Gelme rüyalarıma öyle destursuz.
Gece yarısı uyanıp sana susuyorum,yatagın soğuk tarafını ısıtayım derken; diğer yani soğuyu veriyor.Yerini hiç bir şekilde dolduramiyorum, sorun yatağın diğer yanıda değil zaten.İçimde bir soğuk bu aralar, yani anlayacağın sağ köşe, sol köş derken sabah ediyorum. Kahvaltida edemez oldum ;ben ki her sabah 5 haşlanmış yumurta yiyen adam, bir simitle kandırır oldum kendimi.Herşeyi bir kenara bırakta , insan kendini nasil kandırırki.Senin susuzluğuna , çay içiyorum mesela, sen varmışsın gibi yapıyorum çoğu zaman ;bir demet çiçek alıp öyle seviniyorumki, eve gelene kadar kablim duracak gibi oluyor.Senin yokluğuna aldığım papatyalarla,senin mutlu olacağını hayal ederek kendimi mutlu ediyorum.Ama sonra geçiyor çok sürmeden, metrobüse binip ayakta gidiyorum, her durakta inip seni bekliyorum ; ama sen gelmiyorsun.Oysaki en son mesajında zeytin burnu duraginda beklememi söylemiştin.Ben bekledim ama sen gelmedin, aradan saatler geçti, binlerce farklı insan geldi ,geçti ;ama sen gelmedin.Söz vermiştin tam üçte orda olacağım demiştin, ben geldim ama sen gelmedin, ben metrobüsün trafiğe takilma ihtimaline kendimi inandirdip bekledim, rujunu evde unutma ihtimaline inanıp bekledim, ama sen gelmedin.Sen şimdi çıkıp gel " metrobüs trafiğe takıldı "de ben sana inanmaya hazırım.
