"Papasok na ako. They will get this earpiece kapag nakita nila," I said. I opened the unlock door. Inabot kami ng ilang oras bago makita ang maliit na farm na 'to. There are barns and I don't know where they are. I don't see anyone here.
"Deretso ka lang. Nandito lang kami," sagot sa 'kin ni Tom. I got Tom and Rio with me. If you will ask where Nero is. Don Manuel punished him and put in a cell. Babalikan ko siya. I clenched my fist.
Tanging buwan lang ang nagbigay ng ilaw sa lugar. Pumintig ang tenga ko matapos makarinig ng kaluskos. There's someone approaching me with firearm with them. Huminto silang dalawa sa harapan ko.
Nagkasukatan kami ng tingin, "Itaas mo ang mga kamay mo," utos ng lalaking merong sigarilyo sa gitna ng mga labi niya. Gumalaw ang panga ko. I raised my both hands, "Umikot ka," dagdag niya. The other man touched my body. Kinuha niya ang dalawang baril na nasa beywang ko.
Hindi nakaiwas ang earpiece ko at isang kutsilyo ko. Pagkatapos nilang kunin lahat ng gamit ay pinasunod nila ako sa kanila.
"Sumunod ka," aniya. I walked with them. I wandered my eyes, natigilan ako nang makatapak sa basang bahagi ng daan. I pulled up my feet. Napatakip ako ng ilong sa naamoy. F*ck! Ihi ata 'to. I wanna puke.
"Bilisan mo!"
Bumalik ako sa sarili at ipinagsawalang bahala ang naapakan ko. We walked until the last barn. I saw a small fire in between us. Israel at the other side. We looked at each other. Tumango siya sa 'kin at nakataas ang ilang papel na nasa kamay niya. He smirked and spit out his gum.
"Nasaan si Pri?" tanong ko sa kaniya. Lumingon siya sa kaniyang likuran. Lumabas ang dalawang kasamahan niya habang hawak ang si Pri ng mahigpit. Nakatikom ang bibig niya dahil sa busal at hindi makakita dahil sa piring sa kaniyang mga mata. She's trying to take their hands off from her, "Take off the cloth in her mouth and eyes. I'll sign the papers," sabi ko.
"Hmmmppp! Hmmppp!" she's trying to tell me something. I wanna get her and hide her from behind so I could keep her safe, pero hindi puwedi hangga't hindi ko napi-permahan ang papeles.
"Sige, tanggalin niyo," anito.
The first time our eyes met, I saw how scared she is. Napayukom ang kamao ko. Umiling siya sa 'kin, nangilid ang mga luha niya.
"No, Pri. Don't cry, it's f-fine," nabasag ang boses ko. She looked helpless, I worried how this will affect her, "I lived more than 20 years without this company in me," I added. An aches started inside my stomach. Dumaan ang kirot sa puso ko.
I can't sacrifice her because of the company I don't know how to operate.
"He wanted me to give the company in him," I said, crying. Crying in front of Don Manuel isn't in my vocabulary. I lived my whole life without crying.
He patted my shoulder, "He wanted you to choose over company or your loved one, Cholo." He sighed heavily. Lalong sumikip ang dibdib ko, "What will you choose? The present or the past that came back to the present?" he asked.
"But that is your dad's company, Cholo!" she shouted. Her tears fell, how I wish I could wipe that off.
"You said, I am selfish, right? Yes I am!" I answered her, "I will always choose you no matter what." Napahikbi siya. Binigyan ko siya ng isang tipid na ngiti. Sobrang bilis ng iling niya.
"Tama na ang drama, baka maiyak kami sa inyo," sagot ni Israel. I wiped my tears. They all bark into laughter. It's fine. I sniffed. Huminga ako ng malalim.
"After this, we are all done, Israel. No touching, I won't disturbed your life and you will too," matigas kong sambit. Kahit na alam kong malabo itong mangyari sa kagaya niyang kriminal.
Nagkibit-balikat lang siya.
"You f*ck my life first! I wanna end this f*cking happening! Family is not important to you at all!" I exclaimed. My veins are popping hard. I wanna punch his face again and again until blood drip in his body.
"Stop yelling at me, Delavin. I am not your younger brother to tell," sagot niya. He blow the smoke from his mouth. Kinuha ng lalaking katabi ko ang papel na nasa kamay niya.
Pri's eyes are pleading not to do it. Buo na ang loob ko. I will do this for her. Umiling ulit siya.
"Don't cry," I mouthed. Her lips are tremble, kitang-kita ko mula rito.
The man handed it to me. I am not looking at him when I get it, napadaing na lang ako sa hapdi ng gamitan niya ako ng kutsilyo sa braso. Napasinghap ako. Napatalikod naman si Pri at hindi kayang makita ang sugat ko.
"Sign using your blood, Delavin," he said, commanding. Hinayaan kong tumulo ang dugo mula sa braso. My face hardened. Ang hindi ko gusto ay 'yong inuunahan ako.
I dropped my thumb in my bloody wound. I started putting my stamp on it.
"Bitawan niyo na siya," sabi ko. I'm afraid that they won't follow what we talked about.
"Taposin mo muna 'yan," sagot niya sa 'kin. Umayos siya ng tayo at ngumisi. Doon na ako ginapangan ng kaba. Nagmatyag ako sa paligid.
I saw someone is hiding from the dark. Unti-unti silang naglalakad papalapit.
"I am almost done!" sigaw ko. Itinaas ko ang dalawa kong kamay, "Paano ko masisigurado na hahayaan niyo kaming umalis pagkatapos nito?" tanong ko sa kaniya.
Nawala ang ngiti niya. He glanced at them, "Sige pakawalan na 'yan," aniya. They are not too many pero meron silang armas lahat.
Guminhawa naman ang pakiramdam ko ng makitang tumakbo siya patungo sa 'kin.
"Cholo!" sigaw niya. I opened my other arm to receive her. Inaakap niya kaagad ako, "Cholo, please...umalis na tayo dito," bulong niya. She's trembling with fear.
I caressed her hair softly, "Okay ka lang ba? May ginawa ba silang masama sa 'yo? Tell me," I said, asking worriedly. She's just crying hard and couldn't say something. I kissed her head.
"SIGN THE PAPER!" sigaw ni Israel. Napahigpit naman ang yakap ni Pri sa 'kin. I hugged her more.
"It's okay. I'm here," I whispered.
After signing the paper, itinaas ko ito sa hangin.
"Siguraduhin mong susunod ka sa usapan. Malaking halaga ang nakataya dito kapalit ng kapayapaan namin, Cortez," may diin kong sambit.
Malakas siyang tumawa, "Alam mo ang patakaran sa ganitong aspeto ng buhay, Delavin. Kung tatraydorin mo ako, babalikan pa rin kita," sagot niya. Itinaas niya ang baril at pinaputok ko. I glared at him and nodding my head.
"Eto na," matigas kong sabi, "Uuwi kaming tahimik at aakuin niyo ang kompanya." Kinuha ito ng lalaki mula sa tabi ko. Israel nodded his head.
Mahigpit kong niyakap si Pri, "Pri, deretsuhin mo ang daan na 'yan. Tumakbo ka hangga't kaya mo," bulong ko sa kaniya. Hinalikan ko ang noo ko.
"H-How about you?" she asked, trembling.
"I'm fine,"
"No," she mumbled. Hinubad ko ang mga braso niya sa katawan ko. Ayaw niya pa sanang kunin ko ito pero kailangan niya nang umalis.
"Go," sabi ko sa kaniya. I turned my eyes at them, "Ibalik niyo sa 'kin ang baril ko," sabi ko sa kanila.
"Hindi mo na makukuha ang baril mo, Delavin. We already own this," sabi ni Israel. Nagsilbing sunod-sunuran ang mga alalay niya sa kaniya.
"So, we're going without nothing? Great!" hindi ako makapaniwala. Israel is now checking each papers, "Aalis na ako!"
I stepped back looking at them. Mukhang wala naman silang balak pa. I turned my back and started walking away.
Umalingawngaw ang putok sa lugar. Napaluhod matapos maramdaman ang pagkirot ng tagiliran ko. The bullet is from my back at lumabas sa harapan ko. Umagos ang dugo mula dito.
"Where do you think you're going?" the voice from my back asked. I held my stomach. My face crumpled in pain. I pushed the hidden button from my sleeve. Napangiwi ako.
Isang hampas sa ulo ang nagpatihaya sa 'kin. Imbes na hawakan ang tama ko ay napunta sa ulo. I groaned in pain.
"F*ck! Wala ka talagang kwentang kausap!" sigaw ko. Tumama ang paa niya sa tiyan ko. Napaubo ako dahil sa sobrang lakas. Hindi ko maaninag ang mukha niya. Nanlalabo na ang paningin ko dahil sa tama sa tagiliran.
He laughed, "Sa tingin ko sapat ang walang kuwentang kompanya na 'to para pakawalan kayo?!" malakas niyang tanong. Hindi ko magawang bumangon. Nawawala na ang lakas ko, "Kung hindi ka nga lang bobo!"
Naramdaman ko ang pagtaas ng katawan ko. Pinapatayo nila ako kahit hindi ko kaya. Ang lakas ng tama ko.
Narinig ko ang pagkasa ng isang pamilyar na baril, "Try nga natin ang baril mo, tingnan natin kung mamamatay ka dito," aniya. He pointed it in my leg. Wala na akong maramdamang takot. I am happy that Pri is now safe.
I smiled sweetly while my eyes are close.
"P*tang*na, ngumingiti pa ang gag*! Hanapin niyo ang girlfriend niya, hindi pa nakakalayo 'yon," utos niya sa mga kasamahan niya. Hindi na ako mag-aalala sa kaniyang. She's safe with them. He pointed the gun in my shot. Sa sobrang diin niya ay napaangat ang ulo ko.
"Ahhhh! Arggghh!" I groaned.
Lumapit ang mukha niya sa 'kin. His eyes that looked like a demon. He pulled my hair tightly, "Masakit? Masakit?" paulit-ulit niyang tanong at tinulak ang baril patungo sa 'kin.
Napatalon ako sa sobrang sakit. Naluluha ang mga mata ko, "F*ck! F*ck!" sigaw ko.
Humigpit ang hawak nila sa 'kin. I tried to pull off my hand pero wala akong lakas para labanan sila. Naduwal ako sa pagtama ng panibagong suntok sa tiyan ko.
Tumulo ang dugo mula sa bibig ko.
"Ahh! Bitawan niyo ako! Bitawan niyo ako!" hinila ko ang kamay ko paalis sa mga bisig nila. I tried so hard.
"Hawakan niyo 'yan ng mabuti. Tuturuan natin ng leksyon kapag dumating na ang girlfriend niya," sabi ni Felipe. Napalingon ako sa likuran pero may pumalo sa ulo ko. Napaluhod ako pero agad ding pinatayo.
"Binigay ko na ang gusto mo, Felipe! Ano ba ang kulang?!" buong lakas kong sigaw. I spit the blood I tasted inside my lips. I can feel the wound and blood streaming from my head.
He pointed the gun in my jaw. He gritted his teeth. Nanlalaki ang mga mata niya, "Shut up, Delavin. Kung 'di maaabutan ka ng girlfriend mo na." Tumalikod siya at parang pinipigilan ang sariling hilahin ang gatilyo. Napaismid ako.
"Nasaan na sila?! Bakit wala pa?" tanong niya sa tatlong taong nakatayo sa likuran niya. Napangisi ako. I hope they will succeed.
Huminga ako ng malalim saka pumikit. Umiikot na ang mundo ako.
"Humingi ka ng tulong sa mga pulis. We have Nero to witness, makukulong siya."
Pri's POV
"Tulungan niyo siya, tulungan niyo si Cholo, pakiusap!" sabi ko sa kanila. I am here inside the patrol car. Nakatago sa kakahoyan. When I saw Rio and Tom nakaramdam ako ng kaligtasan pero gano'n lang din ang takot ko para kay Cholo na hanggang ngayon ay hindi pa nakakalabas.
"Move, Move! Pinindot na niya ang button," sabi ng isang pulis. Napaangat ako ng tingin. Akma akong bababa sa kotse ng pigilan ako ni Tom gamit ang kamay niyang nakaharang sa pintuan.
"'Wag kang dumagdag pa sa ililigtas," matigas niyang sambit. Napabalik ako sa upuan. Natahimik ako. All I heard was their feet in the ground, "Tinulungan namin siya dahil naaawa kami sa kalagayan niya dahil sa 'yo."
I looked down while wiping my tears.
Rio glanced at me. He's in the driver's seat. Kailangan na daw naming umalis kapag nagkaproblema.
"Tama si Tom. Kung iisipin kung hindi mo siya unang ginulo, hindi hahantong sa ganito ang lahat," sabat niya.
I held my chest. Napalakas ang paghikbi ko.
"Ikaw pa ang may ganang mang-iwan," dagdag pa niya. Biglang bumalik sa akin ang alaalang noong una naming pagkikita. How I approached him and he ignored me. Ilang ulit ko siyang kinulit. Sumakit ng husto ang dibdib ko. Natamaan ako sa mga sinabi nila.
Ngayon, niligtas niya ako kapalit ng kompanyang pag-aari ng pamilya niya at ang sarili niya.