[Unicode]
{ပေါင်ပေ့ တို့ကို ကိုယ်ပြောစရာ ရှိပါတယ်။ ကျောက်စိမ်းပြားက အသားချောင်းပဲ ထွက်လာစေတာပါ ကျန်တဲ့နေရာ မပြောင်းသွားပါဘူးနော် 😔}
အိုက်ရင်လည်း အရှက်သည်းစွာ နဲ့ပဲ ရှန်းလု ရဲ့ ခြေထောက်တွေ ကြားကို ဝင်ထိုင် လ်ုက်ပြီး သူမရဲ့ အပေါ်က ဝတ်ရုံတွေ ကို ဖယ်ချ လိုက်တယ်။ ထိုအခါမှ သာလျှင် မာတောင့်နေတဲ့ အသားချောင်းကြီးက ပေါ်ထွက်လာခဲ့တယ်။
ရှန်းလု ကတော့ သူမရဲ့ အောက်နားလေးမှာ ရပ်နေတဲ့ သူမကြင်ယာတော် လေးကိုကြည့်ရင်း ပြုံးမိတယ်။ အိုက်ရင်အပေါ်ကို အစက သူမ ဘာခံစားချက်မှ မရှိပါဘူး။ ဒါပေမယ့် သူက သူမရဲ့ ကြင်ယာတော် လေ။ ဒါကြောင့် သူမ ကသာ ထိုကောင်လေး ကို ပစ်ပယ်ထားရင် သူက ဝမ်းနည်းစရာ တွေ ခံစားရလိမ့်မယ်။ သူ့လို အလှလေး ကို ခံစားချက် ရှိလာအောင် ကြိုးစား တာလည်း မဆိုးဘူး လို့ ခံစား မိတယ်။
[တရားဝင်ဇနီးမို့ အစက မကြိုက်ပေမယ့် ယူပြီးတာနဲ့ ကြိုက်အောင် ကိုယ့် ဘာသာ တွန်းအားပေးတာကိုပြော ချင်တာပါနော်]
သူမ အတွေးများနေတဲ့ အချိန် နွေးထွေးစိုစွတ်တဲ့ ခံစားချက်တစ်ခု ရ လိုက်ပြီး ခန္ဓာကိုယ် တစ်ခုလုံး လျပ်စီးတွေ ဖျက်ပြေး သွားသလိုကို ခံစား လိုက်ရတယ်။ အောက်ကို ငုံ့ကြည့် လိုက်တဲ့ အခါ သူမ ကြင်ယာတော် လေး က အသားချောင်းကြီး ကို ငုံ့ပြီး ပြုစုပေးနေပြီပဲ ဖြစ်တယ်။ထိုကောင်လေး က အခုလို ပြုစုပေး နေတာ ကို ကြည့်ရင်း သူလေး က ပိုပို လှ လာတယ် လို့ သူမ ထင်တယ်။ ဖြူဖွေးနေတဲ့ လည်တိုင်နဲ့ ကိုယ် တစ်လျှောက်မှာ သူမ အမှတ်အသား ပေးထားတဲ့ အနီကွက်တွေ ပွထ နေတာ က သူမလို ပိုင်ဆိုင် လိုအား ပြင်းတဲ့သူကို ကျေနပ်စေတယ်။
ရှန်းလုက ပြုစုပေးနေတဲ့ အိုက်ရင် ကို ပွေ့ပြီး သူမပေါင်ပေါ် တင်လိုက်တယ်။ စုပ်နေရာကနေ ရုပ်တရက် ကြီး အျပွ့ခံ လိုက်ရတာကြောင့် သုတ်အကြို အရည်တွေ က သူ့နှုတ်ခမ်းလေးနားမှာ ကပ်ပေနေပြီး သွားရည်တွေ ကလည်း ကျနေလေတယ်။ သူမ ပေါင်ပေါ် ထိုင်တာကြောင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် ထိုင်သလို ဖြစ်နေ ပြီး အရှက်သည်းစွာ နဲ့ သူ့မျက်နှာကို လက်ချောင်း သွယ်သွယ်လေး တွေနဲ့ အုပ်ကာ အသံတိုးတိုး လေး ညည်း လိုက်တယ်။
အောက်က ရှန်းလု ရဲ့ အသားချောင်း အသစ် အမာကြီးပေါ်မှာ ထိုင်နေရလို့ ပိုပြီးတော့တောင် ရှက်လာတယ်။
" ရင်ရင်.....ဒီနှစ်ဆို အသက် ဘယ်နှ နှစ်ရှိပြီလဲ...''
" ဖူးကျွင်း(ယောကျာ်း) ကို ပြန်ဖြေပါတယ်..ဒီကြင်ယာတော် က အခု အသက် ၁၆ နှစ် ပြည့်တော့မှာပါ...''
" အိုး..... မင်းလေး က အသက်မပြည့်သေး ဘူးပေါ့....''
သူ ကြားဘူးတာက ရှန်းလု က အသက် ငယ်တဲ့ ကလေးတွေ ကို လက်ဖျား နဲ့တောင်မထိ ဘူး လို့ပေါ့။ ဒါပေမယ့် ဒီနေ့က သူတို့ မဂ်လာ ဦး လေ....အမှန်တိုင်းပြောရ ရင် သူ....သူ လိုချင်တယ်လေ။ သူမက မပေးမှာ ဆိုလို့ သူတင်ပါးတွေ ကို အရှေ့အနောက် တိုးပြီး ပွတ်သပ်ကာ ကလူမြူ သလို နဲ့ ပြော လိုက်တယ်။
" ဒီကြင်ယာတော် က အသက်မပြည့်သေးလဲ ဖူးကျွင်း ရဲ့ အပိုင် ဖြစ်နေပြီလေ....ဖူးကျွင်း.........ကျွန်တော် လိူချင်နေပြီလို့...''
အစကတော့ လက်နဲ့ သော်လည်းကောင်း ပါးစပ် နဲ့ သော်လည်း ကောင်း ဖြေရှင်းပြီးတော့ ရပ်လိုက်တော့ မလို့ပဲ။ ဒါပေမယ့် သူမ ရဲ့ ကြင်ယာတော် လေး က လိုချင်နေမှတော့ မပွင့်လန်းသေးတဲ့ ပန်းလေး ကို မထိပဲ ခြေထောက်တွေ ပူးပြီး ဖြေ ရှင်း ဖို့ လုပ်လိုက်တော့တယ်။
ဒါကြောင့် သူမရဲ့ အသားချောင်း ကြီး အပေါ်မှာ ပွတ်တိုက်နေတဲ့ ကောင်လေး ကို အိပ်ယာပေါ်မှာ ဖိလိုက်ပြီး အသံ အက်အက် နဲ့ပြောလိုက်တယ်။
" ရင်ရင် က လိုချင်နေမှတော့ ဖူးကျွင်း က ဖြည့်ဆည်း ပေးမှာပေါ့..... ခြေထောက်တွေ ကို စုလိုက်.... ''
နောက်တော့ ပေါင်အတွင်းသားတွေ ကို ပွတ်တိုက်တော့တယ်။ ပွတ်တိုက်နေရင်း အိုက်ရင်ရဲ့ ရင်ဘက်တွေ ကို ပြုစုပေး ဖို့လဲ မမေ့ပါချေ။ တကယ် ဆက်ယှက်တာ မဟုတ်ပေမယ့် အသားချင်း ထိတွေ့တဲ့ အသံတွေ ကတော့ ကြားနေရလေတယ်။ တကယ် လုပ်နေ ကြတာ မဟုတ်ပေမယ့် ထိုကဲ့သို့ ခံစား ရလောက် နီးနီး ဖြစ်လေတယ်။
နောက်တော့ ဘေး စောင်း လှဲ ချပြီး ဆက်တိုက် ထိုးသွင်း ပွတ်တိုက်နေလေရဲ့။
" ဖူးကျွင်း.....ဖူးကျွင်း....ဖြေးဖြေး...ဖြေး
.... အ့အ့အ့....''
" ရင်ရင်လေး.....ဘယ်လိုလဲ ဟမ်....မင်းလေး က အရွယ်မရောက်သေးတော့ မင်းရဲ့ ဖူးကျွင်း က ထိုးဖောက်လို့ မရသေးဘူး.....''
နောက်ဆုံး ထုတ်လွှတ် ခါနီး မှာတော့ ချန်ဖေး ကို လေးဘက်ထောက်ခိုင်းကာ အနောက်က နေ တရစက် ထိုးသွင်းရင်း သူ့ရဲ့ ကျောက်စိမ်းချောင်းလေး ကို လည်း ပွတ်သပ်ပေးနေလေတယ်။
" ဖူးကျွင်း...... မြန်မြန်.... အ့အ့အ့...''
" အမတော်..........''
သူမတို့ပြီး ခါနီး အမတော် လို့ အော်သံ ကြားလိုက်ရတဲ့ အခါ မှာတော့ အိပ်ယာပေါ် က နှစ်ယောက် စလုံး လန့်သွားပြီး ချက်ချင်း ပဲ စောင်ကို ဆွဲကာ သူ့အောက်က ကောင်လေး ကို ဖုန်းပစ် လိုက်တယ်။
ရှန်းလု လည့်ကြည့် လိုက်တဲ့ အခါ သူမမောင်လေး ရဲ့ မျက်ရည်တွေ ပြည့်နေတဲ့ မျက်လုံးတွေ ကို တွေ့လိုက်ရတယ်။ သူမ ခမျာ ပြီး ခါနီးမှ ရပ်ခံ လိုက်ရတဲ့ အတွက် ဒေါသပဲ ထွက်ရ မလို ၊ တရားခံလေး ကလည်း မဆူရက်စရာပဲ။ ဒါကြောင့် သူမမောင်လေး ကို လှမ်းပြော လိုက်တယ်။
" ယုယု အပြင်ထွက်.... ပြီးမှ အမတော် လာခဲ့မယ်...''
" မထွက်ဘူး.....အမတော် အခု လာခဲ့... ''
ကပ်တီးကပ်ဖဲ့ နိုင်စွာ ပြန်ပြော လေတယ်။
" ယုယု.... အမတော် ကို ဒေါသထွက်အောင် မလုပ်နဲ့ အခုထွက်..''
" မထွက်ဘူး..... အမတော် က ကျန်းရဲ့ ဧကရီ ပါ....... အမတော် လိုအပ်နေရင် ကျန်း ပေး နိုင်ပါတယ်....ဘယ်သူလဲ အဲ့ဒါက ချန်ဖေး လား တုန့်ကူ လား....မရဘူး...သူနဲ့ အမတော် မနေရဘူး.....ဝါး....ဝါး...ဝါး...''
(ဧကရာဇ် ထင်တာက သူ့အမက အောက်က ထင်နေရှာတာ😅)
" ယုယု.... တိတ်လိုက်တော့ အခု လာခဲ့မယ်....ထွက်တော့...အပြင်က လူတွေ လာစမ်း....ဧကရာဇ် ကို အပြင်ခေါ်သွားကြ...''
" မသွားဘူး...မသွားဘူး....ယုယု မသွားဘူး.....ဝါး.....''
ဧကရာဇ်လေး က ရပ်ပြီး ငိုနေတော့ သူတို့ ကုတင်ရဲ့ လိုက်ကာ စကို ဆွဲချ လိုက်ပြီး မပြီးသေးတဲ့ ကိစ္စအဆုံး သတ်လိုက်တယ်။ အိုက်ရင် မှာ လွန်ခဲ့တဲ့ ၂ နာရီ ကျော်ကျော် လောက် ကတည်း က နေ အခုထိ ပွတ်တိုက်ခံ နေရတာကြောင့် ခါးရော ပေါင်တွေပါ ထုံကျင်နေပြီပဲ ဖြစ်လေတယ်။
" သခင်..ကျွန်တော်တို့....ဧကရာဇ် ကို ထွက်တွေ့ ကြရအောင်လေ...နော်....ဧကရာဇ် ကို စိတ်ဆိုး မနေပါနဲ့ သူက ကလေးပဲ ရှိနေသေးတာလေ။ ''
ကိုယ်နဲ့ ဆက်ဆံနေတဲ့ သူက တစ်ခြား လူအကြောင်း ကိုတွေးမယ် ဆိုရင် သေချာပေါက် အပေါ်ပုဂ္ဂိုလ် က မကြိုက်မှာ သဘာဝပင် ။ ဒါကြောင့် သူမရဲ့ ကြင်ယာတော် လေးက နူးညံတဲ့ အသံလေး နဲ့ပြော လာတော့ ဒေါသက ချက်ချင်း ထွက်ပြီး အိုက်ရင် ရဲ့ ရင်ဘက် က အသီးတွေ ကို ကိုက်ပစ်ကာ ကြမ်းကြမ်း တမ်းတမ်း အပြီးသတ်တော့တယ်။
သူတို့ ပြီးသွားတဲ့ အခါ အိုက်ရင် ကို အဝတ်တွေ ပြန်ဝတ်ဖို့ရယ်ပြီးတော့ ဝတ်ပြီးတာနဲ့ ထွက်လာ ဖို့ပြော ရင်း သူမကတော့ ငိုနေတဲ့ ဧကရာဇ် ဆီ ကို သွား လိုက်တယ်။ ဧကရာဇ်က တော့ ငိုရလွန်းလို့ ကြို့ထိုးနေပြီ ဖြစ်လေတယ်။
ရှန်းလုက သူမ အောက်ပိုင်း ဘောင်းဘီ ကလွဲ လို့ ကျန်တာတွေ က ဝတ်ထားတာမို့ ဘောင်းဘီ ကို အသာဆွဲတင်ပြီး အိုက်ရင် ရဲ့ နှဖူး ကိုနမ်း ကာ လိုက်ကာ နောက်ကနေ ထွက်လာခဲ့တယ်။
ချက်ချင်းပဲ ဧကရာဇ်လေး က ပြေးလာပြီး သူမကို ဖက်ကာ ဆက်ငိုနေပြန်တယ်။ ဧကရာဇ်လေး က နုနု ဖက်ဖက် လေး မို့ သူ့မျက်ရည်တွေ မြင် လိုက် ရသော အခါ အခုထိ အချိန် မပြည့်သေး လို့ မပျောက်သေးတဲ့ အသားချောင်းက တင်းတောင့် လာတယ်။
' ဟူး...... စိတ်လျော့စမ်း....ဒါက နင့် မောင်လေး....နိုင်ငံရဲ့ ဧကရာဇ်ပဲ စိတ်လျော့ စိတ်လျော့ ဆိုပြီး '
တရားသာ မှတ်လိုက်တော့တယ်။
{ကြိုက်လား ကြိုက်လား 😙 }
.................................................................
[Zawgyi]
{ပေါငျပေ့ တို့ကို ကိုယျပွောစရာ ရှိပါတယျ။ ကြောကျစိမျးပွားက အသားခြောငျးပဲ ထှကျလာစတောပါ ကနြျတဲ့နရော မပွောငျးသှားပါဘူးနောျ 😔}
အိုကျရငျလညျး အရှကျသညျးစှာ နဲ့ပဲ ရှနျးလု ရဲ့ ခွထေောကျတှေ ကွားကို ဝငျထိုငျ လျုကျပွီး သူမရဲ့ အပေါျက ဝတျရုံတှေ ကို ဖယျခြ လိုကျတယျ။ ထိုအခါမှ သာလြှငျ မာတောငျ့နတေဲ့ အသားခြောငျးကွီးက ပေါျထှကျလာခဲ့တယျ။
ရှနျးလု ကတော့ သူမရဲ့ အောကျနားလေးမှာ ရပျနတေဲ့ သူမကွငျယာတောျ လေးကိုကွညျ့ရငျး ပွုံးမိတယျ။ အိုကျရငျအပေါျကို အစက သူမ ဘာခံစားခကြျမှ မရှိပါဘူး။ ဒါပမေယျ့ သူက သူမရဲ့ ကွငျယာတောျ လေ။ ဒါကွောငျ့ သူမ ကသာ ထိုကောငျလေး ကို ပဈပယျထားရငျ သူက ဝမျးနညျးစရာ တှေ ခံစားရလိမျ့မယျ။ သူ့လို အလှလေး ကို ခံစားခကြျ ရှိလာအောငျ ကွိုးစား တာလညျး မဆိုးဘူး လို့ ခံစား မိတယျ။
[တရားဝငျဇနီးမို့ အစက မကွိုကျပမေယျ့ ယူပွီးတာနဲ့ ကွိုကျအောငျ ကိုယျ့ ဘာသာ တှနျးအားပေးတာကိုပွော ခငြျတာပါနောျ]
သူမ အတှေးမြားနတေဲ့ အခြိနျ နှေးထှေးစိုစှတျတဲ့ ခံစားခကြျတဈခု ရ လိုကျပွီး ခန်ဓာကိုယျ တဈခုလုံး လပြျစီးတှေ ဖကြျပွေး သှားသလိုကို ခံစား လိုကျရတယျ။ အောကျကို ငုံ့ကွညျ့ လိုကျတဲ့ အခါ သူမ ကွငျယာတောျ လေး က အသားခြောငျးကွီး ကို ငုံ့ပွီး ပွုစုပေးနပွေီပဲ ဖွဈတယျ။ထိုကောငျလေး က အခုလို ပွုစုပေး နတော ကို ကွညျ့ရငျး သူလေး က ပိုပို လှ လာတယျ လို့ သူမ ထငျတယျ။ ဖွူဖှေးနတေဲ့ လညျတိုငျနဲ့ ကိုယျ တဈလြှောကျမှာ သူမ အမှတျအသား ပေးထားတဲ့ အနီကှကျတှေ ပှထ နတော က သူမလို ပိုငျဆိုငျ လိုအား ပွငျးတဲ့သူကို ကြနေပျစတေယျ။
ရှနျးလုက ပွုစုပေးနတေဲ့ အိုကျရငျ ကို ပှေ့ပွီး သူမပေါငျပေါျ တငျလိုကျတယျ။ စုပျနရောကနေ ရုပျတရကျ ကွီး အပြ့ှခံ လိုကျရတာကွောငျ့ သုတျအကွို အရညျတှေ က သူ့နှုတျခမျးလေးနားမှာ ကပျပနေပွေီး သှားရညျတှေ ကလညျး ကနြလေတေယျ။ သူမ ပေါငျပေါျ ထိုငျတာကွောငျ့ မကြျနှာခငြျးဆိုငျ ထိုငျသလို ဖွဈနေ ပွီး အရှကျသညျးစှာ နဲ့ သူ့မကြျနှာကို လကျခြောငျး သှယျသှယျလေး တှနေဲ့ အုပျကာ အသံတိုးတိုး လေး ညညျး လိုကျတယျ။
အောကျက ရှနျးလု ရဲ့ အသားခြောငျး အသဈ အမာကွီးပေါျမှာ ထိုငျနရေလို့ ပိုပွီးတော့တောငျ ရှကျလာတယျ။
" ရငျရငျ.....ဒီနှဈဆို အသကျ ဘယျနှ နှဈရှိပွီလဲ...''
" ဖူးကြှငျး(ယောကြာျး) ကို ပွနျဖွပေါတယျ..ဒီကွငျယာတောျ က အခု အသကျ ၁၆ နှဈ ပွညျ့တော့မှာပါ...''
" အိုး..... မငျးလေး က အသကျမပွညျ့သေး ဘူးပေါ့....''
သူ ကွားဘူးတာက ရှနျးလု က အသကျ ငယျတဲ့ ကလေးတှေ ကို လကျဖြား နဲ့တောငျမထိ ဘူး လို့ပေါ့။ ဒါပမေယျ့ ဒီနေ့က သူတို့ မဂျလာ ဦး လေ....အမှနျတိုငျးပွောရ ရငျ သူ....သူ လိုခငြျတယျလေ။ သူမက မပေးမှာ ဆိုလို့ သူတငျပါးတှေ ကို အရှေ့အနောကျ တိုးပွီး ပှတျသပျကာ ကလူမွူ သလို နဲ့ ပွော လိုကျတယျ။
" ဒီကွငျယာတောျ က အသကျမပွညျ့သေးလဲ ဖူးကြှငျး ရဲ့ အပိုငျ ဖွဈနပွေီလေ....ဖူးကြှငျး.........ကြှနျတောျ လိူခငြျနပွေီလို့...''
အစကတော့ လကျနဲ့ သောျလညျးကောငျး ပါးစပျ နဲ့ သောျလညျး ကောငျး ဖွရှေငျးပွီးတော့ ရပျလိုကျတော့ မလို့ပဲ။ ဒါပမေယျ့ သူမ ရဲ့ ကွငျယာတောျ လေး က လိုခငြျနမှေတော့ မပှငျ့လနျးသေးတဲ့ ပနျးလေး ကို မထိပဲ ခွထေောကျတှေ ပူးပွီး ဖွေ ရှငျး ဖို့ လုပျလိုကျတော့တယျ။
ဒါကွောငျ့ သူမရဲ့ အသားခြောငျး ကွီး အပေါျမှာ ပှတျတိုကျနတေဲ့ ကောငျလေး ကို အိပျယာပေါျမှာ ဖိလိုကျပွီး အသံ အကျအကျ နဲ့ပွောလိုကျတယျ။
" ရငျရငျ က လိုခငြျနမှေတော့ ဖူးကြှငျး က ဖွညျ့ဆညျး ပေးမှာပေါ့..... ခွထေောကျတှေ ကို စုလိုကျ.... ''
နောကျတော့ ပေါငျအတှငျးသားတှေ ကို ပှတျတိုကျတော့တယျ။ ပှတျတိုကျနရေငျး အိုကျရငျရဲ့ ရငျဘကျတှေ ကို ပွုစုပေး ဖို့လဲ မမေ့ပါခြေ။ တကယျ ဆကျယှကျတာ မဟုတျပမေယျ့ အသားခငြျး ထိတှေ့တဲ့ အသံတှေ ကတော့ ကွားနရေလတေယျ။ တကယျ လုပျနေ ကွတာ မဟုတျပမေယျ့ ထိုကဲ့သို့ ခံစား ရလောကျ နီးနီး ဖွဈလတေယျ။
နောကျတော့ ဘေး စောငျး လှဲ ခပြွီး ဆကျတိုကျ ထိုးသှငျး ပှတျတိုကျနလေရေဲ့။
" ဖူးကြှငျး.....ဖူးကြှငျး....ဖွေးဖွေး...ဖွေး
.... အ့အ့အ့....''
" ရငျရငျလေး.....ဘယျလိုလဲ ဟမျ....မငျးလေး က အရှယျမရောကျသေးတော့ မငျးရဲ့ ဖူးကြှငျး က ထိုးဖောကျလို့ မရသေးဘူး.....''
နောကျဆုံး ထုတျလှှတျ ခါနီး မှာတော့ ခနြျဖေး ကို လေးဘကျထောကျခိုငျးကာ အနောကျက နေ တရစကျ ထိုးသှငျးရငျး သူ့ရဲ့ ကြောကျစိမျးခြောငျးလေး ကို လညျး ပှတျသပျပေးနလေတေယျ။
" ဖူးကြှငျး...... မွနျမွနျ.... အ့အ့အ့...''
" အမတောျ..........''
သူမတို့ပွီး ခါနီး အမတောျ လို့ အောျသံ ကွားလိုကျရတဲ့ အခါ မှာတော့ အိပျယာပေါျ က နှဈယောကျ စလုံး လနျ့သှားပွီး ခကြျခငြျး ပဲ စောငျကို ဆှဲကာ သူ့အောကျက ကောငျလေး ကို ဖုနျးပဈ လိုကျတယျ။
ရှနျးလု လညျ့ကွညျ့ လိုကျတဲ့ အခါ သူမမောငျလေး ရဲ့ မကြျရညျတှေ ပွညျ့နတေဲ့ မကြျလုံးတှေ ကို တှေ့လိုကျရတယျ။ သူမ ခမြာ ပွီး ခါနီးမှ ရပျခံ လိုကျရတဲ့ အတှကျ ဒေါသပဲ ထှကျရ မလို ၊ တရားခံလေး ကလညျး မဆူရကျစရာပဲ။ ဒါကွောငျ့ သူမမောငျလေး ကို လှမျးပွော လိုကျတယျ။
" ယုယု အပွငျထှကျ.... ပွီးမှ အမတောျ လာခဲ့မယျ...''
" မထှကျဘူး.....အမတောျ အခု လာခဲ့... ''
ကပျတီးကပျဖဲ့ နိုငျစှာ ပွနျပွော လတေယျ။
" ယုယု.... အမတောျ ကို ဒေါသထှကျအောငျ မလုပျနဲ့ အခုထှကျ..''
" မထှကျဘူး..... အမတောျ က ကနြျးရဲ့ ဧကရီ ပါ....... အမတောျ လိုအပျနရေငျ ကနြျး ပေး နိုငျပါတယျ....ဘယျသူလဲ အဲ့ဒါက ခနြျဖေး လား တုနျ့ကူ လား....မရဘူး...သူနဲ့ အမတောျ မနရေဘူး.....ဝါး....ဝါး...ဝါး...''
(ဧကရာဇျ ထငျတာက သူ့အမက အောကျက ထငျနရှောတာ😅)
" ယုယု.... တိတျလိုကျတော့ အခု လာခဲ့မယျ....ထှကျတော့...အပွငျက လူတှေ လာစမျး....ဧကရာဇျ ကို အပွငျခေါျသှားကွ...''
" မသှားဘူး...မသှားဘူး....ယုယု မသှားဘူး.....ဝါး.....''
ဧကရာဇျလေး က ရပျပွီး ငိုနတေော့ သူတို့ ကုတငျရဲ့ လိုကျကာ စကို ဆှဲခြ လိုကျပွီး မပွီးသေးတဲ့ ကိစ်စအဆုံး သတျလိုကျတယျ။ အိုကျရငျ မှာ လှနျခဲ့တဲ့ ၂ နာရီ ကြောျကြောျ လောကျ ကတညျး က နေ အခုထိ ပှတျတိုကျခံ နရေတာကွောငျ့ ခါးရော ပေါငျတှပေါ ထုံကငြျနပွေီပဲ ဖွဈလတေယျ။
" သခငျ..ကြှနျတောျတို့....ဧကရာဇျ ကို ထှကျတှေ့ ကွရအောငျလေ...နောျ....ဧကရာဇျ ကို စိတျဆိုး မနပေါနဲ့ သူက ကလေးပဲ ရှိနသေေးတာလေ။ ''
ကိုယျနဲ့ ဆကျဆံနတေဲ့ သူက တဈခွား လူအကွောငျး ကိုတှေးမယျ ဆိုရငျ သခြောပေါကျ အပေါျပုဂ်ဂိုလျ က မကွိုကျမှာ သဘာဝပငျ ။ ဒါကွောငျ့ သူမရဲ့ ကွငျယာတောျ လေးက နူးညံတဲ့ အသံလေး နဲ့ပွော လာတော့ ဒေါသက ခကြျခငြျး ထှကျပွီး အိုကျရငျ ရဲ့ ရငျဘကျ က အသီးတှေ ကို ကိုကျပဈကာ ကွမျးကွမျး တမျးတမျး အပွီးသတျတော့တယျ။
သူတို့ ပွီးသှားတဲ့ အခါ အိုကျရငျ ကို အဝတျတှေ ပွနျဝတျဖို့ရယျပွီးတော့ ဝတျပွီးတာနဲ့ ထှကျလာ ဖို့ပွော ရငျး သူမကတော့ ငိုနတေဲ့ ဧကရာဇျ ဆီ ကို သှား လိုကျတယျ။ ဧကရာဇျက တော့ ငိုရလှနျးလို့ ကွို့ထိုးနပွေီ ဖွဈလတေယျ။
ရှနျးလုက သူမ အောကျပိုငျး ဘောငျးဘီ ကလှဲ လို့ ကနြျတာတှေ က ဝတျထားတာမို့ ဘောငျးဘီ ကို အသာဆှဲတငျပွီး အိုကျရငျ ရဲ့ နှဖူး ကိုနမျး ကာ လိုကျကာ နောကျကနေ ထှကျလာခဲ့တယျ။
ခကြျခငြျးပဲ ဧကရာဇျလေး က ပွေးလာပွီး သူမကို ဖကျကာ ဆကျငိုနပွေနျတယျ။ ဧကရာဇျလေး က နုနု ဖကျဖကျ လေး မို့ သူ့မကြျရညျတှေ မွငျ လိုကျ ရသော အခါ အခုထိ အခြိနျ မပွညျ့သေး လို့ မပြောကျသေးတဲ့ အသားခြောငျးက တငျးတောငျ့ လာတယျ။
' ဟူး...... စိတျလြော့စမျး....ဒါက နငျ့ မောငျလေး....နိုငျငံရဲ့ ဧကရာဇျပဲ စိတျလြော့ စိတျလြော့ ဆိုပွီး '
တရားသာ မှတျလိုကျတော့တယျ။
{ကွိုကျလား ကွိုကျလား 😙 }
.................................................................