Chapter 26
Baby
ㅤ
Gabi na nang makauwi kami sa villa. The whole day is so tiring and exhausting. Kanina ay sinusubukan akong kausapin ng Moonchild pero iniiwasan ko sila. I'm just not ready to have a conversation with them.
ㅤ
Nag pupunas ako ng buhok ko nang bigla akong may na-recieve na text galing kay Levi. Awtomatiko akong napangiti.
ㅤ
From: Do Not Reply
mas nakakatulog ako ng mahimbing sa balikat mo :( i can't sleep :(
ㅤ
To: Do Not Reply
Sleep tight, Levi. Goodnight.
ㅤ
From: Do Not Reply
wait lang, kinikilig ako!!!!!
ㅤ
Hindi ko namalayan na nakatulog pala ako ng may ngiti sa labi kahit na sobrang pagod. I woke up recieving good morning text from Levi the next day. Mas nauna ulit siyang makapasok at hinatayin kami sa tent.
ㅤ
Saktong alas nuebe ng umaga ay nagsimula ang mga activities na inihanda namin. Si Melanie at Elisha ay hindi sumali dahil sa kanilang natanggap na punishment. Pati nga si Levi at Kairi ay hindi rin sumali, hindi ko lang alam kung bakit.
ㅤ
Sinadya kong hindi na pagtuonan ang pansin ang grupo na naka-assign sa akin habang habang nagaganap ang palaro. Ayoko ng makihalubilo sa kanila dahil sa nangyari kahapon. Inasikaso ko na lang ang mga susunod na mga activities at ch-in-eck din iyong mga grupo na sila Symoune naman ang may hawak.
ㅤ
Habang naglilibot ako sa buong court para mag-check ay nakabuntot sa akin si Levi. Wala ata siyang magawa sa buhay niya.
ㅤ
"Ano? Kamusta grupo niyo?" tanong ni Symoune nang mapunta kami sa banda nila.
ㅤ
Tinignan ko ang mga ka-grupo kong hindi alam ang gagawin. Habang ang iba ay malapit ng matapos sa laro, sila naman ay napag-iiwanan.
ㅤ
"Hayaan mo sila."
ㅤ
Tumawa sa akin si Symoune. "Hahaha. Papadala na lang ako ng ibang estudyante na mag-aasikaso sa kanila. Kawawa naman oh," tinuro niya pa ang mga ito.
ㅤ
Napabuntonghininga ako at hindi maiwasan na umirap. "That's what they get from disrespecting me yesterday."
ㅤ
Kung napipilitan lang pala sila dahil sa grades, mas mabuti pang hindi ko sila tulungan para tuluyan silang bumagsak. I don't want forcing people to join this seminar. It's either, isapuso mo lahat ng pinapagawa namin o huwag ka na lang sumali.
ㅤ
Naka-ilang games at activities na sila na puro talo ang grupo ni Meira. I can sense her irritation from afar. Nakaupo ako ngayon sa harap at pinagmamasdan sila. Natutuwa ako minsan kapag nakikitang nag-e-enjoy ang ibang estudyante. They are all competitive with each other but despite of that, I can still see that they are having fun.
ㅤ
Napatingin ako sa gilid ko nang maramdaman ang titig ni Levi sa akin. I smiled at him. He holds my chin and slowly wipes the sweats on my forehead using his handkerchief.
ㅤ
I stared at his faced. Nakakunot ang noo niya at mukhang seryosong-seryoso sa ginagawa. Ang kanyang makapal na kilay ay halos magdikit na. Ang malalim niyang mata ay titig na titig sa akin.
ㅤ
Huli na nang mapagtanto kong halos lahat ng estudyante ay nakatingin sa amin! Rinig ko pa ang ilang pang-aasar nila!
ㅤ
"Stop..." pigil ko kay Levi na patuloy pa din sa pagpupunas ng pawis. Ni walang siya pakielam sa mga nakatingin sa amin!
ㅤ
"Huy, Levi... tama na, wala ng pawis."
ㅤ
Tumigil siya sa pagpupunas at binulsa ang panyo. "Hmm... Gutom ka na ba?"
ㅤ
Hindi niya parin napapansin ang mga tingin sa amin ng mga estudyante!
ㅤ
"H-Hindi pa... Sige na." sabi ko at lumayo sa kanya. Nakakailang! Lalapit pa sana siya sa akin pero pinigilan ko siya.
ㅤ
"Oh, bakit?"
ㅤ
"Ang daming nakatingin..."
ㅤ
Tumigil siya sa paglapit at tumingin sa paligid. "Ano naman?"
ㅤ
I scratch the back of my neck. "Nakakahiya?"
ㅤ
He chuckled slowly. Naramdaman ko na lang na nasa tabi ko na siya. "Masanay ka na..."
ㅤ
Inirapan ko siya at muli siyang natawa. Nang may lumapit sa kanya na lalaki para kausapin siya ay agad akong umalis at dumiretso sa tent.
ㅤ
Hindi makalma ang puso ko! Lagi na lang ganito tuwing may ginagawa siya! Gosh, nakalimutan kong nanliligaw nga pala siya sa akin! Dapat masanay na ako sa mga aksyon niya!
ㅤ
I shook my head so I could stop thinking about Levi. Biglang nahagip ng mata ko si Elisha na nagdidilig ng halaman at si Melanie na nagwawalis naman. I slowly went towards them. Nung una ay hindi pa nila ako napapansin dahil abala sa ginagawa pero nang makita ako ay parehas silang nagulat at natigil sa ginagawa.
ㅤ
"Hyacinth!" gulat na sigaw ni Elisha.
ㅤㅤ
Ngumiti ako sa kanila. Kinuha ko iyong isang water hose at binuksan ang gripo. Nagsimula akong magdilig ng halaman katulad ng ginagawa ni Elisha.
ㅤ
"Uy, 'wag na! Kami na bahala dito!" si Elisha at pilit kinuha sa akin ang hose.
ㅤ
"Okay lang," I said and continued watering the plants.
ㅤ
"'Wag na nga. Kaya na namin 'to, baka mapagod ka pa. Ang dami niyong inaasikaso, eh."
ㅤ
Umiling ako. "Okay nga lang, isa din naman ako sa dahilan kung bakit kayo napaaway kahapon. If it's not because of me then you'll probably not doing this."
ㅤ
Ramdam ko ang pagtitig sa akin ni Elisha. I look at her and smiled, assuring that it's really fine if I'll help them.
ㅤ
"Eh baka mapagod ka.... Ayyyy!"
ㅤ
Hindi niya na naituloy iyong sasabihin niya dahil bigla kong tinutok sa kanya ang hose. Natatawa itong umiwas pero nabasa na siya.
ㅤ
"Hyacinth!!" pabiro niyang sigaw.
ㅤ
Tumakbo siya para hindi na lalong mabasa kaya hinabol ko siya. I was having fun when she suddenly did the same! Tinutok niya din sa akin iyong hose niya kaya nabasa din ako!
ㅤ
"Hahaha! 'Di pwedeng ako lang!"
ㅤ
Ngayon naman ako ang hinabol niya. Natatawa akong nagtago sa likod ni Melanie kaya siya ang nabasa. Saglit kaming natigilan ng makita ang basang damit ni Melanie. Nagkatinginan kami ni Elisha at parehas na ngumiti, iyong ngiting may masamang binabalak.
ㅤ
Itinutok namin kay Melanie iyong hose namin. Mabilis itong tumakbo kaya hinabol namin siya. Tawa kami ng tawa habang umiikot sa mga halaman.
ㅤ
"Hoy! Ba't ako nasali?!" sigaw ni Melanie habang tumatakbo.
ㅤ
"Nanahimik lang ako doon, ah!!"
ㅤ
Sabay kaming tumawa ni Elisha. "Takbo, Melanie! Takbo!" pang-aasar ni Elisha.
ㅤ
May nakita pang isang hose si Melanie kaya kinuha niya iyon at itinutok sa amin! Kaya ang ending ay nagbasaan kaming lahat! Basang basa iyong lupa at halos magputik na, pinagtitinginan narin kami ng ibang estudyante pero wala kaming pakielam!
ㅤ
Puro mga tawa at iyong agos lamang ng tubig ang naririnig namin. Inasar pa namin si Elisha dahil humihina ang tubig na lumalabas sa hose niya.
ㅤ
"Hahahaha! Ang daya naman nito!" binato niya kung saan iyong hose at kumuha ng tubig doon sa may balde. Binuhusan niya kami kaya muli kaming lumayo sa kanya!
ㅤ
"Wala ka pala! Tabo lang ginagamit!" asar ni Melanie.
ㅤ
Muli namin siyang inasar ng maubos iyong tubig sa balde. Tumigil din kami sa pagbabasaan nang makaramdam kami ng pagod. Tawa kami nang tawa habang pinagmamasdan ang sarili.
ㅤ
Basang basa kami! Mula buhok hanggang paa!
ㅤ
"Paano na ito ngayon?" tanong ni Elisha.
ㅤ
Nagkatinginan kaming tatlo at muling nag tawanan! Mukha kaming tanga!
ㅤ
"Meron akong damit ni Nathan sa bag, iyon na lang pampalit ko." si Melanie.
ㅤ
"Ah! Ako din pala! Nasa akin pa yung jersey ni Kairi, 'yon nalang din gagamitin ko." si Elisha.
ㅤ
Parehas silang tumingin sa akin, naghihintay sa sasabihin ko. Nagkibit-balikat ako.
ㅤ
"Balik na muna tayo sa tent, baka may extra shirt sila Symoune."
ㅤ
Ngumiti sa akin si Elisha, iyong nang-aasar na ngiti. Kiniliti niya pa ang tagiliran ko kaya natatawa akong lumayo. "Si Levi, meron 'yon!"
ㅤ
Umirap ako sa biro ni Elisha. Mas lalo pa nila akong inasar nang napansin na pinipigilan kong ngumiti. Sabay sabay kaming naglakad habang papunta sa tent, pinagtitinginan pa kami ng mga estudyanteng nadadaanan namin.
ㅤ
Para siguro kaming tanga, 'no? Tatlong babae, basang basang, naglalakad sa loob ng school.
ㅤ
Gulat na mga mukha ang bumungad sa amin nang makarating kami sa tent. They were all shocked looking at us! Sino bang hindi?! Umalis lang ako saglit, pagbalik para na akong basang sisiw!
ㅤ
Nag-aalalang naglakad papunta sa akin si Levi. Kumuha pa siya ng isang towel bago tuluyang makalapit sa akin.
ㅤ
"Anong nangyari?" his voice is filled with concern.
ㅤ
He wiped my wet face using the towel. Sinubukan niya pang patuyuin ang buhok ko.
ㅤ
"Nagbasaan lang kami," sabi ko.
ㅤ
Kumunot ang noo niya. He also wiped my arms and my neck. I'm having goosebumps whenever our skin is touching. Bumunonghininga ito nang mapagtanto na basang basa pa din ako kahit anong punas niya.
ㅤ
"May pamalit ka?"
ㅤ
I shook my head. "Wala..."
ㅤ
"I have a shirt in my bag. How about your inner wear?"
ㅤ
I nodded. "Meron..."
ㅤ
"And shorts?"
ㅤ
"Meron din."
ㅤ
"Okay," he nodded. "Kunin ko lang t-shirt ko sa bag."
ㅤ
Tumango ako. Mabilis siyang umalis para kunin iyong damit. Nagtanong pa sa akin sila Symoune kung anong nangyari. Ilang minuto pa ay bumalik na si Levi. May dala itong puting damit at binigay niya sa akin. Amoy na amoy ko ang pabango niya sa damit na iyon.
ㅤ
"Magpalit na kayo. Ito din lunch mo," sabi niya at inilapag sa lamesa iyong lunch bag. "Kainin mo pagbalik niyo, ah?"
ㅤ
I nodded at him. Habang papunta kami sa bathroom ay inaasar ako nila Elisha tungkol sa mga ginagawa sa akin ni Levi. Minsan ay nangingiti ako, madalas ay umiikot ang mata ko.
ㅤ
Ang lagkit ko na pala. Hindi ko siguro napansin dahil sa sobrang libang kanina. It was really fun earlier. To laugh and play with Elisha and Melanie warms my heart. I never knew this could happen.
ㅤ
Though I was the first one that started it, I still don't expect it to be that fun and enjoyable.
ㅤ
"Where's my lunch box?" nagtataka kong tanong habang hinahanap ang bigay ni Levi na lunch sa akin.
ㅤ
Ang naalala ko kanina ay linagay niya iyon sa lamesa ko pero nang bumalik kami mula sa bathroom ay hindi ko na ito makita.
ㅤ
"Ano hinahanap mo?" tanong ni Hanz nang mapansing kanina pa ako aligaga.
ㅤ
"Iyong lunch na bigay ni Levi..."
ㅤ
Tinignan ko pa iyong ilalim ng lamesa at nagbabakasaling baka nahulog pero wala din doon. Hindi naman siguro ako nagkakamali na linagay ni Levi iyon sa lamesa ko diba? I am so sure that he put it there! O kinuha niya?
ㅤ
"Gray ba?"
ㅤ
I nodded at Hanz, still busy looking for the lunch box.
ㅤ
"Hindi ba iyon?" tumigil ako at tinignan ang itinuro niya. "Akala ko nagkataon lang na pareho kayo kaya hindi ko na sinita. Pero ganon na ganon iyong binibigay sa'yo ni Levi diba?"
ㅤ
Napaawang ako sa nakita. Sa katapat naming tent ay kinakain ni Meira iyong pagkain galing sa lunch box! Mukhang sarap na sarap pa at masayang masaya! Hindi ko mapigilan na mainis. Biglang nag-init ang ulo ko. She's really getting into my nerves!
ㅤ
"Kinuha niya kanina 'yan diyan, eh. I thought it was hers so I just ignored it... Huy, Hyacinth, san ka pupunta?! Uy teka lang-"
ㅤ
Hindi ko na pinakinggan si Hanz. I clenched my fist and march toward Meira. Nakita ko sa gilid ng lunch box iyong bag na pinaglagyan nito. Biglang kumulo ang dugo ko.
ㅤ
No doubt, it is mine! Parehas na parehas iyong sa binibigay na lunch box ni Levi sa akin! Hindi naman pwedeng magkapareho kami! The chances are so low!
ㅤ
Inosenteng nag-angat ng tingin sa akin si Meira nang makarating ako sa harap niya. She even tilted her head like she is wondering why I am in front of her! This shameless bitch!
ㅤ
"Those..." turo ko sa lunch bag, "Are..." inilipat ko ang turo sa lunch box, "Mine..."
ㅤ
Napaawang ang bibig niya, kalaunan ay tumawa na parang hindi siya makapaniwala.
ㅤ
Tangina! Ang dami niya laging ginagawang nakakainis pero lagi ko iyong pinapalagpas! Pero ito?! Itong para sa akin?! Hindi na nakakatuwa! Masyado na siyang pumapapel!
ㅤ
"Talaga? Eh para sa akin nga ito, eh?" she said and even shrugged her shoulders.
ㅤ
"Quit dreaming-"
ㅤ
"Oh, i-english ka na naman! Tanga! Akin nga ito! Bobo ka ba?!"
ㅤ
"Mas tanga ka-"
ㅤ
Padarang itong tumayo. "Binigay ito sa akin ni Levi! Huwag ka ngang umasa! Sa akin ito! Anong iyo?! Lahat na lang kukunin mo sa akin?!"
ㅤ
Napantig ang tenga ko sa huling narinig. Without even thinking, I slap her real hard. Sa sobrang lakas ay muntik na siyang matumba sa kinatatayuan niya. Hinawakan ako ni Hanz sa isang braso para pakalmahin pero walang epekto iyon! Kahit na alam kong may mga nanonood sa amin ay wala akong pakielam!
ㅤ
Ubos na ubos na ang pasensya ko sa kanya! Sinagad niya na!
ㅤ
"How dare you claim something that is not even yours?!" I shouted. I made sure that she can feel the anger in my voice.
ㅤ
Umayos siya ng tayo at may kinuha sa loob ng lunch bag. It is a sticky notes. Ipinakita niya ito sa mismong harap ko. 'For my baby. Eat well <3 -L' was written on it.
ㅤ
"Oh, tignan mo! Para sa akin diba?! Ako ang baby ni Levi, tanga! 'Wag ka ng umasa!"
ㅤ
I laughed sarcastically. She is unbelievable. Baby?! Sabagay mukha siyang sanggol na kinulang sa buwan!
ㅤ
"Kaya umalis ka na dito at hayaan mo akong enjoyin ang pagkain na binigay sa akin ni Le-"
ㅤ
"Oh gosh! For once, please quit being delusional! It's not good for your health, I'm telling you!"
ㅤ
"Sino ka para pagsabihan ako?!"
ㅤ
I sighed deeply. I shook my head in disbelief. It's really hard to argue with someone whose mind is very very very close!
ㅤ
"You know what..." I slowly went nearer where she is. "Dahil sa 'yo, narealize ko na... kung bobo ako, may mas bobo pa pala sa akin..."
ㅤ
I guess what I said triggered her. She gritted her teeth. Her face became so red because of madness and irritation.
ㅤ
Akmang sasampalin niya ako ng biglang isang maskuladong kamay ang pumigil sa kanya. Levi in his dark eyes and clenched jaw mediate between us.
ㅤ
Natigilan kami pareho ni Meira dahil sa gulat.
ㅤ
"I said... to stay away from her..." may diin sa bawat salita na sabi ni Levi.
ㅤ
I'm not sure the statement is for Meira but I assume it's for her since he is looking at her. Masyadong mabilis ang nangyari. Nakita ko na lang na papalayo sila habang hila hila ni Levi si Meira.
ㅤ
Bigla ako nawalan ng lakas. Kung hindi lang siguro ako inalalayan ni Hanz ay baka tuluyan akong natumba sa panghihina.
ㅤ
I was never that mad... at someone. Well, I remembered being mad at my parents too years ago... but this one is different. It is a mixture of anger, pain, disappointment, disgust, and doubt.
ㅤ
I was really really raging mad at Meira. Her craziness are on different level already! Ang kapal ng mukha nya! I know... I'm being furious about something little—which is the lunch box— but have you ever experience the feeling when someone is stealing what is yours? At iyong pakiramdam na ang kapal pa ng mukha niya para tawagin kang 'assumera' pero ang totoo ay siya naman talaga iyon?
ㅤ
Siguro ang sama ng loob ko para sa babaeng iyon ay hindi lang tungkol dito sa lunch box...
ㅤ
I really really hate her eversince. Simula nang i-record niya iyong pag-uusap namin ni Mommy tapos iparinig iyon sa buong klase. Then... my rage towards her intensifies whenever we have a group activity and they bully me... The way they made me feel so weak.
ㅤ
Mas lalong lumala pa iyon dahil sa katotohanang naging malapit sila ni Levi. When I really need Levi but he choose to be with her... Just like now...
ㅤ
Bakit... bakit si Meira iyong hinila niya? Bakit siya iyong sinamahan niya? Bakit hindi ako, kung sino pang mas naagrabyado?
ㅤ
Ako ang nililigawan niya! Para sa akin iyong lunch box na 'yon! Ako ang inagawan! Pero... bakit mas nag-aalala pa siya ngayon kay Meira...
ㅤ
"Gil, calm the fuck down!" tarantang sigaw ni Symoune.
ㅤ
Narinig na siguro nila ang nangyari kaya ngayon ay nandito sila sa tabi ko't nag-aalala.
ㅤ
Kanina pa ako nahihirapan huminga. Iyong galit ko at iritasyon na nararamdaman ko kay Meira ay hindi pa rin maalis sa sistema ko.
ㅤ
"Drink this..."
ㅤ
Kinuha ko ang inabot na tubig ni Symoune.
ㅤ
"Calm down, Gil. You are not like this. Huwag mo hayaang maghari ang galit sa iyo. Be rational in situation like this. Please... calm down..."
ㅤ
Huminga ako ng malalim. Hyacinth, that's just a lunch! You can easily buy more expensive and more delicious than that! Don't let that petty and minutiae argument lose your class and dignity! Don't stoop down that level, Hyacinth!
ㅤ
"Where she is?"
ㅤ
I rolled my eyes as soon as I heard his voice coming from somewhere. Ilang sandali pa ay nakita ko ng pumasok si Levi sa loob ng tent.
ㅤ
Tumango sa kanya si Symoune tapos ay umalis na silang lahat. Naiwan kami ni Levi sa loob.
ㅤ
He is looking at me in a slavish way. His eyes are like a claw, sharp and scary.
ㅤ
Unti unti siyang lumapit sa akin, tila tinatanya ang bawat reaksyon ko. I remained my straight face even though I have different emotions right now. Nervousness, anger, pain. Name it.
ㅤ
"Are you okay?"
ㅤ
I let out a sarcastic laugh after hearing what he said. Mas lalong dumilim ang mata niya.
ㅤ
Woah?! He is asking me if I am okay?! Pagtapos ng nangyari?! Sa tingin niya ba ganoon kadali na lang iyon para maging okay ako?! Is he out of his mind?! Epekto siguro ng pagsama lagi kay Meira!
ㅤ
"Hyacinth... I'm asking you if you are okay..." kinuha niya iyong isang upuan at inilagay sa harapan ko at umupo. "I am fucking worried..."
ㅤ
He is now blocking my view, completely dominating my world. Nasa harap ko siya, sobrang lapit na halos magdikit na ang tuhod namin.
ㅤ
I am just fidgeting my fingers and didn't answer him. Napansin niya sigurong wala sa kanya ang atensyon ko kaya kinuha niya ang kamay ko't hinawakan iyon sa marahan na parahan. He is tracing the line of my palm. And I can't do anything about it! Hindi ko man lang magawang bawiin ang kamay ko mula sa kanya! Masyado na ba akong marupok?!
ㅤ
"Hyacinth... Please talk... Tell me what's bothering you... Galit ka ba sa akin? O galit ka dahil kinuha iyong pagkain na para sa'yo? Tell me, baby. I'll make sure to do something about it."
ㅤ
Nag-iwas ako ng tingin. Biglang kong nakalimutan lahat ng bumabagabag sa akin. Tangina, Levi! Ano bang ginagawa mo sa akin?!
ㅤ
Hinawakan niya ang pisngi ko at hinarap sa kanya. Ang isang kamay niya ay nakahawak pa rin sa kamay ko.
ㅤ
"Hyacinth... What's wrong? Is it about the food? Hindi ko din alam na kukuhanin at aangkinin iyon ni Meira. I'll just cook you another food okay?"
ㅤ
Suminghap ako. "'Wag mo na akong bigyan ng pagkain gamit ang lunch box na iyon!"
ㅤ
His lips curves into a mischievous smile for a second. He immediately hide it using a poker face. Pero halata pa rin na natutuwa siya sa nakikita niya.
ㅤ
"Okay then... Ibang lunch box naman... Pero bakit muna?"
ㅤ
"Tsk. Tinatanong pa ba 'yan? Kinainan na ni Meira iyong lunch box na 'yon! I don't like that idea!"
ㅤ
"Alright, baby. Your wish is my command."
ㅤ
"And stop calling me baby!"
ㅤ
"Hmm? Bakit naman?"
ㅤ
Binaling ko sa ibang bagay ang tingin ko. Kinikilig kasi ako! I want to say that out loud but of course, even when the world is ending, I won't admit it!
ㅤ
I heard him chuckled softly so I turned my gaze at him. Mukha talaga siyang tuwang tuwa sa nagiging reaksyon ko!
ㅤ
"What's more bothering you? Don't tell me wala na?" usisa niya pa.
ㅤ
I swallowed hard. Hindi ko alam kung sasabihin ko ba ito pero... "Nakakainis ka... Bakit si Meira iyong sinamahan mo ka-kanina..." nasabi ko na. Ugh!
ㅤ
Kinuha ko ang kamay ko mula sa kanya at tinakpan ang mukha ko sa sobrang hiya! What did I just said?!
ㅤ
He let out a bark of laughter. Mukhang kanina niya pa pinipigilan ang tawa niya at ngayon ay tuluyan niya ng nailabas!
ㅤ
He held my hands again to get a clearer view of my face. Titig na titig siya sa akin kaya pilit kong iniiwas ang tingin ko. Kalaunan ay dahan dahan siyang humilig sa balikat ko. I can feel his hot breath in my collarbone as he relaxed himself in our position.
ㅤ
"Galit ako kanina, Hyacinth, sa ginawa niya kaya pinagsabihan ko siya. Also, I don't want to talk to you when I'm mad... I don't want to take it out on you..."
ㅤ
"G-Galit ka?"
ㅤ
He nodded like a baby. "Nag-effort ako na lutuin iyon sa'yo tapos sa isang iglap ay masasayang lang dahil hindi naman pala ikaw ang makakakain..."
ㅤ
Napayuko ako. "I'm sorry..."
ㅤ
"Don't apologize... It's not your fault, no one expected it coming."
ㅤ
"Still-"
ㅤ
"Hindi mo iyon kasalanan, Hyacinth. Hindi mo din naman inaasahan na ganoon ang mangyayari. It is Meira's fault for stealing what's not hers..."
ㅤ
Slowly... I lifted my hand to caressed his soft hair. Mas lalong bumigat ang paghinga niya.
ㅤ
This guy... he never really failed to amaze me... the way he thinks and the way he acts is so mature that he looks older than all of us.
ㅤ
"You look so hot and beautiful when you are jealous, Hyacinth... But I don't want to see it again. Para akong magkakasakit sa puso kapag nakikita kitang galit..."
ㅤ
Sabay kaming natawa sa sinabi niya. We stayed in his favorite position—his head in between my neck and shoulders— for minutes, savoring and enjoying every bit of moments we are creating.