İçimde bulamadığım bir yerdesin,aklımın en ücra köşesinde,zihnimin bana bir oyunusun.Kaçaksın sen bu bedende,bileti olmayan bir yolcusun .İneceğin durakta yok ,ağır bir bavulunda.Hep içimde kalacaksın, ne yaparsam atamayacağım seni bu bedenden.Gerçi memnun gibi tüm hücrelerim,karşı değiller senin varoluşuna;alan memnun ,satan memnun.Gücüm yetmiyor seni kapı dışarı atmaya,söz geçiremiyorum kendime ,daha doğrusu bende olmayan bedenime.Ne yapsan da fayda etmiyor ,vazgeçemiyor senden ; bir nevi etle ,tırnak olmuş seninle.Yok oluşun bedenimin iflas edişi olur sanırım,durum o kadar kritik yani. Sen bedenimde kal,kalışını senin için değil söz dinlemeyen bedenim için istiyorum.Yoksa ben senin yokluğuna alıştım,sorun bende değil söz dinlemeyen içine işlediğin bedenimde...