UNICODE
ဆွဲခေါ်လိုက်တဲ့လက်တစ်စုံကြောင့် ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးပေါ့ပေါ့ပါးပါးနဲ့ သူ့ဆီပါသွားခဲ့တယ် toilet ကိုlockချလိုက်ရင်း toieltအဖုံးကိုပိတ်လိုက်ကာ Jeonကထိုင်လိုက်တယ်Tae Hyungရဲ့ခါးလေးကိုဆွဲကိုင်လိုက်ရင်း သူ့ပေါင်ထက်ဝယ် ခွလျက်အနေအထားနဲ့ ထိုင်ခိုင်းစေလိုက်သည်
နှစ်ယောက်သားအနေအထားက တစ်ယောက်အသက်ရှူသံတစ်ယောက်ကြားနေရလောက်တဲ့အထိမျက်နှာချင်းဆိုင်ကိုမှနီးကပ်လွန်းတယ်
အချိန်တော်တော်ကြာတဲ့အထိနှစ်ယောက်လုံး ဘာစကားမှမပြောနိုင်ဘဲ တစ်ဦးကိုတစ်ဦးစိုက်ကြည့်နေမိခဲ့တယ်
"Jeon.. Jeonအစစ်ပါနော်"
မျက်ရည်လေးတွေနဲ့သူ့နာမည်ကိုရေရွတ်လာတဲ့အစ်ကို အစ်ကို့ရဲ့နှုတ်ခမ်းပါးလေးတွေဆီကနေ ကျွန်တော့်ရဲ့နာမည်ကို ကြားချင်နေတာဘယ်လောက်ကြာပြီလဲသိရဲ့လား
Jeonက လက်ဖဝါးနှစ်ဖက်နဲ့ Tae Hyungမျက်နှာလေးကိုအုပ်မိုးပြီးကိုင်လိုက်ကာ
"လွမ်းတယ် အရမ်းလွမ်းနေခဲ့တာ ဒီမျက်နှာလေးကို
ဘယ်လောက်လွမ်းနေခဲ့လဲသိလား "
ငိုထားလို့တုန်ရီနေတဲ့Taeရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးတွေကိုနမ်းလိုက်တယ် Jeonရဲ့လည်ပင်းကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့သိုင်းဖက်လာတဲ့Taeကလည်းမျက်လုံးအစုံမှိတ်ထားကာ အနမ်းတွေကိုတုံ့ပြန်နေမိတယ်
ဒီချစ်သူနှစ်ယောက်ဘယ်လောက်တောင်ဝေးခဲ့ရလဲ
တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ဘယ်လောက်တောင်အကြာကြီးမထိတွေ့ဘဲနေခဲ့ရလဲဆိုတာ
အသံမြည်အောင်ထိနမ်းနေမိတဲ့နှုတ်ခမ်းနှစ်စုံကသက်သေပြနေသည်
စက္ကန့်၄၀လောက်ထိကြာအောင်နမ်းပြီးမှ နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုခွါလိုက်ကာ နှဖူးနှစ်ခုကိုထိထားလိုက်ရင်း အသက်ပြင်းပြင်းရှုနေကြတယ်
ရှုထုတ်လိုက်တဲ့လေပြေတွေက တစ်ယောက်မျက်နှာ
တစ်ယောက်ထက်ဝယ်ပြေးလွှားနေရင်း
Jeonရဲ့မျက်ဝန်းတွေကိုစိုက်ကြည့်လိုက်ကာ
"ဘယ်တွေရောက်နေတာလဲ ဘာလို့ထားခဲ့တာလဲ အနည်းဆုံးဖုန်းလေးဘာလေးဆက်ပါလား ဘာလို့လဲ
ဘာလို့ဘာတစ်ခုမှမပြောခဲ့ဘဲ အဆက်အသွယ်ဖြတ်သွားရတာလဲ "
ငိုနေရင်းစကားတွေဆက်တိုက်ပြောနေတဲ့Taeရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးကို အနမ်းဖွဖွလေး တစ်ချက် ဖိနမ်းပေးလိုက်ရင်း
"ကျွန်တော့်ကိုချစ်သေးလား"
Jeonရဲ့ရင်ဘတ်ကို လက်သီးဆုပ်သေးသေးလေးတွေနဲ့ထုလိုက်ရင်း
"ချစ်တာပေါ့ အရူးရဲ့ အဲ့ဒါကြောင့် အခုမေးနေတာလေဘယ်တွေရောက်သွားတာလဲ"
"ချစ်တယ်ဆိုရပြီ ကျွန်တော်နဲ့လိုက်ခဲ့"
ဆိုကာလက်ကိုဆွဲရင်း သူ့ကားဆီကိုခေါ်လာခဲ့တယ်
"မင်းဆင်းတော့ ကားငှါးပြန်လိုက်တော့"
ဆိုကာ ကားရှေ့မှာပါလာတဲ့driverကိုပြန်လွှတ်လိုက်ရင်းသူကိုယ်တိုင်တက်မောင်းကာ ဘယ်ကိုသွားမလဲဆိုတာတော့မပြော
ဒီကောင်လေးတစ်ဇွတ်ထိုးလေးကျွန်တော့်ကိုဆိုသိပ်နိုင်သည် သူသွားချင်ရာသွားပြီး အခုမှရုတ်တရက် ပြန်ပေါ်လာပြီးကျွန်တော့်ကိုသူ့အပိုင်လို ပြုမူနေပြန်ပြီ သူ့အပြူအမူတွေကိုလည်းလက်ခံမိပါတယ် ဘာလို့ဆို ကျွန်တော်ကအစထဲကသူ့ရဲ့အပိုင်ဖြစ်နေတာဘဲမလား
ရောက်လာခဲ့ပြီ အမှတ်တရတွေနဲ့ပြည့်နေတဲ့စံအိမ်ကြီး
Jeonကားကိုခြံထဲရပ်လိုက်ရင်း ကားနောက်မှာထိုင်နေတဲ့အစ်ကို့ကို ပွေ့ချီလိုက်တော့
"ဘာလုပ်တာလဲ ချ ရှက်စရာကြီး"
"ဘယ်သူမှမရှိဘူးလေ ဘာကိုရှက်စရာလိုလိုလဲ"
"လူဆိုးကောင် "
သူပွေ့ချီလာတဲ့အတိုင်း စံအိမ်ကြီးထဲကိုရောက်လာခဲ့တယ်
"ရပြီ ချတော့"
Sofaပေါ်မှာချပေးလိုက်ရင်း ဘေးမှာJeonကဝင်ထိုင်ကာ မျက်နှာချင်းဆိုင်လိုက်ရင်း
"မေးစရာတွေရှိတယ်"
"တူတူဘဲ "
"Yoonjiနဲ့ကဘယ်လိုပတ်သက်နေခဲ့တာလဲ ကလေးတောင်ရနေပြီလား တူတူနေတာကော ဘယ်လောက်ကြာပြီလဲ"
Tae Hyungရီလိုက်ရင်း
"အရူး အရူး အဲ့ဒါကြောင့်နဲ့မင်းကထားခဲ့တာလား
အရူး အဲ့တုန်းထဲကမေးပါလား အဲ့တုန်းထဲကမေးရင် အခုလိုဝေးရမှာမဟုတ်ဘူး"
"အဲ့တာဆို ဘာလို့ကလေးအဖေနေရာမှာအစ်ကိုကလက်မှတ်ထိုးခဲ့တာလဲ"
"ဟမ် မင်းကအဲ့တုန်းကနိုင်ငံခြားမှာလေ ဘာလို့သိနေတာလဲ"
Jk:မဖြစ်နိုင်ဘူးဆိုတာမရှိပါဘူး ကဲပြောပါ
Yoonjiအကြောင်းအလုံးစုံရှင်းပြလိုက်တော့
မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းလေးနဲ့ကောင်လေးက သူ့ကိုရင်ခွင်ထဲထည့်ကာဆွဲဖက်သည် ရင်ခွင်ထဲကTae Hyungက
"ကိုယ့်အပြစ်တွေလည်းပါပါတယ် ကျောင်းမှာကလေးကိုထားခဲ့မိတယ် ဒါကြောင့်ကိုယ်လည်းတောင်းပန်ပါတယ်"
"အင်း ကျွန်တော်လည်းတောင်းပန်တယ် "
ရင်ခွင်ထဲကနေ ခေါင်းလေးမော့ကာစကားပြောနေတဲ့
အစ်ကို့ကို အသည်းတွေယားလာတာကြောင့်ထပ်ပြီး
နမ်းမိပြန်ပြီ ကျေကျေနပ်နပ်နဲ့အစ်ကိုကလည်း ကျွန်တော်နမ်းတိုင်း တုန့်ပြန်ပေးတယ်
"ဆံပင်အရောင်ပြောင်းလိုက်တာဘဲ အစ်ကိုကဘာနဲ့မဆိုလိုက်တယ် အခုအရောင်နဲ့လူကြီးပုံစံပိုပေါက်တယ်"
Jeonထားသွားပြီးနောက်Tae Hyungဆံနွယ်ပြာတွေကိုအမဲရောင်သို့ပြောင်းခဲ့တယ်
"ဒါပေမဲ့ အခုလိုအကျီဝတ်ထားတဲ့ပုံစံကိုတော့မကြိုက်ဘူးနော် "
Tae Hyungကရင်ဟိုက်လေးကိုဝတ်ထားတာကြောင့်
ဖြူဖွေးနေတဲ့ပခုံးသားလေးတွေကပေါ်ပေါ်လာလို့
သူသဝန်တ်ိုရပါတယ်
ပေါ်နေတဲ့ပခုံးလေးကိုနမ်းလိုက်ရင်း
"ကျွန်တော့်ရှေ့မှာဘဲဒီလိုတွေဝတ် အပြင်သွားရင်လုံလုံခြုံခြုံဘဲဝတ်ရမယ်"
အမိန့်တွေလာပေးနေတဲ့ကောင်လေးကိုမျက်စောင်းထိုးပေးလိုက်တော့ ပြန်ရီပြလာတယ်
Jeonကိုအခုမှသေချာကြည့်မိတယ်
"ဟမ် နှုတ်ခမ်းမှာဖောက်ထားတာလား "
နမ်းတုန်းက သတိမထားမိခဲ့ အခုမှ သေချာကြည့်တော့
"ဟုတ်တယ်လေ လိုက်တယ်မလား "
"အင်း "
ဆိုကာ နှုတ်ခမ်းအစွန်းရဲ့ဖောက်ထားတဲ့နေရာမှာတပ်ထားတဲ့ ငွေရောင်အသီးလေးကိုသွားနမ်းလိုက်တော့
"အာ hyung ကျွန်တော့်ကိုလာဆွနေတာလား"
"ဟမ် ဘာလဲ မညစ်ပတ်နဲ့"
"မရတော့ဘူး hyungကိုဘယ်လောက်တောင်လွမ်းခဲ့ရလဲသိလား မထိရက်မကိုင်ရက်လေးကို ဘယ်လောက်တောင်လွမ်းနေခဲ့ရလဲသိလား "
အခုJeonဘယ်ခြေလှမ်းလှမ်းနေလဲဆိုတာTae Hyungသိတာကြောင့် sofaပေါ်မှထကာ မတ်တပ်ထရပ်လိုက်ရင်း
"နေအုန်း မင်းကောဘယ်တွေသွားလဲ ဘာကြောင့်သွားတာလဲ ဘာလို့ခုမှပြန်လာတာလဲပြောပြ "
"hyungကလူလည်ဘဲ စကားလမ်းကြောင်းတွေလွှဲနေတယ် စကားလမ်းကြောင်းဘဲလွှဲလို့ရမယ် ရှောင်ပြေးလို့တော့မရဘူးနော်"
"အာ တော်စမ်း ပြောဆို မင်းအကြောင်းတွေပြောပြ "
"အင်းပါ ဟုတ်ပါပြီ ပြောပြမယ်လေ အခုကအချိန်စောနေသေးတာဘဲ ညမှမရောက်သေးတာ ညရောက်မှအခန်းထဲသွားတာပေါ့"
ထိုကောင်လေးသိပ်ဆိုးသည် ဘာတွေလာပြောမှန်းမသိရှက်လာတာကြောင့် မျက်နှာက သိသိသာသာကိုရဲလာသည်
"စတာပါ လာပါအုန်း "
ဆိုကာ ရှက်ရမ်းရမ်းနေတဲ့ခရမ်းချဉ်သီးလုံးလေးကို
ရင်ခွင်ထဲ ထည့်ထားလိုက်ရင်း သူItalyဘာကြောင့်သွားဖြစ်တယ် အဲ့ဒီမှာဘာတွေဖြစ်ခဲ့လဲဆိုတာ ရှင်းပြလိုက်တယ်
.
.
.
Shopping centerမှYoonji လိုအပ်တာတွေဝယ်ပြီးသွားတာကြောင့် အိမ်ပြန်ရန်ချိန်းထားတဲ့နေရာမှာTae Hyungကိုစောင့်နေခဲ့တယ်အချိန်တော်တော်ကြာတဲ့အထိ Tae Hyungရောက်မလာ ဖုန်းဆက်ကြည့်တော့လည်းမကိုင်တာကြောင့်အိမ်ကိုသာတန်းပြန်လာခဲ့တယ်
ကလေးတစ်ဖက်နဲ့သူ့ကိုcenterထဲထားခဲ့တာကြောင့်နဲနဲတော့စိတ်ဆိုးမိတယ်
အိမ်ရောက်တော့လည်းသူမရှိ
"ဘယ်တွေသွားနေတာလဲမသိဘူး"
_____________________________________
#အခန်းထဲကအခန်းကတော့ နောက်တစ်ပိုင်းမှပေါ့☺️
{Zawgyi}
ဆြဲေခၚလိုက္တဲ့လက္တစ္စုံေၾကာင့္ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလုံးေပါ့ေပါ့ပါးပါးနဲ႔ သူ႔ဆီပါသြားခဲ့တယ္ toilet ကိုlockခ်လိုက္ရင္း toieltအဖုံးကိုပိတ္လိုက္ကာ Jeonကထိုင္လိုက္တယ္Tae Hyungရဲ႕ခါးေလးကိုဆြဲကိုင္လိုက္ရင္း သူ႔ေပါင္ထက္ဝယ္ ခြလ်က္အေနအထားနဲ႔ ထိုင္ခိုင္းေစလိုက္သည္
ႏွစ္ေယာက္သားအေနအထားက တစ္ေယာက္အသက္ရွဴသံတစ္ေယာက္ၾကားေနရေလာက္တဲ့အထိမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ကိုမွနီးကပ္လြန္းတယ္
အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာတဲ့အထိႏွစ္ေယာက္လုံး ဘာစကားမွမေျပာႏိုင္ဘဲ တစ္ဦးကိုတစ္ဦးစိုက္ၾကည့္ေနမိခဲ့တယ္
"Jeon.. Jeonအစစ္ပါေနာ္"
မ်က္ရည္ေလးေတြနဲ႔သူ႔နာမည္ကိုေရ႐ြတ္လာတဲ့အစ္ကို အစ္ကို႔ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးေတြဆီကေန ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕နာမည္ကို ၾကားခ်င္ေနတာဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလဲသိရဲ႕လား
Jeonက လက္ဖဝါးႏွစ္ဖက္နဲ႔ Tae Hyungမ်က္ႏွာေလးကိုအုပ္မိုးၿပီးကိုင္လိုက္ကာ
"လြမ္းတယ္ အရမ္းလြမ္းေနခဲ့တာ ဒီမ်က္ႏွာေလးကို
ဘယ္ေလာက္လြမ္းေနခဲ့လဲသိလား "
ငိုထားလို႔တုန္ရီေနတဲ့Taeရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကိုနမ္းလိုက္တယ္ Jeonရဲ႕လည္ပင္းကိုလက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔သိုင္းဖက္လာတဲ့Taeကလည္းမ်က္လုံးအစုံမွိတ္ထားကာ အနမ္းေတြကိုတုံ႔ျပန္ေနမိတယ္
ဒီခ်စ္သူႏွစ္ေယာက္ဘယ္ေလာက္ေတာင္ေဝးခဲ့ရလဲ
တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ဘယ္ေလာက္ေတာင္အၾကာႀကီးမထိေတြ႕ဘဲေနခဲ့ရလဲဆိုတာ
အသံျမည္ေအာင္ထိနမ္းေနမိတဲ့ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္စုံကသက္ေသျပေနသည္
စကၠန္႔၄၀ေလာက္ထိၾကာေအာင္နမ္းၿပီးမွ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခုခြါလိုက္ကာ ႏွဖူးႏွစ္ခုကိုထိထားလိုက္ရင္း အသက္ျပင္းျပင္းရႈေနၾကတယ္
ရႈထုတ္လိုက္တဲ့ေလေျပေတြက တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ
တစ္ေယာက္ထက္ဝယ္ေျပးလႊားေနရင္း
Jeonရဲ႕မ်က္ဝန္းေတြကိုစိုက္ၾကည့္လိုက္ကာ
"ဘယ္ေတြေရာက္ေနတာလဲ ဘာလို႔ထားခဲ့တာလဲ အနည္းဆုံးဖုန္းေလးဘာေလးဆက္ပါလား ဘာလို႔လဲဘာလို႔ဘာတစ္ခုမွမေျပာခဲ့ဘဲ အဆက္အသြယ္ျဖတ္သြားရတာလဲ "
ငိုေနရင္းစကားေတြဆက္တိုက္ေျပာေနတဲ့Taeရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေလးကို အနမ္းဖြဖြေလး တစ္ခ်က္ ဖိနမ္းေပးလိုက္ရင္း
"ကြၽန္ေတာ့္ကိုခ်စ္ေသးလား"
Jeonရဲ႕ရင္ဘတ္ကို လက္သီးဆုပ္ေသးေသးေလးေတြနဲ႔ထုလိုက္ရင္း
"ခ်စ္တာေပါ့ အ႐ူးရဲ႕ အဲ့ဒါေၾကာင့္ အခုေမးေနတာေလဘယ္ေတြေရာက္သြားတာလဲ"
"ခ်စ္တယ္ဆိုရၿပီ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔လိုက္ခဲ့"
ဆိုကာလက္ကိုဆြဲရင္း သူ႔ကားဆီကိုေခၚလာခဲ့တယ္
"မင္းဆင္းေတာ့ ကားငွါးျပန္လိုက္ေတာ့"
ဆိုကာ ကားေရွ႕မွာပါလာတဲ့driverကိုျပန္လႊတ္လိုက္ရင္းသူကိုယ္တိုင္တက္ေမာင္းကာ ဘယ္ကိုသြားမလဲဆိုတာေတာ့မေျပာ
ဒီေကာင္ေလးတစ္ဇြတ္ထိုးေလးကြၽန္ေတာ့္ကိုဆိုသိပ္ႏိုင္သည္ သူသြားခ်င္ရာသြားၿပီး အခုမွ႐ုတ္တရက္ ျပန္ေပၚလာၿပီးကြၽန္ေတာ့္ကိုသူ႔အပိုင္လို ျပဳမူေနျပန္ၿပီ သူ႔အျပဴအမူေတြကိုလည္းလက္ခံမိပါတယ္ ဘာလို႔ဆို ကြၽန္ေတာ္ကအစထဲကသူ႔ရဲ႕အပိုင္ျဖစ္ေနတာဘဲမလား
ေရာက္လာခဲ့ၿပီ အမွတ္တရေတြနဲ႔ျပည့္ေနတဲ့စံအိမ္ႀကီးJeonကားကိုၿခံထဲရပ္လိုက္ရင္း ကားေနာက္မွာထိုင္ေနတဲ့အစ္ကို႔ကို ေပြ႕ခ်ီလိုက္ေတာ့
"ဘာလုပ္တာလဲ ခ် ရွက္စရာႀကီး"
"ဘယ္သူမွမရွိဘူးေလ ဘာကိုရွက္စရာလိုလိုလဲ"
"လူဆိုးေကာင္ "
သူေပြ႕ခ်ီလာတဲ့အတိုင္း စံအိမ္ႀကီးထဲကိုေရာက္လာခဲ့တယ္
"ရၿပီ ခ်ေတာ့"
Sofaေပၚမွာခ်ေပးလိုက္ရင္း ေဘးမွာJeonကဝင္ထိုင္ကာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လိုက္ရင္း
"ေမးစရာေတြရွိတယ္"
"တူတူဘဲ "
"Yoonjiနဲ႔ကဘယ္လိုပတ္သက္ေနခဲ့တာလဲ ကေလးေတာင္ရေနၿပီလား တူတူေနတာေကာ ဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလဲ"
Tae Hyungရီလိုက္ရင္း
"အ႐ူး အ႐ူး အဲ့ဒါေၾကာင့္နဲ႔မင္းကထားခဲ့တာလား
အ႐ူး အဲ့တုန္းထဲကေမးပါလား အဲ့တုန္းထဲကေမးရင္ အခုလိုေဝးရမွာမဟုတ္ဘူး"
"အဲ့တာဆို ဘာလို႔ကေလးအေဖေနရာမွာအစ္ကိုကလက္မွတ္ထိုးခဲ့တာလဲ"
"ဟမ္ မင္းကအဲ့တုန္းကႏိုင္ငံျခားမွာေလ ဘာလို႔သိေနတာလဲ"
Jk:မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆိုတာမရွိပါဘူး ကဲေျပာပါ
Yoonjiအေၾကာင္းအလုံးစုံရွင္းျပလိုက္ေတာ့
မ်က္လုံးဝိုင္းဝိုင္းေလးနဲ႔ေကာင္ေလးက သူ႔ကိုရင္ခြင္ထဲထည့္ကာဆြဲဖက္သည္ ရင္ခြင္ထဲကTae Hyungက
"ကိုယ့္အျပစ္ေတြလည္းပါပါတယ္ ေက်ာင္းမွာကေလးကိုထားခဲ့မိတယ္ ဒါေၾကာင့္ကိုယ္လည္းေတာင္းပန္ပါတယ္"
"အင္း ကြၽန္ေတာ္လည္းေတာင္းပန္တယ္ "
ရင္ခြင္ထဲကေန ေခါင္းေလးေမာ့ကာစကားေျပာေနတဲ့
အစ္ကို႔ကို အသည္းေတြယားလာတာေၾကာင့္ထပ္ၿပီး
နမ္းမိျပန္ၿပီ ေက်ေက်နပ္နပ္နဲ႔အစ္ကိုကလည္း ကြၽန္ေတာ္နမ္းတိုင္း တုန္႔ျပန္ေပးတယ္
"ဆံပင္အေရာင္ေျပာင္းလိုက္တာဘဲ အစ္ကိုကဘာနဲ႔မဆိုလိုက္တယ္ အခုအေရာင္နဲ႔လူႀကီးပုံစံပိုေပါက္တယ္"
Jeonထားသြားၿပီးေနာက္Tae Hyungဆံႏြယ္ျပာေတြကိုအမဲေရာင္သို႔ေျပာင္းခဲ့တယ္
"ဒါေပမဲ့ အခုလိုအက်ီဝတ္ထားတဲ့ပုံစံကိုေတာ့မႀကိဳက္ဘူးေနာ္ "
Tae Hyungကရင္ဟိုက္ေလးကိုဝတ္ထားတာေၾကာင့္
ျဖဴေဖြးေနတဲ့ပခုံးသားေလးေတြကေပၚေပၚလာလို႔
သူသဝန္တ္ိုရပါတယ္
ေပၚေနတဲ့ပခုံးေလးကိုနမ္းလိုက္ရင္း
"ကြၽန္ေတာ့္ေရွ႕မွာဘဲဒီလိုေတြဝတ္ အျပင္သြားရင္လုံလုံၿခဳံၿခဳံဘဲဝတ္ရမယ္"
အမိန္႔ေတြလာေပးေနတဲ့ေကာင္ေလးကိုမ်က္ေစာင္းထိုးေပးလိုက္ေတာ့ ျပန္ရီျပလာတယ္
Jeonကိုအခုမွေသခ်ာၾကည့္မိတယ္
"ဟမ္ ႏႈတ္ခမ္းမွာေဖာက္ထားတာလား "
နမ္းတုန္းက သတိမထားမိခဲ့ အခုမွ ေသခ်ာၾကည့္ေတာ့
"ဟုတ္တယ္ေလ လိုက္တယ္မလား "
"အင္း "
ဆိုကာ ႏႈတ္ခမ္းအစြန္းရဲ႕ေဖာက္ထားတဲ့ေနရာမွာတပ္ထားတဲ့ ေငြေရာင္အသီးေလးကိုသြားနမ္းလိုက္ေတာ့
"အာ hyung ကြၽန္ေတာ့္ကိုလာဆြေနတာလား"
"ဟမ္ ဘာလဲ မညစ္ပတ္နဲ႔"
"မရေတာ့ဘူး hyungကိုဘယ္ေလာက္ေတာင္လြမ္းခဲ့ရလဲသိလား မထိရက္မကိုင္ရက္ေလးကို ဘယ္ေလာက္ေတာင္လြမ္းေနခဲ့ရလဲသိလား "
အခုJeonဘယ္ေျခလွမ္းလွမ္းေနလဲဆိုတာTae Hyungသိတာေၾကာင့္ sofaေပၚမွထကာ မတ္တပ္ထရပ္လိုက္ရင္း
"ေနအုန္း မင္းေကာဘယ္ေတြသြားလဲ ဘာေၾကာင့္သြားတာလဲ ဘာလို႔ခုမွျပန္လာတာလဲေျပာျပ "
"hyungကလူလည္ဘဲ စကားလမ္းေၾကာင္းေတြလႊဲေနတယ္ စကားလမ္းေၾကာင္းဘဲလႊဲလို႔ရမယ္ ေရွာင္ေျပးလို႔ေတာ့မရဘူးေနာ္"
"အာ ေတာ္စမ္း ေျပာဆို မင္းအေၾကာင္းေတြေျပာျပ "
"အင္းပါ ဟုတ္ပါၿပီ ေျပာျပမယ္ေလ အခုကအခ်ိန္ေစာေနေသးတာဘဲ ညမွမေရာက္ေသးတာ ညေရာက္မွအခန္းထဲသြားတာေပါ့"
ထိုေကာင္ေလးသိပ္ဆိုးသည္ ဘာေတြလာေျပာမွန္းမသိရွက္လာတာေၾကာင့္ မ်က္ႏွာက သိသိသာသာကိုရဲလာသည္
"စတာပါ လာပါအုန္း "
ဆိုကာ ရွက္ရမ္းရမ္းေနတဲ့ခရမ္းခ်ဥ္သီးလုံးေလးကို
ရင္ခြင္ထဲ ထည့္ထားလိုက္ရင္း သူItalyဘာေၾကာင့္သြားျဖစ္တယ္ အဲ့ဒီမွာဘာေတြျဖစ္ခဲ့လဲဆိုတာ ရွင္းျပလိုက္တယ္
.
.
.
Shopping centerမွYoonji လိုအပ္တာေတြဝယ္ၿပီးသြားတာေၾကာင့္ အိမ္ျပန္ရန္ခ်ိန္းထားတဲ့ေနရာမွာTae Hyungကိုေစာင့္ေနခဲ့တယ္အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာတဲ့အထိ Tae Hyungေရာက္မလာ ဖုန္းဆက္ၾကည့္ေတာ့လည္းမကိုင္တာေၾကာင့္အိမ္ကိုသာတန္းျပန္လာခဲ့တယ္
ကေလးတစ္ဖက္နဲ႔သူ႔ကိုcenterထဲထားခဲ့တာေၾကာင့္နဲနဲေတာ့စိတ္ဆိုးမိတယ္
အိမ္ေရာက္ေတာ့လည္းသူမရွိ
"ဘယ္ေတြသြားေနတာလဲမသိဘူး"
_____________________________________
#အခန္းထဲကအခန္းကေတာ့ ေနာက္တစ္ပိုင္းမွေပါ့☺️