပြောနေသည်။
သူဝင်လာတာကို မြင်တော့ ရီရှင်းတို့ကို နှုတ်ဆက်ပြီး ကိုကိုက ဖုန်းချလိုက်သည်။ ပြီးတော့ သူ့ကိုသွားသုံးဆယ်နှစ်ချောင်း ပေါ်အောင်ရယ်ပြပြီး သူ့အနားလာပါလို့ ခေါ်နေသတဲ့။ ကိုကိုပုံစံ တကယ့်ကို ကလေးလေး။
ကိုကိုက အသက်သာကြီးတာ ရုပ်ကလေးတွေရော စိတ်နေစိတ်ထားရော ကလေးလေးလိုနုနယ်နေသေး။
"မောင်"
"ဗျာ "
"မောင် "
"ဗျာ"
"မောင်လို့"
"ပြောလေ ကိုကို မောင်နားထောင်နေတယ်"
ရှောင်ကျန်း သူသမီးလေး လိုချင်တာကို မောင့်ကိုပြောရင် ကောင်းမလား/မကောင်းဘူးလား သူပြောလိုက်ရင် အရင်တစ်ခါလို မောင်စိတ်ဆိုးသွားမလား။ ဒါပေမယ့် နောက်ဆုံးတော့ သူပြောဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။
သူ့နာမည်ကိုခေါ်ပြီး ဆက်မပြောသော ကိုကိုကြောင့် ရိပေါ်ကိုကိုနဖူးကို အနမ်းပေးလိုက်ပြီး
"ကိုကို မောင့်ကိုပြောစရာ ရှိတယ်မလား ပြောလေ မောင်နားထောင်နေတယ်"
"ဟို ဟိုလေ မောင်"
"အင်း ကိုကို"
"မောင် သမီးလေးလိုချင်လား"
"မလိုဘူး သားတစ်ယောက်ဆိုရပြီ ထပ်မွေးဖို့စဉ်းစားတယ်လို့ မပြောလိုက်နဲ့နော် ကိုကို
မောင်မလိုချင်ဘူး"
မောင့်စကားကြောင့် ရှောင်ကျန်းဝမ်းနည်းလာသည်။ သူနဲ့စကားပြောရင် ချိုချိုသာသာလေးပဲ ပြောတတ်တဲ့မောင်က အခုသူ့ကိုလေသံမာမာနဲ့ ပြောလိုက်တော့ သူအရမ်းငိုချင်နေပြီ။
သားလည်း ငါးနှစ်ရှိနေပြီ ထိန်းဖို့လည်းမခက်တော့ဘူး သူ့ဘာသာသူနေတတ်နေပြီ။ သူကရှင်းရှင်းလိုမျိုး ချစ်စရာကောင်းတဲ့ သမီးလေးထပ်လိုချင်တာပေါ့။ မေးပဲမေးရသေးတယ် ချက်ချက်ကြီး တုံပြန်လိုက်တဲ့မောင်က တကယ်ပဲမလိုချင်တာလား ဒါမှမဟုတ် သူ့ကိုအားနာနေတာလား။
ရိပေါ်မထင်ထားဘူး ကိုကိုဒီလိုမေးခွန်းမျိုး မေးလာမယ်ဆိုတာကို။ မလိုချင်တာလား ဆိုဘယ်ဟုတ်မလဲ လိုချင်တာပေါ့ သူနဲ့ကိုကိုရဲ့သွေးသားပဲ အရမ်းကိုလိုချင်တာပေါ့။
သားမွေးတဲ့ အချိန်တုန်းက ကိုကိုနာကျင်နေတာကို ကြည့်ပြီး ကိုကိုကိုယ်စား သူခံပေးလိုက်ချင်ပေမယ့် ကြည့်ရုံကလွဲပြီး သူဘာမှမလုပ်ပေး
နိူင်ခဲ့။ အဲ့နေ့ကစပြီး သူဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်သည်။ ကိုကို ကိုနောက်ထပ်ကလေး မပေးမွေးတော့ဘူးလို့။
သားတစ်နှစ်ပြည့်တုန်းက တစ်ခါပြောဖူးပေမယ့် သူခွင့်မပြုလို့ ကိုကိုကနာခံတယ်။
ဘာလို့အခုတစ်ခါ ထပ်ပြီးမေးလာပြန်တာလဲ ကိုကိုရာ။
သူ့စကားကြောင့် ဟိုဘက်လည့်ပြီး အိပ်သွားတဲ့ကိုကိုက စိတ်ဆိုးနေတယ်ဆိုတာကို သူသိပေမယ့် သူမချော့ဖြစ်ခဲ့။
ကိုကိုအသက်နဲ့ကစားပြီးတော့ မောင့်ကိုမချစ်ပါနဲ့လား။ ကိုကိုလည်းခံရခက်သလို မောင်လည်းနာကျင်ရတယ်။
အခုမောင်တို့ မိသားစုနဲ့ပဲ ပျော်ပျော်ရွင်ရွင်နေသွားကြမယ်လေ။ နောက်ထပ်သားဖြစ်ဖြစ် သမီးဖြစ်ဖြစ် မောင်ဘာမှမလိုချင်ပါဘူး။
အဲ့ဒီအန္တရာယ်တွင်းထဲကို နောက်ထပ်တစ်ခါ မောင်ကိုကို့ကို မပေးသွားတော့ဘူး။
အဲ့ညမာတော့ ကျောခြင်းကပ်ပြီး အတွေးကိုယ်စီနဲ့ အိပ်မပျော်တဲ့ကောင်လေး နှစ်ယောက်ရှိနေခဲ့သလို ဘာမှမသိပဲ အိပ်မက်ကောင်းလေး မက်နေတဲ့ ကလေးတစ်ယောက်လည်း ရှိနေခဲ့သည်။
.............
မနက်ရောက်တော့ ဝမ်ရိပေါ်နဲ့ရှောင်ကျန်းက စကားမပြောဖြစ်ခဲ့ကြ။
ရှောင်ကျန်းက သားစော်အော့ကို ပြင်ဆင်ပေးပြီး အစည်းအဝေးရှိတယ်ဆိုလို့ သားကိုပြောပြီး ထွက်သွားသည်။
ဝမ်ရိပေါ်လည်းသားကို ကျောင်းပို့ပြီးမှ companyကို သွားလိုက်သည်။
Companyရောက်တော့ အလုပ် လုပ်ချင်စိတ်လည်း မရှိခဲ့တာမို့ အရေးမကြီးရင် ဘယ်သူမှဝင်မလာစေဖို့ အတွင်းရေးမှူးကို ပြောပြီးတံခါးပိတ်နေလိုက်သည်။
အမှန်တော့ ရှောင်ကျန်းက အစည်းအဝေးရှိလို့ ထွက်လာတာမဟုတ်ဘူး။ သူ့ကိုစကားပဲ နေနေတဲ့မောင်ကြောင့် ဝမ်းနည်းလို့ ထွက်လာခဲ့သည်။
သူကသမီးလေး လိုချင်တာမှန်ပေမယ့် မောင်နဲ့အခုလိုမျိုး ဖြစ်သွားမယ်လို့မှ မထင်ထားတာ။
သားတစ်နှစ်တုန်းကလည်း သူတစ်ခါပြောဖူးပေမယ့် မောင်ကသူ့ကို အဲ့လိုလေသံမာနဲ့ မပြောဖူးဘူး။စိတ်ဆိုးရင်လည်း မိနစ်ပိုင်းပါ။
အခုက မနေ့ညကတည်းက စကားပြောတာမပြောနဲ့ မောင်ကအကြည့်တောင် မခံဘူး။ မင်းတို့ပြောကြည့် ကိုယ်မြတ်နိုး ချစ်ရတဲ့သူဆီမာ အဲ့လိုလစ်လျူခံရရင် ဝမ်းမနည်းပဲနေမလား မနာကျင်ဘူးလို့ ပြောနိူင်လား။
သူထွက်သွားတော့ သူ့ကိုစိတ်ပူပြီး ဖုန်းများခေါ်မလား မက်ဆေ့များ ပို့လာမလားဆိုပြီး
ဖုန်းကိုခနခနကြည့်ခဲ့ပေမယ့် ဘာအဝင်ခေါမှ မရှိသလို ဘာစာမှလည်း မလာခဲ့ဘူး။
Zawgyi
"ေမာင္ ကိုကို ကိုမလိုခ်င္ဘူးလား"
ကိုကိုစကားအဆံုး ရိေပၚဦးေနွာက္ေတြ အလုပ်မလုပ္ေတာ့ဘူး ။ဘယ္လိုေတာင္ ေမးခ်လိုက္တာလဲ ကိုကိုရာ။ လိုခ်င္လြန္းလို႔ ေအာက္က ေဘာင္းဘီထဲကေန ေပါက္ထြက္ေတာ့မေယာင္ပဲ။
"ေမာင္ လို႔"
မရေတာ့ဘူး နဂိုကတည္း သဓိအားမေကာင္းတဲ့ကိုက အခုစိတ္ထိန္းဖို႔ ရိေပၚေတြးမေနေတာ့ဘူး။
အၿငိမ္မေနပဲ သူ႔ကိုယ္ေပၚကေန ေပၚေအာက္ပြတ္ေနမွေတာ့ ရိေပၚခံႏိူင္တဲ့စိတ္က ဂိတ္ဆံုးေနၿပီေလ။ ရိေပၚကိုကို ႏႈတ္ခမ္းကို နမ္းလိုက္ေတာ့ ကိုကိုက ၿပံဳးလိုက္ေသးတာကို သူျမင္ျဖစ္ေအာင္ျမင္လိုက္ေသး။
နမ္းတာကေန ရိေပၚရပ္လိုက္ေတာ့ ကိုကိုကဘာလဲဆိုတဲ့အၾကၫ့္နဲ႔။
"ၾကၫ့္ဦး ေဘာင္းဘီေတာင္မဝတ္ဘူး ဘယ္သူ႔အားကိုးနဲ႔ ဒီလိုဆိုးေနတာဟမ္"
စကားနဲ႔အတူ ေအာက္ကလက္ဟာလည္း ကိုကိုရဲ့ညီငယ္ေလးကို လာကစားေနတဲ့ရိေပၚပါ
"ေမာင္ဆိုတဲ့ ကိုကိုေယာက္်ားအားကိုးနဲ႔"
"ကဲ့ဗ်ာ "
"ခိခိ"
တခိခိနဲ႔ရယ္ေနတဲ့ ကိုကို ကိုရိေပၚေအာက္ကို ပို႔ေစလိုက္ၿပီး သူအေပၚကေနအုပ္မိုးလိုက္သည္။အဲ့ေနာက္မာေတာ့ တဖန္ျပန္ထိကပ္လိုက္တဲ့ ႏႈတ္ခမ္း။
ဘယ္သူမွအေလ်ာ့မေပးတဲ့ အနမ္းတိုက္ပြဲေလးမို႔ အနမ္းရိွန္ေတြသည္းလာတာနဲ႔အမ်ွ တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ အခန္းေလးထဲမာ ၾကားရတာဆိုလို႔ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္ယူ နမ္းရိႈက္သံေတြပဲ ျဖစ္ေနေတာ့သည္။
ႏႈတ္ခမ္းကေနတစ္ဆင့္ ေအာက္ကိုတျဖည္းျဖည္းဆင္းလာၿပီး ကိုကိုတစ္ကိုယ္လံုးကို အမွတ္အသားေတြ ေပးေနမိသည္။
ရင္ဘတ္ေပၚက ခ်ယ္ရီေရာင္ ႏို႔သီးေလးကို ႏႈတ္ခမ္းေလးနည္းနည္းဖြင့္ကာ စုပ္ယူနမ္းရိႈက္လိုက္ေတာ့ ခါးေလးေကာ့လာၿပီး မိမိနာမည္ကို ညည္းၫူေနျပန္သည္။
စိတ္ႀကိဳက္ေလး နမ္းလို႔ဝမွ ေအာက္ကဆႏၵျပေနၿပီျဖစ္ေသာ ညီငယ္ေလးကို တဖြဖြေလးနဲ႔စုပ္ယူနမ္းေပးလိုက္သည္။
"အားးးးးးေမာင္"
ေမာင္ရဲ့ႏႈတ္ခမ္းေလး လႈပ္ရွားတိုင္းမာ ကိုကိုရဲ့ခါးက ပိုမိုေကာ့ေကာ့လာသလို ေက်နပ္ျခင္းအသံေတြကလည္း ပလံုစီလာသည္။
ကိုကို ကိုလည္း ၾကင္နာေပးရင္း သူကိုယ္တိုင္လည္း ဂူေအာင္းခ်င္ၿပီမို႔ လက္ေရာႏႈတ္ခမ္းပါ ခပ္ျမန္ျမန္ေလးလုပ္ေပးေနလိုက္သည္။
"အာ့ အာ့ ေမာင္ ၿပီး ၿပီးေတာ့မယ္ ဖယ္ေတာ့"
သူ႔စကားကို မၾကားသၫ့္အလား မဖယ္တဲ့အျပင္ လႈပ္ရွားမႈ႔ေတြ ပိုပိုၿပီးျမန္ဆန္လာေတာ့ ေမာင့္ပါးစပ္ထဲကပဲ သူၿပီးသြားလိုက္သည္။
"ေမာင္ "
"ဗ်ာ ကိုကို ေမာင္မရေတာ့ဘူး အရမ္းကိုလိုခ်င္ေနၿပီ"
အေျပာအလုပ္ညီေနတဲ့ေမာင္က သူ႔ရဲ့တြင္းဝကို လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႔ ကလိေနသည္။
"အာ့ နာတယ္ "
"ေမာင့္လက္နဲ႔တင္ ၾကပ္ေနတာပဲကြာ"
သူအဆင္ေျပၿပီ ဆိုကာမွ ေမာင္ကသူ႔ရဲ့ညီေလးကို သူ႔ရဲ့တြင္းထဲထၫ့္လိုက္သည္။
ဘယ္ေလာက္ပဲ အတူေနၿပီးၿပီေျပာေျပာ စစျခင္းမာေတာ့ သူမ်က္ရည္က်ရၿမဲ။ဒါေပမယ့္ မၾကာပါ ေမာင္ကအနမ္းေလးနဲ႔ ျပန္ေခ်ာ့ျမဴလာေတာ့ နာက်င္ျခင္းဆိုတာ ဘာမွန္းမသိေတာ့ဘူး။🧐
"shit!!!ေနြးေနတာပဲ ကိုကိုရာ ေမာင္ရူးေတာ့မာသိလား"
"အြန္းေမာင္ အာ့ အာ့ အဲ့နား အဲ့နားေလး"
"ဒီေနရာလား "
"အာ့ အာ့ အဲ့ထက္ ျမန္ေပးပါ ေမာင္ အာ့ အာ့"
ရိေပၚလည္း သူ႔ကိုကိုေတာင္းဆိုတဲ့အတိုင္း ျမန္ျမန္ေလး လုပ္ေပးလိုက္သည္။ခနအၾကာမာေတာ့
ကိုကိုက ၿပီးဆံုးသြားေပမယ့္ မၿပီးေသးတဲ့သူက ကိုကိုႏႈတ္ခမ္းကို တစ္ဖန္အနမ္းလိုက္ၿပီး လ်ွာျခင္းကစားေနမိေသာ့ တစ္ခါျပန္ေထာင္မတ္လာတဲ့ ကိုကိုရဲ့ညီငယ္။ (ေရးရင္းနဲ႔ ငါ့မ်က္ႏွာအနီေရာင္ ျဖစ္ေနၿပီ ရွက္လိုက္တာ🙈🙈)
အစကတည္းက မထုတ္ေသးေသာ ေမာင့္ရဲ့ညီငယ္ေလးက ပိုပိုႀကီးလာသလို ေရွာင္က်န႔္ခံစားရသည္။
သူ႔ေအာက္ပိုင္း တစ္ခုလံုးထံုေနၿပီဆိုေပမယ့္ ရပ္ေပးပါလို႔ သူမေတာင္းဆိုမိ။ သူလည္းခံစားလို႔ ေကာင္းေနတယ္မလား။
"ကိုကို ေကာင္းလား"
"အြန္း ေကာင္းတယ္ ေမာင္အဲ့နားေလး အာ့ အာ့ "
"ဘယ္အခ်ိန္လုပ္လုပ္ ၾကပ္ေနတာပဲကြာ "
ေရွာင္က်န႔္ သူ႔အေပၚမာ ေခြၽးေတြနဲ႔လႈပ္ရွားေနတဲ့ ေမာင္က အရမ္းကိုဆြဲေဆာင္မႈ႔ရိွေနတယ္။သူကအႀကိမ္ႀကိမ္ၿပီးခဲ့ေပမယ့္ ေမာင္ကအခုထိတစ္ခါမွ မၿပီးေသးဘူး။
"ကိုကို ေယာက်ာ္းလို႔ေခၚညည္းေပး"
ေမာင္စကားေၾကာင့္ နာက်င္ရင္းနဲ႔ေရွာင္က်န႔္ၿပံဳးေနလိုက္သည္။
ရိေပၚသိတယ္အဲ့လိုမေခၚခိုင္းရင္ မနက္ေရာက္တဲ့အထိလည္း သူရပ္လို႔မရဘူးဆိုတာကို။
"အာ့ ေယာက်ာ္း အာ့ အာ့"
"ေကာင္းလားကိုကို"
"အြန္းးးးးးးေကာင္းးးးးးအာ့ ေယာက်ာ္း
အာ့ အာ့ ခ်စ္..... တယ္ေယာက်ာ္း"
ခ်စ္စကားေတြနဲ႔ လူကိုရူးေအာင္လုပ္ေတာ့ ရိေပၚမာ သာယာမႈေတြက နင့္နင့္နဲနဲပါပဲ။
ကိုကိုနဲ႔အတူတူေနရင္ ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္ျဖစ္ျဖစ္ မတင္းတိမ္ႏိူင္ေပမယ့္ ကိုကိုက မ်က္လံုးေတာင္မဖြင့္ႏိူင္ေတာ့တဲ့အထိ ပင္ပန္းေနၿပီမို႔ အခ်က္ႏွစ္ဆက္ေလာက္ ထပ္ေဆာင့္လိုက္ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလံုးအတူ ၿပီးဆံုးသြားလိုက္သည္။
သူ႔အရည္ေတြနဲ႔ လွေနတဲ့ကိုကိုအေပါက္ကို ၾကၫ့္ၿပီး တစ္ခါျပန္ထခ်င္လာတဲ့ သူရဲ့ညီငယ္။
သူ႔စိတ္နဲ႔ဆို ကိုကို ကိုထပ္လိုခ်င္ေပမယ့္ အရည္ေတာင္နည္းနည္းပဲ ထြက္ေတာ့တဲ့ ကိုကို ကိုၾကၫ့္ၿပီး ဘယ္ေလာက္ထိပင္ပန္းေနၿပီလဲဆိုတာ သိလိုက္ၿပီမို႔ ေရခ်ိဳးခန္းထဲေျပးဝင္လိုက္ရသည္။ ၿပီးမွကိုကို ကိုသန႔္ရွင္းေပးရင္း အဝတ္ေတျြပန္ဝတ္ေပးလိုက္ၿပီး အိပ္ယာထဲကိုအိပ္ေစလိုက္သည္။
သူကေတာ့ မိုးလင္းေနၿပီမို႔ သားရဲ့မနက္စာအတြက္ ထျပင္ေပးလိုက္သည္။
................
"ဒယ္ဒီ ပါပါးေနမေကာင္းဘူးလား"
ေက်ာင္းေတာင္သြားေတာ့မာမို႔ အိပ္ေနေသးေသာ ပါပါးေရွာင္ကိုၾကၫ့္ၿပီး ေစာ္ေအာ့ေမးလိုက္တာ ျဖစ္သည္။။
"အြန္း ပါပါး ေခါင္းနည္းနည္းမူးတယ္တဲ့"
ေခါင္းမူးတာၾကားလိုက္ေတာ့ ထငိုလိုက္တဲ့ သားကို ရိေပၚမနည္း ေခ်ာ့လိုက္ရသည္။ ရိေပၚေျပာသားပဲ ပါပါးသဲသဲ သားကဲကဲပါလို႔ အခုလည္းၾကၫ့္ သူ႔ပါပါးေနမေကာင္းတာနဲ႔ ေက်ာင္းေတာင္မသြားခ်င္ေတာ့ပဲ ထငိုလိုပ္တာတဲ့။
ျမဴစြယ္ေကာင္းလြန္းတဲ့ ကိုကိုေၾကာင့္ မေန့ညက သူတစ္ညလံုးေသာင္းၾကမ္းေနမိတာ
ဒီမနက္ေတာ့ ကိုကိုေနမေကာင္းျဖစ္သြားၿပီ။
သားလည္းေက်ာင္းမသြားခ်င္ေတာ့တာနဲ႔ သူလည္းတစ္ေန့လံုး ကိုကိုအနားမာပဲေနၿပီး လုပ္စရာအလုပ္ကို အိမ္ကေနပဲ လုပ္ေနလိုက္သည္။
ေန့လယ္စာ စားခ်ိန္ေတာင္ေရာက္ၿပီမို႔ ရိေပၚlaptopကို ပိတ္ၿပီး ကုတင္ဆီသြားလိုက္သည္။သားကိုဖက္ၿပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနေသးေသာ ကိုကိုနဲ႔သားက ရိေပၚရဲ့ကမ႓ာငယ္ေလး ရိေပၚရဲ့ခ်စ္မဝေလးေတြ။
ရိေပၚၿပံဳးၿပီး ကိုကိုတို႔သားအဖကို အနမ္းေလးေပးၿပီး ေန့လယ္စာစားဖို႔အတြက္ ေအာက္ထပ္ကိုဆင္းယူလိုက္သည္။
...........
ေအာက္ထပ္ကေန ျပန္တက္လာေတာ့ ကိုကိုတို႔ကႏိုးေတာင္ႏိုးေနၿပီ။
"ကိုကို ႏိုးၿပီလား"
"အြန္း "
"ဒယ္ဒီ ေစာ္ေအာ့လည္းႏိုးၿပီ"
ကိုကိုရင္ခြင္ထဲကေန ေခါင္းပဲေဖာ္ၿပီး ေျပာေနတဲ့သား သူလည္းယူလာတဲ့ဗန္းကို ခံုေပၚမာခ်လိုက္ၿပီး ကိုကိုတို႔ဆီကို ေလ်ွာက္လာလိုက္သည္။
"ဟုတ္လား ဘယ္မာလဲေစာ္ေအာ့ေလးက ဒယ္ဒီမေတြ့ဘူးေရာ
ဘယ္မာလဲ ကိုကိုသားကို ေတြ့ရဲ့လား"
သူ႔ကိုအနမ္းေပးၿပီး သားကိုစေနေသာ ေမာင္ေၾကာင့္ ေရွာင္က်န္း သေဘာတက်ၿပံဳးေနလိုက္သည္။
ရင္ခြင္ထဲက ေစာ္ေအာ့ကေတာ့
"ဒယ္ဒီ သားဒီမာ "
"ဟင္ ဘယ္မာလဲ "
"အိုက္ယား ဒယ္ဒီသားဒီမာ ပါပါးကိုနမ္းခ်င္ေနတာ မ်ား ဟြန႔္ဒယ္ဒီလူဆိုးႀကီး"(စိတ္တိုၿပီေလ😂)
ထိုသို႔ေစာ္ေအာ့ ေျပာလိုက္ေတာ့ ရိေပၚေရာေရွာင္က်န႔္ေရာ ရယ္ေနလိုက္သည္။
ဒါကို ထပ္စခ်င္ေနေသးေသာ ေမာင္ကို ေရွာင္က်န႔္က ဗိုက္ဆာၿပီလို႔ ေျပာလာမွ ေမာင္ကရပ္လိုက္တာ။
အဲ့ေနာက္မာေတာ့ မိသားစုေလး ရယ္ေမာရင္းနဲ႔ ေန့လယ္စာစားလိုက္သည္။ ေမာင္နဲ႔တိုင္ပင္မယ္ဆိုတဲ့ စကားလည္း အခုထိေမ့ေနေသးတဲ့ ေရွာင္က်န႔္ရယ္ပါေလ။😂😂
..............
က်န္းခ်န္ ဇယ္ဝူကြၽင္းကို အေျဖေပးၿပီးကတည္းက က်န္းခ်န္တို႔အိမ္ဟာ သူ႔အိမ္ေလးလိုျဖစ္လို႔။
မနက္ဆို က်န္းခ်န္မထခင္ကတည္းက ေရာက္လာတတ္သလို ညဘက္ဆိုလည္း တစ္ခါတစ္ေလ ညစာစားၿပီးမွ ျပန္တတ္ေသးသည္။
က်န္းခ်န္ပါးမားကိုလည္း သူ႔လိုမ်ိဳးပါးမားလိုက္ေခၚၿပီး ပါးမားတို႔ကလည္း သားႀကီးသားႀကီးနဲ႔ ပါးစပ္ကိုမခ်ေတာ့တာ။
တစ္ခါတစ္ေလ ကိုယ္ကသူတို႔သားလား ဇယ္ဝူကြၽင္းက သူတို႔သားလားဆိုတာ မသဲကြဲ။😂
အခုလည္းၾကၫ့္ ေရာက္လာျပန္ၿပီထင္တယ္။ က်န္းခ်န္ေရခ်ိဳးခန္းအထြက္ ေအာက္ကမားရယ္သံေတြ ၾကားေနရၿပီ။
"မား "
ဇယ္ဝူကြၽင္း က်န္းခ်န္မားကိုႏႈတ္ဆက္ၿပီး အိပ္ပုတ္ေလးကိုႏိုးဖို႔ တက္လာခဲ့သည္။ အခန္းတံခါးကို ျဖည္းျဖည္းေလး ဖြင့္ၾကၫ့္လိုက္ေတာ့ ႏိုးေတာင္ႏိုးေနၿပီ။
ေရခ်ိဳးၿပီးလို႔ ထင္တယ္ ခါးမာသဘတ္ေလးပဲ ပတ္ၿပီး အေပၚပိုင္းဗလာက်င္းေနေသးတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ကို ဇယ္ဝူကြၽင္း အေနာက္ကေန သိုင္းဖက္လိုက္ေတာ့ လန႔္ေနတဲ့ခ်စ္ရသူ။
"ကိုယ္ပါ လြမ္းေနခဲ့တာ"
မေန့ညက 9နာရီမွ အိမ္ျပန္တဲ့သူက အခုလြမ္းေနတာတဲ့။
"လြတ္ဦး မေနတတ္ဘူး "
"ခနပဲ တကယ္ကိုခနပဲ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးေနေပး
ကိုယ္အားသြင္းေနတယ္ "
"ခ်ီးကို အားသြင္း "
"မဆဲနဲ႔ေလ ကိုယ္တကယ္အားသြင္းေနတယ္"
ဒီဘဲႀကီး အေျဖေပးၿပီးကတည္းက တစ္ခါတစ္ေလ သူငယ္ထျပန္တတ္သည္။ဥပမာ ဒီလိုေလးေပါ့ ။ ဒါေပမယ့္ သူလည္းသေဘာက်တယ္ ဟိဟိ ဘဲႀကီးရုပ္ေလးက ခ်စ္စရာေလး။
ခနအၾကာမာေတာ့ သူ႔ရဲ့လည္ဘင္းကို နမ္းရိႈက္လာတဲ့ ဘဲႀကီးေၾကာင့္ က်န္းခ်န္တစ္ကိုယ္လံုး ၾကက္သီးထလာသည္။
"လြတ္ လြတ္ လြတ္ေတာ့ အားျပၫ့္ၿပီမလား"
ထစ္ေငါ့ထစ္ေငါ့နဲ႔ က်န္းခ်န္စကားေၾကာင့္ ဇယ္ဝူကြၽင္းၿပံဳးလိုက္သည္။
"ကိုယ္က မျပၫ့္ေသးဘူးေျပာရင္ ခ်န္ေလးက ဆက္ေပးသြင္းမလား"
"ေအးေနၿပီ ေနာက္မွသြင္း"
က်န္းခ်န္သူေျပာလိုက္ၿပီးမွ သူ႔ပါးစပ္ကို သူျပန္ပိတ္လိုက္သည္။ ငါေနာက္မွထပ္သြင္းခိုင္းတာတဲ့လား ငါကရူးေနၿပီထင္တယ္ အားးရွက္လိုက္တာ။
ရွက္ရွက္နဲ႔ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ျပန္ေျပးဝင္သြားတဲ့ က်န္းခ်န္ကို ၾကၫ့္ၿပီး ေစာင့္ပါခ်န္ေလးေရ ေနာက္တစ္ခါ ကိုယ္တကယ္ထပ္သြင္းမာ။
ဒီတစ္ခါ သြင္းရင္ ခ်န္ေလးပါ ခံစားလို႔ေကာင္းၿပီး တစ္သက္လံုးစြဲသြားတာမ်ိဳးနဲ႔ လုပ္မာ။ (ဘယ္လိုလဲ အယ့္ကို)
က်န္းခ်န္မားရဲ့ တံခါးေခါက္သံေၾကာင့္ သူအရင္ေအာက္ဆင္းၿပီးလို႔ ေရခ်ိဳးခန္းထဲက ခ်န္ေလးကို လွမ္းေျပာလိုက္ၿပီး ေအာက္သို႔ဆင္းလာခဲ့သည္။
........
ရိေပၚသားကို သိပ္ၿပီး အခန္းထဲကို ျပန္လာေတာ့ ေရွာင္က်န္းက ရီရွင္းတို႔ကိုVd callနဲ႔စကားေျပာေနသည္။
သူဝင္လာတာကို ျမင္ေတာ့ ရီရွင္းတို႔ကို ႏႈတ္ဆက္ၿပီး ကိုကိုက ဖုန္းခ်လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔ကိုသြားသံုးဆယ္ႏွစ္ေခ်ာင္း ေပၚေအာင္ရယ္ျပၿပီး သူ႔အနားလာပါလို႔ ေခၚေနသတဲ့။ ကိုကိုပံုစံ တကယ့္ကို ကေလးေလး။
ကိုကိုက အသက္သာႀကီးတာ ရုပ္ကေလးေတြေရာ စိတ္ေနစိတ္ထားေရာ ကေလးေလးလိုႏုနယ္ေနေသး။
"ေမာင္"
"ဗ်ာ "
"ေမာင္ "
"ဗ်ာ"
"ေမာင္လို႔"
"ေျပာေလ ကိုကို ေမာင္နားေထာင္ေနတယ္"
ေရွာင္က်န္း သူသမီးေလး လိုခ်င္တာကို ေမာင့္ကိုေျပာရင္ ေကာင္းမလား/မေကာင္းဘူးလား သူေျပာလိုက္ရင္ အရင္တစ္ခါလို ေမာင္စိတ္ဆိုးသြားမလား။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူေျပာဖို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။
သူ႔နာမည္ကိုေခၚၿပီး ဆက္မေျပာေသာ ကိုကိုေၾကာင့္ ရိေပၚကိုကိုနဖူးကို အနမ္းေပးလိုက္ၿပီး
"ကိုကို ေမာင့္ကိုေျပာစရာ ရိွတယ္မလား ေျပာေလ ေမာင္နားေထာင္ေနတယ္"
"ဟို ဟိုေလ ေမာင္"
"အင္း ကိုကို"
"ေမာင္ သမီးေလးလိုခ်င္လား"
"မလိုဘူး သားတစ္ေယာက္ဆိုရၿပီ ထပ္ေမြးဖို႔စဉ္းစားတယ္လို႔ မေျပာလိုက္နဲ႔ေနာ္ ကိုကို
ေမာင္မလိုခ်င္ဘူး"
ေမာင့္စကားေၾကာင့္ ေရွာင္က်န္းဝမ္းနည္းလာသည္။ သူနဲ႔စကားေျပာရင္ ခ်ိဳခ်ိဳသာသာေလးပဲ ေျပာတတ္တဲ့ေမာင္က အခုသူ႔ကိုေလသံမာမာနဲ႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ သူအရမ္းငိုခ်င္ေနၿပီ။
သားလည္း ငါးႏွစ္ရိွေနၿပီ ထိန္းဖို႔လည္းမခက္ေတာ့ဘူး သူ႔ဘာသာသူေနတတ္ေနၿပီ။ သူကရွင္းရွင္းလိုမ်ိဳး ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ သမီးေလးထပ္လိုခ်င္တာေပါ့။ ေမးပဲေမးရေသးတယ္ ခ်က္ခ်က္ႀကီး တံုျပန္လိုက္တဲ့ေမာင္က တကယ္ပဲမလိုခ်င္တာလား ဒါမွမဟုတ္ သူ႔ကိုအားနာေနတာလား။
ရိေပၚမထင္ထားဘူး ကိုကိုဒီလိုေမးခြန္းမ်ိဳး ေမးလာမယ္ဆိုတာကို။ မလိုခ်င္တာလား ဆိုဘယ္ဟုတ္မလဲ လိုခ်င္တာေပါ့ သူနဲ႔ကိုကိုရဲ့ေသြးသားပဲ အရမ္းကိုလိုခ်င္တာေပါ့။
သားေမြးတဲ့ အခ်ိန္တုန္းက ကိုကိုနာက်င္ေနတာကို ၾကၫ့္ၿပီး ကိုကိုကိုယ္စား သူခံေပးလိုက္ခ်င္ေပမယ့္ ၾကၫ့္ရံုကလြဲၿပီး သူဘာမွမလုပ္ေပး
ႏိူင္ခဲ့။ အဲ့ေန့ကစၿပီး သူဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္သည္။ ကိုကို ကိုေနာက္ထပ္ကေလး မေပးေမြးေတာ့ဘူးလို႔။
သားတစ္ႏွစ္ျပၫ့္တုန္းက တစ္ခါေျပာဖူးေပမယ့္ သူခြင့္မျပဳလို႔ ကိုကိုကနာခံတယ္။
ဘာလို႔အခုတစ္ခါ ထပ္ၿပီးေမးလာျပန္တာလဲ ကိုကိုရာ။
သူ႔စကားေၾကာင့္ ဟိုဘက္လၫ့္ၿပီး အိပ္သြားတဲ့ကိုကိုက စိတ္ဆိုးေနတယ္ဆိုတာကို သူသိေပမယ့္ သူမေခ်ာ့ျဖစ္ခဲ့။
ကိုကိုအသက္နဲ႔ကစားၿပီးေတာ့ ေမာင့္ကိုမခ်စ္ပါနဲ႔လား။ ကိုကိုလည္းခံရခက္သလို ေမာင္လည္းနာက်င္ရတယ္။
အခုေမာင္တို႔ မိသားစုနဲ႔ပဲ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရြင္ရြင္ေနသြားၾကမယ္ေလ။ ေနာက္ထပ္သားျဖစ္ျဖစ္ သမီးျဖစ္ျဖစ္ ေမာင္ဘာမွမလိုခ်င္ပါဘူး။
အဲ့ဒီအႏၲရာယ္တြင္းထဲကို ေနာက္ထပ္တစ္ခါ ေမာင္ကိုကို႔ကို မေပးသြားေတာ့ဘူး။
အဲ့ညမာေတာ့ ေက်ာျခင္းကပ္ၿပီး အေတြးကိုယ္စီနဲ႔ အိပ္မေပ်ာ္တဲ့ေကာင္ေလး ႏွစ္ေယာက္ရိွေနခဲ့သလို ဘာမွမသိပဲ အိပ္မက္ေကာင္းေလး မက္ေနတဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္လည္း ရိွေနခဲ့သည္။
.............
မနက္ေရာက္ေတာ့ ဝမ္ရိေပၚနဲ႔ေရွာင္က်န္းက စကားမေျပာျဖစ္ခဲ့ၾက။
ေရွာင္က်န္းက သားေစာ္ေအာ့ကို ျပင္ဆင္ေပးၿပီး အစည္းအေဝးရိွတယ္ဆိုလို႔ သားကိုေျပာၿပီး ထြက္သြားသည္။
ဝမ္ရိေပၚလည္းသားကို ေက်ာင္းပို႔ၿပီးမွ companyကို သြားလိုက္သည္။
Companyေရာက္ေတာ့ အလုပ္ လုပ္ခ်င္စိတ္လည္း မရိွခဲ့တာမို႔ အေရးမႀကီးရင္ ဘယ္သူမွဝင္မလာေစဖို႔ အတြင္းေရးမွဴးကို ေျပာၿပီးတံခါးပိတ္ေနလိုက္သည္။
အမွန္ေတာ့ ေရွာင္က်န္းက အစည္းအေဝးရိွလို႔ ထြက္လာတာမဟုတ္ဘူး။ သူ႔ကိုစကားပဲ ေနေနတဲ့ေမာင္ေၾကာင့္ ဝမ္းနည္းလို႔ ထြက္လာခဲ့သည္။
သူကသမီးေလး လိုခ်င္တာမွန္ေပမယ့္ ေမာင္နဲ႔အခုလိုမ်ိဳး ျဖစ္သြားမယ္လို႔မွ မထင္ထားတာ။
သားတစ္ႏွစ္တုန္းကလည္း သူတစ္ခါေျပာဖူးေပမယ့္ ေမာင္ကသူ႔ကို အဲ့လိုေလသံမာနဲ႔ မေျပာဖူးဘူး။စိတ္ဆိုးရင္လည္း မိနစ္ပိုင္းပါ။
အခုက မေန့ညကတည္းက စကားေျပာတာမေျပာနဲ႔ ေမာင္ကအၾကၫ့္ေတာင္ မခံဘူး။ မင္းတို႔ေျပာၾကၫ့္ ကိုယ္ျမတ္ႏိုး ခ်စ္ရတဲ့သူဆီမာ အဲ့လိုလစ္လ်ူခံရရင္ ဝမ္းမနည္းပဲေနမလား မနာက်င္ဘူးလို႔ ေျပာႏိူင္လား။
သူထြက္သြားေတာ့ သူ႔ကိုစိတ္ပူၿပီး ဖုန္းမ်ားေခၚမလား မက္ေဆ့မ်ား ပို႔လာမလားဆိုၿပီး
ဖုန္းကိုခနခနၾကၫ့္ခဲ့ေပမယ့္ ဘာအဝင္ေခါမွ မရိွသလို ဘာစာမွလည္း မလာခဲ့ဘူး။