Unicode
ရီရှင်းသမီးလေးရှင်းရှင်းက တစ်နှစ်ပြည့်တော့မာမို့ ရီရှင်းအရမ်းပျော်တယ်။ကိုကိုကပြောတယ် သမီးလေး တစ်နှစ်ပြည့်ရင် တရုတ်ပြည်ကို ခေါ်သွားမယ်တဲ့။
သူကပူဆာလိုက်ရင် ကိုကလိုက်ပို့မယ်ဆိုတာ သိပေမယ့် ဒီလောက်နဲ့တင် ကိုကိုပင်ပန်းနေပြီမလား။အဲကြောင့် ကိုကိုစကားအတိုင်း သမီးလေးတစ်နှစ်ပြည့်မ ရှောင်ကျန်းတို့ဆီကို သွားလယ်ခဲ့မည်။
"ကိုကို ပြန်လာပြီလား"
"အင်း ကလေး မွ သမီးရော"
အလုပ်ကနေပြန်လာတိုင်း ကျန်းရီရှင်းလွယ်အိတ်ကို ရီရှင်းယူလိုက်ပြီး ကျန်းရီရှင်းက ရီရှင်းကို အနမ်းလေးပေးပြီးမှ သမီးကိုမေးလာခဲ့သည်။
"အိပ်နေတာ ကိုကိုရေ"
ခါတိုင်းဒီအချိန် မအိပ်တတ်တဲ့ သမီးကအိပ်နေတယ်ဆိုတော့ နေမကောင်းတာများလား?
"သမီးနေမကောင်းဘူးလား ကလေး"
"ကောင်းပါတယ် ကိုကိုရေ ကြည့်ဦးကိုကိုသမီး တစ်နေကုန်ကစားနေတာ စောနကမအိပ်တာ"
နှုတ်ခမ်းလေးဆူပြီး သမီးလေးကစားလို့ တစ်ခန်းလုံးရှုပ်ပွနေတာကို လက်ညိုးထိုးပြပြီး ကြည့်ခိုင်းနေသော ရီရှင်းကြောင့် ကျန်းရီရှင်းမပြုံးပဲနဲ့ မနေနိူင်ပါ။
သမီးလေးက မိန်းကလေးသာ ဖြစ်နေတာ ကစားစရာတွေက အကုန်လုံး ယောက်ျားလေး ကစားစရာတွေချည်းပဲ ။ အခုလည်းကြည့် တစ်ခန်းလုံးရှုပ်ပွနေရောပဲ ဒါကမိန်းကလေးနော် ယောကျာ်းလေးသာဆို ကျန်းရီရှင်းခေါင်းတစ်ခုလုံး ဆံပင်အဖြူတြွေဖစ်ကုန်မာ။🤣
ဆူထွက်နေသော ရီရှင်းနှုတ်ခမ်းကို ကျန်းရီရှင်းနမ်းလိုက်တော့ ချက်ချင်းတုံပြန်လိုက်တဲ့ ချစ်ရသူကြောင့် အနမ်းရှိန်တွေ တဖြည်းဖြည်းမြင့်တက်လာခဲ့သည်။ အသက်ရှူဖို့လိုပြီဆိုကာမှ ကျန်းရီရှင်းလွတ်ပေးလိုက်သည်။
နှုတ်ခမ်းလေးဟစိဟစိနဲ့ အသက်ရှူနေတဲ့ ရီရှင်းက ကျန်းရီရှင်းစိတ်နဲ့သာဆို အားရပါးရချစ်ပစ်လိုက်ချင်တာ။ အခုက သမီးလေးပွထားသမျှ အရှုပ်တွေကို သူအရင်ရှင်းရမာ မဟုတ်လား။
အဲ့ကြောင့် ရီရှင်းကို ဆိုဖာပေါ်ထိုင်စေလိုက်ပြီး သူကရှုပ်ပွနေသောတစ်ခန်းလုံးကို ရှင်းလိုက်သည်။(အဖေဆိုသည်မာ~~~)
............
ပြောစရာရှိတယ်ဆိုပြီး ရုံးဆင်းရင် အရင်တစ်ခါလာတဲ့ပန်းခြံလေးကို လာပေးပါလို့ ပြောတဲ့ ဇယ်ဝူကျွင်းကြောင့် ကျန်းချန်နဲ့ယွီဘင်း သွားနေတာဖြစ်သည်။
အရင်ကဆို ပန်းခြံသွားရင် ကလေးကလားတွေလို့ ပြောနေတဲ့ကျန်းချန်းက အခုတော့ ပြုံးစိပြုံးစိနဲ့ သူငယ်ချင်းကိုပါခေါ်ပြီး သွားနေသတဲ့။
ယွီဘင်း ကျန်းချန်ကိုကြည့်ပြီး အမြင်ကပ်လာပြီ။ တစ်လမ်းလုံး သူ့ကိုရှိတယ်လို့ကိုမထင် ၊ ဘာတွေသဘောကျနေတာလဲမသိ ရုပ်ကိုကရှက်သလိုလို ပြုံးသလိုလို မသိရင်ဝမ်းချုပ်လို့ တင်းနေကြတဲ့အတိုင်းပဲ ။ ဒီပုံစံအတိုင်းနဲ့ ဘာလို့သူ့ကိုခေါ်နေသေးတာလဲမသိ။
သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ပဲ ရှိနေပါတယ်ဆိုမှ
ကျပ်ကမပြည့်တာမို့ ယွီဘင်းခေါင်းခါနေလိုက်သည်။
ချိန်းတဲ့နေရာလေးတွေ နီးစပ်လာလေ ကျန်းချန်ရဲ့ ရင်ခုန်သံတွေပိုပြီးမြန်လာလေပဲ။
ဘာစကားပြောမာမို့ ပန်းခြံထဲ ချိန်းလာတာလဲဆိုတာ ကျန်းချန်စဉ်းစားလို့မရ။ဒါမှမဟုတ် ဇာတ်လမ်းထဲကလိုမျိုး ရိုမန့်တစ်ဆန်ဆန်နဲ့ သူ့ကိုဖွင့်ပြောမလို့လား။
အလိုတွေးလိုက်တော့ ကျန်းချန်မျက်နှာတစ်ခုလုံး ပူလာတယ် ။အား ငါရှက်နေတာလား မဖြစ်နိူင်တာ ဒီအတိုင်းနေပူလို့ပဲဖြစ်မာ။
ယွီဘင်းဘေးက ကျန်းချန်ကိုကြည့်ပြီး ထုရိုက်ချင်စိတ်က တဖွားဖွား။ ဘယ်နှယ့် ပါးကိုကိုင်လိုက် ပြုံးလိုက် ခေါင်းခါလိုက်နဲ့ တစ်ယောက်တည်း အရူးလည်နေတာ။
မနေနိူင်တဲ့အဆုံး သူထုရိုက်ပစ်လိုက်တော့မှ သူ့အကျင့်လေးပြန်ပေါ်လာတာ။
"ကျန်းချန် မင်းဟာကဟုတ်ရဲ့လား လျှောက်လာတာ ပန်းခြံတစ်ဝက်ရောက်တော့မယ် မရောက်သေးဘူးလား"
"မင်းကလည်း ရောက်တော့မာပါ"
ရှက်သလိုနဲ့ မျက်နှာကလေးနီပြီး ပုံမှန်အသံထက် ပိုတိုးပြီးပြောလာတဲ့ ကျန်းချန်က ရည်စားရခါစ အပျိုလေးတွေအတိုင်းပဲ။🤣(မင်းတို့တွေရဲ့ အဲ့လိုပဲလား)🤣
"အဲ့ရုပ်က ဘာဖြစ်တာလဲ မင်းရှက်နေတာလား မဟုတ်မှ...."
"ဘယ် ဘယ် ဘယ်မာရှက်နေလို့လဲ "
သူ့ကိုမျက်စောင်းထိုးပြီး အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့နဲ့ ပြောတဲ့ကျန်းချန်ကြောင့် ယွီဘင်းထရယ်လိုက်သည်။
"ဟား ဟား ဟားဟားနောက်ဆုံးတော့ ငါရဲ့သူငယ်ချင်းလေး ချစ်တတ်ခဲ့ပြီပဲ ဟားဟား"
တိတ်ဆိတ်ခြင်းက ဝန်ခံခြင်းတဲ့။ခါတိုင်းက သူအလိုပြောရင် ထုရိုက်တဲ့ကျန်းချန်က သူပြောလိုက်တော့ သူ့ကိုဘာမှမလုပ်တဲ့အပြင် ပြုံးပါပြုံးသေးတဲ့ ကျန်းချန်က သူ့ရဲ့ခံစားချက်ကို သူပြန်နားလည်ပြီထင်တယ်။
"ဟင်"
ယွီဘင်းနဲ့စနောက်လာရင်း ချိန်းထားတဲ့နေရာကိုရောက်မှန်းမသိတဲ့ ကျန်းချန်က ရုတ်တရက် သူမြင်လိုက်တဲ့ မြင်ကွင်းကြောင့် သူ့ရင်ထဲဆစ်ခနဲနာကျင်သွားသည်။
သူတို့အရင်ထိုင်နေတဲ့ အသဲပုံနားမာ ဇယ်ဝူကျွင်းကမိန်းကလေးတစ်ယောက်နဲ့ ဖက်နေတယ်။ ဒီမြင်ကွင်းကို မြင်မြင်ချင်းပဲ ကျန်းချန်ပြန်လည့်ပြီး ယွီဘင်းကိုတောင်မစောင့်ပဲ ထွက်ပြေးနေလိုက်သည်။
ရုတ်တရက်မို့ကြောင်နေတဲ့ယွီဘင်းက ရှေ့ကမြင်ကွင်းကို တွေ့မှနားလည်သလို စိတ်လည်းတိုသွားသည်။
"ကျန်းချန် ငါ့ကိုစောင့်ဦး"
ဇယ်ဝူကျွင်း ဒီညကိုဖွင့်ပြောမာမို့ ကျန်းချန်အလာကို စောင့်နေရင်းနဲ့ မတွေ့ရတာအတော်ကြာပြီဖြစ်တဲ့ သူငယ်ချင်းယွီရင်းကိုတွေ့လို့ ယွီရင်းကလာဖက်တာမို့ သူပြန်ဖက်ပေးလိုက်သည်။ သူမနဲ့ကအဂ်လန်မာ ကျောင်းသွားတက်တုန်းက သိခဲ့တဲ့သူငယ်ချင်းတွေ။အတန်းတူမို့ ဘွဲရတဲ့အထိ အတူတူတက်နေကြပြီး သူမဂျပန်ကိုသွားတော့မှ မတွေ့ဖြစ်တော့တာ။
သူမကိုပြန်ဖက်နေရင်းမာပဲ ကျန်းချန်ဆိုတဲ့ အသံကြားလို့ သူမနဲ့ဖက်တာကို ခွာလိုက်ပြီး အသံရှိရာဘက်ကို ကြည့်လိုက်တော့ ထွက်ပြေးနေတဲ့ ချစ်ရသူ။
ကြည့်ရတာ သူတို့ဖက်တာကို တွေ့သွားလို့ထင်တယ်။သူလည်းကျန်းချန်နောက်ကို ပြေးလိုက်နေတော့သည်။
ယွီရင်းကတော့ ဘာမှနားမလည်သလို ပြေးနေတဲ့ဇယ်ဝူကျွင်းနောက်ကိုကြည့်ပြီး ကြောင်ကြည့်နေလိုက်သည်။
............
အိမ်ကိုဝရုန်းသုန်းကားနဲ့ ရောက်ချလာတဲ့ သားကြောင့် ကျန်းချန်ပါးနဲ့မားက လန့်နေခဲ့သည်။
"သားပြန်လာပြီလား"
"ဟုတ် သားအပေါ်တက်တော့မယ်"
"ဖေကြီး သားချစ်သူရနေတာလား"
"မဖြစ်နိူင်စရာတွေ မေကြီးရာ "(သားကိုထင်ကြီးချက်🤣)
အပေါ်ကို တက်သွားသော ကျန်းချန်ကိုကြည့်ပြီး ကျန်းချန်မားအတွေးများနေတော့သည်။
အခန်းထဲရောက်တော့ စောင်ချုံပြီး ကျန်းချန်ငိုပွဲလေးစတင်လိုက်သည်။ ရင်နာတယ် ချစ်တယ်လို့ ပြန်မပြောရသေးပေမယ့် ရင်ထဲမာတော့ နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်းချစ်နေခဲ့ပြီ။
သူ့ကိုချိန်းဆိုတာက သူ့ကောင်မလေးကို မိတ်ဆက်ပေးဖို့ထင်တယ် ဒါတွေကို မသိပဲ ကျန်းချန်တစ်ယောက်တည်း စိတ်ကူးတွေယဉ်နေခဲ့တာ။သူ့အမှားပါ သူကယောကျာ်းလေးလေ ဘယ်သူကမှ အတည်ချစ်နေမလဲ သူများကစားနေတာလည်း ဖြစ်နေနိူင်တယ် အနေလိုက်တာကျန်းချန်ရာလို့ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုအပြစ်တင်နေလိုက်သည်။
ဒါနဲ့ ကောင်မလေးရှိနေရက်နဲ့ ဘာလို့သူ့ကိုချစ်စကားလာပြောပြီး မျော်လင့်ချက်တွေ လာပေးနေတာလဲ။
မချစ်ဖူးတာမို့ ဒီတစ်ယောက်ပဲစချစ်ခဲ့တာမို့ ကျန်းချန်အရမ်းနာကျင်ရတယ်။
"တိန်းတောင် ~~~~~တိန်းတောင်"
တ့ခါးဘဲသံကြားလို့ ကျန်းချန်မား တံခါးဘာဖွင့်ပေးလိုက်သည်။
"လာပြီ လာပြီရှင်"
"နင်းဟဝ် အားရီ"
"နီးဟဝ်ပါ သားဘယ်သူ့ကို လာရှာတာလဲဟင်"
"ကျွန်တော် ကျန်းချန်နဲ့စကားပြောချင်လို့ပါ အားရီ"
ကြည့်ရတာ သားသူငယ်ချင်းအသစ်ထင်တယ် တစ်ခါမှမတွေ့ဖူးသေးတာမို့။
"သားရှိတယ် အထဲဝင်လာဦး"
"ဟုတ်အားရီ"
ကျန်းချန်မားစိတ်ထဲမာတော့ ဒီကလေးလေးက ယဉ်ကျေးလိုက်တာ။ငါသမီးသာရှိရင် သမက်လေးတော်မိမာ ဟိ။
ဇယ်ဝူကျွင်းလည်း ကျန်းချန်မားနောက်လိုက်ပြီး အိမ်ထဲဝင်လာလိုက်သည်။ သဘောကောင်းလွန်းတဲ့ ကျန်းချန်မားကို ကြည့်ပြီး ဇယ်ဝူကျွင်းစိတ်ထဲ နည်းနည်းပေါ့သွားတယ်။
အိမ်ထဲရောက်သွားတော့ ရုပ်တည်ကြီးနဲ့ကျန်းချန်ပါးကိုမြင်တော့ ဇယ်ဝူကျွင်းနည်းနည်းတော့ရှိန်မိတယ်။ကျန်းချန်ပါးကိုနှုတ်ဆက်ပြီး အားရီက ကျန်းချန်ကို သွားခေါ်နေလိုက်သည်။
သူနဲ့ကျန်းချန်ပါး စကားပြောနေစဉ်မာပဲ အပေါ်ကနေအားရီနဲ့အတူ ဆင်းလာတာကိုမြင်တော့ ဇယ်ဝူကျွင်း ထိုင်ရာကနေကျန်းချန်ဆီပြေးလာခဲ့သည်။
သူ့ကိုတွေ့တော့ လန့်နေတဲ့ချန်လေးက အူယားစရာလေး။ သူ့ကိုကြည့်ပြီး ဘာမှမပြောပဲ အပေါ်ပြန်တက်ဖို့ လုပ်နေသောကျန်းချန်လက်ကို ဇယ်ဝူကျွင်းလှမ်းဆွဲလိုက်သည်။
"မင်း မင်းဒါဘာလုပ်တာလဲ"
ပါးနဲ့မားပါရှိနေတာမို့ ကျန်းချန်လက်ရုန်းပေမယ့် မလွတ်ပေးတဲ့ဇယ်ဝူကျွင်းကို ကျန်းချန်ထိုးလိုက်သည်။
"သား ဖြည်းဖြည်းပြောကြလေ ဘာလို့လက်ပါလာတာတုန်း"
"ရပါတယ် အားရီ ...ကျွန်တော် အားရီကိုရော ဦးလေးကိုရော ကျန်းချန်ကိုရော ဝန်ခံစရာတစ်ခုရှိတယ်"
ကျန်းချန်ရှေ့မာ ဒူးထောက်ပြီးပြောလိုက်တဲ့ ဇယ်ဝူကျွင်းစကားကြောင့် ကျန်းချန်ရောပါးမားပါ ကြောင်ကြည့်နေလိုက်သည်။
ကျန်းချန်ကို ချစ်နေတဲ့အကြောင်းရော ကျန်းချန်အထင်လွဲသွားတဲ့အကြောင်းပါ ရှင်းပြလိုက်သည်။ သူ့ကိုခွင့်လွှတ်ပေးပါလို့လည်း ကျန်းချန်ကို တောင်းပန်နေလိုက်သည်။
ကျန်းချန်က ဘာစကားမှမပြောပေမယ့် အားရီနဲ့ဦးလေးက လန့်နေခဲ့တာထင်တယ်။ ကျန်းချန်ကို သူတကယ်မြတ်နိုးတာမို့ ဦးလေးနဲ့အားရီကိုပါ သဘောတူပေးပါလို့ တောင်းပန်နေလိုက်သည်။ ဦးလေးကတော့ ခွင့်ပြုပေးချင်ပုံမရပေမယ့် အားရီကတော့ ချက်ချင်းကြီးလက်ခံပေးတယ်။
"သား လက်ခံလိုက်တော့လေ သားကြီးလည်း ဒူးနာနေရောပေါ့"
မိဘရှေ့မာ ဖွင့်ပြောခံရတဲ့ ကျန်းချန်က ရှက်နေပါတယ်ဆိုနေမှ မားကအခုလို ပြောလာတော့ ကျန်းချန်အငွေ့တောင် ပျောက်သွားချင်တယ်။ မားတို့က သွက်နေလိုက်တာ မူတယ်ကိုမရှိပဲ ချက်ချင်းကြီးလက်ခံပစ်လိုက်တာ။အခေါ်အဝေါ်ကလည်း သားကြီးတဲ့ ဟိဟိ။
"ကိုယ် ချန်လေးကို တကယ်ချစ်တာပါ ချန်လေးအဆင်သင့်မဖြစ်သေးရင်လည်း နောက်ထပ်အချိန်ယူလို့ ရပါတယ် တစ်ခုပဲ ဘာကိစ္စပဲဖြစ်ဖြစ် စောနကလိုမျိုး ထွက်မပြေးပဲ ချန်းလေးသိချင်တာတွေ ပွင့်လင်းပေးပါ ...
ကိုယ်ချန်လေးကို သက်ဆုံးတိုင်ထိနေသွားမယ်လို့ ဆန္ဒရှိတာမို့ ကိုယ့်ဘဝတစ်ခုလုံးကို ချန်လေးဆီ ပေးအပ်ပါတယ်...
ချန်လေးကကြိုးဆွဲရာနောက်ကို တစ်ခုမကျန်ကိုယ်လိုက်နာပါ့မယ်"
"........."
"ကိုယ်သေ..."
"တော်ပြီ ထတော့"
ငါကချစ်တယ်လို့တောင် မပြောရသေးဘူးလေ ဘာလို့သေစကားပြောရတာလဲ လူဆိုးကောင်ကြီး။ကျန်းချန်ဆက်နားမထောင်နိူင်တော့တာမို့ ဇယ်ဝူကျွင်းစကားကို ဖြတ်ပြီးပြောနေလိုက်သည်။
မိဘနှစ်ပါးကတော့ ဇယ်ဝူကျွင်းအချစ်ကို ကြည့်ပြီး ပြုံးနေတော့သည်။ကျန်းချန်မားကတော့ ကြည်နူးလွန်းလို့ မျက်ရည်ပါကျနေပြီ။
သူ့ကိုမော့ကြည့်ပြီး ထမလာသေးတဲ့ ဇယ်ဝူကျွင်းကြောင့်
"ထတော့လေ ဘာလဲအလိုနေတာကြိုက်နေလို့လား အဲဆိုဆက်နေ
မားသားဗိုက်ဆာပြီ ဘာစားစရာရှိလဲ"
"အော် အင်းအင်း ပြီးနေပြီ မားသွားပြင်ဆင်ပေးမယ်"
ကျန်းချန်မားတော့ သူ့ဖေကြီးကို ပြုံးစိပြုံးစိနဲ့ ဆွဲခေါ်လာလိုက်သည်။သူမသားအကြောင်း သူမသိတယ်လေ ဟိဟိ။
ဇယ်ဝူကျွင်း ထမလို့လုပ်ပေမယ့် ဒူးထောက်တာကြာတော့ ခြေထောက်တစ်ခုလုံး ထုံနေပြီမို့ ထမရပဲ ပြန်လဲကျသွားသည်။
ကျန်းချန်လှမ်းထိန်းပေမယ့် သူ့ထက်ကိုယ်လုံးကြီးတဲ့ ဇယ်ဝူကျွင်းကြောင့် မနိူင်ပဲ နှစ်ယောက်စလုံးလဲကျနေလိုက်သည်။ အခုပုံစံက ကျန်းချန်ကအောက်မာ ဇယ်ဝူကျွင်းက အပေါကနေအုပ်မိုးပြီး နှုတ်ခမ်းချင်းပါ ထိနေကြသည်။
မီးဖိုခန်းတံခါးပေါက်က ကျန်းချန်မားကတော့ တဟိဟိနဲ့ သဘောတွေကျနေတာ။
မျက်လုံးအပြူးနဲ့ ကျန်းချန်ကို ကြည့်ပြီး ဇယ်ဝူကျွင်းစိတ်မထိန်းနိူင်ပဲ ထိနေတဲ့နှုတ်ခမ်းကို စုပ်ယူနေလိုက်သည်။
သူ့အနမ်းကိုခံယူရင်း မျက်နှာလေးနီပြီး ရှက်နေတဲ့ သူ့အောက်က ကျန်းချန်က တကယ်ကိုမလွတ်ပေးချင်စရာလေး။
"အဟမ်း အဟမ်း"
ကျန်းချန်ပါးအသံကြောင့် နှစ်ယောက်စလုံးကုန်းထနေလိုက်တော့ ခြေထောက်ကျင်နေသေးတဲ့ ဇယ်ဝူကျွင်းက တစ်ခါပြန်လဲလိုက်သည်။🤣
မနေနိူင်တဲ့အဆုံး ကျန်းချန်ပါးက ဇယ်ဝူကျွင်းကို သွားထူပေးလိုက်သည်။ဘယ့်နှယ့်သူ့ပါးရှေ့မာ သူ့သားကိုနမ်းပြနေကြတာတုန်း။🤣
ဇယ်ဝူကျွင်းထလိုက်မ ကျန်းချန်ကရှက်လွန်းလို့ အပေါ်ထပ်ကို ပြေးတက်နေလိုက်သည်။
#########
ကြိုက်ကြလား ဟိဟိ ဒီတစ်ပိုင်းက ရိပေါ်တို့မိသားစု မပါလိုက်ဘူး 😁😁
Zawgyi
ရီရွင္းသမီးေလးရွင္းရွင္းက တစ္ႏွစ္ျပၫ့္ေတာ့မာမို႔ ရီရွင္းအရမ္းေပ်ာ္တယ္။ကိုကိုကေျပာတယ္ သမီးေလး တစ္ႏွစ္ျပၫ့္ရင္ တရုတ္ျပည္ကို ေခၚသြားမယ္တဲ့။
သူကပူဆာလိုက္ရင္ ကိုကလိုက္ပို႔မယ္ဆိုတာ သိေပမယ့္ ဒီေလာက္နဲ႔တင္ ကိုကိုပင္ပန္းေနၿပီမလား။အဲေၾကာင့္ ကိုကိုစကားအတိုင္း သမီးေလးတစ္ႏွစ္ျပၫ့္မ ေရွာင္က်န္းတို႔ဆီကို သြားလယ္ခဲ့မည္။
"ကိုကို ျပန္လာၿပီလား"
"အင္း ကေလး မြ သမီးေရာ"
အလုပ္ကေနျပန္လာတိုင္း က်န္းရီရွင္းလြယ္အိတ္ကို ရီရွင္းယူလိုက္ၿပီး က်န္းရီရွင္းက ရီရွင္းကို အနမ္းေလးေပးၿပီးမွ သမီးကိုေမးလာခဲ့သည္။
"အိပ္ေနတာ ကိုကိုေရ"
ခါတိုင္းဒီအခ်ိန္ မအိပ္တတ္တဲ့ သမီးကအိပ္ေနတယ္ဆိုေတာ့ ေနမေကာင္းတာမ်ားလား?
"သမီးေနမေကာင္းဘူးလား ကေလး"
"ေကာင္းပါတယ္ ကိုကိုေရ ၾကၫ့္ဦးကိုကိုသမီး တစ္ေနကုန္ကစားေနတာ ေစာနကမအိပ္တာ"
ႏႈတ္ခမ္းေလးဆူၿပီး သမီးေလးကစားလို႔ တစ္ခန္းလံုးရႈပ္ပြေနတာကို လက္ညိုးထိုးျပၿပီး ၾကၫ့္ခိုင္းေနေသာ ရီရွင္းေၾကာင့္ က်န္းရီရွင္းမၿပံဳးပဲနဲ႔ မေနႏိူင္ပါ။
သမီးေလးက မိန္းကေလးသာ ျဖစ္ေနတာ ကစားစရာေတြက အကုန္လံုး ေယာက္်ားေလး ကစားစရာေတြခ်ည္းပဲ ။ အခုလည္းၾကၫ့္ တစ္ခန္းလံုးရႈပ္ပြေနေရာပဲ ဒါကမိန္းကေလးေနာ္ ေယာက်ာ္းေလးသာဆို က်န္းရီရွင္းေခါင္းတစ္ခုလံုး ဆံပင္အျဖဴေတျြဖစ္ကုန္မာ။🤣
ဆူထြက္ေနေသာ ရီရွင္းႏႈတ္ခမ္းကို က်န္းရီရွင္းနမ္းလိုက္ေတာ့ ခ်က္ခ်င္းတံုျပန္လိုက္တဲ့ ခ်စ္ရသူေၾကာင့္ အနမ္းရိွန္ေတြ တျဖည္းျဖည္းျမင့္တက္လာခဲ့သည္။ အသက္ရႉဖို႔လိုၿပီဆိုကာမွ က်န္းရီရွင္းလြတ္ေပးလိုက္သည္။
ႏႈတ္ခမ္းေလးဟစိဟစိနဲ႔ အသက္ရႉေနတဲ့ ရီရွင္းက က်န္းရီရွင္းစိတ္နဲ႔သာဆို အားရပါးရခ်စ္ပစ္လိုက္ခ်င္တာ။ အခုက သမီးေလးပြထားသမ်ွ အရႈပ္ေတြကို သူအရင္ရွင္းရမာ မဟုတ္လား။
အဲ့ေၾကာင့္ ရီရွင္းကို ဆိုဖာေပၚထိုင္ေစလိုက္ၿပီး သူကရႈပ္ပြေနေသာတစ္ခန္းလံုးကို ရွင္းလိုက္သည္။(အေဖဆိုသည္မာ~~~)
............
ေျပာစရာရိွတယ္ဆိုၿပီး ရံုးဆင္းရင္ အရင္တစ္ခါလာတဲ့ပန္းၿခံေလးကို လာေပးပါလို႔ ေျပာတဲ့ ဇယ္ဝူကြၽင္းေၾကာင့္ က်န္းခ်န္နဲ႔ယြီဘင္း သြားေနတာျဖစ္သည္။
အရင္ကဆို ပန္းၿခံသြားရင္ ကေလးကလားေတြလို႔ ေျပာေနတဲ့က်န္းခ်န္းက အခုေတာ့ ၿပံဳးစိၿပံဳးစိနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းကိုပါေခၚၿပီး သြားေနသတဲ့။
ယြီဘင္း က်န္းခ်န္ကိုၾကၫ့္ၿပီး အျမင္ကပ္လာၿပီ။ တစ္လမ္းလံုး သူ႔ကိုရိွတယ္လို႔ကိုမထင္ ၊ ဘာေတြသေဘာက်ေနတာလဲမသိ ရုပ္ကိုကရွက္သလိုလို ၿပံဳးသလိုလို မသိရင္ဝမ္းခ်ဳပ္လို႔ တင္းေနၾကတဲ့အတိုင္းပဲ ။ ဒီပံုစံအတိုင္းနဲ႔ ဘာလို႔သူ႔ကိုေခၚေနေသးတာလဲမသိ။
သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ပဲ ရိွေနပါတယ္ဆိုမွ
က်ပ္ကမျပၫ့္တာမို႔ ယြီဘင္းေခါင္းခါေနလိုက္သည္။
ခ်ိန္းတဲ့ေနရာေလးေတြ နီးစပ္လာေလ က်န္းခ်န္ရဲ့ ရင္ခုန္သံေတြပိုၿပီးျမန္လာေလပဲ။
ဘာစကားေျပာမာမို႔ ပန္းၿခံထဲ ခ်ိန္းလာတာလဲဆိုတာ က်န္းခ်န္စဉ္းစားလို႔မရ။ဒါမွမဟုတ္ ဇာတ္လမ္းထဲကလိုမ်ိဳး ရိုမန႔္တစ္ဆန္ဆန္နဲ႔ သူ႔ကိုဖြင့္ေျပာမလို႔လား။
အလိုေတြးလိုက္ေတာ့ က်န္းခ်န္မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုး ပူလာတယ္ ။အား ငါရွက္ေနတာလား မျဖစ္ႏိူင္တာ ဒီအတိုင္းေနပူလို႔ပဲျဖစ္မာ။
ယြီဘင္းေဘးက က်န္းခ်န္ကိုၾကၫ့္ၿပီး ထုရိုက္ခ်င္စိတ္က တဖြားဖြား။ ဘယ္ႏွယ့္ ပါးကိုကိုင္လိုက္ ၿပံဳးလိုက္ ေခါင္းခါလိုက္နဲ႔ တစ္ေယာက္တည္း အရူးလည္ေနတာ။
မေနႏိူင္တဲ့အဆံုး သူထုရိုက္ပစ္လိုက္ေတာ့မွ သူ႔အက်င့္ေလးျပန္ေပၚလာတာ။
"က်န္းခ်န္ မင္းဟာကဟုတ္ရဲ့လား ေလ်ွာက္လာတာ ပန္းၿခံတစ္ဝက္ေရာက္ေတာ့မယ္ မေရာက္ေသးဘူးလား"
"မင္းကလည္း ေရာက္ေတာ့မာပါ"
ရွက္သလိုနဲ႔ မ်က္ႏွာကေလးနီၿပီး ပံုမွန္အသံထက္ ပိုတိုးၿပီးေျပာလာတဲ့ က်န္းခ်န္က ရည္စားရခါစ အပ်ိဳေလးေတြအတိုင္းပဲ။🤣(မင္းတို႔ေတြရဲ့ အဲ့လိုပဲလား)🤣
"အဲ့ရုပ္က ဘာျဖစ္တာလဲ မင္းရွက္ေနတာလား မဟုတ္မွ...."
"ဘယ္ ဘယ္ ဘယ္မာရွက္ေနလို႔လဲ "
သူ႔ကိုမ်က္ေစာင္းထိုးၿပီး အထစ္ထစ္အေငါ့ေငါ့နဲ႔ ေျပာတဲ့က်န္းခ်န္ေၾကာင့္ ယြီဘင္းထရယ္လိုက္သည္။
"ဟား ဟား ဟားဟားေနာက္ဆံုးေတာ့ ငါရဲ့သူငယ္ခ်င္းေလး ခ်စ္တတ္ခဲ့ၿပီပဲ ဟားဟား"
တိတ္ဆိတ္ျခင္းက ဝန္ခံျခင္းတဲ့။ခါတိုင္းက သူအလိုေျပာရင္ ထုရိုက္တဲ့က်န္းခ်န္က သူေျပာလိုက္ေတာ့ သူ႔ကိုဘာမွမလုပ္တဲ့အျပင္ ၿပံဳးပါၿပံဳးေသးတဲ့ က်န္းခ်န္က သူ႔ရဲ့ခံစားခ်က္ကို သူျပန္နားလည္ၿပီထင္တယ္။
"ဟင္"
ယြီဘင္းနဲ႔စေနာက္လာရင္း ခ်ိန္းထားတဲ့ေနရာကိုေရာက္မွန္းမသိတဲ့ က်န္းခ်န္က ရုတ္တရက္ သူျမင္လိုက္တဲ့ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ သူ႔ရင္ထဲဆစ္ခနဲနာက်င္သြားသည္။
သူတို႔အရင္ထိုင္ေနတဲ့ အသဲပံုနားမာ ဇယ္ဝူကြၽင္းကမိန္းကေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ ဖက္ေနတယ္။ ဒီျမင္ကြင္းကို ျမင္ျမင္ခ်င္းပဲ က်န္းခ်န္ျပန္လၫ့္ၿပီး ယြီဘင္းကိုေတာင္မေစာင့္ပဲ ထြက္ေျပးေနလိုက္သည္။
ရုတ္တရက္မို႔ေၾကာင္ေနတဲ့ယြီဘင္းက ေရ႔ွကျမင္ကြင္းကို ေတြ့မွနားလည္သလို စိတ္လည္းတိုသြားသည္။
"က်န္းခ်န္ ငါ့ကိုေစာင့္ဦး"
ဇယ္ဝူကြၽင္း ဒီညကိုဖြင့္ေျပာမာမို႔ က်န္းခ်န္အလာကို ေစာင့္ေနရင္းနဲ႔ မေတြ့ရတာအေတာ္ၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းယြီရင္းကိုေတြ့လို႔ ယြီရင္းကလာဖက္တာမို႔ သူျပန္ဖက္ေပးလိုက္သည္။ သူမနဲ႔ကအဂ္လန္မာ ေက်ာင္းသြားတက္တုန္းက သိခဲ့တဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြ။အတန္းတူမို႔ ဘြဲရတဲ့အထိ အတူတူတက္ေနၾကၿပီး သူမဂ်ပန္ကိုသြားေတာ့မွ မေတြ့ျဖစ္ေတာ့တာ။
သူမကိုျပန္ဖက္ေနရင္းမာပဲ က်န္းခ်န္ဆိုတဲ့ အသံၾကားလို႔ သူမနဲ႔ဖက္တာကို ခြာလိုက္ၿပီး အသံရိွရာဘက္ကို ၾကၫ့္လိုက္ေတာ့ ထြက္ေျပးေနတဲ့ ခ်စ္ရသူ။
ၾကၫ့္ရတာ သူတို႔ဖက္တာကို ေတြ့သြားလို႔ထင္တယ္။သူလည္းက်န္းခ်န္ေနာက္ကို ေျပးလိုက္ေနေတာ့သည္။
ယြီရင္းကေတာ့ ဘာမွနားမလည္သလို ေျပးေနတဲ့ဇယ္ဝူကြၽင္းေနာက္ကိုၾကၫ့္ၿပီး ေၾကာင္ၾကၫ့္ေနလိုက္သည္။
............
အိမ္ကိုဝရုန္းသုန္းကားနဲ႔ ေရာက္ခ်လာတဲ့ သားေၾကာင့္ က်န္းခ်န္ပါးနဲ႔မားက လန႔္ေနခဲ့သည္။
"သားျပန္လာၿပီလား"
"ဟုတ္ သားအေပၚတက္ေတာ့မယ္"
"ေဖႀကီး သားခ်စ္သူရေနတာလား"
"မျဖစ္ႏိူင္စရာေတြ ေမႀကီးရာ "(သားကိုထင္ႀကီးခ်က္🤣)
အေပၚကို တက္သြားေသာ က်န္းခ်န္ကိုၾကၫ့္ၿပီး က်န္းခ်န္မားအေတြးမ်ားေနေတာ့သည္။
အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ေစာင္ခ်ံဳၿပီး က်န္းခ်န္ငိုပြဲေလးစတင္လိုက္သည္။ ရင္နာတယ္ ခ်စ္တယ္လို႔ ျပန္မေျပာရေသးေပမယ့္ ရင္ထဲမာေတာ့ နက္နက္ရိႈင္းရိႈင္းခ်စ္ေနခဲ့ၿပီ။
သူ႔ကိုခ်ိန္းဆိုတာက သူ႔ေကာင္မေလးကို မိတ္ဆက္ေပးဖို႔ထင္တယ္ ဒါေတြကို မသိပဲ က်န္းခ်န္တစ္ေယာက္တည္း စိတ္ကူးေတြယဉ္ေနခဲ့တာ။သူ႔အမွားပါ သူကေယာက်ာ္းေလးေလ ဘယ္သူကမွ အတည္ခ်စ္ေနမလဲ သူမ်ားကစားေနတာလည္း ျဖစ္ေနႏိူင္တယ္ အေနလိုက္တာက်န္းခ်န္ရာလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုအျပစ္တင္ေနလိုက္သည္။
ဒါနဲ႔ ေကာင္မေလးရိွေနရက္နဲ႔ ဘာလို႔သူ႔ကိုခ်စ္စကားလာေျပာၿပီး ေမ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ လာေပးေနတာလဲ။
မခ်စ္ဖူးတာမို႔ ဒီတစ္ေယာက္ပဲစခ်စ္ခဲ့တာမို႔ က်န္းခ်န္အရမ္းနာက်င္ရတယ္။
"တိန္းေတာင္ ~~~~~တိန္းေတာင္"
တ့ခါးဘဲသံၾကားလို႔ က်န္းခ်န္မား တံခါးဘာဖြင့္ေပးလိုက္သည္။
"လာၿပီ လာၿပီရွင္"
"နင္းဟဝ္ အားရီ"
"နီးဟဝ္ပါ သားဘယ္သူ႔ကို လာရွာတာလဲဟင္"
"ကြၽန္ေတာ္ က်န္းခ်န္နဲ႔စကားေျပာခ်င္လို႔ပါ အားရီ"
ၾကၫ့္ရတာ သားသူငယ္ခ်င္းအသစ္ထင္တယ္ တစ္ခါမွမေတြ့ဖူးေသးတာမို႔။
"သားရိွတယ္ အထဲဝင္လာဦး"
"ဟုတ္အားရီ"
က်န္းခ်န္မားစိတ္ထဲမာေတာ့ ဒီကေလးေလးက ယဉ္ေက်းလိုက္တာ။ငါသမီးသာရိွရင္ သမက္ေလးေတာ္မိမာ ဟိ။
ဇယ္ဝူကြၽင္းလည္း က်န္းခ်န္မားေနာက္လိုက္ၿပီး အိမ္ထဲဝင္လာလိုက္သည္။ သေဘာေကာင္းလြန္းတဲ့ က်န္းခ်န္မားကို ၾကၫ့္ၿပီး ဇယ္ဝူကြၽင္းစိတ္ထဲ နည္းနည္းေပါ့သြားတယ္။
အိမ္ထဲေရာက္သြားေတာ့ ရုပ္တည္ႀကီးနဲ႔က်န္းခ်န္ပါးကိုျမင္ေတာ့ ဇယ္ဝူကြၽင္းနည္းနည္းေတာ့ရိွန္မိတယ္။က်န္းခ်န္ပါးကိုႏႈတ္ဆက္ၿပီး အားရီက က်န္းခ်န္ကို သြားေခၚေနလိုက္သည္။
သူနဲ႔က်န္းခ်န္ပါး စကားေျပာေနစဉ္မာပဲ အေပၚကေနအားရီနဲ႔အတူ ဆင္းလာတာကိုျမင္ေတာ့ ဇယ္ဝူကြၽင္း ထိုင္ရာကေနက်န္းခ်န္ဆီေျပးလာခဲ့သည္။
သူ႔ကိုေတြ့ေတာ့ လန႔္ေနတဲ့ခ်န္ေလးကို အူယားစရာေလး။ သူ႔ကိုၾကၫ့္ၿပီး ဘာမွမေျပာပဲ အေပၚျပန္တက္ဖို႔ လုပ္ေနေသာက်န္းခ်န္လက္ကို ဇယ္ဝူကြၽင္းလွမ္းဆြဲလိုက္သည္။
"မင္း မင္းဒါဘာလုပ္တာလဲ"
ပါးနဲ႔မားပါရိွေနတာမို႔ က်န္းခ်န္လက္ရုန္းေပမယ့္ မလြတ္ေပးတဲ့ဇယ္ဝူကြၽင္းကို က်န္းခ်န္ထိုးလိုက္သည္။
"သား ျဖည္းျဖည္းေျပာၾကေလ ဘာလို႔လက္ပါလာတာတုန္း"
"ရပါတယ္ အားရီ ...ကြၽန္ေတာ္ အားရီကိုေရာ ဦးေလးကိုေရာ က်န္းခ်န္ကိုေရာ ဝန္ခံစရာတစ္ခုရိွတယ္"
က်န္းခ်န္ေရ႔ွမာ ဒူေထာက္ၿပီးေျပာလိုက္တဲ့ ဇယ္ဝူကြၽင္းစကားေၾကာင့္ က်န္းခ်န္ေရာပါးမားပါ ေၾကာင္ၾကၫ့္ေနလိုက္သည္။
က်န္းခ်န္ကို ခ်စ္ေနတဲ့အေၾကာင္းေရာ က်န္းခ်န္အထင္လြဲသြားတဲ့အေၾကာင္းပါ ရွင္းျပလိုက္သည္။ သူ႔ကိုခြင့္လႊတ္ေပးပါလို႔လည္း က်န္းခ်န္ကို ေတာင္းပန္ေနလိုက္သည္။
က်န္းခ်န္က ဘာစကားမွမေျပာေပမယ့္ အားရီနဲ႔ဦးေလးက လန႔္ေနခဲ့တာထင္တယ္။ က်န္းခ်န္ကို သူတကယ္ျမတ္ႏိုးတာမို႔ ဦးေလးနဲ႔အားရီကိုပါ သေဘာတူေပးပါလို႔ ေတာင္းပန္ေနလိုက္သည္။ ဦးေလးကေတာ့ ခြင့္ျပဳေပးခ်င္ပံုမရေပမယ့္ အားရီကေတာ့ ခ်က္ခ်င္းႀကီးလက္ခံေပးတယ္။
"သား လက္ခံလိုက္ေတာ့ေလ သားႀကီးလည္း ဒူးနာေနေရာေပါ့"
မိဘေရ႔ွမာ ဖြင့္ေျပာခံရတဲ့ က်န္းခ်န္က ရွက္ေနပါတယ္ဆိုေနမွ မားကအခုလို ေျပာလာေတာ့ က်န္းခ်န္အေငြ့ေတာင္ ေပ်ာက္သြားခ်င္တယ္။ မားတို႔က သြက္ေနလိုက္တာ မူတယ္ကိုမရိွပဲ ခ်က္ခ်င္းႀကီးလက္ခံပစ္လိုက္တာ။အေခၚအေဝၚကလည္း သားႀကီးတဲ့ ဟိဟိ။
"ကိုယ္ ခ်န္ေလးကို တကယ္ခ်စ္တာပါ ခ်န္ေလးအဆင္သင့္မျဖစ္ေသးရင္လည္း ေနာက္ထပ္အခ်ိန္ယူလို႔ ရပါတယ္ တစ္ခုပဲ ဘာကိစၥပဲျဖစ္ျဖစ္ ေစာနကလိုမ်ိဳး ထြက္မေျပးပဲ ခ်န္းေလးသိခ်င္တာေတြ ပြင့္လင္းေပးပါ ...
ကိုယ္ခ်န္ေလးကို သက္ဆံုးတိုင္ထိေနသြားမယ္လို႔ ဆႏၵရိွတာမို႔ ကိုယ့္ဘဝတစ္ခုလံုးကို ခ်န္ေလးဆီ ေပးအပ္ပါတယ္...
ခ်န္ေလးကႀကိဳးဆြဲရာအတိုင္း တစ္ခုမက်န္ကိုယ္လိုက္နာပါ့မယ္"
"........."
"ကိုယ္ေသ..."
"ေတာ္ၿပီ ထေတာ့"
ငါကခ်စ္တယ္လို႔ေတာင္ မေျပာရေသးဘူးေလ ဘာလို႔ေသစကားေျပာရတာလဲ လူဆိုးေကာင္ႀကီး။က်န္းခ်န္ဆက္နားမေထာင္ႏိူက္ေတာ့တာမို႔ ဇယ္ဝူကြၽင္းစကားကို ျဖတ္ၿပီးေျပာေနလိုက္သည္။
မိဘႏွစ္ပါးကေတာ့ ဇယ္ဝူကြၽင္းအခ်စ္ကို ၾကၫ့္ၿပီး ၿပံဳးေနေတာ့သည္။က်န္းခ်န္မားကေတာ့ ၾကည္ႏူးလြန္းလို႔ မ်က္ရည္ပါက်ေနၿပီ။
သူ႔ကိုေမာ့ၾကၫ့္ၿပီး ထမလာေသးတဲ့ ဇယ္ဝူကြၽင္းေၾကာင့္
"ထေတာ့ေလ ဘာလဲအလိုေနတာႀကိဳက္ေနလို႔လား အဲဆိုဆက္ေန
မားသားဗိုက္ဆာၿပီ ဘာစားစရာရိွလဲ"
"ေအာ္ အင္းအင္း ၿပီးေနၿပီ မားသြားျပင္ဆင္ေပးမယ္"
က်န္းခ်န္မားေတာ့ သူ႔ေဖႀကီးကို ၿပံဳးစိၿပံဳးစိနဲ႔ ဆြဲေခၚလာလိုက္သည္။သူမသားအေၾကာင္း သူမသိတယ္ေလ ဟိဟိ။
ဇယ္ဝူကြၽင္း ထမလို႔လုပ္ေပမယ့္ ဒူးေထာက္တာၾကာေတာ့ ေျခေထာက္တစ္ခုလံုး ထံုေနၿပီမို႔ ထမရပဲ ျပန္လဲက်သြားသည္။
က်န္းခ်န္လွမ္းထိန္းေပမယ့္ သူ႔ထက္ကိုယ္လံုးႀကီးတဲ့ ဇယ္ဝူကြၽင္းေၾကာင့္ မႏိူင္ပဲ ႏွစ္ေယာက္စလံုးလဲက်ေနလိုက္သည္။ အခုပံုစံက က်န္းခ်န္ကေအာက္မာ ဇယ္ဝူကြၽင္းက အေပါကေနအုပ္မိုးၿပီး ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းပါ ထိေနၾကသည္။
မီးဖိုခန္းတံခါးေပါက္က က်န္းခ်န္မားကေတာ့ တဟိဟိနဲ႔ သေဘာေတြက်ေနတာ။
မ်က္လံုးအျပဴးနဲ႔ က်န္းခ်န္ကို ၾကၫ့္ၿပီး ဇယ္ဝူကြၽင္းစိတ္မထိန္းႏိူင္ပဲ ထိေနတဲ့ႏႈတ္ခမ္းကို စုပ္ယူေနလိုက္သည္။
သူ႔အနမ္းကိုခံယူရင္း မ်က္ႏွာေလးနီၿပီး ရွက္ေနတဲ့ သူ႔ေအာက္က က်န္းခ်န္က တကယ္ကိုမလြတ္ေပးခ်င္စရာေလး။
"အဟမ္း အဟမ္း"
က်န္းခ်န္ပါးအသံေၾကာင့္ ႏွစ္ေယာက္စလံုးကုန္းထေနလိုက္ေတာ့ ေျခေထာက္က်င္ေနေသးတဲ့ ဇယ္ဝူကြၽင္းက တစ္ခါျပန္လဲလိုက္သည္။🤣
မေနႏိူင္တဲ့အဆံုး က်န္းခ်န္ပါးက ဇယ္ဝူကြၽင္းကို သြားထူေပးလိုက္သည္။ဘယ့္ႏွယ့္သူ႔ပါးေရ႔ွမာ သူ႔သားကိုနမ္းျပေနၾကတာတုန္း။🤣
ဇယ္ဝူကြၽင္းထလိုက္မ က်န္းခ်န္ကရွက္လြန္းလို႔ အေပၚထပ္ကို ေျပးတက္ေနလိုက္သည္။
#########
ႀကိဳက္ၾကလား ဟိဟိ ဒီတစ္ပိုင္းက ရိေပၚတို႔မိသားစု မပါလိုက္ဘူး 😁😁