Because of Hydrangea
အပိုင်း၇
အန်ကယ်ကျော် ခေါ် ဦးကျော်ခိုင်တစ်ယောက် လက်ထဲမှအရက်ခွက်ကို နံရံတစ်ခုဆီသို့ အားပါပါပစ်လွှတ်လိုက်သည်။ အံများကိုကျိတ်ထားသည်ကြောင့် သူ၏ပါးဆောင်များ မာကျောနေပြီး မေးကျောများဟာလည်း ထောင်ထနေသည်။ ဦးကျော်ခိုင်၏ တပည့်များမှာ ဘာအသံမှမထွက်ရဲကြပါ။ ဆံပင်စလေးများပင် မလှုပ်မိအောင် ကျောက်ရုပ်ကြီးများသဖွယ် ရပ်နေကြရသည်။ သူတို့သူဌေး ဒေါသထွက်နေသည်မှာ တစ်ပတ်ခန့်ရှိပြီဖြစ်သည်။ ဦးကျော်ခိုင်ထံ တစ်ပတ်အတွင်းညတိုင်း ပါဆယ်တစ်ထုတ်ရောက်သည်။ ပါဆယ်ထဲတွင် ကြက်သွေးရဲရဲများဖြင့်ရေးထားသော "လူ့ငနွား"ဆိုသည့် စာတန်းကြောင့်ဖြစ်သည်။ ထိုစာတန်းပါ ပါဆယ်သည်မည်သူမည်ဝါ လာပို့သည်ကို သူ၏တပည့်များက အမိမဖမ်းနိုင်လို့ ဦးကျော်ခိုင်ပိုလို့ပင် ဒေါသထွက်ရသည်။ ဒါတင်ပဲမဟုတ်။ ဦးကျော်ခိုင်ညဘက်လူမသိသူမသိ သွားကဲတတ်သောကလပ်တစ်ခုရှိသည်။ ထိုဆိုင်ဟာ လုံခြုံပြီးသူ့လိုနိုင်ငံရေးသမားများ၊ နာမည်ကြီးစီးပွားရေးသမားများ ကျိတ်ပုန်းခုတ်ရာနေရာဖြစ်သည်။ ထိုနေရာကို လွန်ခဲ့သည့်နှစ်ရက်က ဦးကျော်ခိုင်သွားခဲ့သည်။ အပြီးကဲပြီး ကားပါကင်သို့ တပည့်များဖြင့် ပြန်အလာတွင် ကားဒရိုက်ဘာသည် ကားဘေးတွင်လှဲကျနေသည်။ ကားမှန်မှာ ပင့်ကူအိမ်သဖွယ် ကြေမွနေသည်။ ကားဘီးလေးဘီးလုံးမှာလဲ ပြားချပ်လို့နေသည်။ ကားပေါ်တွင် ဆေးနီများဖြင့် "လူ့ငနွား"လို့ ရေးသွားကြသည်။
ကားဒရိုက်နိုးလာတော့ သူ့ကိုလူတစ်ယောက်က နောက်ကနေဒုတ်ဖြင့် ရိုက်လိုက်တာကြောင့် သူမေ့လဲသွားတာဖြစ်ကြောင်းရှင်းပြလာသည်။ ကားပါကင်CCTVများကိုကြည့်ရာ လူလေးယောက်အမဲရောင်ဆင်တူဝတ်ပြီး မျက်နာဖုံးများတပ်ထားကြသည်။ လက်ထဲက ဒုတ်များဖြင့် ဦးကျော်ခိုင်ကားကို စိတ်ကြိုက်သမသွားပြီး၊ ဘီးများကိုလည်း ဖောက်သွားကြသည်။ ထူးဆန်းသည်က ထိုလူများကို ဘယ်သူမှမမြင်လိုက်ကြပါ။ မတွေ့လိုက်ကြပါ။ ဦးကျော်ခိုင် ရဲဖြင့်လည်းမတိုင်ဖြစ်ပါ။ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် ရဲတိုင်လိုက်လျင် မိမိအကြောင်းကိုလူတကာပိုသိသွားမှာ စိုးလို့ဖြစ်သည်။ သူ့လူများဖြင့်သာ ကျိတ်ကာစုံစမ်းနေရသည်။
တစ်ဖက်တွင်တော့ Gongနှင့်သူငယ်ချင်းသုံးဦးမှာ ခွက်ချင်းတိုက်ကာ အောင်ပွဲခံနေကြသည်။ ဒီလိုလုပ်ရက်မျိုးတွင် Gongနှင့်သူငယ်ချင်းများက သေသပ်ကျွမ်းကျင်လွန်းလှသည်။ ကျောင်းတုံးက အုပ်စုလိုက်အဆိုးအတေများ ဖြစ်တာကြောင့် ဖြစ်မည်။
"ဟိတ်ကောင်Gong မင်းပြောတော့ အဂျီစိုင်ကို မုန်းပါရဲ့ဆို.....ခုတော့ သူ့ထိရင်အရင်လို ဆတ်ဆတ်ထိမခံပါလားကွ...."
သူငယ်ချင်းဖြစ် ယန်ကြီး(ယန်မျိူးအောင်)၏ စကားကြောင့် Gongပြုံးရွှင်စွာ အောင်ပွဲခံခြင်း ရပ်တန့်သွားသည်။
Gong ဝီစကီခွက်ကို အကုန်မော့သောက်ပစ်လိုက်သည်။ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုခံပြင်းမှု တစ်ချို့ကို ပူလောင်ပြင်းရှသော ဝီစကီဖြင့် မျောချလိုက်သည်။ ခံပြင်းသည်။ မိမိအားမချစ်ပဲ အစ်ကိုဖြစ်သူကို အရွဲ့တိုက်ဖို့ သိမ်းပိုက်ခဲ့ခြင်းကို ခံရသည်တိုင်အောင် ထိုလူကိုမုန်းလို့မရပါ။ ထိုသို့နွားကျမှု့ကြောင့် Gongကိုယ့်ကိုယ်ခံပြင်းသည်။ ဒေါသထွက်မိသည်။ သို့ပေမယ့် ထိုလူအား ထိပါးစော်ကားလာသူများကိုတော့ ပြင်းပြင်းထန်ထန်ပြန်တိုက်ခိုက်နေမိသည်။ သူ့အားGongမုန်းကြည့်သည် သို့သော်မစွမ်းနိုင်ပါ။
ဇွဲစျာန်သည် Gongရဲ့အရိပ်အခြေကိုအကဲခတ်မိလိုက်သည်။ သူတို့သူငယ်ချင်းကြီးဟာ ထိုအမျိုးသားကို နှစ်နဲ့ချီကြိတ်ခဖစ်နေမှန်း သူတို့သိထားသည်။ သူတို့သူငယ်ချင်းကြီး အချစ်ကြီးမှု့ကိုတော့ သူတို့တွေလက်ဖျားခါသည်။ လိုက်မမှီပါ။ မင်္ဂလာဦးကအရက်သောက်ပြီး ထိုအမျိုးသား(Ajisai)အားမုန်းလှပြီဟု အော်ဟစ်ခဲ့သူမှာ ခုတော့ထိုအမျိုးသားအတွက် လက်တုန့်ပြန်နေတော့သည်။
ဇွဲစျာန် ယန်ကြီးအား လက်ဖြင့်အသာတွန်းကာ သတိပေးလိုက်သည်။ပြီးနောင် ဇွဲစျာန်စကားလမ်းကြောင်းလွဲလိုက်သည်။
"အဟမ်း.....ဟိုအဖိုးကြီးကတော့ ဒေါသပွနေလောက်ပြီကွ....ငါတို့လေးယောက်ရဲ့ကိုယ်ပျောက် စွမ်းအားက ဘယ်လောက်စွမ်းလည်း အဟားးးး...."
ဇွဲစျာန်စကားကြောင့် Gongပြုံးရယ်လာသည်။
"ငါ သူ့ကိုမုန်းမရဘူးကွာ.....မမုန်းနိုင်ဘူးဖြစ်နေတယ်...."
Gongစကားကြောင့် သူငယ်ချင်းသုံးယောက် တစ်ယောက်မျက်နာ တစ်ယောက်ကြည့်လိုက်ကြသည်။ မင်းမာန်က ပြုံးစစဖြင့် Gongလက်မောင်းကို ပုတ်ကာဆိုလိုက်သည်။
"မုန်းမရရင် မမုန်းနဲ့ပေါ့ကွာ......အတင်းကြီးဟန်လုပ်မုန်းနေရင်....မင်းပဲစိတ်ရှုပ်ရတာပေါ့ကွ...."
Gongပြုံးသာ ပြုံးလိုက်မိသည်။ သိပ်ပြီးဟန်လုပ်မမုန်းနဲ့တဲ့၊ ဟုတ်ပါတယ် ဟန်လုပ်မုန်းရတာက သိပ်ကိုမွန်းကြပ်လွန်းလို့ဖြစ်သည်။ သို့ပေမယ့် ချက်ချင်းကြီး မုန်းတာရပ်ဖို့က ခက်ခဲနေပြန်သည်။ "အဂျီရေ...မင်းကြောင့် မောင်ရူးတော့မယ်"ဟု မိမိစိတ်ထဲ ရေရွတ်လိုက်မိတော့သည်။
အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ေရမိုးချိုးကာ အရက်နံကိုဖျောက်လိုက်သည် ။ထို့နောက် ကုတင်ပေါ်မှာ အိပ်နေသော အဂျီအမားတွင် ဝင်လှဲလိုက်သည်။ အအိပ်မကြမ်းပဲ ငြိမ်သက်စွာအိပ်နေသော အဂျီရဲ့ဘေးတစောင်းမျက်နာလေးကို ငေးကြည့်နေမိလိုက်သည်။ လှသည်။ အဂျီဟာ မိမိလိုယောင်္ကျားစစ်ကြီးကိုတောင် သူအားမြင်မြင်ခြင်းချစ်မိစေလောက်အောင်ကို လှလွန်းသည်။ အဂျီဟာ ပြုစားသန်လွန်းသည့် စုန်းကဝေလေးလို့ထင်မိသည်။ မိမိအတွေးကို Gongကိုယ်တိုင်ပင် ပျက်ရယ်ပြုလိုက်မိသည်။ အဂျီနှင့်မတွေ့ခင်က ထိုသို့အနှအရွအလှအပတို့ကို မတင်စားမဖွဲ့နွဲ့တတ်ပါ။ Gong အဂျီကိုစတွေ့ချိန်မှစလို ယနေ့အထိ ထိုသို့ဖွဲ့နွဲ့တတ်နေပြီဖြစ်သည်။
"အဂျီက ဂျိုကာနဲ့တူလို့ ကြည့်ရင်း ရယ်နေတာလားမောင်...."
Gong သူခိုးလူမိသွားတာကြောင့် ရှက်မိသွားသည်။ Gongရှက်ရင်လုပ်တတ်သည့် အကျင့်က နားရွက်ဖျားတို့ကို လက်ဖြင့်ခပ်ပြင်းပြင်းလေးပွတ်တတ်ခြင်းဖြစ်သည်။gongထိုသို့ပွတ်လိုက်မိသည်။
"ဟင်....မောင်ရှက်နေတာလား....အဟင်း...ရှက်စရာရှိလို့လားမောင်...."
"ဘယ်....ဘယ်သူပြောလဲ ရှက်နေတယ်လို့ ပူ...ပူလို့အရက်သောက်ထားတော့...."
Gongအင်္ကျီစကို ကိုင်ကာလေဝင်လာအောင် ခါခါထုတ်နေသော ပုံဖမ်းလိုက်သည်။ အဂျီနှင့်အကြည့်ချင်းမဆုံမိအောင် လွဲထားလိုက်သည်။
"အင်းပါ.....ဒါနဲ့မောင် လုပ်တာမလား..."
အဂျီရဲ့အဆုံးမရှိအစမရှိ စကားကြောင့် Gongမျက်မှောင်ကုတ်လိုက်မိသည်။ မိမိသည်ဘာများလုပ်မိလို့နည်း ။
"ဘာလုပ်လို့.....ခဗျားအိပ်နေတုန်း ဘာမှမလုပ်ပါဘူး.....လုပ်လည်းခဗျားနိုးလာပြီး သိမှာပဲလေ...."
Gongနှင့်အဂျီ စိတ်ကြွဆေးစားမိသည့် နေ့ကသာ အတူဖြစ်ခဲ့ပြီး ထိုနေ့နောက်ပိုင်းတစ်ပတ်လုံး လင်မယားလိုမနေဖြစ်ပါ။
"အဟင်းးးးးး....ဟားးးး...မောင်ကတော့လေ....ဒီအကြောင်းပဲတွေးနေပါကောလား...."
"အဟမ်း....ဒါဆိုဘာကိုပြောတာလဲ...."
Gong ရှက်လို့ နားရွက်ကိုထပ်မံ ပွတ်မိပြန်သည်။ အဂျီက အိပ်နေရာမှ ထိုင်ကာညအိပ်ဂါဝန်လေးကြောင့် သူ၏လှပနေမှုကို ပြသနေသည်။ Gongအဂျီရဲအအလှကို ခဏတာ ငေးမောနေမိသည်။
" အန်ကယ်ကျော်ကို ပညာပေးတာ မောင်လုပ်တာမလား...."
Gongစဥ်းစားဟန်ပြုပြီးမှ မျက်နာတည်တည်ဖြင့် ခေါင်းကိုအသာညိတ်ကာ ဆိုလိုက်သည်။
"ဟုတ်တယ်လေ...."
အဂျီက ခပ်ဖွဖွလေးပြုံးလာသည်။ စားပွဲပေါ်မှ မီးအိမ်လေးသာ ထွန်းထားတာကြောင့် ထိုမီးအိမ်မှာ အလင်းရောင်တး်ချို့ဟာ အဂျီမျက်နာနှင့် ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်ဖျာကျနေသည်။ ထိုအလင်းရောင်ကြောင့် အဂျီရဲ့အလှဟာပိုလှသွေးကြွယ်နေသည်။
"ဒါဆိုမောင့်အပေါ် အကြွေးတင်တာ နှစ်ခါရှိပြီပဲ...."
ပထမတစ်ခါက ညစာစားပွဲအတူတတ်ဖို့တုန်းကဖြစ်ပြီး၊ Gongလိုချင်တာကို နောက်မှယူမယ်လို့ပြောခဲ့သည်။Gong မဲ့ပြုံးတစ်ခုပြုံးလိုက်သည်။် အဂျီရဲ့ဖြူနုနေသောမျက်နာလေးကို လက်ဖြင့်အသာအယာဆွဲကိုင်လိုက်သည်။
"ဒါဆိုအဲ့နေ့က အကြွေးအခုပြန်ဆပ်လေ....ကိုယ်လိုချင်ပေးမယ်မလား..."
အဂျီရဲ့ညဝတ်အင်္ကျီ လက်တစ်လုံးကြိုးလေးကို အဂျီပုခုံးအထက်မှလက်မောင်းရင်းသို့ အသာဆွဲချလိုက်သည်။
"တို့ကအခုလိုအကြွေးဆပ်ရမယ်ပေည့မောင်....ရပါတယ်....မောင်ကတို့ယောင်ကျားပဲလေ....တို့ကမောင့်ကိုမချစ်ရင်တောင်....ကျေရမယ့်တာဝန်ကရှိပြီးသားလေ...."
"မချစ်ရင်တောင်...ဟုတ်လား..."
"အ...မောင်...."
Gongအဂျီရဲ့ စကားကြောင့် ဒေါသဖြစ်မိသွားသည်ါ အဂျီကိုယ်လေးကို အိပ်ရာပေါ်ဆွဲမှောက်ချလိုက်ကာ အဂျီကျောပေါ်ကနေ မိမိကိုယ်ဖြင့် ဖိကပ်လိုက်သည်။ အစတွင်အဂျီက လန့်ပြီးရုန်းသည်။Gpngအဂျီကျောပြင်က ကြိုးစလေးကိုဖြည်လိုက်ကာ ဂါဝန်လေးကို ပေါင်သားကဆွဲယူကာ ခေါင်းထိဆွဲယူချွတ်ချလိုက်သည်။ ညအိပ်ချိန်မို့ ဘာအတွင်းခံမှမဝတ်ထားသော အဂျိဟာ ခဏအတွင်းအဝတ်မဲ့သွားသည်။ Gongအဂျီရဲ့ ဖြူဖွေးဖွေးကျောပြင်လေးများကို သွားရာလေးများပေးနေမိသည်။ တွန့်တတ်သွားတဲ့ ကျောပြင်လေးက ပိုလို့ဆွဲဆောင်နေသည်။ Gong စိတ်တိုင်းကျ အဂျီကိုကစားနေမိသည်။ အဂျီရဲ့ခပ်တိုးတိုးညည်းသံလေးများက လှပသည့်တေးသွားလေးလို နားဝင်ချိုနေသည်။ အကြည်ရောင်ချွေးစလေးများကလည်း Gongကိုယ်ကနေစီးကျကာ အဂျီကျောပြင်ကချွေးစလေးများနှင့် ပေါင်းစပ်သွားသည်။ Gong အဂျီကိုယ်ထဲတွင် အချစ်တို့ကို ထုတ်လွှတ်လိုက်ကာ အဆုံးသတ်အဖြစ်နှစ်ကိုယ်အတူ ပေါင်းစီးလိုက်သည်။
#########
Gong အလုပ်သွားဖို့ ပြင်ဆင်စရာရှိတာ ပြင်ဆင်နေသည်။ အဂျီလည်းထိုနည်းတူဖြစ်သည်။ အဂျီဟာမှန်တင်ခုံရှေ့ခေါင်းဖီးရင် Gongကိုမကြည့်ပဲဆိုလာသည်။
"မောင်...."
Gong ဘောင်းဘီအရှည်ကို ဝတ်ကာဇစ်ဆွဲပိတ်လိုက်သည်။ကိုယ်လုံးပေါ်မှန်တွင် Gongကြွက်သားများနှင့် ယောင်္ကျားပီသသော ခန္ဓာကိုယ်တည်ရှိနေသည်။ Gongမှန်ထဲမိမိကိုယ်ကို ကြည့်ရင်း အဂျီကိုပြန်ထူးလိုက်သည်။
"အင်းပြော...."
အဂျီဟာမှန်တင်ခုံမှနေ အကြည့်လွဲလိုက်ပြီး ကိုယ်လုံးလေးကို Gongရှိသို့လှည့်လာသည်။ ပြီးနောက်လေးနက်တည်ကြည်စွာကြည့်လာသည်။ဒါကိုGong ကိုယ်လုံးပေါ်မှန်မှ တစ်ဆင့်မြင်တွေ့နေရသည်။
"မောင်တို့ ကုမ္ပဏီကို ဘယ်တော့ဦးစီးမှာလဲ....."
Gongမျက်မှောင်ကြုံလိုက်သည်။အဂျီဘက်သို့ လှည့်ကာမှန်မှတစ်ဆင့်မဟုတ်ပဲ အပြင်မှာအကြည့်ချင်း ဆုံလိုက်သည်။အဂျီကတော့ လေးလေးနက်နက်သာစိုက်ကြည့်နေသည်။
"လောလှကြီး.....ကျုပ်ကိုအချိန်လေးတောင် မပေးတော့ဘူးလား...."
"အချိန်ကိုစောင့်နေရင် ရန်သူဝါးမြိုတာခံရမယ်တဲ့မောင်...."
အဂျီဟာ ရေးရေးလေးပြုံးကာဆိုလာသည်။ Gongအဂျီကိုအကြည့်လွဲကာ အင်္ကျီကိုဝတ်ရင်း ကြယ်သီးတက်နေရင်း ပြန်ပြောလိုက်သည်။
"ဟ....ခဗျားတို့ မိသားစုရဲ့မရှုပ်တော်ပုံထဲ ကျုပ်ကို ပစ်ထည့်မလို့လား.....တော်ပါပြီးဗျာ....အေးဆေးနေပါရစေ...."
Gongသတိထားလိုက်မိသည်။ အဂျီမျက်နာအနည်းငယ်ပျက်ယွင်းသွားမှုကို ဖြစ်သည်။ သို့သော်အဂျီဟာ နှစ်ရှည်လများ အေးစက်လာသူမို့ ချက်ချင်းမျက်နာကိုပြန်ပြင်လိုက်သည်။
"တို့....မောင်ကို အရှုပ်ထဲမထည့်ပါဘူး....လာရှုပ်မှာစိုးလို့ ကြိုရှင်းပေးရုံပါ....ထမင်းစားခန်းထဲမှာ စောင့်နေမယ်မောင်...."
Gongဘာမှပြန်မဖြေမိလိုက်ပါ။ အဂျီဟာအခန်းထဲကထွက်သွားတော့သည်။ Gongရေမွှေးဆွတ်ပြီး ပြင်ဆင်ပြီးတာနှင့် အခန်းအတွင်းကထွက်လာခဲ့သည်။ လှေကားထိပ်နားက မြင်ကွင်းကြောင့် Gongမျက်မှောင်ကြုံလိုက်သည်။ လက်သီးကိုလည်း ကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဆုတ်လိုက်မိသည်။ Gongမြင်နေရခြင်း ်ဂျီကိုနောက်ကနေလူတစ်ယောက်က သိုင်းဖက်ထားခြင်းဖြစ်သည်။ မိမိအစ်ကိုလည်းမဟုတ်ပါ။ မိမိအကိုက မိမိလောက်အရပ်မရှည်ပါ။ထိုလူရဲ့အရပ်ကမိမိနှင့် တန်းတူဖြစ်နေသည်။ Gong ဟိုKey(အဂျီကို အီနေတဲ့ ရင်းနှီးမြှုပ်နှံသူ)ဆိုတဲ့ လူများဖြစ်နေမလားလို့ တွေးမိလိုက်သည်။ ထိုအတွေးကြောင့်ထင်သည် Gongခြေလှမ်းတွေ အရမ်းမြန်ဆန်သွားပြီး သူတို့အနားရောက်မှန်းမသိ ရောက်သွားသည်။ ထိုလူရဲ့လက်မောင်းကို ဆောင့်ဆွဲလိုက်တော့ အဂျီကိုဖတ်ထားသည့် ထိုလူလက်များလွတ်ထွက်သွားကာ မိမိဘက်လှည့်လာသည်။ ထိုလူသည် Keyမဟုတ်ပါ။ မျက်နာစိမ်းဖြစ်နေသည်။
လက်မြန်လှပသည့် Gongရဲ့လက်သီးကို ထိုလူရှောင်ချိန်မရလိုက်ပါ။ အဂျီသည်လည်း လှည့်ကာတာစချိန်မရလိုက်။
" ဒါငါနဲ့ လက်ထပ်ထားတဲ့ အိမ်ထောင်သည်ကွ...."
"မောင်...."
လက်သီးအရှိန်ကြောင့် ထိုလူကြမ်းပြင်မှ မွှေးပွကောဇောကြီးပေါ် လဲကျသွားသည်။ထိုလူအား Gongလက်ညိုးဖြင့် ထိုးကာဆိုလိုက်သည်။ အဂျီသည်လည်း အံ့သြသွားရသည်။ ထိုလူသည်လည်း ထိပ်လန့်သွားရသည်။
###########
Because of Hydrangea
အပိုင္း၇
အန္ကယ္ေက်ာ္ ေခၚ ဦးေက်ာ္ခိုင္တစ္ေယာက္ လက္ထဲမွအရက္ခြက္ကို နံရံတစ္ခုဆီသို႔ အားပါပါပစ္လႊတ္လိုက္သည္။ အံမ်ားကိုက်ိတ္ထားသည္ေၾကာင့္ သူ၏ပါးေဆာင္မ်ား မာေက်ာေနၿပီး ေမးေက်ာမ်ားဟာလည္း ေထာင္ထေနသည္။ ဦးေက်ာ္ခိုင္၏ တပည့္မ်ားမွာ ဘာအသံမွမထြက္ရဲၾကပါ။ ဆံပင္စေလးမ်ားပင္ မလႈပ္မိေအာင္ ေက်ာက္႐ုပ္ႀကီးမ်ားသဖြယ္ ရပ္ေနၾကရသည္။ သူတို႔သူေဌး ေဒါသထြက္ေနသည္မွာ တစ္ပတ္ခန့္ရွိၿပီျဖစ္သည္။ ဦးေက်ာ္ခိုင္ထံ တစ္ပတ္အတြင္းညတိုင္း ပါဆယ္တစ္ထုတ္ေရာက္သည္။ ပါဆယ္ထဲတြင္ ၾကက္ေသြးရဲရဲမ်ားျဖင့္ေရးထားေသာ "လူ႕ငႏြား"ဆိုသည့္ စာတန္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ထိုစာတန္းပါ ပါဆယ္သည္မည္သူမည္ဝါ လာပို႔သည္ကို သူ၏တပည့္မ်ားက အမိမဖမ္းနိုင္လို႔ ဦးေက်ာ္ခိုင္ပိုလို႔ပင္ ေဒါသထြက္ရသည္။ ဒါတင္ပဲမဟုတ္။ ဦးေက်ာ္ခိုင္ညဘက္လူမသိသူမသိ သြားကဲတတ္ေသာကလပ္တစ္ခုရွိသည္။ ထိုဆိုင္ဟာ လုံၿခဳံၿပီးသူ႕လိုနိုင္ငံေရးသမားမ်ား၊ နာမည္ႀကီးစီးပြားေရးသမားမ်ား က်ိတ္ပုန္းခုတ္ရာေနရာျဖစ္သည္။ ထိုေနရာကို လြန္ခဲ့သည့္ႏွစ္ရက္က ဦးေက်ာ္ခိုင္သြားခဲ့သည္။ အၿပီးကဲၿပီး ကားပါကင္သို႔ တပည့္မ်ားျဖင့္ ျပန္အလာတြင္ ကားဒရိုက္ဘာသည္ ကားေဘးတြင္လွဲက်ေနသည္။ ကားမွန္မွာ ပင့္ကူအိမ္သဖြယ္ ေၾကမြေနသည္။ ကားဘီးေလးဘီးလုံးမွာလဲ ျပားခ်ပ္လို႔ေနသည္။ ကားေပၚတြင္ ေဆးနီမ်ားျဖင့္ "လူ႕ငႏြား"လို႔ ေရးသြားၾကသည္။
ကားဒရိုက္နိုးလာေတာ့ သူ႕ကိုလူတစ္ေယာက္က ေနာက္ကေနဒုတ္ျဖင့္ ရိုက္လိုက္တာေၾကာင့္ သူေမ့လဲသြားတာျဖစ္ေၾကာင္းရွင္းျပလာသည္။ ကားပါကင္CCTVမ်ားကိုၾကည့္ရာ လူေလးေယာက္အမဲေရာင္ဆင္တူဝတ္ၿပီး မ်က္နာဖုံးမ်ားတပ္ထားၾကသည္။ လက္ထဲက ဒုတ္မ်ားျဖင့္ ဦးေက်ာ္ခိုင္ကားကို စိတ္ႀကိဳက္သမသြားၿပီး၊ ဘီးမ်ားကိုလည္း ေဖာက္သြားၾကသည္။ ထူးဆန္းသည္က ထိုလူမ်ားကို ဘယ္သူမွမျမင္လိုက္ၾကပါ။ မေတြ႕လိုက္ၾကပါ။ ဦးေက်ာ္ခိုင္ ရဲျဖင့္လည္းမတိုင္ျဖစ္ပါ။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ရဲတိုင္လိုက္လ်င္ မိမိအေၾကာင္းကိုလူတကာပိုသိသြားမွာ စိုးလို႔ျဖစ္သည္။ သူ႕လူမ်ားျဖင့္သာ က်ိတ္ကာစုံစမ္းေနရသည္။
တစ္ဖက္တြင္ေတာ့ Gongႏွင့္သူငယ္ခ်င္းသုံးဦးမွာ ခြက္ခ်င္းတိုက္ကာ ေအာင္ပြဲခံေနၾကသည္။ ဒီလိုလုပ္ရက္မ်ိဳးတြင္ Gongႏွင့္သူငယ္ခ်င္းမ်ားက ေသသပ္ကြၽမ္းက်င္လြန္းလွသည္။ ေက်ာင္းတုံးက အုပ္စုလိုက္အဆိုးအေတမ်ား ျဖစ္တာေၾကာင့္ ျဖစ္မည္။
"ဟိတ္ေကာင္Gong မင္းေျပာေတာ့ အဂ်ီစိုင္ကို မုန္းပါရဲ႕ဆို.....ခုေတာ့ သူ႕ထိရင္အရင္လို ဆတ္ဆတ္ထိမခံပါလားကြ...."
သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ ယန္ႀကီး(ယန္မ်ိဴးေအာင္)၏ စကားေၾကာင့္ Gongၿပဳံး႐ႊင္စြာ ေအာင္ပြဲခံျခင္း ရပ္တန့္သြားသည္။
Gong ဝီစကီခြက္ကို အကုန္ေမာ့ေသာက္ပစ္လိုက္သည္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုခံျပင္းမႈ တစ္ခ်ိဳ႕ကို ပူေလာင္ျပင္းရွေသာ ဝီစကီျဖင့္ ေမ်ာခ်လိဳက္သည္။ ခံျပင္းသည္။ မိမိအားမခ်စ္ပဲ အစ္ကိုျဖစ္သူကို အ႐ြဲ႕တိုက္ဖို႔ သိမ္းပိုက္ခဲ့ျခင္းကို ခံရသည္တိုင္ေအာင္ ထိုလူကိုမုန္းလို႔မရပါ။ ထိုသို႔ႏြားက်မႈ႕ေၾကာင့္ Gongကိုယ့္ကိုယ္ခံျပင္းသည္။ ေဒါသထြက္မိသည္။ သို႔ေပမယ့္ ထိုလူအား ထိပါးေစာ္ကားလာသူမ်ားကိုေတာ့ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ျပန္တိုက္ခိုက္ေနမိသည္။ သူ႕အားGongမုန္းၾကည့္သည္ သို႔ေသာ္မစြမ္းနိုင္ပါ။
ဇြဲစ်ာန္သည္ Gongရဲ႕အရိပ္အေျခကိုအကဲခတ္မိလိုက္သည္။ သူတို႔သူငယ္ခ်င္းႀကီးဟာ ထိုအမ်ိဳးသားကို ႏွစ္နဲ႕ခ်ီႀကိတ္ခဖစ္ေနမွန္း သူတို႔သိထားသည္။ သူတို႔သူငယ္ခ်င္းႀကီး အခ်စ္ႀကီးမႈ႕ကိုေတာ့ သူတို႔ေတြလက္ဖ်ားခါသည္။ လိုက္မမွီပါ။ မဂၤလာဦးကအရက္ေသာက္ၿပီး ထိုအမ်ိဳးသား(Ajisai)အားမုန္းလွၿပီဟု ေအာ္ဟစ္ခဲ့သူမွာ ခုေတာ့ထိုအမ်ိဳးသားအတြက္ လက္တုန့္ျပန္ေနေတာ့သည္။
ဇြဲစ်ာန္ ယန္ႀကီးအား လက္ျဖင့္အသာတြန္းကာ သတိေပးလိုက္သည္။ၿပီးေနာင္ ဇြဲစ်ာန္စကားလမ္းေၾကာင္းလြဲလိုက္သည္။
"အဟမ္း.....ဟိုအဖိုးႀကီးကေတာ့ ေဒါသပြေနေလာက္ၿပီကြ....ငါတို႔ေလးေယာက္ရဲ႕ကိုယ္ေပ်ာက္ စြမ္းအားက ဘယ္ေလာက္စြမ္းလည္း အဟားးးး...."
ဇြဲစ်ာန္စကားေၾကာင့္ Gongၿပဳံးရယ္လာသည္။
"ငါ သူ႕ကိုမုန္းမရဘူးကြာ.....မမုန္းနိုင္ဘူးျဖစ္ေနတယ္...."
Gongစကားေၾကာင့္ သူငယ္ခ်င္းသုံးေယာက္ တစ္ေယာက္မ်က္နာ တစ္ေယာက္ၾကည့္လိုက္ၾကသည္။ မင္းမာန္က ၿပဳံးစစျဖင့္ Gongလက္ေမာင္းကို ပုတ္ကာဆိုလိုက္သည္။
"မုန္းမရရင္ မမုန္းနဲ႕ေပါ့ကြာ......အတင္းႀကီးဟန္လုပ္မုန္းေနရင္....မင္းပဲစိတ္ရႈပ္ရတာေပါ့ကြ...."
Gongၿပဳံးသာ ၿပဳံးလိုက္မိသည္။ သိပ္ၿပီးဟန္လုပ္မမုန္းနဲ႕တဲ့၊ ဟုတ္ပါတယ္ ဟန္လုပ္မုန္းရတာက သိပ္ကိုမြန္းၾကပ္လြန္းလို႔ျဖစ္သည္။ သို႔ေပမယ့္ ခ်က္ခ်င္းႀကီး မုန္းတာရပ္ဖို႔က ခက္ခဲေနျပန္သည္။ "အဂ်ီေရ...မင္းေၾကာင့္ ေမာင္႐ူးေတာ့မယ္"ဟု မိမိစိတ္ထဲ ေရ႐ြတ္လိုက္မိေတာ့သည္။
အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ေရမိုးခ်ိဳးကာ အရက္နံကိုေဖ်ာက္လိုက္သည္ ။ထို႔ေနာက္ ကုတင္ေပၚမွာ အိပ္ေနေသာ အဂ်ီအမားတြင္ ဝင္လွဲလိုက္သည္။ အအိပ္မၾကမ္းပဲ ၿငိမ္သက္စြာအိပ္ေနေသာ အဂ်ီရဲ႕ေဘးတေစာင္းမ်က္နာေလးကို ေငးၾကည့္ေနမိလိုက္သည္။ လွသည္။ အဂ်ီဟာ မိမိလိုေယာကၤ်ားစစ္ႀကီးကိုေတာင္ သူအားျမင္ျမင္ျခင္းခ်စ္မိေစေလာက္ေအာင္ကို လွလြန္းသည္။ အဂ်ီဟာ ျပဳစားသန္လြန္းသည့္ စုန္းကေဝေလးလို႔ထင္မိသည္။ မိမိအေတြးကို Gongကိုယ္တိုင္ပင္ ပ်က္ရယ္ျပဳလိုက္မိသည္။ အဂ်ီႏွင့္မေတြ႕ခင္က ထိုသို႔အႏွအ႐ြအလွအပတို႔ကို မတင္စားမဖြဲ႕ႏြဲ႕တတ္ပါ။ Gong အဂ်ီကိုစေတြ႕ခ်ိန္မွစလို ယေန႕အထိ ထိုသို႔ဖြဲ႕ႏြဲ႕တတ္ေနၿပီျဖစ္သည္။
"အဂ်ီက ဂ်ိဳကာနဲ႕တူလို႔ ၾကည့္ရင္း ရယ္ေနတာလားေမာင္...."
Gong သူခိုးလူမိသြားတာေၾကာင့္ ရွက္မိသြားသည္။ Gongရွက္ရင္လုပ္တတ္သည့္ အက်င့္က နား႐ြက္ဖ်ားတို႔ကို လက္ျဖင့္ခပ္ျပင္းျပင္းေလးပြတ္တတ္ျခင္းျဖစ္သည္။gongထိုသို႔ပြတ္လိုက္မိသည္။
"ဟင္....ေမာင္ရွင္ေနတာလား....အဟင္း...ရွင္စရာရွိလို႔လားေမာင္...."
"ဘယ္....ဘယ္သူေျပာလဲ ရွက္ေနတယ္လို႔ ပူ...ပူလို႔အရက္ေသာက္ထားေတာ့...."
Gongအကၤ်ီစကို ကိုင္ကာေလဝင္လာေအာင္ ခါခါထုတ္ေနေသာ ပုံဖမ္းလိုက္သည္။ အဂ်ီႏွင့္အၾကည့္ခ်င္းမဆုံမိေအာင္ လြဲထားလိုက္သည္။
"အင္းပါ.....ဒါနဲ႕ေမာင္ လုပ္တာမလား..."
အဂ်ီရဲ႕အဆုံးမရွိအစမရွိ စကားေၾကာင့္ Gongမ်က္ေမွာင္ကုတ္လိုက္မိသည္။ မိမိသည္ဘာမ်ားလုပ္မိလို႔နည္း ။
"ဘာလုပ္လို႔.....ခဗ်ားအိပ္ေနတုန္း ဘာမွမလုပ္ပါဘူး.....လုပ္လည္းခဗ်ားနိုးလာၿပီး သိမွာပဲေလ...."
Gongႏွင့္အဂ်ီ စိတ္ႂကြေဆးစားမိသည့္ ေန႕ကသာ အတူျဖစ္ခဲ့ၿပီး ထိုေန႕ေနာက္ပိုင္းတစ္ပတ္လုံး လင္မယားလိုမေနျဖစ္ပါ။
"အဟင္းးးးးး....ဟားးးး...ေမာင္ကေတာ့ေလ....ဒီအေၾကာင္းပဲေတြးေနပါေကာလား...."
"အဟမ္း....ဒါဆိုဘာကိုေျပာတာလဲ...."
Gong ရွက္လို႔ နား႐ြက္ကိုထပ္မံ ပြတ္မိျပန္သည္။ အဂ်ီက အိပ္ေနရာမွ ထိုင္ကာညအိပ္ဂါဝန္ေလးေၾကာင့္ သူ၏လွပေနမႈကို ျပသေနသည္။ Gongအဂ်ီရဲအအလွကို ခဏတာ ေငးေမာေနမိသည္။
" အန္ကယ္ေက်ာ္ကို ပညာေပးတာ ေမာင္လုပ္တာမလား...."
Gongစဥ္းစားဟန္ျပဳၿပီးမွ မ်က္နာတည္တည္ျဖင့္ ေခါင္းကိုအသာညိတ္ကာ ဆိုလိုက္သည္။
"ဟုတ္တယ္ေလ...."
အဂ်ီက ခပ္ဖြဖြေလးၿပဳံးလာသည္။ စားပြဲေပၚမွ မီးအိမ္ေလးသာ ထြန္းထားတာေၾကာင့္ ထိုမီးအိမ္မွာ အလင္းေရာင္တး္ခ်ိဳ႕ဟာ အဂ်ီမ်က္နာႏွင့္ ခႏၶာကိုယ္ေပၚဖ်ာက်ေနသည္။ ထိုအလင္းေရာင္ေၾကာင့္ အဂ်ီရဲ႕အလွဟာပိုလွေသြးႂကြယ္ေနသည္။
"ဒါဆိုေမာင့္အေပၚ အေႂကြးတင္တာ ႏွစ္ခါရွိၿပီပဲ...."
ပထမတစ္ခါက ညစာစားပြဲအတူတတ္ဖို႔တုန္းကျဖစ္ၿပီး၊ Gongလိုခ်င္တာကို ေနာက္မွယူမယ္လို႔ေျပာခဲ့သည္။Gong မဲ့ၿပဳံးတစ္ခုၿပဳံးလိုက္သည္။္ အဂ်ီရဲ႕ျဖဴႏုေနေသာမ်က္နာေလးကို လက္ျဖင့္အသာအယာဆြဲကိုင္လိုက္သည္။
"ဒါဆိုအဲ့ေန႕က အေႂကြးအခုျပန္ဆပ္ေလ....ကိုယ္လိုခ်င္ေပးမယ္မလား..."
အဂ်ီရဲ႕ညဝတ္အကၤ်ီ လက္တစ္လုံးႀကိဳးေလးကို အဂ်ီပုခုံးအထက္မွလက္ေမာင္းရင္းသို႔ အသာဆြဲခ်လိဳက္သည္။
"တို႔ကအခုလိုအေႂကြးဆပ္ရမယ္ေပည့ေမာင္....ရပါတယ္....ေမာင္ကတို႔ေယာင္က်ားပဲေလ....တို႔ကေမာင့္ကိုမခ်စ္ရင္ေတာင္....ေက်ရမယ့္တာဝန္ကရွိၿပီးသားေလ...."
"မခ်စ္ရင္ေတာင္...ဟုတ္လား..."
"အ...ေမာင္...."
Gongအဂ်ီရဲ႕ စကားေၾကာင့္ ေဒါသျဖစ္မိသြားသည္ါ အဂ်ီကိုယ္ေလးကို အိပ္ရာေပၚဆြဲေမွာက္ခ်လိဳက္ကာ အဂ်ီေက်ာေပၚကေန မိမိကိုယ္ျဖင့္ ဖိကပ္လိုက္သည္။ အစတြင္အဂ်ီက လန့္ၿပီး႐ုန္းသည္။Gpngအဂ်ီေက်ာျပင္က ႀကိဳးစေလးကိုျဖည္လိုက္ကာ ဂါဝန္ေလးကို ေပါင္သားကဆြဲယူကာ ေခါင္းထိဆြဲယူခြၽတ္ခ်လိဳက္သည္။ ညအိပ္ခ်ိန္မို႔ ဘာအတြင္းခံမွမဝတ္ထားေသာ အဂ်ိဟာ ခဏအတြင္းအဝတ္မဲ့သြားသည္။ Gongအဂ်ီရဲ႕ ျဖဴေဖြးေဖြးေက်ာျပင္ေလးမ်ားကို သြားရာေလးမ်ားေပးေနမိသည္။ တြန့္တတ္သြားတဲ့ ေက်ာျပင္ေလးက ပိုလို႔ဆြဲေဆာင္ေနသည္။ Gong စိတ္တိုင္းက် အဂ်ီကိုကစားေနမိသည္။ အဂ်ီရဲ႕ခပ္တိုးတိုးညည္းသံေလးမ်ားက လွပသည့္ေတးသြားေလးလို နားဝင္ခ်ိဳေနသည္။ အၾကည္ေရာင္ေခြၽးစေလးမ်ားကလည္း Gongကိုယ္ကေနစီးက်ကာ အဂ်ီေက်ာျပင္ကေခြၽးစေလးမ်ားႏွင့္ ေပါင္းစပ္သြားသည္။ Gong အဂ်ီကိုယ္ထဲတြင္ အခ်စ္တို႔ကို ထုတ္လႊတ္လိုက္ကာ အဆုံးသတ္အျဖစ္ႏွစ္ကိုယ္အတူ ေပါင္းစီးလိုက္သည္။
#########
Gong အလုပ္သြားဖို႔ ျပင္ဆင္စရာရွိတာ ျပင္ဆင္ေနသည္။ အဂ်ီလည္းထိုနည္းတူျဖစ္သည္။ အဂ်ီဟာမွန္တင္ခုံေရွ႕ေခါင္းဖီးရင္ Gongကိုမၾကည့္ပဲဆိုလာသည္။
"ေမာင္...."
Gong ေဘာင္းဘီအရွည္ကို ဝတ္ကာဇစ္ဆြဲပိတ္လိုက္သည္။ကိုယ္လုံးေပၚမွန္တြင္ Gongႂကြက္သားမ်ားႏွင့္ ေယာကၤ်ားပီသေသာ ခႏၶာကိုယ္တည္ရွိေနသည္။ Gongမွန္ထဲမိမိကိုယ္ကို ၾကည့္ရင္း အဂ်ီကိုျပန္ထူးလိုက္သည္။
"အင္းေျပာ...."
အဂ်ီဟာမွန္တင္ခုံမွေန အၾကည့္လြဲလိုက္ၿပီး ကိုယ္လုံးေလးကို Gongရွိသို႔လွည့္လာသည္။ ၿပီးေနာက္ေလးနက္တည္ၾကည္စြာၾကည့္လာသည္။ဒါကိုGong ကိုယ္လုံးေပၚမွန္မွ တစ္ဆင့္ျမင္ေတြ႕ေနရသည္။
"ေမာင္တို႔ ကုမၸဏီကို ဘယ္ေတာ့ဦးစီးမွာလဲ....."
Gongမ်က္ေမွာင္ႀကဳံလိုက္သည္။အဂ်ီဘက္သို႔ လွည့္ကာမွန္မွတစ္ဆင့္မဟုတ္ပဲ အျပင္မွာအၾကည့္ခ်င္း ဆုံလိုက္သည္။အဂ်ီကေတာ့ ေလးေလးနက္နက္သာစိုက္ၾကည့္ေနသည္။
"ေလာလွႀကီး.....က်ဳပ္ကိုအခ်ိန္ေလးေတာင္ မေပးေတာ့ဘူးလား...."
"အခ်ိန္ကိုေစာင့္ေနရင္ ရန္သူဝါးၿမိဳတာခံရမယ္တဲ့ေမာင္...."
အဂ်ီဟာ ေရးေရးေလးၿပဳံးကာဆိုလာသည္။ Gongအဂ်ီကိုအၾကည့္လြဲကာ အကၤ်ီကိုဝတ္ရင္း ၾကယ္သီးတက္ေနရင္း ျပန္ေျပာလိုက္သည္။
"ဟ....ခဗ်ားတို႔ မိသားစုရဲ႕မရႈပ္ေတာ္ပုံထဲ က်ဳပ္ကို ပစ္ထည့္မလို႔လား.....ေတာ္ပါၿပီးဗ်ာ....ေအးေဆးေနပါရေစ...."
Gongသတိထားလိုက္မိသည္။ အဂ်ီမ်က္နာအနည္းငယ္ပ်က္ယြင္းသြားမႈကို ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္အဂ်ီဟာ ႏွစ္ရွည္လမ်ား ေအးစက္လာသူမို႔ ခ်က္ခ်င္းမ်က္နာကိုျပန္ျပင္လိုက္သည္။
"တို႔....ေမာင္ကို အရႈပ္ထဲမထည့္ပါဘူး....လာရႈပ္မွာစိုးလို႔ ႀကိဳရွင္းေပး႐ုံပါ....ထမင္းစားခန္းထဲမွာ ေစာင့္ေနမယ္ေမာင္...."
Gongဘာမွျပန္မေျဖမိလိုက္ပါ။ အဂ်ီဟာအခန္းထဲကထြက္သြားေတာ့သည္။ Gongေရေမႊးဆြတ္ၿပီး ျပင္ဆင္ၿပီးတာႏွင့္ အခန္းအတြင္းကထြက္လာခဲ့သည္။ ေလွကားထိပ္နားက ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ Gongမ်က္ေမွာင္ႀကဳံလိုက္သည္။ လက္သီးကိုလည္း က်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုတ္လိုက္မိသည္။ Gongျမင္ေနရျခင္း ္ဂ်ီကိုေနာက္ကေနလူတစ္ေယာက္က သိုင္းဖက္ထားျခင္းျဖစ္သည္။ မိမိအစ္ကိုလည္းမဟုတ္ပါ။ မိမိအကိုက မိမိေလာက္အရပ္မရွည္ပါ။ထိုလူရဲ႕အရပ္ကမိမိႏွင့္ တန္းတူျဖစ္ေနသည္။ Gong ဟိုKey(အဂ်ီကို အီေနတဲ့ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံသူ)ဆိုတဲ့ လူမ်ားျဖစ္ေနမလားလို႔ ေတြးမိလိုက္သည္။ ထိုအေတြးေၾကာင့္ထင္သည္ Gongေျခလွမ္းေတြ အရမ္းျမန္ဆန္သြားၿပီး သူတို႔အနားေရာက္မွန္းမသိ ေရာက္သြားသည္။ ထိုလူရဲ႕လက္ေမာင္းကို ေဆာင့္ဆြဲလိုက္ေတာ့ အဂ်ီကိုဖတ္ထားသည့္ ထိုလူလက္မ်ားလြတ္ထြက္သြားကာ မိမိဘက္လွည့္လာသည္။ ထိုလူသည္ Keyမဟုတ္ပါ။ မ်က္နာစိမ္းျဖစ္ေနသည္။
လက္ျမန္လွပသည့္ Gongရဲ႕လက္သီးကို ထိုလူေရွာင္ခ်ိန္မရလိုက္ပါ။ အဂ်ီသည္လည္း လွည့္ကာတာစခ်ိန္မရလိုက္။
" ဒါငါနဲ႕ လက္ထပ္ထားတဲ့ အိမ္ေထာင္သည္ကြ...."
"ေမာင္...."
လက္သီးအရွိန္ေၾကာင့္ ထိုလူၾကမ္းျပင္မွ ေမႊးပြေကာေဇာႀကီးေပၚ လဲက်သြားသည္။ထိုလူအား Gongလက္ညိုးျဖင့္ ထိုးကာဆိုလိုက္သည္။ အဂ်ီသည္လည္း အံ့ၾသသြားရသည္။ ထိုလူသည္လည္း ထိပ္လန့္သြားရသည္။