[Unicode]
ရှန်းလုဟာ အခုလို အသိလွှတ်နေ ပေမယ့်လဲ သူမ ရင်ထဲက အသည်းနှလုံးလေး ကို ဖတ်ထားရုံ နမ်း ရှိက်ရုံက လွဲ လို့ ဘာမှ ဆက်မလုပ် ခဲ့ပေ။ ပထမ တစ်ခါ သူမ အသွင်ပြောင်း ကျောက်စိမ်း သုံးပြီး အိုက်ရင် နဲ့ စမ်းသပ်နေတုံး မှာပဲ သူမ ကလေးလေး ကို အတင်းအကြပ် ရယူ မိတယ်။ သူမရဲ့ နှလုံးသား လေးက အော်ဟစ်ငိုယို ပြီး တောင်းပန် ခဲ့ပေမယ့် သူမ တစ်ချက်လေးတောင် မရပ်တန့်ပေး ခဲ့ဘူး။
သူမရဲ့ နှလုံးသားအသက် လေးက သေချာပေါက် သူမကို မုန်းနေတော့ မှာ ဆိုတာ သူမသိလေတယ်။ ထိုကလေး က ငယ်စဥ် ကတည်းက သူမနဲ့ အနေနီး တဲ့ အတွက်ကြောင့် သူမအပေါ် မှီခို အားထား ရတဲ့ ကလေး ကို မှ သူမရဲ့ လိုအင် တွေ ဖြည့်ဖို့ နာကျင်အောင် လုပ်မိတယ်။
ရှန်းလုဟာ တွေးရင်း နဲ့ မျက်ရည်တွေ ကျလာခဲ့တယ်။ နောက်တော့ သူမက ဧကရာဇ်ရဲ့ အဝတ်တွေ ထဲ လက်ဝင်နေရာကနေ ထုတ်လိုက်ပြီး တစ်ကိုယ်လုံး ကို သိမ်းကျူံး ပွေ့ဖက်ထားရင်း ပါးစပ်ကနေ ပြီးတော့ တောင်းပန်စကားတွေ တဖွဖွ ပြောနေမိတယ်။
သူမရဲ့ အပြစ်က သူမ အသက် ကို ပေး လိုက်ရင်တောင် မကုန်နိုင် ဘူးဆိုတာ ကို သူမ နားလည်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒီကလေး ကို သူမ ပိုင်ဆိုင် ချင်တုံးပဲ..။
ပွတ်သပ်နေတဲ့ လက်တွေ ထွက်သွားတော့ လီယု နည်းနည်း ကြောင်သွားတယ်။ အခုချိန် သူ့ဝမ်းကွဲ အမတော် က ဟို စားပွဲခုံပေါ် မှာ တင်ထားတဲ့ အသွင်ပြောင်း ကျောက်စိမ်း ကို ယူ ချိုးပြီးတော့ သူ့ကို တွန်းလှဲ ပြစ်ရတော့ မှာလေ။ သူကလည်း အတွန်းလှဲ ခံစေချင် လို့ကို မရုန်းပဲ နေ, နေတာလေ။ ဘောက်မဲ့ကြောင့် အမတော် က သူ့ကို ဖက်ရုံတင် ဖက် ပြီး တောင်းပန်စကားတွေ ပြောရင်း ငိုနေ ရတာတုံး...သူလိုချင်တာ က တက်ကြွ စေမယ့် စကားတွေလေ။
ကြမ်းကြမ်း တမ်းတမ်း အသိမ်းပိုက်ခံ ဖို့ အဆင့်သင့် ဖြစ်နေတဲ့ လီယု တစ်ယောက် တစ်ကယ်ကို အေးခဲသွားပြီး တုန်လှုပ်လာတယ်။
' သူ့အမတော်က အိုက်ရင် ရဲ့ ကိုယ် ကို သဘောကျ သွားပြီး သူ့ကို ထိတောင် မထိချင်တော့ ဘူးတဲ့လား...'
ရှန်းလု ဘက်ကလည်း သူမရင်ခွင်ထဲက ကောင်ငယ်လေး တုန်နေတာ ကို ခံစား မိတယ်။
' ကလေးလေး က သူမကို ကြောက်နေတာလား? !...''
အထဲက နှစ်ယောက် ကအတွေးတွေ လွဲချော် နေကြပေမယ့် အပြင် ဘက်က ကိုယ်ရံတော် တွေနဲ့ အထိန်းတော်တွေ ကတော့ လောင်းနေကြတယ်။
ဒိုင်ကတော့ ဧကရာဇ် ရဲ့ အပါးတော်မြဲ ဖြစ်ပြီးတော့ ကိုယ်ရံတော်တွေ အကုန်လုံးက 'သေ ချာပေါက် ဧကရာဇ် အစား ခံရမယ်' ဘက်ကို လောင်းပြီး အထိန်းတော်တွေ နဲ့ အစေခံ မလေးတွေက ' ဖက်အိပ်ရုံတင်ပဲ ' ဆိုပြီးတော့ လောင်းကျလေတယ်။
ထိုစဥ် အရိပ်ကိုယ်ရံတော် ၃ က သူတို့ ခေါင်းဆောင်ဆီ ကို လျှို့ဝှက် လက်ဟန် ပြုလုပ် ပြ လိုက်တယ်။
' ခေါင်းဆောင် ကျွန်တော်တို့တွေ ရှုံးတော့မယ်'
ဒါဟာ အရိပ်ကိုယ်ရံတော် တွေ ကြားက လက်ဟန် ဖြစ်တာမို့ အထိန်းတော် တွေနဲ့ အစေခံ မလေးတွေ က နားမလည်လေဘူး။ ကျန်တဲ့ အရိပ်ကိုယ်ရံတော် တွေ ကတော့ ရင်ထဲမှာ ပုဝါလေး ကိုက်ပြီး ငိုနေ ခဲ့ကြတယ်။
ခါတိုင်း ဆို ဧကရီ က အရမ်းကို တက်ကြွတဲ့ ကြက်ဖ အဲ မဟုတ် သေးဘူး ကြက်မ ကြီးလို ငါတို့ ဧကရာဇ်လေး ကို ဖိထားတက်တာ မဟုတ်လား....ငါတို့ အခု လောင်းခါမှပဲ ဖက်အိပ်ရ တယ်လို့ကွာ....။
အရိပ်ကိုယ်ရံတော် ခေါင်းဆောင်က လည်း လောင်းကြေးထပ်ထားတဲ့ သူ့ရဲ့ မျိုးရိုးလက်ဆင့် ကမ်းလာတဲ့ ခေါင်းဆောင် အမှတ်အသား ဖြစ်တဲ့ ရွှေဓားမြှောင် ကို စိုက်ကြည့် နေမိတယ်။ သူသာ ဒီဟာ ကိုပေး လိုက်ရရင် သေသွား တဲ့ သူ့အရင် ခေါင်းဆောင် က ထပြီး ကျိန်ဆဲမှာ အမှန်ပဲ....။ တစ်ခြား ကိုယ်ရံတော်တွေ ကလည်း သူတို့ ပစ္စည်း လေးတွေ ကို ကြည့်ရင်း ရင်တွေ နာလာ ခဲ့တယ်။
' သောက်ခွေးပဲ....ဧကရီသာ ဥပုတ်စောင့် မှန်း သိလို့ကတော့ သူတို့ မလောင်း ခဲ့ပါဘူး..'
အထိန်းတော် ကြီးကတော့ နန်းဆောင် ထဲက လှုပ်ရှား သံတွေ ကို နားစွင့်နေခဲ့ပါတယ်။ အထဲက ဖက်အိပ်ခံ လိုက်ရတဲ့ ဧကရာဇ် လေး က မကျေမနပ် ဖြစ်သွား တယ်။ ဒါကြောင့် ဖက်ခံနေရာက ရုန်းထွက်လိုက်တယ် ။ ပြီးတော့ ဧကရီ ကို လှည့်တောင် မကြည့်တော့လေဘူး။
ရှန်းလု ဟာ ဒီနေရာမှာတင် ထိုကောင်လေး ကို အမဲဖျက်ဖို့ မနည်းစိတ်ထိန်း ထား ခဲ့ရတာ။ ဒါပေမယ့် သူမ ရှေ့မှာ ကျောပေး ထိုင်နေတဲ့ ဧကရာဇ် လေးက ရုတ်တရက် အဝတ်တွေ ကို တစ်လွှာချင်း ချွတ်ပြီး သူမ ဘက်ကို လှည့်လာကာ ပြောလိုက်တယ်။
" အမတော်....ယုယု...မလှဘူးလား...''
ရှန်းလု ဘာမှ မပြောနိုင်ပဲ ခေါင်းသာ အကြိမ်ကြိမ် ငြိမ့်မိတော့တယ်။
" အမတော်.... ယုယု လေး ရဲ့ ဒီနေရာလေး ကို နို့ထွက်အောင် လုပ်ပေး လို့ရမလားဟင်...''
မလှုပ်ပဲနေ နေတဲ့ ဧကရီ ကို ဖြိုလှဲနိုင်ဖို့ရာ အဝတ်တွေ အကုန်မချွတ်ပဲ အပါးလေးပေါ်ကနေ အထဲက အနီရောင် အသီးလေးတွေကို ကော့ပြီး ပြကာ သူမ မျက်နှာနား ထိုးပေး လိုက်တယ်။
(😐😐🍒🍒ယူ တို့ နိုးတယ်မလား)
ဘန်း!
ဒါဟာ ဧကရီ ရဲ့ နောက်ဆုံးအသိစိတ်လေး လုံးဝ လွှတ် ထွက် ကျိုးပဲ့ သွားတဲ့ အသံပဲ ဖြစ်လေတယ် ။
ကပိုကရို ကျနေတဲ့ ဆံနွယ်လေးတွေ၊ နီရဲ ပြီး မျက်ရည် လေးတွေ ပြည့်နေတဲ့ သမင် မျက်လုံးလေးတွေ၊ လည်ပင်းဖွေးဖွေး လေးနဲ့ မြင်နေရတဲ့ ရင်သားသေးသေးလေးတွေ က မရှိတဲ့ သူမရဲ့ အသားချောင်း ကိုတောင် တောင့်လာစေ နိုင်တယ်။
အရှေ့မှာ ထိုးပေး ထားတဲ့ စားစရာ ကို ငြင်းရလောက်အောင် ထိ သူမ မရူးဘူး။ ပြီးတော့ ဒါက သူမ အသက် ကလေးလေ... ။ဒါကြောင့် ခါးသိမ်သိမ်လေး ကို ဆွဲကာ ရင်ဘက်က အသီးသေးသေး လေးတွေ ကို ကိုက်ပြီး အားနဲ့ စုပ်ယူ လိုက်တော့တယ်။
တစ်ဖက်ကို အကွက်လေး ဖြစ်အောင် လုပ်ပြီးနောက် နောက်တစ်ဖက်ကို ထပ်ကိုက်လေတယ်။ သူမက ဘေးက အသွင်ပြောင်း ကျောက်စိမ်း အိတ်ကို ယူလိုက်ပြီးတော့ ဒီနေ့မှ ဝယ်လာတဲ့ ၆နာရီခံတဲ့ ဟာကို ချိုး လိုက်တယ်။
သူမက ခပ်ဖွဖွလေး ပြုံးရင်း သူမရဲ့ အသက်ကလေး ကို ပြောလိုက်တယ် ။
" ယုယု လေး က...ဒီကအမတော်ရဲ့ ကလေး ကို မွေးပေးချင်လားဟင်...''
လီယုက ရှက်သွားပေမယ့် ပြောလိုက်တယ်။
"ယုယု က ကလေး မှ မမွေး နိုင်တာ... ''
သူက အဲ့စကားပြောတဲ့ အခါ ရှန်းလု က ရယ်ပြီး ပြော လိုက်တယ်။
" ဒါဆိုလည်း မွေး လို့ရအောင် လုပ်ပေး ရမှာပေါ့...ဒါလေးသောက်လိုက် ပေါင်ပေ့လေး.... မင်းလေးက ရေခဲအဆိပ်မိထားတာမို့ မင်းရဲ့ ကိုယ်က ပြောင်းလဲနေပြီ....ဒီဆေးသောက်ပြီးတာနဲ့ ဧကရာဇ်က ဒီဧကရီ ရဲ့ ကလေးကို လွယ်လို့ရပြီ...''
လီယုက မယုံပေမယ့် သောက်လိုက်တယ်။ ထိုအခါ သူ့တစ်ကိုယ်လုံး နာကျင်လာပြီး အောက်ပိုင်း ကနေသွေးတွေ စီးကျ လာခဲ့တယ်။ ဒီလို အသွေးအသားထဲကနေ နာကျင်မှုက နှစ်နာရီကျော် ကြာပြီး တဲ့နောက်မှာတော့ ဧကရာဇ် မှာ ဂန္ဓာပန်းလေး အပြင် ရှေ့ဖက်က ဒေစီ ပန်းလေးပါ ပွင့်လန်း လာတော့တယ်။
လီယုကတော့ အရမ်း တွေကို အံ့သြ သင့်နေပြီး ကြောင်အနေမိတယ်။ ထိုအချိန်မှာ ရှန်းလုက သူ့ကို သွေးတွေ သုတ်ပေး လိုက်ကာ ရေနွေးနဲ့ အသေအချာလေး ဆေးကျောပေး နေခဲ့တယ်။ နောက်တော့ လီယု တစ် ယောက် တစ်ကိုယ် လုံးလျှပ်စစ်နဲ့ အတို့ခံလိုက် ရသလို ဖြစ်သွားတာမို့ အသိပြန်ဝင် လာတဲ့အခါ သူ့ရဲ့ ဒေစီ ပန်းလေးကို သူ့အမတော်က ခေါင်းစိုက်ပြီး စားသုံးနေပြီပဲ ဖြစ်လေတယ် ။
[နောက်တစ်ပိုင်း က ဝမ်းနင်းနော်]
.................................................................
[Zawgyi]
ရွန္းလုဟာ အခုလို အသိလႊတ္ေန ေပမယ့္လဲ သူမ ရင္ထဲက အသည္းႏွလုံးေလး ကို ဖတ္ထား႐ုံ နမ္း ရွိက္႐ုံက လြဲ လို႔ ဘာမွ ဆက္မလုပ္ ခဲ့ေပ။ ပထမ တစ္ခါ သူမ အသြင္ေျပာင္း ေက်ာက္စိမ္း သုံးၿပီး အိုက္ရင္ နဲ႕ စမ္းသပ္ေနတုံး မွာပဲ သူမ ကေလးေလး ကို အတင္းအၾကပ္ ရယူ မိတယ္။ သူမရဲ႕ ႏွလုံးသား ေလးက ေအာ္ဟစ္ငိုယို ၿပီး ေတာင္းပန္ ခဲ့ေပမယ့္ သူမ တစ္ခ်က္ေလးေတာင္ မရပ္တန့္ေပး ခဲ့ဘူး။
သူမရဲ႕ ႏွလုံးသားအသက္ ေလးက ေသခ်ာေပါက္ သူမကို မုန္းေနေတာ့ မွာ ဆိုတာ သူမသိေလတယ္။ ထိုကေလး က ငယ္စဥ္ ကတည္းက သူမနဲ႕ အေနနီး တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ သူမအေပၚ မွီခို အားထား ရတဲ့ ကေလး ကို မွ သူမရဲ႕ လိုအင္ ေတြ ျဖည့္ဖို႔ နာက်င္ေအာင္ လုပ္မိတယ္။
ရွန္းလုဟာ ေတြးရင္း နဲ႕ မ်က္ရည္ေတြ က်လာခဲ့တယ္။ ေနာက္ေတာ့ သူမက ဧကရာဇ္ရဲ႕ အဝတ္ေတြ ထဲ လက္ဝင္ေနရာကေန ထုတ္လိုက္ၿပီး တစ္ကိုယ္လုံး ကို သိမ္းက်ဴံး ေပြ႕ဖက္ထားရင္း ပါးစပ္ကေန ၿပီးေတာ့ ေတာင္းပန္စကားေတြ တဖြဖြ ေျပာေနမိတယ္။
သူမရဲ႕ အျပစ္က သူမ အသက္ ကို ေပး လိုက္ရင္ေတာင္ မကုန္နိုင္ ဘူးဆိုတာ ကို သူမ နားလည္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီကေလး ကို သူမ ပိုင္ဆိုင္ ခ်င္တုံးပဲ..။
ပြတ္သပ္ေနတဲ့ လက္ေတြ ထြက္သြားေတာ့ လီယု နည္းနည္း ေၾကာင္သြားတယ္။ အခုခ်ိန္ သူ႕ဝမ္းကြဲ အမေတာ္ က ဟို စားပြဲခုံေပၚ မွာ တင္ထားတဲ့ အသြင္ေျပာင္း ေက်ာက္စိမ္း ကို ယူ ခ်ိဳးၿပီးေတာ့ သူ႕ကို တြန္းလွဲ ျပစ္ရေတာ့ မွာေလ။ သူကလည္း အတြန္းလွဲ ခံေစခ်င္ လို႔ကို မ႐ုန္းပဲ ေန, ေနတာေလ။ ေဘာက္မဲ့ေၾကာင့္ အမေတာ္ က သူ႕ကို ဖက္႐ုံတင္ ဖက္ ၿပီး ေတာင္းပန္စကားေတြ ေျပာရင္း ငိုေန ရတာတုံး...သူလိုခ်င္တာ က တက္ႂကြ ေစမယ့္ စကားေတြေလ။
ၾကမ္းၾကမ္း တမ္းတမ္း အသိမ္းပိုက္ခံ ဖို႔ အဆင့္သင့္ ျဖစ္ေနတဲ့ လီယု တစ္ေယာက္ တစ္ကယ္ကို ေအးခဲသြားၿပီး တုန္လႈပ္လာတယ္။
' သူ႕အမေတာ္က အိုက္ရင္ ရဲ႕ ကိုယ္ ကို သေဘာက် သြားၿပီး သူ႕ကို ထိေတာင္ မထိခ်င္ေတာ့ ဘူးတဲ့လား...'
ရွန္းလု ဘက္ကလည္း သူမရင္ခြင္ထဲက ေကာင္ငယ္ေလး တုန္ေနတာ ကို ခံစား မိတယ္။
' ကေလးေလး က သူမကို ေၾကာက္ေနတာလား? !...''
အထဲက ႏွစ္ေယာက္ ကအေတြးေတြ လြဲေခ်ာ္ ေနၾကေပမယ့္ အျပင္ ဘက္က ကိုယ္ရံေတာ္ ေတြနဲ႕ အထိန္းေတာ္ေတြ ကေတာ့ ေလာင္းေနၾကတယ္။
ဒိုင္ကေတာ့ ဧကရာဇ္ ရဲ႕ အပါးေတာ္ၿမဲ ျဖစ္ၿပီးေတာ့ ကိုယ္ရံေတာ္ေတြ အကုန္လုံးက 'ေသ ခ်ာေပါက္ ဧကရာဇ္ အစား ခံရမယ္' ဘက္ကို ေလာင္းၿပီး အထိန္းေတာ္ေတြ နဲ႕ အေစခံ မေလးေတြက ' ဖက္အိပ္႐ုံတင္ပဲ ' ဆိုၿပီးေတာ့ ေလာင္းက်ေလတယ္။
ထိုစဥ္ အရိပ္ကိုယ္ရံေတာ္ ၃ က သူတို႔ ေခါင္းေဆာင္ဆီ ကို လွ်ို႔ဝွက္ လက္ဟန္ ျပဳလုပ္ ျပ လိုက္တယ္။
' ေခါင္းေဆာင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေတြ ရႈံးေတာ့မယ္'
ဒါဟာ အရိပ္ကိုယ္ရံေတာ္ ေတြ ၾကားက လက္ဟန္ ျဖစ္တာမို႔ အထိန္းေတာ္ ေတြနဲ႕ အေစခံ မေလးေတြ က နားမလည္ေလဘူး။ က်န္တဲ့ အရိပ္ကိုယ္ရံေတာ္ ေတြ ကေတာ့ ရင္ထဲမွာ ပုဝါေလး ကိုက္ၿပီး ငိုေန ခဲ့ၾကတယ္။
ခါတိုင္း ဆို ဧကရီ က အရမ္းကို တက္ႂကြတဲ့ ၾကက္ဖ အဲ မဟုတ္ ေသးဘူး ၾကက္မ ႀကီးလို ငါတို႔ ဧကရာဇ္ေလး ကို ဖိထားတက္တာ မဟုတ္လား....ငါတို႔ အခု ေလာင္းခါမွပဲ ဖက္အိပ္ရ တယ္လို႔ကြာ....။
အရိပ္ကိုယ္ရံေတာ္ ေခါင္းေဆာင္က လည္း ေလာင္းေၾကးထပ္ထားတဲ့ သူ႕ရဲ႕ မ်ိဳးရိုးလက္ဆင့္ ကမ္းလာတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ အမွတ္အသား ျဖစ္တဲ့ ေ႐ႊဓားျမႇောင္ ကို စိုက္ၾကည့္ ေနမိတယ္။ သူသာ ဒီဟာ ကိုေပး လိုက္ရရင္ ေသသြား တဲ့ သူ႕အရင္ ေခါင္းေဆာင္ က ထၿပီး က်ိန္ဆဲမွာ အမွန္ပဲ....။ တစ္ျခား ကိုယ္ရံေတာ္ေတြ ကလည္း သူတို႔ ပစၥည္း ေလးေတြ ကို ၾကည့္ရင္း ရင္ေတြ နာလာ ခဲ့တယ္။
' ေသာက္ေခြးပဲ....ဧကရီသာ ဥပုတ္ေစာင့္ မွန္း သိလို႔ကေတာ့ သူတို႔ မေလာင္း ခဲ့ပါဘူး..'
အထိန္းေတာ္ ႀကီးကေတာ့ နန္းေဆာင္ ထဲက လႈပ္ရွား သံေတြ ကို နားစြင့္ေနခဲ့ပါတယ္။ အထဲက ဖက္အိပ္ခံ လိုက္ရတဲ့ ဧကရာဇ္ ေလး က မေက်မနပ္ ျဖစ္သြား တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဖက္ခံေနရာက ႐ုန္းထြက္လိုက္တယ္ ။ ၿပီးေတာ့ ဧကရီ ကို လွည့္ေတာင္ မၾကည့္ေတာ့ေလဘူး။
ရွန္းလု ဟာ ဒီေနရာမွာတင္ ထိုေကာင္ေလး ကို အမဲဖ်က္ဖို႔ မနည္းစိတ္ထိန္း ထား ခဲ့ရတာ။ ဒါေပမယ့္ သူမ ေရွ႕မွာ ေက်ာေပး ထိုင္ေနတဲ့ ဧကရာဇ္ ေလးက ႐ုတ္တရက္ အဝတ္ေတြ ကို တစ္လႊာခ်င္း ခြၽတ္ၿပီး သူမ ဘက္ကို လွည့္လာကာ ေျပာလိုက္တယ္။
" အမေတာ္....ယုယု...မလွဘူးလား...''
ရွန္းလု ဘာမွ မေျပာနိုင္ပဲ ေခါင္းသာ အႀကိမ္ႀကိမ္ ၿငိမ့္မိေတာ့တယ္။
" အမေတာ္.... ယုယု ေလး ရဲ႕ ဒီေနရာေလး ကို နို႔ထြက္ေအာင္ လုပ္ေပး လို႔ရမလားဟင္...''
မလႈပ္ပဲေန ေနတဲ့ ဧကရီ ကို ၿဖိဳလွဲနိုင္ဖို႔ရာ အဝတ္ေတြ အကုန္မခြၽတ္ပဲ အပါးေလးေပၚကေန အထဲက အနီေရာင္ အသီးေလးေတြကို ေကာ့ၿပီး ျပကာ သူမ မ်က္ႏွာနား ထိုးေပး လိုက္တယ္။
(😐😐🍒🍒ယူ တို႔ နိုးတယ္မလား)
ဘန္း!
ဒါဟာ ဧကရီ ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးအသိစိတ္ေလး လုံးဝ လႊတ္ ထြက္ က်ိဳးပဲ့ သြားတဲ့ အသံပဲ ျဖစ္ေလတယ္ ။
ကပိုကရို က်ေနတဲ့ ဆံႏြယ္ေလးေတြ၊ နီရဲ ၿပီး မ်က္ရည္ ေလးေတြ ျပည့္ေနတဲ့ သမင္ မ်က္လုံးေလးေတြ၊ လည္ပင္းေဖြးေဖြး ေလးနဲ႕ ျမင္ေနရတဲ့ ရင္သားေသးေသးေလးေတြ က မရွိတဲ့ သူမရဲ႕ အသားေခ်ာင္း ကိုေတာင္ ေတာင့္လာေစ နိုင္တယ္။
အေရွ႕မွာ ထိုးေပး ထားတဲ့ စားစရာ ကို ျငင္းရေလာက္ေအာင္ ထိ သူမ မ႐ူးဘူး။ ၿပီးေတာ့ ဒါက သူမ အသက္ ကေလးေလ... ။ဒါေၾကာင့္ ခါးသိမ္သိမ္ေလး ကို ဆြဲကာ ရင္ဘက္က အသီးေသးေသး ေလးေတြ ကို ကိုက္ၿပီး အားနဲ႕ စုပ္ယူ လိုက္ေတာ့တယ္။
တစ္ဖက္ကို အကြက္ေလး ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ၿပီးေနာက္ ေနာက္တစ္ဖက္ကို ထပ္ကိုက္ေလတယ္။ သူမက ေဘးက အသြင္ေျပာင္း ေက်ာက္စိမ္း အိတ္ကို ယူလိုက္ၿပီးေတာ့ ဒီေန႕မွ ဝယ္လာတဲ့ ၆နာရီခံတဲ့ ဟာကို ခ်ိဳး လိုက္တယ္။
သူမက ခပ္ဖြဖြေလး ၿပဳံးရင္း သူမရဲ႕ အသက္ကေလး ကို ေျပာလိုက္တယ္ ။
" ယုယု ေလး က...ဒီကအမေတာ္ရဲ႕ ကေလး ကို ေမြးေပးခ်င္လားဟင္...''
လီယုက ရွက္သြားေပမယ့္ ေျပာလိုက္တယ္။
"ယုယု က ကေလး မွ မေမြး နိုင္တာ... ''
သူက အဲ့စကားေျပာတဲ့ အခါ ရွန္းလု က ရယ္ၿပီး ေျပာ လိုက္တယ္။
" ဒါဆိုလည္း ေမြး လို႔ရေအာင္ လုပ္ေပး ရမွာေပါ့...ဒါေလးေသာက္လိုက္ ေပါင္ေပ့ေလး.... မင္းေလးက ေရခဲအဆိပ္မိထားတာမို႔ မင္းရဲ႕ ကိုယ္က ေျပာင္းလဲေနၿပီ....ဒီေဆးေသာက္ၿပီးတာနဲ႕ ဧကရာဇ္က ဒီဧကရီ ရဲ႕ ကေလးကို လြယ္လို႔ရၿပီ...''
လီယုက မယုံေပမယ့္ ေသာက္လိုက္တယ္။ ထိုအခါ သူ႕တစ္ကိုယ္လုံး နာက်င္လာၿပီး ေအာက္ပိုင္း ကေနေသြးေတြ စီးက် လာခဲ့တယ္။ ဒီလို အေသြးအသားထဲကေန နာက်င္မႈက ႏွစ္နာရီေက်ာ္ ၾကာၿပီး တဲ့ေနာက္မွာေတာ့ ဧကရာဇ္ မွာ ဂႏၶာပန္းေလး အျပင္ ေရွ႕ဖက္က ေဒစီ ပန္းေလးပါ ပြင့္လန္း လာေတာ့တယ္။
လီယုကေတာ့ အရမ္း ေတြကို အံ့ၾသ သင့္ေနၿပီး ေၾကာင္အေနမိတယ္။ ထိုအခ်ိန္မွာ ရွန္းလုက သူ႕ကို ေသြးေတြ သုတ္ေပး လိုက္ကာ ေရႏြေးနဲ႕ အေသအခ်ာေလး ေဆးေက်ာေပး ေနခဲ့တယ္။ ေနာက္ေတာ့ လီယု တစ္ ေယာက္ တစ္ကိုယ္ လုံးလွ်ပ္စစ္နဲ႕ အတို႔ခံလိုက္ ရသလို ျဖစ္သြားတာမို႔ အသိျပန္ဝင္ လာတဲ့အခါ သူ႕ရဲ႕ ေဒစီ ပန္းေလးကို သူ႕အမေတာ္က ေခါင္းစိုက္ၿပီး စားသုံးေနၿပီပဲ ျဖစ္ေလတယ္ ။
[ေနာက္တစ္ပိုင္း က ဝမ္းနင္းေနာ္]
.................................................................