{Unicode}
ဝေးခဲ့ရတယ် တစ်နှစ်နီးပါး အဆက်အသွယ်မရှိစာလေးတစ်စောင်နဲ့တောင်ဆက်သွယ်လို့မရခဲ့ဘဲ အဆက်အသွယ်ပြတ်ခဲ့ရတယ် စဉ်းစားကြည့်စမ်း အခုပြန်တွေ့ကြပြီဆိုတော့ ဘယ်လောက်တောင်အလွမ်းသယ်ကြမလဲ
ညနေစောင်းပန်းခြံထဲမှာမတ်တပ်ရပ်ပြီး ပန်းတွေကိုငေးမောနေတဲ့Taeကိုနောက်ကျောကနေ ခါးလေးကိုတင်းတင်းကျပ်ကျပ်ဖက်လိုက်ပြီးမေးလေးကို ပခုံးပေါ်တင်ထားကာမျက်စိလေးကိုပါမှိတ်ထားလိုက်တယ်
ခါးပေါ်မှာဖက်ထားတဲ့Jeonရဲ့လက်တွေကို သူ့ရဲ့လက်ချောင်းသွယ်သွယ်လေးတွေနဲ့ပြန်ပွတ်ပေးလိုက်တယ်
ခါးလေးကိုဖက်ထားရင်းနဲ့ဘဲစကားတွေစပြောဖြစ်တယ်
"အစ်ကို အများကြီးလွမ်းနေခဲ့ရတာသိလား အစ်ကို့အကြောင်းစုံစမ်းဖို့ korea မှာလူလွှတ်ထားခဲ့တာ"
"ဟုတ်လား မင်းကလူဆိုးလေးဘဲ ပိုက်ဆံရှိတယ်ဆိုပြီးလုပ်ချင်ရာလုပ်နေတာလား "
"အင်း italyမှာနေခဲ့ရတဲ့၈လကျော်လုံးလုံး အစ်ကို့ကို
သတိမရတဲ့နေ့ဆိုတာမရှိခဲ့ဘူး"
"ဆက်သွယ်ပါလား အရူးလေးရဲ့ ဒီမှာတော့မင်းဘယ်သွားလဲတောင်မသိရတော့ စဉ်းစားကြည့်စမ်း ကိုယ့်မှာအရူးတစ်ပိုင်းဘဲ"
"အင်း တောင်းပန်ပါတယ် နောက်တစ်ခါအခုလိုထွက်မသွားတော့ဘူးနော်"
"အွန်း ကိုကောဘဲ ကိုယ့်ကလေးလေးနားမှာဘဲအမြဲရှိနေပေးတော့မယ် ကျန်တာဂရုမစိုက်ဘူး ပြောချငိတဲ့သူပြော"
ဖက်ထားတဲ့လက်အစုံကို အစ်ကို့ရဲ့ခါးကြားထဲမှထုတ်လိုက်ရင်း မျက်နှာချင်းဆိုင်လိုက်တယ်
"အစ်ကို"
လတွေအကြာကြီးကြာပြီးမှပြန်တွေ့ရတော့ ရှက်နေတဲ့အစ်ကိုကသူ့မျက်နှာကိုမကြည့်
"ကျွန်တော့်ကိုကြည့် သေချာကြည်"
မျက်ဝန်းချင်းနှစ်ခု အကြည့်ချင်းဆုံပြီးမှJeonက
"အချစ်ဆုံး "
"ဟင်"
"အချစ်ဆုံးလို့ "
"ဘာတွေပြောနေတာလဲဟင်"
"ခေါ်နေတာလေ ပြန်ထူးလေ အချစ်ဆုံးရဲ့"
Jeonရဲ့ပြောစကားကိုသဘောကျစွာနဲ့တစ်ခစ်ခစ်ရီလိုက်ရင်း
"ပြောပါဗျ"
"အချစ်ဆုံးကကော ကျွန်တော့်ကိုဘယ်လိုပြန်ခေါ်မှာလဲ"
Jeonရဲ့ပါးနှစ်ဖက်ကိုအုပ်မိုးကိုင်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းထော်ထော်လေးကိုဖိကပ်နမ်းလိုက်ရင်း
"မောင်"
မျက်နှာရဲရဲလေးနဲ့ မောင်လို့ခေါ်လာတဲ့ကောင်လေးက
ကျွန်တော့်အမြင်အာရုံထဲမှာ ရဲရဲလေးနဲ့လှနေလိုက်တာဗျာ
"ပြန်ခေါ်ပါအုန်း "
"မခေါ်ချင်ပါဘူး"
"ခေါ်ပါ အချစ်ဆုံးရဲ့"
"မောင် "
ခေါ်ပြီးတော့အိမ်ထဲပြေးဝင်သွားပါလေရဲ့
ကြည့်ပါအုန်း ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာ ဒီချစ်စရာလေးကိုဘယ်သူကမချစ်ဘဲနေနိုင်မှာလဲဗျာ
ပြေးဝင်သွားတဲ့အချစ်ဆုံးနောက်ကိုလိုက်လိုက်ရင်း
ဆွဲဖက်လိုက်တော့ ရင်ခွင်ထဲကို ငှက်မွှေးလေးလို ပေါ့ပေါ့ပါးပါးနဲ့ ပါလာတဲ့ Tae
"ဖက်ထားချင်တယ် ငြိမ်ငြိမ်လေးနေ မဟုတ်ရင် ရိုက်မှာနော်"
"မောင်နော် အခုတော့ရိုက်တော့မယ်ပေါ့"
ရင်ခွင်ထဲကဖြူဖြူနုနုလေးက နှုတ်ခမ်းလေးထော်ပြီး
ရန်တွေ့လာလေရဲ့
"စတာပါဗျာ မောင့်ရဲ့အသည်းအသက်လေးကိုရိုက်ရက်ပါ့မလား"
အချစ်ဆုံးကကျွန်တော့်ထက်အသက်ကြီးပေမဲ့ အရမ်း
ကလေးဆန်သည် ကလေးဆန်ပေမဲ့ ကျွန်တော့်ကိုဆို
အမြဲကာကွယ်ပေးတယ်
ကလေးလေးလိုလည်းချစ်ဖို့ကောင်းသလို တစ်ခါတစ်လေရင့်ကျက်သွားတဲ့လူကြီးပုံစံဖြစ်ဖြစ်သွားလို့ ကျွန်တော့်မှာကြောက်ရလေသည်
ကျွန်တော့်ကိုဆိုလာလာချွဲပြီးဆိုးတက်သေးတာ
ဒါပေမဲ့ လမ်းမှန်ရောက်အောင်အမြဲဆုံးမပေးတာလည်းကျွန်တော့်ရဲ့ အချစ်ဆုံးလေးပေါ့ဗျာ
ဒီအချစ်ဆုံးလေးကိုမှမချစ်ရရင် ဘယ်သူ့ကိုသွားချစ်ရတော့မလဲဗျာ?
_____________________________________
ပျော်ရွှင်နေရရင် အချိန်တွေကကုန်မြန်တယ်ဆိုတာတကယ်မှန်တာဘဲ
အခုဆိုညတောင်ရောက်လာပြီ ဆောင်းရာသီဖြစ်တာကြောင့်တစ်ချက်တစ်ချက် စံအိမ်ကြီးထဲကိုဝင်လိုက်ထွက်လိုက်တိုက်ခက်နေတဲ့ လေပြေတွေက လူကိုချမ်းစိမ့်စိမ့်ဖြစ်စေသည်
ဧည့်ခန်းထဲကsofaပေါ်မှာမှာစကားပြောနေကြရင်း
"မောင် အေးတယ်နော် မောင်ကောမချမ်းဘူးလား"
"အင်း ခဏ မောင်ပြန်လာခဲ့မယ်"
ဧည့်ခန်းထဲမှာရှိတဲ့မီးလင်းဖိုကိုလောင်စာထည့်လိုက်ရင်းအပူကိုထုတ်စေခဲ့တယ် မီးလင်းဖိုကြောင့်နွေးသလိုလိုရှိလာတယ်
Jeonကအခန်းထဲကနေ သိုးမွှေးစောင်စောင်အကြီးကြီးကိုထုတ်ယူလာရင်း သူ့ကိုယ်သူအရင်ခြုံလိုက်ကာ
မီးလင်းဖိုရှေ့ထိုင်ချလိုက်တယ်
Sofaပေါ်မှာထိုင်နေတဲ့Taeကိုလှည့်ကြည့်လိုက်ပြီး
"လာလေ ချစ်ဆုံး မောင့်ဆီလာ"
စောင်ခြုံထားတဲ့မောင်ရဲ့ရင်ခွင်ထဲကိုတိုးဝင်လိုက်ပြီးမောင့်ပေါင်ပေါ်ထိုင်လိုက်တော့မောင်ကခါးလေးကိုလာဖက်တယ်
"နွေးလား"
"အွန်း အရမ်းနွေးတယ်"
Taeရဲ့နားရွက်လေးကို အာငွေ့ပေးလိုက်တော့ လေပူပူတွေကြောင့် ယားလို့ထင်ပါရဲ့ ရင်ခွင်ထဲက အချစ်ဆုံးကလှုပ်စိလှုပ်စိလုပ်လာပါလေရဲ့
"ကိုက်လိုက်ရမလား "
"နာမှာပေါ့ မောင်ကလည်း မောင်အကျင့်ပုတ်ကြီး"
Jeonကနားရွက်လေးကိုနမ်းလိုက်ရင်း
"စတာပါ ချစ်ဆုံးရဲ့ "
ရင်ခွင်ထဲကခန္ဓာကိုယ်ပိစိလေးကနွေးလိုက်တာ
ခါးလေးကိုတင်းတင်းကျပ်ကျပ်သာဖက်ထားလိုက်တော့တယ်
တော်တော်ကြာတဲ့အထိဘာစကားမှမပြောဘဲ နှစ်ဦးသားငြိမ်ငြိမ်လေးနေနေရင်း
လည်ပင်းဖြူဖြူလေးကိုကို လာကိုက်ပြီးစုပ်နေတဲ့Jeonကြောင့်ငြီးသံသဲ့သဲ့လေးထွက်သွားသလို ရင်ခုန်သံတွေကလည်း တစ်ဆတစ်ဆပိုလို့ခုန်လာသည်
အသားနုနုလေးကိုအကြာကြီးစုပ်ထားမိတော့ လည်ပင်းမှာခရမ်းရောင်လိုလိုအညိုရောင်လိုလိုအကွက်လေးပေါ်လာတယ်
"ချစ်ဆုံး ကိုယ့်ဘက်လှည့်ပါအုန်း "
ပခုံးလေးကိုကိုင်ပြီးJeonဘက်ကိုမျက်နှာမူစေလိုက်တယ်
"လှတယ်"
"သူများကိုအရာထင်အောင်လုပ်ပြီး လှတယ်တဲ့"
မျက်စောင်းလှလှလေးထိုးလိုက်တဲ့အချစ်ကသိပ်ကိုလှလွန်းတယ်
ရင်ခွင်ထဲကနေအသံတိုးတိုလေးနဲ့ခေါင်းလေးငုံ့ပြီး
"ထယ့်ကိုသိမ်းပိုက်ချင်လား မောင်"
ရုတ်တရက်အချစ်ရဆုံးသူက စပြောလာတာကြောင့်
Jeonရဲ့သွေးတွေမီးနဲ့အပူပေးသလို ပွက်ပွက်ဆူလာရတယ်
"အိမ်မက်မဟုတ်ပါဘူးနော် ပြန်ပြောပါအုန်း မောင်သိပ်မကြားလိုက်လို့ "
မျက်နှာကြီးပြုံးပြီးစနေတဲ့Jeonကြောင့် အစထဲကရှက်နေတဲ့Taeရဲ့မျက်နှာဟာ ပိုပြီးတောင်ရဲလာပါသေးတယ်
"မောင်နော်"
လက်သီးဆုပ်လေးတွေနဲ့ရင်ဘတ်ကိုလာလာထုပြီး
ရင်ခွင်ထဲကိုမျက်နှာလေးအပ်ကာ ပုန်းနေလေရဲ့
"စောစောကမောင်ကြားလိုက်တာတကယ်လား
အချစ်ဆုံးခွင့်ပြုမှပါ မောင်ကအတင်းမတောင်းဆိုဘူး"
ထိတွေ့ချင်တာပေါ့ဗျာ ကိုယ့်အချစ်ရဆုံးသူရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်လေးကို ဒါပေမဲ့အများကြီးတန်ဖိုးထားပြီးမြတ်နိုးရတာကြောင့် ဘယ်အရာကိုမဆို အချစ်ရဆုံးရဲ့ဆုံးဖြတ်ချက်သာဦးစားပေး နံပါတ်တစ်
"အွန်း "
"အွန်းဆိုတာကဘာလဲ ချစ်ဆုံး"
"ခွင့်ပြုတယ်လို့ မောင်ရဲ့"
ပြောပြီးပြီးချင်းJeonရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးကိုမျက်လုံးလေးမှိတ်ပြီးအရင်ဆုံးစနမ်းလိုက်တဲ့Tae နမ်းနေရင်း
အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကိုလာလာကိုက်တဲ့အချစ်ရဆုံးဟာလူကိုသိပ်ဆွသည်
မီးလင်းဖိုရှေ့မှာဘဲခြုံထားတဲ့စောင်ကိုခင်းလိုက်ရင်း
Taeကိုစောင်ခင်းထားတဲ့ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့လှဲချစေလိုက်တယ် စောင်အနီလေးပေါ်မှာဆံပင်ဖွာဖွာလေးနဲ့လှဲနေတဲ့အချစ်ဆုံးကမျက်ဝန်းစိုစိုတွေနဲ့လာကြည့်တာကြောင့် ဒီလူဟာ လေပေါ်မြှောက်တက်သွားသလိုခံစားလိုက်ရတယ်
ဒီခရီးကိုအနမ်းတွေနဲ့ဘဲစတင်လိုက်ရင်း အချစ်ရဆုံးရဲ့ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးကို အနမ်းတွေပေးနေမိတယ်
အကျီနဲ့ဆိုရင်တောင်ခါးသွယ်သွယ်လေးရှိတာကသိသာလွန်းတာ အခုအချစ်ရဆုံးရဲ့ခန္ဓာကိုယ်မှာအကျီတွေမရှိတော့ ခါးသွယ်သွယ်လေးဟာ ပိုလိုတောင်ထင်းနေလေရဲ့
"မောင်တော့ရူးတော့မှာဘဲ"
Jeonပြောလာတာကိုသဘောကျကာတစ်ခစ်ခစ်နဲ့ရယ်နေတဲ့Tae Hyung
ပိုင်ဆိုင်ကြောင်း အမှတ်အရာတွေပေးပြီးတဲ့နောက်မှာတော့Jeon တစ်ယောက်Taeရဲ့လက်နှစ်ဖက်ကိုအုပ်မိုးကိုင်လိုက်ပြီး
"မောင့်ရဲ့အချစ်တွေကိုလက်ခံပေးပါ"
တောင်းဆိုလာတဲ့မောင့်စကားတွေကိုခေါင်းတစ်ချက်ငြိမ့်ပြလိုက်တယ်
ခန္ဓာကိုယ်ထဲတိုးဝင်လာတဲ့နာကျင်မှုကမောင့်ရဲ့အချစ်တွေသာဖြစ်တယ်
ခပ်သွက်သွက်လှုပ်ရှားလိုက်တော့နာလို့ထင်ပါရဲ့
ငြီးသံလေးတွေထွက်လာတယ်
စံအိမ်ကြီးထဲအချစ်ရဆုံးသူရဲ့ငြီးသံလေးတွေကပိုပြီးပြည့်စုံစေတယ်
အချစ်တွေကိုအချစ်ရဆုံးရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ထဲထုတ်လွှတ်လိုက်တယ်Jeonက Taeရဲ့ရင်ဘတ်ပေါ်ကိုမှီချကာ မျက်နှာကိုကပ်လိုက်ရင်းနှစ်ဦးစလုံးအသက်ရှုသံတွေဟာမြန်နေခဲ့တယ်
Jeonရဲ့နဖူးမှာထွက်နေတဲ့ချွေးစလေးတွေကိုသုတ်ပေးလိုက်ရင်း
"ပင်ပန်းသွားပြီလား မောင်"
ဆောင်းဦးရဲ့ည နှင်းတွေကျနေတဲ့ညမှာဘဲ
မောင်ပေးတဲ့အချစ်တွေကိုကျေကျေနပ်နပ်ကြီးခံယူခဲ့တယ်သိပ်ချစ်တယ် ...
_____________________________________
#🥺
{Zawgyi}
ေဝးခဲ့ရတယ္ တစ္ႏွစ္နီးပါး အဆက္အသြယ္မရွိစာေလးတစ္ေစာင္နဲ႔ေတာင္ဆက္သြယ္လို႔မရခဲ့ဘဲ အဆက္အသြယ္ျပတ္ခဲ့ရတယ္ စဥ္းစားၾကည့္စမ္း အခုျပန္ေတြ႕ၾကၿပီဆိုေတာ့ ဘယ္ေလာက္ေတာင္အလြမ္းသယ္ၾကမလဲ
ညေနေစာင္းပန္းၿခံထဲမွာမတ္တပ္ရပ္ၿပီး ပန္းေတြကိုေငးေမာေနတဲ့Taeကိုေနာက္ေက်ာကေန ခါးေလးကိုတင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ဖက္လိုက္ၿပီးေမးေလးကို ပခုံးေပၚတင္ထားကာမ်က္စိေလးကိုပါမွိတ္ထားလိုက္တယ္
ခါးေပၚမွာဖက္ထားတဲ့Jeonရဲ႕လက္ေတြကို သူ႔ရဲ႕လက္ေခ်ာင္းသြယ္သြယ္ေလးေတြနဲ႔ျပန္ပြတ္ေပးလိုက္တယ္
ခါးေလးကိုဖက္ထားရင္းနဲ႔ဘဲစကားေတြစေျပာျဖစ္တယ္
"အစ္ကို အမ်ားႀကီးလြမ္းေနခဲ့ရတာသိလား အစ္ကို႔အေၾကာင္းစုံစမ္းဖို႔ korea မွာလူလႊတ္ထားခဲ့တာ"
"ဟုတ္လား မင္းကလူဆိုးေလးဘဲ ပိုက္ဆံရွိတယ္ဆိုၿပီးလုပ္ခ်င္ရာလုပ္ေနတာလား "
"အင္း italyမွာေနခဲ့ရတဲ့၈လေက်ာ္လုံးလုံး အစ္ကို႔ကိုသတိမရတဲ့ေန႔ဆိုတာမရွိခဲ့ဘူး"
"ဆက္သြယ္ပါလား အ႐ူးေလးရဲ႕ ဒီမွာေတာ့မင္းဘယ္သြားလဲေတာင္မသိရေတာ့ စဥ္းစားၾကည့္စမ္း ကိုယ့္မွာအ႐ူးတစ္ပိုင္းဘဲ"
"အင္း ေတာင္းပန္ပါတယ္ ေနာက္တစ္ခါအခုလိုထြက္မသြားေတာ့ဘူးေနာ္"
"အြန္း ကိုေကာဘဲ ကိုယ့္ကေလးေလးနားမွာဘဲအၿမဲရွိေနေပးေတာ့မယ္ က်န္တာဂ႐ုမစိုက္ဘူး ေျပာခ်ငိတဲ့သူေျပာ"
ဖက္ထားတဲ့လက္အစုံကို အစ္ကို႔ရဲ႕ခါးၾကားထဲမွထုတ္လိုက္ရင္း မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လိုက္တယ္
"အစ္ကို"
လေတြအၾကာႀကီးၾကာၿပီးမွျပန္ေတြ႕ရေတာ့ ရွက္ေနတဲ့အစ္ကိုကသူ႔မ်က္ႏွာကိုမၾကည့္
"ကြၽန္ေတာ့္ကိုၾကည့္ ေသခ်ာၾကည္"
မ်က္ဝန္းခ်င္းႏွစ္ခု အၾကည့္ခ်င္းဆုံၿပီးမွJeonက
"အခ်စ္ဆုံး "
"ဟင္"
"အခ်စ္ဆုံးလို႔ "
"ဘာေတြေျပာေနတာလဲဟင္"
"ေခၚေနတာေလ ျပန္ထူးေလ အခ်စ္ဆုံးရဲ႕"
Jeonရဲ႕ေျပာစကားကိုသေဘာက်စြာနဲ႔တစ္ခစ္ခစ္ရီလိုက္ရင္း
"ေျပာပါဗ်"
"အခ်စ္ဆုံးကေကာ ကြၽန္ေတာ့္ကိုဘယ္လိုျပန္ေခၚမွာလဲ"
Jeonရဲ႕ပါးႏွစ္ဖက္ကိုအုပ္မိုးကိုင္လိုက္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေထာ္ေထာ္ေလးကိုဖိကပ္နမ္းလိုက္ရင္း
"ေမာင္"
မ်က္ႏွာရဲရဲေလးနဲ႔ ေမာင္လို႔ေခၚလာတဲ့ေကာင္ေလးက
ကြၽန္ေတာ့္အျမင္အာ႐ုံထဲမွာ ရဲရဲေလးနဲ႔လွေနလိုက္တာဗ်ာ
"ျပန္ေခၚပါအုန္း "
"မေခၚခ်င္ပါဘူး"
"ေခၚပါ အခ်စ္ဆုံးရဲ႕"
"ေမာင္ "
ေခၚၿပီးေတာ့အိမ္ထဲေျပးဝင္သြားပါေလရဲ႕
ၾကည့္ပါအုန္း ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ ဒီခ်စ္စရာေလးကိုဘယ္သူကမခ်စ္ဘဲေနႏိုင္မွာလဲဗ်ာ
ေျပးဝင္သြားတဲ့အခ်စ္ဆုံးေနာက္ကိုလိုက္လိုက္ရင္း
ဆြဲဖက္လိုက္ေတာ့ ရင္ခြင္ထဲကို ငွက္ေမႊးေလးလို ေပါ့ေပါ့ပါးပါးနဲ႔ ပါလာတဲ့ Tae
"ဖက္ထားခ်င္တယ္ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးေန မဟုတ္ရင္ ႐ိုက္မွာေနာ္"
"ေမာင္ေနာ္ အခုေတာ့႐ိုက္ေတာ့မယ္ေပါ့"
ရင္ခြင္ထဲကျဖဴျဖဴႏုႏုေလးက ႏႈတ္ခမ္းေလးေထာ္ၿပီးရန္ေတြ႕လာေလရဲ႕
"စတာပါဗ်ာ ေမာင့္ရဲ႕အသည္းအသက္ေလးကို႐ိုက္ရက္ပါ့မလား"
အခ်စ္ဆုံးကကြၽန္ေတာ့္ထက္အသက္ႀကီးေပမဲ့ အရမ္းကေလးဆန္သည္ ကေလးဆန္ေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ကိုဆိုအၿမဲကာကြယ္ေပးတယ္
ကေလးေလးလိုလည္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းသလို တစ္ခါတစ္ေလရင့္က်က္သြားတဲ့လူႀကီးပုံစံျဖစ္ျဖစ္သြားလို႔ ကြၽန္ေတာ့္မွာေၾကာက္ရေလသည္
ကြၽန္ေတာ့္ကိုဆိုလာလာခြၽဲၿပီးဆိုးတက္ေသးတာဒါေပမဲ့ လမ္းမွန္ေရာက္ေအာင္အၿမဲဆုံးမေပးတာလည္းကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ အခ်စ္ဆုံးေလးေပါ့ဗ်ာ
ဒီအခ်စ္ဆုံးေလးကိုမွမခ်စ္ရရင္ ဘယ္သူ႔ကိုသြားခ်စ္ရေတာ့မလဲဗ်ာ?
_____________________________________
ေပ်ာ္႐ႊင္ေနရရင္ အခ်ိန္ေတြကကုန္ျမန္တယ္ဆိုတာတကယ္မွန္တာဘဲ
အခုဆိုညေတာင္ေရာက္လာၿပီ ေဆာင္းရာသီျဖစ္တာေၾကာင့္တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ စံအိမ္ႀကီးထဲကိုဝင္လိုက္ထြက္လိုက္တိုက္ခက္ေနတဲ့ ေလေျပေတြက လူကိုခ်မ္းစိမ့္စိမ့္ျဖစ္ေစသည္
ဧည့္ခန္းထဲကsofaေပၚမွာမွာစကားေျပာေနၾကရင္း
"ေမာင္ ေအးတယ္ေနာ္ ေမာင္ေကာမခ်မ္းဘူးလား"
"အင္း ခဏ ေမာင္ျပန္လာခဲ့မယ္"
ဧည့္ခန္းထဲမွာရွိတဲ့မီးလင္းဖိုကိုေလာင္စာထည့္လိုက္ရင္းအပူကိုထုတ္ေစခဲ့တယ္ မီးလင္းဖိုေၾကာင့္ေႏြးသလိုလိုရွိလာတယ္
Jeonကအခန္းထဲကေန သိုးေမႊးေစာင္ေစာင္အႀကီးႀကီးကိုထုတ္ယူလာရင္း သူ႔ကိုယ္သူအရင္ၿခဳံလိုက္ကာ
မီးလင္းဖိုေရွ႕ထိုင္ခ်လိုက္တယ္
Sofaေပၚမွာထိုင္ေနတဲ့Taeကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္ၿပီး
"လာေလ ခ်စ္ဆုံး ေမာင့္ဆီလာ"
ေစာင္ၿခဳံထားတဲ့ေမာင္ရဲ႕ရင္ခြင္ထဲကိုတိုးဝင္လိုက္ၿပီးေမာင့္ေပါင္ေပၚထိုင္လိုက္ေတာ့ေမာင္ကခါးေလးကိုလာဖက္တယ္
"ေႏြးလား"
"အြန္း အရမ္းေႏြးတယ္"
Taeရဲ႕နား႐ြက္ေလးကို အာေငြ႕ေပးလိုက္ေတာ့ ေလပူပူေတြေၾကာင့္ ယားလို႔ထင္ပါရဲ႕ ရင္ခြင္ထဲက အခ်စ္ဆုံးကလႈပ္စိလႈပ္စိလုပ္လာပါေလရဲ႕
"ကိုက္လိုက္ရမလား "
"နာမွာေပါ့ ေမာင္ကလည္း ေမာင္အက်င့္ပုတ္ႀကီး"
Jeonကနား႐ြက္ေလးကိုနမ္းလိုက္ရင္း
"စတာပါ ခ်စ္ဆုံးရဲ႕ "
ရင္ခြင္ထဲကခႏၶာကိုယ္ပိစိေလးကေႏြးလိုက္တာ
ခါးေလးကိုတင္းတင္းက်ပ္က်ပ္သာဖက္ထားလိုက္ေတာ့တယ္
ေတာ္ေတာ္ၾကာတဲ့အထိဘာစကားမွမေျပာဘဲ ႏွစ္ဦးသားၿငိမ္ၿငိမ္ေလးေနေနရင္း
လည္ပင္းျဖဴျဖဴေလးကိုကို လာကိုက္ၿပီးစုပ္ေနတဲ့Jeonေၾကာင့္ၿငီးသံသဲ့သဲ့ေလးထြက္သြားသလို ရင္ခုန္သံေတြကလည္း တစ္ဆတစ္ဆပိုလို႔ခုန္လာသည္
အသားႏုႏုေလးကိုအၾကာႀကီးစုပ္ထားမိေတာ့ လည္ပင္းမွာခရမ္းေရာင္လိုလိုအညိဳေရာင္လိုလိုအကြက္ေလးေပၚလာတယ္
"ခ်စ္ဆုံး ကိုယ့္ဘက္လွည့္ပါအုန္း "
ပခုံးေလးကိုကိုင္ၿပီးJeonဘက္ကိုမ်က္ႏွာမူေစလိုက္တယ္
"လွတယ္"
"သူမ်ားကိုအရာထင္ေအာင္လုပ္ၿပီး လွတယ္တဲ့"
မ်က္ေစာင္းလွလွေလးထိုးလိုက္တဲ့အခ်စ္ကသိပ္ကိုလွလြန္းတယ္
ရင္ခြင္ထဲကေနအသံတိုးတိုေလးနဲ႔ေခါင္းေလးငုံ႔ၿပီး
"ထယ့္ကိုသိမ္းပိုက္ခ်င္လား ေမာင္"
႐ုတ္တရက္အခ်စ္ရဆုံးသူက စေျပာလာတာေၾကာင့္
Jeonရဲ႕ေသြးေတြမီးနဲ႔အပူေပးသလို ပြက္ပြက္ဆူလာရတယ္
"အိမ္မက္မဟုတ္ပါဘူးေနာ္ ျပန္ေျပာပါအုန္း ေမာင္သိပ္မၾကားလိုက္လို႔ "
မ်က္ႏွာႀကီးၿပဳံးၿပီးစေနတဲ့Jeonေၾကာင့္ အစထဲကရွက္ေနတဲ့Taeရဲ႕မ်က္ႏွာဟာ ပိုၿပီးေတာင္ရဲလာပါေသးတယ္
"ေမာင္ေနာ္"
လက္သီးဆုပ္ေလးေတြနဲ႔ရင္ဘတ္ကိုလာလာထုၿပီး
ရင္ခြင္ထဲကိုမ်က္ႏွာေလးအပ္ကာ ပုန္းေနေလရဲ႕
"ေစာေစာကေမာင္ၾကားလိုက္တာတကယ္လား
အခ်စ္ဆုံးခြင့္ျပဳမွပါ ေမာင္ကအတင္းမေတာင္းဆိုဘူး"
ထိေတြ႕ခ်င္တာေပါ့ဗ်ာ ကိုယ့္အခ်စ္ရဆုံးသူရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ေလးကို ဒါေပမဲ့အမ်ားႀကီးတန္ဖိုးထားၿပီးျမတ္ႏိုးရတာေၾကာင့္ ဘယ္အရာကိုမဆို အခ်စ္ရဆုံးရဲ႕ဆုံးျဖတ္ခ်က္သာဦးစားေပး နံပါတ္တစ္
"အြန္း "
"အြန္းဆိုတာကဘာလဲ ခ်စ္ဆုံး"
"ခြင့္ျပဳတယ္လို႔ ေမာင္ရဲ႕"
ေျပာၿပီးၿပီးခ်င္းJeonရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုမ်က္လုံးေလးမွိတ္ၿပီးအရင္ဆုံးစနမ္းလိုက္တဲ့Tae နမ္းေနရင္း
ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုလာလာကိုက္တဲ့အခ်စ္ရဆုံးဟာလူကိုသိပ္ဆြသည္
မီးလင္းဖိုေရွ႕မွာဘဲၿခဳံထားတဲ့ေစာင္ကိုခင္းလိုက္ရင္းTaeကိုေစာင္ခင္းထားတဲ့ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔လွဲခ်ေစလိုက္တယ္ ေစာင္အနီေလးေပၚမွာဆံပင္ဖြာဖြာေလးနဲ႔လွဲေနတဲ့အခ်စ္ဆုံးကမ်က္ဝန္းစိုစိုေတြနဲ႔လာၾကည့္တာေၾကာင့္ ဒီလူဟာ ေလေပၚေျမႇာက္တက္သြားသလိုခံစားလိုက္ရတယ္
ဒီခရီးကိုအနမ္းေတြနဲ႔ဘဲစတင္လိုက္ရင္း အခ်စ္ရဆုံးရဲ႕ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလုံးကို အနမ္းေတြေပးေနမိတယ္
အက်ီနဲ႔ဆိုရင္ေတာင္ခါးသြယ္သြယ္ေလးရွိတာကသိသာလြန္းတာ အခုအခ်စ္ရဆုံးရဲ႕ခႏၶာကိုယ္မွာအက်ီေတြမရွိေတာ့ ခါးသြယ္သြယ္ေလးဟာ ပိုလိုေတာင္ထင္းေနေလရဲ႕
"ေမာင္ေတာ့႐ူးေတာ့မွာဘဲ"
Jeonေျပာလာတာကိုသေဘာက်ကာတစ္ခစ္ခစ္နဲ႔ရယ္ေနတဲ့Tae Hyung
ပိုင္ဆိုင္ေၾကာင္း အမွတ္အရာေတြေပးၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့Jeon တစ္ေယာက္Taeရဲ႕လက္ႏွစ္ဖက္ကိုအုပ္မိုးကိုင္လိုက္ၿပီး
"ေမာင့္ရဲ႕အခ်စ္ေတြကိုလက္ခံေပးပါ"
ေတာင္းဆိုလာတဲ့ေမာင့္စကားေတြကိုေခါင္းတစ္ခ်က္ၿငိမ့္ျပလိုက္တယ္
ခႏၶာကိုယ္ထဲတိုးဝင္လာတဲ့နာက်င္မႈကေမာင့္ရဲ႕အခ်စ္ေတြသာျဖစ္တယ္
ခပ္သြက္သြက္လႈပ္ရွားလိုက္ေတာ့နာလို႔ထင္ပါရဲ႕
ၿငီးသံေလးေတြထြက္လာတယ္
စံအိမ္ႀကီးထဲအခ်စ္ရဆုံးသူရဲ႕ၿငီးသံေလးေတြကပိုၿပီးျပည့္စုံေစတယ္
အခ်စ္ေတြကိုအခ်စ္ရဆုံးရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ထဲထုတ္လႊတ္လိုက္တယ္Jeonက Taeရဲ႕ရင္ဘတ္ေပၚကိုမွီခ်ကာ မ်က္ႏွာကိုကပ္လိုက္ရင္းႏွစ္ဦးစလုံးအသက္ရႈသံေတြဟာျမန္ေနခဲ့တယ္
Jeonရဲ႕နဖူးမွာထြက္ေနတဲ့ေခြၽးစေလးေတြကိုသုတ္ေပးလိုက္ရင္း
"ပင္ပန္းသြားၿပီလား ေမာင္"
ေဆာင္းဦးရဲ႕ည ႏွင္းေတြက်ေနတဲ့ညမွာဘဲ
ေမာင္ေပးတဲ့အခ်စ္ေတြကိုေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီးခံယူခဲ့တယ္သိပ္ခ်စ္တယ္ ...
_____________________________________
#🥺