Unicode
~~~~~~~~~
ချန်းဝူက ရှုမန်းအား ဖန်းဂူနဲ့လွယ်ကူစွာ ယှဉ်ပြိုင်ခွင့်မပေးခဲ့ပါ ... မင်းယွီနဲ့ဖန်းဂူပြိုင်လျှင် ဖန်းဂူကသေချာပေါက်အလျော့ပေးမယ်ဆိုတာ သူသိနေတယ် ... ရှုမန်းနဲ့ဆိုရင်တော့ ဖန်းဂူခြေတစ်ဖက်နာနေရင်တောင်မှ ရှုမန်းမနိုင်နိုင်မှန်းသိနေတယ် ... ဒါကြောင့်မို့ ချန်းဝူက မယှဉ်ပြိုင်ခင်မှာ ရှုမန်းအား သူ့ရဲ့ပုံမှန်စိတ်ပျောက်ကာ စိတ်ရိုင်းများနိုးထစေတဲ့ ဆေးတစ်မျိုး ထိုးပေးဖို့အမိန့်ပေးလေတော့တယ် ...
လူသန်ကြီး ၂ ယောက်က ရှုမန်းအား ဖမ်းချုပ်လိုက်ပြီး သူ့ရဲ့လက်မောင်းအတွင်းသို့ ဆေးတစ်လုံး ထိုးသွင်လိုက်စဉ် ရှုမန်းက ငြိမ်မနေပဲ ရုန်းထွက်ကာ ချန်းဝူအားကြည့်ပြီး ...
" အနိုင်အရှုံးမသိသေးပဲ ကျွန်တော့ကို ဘာကြောင့်ဆေးလာထိုးတာလဲ "
" ရှုမန်း ... ဒီဆေးက မင်းရဲ့ပုံမှန်ခွန်းအား ထက်အစပေါင်းများစွာတိုးပွားစေတယ် ... သူ့မှာ လက်နတ်ရှိတဲ့အတွက် မင်းရဲ့လက်နတ်က ဒီဆေးပဲ ... သူ့ကိုတစ်ခါထည်အပြတ်ရှင်းလိုက် "
ရှုမန်းက ဖန်းဂူနဲ့အနည်းငယ်မျှချပြီး အလျော့ပေးယုံနဲ့ ပွဲပြီးမယ်ထင်ထားပေမဲ့ ချန်းဝူကယခုလိုအမိန့်ပေးလာတော့ သူစိတ်ပူပန်သွားလေတယ် ... ဒီဆေးရည်ကိုစမ်းသပ်ဖူးသူတိုင်းက တိရစ္ဆာန်ပမာအသိစိတ်ပျောက်ကာ အထိန်းချုပ်မဲ့သွားသူကြီးပင် ...
ဆေးကကောင်းကျိုးတစ်ဝက်ဆိုးကျိုးတစ်ဝက်ရှိနေပြီး စိတ်ကိုလွှတ်ထားလျှင်အသိစိတ်မဲ့နေတဲ့သတ္တဝါအသွင်ပြောင်းလဲသွားလိမ့်မယ် … အမြင်အာရုံတွေကိုဖွင့်ပြီးအသိစိတ်ကိုချုပ်ထိန်းလျှင် ဆေးထဲကပိုးမွှားတွေကဦးနောက်ကိုဖောက်စားကာ နာကျင်မှုအားဖီဆန်လျှင် ကြွက်သားတွေသေတဲ့ထိဆိုးကြိုးဖြစ်စေတယ် …
သူရှန်ဖန်းဂူနဲ့ချတဲ့အချိန်မှာ သူ့အသိစိတ်ပျောက်ဆုံးကာ ဘေးနားကမင်းယွီတို့ကိုပါထိခိုက်စေနိုင်တယ် ... ချန်းဝူက တိုက်ပွဲမှာ မလိုအပ်တဲ့မင်းယွီနဲ့ကလေးငယ်ကို အဝေးထားဖို့မစေခိုင်းပဲ အန္တရာယ်များတဲ့ကွင်းထဲမှာပဲ ထားကာ ဖန်းဂူအခက်တွေ့အောင်ရည်ရွယ်ထားပုံပင် ...
ဆေးရည်ကတစ်ဝက်မျှသာဝင်သွား၍ အာနိတင်မပြသေးပေ ... ရှုမန်းက လက်ကနာရီကိုကြည့်လိုက်ပြီး ပတ်ဝန်းကျင်အား လှည့်ပတ်ကြည့်လိုက်တယ် ... သူတွက်စထားသလိုပင် ချန်းက အင်အားကြီးတဲ့ဖန်းဂူကို စောင့်ကြည့်ဖို့လူအင်အားတိုးချထားခြင်းကြောင့် အစောင့် ၃ ပုံပုံ ၂ ပုံခန့်က ခန်းမတစ်ဖက်တစ်ချက်မှာရှိနေကြတယ် ... မကြာခင်မှာသူလုပ်ဆောင်ထားသည့်အရာတွေအောင်မြင်တော့မည်မို့ အခြေအနေအား ချန်းဝူသတိမထားမိအောင်ဟန်ဆောင်ကာ အချိန်ဆွဲထားရမယ် ...
ရှုမန်းက စိတ်လွတ်သွားသည့်နယ်ဟန်ဆောင်ကာ ဖန်းဂူအား စတင်တိုက်ခိုက်တော့တယ် ... အစပိုင်းမှာ ဖန်းဂူက ဓားကိုမသုံးပဲ လက်ဖြင့်ထိုးကြိတ်နေပြီး ရှုမန်းသူ့မိသားစုကိုထိလျှင် ဓားဖြင့်အဆုံးသတ်မည်ဟုတွေးထားခြင်းပင် ... သို့ပေမဲ့ ရှုမန်း တိုက်ခိုက်နေပုံက အပေါ်ယံမျှသာထိပြီး သူ့အားမနာကျင်စေမှန်း ဖန်းဂူသတိထားမိလာတယ် ... သူကရှုမန်းအားမေးလိုက်တယ် ...
" မင်း ဘယ်အချိန်ထိ ဒီတိုင်းဆက်လုပ်နေမှာလဲ ... မင်းပြောတော့ငါ့ကို ကိုယ်တိုင်သတ်ချင်တယ်ဆို ... အရူးလိုလုပ်မနေနဲ့ "
" ငါလဲပျင်းလွန်းလို့မင်းကိုသတ်မယ်ဆိုပြီးဝင်တိုက်နေတာမဟုတ်ဘူး ... ချန်းဝူဆိုတဲ့အဖိုးကြီးက မင်းသေသွားလဲ မင်းမိသားစုကိုသတ်ဖို့တွေးထားပြီးသား "
" ဒါဖြင့် မင်းကဘာကြောင့်ဝင်ပြီးတိုက်ခိုက်နေသေးလဲ ... အဲ့ဒိဆေးကြောင့် မင်းခေါင်းထိသွားတာလား "
ဖန်းဂူက သူဘာပြောပြောယုံမည်မဟုတ်မှန်း ရှုမန်းသိနေတယ် ... ဒါကြောင့် သူ့မှာရှင်းပြနေဖို့အချိန်မရှိတော့ဘူး ... သူ့ရဲ့အသားတွေကနာကျင်မှုကိုခံစားရလျှင် ဒေါသထွက်လွယ်ကာ မထိန်းချုပ်နိုင်၍ ဖန်းဂူရဲ့လက်ကနေရှောင်ဖယ်နေရတယ် ... သူတစ်ပြန်ကိုယ်တစ်ပြန်ချနေရင်း ရှုမန်း ဖန်းဂူအားကြည့်ကာ လေးနက်စွာဖြင့်ဆိုလိုက်တယ် ...
" ငါအသိစိတ်ပျောက်သွားခဲ့ရင် မင်းသူတို့ကိုရအောင်ကာကွယ်ပါ "
" မင်းပြောစရာမလိုဘူး "
သူ့အကိုကအမြဲသူ့အပေါ် အထင်သေးမှန်းသိနေပေမဲ့ နောက်ဆုံးအကြိမ်လေးတော့ သူလူသားပီသစွာ ကူညီခဲ့မှန်းသိစေချင်မိတယ် ...
" ရှန်ဖန်းဂူ ... မင်းက မင်းဆီလာတဲ့ တိုက်ခိုက်မှုတွေမှာ မယုံနိုင်လောက်အောင် ကြံခိုင်ပေမဲ့ တန်ဖိုးထားရတဲ့သူတွေနဲ့ပတ်သပ်ရင်တော့ ပျော့ညံ့တဲ့သူဖြစ်သွားရော ... တစ်နေ့ကျ ကျိန်းသေအဲ့အရာက မင်းအသက်ကိုနှုတ်ယူလိမ့်မယ် ... ဒါကြောင့်သူတို့မနှုတ်ယူခင်မှာ မင်းမိသားစုကို အပြည့်အဝကာကွယ်ထားပါ ... မင်းငါ့ကိုမယုံကြည်မှန်းသိတယ် ... ငါအသိစိတ်ပျောက်သွားတဲ့အချိန် ငါမင်းကိုခုလိုပြောပြနိုင်မှာမဟုတ်တော့ဘူး "
ဖန်းဂူလဲရိပ်မိစပြုလာခဲ့ပြီ ... ရှုမန်းကိုယ်ထဲကဆေးတွေက နိုးထလာပြီး ဖန်းဂူကိုတိုက်ခိုက်ဖို့ထက် မိမိကိုယ်ကိုယ်ထိန်းနေရ၍ မြေပြင်ပေါ်ခနခနလဲကျနေတယ် ...
" မင်းမှာအစီအစဉ်ရှိနေတာလား "
ရှုမန်းက ခေါင်းငြိမ့်ကာပြတယ် ... သူကဖန်းဂူနဲ့အနီးကပ်တိုက်ခိုက်ကာ သူ့ရဲ့အကြံတွေကိုပြောပြလိုက်တယ် ...
" ခုဆိုတည်နေရာနဲ့အချက်အလက်တွေပေါက်ကြားကုန်လောက်ပြီ … တရားခံချန်းဝူကိုဖမ်းဖို့သူတို့ရောက်လာကြလိမ့်မယ် … အစောင့်အင်အားကအပြင်မှာနည်းလို့ အပြင်ကဝင်လာရင်တောင်သတိထားမိကြမှာမဟုတ်ဘူး … ချန်းဝူရဲ့အတိုက်အအုံကဝင်ဖို့ခက်တာကြောင့် သူတို့ကိုသတိမထားမိအောင် ဒီပုံစံအတိုင်းအချိန်ဆွဲထားဖို့လိုတယ် … သူတို့ရောက်လာရင်မင်းလဲမင်းမိသားစုကိုခေါ်ပြီး ဒီထဲကနေအမြန်ဆုံးပြေးထွက်သွားပါ "
" ငါမင်းကိုယုံကြည်သင့်လား "
ရှုမန်းက မင်းယွီနဲ့ကလေးအားကြည့်လိုက်ပြီး ...
" မင်းသဘောပဲ … မင်းမိသားစုကိုတော့လွတ်အောင်ကယ်နိုင်ဖို့မျှော်လင့်တယ် "
" ခုမင်းငါတို့ကိုကူညီနေမှန်းသိတယ် ... ဒါပေမဲ့ ဘယ်တော့မှကျေးဇူးတင်မှာမဟုတ်ဘူးရှုမန်း ... မင်းလုပ်ခဲ့တဲ့အပြစ်တွေကဒီလောက်နဲ့ကြေအေးမသွားဘူး "
နာကျင်စွာ ရှုမန်းထပ်မံလဲကျသွားပြန်တယ် … ဆေးတွေကအတော်အသင့်နိုးကြွနေပြီမို့ တစ်ကိုယ်လုံးထုံလာပြီး အသိစိတ်တွေထိုင်းမှိုင်းလာကာ ရှုမန်းကမြေပြင်ပေါ်ကနေထလာပြီး ဖန်းဂူအား တိုက်ခိုက်ပြန်တယ် ...
ချန်းဝူက စိတ်ဝင်စားစရာပွဲတစ်ခုပမာ အာရုံစိုက်ပြီးကြည့်နေ၍ ရှုမန်းဟန်ဆောင်ဖို့အတွက် ဖန်းဂူအား မနာကျင်စေပဲ မြေကြီးပေါ်ဖိနှိပ်ကာ လဲကျစေလိုက်တယ် ... ပြီးနောက် သူကလေးနက်စွာ ဆိုလာတယ် ...
" ငါသိပါတယ် ... မင်းဆီကကျေးဇူးတင်စကား ငါမမျှော်လင့်ဘူး ... ဒါပေမဲ့ ငါတကယ်ပဲမင်းတို့မိသားစုပျော်နေတာကို မြင်ချင်မိတယ် ... ဒါကိုတော့အလိန်အညာမဟုတ်ဘူးဆိုတာ ယုံပေးပါ ... ငါအမြဲမင်းကိုအားကျခဲ့တယ် ... ခုအဆုံးသတ်မှာတောင် ငါမင်းကိုအားကျနေတုန်းပဲ ... ငါစတေးခဲ့တာနဲ့တန်အောင်တော့ဒီပွဲကိုနိုင်အောင်ကစားပေးပါ ... ငါအသိစိတ်ပျောက်တာနဲ့ ပွဲကိုအဆုံးသတ်လိုက်ပါတော့ အကိုကြီး "
ရှုမန်းအသိတွေကတဖြေးဖြေးပျောက်ဆုံးနေပြီး ဖန်ဂူကိုဖိထားတဲ့အားကပိုများလာခြင်းကြောင့်ဖန်းဂူရုန်းထွက်လိုက်တယ် … ဖန်းဂူတုန်လှုပ်သွားမိတာက ရှုမန်းနောက်ဆုံးပြောလိုက်တဲ့စကားအဆုံးမှာ သူ့ရဲ့မျက်ဝန်းက မျက်ရည်များစီးကျလာခြင်းကိုပင် … အမြဲရိုင်းဆိုင်းမောက်မာတဲ့ကောင်က အကိုကြီးလို့ခေါ်ကာ တုန်တုန်ရင်ရင်နဲ့ငိုနေခြင်းပင် … အချိန်ဆွဲဖို့လိုတာမို့ အသိစိတ်စတင်ပျောက်ဆုံးနေပြီဖြစ်တဲ့ ရှုမန်းအား ဖန်းဂူက အင်္ကျီဂုတ်ကိုဆွဲကာ အော်ပြောလိုက်လေတယ် …
" မင်းငါ့ကိုအားကျရင် နိုင်အောင်သာတိုက်စမ်းပါ ... အဲ့ဆေးကိုအန်တုပြီး အသိစိတ်မပျောက်အောင်နေ ... ငါတို့အချိန်ဆွဲနိုင်ရင်ရပြီ "
ရှုမန်းမျက်လုံးတွေက လုံးဝပိတ်သွားကာ လက်တွေက တုန်ရင်နေပြီး အသိစိတ်စတင်ပျောက်ဆုံးနေပြီ … ရှုမန်းက ဖန်းဂူလက်ကောက်ဝတ်ကို ဆွဲလှည့်ကာ မြေပြင်ပေါ်ပြစ်လှဲလိုက်တော့ ဖန်းဂူလဲကျသွားတယ် … ဆေးကအမှန်ပင်အစွမ်းထက်လှတယ် … ရှုမန်းလဲမိမိကိုယ်ကိုထိန်းနေပေမဲ့ မရပေ … သူကအော်ကာပြောနေတယ် …
" ငါမရတော့ဘူး "
ဖန်းဂူက ထလာပြီး ရှုမန်းအားဖမ်းချုပ်ကာ ဆေးဓာတ်ပျယ်ဖို့နည်းလမ်းအမျိုးမျိုး ရှာဖွေနေမိတယ် … ရှုမန်းက ဖန်းဂူထံကရုန်ထွက်လိုက်ပြီး မျက်လုံးတွေကိုပိတ်ထားခြင်းကြောင့် အသိစိတ်ကကင်းမဲ့နေကာ အသံကြားရာကို ကမူးရူးထိုးထိုက်ခိုက်နေခြင်းကြောင့် ခြေထောက်နာနေတဲ့ဖန်းဂူမထိန်းချုပ်နိုင်တော့ပေ … ပွဲကကြမ်းလာ၍ အားလုံးရဲ့အာရုံတွေက သူတို့ထံရောက်နေတယ် …
" ဟား … သတ်ပစ်လိုက် … သူတို့အားလုံးကိုသတ်ပြစ်လိုက်စမ်း "
ချန်းဝူကအော်ဟစ်ပြီး ဆေးဓာတ်နဲ့ထိန်းမရဖြစ်နေတဲ့ရှုမန်းအား နှိုးစွနေတယ် … ကြည့်မနေနိုင်တော့တဲ့ ပိုင်သခင်ကြီးက မင်းယွီအား သတိပေးလိုက်တယ် …
" မလှုပ်ပဲငြိမ်နေ … သူမျက်လုံးပိတ်နေရင်အကြားအာရုံပဲခံနိုင်မှာ … သူမင်းကိုမမြင်နိုင်ဘူး "
ထိုအခါ ဘေးနားက ဆောဒိုကိုဒေါသထွက်ကာ ပိုင်သခင်ကြီးအား ခြေထောက်ဖြစ်ကန်ပြစ်လိုက်တယ် …
" ဒီအဖိုးကြီးကတော့ "
မြေပြင်ပေါ်လဲကျသွားတဲ့အဖိုးကိုမြင်တော့ မင်းယွီစိတ်ပူပန်သွားတယ် …
" အဖိုး "
မင်းယွီအော်သံကို ရှုမန်းကြားသွားပြီး အကာအကွယ်မဲ့နေတဲ့ မင်းယွီနဲ့လုယီလေးထံ ပြေးသွားကာ တိုက်ခိုက်လေတော့တယ် …
" ယွီလေး … သတိထား "
ဖန်းဂူက သန်မာလှတဲ့ရှုမန်းကိုမချုပ်နှောင်နိုင်တော့ပဲ ခြေထောက်ကလဲနာကျင်နေကာ ပြေးမလာနိုင်ခဲ့ပေ … မင်းယွီကလဲ သားလေးကိုအနောက်မှာထားကာ ရှုမန်းအားခုခံပြီးတိုက်ခိုက်နေရတယ် … လုယီလေးက သူ့ပါပါး နာကျင်နေတာမြင်ရတော့ ရှုမန်းခြေထောက်အားဖက်ကာ သူ့ပါပါးအားလွှတ်ပေးဖို့ ပြောနေတယ် …
" ပါပါးကိုထိနဲ့ … ခုလွှတ် "
ရှုမန်းကအမြင်အာရုံမရှိ၍ လူဆိုးလူကောင်းမခွဲခြားတတ်တော့ပဲ မင်းယွီအားလွှတ်ကာ သူ့ခြေထောက်အားဖက်ကာ အော်နေတဲ့ကလေးအား မယူလိုက်ပြီး ပြစ်ပေါက်ဖို့ကြိုးစားပေမဲ့ မင်းယွီကဖမ်းဆွဲထားခြင်းကြောင့် လူယီလေးမှာ နာကျင်စွာအော်ငိုလေတော့တယ် …
" အဟင့် … ဟင့် … ပါပါး … ဒယ်ဒီ "
မင်းယွီပူထူသွားကာ ရှုမန်းအသိပြန်ဝင်ဖို့ အော်ကာပြောနေမိတယ် …
" ရှုမန်း … မင်းအသိကပ်စမ်းပါ … မင်းမျက်လုံးတွေကိုဖွင့်ထား … မင်းဘာတွေလုပ်မိနေလဲဆိုတာ မြင်အောင်ကြည့် "
" ဦးဦး … YiYi နာတယ် … အီးဟီးးးး "
လုယီလေးကအီကနဲငိုချလိုက်တော့ ရှုမန်အာရုံထဲစူးကနဲဖြစ်သွားကာ နာကျင်၍ပိတ်ထားမိတဲ့မျက်ဝန်းတွေကပွင့်လာပြီး မျက်ရည်များရွှဲနေတဲ့ကလေးလေးကို မြင်လိုက်ရတဲ့အခါ လန့်ပြီးလွှတ်ချပြစ်လိုက်တယ် … ထိုအချိန်မှာ ဖန်းဂူရောက်လာပြီး လဲကျသွားတဲ့မင်းယွီနဲ့သားလေးအား ဖမ်းပေးထားကာ အရှေ့ကနေ ကာရပ်လိုက်ပြီး …
" ရှုမန်း … မင်းကိုယ်မင်း မထိန်းချုပ်နိုင်တော့ဘူးလား … ငါ့မိသားစုကိုထိရင် မင်းကိုအလွတ်မပေးဘူး "
ထိုအခါမှ အသိစိတ်နည်းနည်းဝင်လာတဲ့ရှုမန်း သူ့ကြောင့်ထိခိုက်သွားတဲ့မင်းယွီနဲ့ လန့်ပြီးငိုနေတဲ့ကလေးလေးကိုကြည့်ပြီး အနောက်သို့ဆုတ်သွားလေတယ် … သူ့လက်တွေကိုသူပြန်ကြည့်ရင်း …
" ငါ … ငါကယ်တင်ပေးချင်တဲ့လူတွေကို သတ်မိတော့မလို့ … ငါ … ငါကတကယ်မကောင်းဆိုးဝါးဖြစ်သွားပြီ … အား "
အော်ဟစ်ကာ ပတ်ပြေးနေပြီး သူ့ရဲ့မကောင်းဆိုးဝါးစိတ်တွေနဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ထဲကဆေးဓာတ်တွေပျယ်အောင် အမျိုးမျိုးကြိုးစားနေတော့တယ် … ထိုစဉ်ရှန်ဟွှာရန်းက သူလေ့လာဖူးသမျှ ပညာတွေထဲက ထိုဆေးကိုပျယ်ဖို့အရေးဖော်ကုသနည်းကို ပြန်သတိရလာကာ သူတို့ထံ အော်ကာပြောလာတယ် …
" ဖန်းဂူ … သူ့ရဲ့ဦးနှောက်ဆဲတွေခဲမသွားခင် အသိစိတ်ပျောက်မသွားစေနဲ့ … သူ့အမြင်အာရုံတွေပိတ်မသွားစေပဲ အာရုံကိုစူးစိုက်ခိုင်းထား … မောသွားရင်တောင်မရပ်ခိုင်းနဲ့ … ကိုယ်ထဲကပိုးမွှားတွေကိုအာရုံမရောက်စေနဲ့ … သတိထားပြီးတိုက် "
ဖန်းဂူ ချက်ချင်းပဲ ပတ်ပြေးနေတဲ့ ရှုမန်းအား အသိစိတ်တွေတည်ငြိမ်ဖို့အတွက် တိုက်ခိုက်လေတော့တယ် … ရှုမန်းက မင်းယွီတို့သားအဖကိုတိုက်ခိုက်မိပြီးကတည်းက သူ့ရဲ့စိတ်တွေက အရူးပမာခြောက်ခြားသွားကာ မတည်ငြိမ်နိုင်တော့ပေ .…
" ငါ … ငါ့ကိုသတ်လိုက်ပါတော့ … ငါထပ်ပြီးလူသတ်ကောင်မဖြစ်ချင်တော့ဘူး "
ဖန်းဂူက ရှုမန်းအား တိုက်ခိုက်နေပေမဲ့ ရှုမန်းက မခုခံတော့ပဲ ငြိမ်ပြီး ဖန်းဂူထိုးသမျှကိုခံနေတယ် … ဖန်းဂူလဲ အသိစိတ်ပျောက်တော့မဲ့ ရှုမန်းအား ပခုံးကနေလှုပ်ကိုင်ရင်း …
" မင်းကဘာလို့ဒီလောက်တောင်အားနည်းနေတာလဲ … ငါကိုမှီအောင်တိုက် … ငါ့ကိုအကိုကြီးလို့ခေါ်ချင်ရင် ငါခိုင်းတဲ့အတိုင်လုပ် … မင်းလှုပ်ရှားလေ ဆေးအာနိတင်ကလျော့ကျလေပဲ "
" အ … အကိုကြီး "
" အေး … မင်းအကိုကြီးခိုင်းသလိုလုပ် … မျက်လုံးဖွင့်ထားပြီး လှုပ်ရှား … မင်းကိုယ်ထဲကပိုးမွှားတွေကို အာရုံမစိုက်နဲ့ "
ရှုမန်းလဲ တတ်နိုင်သမျှ လှုပ်ရှားနေပေမဲ့ လေးလံနေတဲ့ကိုယ်က သူ့အားလှုပ်ရှားလို့မရအောင် မောပန်းစေကာ သွေးများက မစီးဆင်းနိုင်တော့ပေ … ဒါဟာဆေးရဲ့နောက်ဆုံးအဆင့်ရောက်ရှိနေပြီး သူရပ်တန့်လျှင် ထပ်ပြီးအသိစိတ်ပြန်ရဖို့ ခဲရင်းသွားလေပြီ …
" ငါထိန်းနိုင်မယ်မထင်တော့ဘူး … ငါကိုအဆုံးသတ်ပေးပါတော့ … နာကျင်လှပြီ အကိုကြီး … မင်းရဲ့လက်ထဲမှာ သေရရင်ကိုပဲ သေပျော်ပါပြီ "
" မင်းဒီလောက်လွယ်လွယ်နဲ့အလျော့ပေးရင် ငါမင်းအကိုကြီးမဟုတ်တော့ဘူး … ခုထပြီး ငါ့ကိုနိုင်အောင်တိုက် "
ရှုမန်းက ဖန်းဂူခိုင်းသည့်အတိုင်း ကြိုးစားကာ တိုက်နေပေမဲ့ မကြာခနလဲကျနေကာ သူ့ရဲ့မျက်လုံးတွေက လေးလံနေတယ် … စောင့်ကြည့်နေတဲ့ ချန်းဝူက အခြေအနေမဟန်မှန်းသိနေတော့ သူ့ရဲ့တပည့်အား အမိန့်ပေးလိုက်တယ် …
" ရှုံးနိမ့်တော့မဲ့ တိရစ္ဆာန်တွေကိုအလိုမရှိဘူး … အဆုံးသတ်လိုက် "
' ချောက် '
သေနတ်မောင်းချိန်သံနဲ့အတူ သေနတ်ပြောင်းက လဲကျနေတဲ့ ရှုမန်းထံ ချိန်ရွယ်ထားလေတယ် … သေရတော့မှာကိုသိနေတဲ့ ရှုမန်းက သူ့အနားက ဖန်းဂူအား အဝေးသို့ တွန့်ပို့လိုက်ပြီး သူ့ရဲ့မျက်လုံးတွေပိတ်မသွားခင် သူ့ရဲ့အသိစိတ်ပျောက်မသွားခင် သူ့ရင်ထဲက စကားတစ်ခွန်းအား ဆိုလိုက်တယ် …
" အကိုကြီး … နောက်တစ်ခါကျရင် ငါ့ကိုမင်းနဲ့အတူ ကစားခွင့်ပြုပါ … ငါမင်းကိုအမြဲအားကျနေခဲ့တာ "
ဒီတစ်ကြိမ်တော့ ဖန်းဂူသူအလွန်မုန်းတီးပြီး ဘယ်တုန်းကမှ အဖက်မလုပ်ခဲ့တဲ့ မယားပါသား ရှုမန်းအား ဝမ်းနည်းစွာပင် ကြည့်လိုက်မိတယ် ... ကောက်ကျစ်ပြီးစဉ်လဲတဲ့အကြည့်တွေနဲ့ သူ့ဖခင်နဲ့ပိုင်ဆိုင်မှုတွေကို လုယူချင်နေတဲ့ ရှုမန်းရဲ့မိခင်ကိုမြင်တိုင်း ရှုမန်းကိုပါရွံရှာမိပေမဲ့ အိမ်တော်ကိုစရောက်လာစဉ်က သူ့အားအမြဲချောင်းကြည့်ကာ ကြောက်ရွံ့နေတဲ့ပုံရိပ်တွေက သူ့ရဲ့အတွေးထဲမှာ တရိပ်ရိပ်ပေါ်လာတော့တယ် ...
မိခင်ကရိုက်နှပ်ဆုံးမတိုင်းဒေါင့်တစ်နေရာမှာထိုင်ငိုနေတတ်တဲ့ကောင်လေးကို သူသနားဖို့နည်းနည်းလေးမှတောင်မတွေးမိခဲ့ဘူး ... သူ့အားအမြဲလိုက်တုပပြီး အမှီလိုက်ချင်ပေမဲ့ နောက်ကျကျန်နေတတ်ပြီး အမြဲစိတ်ကြီးဒေါသထွက်နေတဲ့ သူ့ညီကို ဖန်းဂူဘယ်တော့မှ အာရုံပင်မထားခဲ့ပါ ...
ထိုလူက သူ့မိသားစုကို အသက်နဲ့ရင်းကာ ကာကွယ်ပေးလိမ့်မည်ဟု ဘယ်သူကထင်မိမှာလဲ ... ရှုမန်းက သူအမုန်းဆုံးလူဖြစ်ခဲ့ပေမဲ့ သူ့မိသားစုနဲ့အားလုံးရဲ့အသက်ကို ကယ်ပေးခဲ့သူဖြစ်သွားခဲ့ပြီ ... ထိုလူကသူသေဖို့ကိုတွေးမထားခဲ့ပေမဲ့ သေဖို့အတွက်ကိုလဲ နည်းနည်းလေးမှတွန့်ဆုပ်မနေခဲ့ဘူး ... နောက်ဆုံး သူတောင့်တတဲ့အရာက အကိုကြီးထံက အသိအမှတ်ပြုကာ လက်ခံပေးမှုကိုပင် … သူ့ရဲ့အတွေးအဆုံး၌ ကျယ်လောင်လှသည့်အသံထွက်ပေါ်လာလေတော့တယ် …
' ဒိုင်း '
ဖန်းဂူလက်တွေနဲ့မျက်နှာမှာ အနီရောင်သွေးတွေ ပေကျန်ကုန်ပြီး သူအမြန်ဆုံး ရှုမန်းကို အချိန်မှီဆွဲလိုက်ပေမဲ့ ကျဉ်ဆံဟာ ရှုမန်းပခုံးအားထိမှန်သွားလေတယ် … သွေးတွေကစီးကျနေပြီး ဒူးထောက်ကာလဲကျနေတဲ့ရှုမန်းက ဖန်းဂူအပေါ်မှာမှီကာ အသက်ရှုသံတွေက ပြင်းပြလို့နေတယ် … ထိုစဉ် ဆူညံလှတဲ့သေနတ်သံတွေထွက်ပေါ်လာကာ ရှုမန်းရဲ့အစီအစဉ်လဲ အောင်မြင်သွားလေတော့တယ် …
ရှုမန်း ချန်းရဲ့လက်အောက်မှာနေကာ အမိန့်တွေကို နာခံနေခြင်းက ချန်းရဲ့အသိုက်အတွင်း တရားဝင်ဝင်ရောက်ခွင်ရရန်ပင် … မင်းယွီတို့သားအဖကိုဖမ်းစီးပြီးနောက် ချန်းဟာ သူ့ရဲ့ဆေးဝါးကိုသာအာရုံရောက်နေပြီး ရှုမန်းအားလွတ်လပ်ခွင့်ပေးထားတယ် … ထိုအချိန်မှာ ရှုမန်းက ချန်းရဲ့အဆောက်အဦးမြေပုံကိုရှာဖွေကာ ကူးယူပြီးနောက် နေရာတိုင်းတွင် သူ့ရဲ့လျှို့ဝှက်ကင်မရာတပ်ဆင်ထားလိုက်တယ် …
လွန်ခဲ့တဲ့နာရီအနည်းငယ်ခန့်က ဖန်းဂူစရောက်လာပြီး ထိုခန်းမထဲမှာစမ်းသပ်မှုပြုလုပ်နေစဉ်မီးအမှောင်ချထားခိုက်မှာ ရှုမန်းဟာ သူတစ်ချိန်လုံးတပ်ဆင်ထားတဲ့လျှို့ဝှက်ကင်းမရာတွေကို ဖွင့်လိုက်တယ် …
ရိုက်ကူးထားတဲ့ CCTVဟာ တစ်နိုင်ငံလုံးကို သိအောင် တိုက်ရိုက်လွှင့်ထားခဲ့ပြီး ချန်းဆေားဒိုကိုယ်တိုင်ပြောပြထားတဲ့ ပိုင်အမှုနဲ့တခြားအမှုတွေအားလုံး ဖော်ပြပြီးသားဖြစ်သွားလေတယ် ... ထို့ကြောင့် ချန်းရဲ့အသိုက်အား အင်အားအလုံးအရင်းနဲ့ ရဲများဝိုင်းထားကြပြီး ရှုမန်းပေးခဲ့တဲ့မြေပုံကြောင့် အထဲသို့ရောက်ရှိလာနိုင်ခဲ့ကြတယ် …
ချန်းဝူကပွဲကိုအာရုံစိုက်နေစဉ် အနောက်မှာ ကျူးကျော်လာတဲ့ အရာရှိတွေကို သတိမထိမိပဲ ချောင်ပိတ်မိသွားကာ သူ့ရဲ့လူတစ်ဝက်လောက် ကျသွားလေတယ် … အဖန်းခံထားရတဲ့ရှန်သခင်ကြီးတို့ကို ဖန်းဂူရဲ့မိခင်နဲ့သူ့ရဲ့အဖွဲကကာကွယ်ပေးထားပြီး ကျန်းရှားမေ့နဲ့ပတ်ဒိုမင်းက ချန်သားအဖအား ချိန်ရွယ်ထားကာ သူတို့ရဲ့မြေးဖြစ်သူချန်းယောင်ကို ဓားစာခံဖမ်းထားလေတယ် … ချန်းဝူက သူ့မြေးအား ဂရုပင်မစိုက်ပဲ သူ့လက်ထဲကသေနတ်နဲ့ ခေါင်းတည့်တည့်ကိုပြစ်လိုက်ပြီး စတင်တိုက်ခိုက်လေတော့တယ် …
ထိုအဖိုးကြီးက သူ့ရဲ့လမ်းကြောင်းမှာလာရှုတ်တဲ့သူမှန်သမျှ သူ့ရဲ့သွေးရင်းဖြစ်နေပါစေ အရှင်မထားပေ … မလွန်နိုင်မှန်းသိတော့ သူ့ရဲ့သားဖြစ်သူ ဆောဒိုအား အကာအကွယ်ယူကာ အရာရှိတွေထံ ထိုးကြွေးပြီး သူကတော့ တစ်ကိုယ်ထဲ ကိုယ်လွတ်ရုံးကာ ထွက်ပြေးလေတော့တယ် … ထိုစဉ် ပိုင်သခင်ကြီးက အန္တရာယ်ရှိမှန်းသိပေမဲ့ ချန်းဝူထွက်ပြေးသွားသည့်နေရာသို့ ပြေးလိုက်သွားလေတယ် … အားလုံးက ကို့အာရုံနဲ့ကိုယ်မို့ ဘယ်သူမှသတိမထားမိလိုက်ကြပေ …
ထိုစဉ် ဖန်းဂူတို့အနား ချူးရှန့်နဲ့ ရှန်ဝေ ရောက်ရှိလာတယ် …
" သခင်လေး … ဘယ်လိုနေသေးလဲ "
" ချူးရှန့် … မင်းယွီနဲ့သားလေးကိုအမြန်ခေါ်သွား "
အပေါ်မှာသေနတ်သံတွေဆူညံနေ၍ အေးဆေးမနေရဲသေးပေ … မင်းယွီကခြေထောက်နာသွား၍ ရှန်ဝေကကျောပိုးပေးထားပြီး ချူးရှန့်က လုယီလေးကိုပွေ့ချီပေးထားတယ် … ဖန်းဂူလက်ထဲမှာတော့ လဲကျနေတဲ့ ရှုမန်းရှိနေတယ် …
" သခင်လေး … ကျွန်တော်တို့ သူ့ကိုခေါ်ဖို့အကူအညီတောင်းလိုက်ရမလား "
" မလိုဘူး … မင်းတို့အရင်ဒီနေရာကနေထွက်သွား … အပေါ်မှာတိုက်ခိုက်နေကြတာ အန္တရာယ်များတယ် "
ချူးရှန့်နဲ့ရှန်ဝေ ထွက်ခွာသွားကြတယ် … ထိုစဉ် ဘေးပတ်ပတ်လည်က ပိတ်လှောင်ထားတဲ့တံခါးတွေပွင့်လာကာ စမ်းသပ်ခံသားကောင်တွေအတားအစီးမဲ့ထွက်လာခြင်းကြောင့် ဖန်းဂူထိုနေရာကနေသွားမရပဲ တိုက်ခိုက်နေရတယ် … ချန်းဆောဒိုက အညံ့မခံပဲ သူ့တို့ရဲ့စမ်းသပ်ခံသားကောင်တွေနဲ့ ရဲတွေအားတိုက်ခိုက်စေကာ ထွက်ပြေးဖို့ကြိုးစားနေခြင်းကြောင့် ပတ်ဒိုမင်းက အနောက်ကလိုက်သွားလေတယ် …
" ဒိုမင်း … မင်းကကြွေးတဲ့လက်ကိုပြန်ကိုက်တာလား … ဒါကအဖွဲ့လိုက်ကျူးကျော်မှုမြောက်တယ်နော် … မင်းတို့အားလုံးအမှောင်လောကနဲ့ပူးပေါင်းပြီး အလင်းကိုဆန့်ကျင်ဖို့ကြိုးစားနေတယ်ဆိုတာ အားလုံးသိအောင်ပြောပြစ်မယ် "
" မင်းတို့သာ ငါတားတဲ့အချိန်က ရပ်ခဲ့ရင် ဒီလိုဖြစ်လာမှမဟုတ်ဘူး … ငါ့မိသားစုကိုထိရင် ငါငြိမ်ခံမှာမဟုတ်ဘူးလို့ မပြောထားဘူးလား "
" ဟက် … မင်းမိသားစု ဟုတ်လား … မင်းကသူ့တို့အတွက်မိသားစုလို့ပြောရဲတယ် … သူတို့မိသားစုကိုဖျက်စီးတာငါတို့ဆိုတာ မင်းသိနေတာတောင် ရှန်ဟွှာကို စွတ်ဆွဲချင်နေတဲ့ကောင်က … ဒီအမှန်တရားတွေကို သူတို့သိရင်မင်းကိုလက်ခံဦးမှာတဲ့လား … အားလုံးကိုမင်းခေါင်းပေါ်လွှဲချပြစ်လို့ရတယ် … မင်းသာအညံ့ခံမယ်ဆိုရင်ချမ်းသာပေးမယ် "
" ဘယ်သူကအညံ့ခံရမယ်ဆိုတာ မသိသေးဘူးလား … မင်းတို့ကိုဖမ်းဖို့ငါတစ်ချိန်လုံးကြိုးစားနေတာ … သက်သေမရှိပဲလုပ်ရင်မင်းကခုလိုစွတ်ဆွဲမယ်မှန်းသိတယ် … ဒါကြောင့်ရှန်ဟွှာကိုစွတ်ဆွဲပြီး မင်းခုလိုပေါ့ပျက်ပျက်အတွေးဝင်အောင်လုပ်ခဲ့တာ … ခုမင်းပါစပ်ကမင်းကိုယ်တိုင်ဝင်ခံပြီးပြီ … မင်းကတရားခံအစစ်ဖြစ်သွားပြီ "
ပတ်ဒိုမင်းက သူ့လက်ထဲက ဖမ်းဝရမ်းစာရွက်အား ထုတ်ပြလိုက်တယ် … ထိုအခါမှ ဆောဒိုမယုံကြည်နိုင်စွာဖြင့် အရူးပမာအော်လေတော့တယ် …
" မဖြစ်နိုင်တာ … ဒီလိုမဖြစ်ရဘူး "
သူဟာအရူးပမာထွက်ပြေးပေမဲ့ မလွတ်မြောက်နိုင်တော့ပေ …
တစ်ဖက်မှာ ရှန်ဟွှာရန်းဟာ ပိုင်သခင်ကြီးပျောက်ဆုံးသွားတာကို သတိထားမိသွားလေတယ် …
" ပိုင်ယွိ … သူ ဘယ်ရောက်သွားတာလဲ "
ဂိုဝူးနဲ့ကူးမန်လဲ နေရာအနှံ့ရှာနေပေမဲ့မတွေ့ရပေ … ချန်းရဲ့စမ်းသပ်ခံတပ်သားတွေကများလွန်း၍ မတိုက်ခိုက်ပဲနေနေရတဲ့သူဟူ၍ပင်မရှိ … ဖန်းဂူလဲ ရှုမန်းကိုအောက်ချထားကာ သူ့နားရောက်လာတဲ့လူတွေကို ဓားတစ်ချောင်နဲ့တိုက်ခိုက်နေရတယ် … ထိုစဉ် သေနတ်ဒါဏ်ရာနဲ့လဲနေတဲ့ရှုမန်းက အသိဝင်လာကာ ရုတ်တရပ်ထလာပြီး နာကျင်မှုကိုအန်တုကာ အော်လေတော့တယ် …
" အရေးမပါတာတွေတိုက်မနေကြနဲ့ … ထွက်သွားကြတော့ "
" ရှုမန်း … မင်းအဆင်ပြေလား "
" အကိုကြီးသွား … သူတို့ကိုထွက်သွားဖို့ပြောလိုက် … ဒီအဆောက်အဦးထဲမှာ လူသေအရုပ်တွေကကုန်မှာမဟုတ်ဘူး … ချန်းဝူက အရုပ်တွေနဲ့ချခိုင်းထားပြီး ထွက်ပြေးဖို့ကြိုးစားနေတာ "
ချနေတဲ့လူတွေကလဲ သေနတ်နဲ့မှန်တဲ့လူတိုင်းက လဲပြီးပြန်ထလာခြင်းကြောင့် မူမမှန်မှန်းသိနေ၍ နောက်ဆုတ်သွားကြတယ် … ရှန်ဟွှာရန်ကတော့ နောက်မဆုတ်သေးပေ …
" မင်းတို့သွား … ငါပိုင်ယွိကို သွားရှာဦးမယ် "
ဂိုဝူးကတားလိုက်တယ် …
" ကျွန်တော်သွားရှာမယ် … သခင်ကြီးပြန်နှင့်ပါ "
' ဝုန်း '
ကျယ်လောင်လှတဲ့အသံကြီးကတစ်စုံတစ်ရာပေါက်ကွဲသွားသည့်နယ် … အဆောက်အဦးကြီးက တုန်ခါသွားပြီး တစ်ချို့ကလဲ ပြေးထွက်ကုန်ကျတယ် … ဖန်းဂူနေရာမှာ သွေးညှီနံ့ရနေ၍ အသက်မဲ့အရုပ်တွေဝိုင်းနေကာ အကူအညီမဲ့ဖြစ်နေတယ် … ရှုမန်းက ရှိသမျှအင်အားကိုအသုံးချကာ အပေါ်ကလူတွေကို အော်ကာပြောလိုက်တယ် …
" ခများတို့အကုန်သေချင်လို့မသွားသေးတာလား … ချန်းဝူကထွက်လမ်းတွေကိုပိတ်ဖို့ကြံစည်နေတာ … ကျုပ်ပေးထားတဲ့မြေပုံထဲကအတိုင်း လှို့ဝှက်လမ်းကနေ အမြန်ထွက်သွားကြ "
ဖန်းဂူကလဲ အော်ကာပြောလိုက်တယ် …
" အဖေ … အဖိုးကိုခေါ်ပြီးအမြန်ထွက်သွား "
ဖန်းဂူက အန္တရာယ်တွေပတ်ခြာဝိုင်းနေတာတောင်မှ ရှုမန်းအား ဆွဲထူပေးနေတယ် … ပခုံးဒါဏ်ရာကသွေးမတိတ်၍ ဖန်းဂူသူ့ရဲ့ကအင်္ကျီစကိုဆွဲဖြဲကာ ရှုမန်းလက်မောင်းအားစည်းပေးလိုက်ပြီး …
" မင်းခြေထောက်ကတော့အကောင်းကြီးမဟုတ်လား … ဒီကနေလက်လျှောက်နိုင်တယ်မလား "
ရှုမန်းက သူ့အားတစ်ယောက်ထည်းချန်ထားခဲ့လိမ့်မယ်ဟုတွေးထား၍ ယခုလိုတွဲထူပေးလာတော့ ရင်ဘက်ထဲကနာကျင်လာကာပျော်ရွှင်သွားမိတယ် … ဒါပေမဲ့ သူပါနေတာက ဖန်းဂူကိုနှောင့်နှေးစေ၍ တားစီးလိုက်တယ် …
" အရေးမပါတာတွေလုပ်မနေနဲ့တော့ … ငါရှင်သန်နိုင်မှာမဟုတ်တော့ဘူး … ဒီကနေသာအမြန်ထွက်သွားပါ "
" မကြိုးစားပဲလက်လျော့တာက အရှုံးသမားတွေရဲ့အလုပ်ပဲ "
" ဒါပေမဲ့ ငါနာကျင်လှပြီ "
" အောင်နိုင်သူဖြစ်ဖို့ နာကျင်မှုကို ခံနိုင်ရည်ရှိဖို့လိုတယ် "
ဖန်းဂူရဲ့စကားတွေကြောင့် ရှုမန်း ခွန်အားဖြစ်သွားကာ နာကျင်မှုကိုအန်တုရင်းအသိစိတ်ကိုစုစည်းကာ ထိုနေရာကနေထွက်လာခဲ့ကြတယ် … တစ်နေရာရောက်တော့ ရှုမန်းက ရပ်လိုက်ပြီး …
" ချန်းဝူကိုသူတို့ဖမ်းမိမသွားဘူး … သူဒီထဲမှာရှိနေသေးရင် အန္တရာယ်များတယ် "
" သူသွားနိုင်မဲ့နေရာ မင်းသိလား "
ရှုမန်းကခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်ပြီး အရေးကြီးဆုံးလူကိုဖမ်းစည်းဖို့ထွက်လာခဲ့ကြတယ် … … ချန်းဝူနောက်ဆုံးပြေးနိုင်တဲ့နေရာက စမ်းသပ်ခန်းတစ်ခုထည်းကိုသာ … ထိုနေရာမှာ အဆောက်အဦးကိုထိန်းချုပ်နိုင်တဲ့ခလုပ်တွေရှိပြီး အားလုံးကိုစောင့်ကြည့်နိုင်တယ် … သို့ပေမဲ့ ရှုမန်းက အချိန်မှီစောင့်ကြည့်ကင်မရာတွေကိုလဲထား၍ အခြေအနေကိုကြည့်မရပေ … သူတို့အခန်းထဲဝင်လာတော့ ချန်းဝူက အဆောက်အဦးထဲကတံခါးတိုင်းကိုပိတ်ဖို့ ခလုပ်ကိုချဖို့ကြိုးစားနေပြီး ပိုင်သခင်ကြီးက ထိုအရာအား တားစီနေတာကိုတွေ့လိုက်ရတယ် … ဖန်းဂူကပြေးလာပြီး ချန်းဝူအားချုပ်နှောင်လိုက်နိုင်တယ် … ချန်းဝူက ရှုမန်းကိုလဲမြင်ရော ဒေါသထွက်သွားလေတော့တယ် …
" သစ္စာဖောက်ကောင် … အားလုံးမင်းလုပ်ထားခဲ့တာပေါ့ … ငါမင်းကိုစောစောသတ်ခဲ့ရမှာ … အောင်မြင်ခါနီးမှငါ့ရဲ့သရဖူကို အလုခံလိုက်ရတယ် … မင်းတို့ကို ချမ်းသာမပေးဘူး "
" ချန်းဝူ ခများအခုချက်ချင်းအညံ့ခံ … မဟုတ်ရင် ခများကိုအသေသတ်ပြစ်မယ် "
" ဟား … ငါသာသေမှာကြောက်ရင် ဒီအလုပ်ကို အစကတည်းက မလုပ်နေဘူး … ရှန်ဖန်းဂူ မင်းကငါကိုလွယ်လွယ်နဲ့သတ်လို့ရမယ်ထင်နေလား "
ရုတ်တရပ်ချန်းဝူက ဖန်းဂူလက်ထဲကနေ ရုန်းထွက်လိုက်ပြီး လျှင်မြန်စွာပင် ဖန်းဂူနဲ့ပိုင်သခင်ကြီးအားကြိုးဖြင့် ဖမ်းချုပ်ကာ သစ္စာဖောက်ရှုမန်းအား ဆွဲခေါ်လိုက်တယ် …
ဖန်းဂူကလဲ ပုံမှန်ထက်အားကြီးကာ လျှင်မြန်လွန်းတဲ့ထိုအဖိုးအိုအား အံ့ဩစွာကြည့်နေမိတယ် … သူလိုလူပင်အငိုက်မိကာ အဖမ်းခံလိုက်ရမယ်လို့မထင်ထားဘူး … ထိုအဖိုးကြီးကမကောင်းတဲ့ဆေးတွေတီထွန်ကာ သူ့ရဲ့ကိုယ်ခံအားကို တိုးမြင့်ထားပုံပင် … ချန်းဝူက ရှန်မန်းလည်ပင်းအား ညှစ်ကိုင်ထားပြီး …
" ရှုမန်း … မင်းကိုယ်မင်လည်လှပြီထင်နေလား … ငါမင်းကိုရှင်လျှက်နဲ့သေအောင်လုပ်ပေးမယ် "
ထိုစဉ်သူတို့အနောက်က လေးလံတဲ့ခြေသံနဲ့အတူ လူတစ်ယောက်ထွက်လာတယ် … ထိုလူကတစ်ကိုယ်လုံးဖြူရော်နေကာ အသိစိတ်ကင်းမဲ့လျှက် အိပ်လျှက်လမ်းလျှောက်နေသူ ရှုမန်းရဲ့မိခင်ကိုယ်တိုင်ပင် … ရှုမန်းက သူ့ရဲ့မိခင်ကိုလဲမြင်ရောတုန်လှုပ်သွားလေတယ် … ချန်းဝူက ရှုမန်းအားဂုတ်ကနေ ဆွဲလိုက်ပြီး …
" မင်းသေချာကြည့် … အဲ့ဒါမင်းရဲ့အမေပဲ … ငါမင်းနဲ့အလောင်းအစားလုပ်မယ် … သူ့ကိုသတ်နိုင်ရင် ဟို ၂ ယောက်ထဲကတစ်ယောက်ကို အသက်ရှင်ခွင့်ပေးမယ် "
ဖန်းဂူကချန်းဝူအားတိုက်ခိုက်ဖို့ကြိုးစားပေမဲ့ သူ့လက်ကကြိုးတွေထံက ရုန်းထွက်မရပေ … ပိုင်သခင်ကြီးကပြောလာတယ် …
" အဲ့ဒါဆေးရည်စိမ်ထားတဲ့အလောင်းကောင်သပ်သပ်ပဲ … သူကရှုမန်းစိတ်ကိုရှုတ်ထွေးပြီး အသိစိတ်ပျောက်အောင်လုပ်နေတာ … သူ့ဘာသာတွေးပြီးဆုံးဖြတ်ပါစေ "
ရှုမန်းက ဖန်းဂူတို့ထံတစ်လှည့် သူ့ရဲ့မိခင်ကိုတစ်လှည့်ကြည့်ကာ လက်တွေကတုန်ယင်နေတယ် … သူ့ရဲ့မိခင်က သူထံပြေးလာကာစတင်တိုက်ခိုက်တော့အသာလေးရှောင်လိုက်တယ် …
" အမေ "
မိခင်ကမျက်လုံးပင်ဖွင့်ကြည့်မလာပဲ သူ့အားကမူးရူးထိုးတိုက်ခိုက်နေတယ် … ရှုမန်း ဖန်းဂူထံလှည့်ကြည့်လိုက်ပြီး …
" အကိုကြီး "
" ငါရှိတယ် … မင်းလုပ်နိုင်ပါတယ်ရှုမန်း "
ထိုအခါမှ ရှုမန်းအသိဝင်လာကာ သေပြီးသားသူ့အမေရဲ့အလောင်းအား ဝမ်းဗိုက်ကိုထိုးဖောက်ကာ ပြိုင်ပွဲအား အဆုံးသတ်လိုက်လေတယ် … ချန်းဝူကမကျေနပ်သေးပေ …
" ဒါနဲ့မလုံလောက်သေးဘူးပဲ … ဒီတစ်ယောက်ကတော့ ငါ့အတွက်စိတ်ကျေနပ်စေမဲ့ရလဒ်များရရှိစေလိမ့်မယ် "
နောက်ထပ်တစ်ယောက်ထွက်ပေါ်လာလေတော့တယ် … ထိုလူကတစ်ကိုယ်လုံးဖြူစွပ်နေပေမဲ့ အလောင်းကောင်နဲ့မတူနေပေ … မျက်လုံးတွေကဖွင့်ထားပြီး နှုတ်ခမ်းတွေကရဲနေတုန်းပင် … ခြေလှမ်းတွေကလေးလံပေမဲ့ အမြင်အာရုံတွေကင်းမဲ့မနေ၍ ဖန်းဂူမြင်မြင်ခြင်းလန့်သွားလေတယ် …
" ရန်အာ "
ရှုမန်းအရူးပမာမြေပြင်ပေါ်ဒူးထောက်ချလိုက်ပြီး ကြိုးဆွဲရုပ်ဖြစ်နေတဲ့ ရန်အာကိုကြည့်ကာ တစ်ကိုယ်လုံး တုန်လှုပ်သွားလေတော့တယ် … ချန်းဝူက ထိုတုန့်ပြန်မှုအား အားရကျေနပ်နေပြီး သူကပြောလာတယ် …
" ရှုမန်း … ဒီတစ်ယောက်ကိုမင်းသတ်နိုင်ရင် သူတို့ ၂ ယောက်လုံးကို လွှတ်ပေးမယ် … ဘယ်လိုလဲ "
ရှုမန်းဘာမှမတုန့်ပြန်နိုင်တော့ပေ … သူ့ရဲ့ကိုယ်က အားနည်းလာပြီး မျက်လုံးတွေက ဝေဝါးနေခြေပြီ … ဖန်းဂူတို့ကလဲ ချုပ်နှောင်ခံထားရတဲ့ကြိုးတွေကို ပျက်အောင် အားစိုက်လုပ်နေခြင်းကြောင့် တစ်ဝက်ခန့်အောင်မြင်နေခြေပြီ … အချိန်အနည်းငယ်ဆွဲနိုင်လျှင် လွတ်မြောက်နိုင်ပြီ …
ရန်အာကလဲ ရှုမန်းအား စတင်တိုက်ခိုက်လာတယ် … ဒီတစ်ခါတော့ ရှုမန်းအားနည်းနေပြီး တစ်ကိုယ်လုံးလဲနာကျင်နေပြီ … အသာလေးသာရှောင်ဖယ်နေကာ ရန်အာအားနည်းနည်းလေးမှပြန်မထိခြေ … ဖန်းဂူလက်ကကြိုးတွေကို အင်အားထည့်ကာရုန်းထွက်လိုက်တော့ နောက်ဆုံး လွတ်သွားလေတော့တယ် …
" ရှုမန်း … သူကိုမတိုက်နဲ့တော့ "
ဖန်းဂူက ဒေါသအပြည့်နဲ့ ချန်းဝူအားခုန်အုပ်ကာ သူ့ခြေထောက်ကနာကျင်မှုကိုပင် သတိမရတော့ပေ … ချန်းလူအိုကြီးက အင်အားဘယ်လောက်ပြည့်ဝနေပါစေ ဒီတကြိမ် Lion ရဲ့ခွန်အားတွေကို မတွန်းလှန်နိုင်တော့ပဲ သူတစ်ပြန်ကိုယ်တစ်ပြန်ချနေတော့တယ် … ချန်းဝူက မနိုင်မှန်းသိ၍ သူ့ကိုယ်သူ ဆေးထိုးလိုက်ကာ အားလုံးကို သူနဲ့အတူ ဖျက်စီးပြစ်ဖို့ ကြံရွယ်လေတော့တယ် …
တဖက်မှာ လဲကျနေတဲ့ရန်အာကို ပိုင်သခင်ကြီးကစမ်းသပ်လိုက်တော့ သူ့ရဲ့အကျောတွေကိုထိန်းချုပ်ခံထားမှန်းသိသွားလေတယ် … ရန်အာကိုပုံမှန်ပြန်ဖြစ်လာအောင်ကုသနိုင်ဖို့ ရှုမန်းနဲ့ဖန်းဂူက မိစ္ဆာအသွင်ပြောင်းနေတဲ့ချန်းဝူအားတိုက်ခိုက်ကာ အချိန်ဆွဲထားလေတယ် … တစ်ခနမျှကြာတော့ ရန်အာအသိပြန်ဝင်လာလေတော့တယ် …
" ကိုကို "
သူအသိဝင်လာချိန်မှာ ရှုမန်းဟာ ပုံကျနေခြေပြီ … ဖန်းဂူတစ်ယောက်ထည်း ချန်းဝူနဲ့ချနေရပြီး အန္တရာယ်မပေးနိုင်အောင်ထိန်းနေရတယ် …
" ရန်အာ သွားတော့ … အချိန်မရှိတော့ဘူး "
ရှုမန်းက လေးလံစွာပြောနေပေမဲ့ ရန်အာက ရှေ့တိုးလာဖို့ကြိုးစားနေတယ် … အားကြီးလွန်းတဲ့ မိစ္ဆာအိုကြီးကို အကြာကြီးမထိန်းချုပ်နိုင်၍ ထပ်မံ အော်ကာပြောလိုက်တယ် …
" ပိုင်သခင်ကြီး … ရန်အာကိုခေါ်ပြီးထွက်သွားပေးပါ "
ပိုင်သခင်ကြီးလဲ ရန်အားလက်အား ဆွဲကာ အမြန်ပြေးထွက်ရတော့တယ် … အသိစိတ်လွတ်နေပြီဖြစ်တဲ့ မိစ္ဆာအိုကြီးရဲ့သောင်းကြမ်းမှုတွေကြောင့် မကြာခင်မှာ အဆောက်အဦးကြီးတစ်ခုလုံး ပျက်စီးတော့မည်ကိုသိနေကြတယ် … သူတို့ပါပြေးထွက်လျှင် မိစ္ဆာအိုကြီးကအထိန်းချုပ်မဲ့ကာ အပြင်ထွက်လာနိုင်ပြီး အခြေအနေတွေက ပိုဆိုးဝါးသွားနိုင်တယ် … ဒါကြောင့် အားလုံးကိုအဆုံးသတ်ဖို့က ထိုမိစ္ဆာအိုကြီးသေဆုံးသွားဖို့ တစ်စုံတစ်ယောက်ကထိန်းချုပ်ကာ မိမိကိုယ်ကိုယ်စတေးရန်ပင်ရှိတော့တယ် …
ရှုမန်းက နာကျင်နေတဲ့လက်ကိုမမှုတော့ပဲ ရှိသမျှအားနဲ့ ဖန်းဂူနဲ့ချန်းဝူတိုက်ခိုက်နေတဲ့ကြား ဝင်သွားကာ ဖန်းဂူအားတွန်းထုပ်လိုက်ပြီး ချန်းဝူရဲ့သွေးဆာနေတဲ့တိုက်ခိုက်မှုတွေကိုရင်ဆိုင်ကာ နောက်ဆုံးသောလက်နတ်ဖြစ်တဲ့ သူယူဆောင်ထားတဲ့ ဆေးထိုးအပ်နဲ့ ချန်းဝူရဲ့နားထင်တည့်တည့် ဆေးများထိုးတွင်းပြစ်လိုက်တယ် …
" အား "
စူးဝါးတဲ့အော်သံနဲ့အတူ ရှုမန်းအားအဝေးသို့ပြစ်ပေါက်လိုက်ပြီး မိစ္ဆာအိုကြီး အခန်းတစ်ခုလုံးပေါက်ကွဲစေတဲ့ထိဝုန်းဒိုင်းကျဲနေတော့တယ် … ဖန်းဂူက ရှုမန်းအား အမြန်ဆွဲခေါ်ကာ ထိုနေရာကနေအမြန်ထွက်လာခဲ့တယ် …
" ရှုမန်း "
သို့ပေမဲ့ရှုမန်းတစ်ကိုယ်လုံးမှာ ကိုင်ပေါက်ခံထားရ၍ သွေးတွေရွှဲနေကာ မြေပြင်ပေါ်ပုံကျသွားပြီး မထနိုင်တော့ပေ …
" အကိုကြီး … အရမ်းနာတယ် … နားချင်ပြီ "
သူကအသိစိတ်လွတ်မည်ဆိုးကာ မျက်လုံးမပိတ်ရဲပေ … သို့ပေမဲ့ သူ့ရဲ့မျက်ဝန်းတွေကစကားနားမထောင်တော့ပေ …
" ငါအိပ်ပျော်သွားရင် ပြန်ပြီးနိုးထလာနိုင်မှာမဟုတ်တော့ဘူး … ရန်အာ … ရန်အားကိုစောင့်လျှောက်ပေးပါ … သူကမေးရင် အနားယူနေတယ်လို့ပြောပေးပါ … သူ့ကိုမနာကျင်စေချင်ဘူး "
ရှုမန်းဘယ်လိုမှဆက်ပြီးမတောင့်ခံနိုင်တော့မှန်း ဖန်းဂူသိသွားလေတယ် …
" အင်း … ငါကတိပေးတယ် … ခုမင်းနာနေရင်နားလိုက်တော့ … ငါမင်းနိုးလာတဲ့ထိစောင့်ပေးမယ် "
" ကျေးဇူးပါ အကိုကြီး … ငါ့ကိုထားပြီး ထွက်သွားပါတော့ … မကြာခင်ဒီနေရာက ပေါက်ကွဲတော့မှာ "
စကားအဆုံး၌ ရှုမန်းမျက်လုံးတွေကပိတ်သွားပြီး ' ဝုန်း ' ဆိုသောကျယ်လောင်လှသည့်အသံနဲ့အတူ မိစ္ဆာအိုကြီးရှိနေတဲ့စမ်းသပ်ခန်းထံက ပေါက်ကွဲကာ မီးများတောက်လောင်ပြီး အဆောက်အဦးတွေကလဲ တစ်ခုပြီးတစ်ခုပြိုကျလာလေတော့တယ် … ဖန်းဂူမျက်ဝန်းထဲမှာ ပြိုကျပျက်စီးနေတဲ့အုပ်ကျိုးပဲ့တွေနဲ့ မလှုပ်မယှက်မြေပြင်ပေါ်လဲကျနေကာ သူ့လက်အားဆုတ်ကိုင်ထားတဲ့ရှုမန်းအား အသက်မဲ့စွာငေးကြည့်နေမိလေတော့တယ် …
ရန်အာတို့အပြင်ရောက်ပြီးချိန်မှာပဲ အဆောက်အဦးကြီးဟာ ပြိုကျကာ ဖုန်မှုန့်များအဖြစ်ပြောင်းလဲသွားလေတော့တယ် … ပြိုကျနေတဲ့အဆောက်အဦးအား အသက်မဲ့စွာငေးကြည့်ရင်း …
" အကို "
ရန်အာအရူးတစ်ယောက်ပမာ အော်ခေါ်နေပေမဲ့ အထဲကဘယ်သူမှထွက်မလာခဲ့ပေ … မင်းယွီဟာ လူကြားထဲမှာ ဖန်းဂူအားရှာဖွေနေပေမဲ့မတွေ့ရပေ …
" ရှန်ဖန်းဂူ ခများဘယ်မှာလဲ … ဖန်းဂူ "
ထိုအခါမှ ဖန်းဂူပြန်မထွက်လာသေးတာကိုအားလုံး သိသွားကြပြီး ကယ်ဆယ်ရေးအဖွဲ့ကိုအမြန်ခေါ်လိုက်တယ် …
" အဆောက်အဦးအောက်မှာ လူကျန်နေသေးတယ် "
" ရှန်ဖန်းဂူ ဘာမှမဖြစ်လောက်ပါဘူး … သူ … သူဘာကြောင့်ထွက်မလာသေးတာလဲ … အမြန်ကယ်ပေးပါ "
မင်းယွီကအရူးတစ်ယောက်ပမာအော်နေ၍ အားလုံးက ဝိုင်းထိန်းပေးထားရတယ် …
" ရှုမန် … သူ သူလဲကျန်နေသေးတယ် … ရှုမန်းကိုကယ်ပေးပါ "
ရန်အာက ကယ်ဆယ်ရေးသွားမဲ့ရဲထံ ဒူးထောက်ကာ အသည်းအသန်အကူအညီတောင်းနေ၍ အားလုံးကဆွဲထားရတယ် … မင်းယွီကလဲ မြေပြင်ပေါ်မှာလဲကျနေကာ ပူပန်မှုတွေကိုမထိန်းချုပ်နိုင်တော့ပဲ အော်ခေါ်ရင်သတိမေ့သွားလေတော့တယ် … ရန်အားကိုတော့ ဂိုဝူကထိန်းပေးထားလေတယ် …
နာရီအနည်းငယ်မျှကြာအောင်ရှာဖွေပြီးနောက် အထဲကအသိပေးချက်ထွက်ပေါ်လာလေတော့တယ် …
" အပျက်အစီးတွေကြားထဲက မီးကျွမ်းနေတဲ့အလောင်းတစ်လောင်းတွေ့ရှိရတယ် … မလှမ်းမကမ်းမှာ အသက်ရှင်စနစ်ပြနေတယ် … အသက်ရှင်နေတဲ့လူတစ်ယောက်ရှိနေနိုင်တယ် … အရေးပေါ်ကားပြင်ထားပါ "
အားလုံးကပြာပြာသလဲအရေးပေါ်ကားတွေခေါ်ယူထားကြတယ် … တစ်ခနအကြာမှအသိပေးသံထပ်မံထွက်ပေါ်လာတယ် …
" တွေ့ပြီ လူ ၂ ယောက် … အသက်ရှင်ဦးမယ်ထင်တယ် … အရေးပေါ်သွေးနဲ့အောက်စီဂျင်ပြင်ဆင်ထား "
ဖန်းဂူရဲ့မျက်ဝန်းတွေကရီဝေနေပြီး မှုန်ဝါးဝါးလူရိပ်တွေကိုမြင်နေရကာ အသံတွေလဲကြားနေရတယ် … သူ့ရဲ့လက်၂ဖက်က ပြိုကျနေတဲ့ ကြီးမားတဲ့ အုပ်နံရံအား သူတို့ပေါ်ကျမလာစေဖို့ထောက်ကာတားစီးထားပြီး သူ့ရဲ့အောက်မှာရှုမန်းရှိနေတယ် … ကယ်ဆယ်ရေးသမားတွေက ဖန်းဂူတစ်ယောက်ထည်းမထားရတဲ့အုပ်နံရံအား လေးယောက်လောက်ဝိုင်းမကာ ဖယ်ရှားနေရ၍ ထိုလူအား အံ့ဩသကြီးကြည့်နေမိတယ် … လေးလံတဲ့အုပ်နံရံကြီးဖယ်ရှားနိုင်တော့မှ ဖန်းဂူပြိုလဲကြသွားကာ အသံတွေလဲတဖြေးဖြေးဝေဝါးလာပြီး ဖန်းဂူ မေ့မျောသွားလေတော့တယ် …
………………………………………………………
To Be Continued ……
( AN - ဒီအပိုင်းကိုအကြာကြီး ကြိုးစားပြီးရေးထားရလို့ ဖတ်ပြီးရင် ကြယ်လေးနှိပ်ပြီး ဖိဘတ်လေးဝင်ပေးပေးသွားပါနော် … တကယ်က ဒီ fic ထဲမှာ သေရမဲ့ဇာတ်ကောင်တွေကအများကြီးပါ … ရှုမန်းလဲသူတို့ထဲကတစ်ယောက်ပါပဲ … ဒါပေမဲ့ဒါဒါလေးတွေက မသေပေးဖို့ပြောလာကြတော့ ကိုယ်လဲမနာကျင်စေချင်တာနဲ့ ပုံစံပြောင်းရေးလိုက်တယ် … ဒါက ဝတ္ထုသပ်သပ်ပဲမို့ ဝတ္ထုထဲတိနာကျင်အောင်မလုပ်နိုင်ဘူး … ခုကိုသေတာတွေကိုစိတ်ကုန်နေတာ ဇာတ်လမ်းထဲကဇာတ်ကောင်ကိုတော့ဖြစ်တဲ့နည်းနဲ့ရှင်နေပေးဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ် …
တကယ်က ဒီဇာတ်လမ်းမှာ သေဆုံးရမဲ့သူတွေက ရှန်ဟွှာမှာဆို ရှန်ဟွှာရန်း ကူးမန်နဲ့ ချူးရှန့်အဖေက ချန်းဝူလက်ချက်နဲ့သေရမဲ့သူတွေပါ ပိုင်သခင်ကြီးကိုတော့သူကအရှင်ထားပြီးနောက်ဆုံးမှာသတ်ပြစ်မှာ ရှုမန်းကချန်းဝူကိုသူ့အသက်နဲ့စတေးခံပြီးဖျက်စီးမှာ ရန်အာကလဲရူးသွားပြီး အားလုံးကိုအဆုံးသတ်ပြစ်မှာလို့ စဉ်းစားထားပေမဲ့ အားလုံးအသက်ရှင်အောင်ပုံစံပြောင်းရေးလိုက်တယ် … ပေါ့ပျက်ပျက်နိုင်သွားနိုင်ပေမဲ့ ခံစားချက်နဲ့ရေးထားတာမို့ နှစ်သက်ပေးဖို့မျှော်လင့်ပါတယ် … 🤧🥺❣️ )
Zawgyi
~~~~~~
ခ်န္းဝူက ရႈမန္းအား ဖန္းဂူနဲ႕လြယ္ကူစြာ ယွဥ္ၿပိဳင္ခြင့္မေပးခဲ့ပါ ... မင္းယြီနဲ႕ဖန္းဂူၿပိဳင္လွ်င္ ဖန္းဂူကေသခ်ာေပါက္အေလ်ာ့ေပးမယ္ဆိုတာ သူသိေနတယ္ ... ရႈမန္းနဲ႕ဆိုရင္ေတာ့ ဖန္းဂူေျခတစ္ဖက္နာေနရင္ေတာင္မွ ရႈမန္းမနိုင္နိုင္မွန္းသိေနတယ္ ... ဒါေၾကာင့္မို႔ ခ်န္းဝူက မယွဥ္ၿပိဳင္ခင္မွာ ရႈမန္းအား သူ႕ရဲ႕ပုံမွန္စိတ္ေပ်ာက္ကာ စိတ္ရိုင္းမ်ားနိုးထေစတဲ့ ေဆးတစ္မ်ိဳး ထိုးေပးဖို႔အမိန႔္ေပးေလေတာ့တယ္ ...
လူသန္ႀကီး ၂ ေယာက္က ရႈမန္းအား ဖမ္းခ်ဳပ္လိုက္ၿပီး သူ႕ရဲ႕လက္ေမာင္းအတြင္းသို႔ ေဆးတစ္လုံး ထိုးသြင္လိုက္စဥ္ ရႈမန္းက ၿငိမ္မေနပဲ ႐ုန္းထြက္ကာ ခ်န္းဝူအားၾကည့္ၿပီး ...
" အနိုင္အရႈံးမသိေသးပဲ ကြၽန္ေတာ့ကို ဘာေၾကာင့္ေဆးလာထိုးတာလဲ "
" ရႈမန္း ... ဒီေဆးက မင္းရဲ႕ပုံမွန္ခြန္းအား ထက္အစေပါင္းမ်ားစြာတိုးပြားေစတယ္ ... သူ႕မွာ လက္နတ္ရွိတဲ့အတြက္ မင္းရဲ႕လက္နတ္က ဒီေဆးပဲ ... သူ႕ကိုတစ္ခါထည္အျပတ္ရွင္းလိုက္ "
ရႈမန္းက ဖန္းဂူနဲ႕အနည္းငယ္မွ်ခ်ၿပီး အေလ်ာ့ေပးယုံနဲ႕ ပြဲၿပီးမယ္ထင္ထားေပမဲ့ ခ်န္းဝူကယခုလိုအမိန႔္ေပးလာေတာ့ သူစိတ္ပူပန္သြားေလတယ္ ... ဒီေဆးရည္ကိုစမ္းသပ္ဖူးသူတိုင္းက တိရစာၦန္ပမာအသိစိတ္ေပ်ာက္ကာ အထိန္းခ်ဳပ္မဲ့သြားသူႀကီးပင္ ...
ေဆးကေကာင္းက်ိဳးတစ္ဝက္ဆိုးက်ိဳးတစ္ဝက္ရွိေနၿပီး စိတ္ကိုလႊတ္ထားလွ်င္အသိစိတ္မဲ့ေနတဲ့သတၱဝါအသြင္ေျပာင္းလဲသြားလိမ့္မယ္ … အျမင္အာ႐ုံေတြကိုဖြင့္ၿပီးအသိစိတ္ကိုခ်ဳပ္ထိန္းလွ်င္ ေဆးထဲကပိုးမႊားေတြကဦးေနာက္ကိုေဖာက္စားကာ နာက်င္မႈအားဖီဆန္လွ်င္ ႂကြက္သားေတြေသတဲ့ထိဆိုးႀကိဳးျဖစ္ေစတယ္ …
သူရွန္ဖန္းဂူနဲ႕ခ်တဲ့အခ်ိန္မွာ သူ႕အသိစိတ္ေပ်ာက္ဆုံးကာ ေဘးနားကမင္းယြီတို႔ကိုပါထိခိုက္ေစနိုင္တယ္ ... ခ်န္းဝူက တိုက္ပြဲမွာ မလိုအပ္တဲ့မင္းယြီနဲ႕ကေလးငယ္ကို အေဝးထားဖို႔မေစခိုင္းပဲ အႏၲရာယ္မ်ားတဲ့ကြင္းထဲမွာပဲ ထားကာ ဖန္းဂူအခက္ေတြ႕ေအာင္ရည္႐ြယ္ထားပုံပင္ ...
ေဆးရည္ကတစ္ဝက္မွ်သာဝင္သြား၍ အာနိတင္မျပေသးေပ ... ရႈမန္းက လက္ကနာရီကိုၾကည့္လိုက္ၿပီး ပတ္ဝန္းက်င္အား လွည့္ပတ္ၾကည့္လိုက္တယ္ ... သူတြက္စထားသလိုပင္ ခ်န္းက အင္အားႀကီးတဲ့ဖန္းဂူကို ေစာင့္ၾကည့္ဖို႔လူအင္အားတိုးခ်ထားျခင္းေၾကာင့္ အေစာင့္ ၃ ပုံပုံ ၂ ပုံခန႔္က ခန္းမတစ္ဖက္တစ္ခ်က္မွာရွိေနၾကတယ္ ... မၾကာခင္မွာသူလုပ္ေဆာင္ထားသည့္အရာေတြေအာင္ျမင္ေတာ့မည္မို႔ အေျခအေနအား ခ်န္းဝူသတိမထားမိေအာင္ဟန္ေဆာင္ကာ အခ်ိန္ဆြဲထားရမယ္ ...
ရႈမန္းက စိတ္လြတ္သြားသည့္နယ္ဟန္ေဆာင္ကာ ဖန္းဂူအား စတင္တိုက္ခိုက္ေတာ့တယ္ ... အစပိုင္းမွာ ဖန္းဂူက ဓားကိုမသုံးပဲ လက္ျဖင့္ထိုးႀကိတ္ေနၿပီး ရႈမန္းသူ႕မိသားစုကိုထိလွ်င္ ဓားျဖင့္အဆုံးသတ္မည္ဟုေတြးထားျခင္းပင္ ... သို႔ေပမဲ့ ရႈမန္း တိုက္ခိုက္ေနပုံက အေပၚယံမွ်သာထိၿပီး သူ႕အားမနာက်င္ေစမွန္း ဖန္းဂူသတိထားမိလာတယ္ ... သူကရႈမန္းအားေမးလိုက္တယ္ ...
" မင္း ဘယ္အခ်ိန္ထိ ဒီတိုင္းဆက္လုပ္ေနမွာလဲ ... မင္းေျပာေတာ့ငါ့ကို ကိုယ္တိုင္သတ္ခ်င္တယ္ဆို ... အ႐ူးလိုလုပ္မေနနဲ႕ "
" ငါလဲပ်င္းလြန္းလို႔မင္းကိုသတ္မယ္ဆိုၿပီးဝင္တိုက္ေနတာမဟုတ္ဘူး ... ခ်န္းဝူဆိုတဲ့အဖိုးႀကီးက မင္းေသသြားလဲ မင္းမိသားစုကိုသတ္ဖို႔ေတြးထားၿပီးသား "
" ဒါျဖင့္ မင္းကဘာေၾကာင့္ဝင္ၿပီးတိုက္ခိုက္ေနေသးလဲ ... အဲ့ဒိေဆးေၾကာင့္ မင္းေခါင္းထိသြားတာလား "
ဖန္းဂူက သူဘာေျပာေျပာယုံမည္မဟုတ္မွန္း ရႈမန္းသိေနတယ္ ... ဒါေၾကာင့္ သူ႕မွာရွင္းျပေနဖို႔အခ်ိန္မရွိေတာ့ဘူး ... သူ႕ရဲ႕အသားေတြကနာက်င္မႈကိုခံစားရလွ်င္ ေဒါသထြက္လြယ္ကာ မထိန္းခ်ဳပ္နိုင္၍ ဖန္းဂူရဲ႕လက္ကေနေရွာင္ဖယ္ေနရတယ္ ... သူတစ္ျပန္ကိုယ္တစ္ျပန္ခ်ေနရင္း ရႈမန္း ဖန္းဂူအားၾကည့္ကာ ေလးနက္စြာျဖင့္ဆိုလိုက္တယ္ ...
" ငါအသိစိတ္ေပ်ာက္သြားခဲ့ရင္ မင္းသူတို႔ကိုရေအာင္ကာကြယ္ပါ "
" မင္းေျပာစရာမလိုဘူး "
သူ႕အကိုကအၿမဲသူ႕အေပၚ အထင္ေသးမွန္းသိေနေပမဲ့ ေနာက္ဆုံးအႀကိမ္ေလးေတာ့ သူလူသားပီသစြာ ကူညီခဲ့မွန္းသိေစခ်င္မိတယ္ ...
" ရွန္ဖန္းဂူ ... မင္းက မင္းဆီလာတဲ့ တိုက္ခိုက္မႈေတြမွာ မယုံနိုင္ေလာက္ေအာင္ ႀကံခိုင္ေပမဲ့ တန္ဖိုးထားရတဲ့သူေတြနဲ႕ပတ္သပ္ရင္ေတာ့ ေပ်ာ့ညံ့တဲ့သူျဖစ္သြားေရာ ... တစ္ေန႕က် က်ိန္းေသအဲ့အရာက မင္းအသက္ကိုႏႈတ္ယူလိမ့္မယ္ ... ဒါေၾကာင့္သူတို႔မႏႈတ္ယူခင္မွာ မင္းမိသားစုကို အျပည့္အဝကာကြယ္ထားပါ ... မင္းငါ့ကိုမယုံၾကည္မွန္းသိတယ္ ... ငါအသိစိတ္ေပ်ာက္သြားတဲ့အခ်ိန္ ငါမင္းကိုခုလိုေျပာျပနိုင္မွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး "
ဖန္းဂူလဲရိပ္မိစျပဳလာခဲ့ၿပီ ... ရႈမန္းကိုယ္ထဲကေဆးေတြက နိုးထလာၿပီး ဖန္းဂူကိုတိုက္ခိုက္ဖို႔ထက္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ထိန္းေနရ၍ ေျမျပင္ေပၚခနခနလဲက်ေနတယ္ ...
" မင္းမွာအစီအစဥ္ရွိေနတာလား "
ရႈမန္းက ေခါင္းၿငိမ့္ကာျပတယ္ ... သူကဖန္းဂူနဲ႕အနီးကပ္တိုက္ခိုက္ကာ သူ႕ရဲ႕အႀကံေတြကိုေျပာျပလိုက္တယ္ ...
" ခုဆိုတည္ေနရာနဲ႕အခ်က္အလက္ေတြေပါက္ၾကားကုန္ေလာက္ၿပီ … တရားခံခ်န္းဝူကိုဖမ္းဖို႔သူတို႔ေရာက္လာၾကလိမ့္မယ္ … အေစာင့္အင္အားကအျပင္မွာနည္းလို႔ အျပင္ကဝင္လာရင္ေတာင္သတိထားမိၾကမွာမဟုတ္ဘူး … ခ်န္းဝူရဲ႕အတိုက္အအုံကဝင္ဖို႔ခက္တာေၾကာင့္ သူတို႔ကိုသတိမထားမိေအာင္ ဒီပုံစံအတိုင္းအခ်ိန္ဆြဲထားဖို႔လိုတယ္ … သူတို႔ေရာက္လာရင္မင္းလဲမင္းမိသားစုကိုေခၚၿပီး ဒီထဲကေနအျမန္ဆုံးေျပးထြက္သြားပါ "
" ငါမင္းကိုယုံၾကည္သင့္လား "
ရႈမန္းက မင္းယြီနဲ႕ကေလးအားၾကည့္လိုက္ၿပီး ...
" မင္းသေဘာပဲ … မင္းမိသားစုကိုေတာ့လြတ္ေအာင္ကယ္နိုင္ဖို႔ေမွ်ာ္လင့္တယ္ "
" ခုမင္းငါတို႔ကိုကူညီေနမွန္းသိတယ္ ... ဒါေပမဲ့ ဘယ္ေတာ့မွေက်းဇူးတင္မွာမဟုတ္ဘူးရႈမန္း ... မင္းလုပ္ခဲ့တဲ့အျပစ္ေတြကဒီေလာက္နဲ႕ေၾကေအးမသြားဘူး "
နာက်င္စြာ ရႈမန္းထပ္မံလဲက်သြားျပန္တယ္ … ေဆးေတြကအေတာ္အသင့္နိုးႂကြေနၿပီမို႔ တစ္ကိုယ္လုံးထုံလာၿပီး အသိစိတ္ေတြထိုင္းမွိုင္းလာကာ ရႈမန္းကေျမျပင္ေပၚကေနထလာၿပီး ဖန္းဂူအား တိုက္ခိုက္ျပန္တယ္ ...
ခ်န္းဝူက စိတ္ဝင္စားစရာပြဲတစ္ခုပမာ အာ႐ုံစိုက္ၿပီးၾကည့္ေန၍ ရႈမန္းဟန္ေဆာင္ဖို႔အတြက္ ဖန္းဂူအား မနာက်င္ေစပဲ ေျမႀကီးေပၚဖိႏွိပ္ကာ လဲက်ေစလိုက္တယ္ ... ၿပီးေနာက္ သူကေလးနက္စြာ ဆိုလာတယ္ ...
" ငါသိပါတယ္ ... မင္းဆီကေက်းဇူးတင္စကား ငါမေမွ်ာ္လင့္ဘူး ... ဒါေပမဲ့ ငါတကယ္ပဲမင္းတို႔မိသားစုေပ်ာ္ေနတာကို ျမင္ခ်င္မိတယ္ ... ဒါကိုေတာ့အလိန္အညာမဟုတ္ဘူးဆိုတာ ယုံေပးပါ ... ငါအၿမဲမင္းကိုအားက်ခဲ့တယ္ ... ခုအဆုံးသတ္မွာေတာင္ ငါမင္းကိုအားက်ေနတုန္းပဲ ... ငါစေတးခဲ့တာနဲ႕တန္ေအာင္ေတာ့ဒီပြဲကိုနိုင္ေအာင္ကစားေပးပါ ... ငါအသိစိတ္ေပ်ာက္တာနဲ႕ ပြဲကိုအဆုံးသတ္လိုက္ပါေတာ့ အကိုႀကီး "
ရႈမန္းအသိေတြကတေျဖးေျဖးေပ်ာက္ဆုံးေနၿပီး ဖန္ဂူကိုဖိထားတဲ့အားကပိုမ်ားလာျခင္းေၾကာင့္ဖန္းဂူ႐ုန္းထြက္လိုက္တယ္ … ဖန္းဂူတုန္လႈပ္သြားမိတာက ရႈမန္းေနာက္ဆုံးေျပာလိုက္တဲ့စကားအဆုံးမွာ သူ႕ရဲ႕မ်က္ဝန္းက မ်က္ရည္မ်ားစီးက်လာျခင္းကိုပင္ … အၿမဲရိုင္းဆိုင္းေမာက္မာတဲ့ေကာင္က အကိုႀကီးလို႔ေခၚကာ တုန္တုန္ရင္ရင္နဲ႕ငိုေနျခင္းပင္ … အခ်ိန္ဆြဲဖို႔လိုတာမို႔ အသိစိတ္စတင္ေပ်ာက္ဆုံးေနၿပီျဖစ္တဲ့ ရႈမန္းအား ဖန္းဂူက အကၤ်ီဂုတ္ကိုဆြဲကာ ေအာ္ေျပာလိုက္ေလတယ္ …
" မင္းငါ့ကိုအားက်ရင္ နိုင္ေအာင္သာတိုက္စမ္းပါ ... အဲ့ေဆးကိုအန္တုၿပီး အသိစိတ္မေပ်ာက္ေအာင္ေန ... ငါတို႔အခ်ိန္ဆြဲနိုင္ရင္ရၿပီ "
ရႈမန္းမ်က္လုံးေတြက လုံးဝပိတ္သြားကာ လက္ေတြက တုန္ရင္ေနၿပီး အသိစိတ္စတင္ေပ်ာက္ဆုံးေနၿပီ … ရႈမန္းက ဖန္းဂူလက္ေကာက္ဝတ္ကို ဆြဲလွည့္ကာ ေျမျပင္ေပၚျပစ္လွဲလိုက္ေတာ့ ဖန္းဂူလဲက်သြားတယ္ … ေဆးကအမွန္ပင္အစြမ္းထက္လွတယ္ … ရႈမန္းလဲမိမိကိုယ္ကိုထိန္းေနေပမဲ့ မရေပ … သူကေအာ္ကာေျပာေနတယ္ …
" ငါမရေတာ့ဘူး "
ဖန္းဂူက ထလာၿပီး ရႈမန္းအားဖမ္းခ်ဳပ္ကာ ေဆးဓာတ္ပ်ယ္ဖို႔နည္းလမ္းအမ်ိဳးမ်ိဳး ရွာေဖြေနမိတယ္ … ရႈမန္းက ဖန္းဂူထံက႐ုန္ထြက္လိုက္ၿပီး မ်က္လုံးေတြကိုပိတ္ထားျခင္းေၾကာင့္ အသိစိတ္ကကင္းမဲ့ေနကာ အသံၾကားရာကို ကမူး႐ူးထိုးထိုက္ခိုက္ေနျခင္းေၾကာင့္ ေျခေထာက္နာေနတဲ့ဖန္းဂူမထိန္းခ်ဳပ္နိုင္ေတာ့ေပ … ပြဲကၾကမ္းလာ၍ အားလုံးရဲ႕အာ႐ုံေတြက သူတို႔ထံေရာက္ေနတယ္ …
" ဟား … သတ္ပစ္လိုက္ … သူတို႔အားလုံးကိုသတ္ျပစ္လိုက္စမ္း "
ခ်န္းဝူကေအာ္ဟစ္ၿပီး ေဆးဓာတ္နဲ႕ထိန္းမရျဖစ္ေနတဲ့ရႈမန္းအား ႏွိုးစြေနတယ္ … ၾကည့္မေနနိုင္ေတာ့တဲ့ ပိုင္သခင္ႀကီးက မင္းယြီအား သတိေပးလိုက္တယ္ …
" မလႈပ္ပဲၿငိမ္ေန … သူမ်က္လုံးပိတ္ေနရင္အၾကားအာ႐ုံပဲခံနိုင္မွာ … သူမင္းကိုမျမင္နိုင္ဘူး "
ထိုအခါ ေဘးနားက ေဆာဒိုကိုေဒါသထြက္ကာ ပိုင္သခင္ႀကီးအား ေျခေထာက္ျဖစ္ကန္ျပစ္လိုက္တယ္ …
" ဒီအဖိုးႀကီးကေတာ့ "
ေျမျပင္ေပၚလဲက်သြားတဲ့အဖိုးကိုျမင္ေတာ့ မင္းယြီစိတ္ပူပန္သြားတယ္ …
" အဖိုး "
မင္းယြီေအာ္သံကို ရႈမန္းၾကားသြားၿပီး အကာအကြယ္မဲ့ေနတဲ့ မင္းယြီနဲ႕လုယီေလးထံ ေျပးသြားကာ တိုက္ခိုက္ေလေတာ့တယ္ …
" ယြီေလး … သတိထား "
ဖန္းဂူက သန္မာလွတဲ့ရႈမန္းကိုမခ်ဳပ္ေႏွာင္နိုင္ေတာ့ပဲ ေျခေထာက္ကလဲနာက်င္ေနကာ ေျပးမလာနိုင္ခဲ့ေပ … မင္းယြီကလဲ သားေလးကိုအေနာက္မွာထားကာ ရႈမန္းအားခုခံၿပီးတိုက္ခိုက္ေနရတယ္ … လုယီေလးက သူ႕ပါပါး နာက်င္ေနတာျမင္ရေတာ့ ရႈမန္းေျခေထာက္အားဖက္ကာ သူ႕ပါပါးအားလႊတ္ေပးဖို႔ ေျပာေနတယ္ …
" ပါပါးကိုထိနဲ႕ … ခုလႊတ္ "
ရႈမန္းကအျမင္အာ႐ုံမရွိ၍ လူဆိုးလူေကာင္းမခြဲျခားတတ္ေတာ့ပဲ မင္းယြီအားလႊတ္ကာ သူ႕ေျခေထာက္အားဖက္ကာ ေအာ္ေနတဲ့ကေလးအား မယူလိုက္ၿပီး ျပစ္ေပါက္ဖို႔ႀကိဳးစားေပမဲ့ မင္းယြီကဖမ္းဆြဲထားျခင္းေၾကာင့္ လူယီေလးမွာ နာက်င္စြာေအာ္ငိုေလေတာ့တယ္ …
" အဟင့္ … ဟင့္ … ပါပါး … ဒယ္ဒီ "
မင္းယြီပူထူသြားကာ ရႈမန္းအသိျပန္ဝင္ဖို႔ ေအာ္ကာေျပာေနမိတယ္ …
" ရႈမန္း … မင္းအသိကပ္စမ္းပါ … မင္းမ်က္လုံးေတြကိုဖြင့္ထား … မင္းဘာေတြလုပ္မိေနလဲဆိုတာ ျမင္ေအာင္ၾကည့္ "
" ဦးဦး … YiYi နာတယ္ … အီးဟီးးးး "
လုယီေလးကအီကနဲငိုခ်လိဳက္ေတာ့ ရႈမန္အာ႐ုံထဲစူးကနဲျဖစ္သြားကာ နာက်င္၍ပိတ္ထားမိတဲ့မ်က္ဝန္းေတြကပြင့္လာၿပီး မ်က္ရည္မ်ား႐ႊဲေနတဲ့ကေလးေလးကို ျမင္လိုက္ရတဲ့အခါ လန႔္ၿပီးလႊတ္ခ်ျပစ္လိုက္တယ္ … ထိုအခ်ိန္မွာ ဖန္းဂူေရာက္လာၿပီး လဲက်သြားတဲ့မင္းယြီနဲ႕သားေလးအား ဖမ္းေပးထားကာ အေရွ႕ကေန ကာရပ္လိုက္ၿပီး …
" ရႈမန္း … မင္းကိုယ္မင္း မထိန္းခ်ဳပ္နိုင္ေတာ့ဘူးလား … ငါ့မိသားစုကိုထိရင္ မင္းကိုအလြတ္မေပးဘူး "
ထိုအခါမွ အသိစိတ္နည္းနည္းဝင္လာတဲ့ရႈမန္း သူ႕ေၾကာင့္ထိခိုက္သြားတဲ့မင္းယြီနဲ႕ လန႔္ၿပီးငိုေနတဲ့ကေလးေလးကိုၾကည့္ၿပီး အေနာက္သို႔ဆုတ္သြားေလတယ္ … သူ႕လက္ေတြကိုသူျပန္ၾကည့္ရင္း …
" ငါ … ငါကယ္တင္ေပးခ်င္တဲ့လူေတြကို သတ္မိေတာ့မလို႔ … ငါ … ငါကတကယ္မေကာင္းဆိုးဝါးျဖစ္သြားၿပီ … အား "
ေအာ္ဟစ္ကာ ပတ္ေျပးေနၿပီး သူ႕ရဲ႕မေကာင္းဆိုးဝါးစိတ္ေတြနဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ထဲကေဆးဓာတ္ေတြပ်ယ္ေအာင္ အမ်ိဳးမ်ိဳးႀကိဳးစားေနေတာ့တယ္ … ထိုစဥ္ရွန္ဟႊာရန္းက သူေလ့လာဖူးသမွ် ပညာေတြထဲက ထိုေဆးကိုပ်ယ္ဖို႔အေရးေဖာ္ကုသနည္းကို ျပန္သတိရလာကာ သူတို႔ထံ ေအာ္ကာေျပာလာတယ္ …
" ဖန္းဂူ … သူ႕ရဲ႕ဦးေႏွာက္ဆဲေတြခဲမသြားခင္ အသိစိတ္ေပ်ာက္မသြားေစနဲ႕ … သူ႕အျမင္အာ႐ုံေတြပိတ္မသြားေစပဲ အာ႐ုံကိုစူးစိုက္ခိုင္းထား … ေမာသြားရင္ေတာင္မရပ္ခိုင္းနဲ႕ … ကိုယ္ထဲကပိုးမႊားေတြကိုအာ႐ုံမေရာက္ေစနဲ႕ … သတိထားၿပီးတိုက္ "
ဖန္းဂူ ခ်က္ခ်င္းပဲ ပတ္ေျပးေနတဲ့ ရႈမန္းအား အသိစိတ္ေတြတည္ၿငိမ္ဖို႔အတြက္ တိုက္ခိုက္ေလေတာ့တယ္ … ရႈမန္းက မင္းယြီတို႔သားအဖကိုတိုက္ခိုက္မိၿပီးကတည္းက သူ႕ရဲ႕စိတ္ေတြက အ႐ူးပမာေျခာက္ျခားသြားကာ မတည္ၿငိမ္နိုင္ေတာ့ေပ .…
" ငါ … ငါ့ကိုသတ္လိုက္ပါေတာ့ … ငါထပ္ၿပီးလူသတ္ေကာင္မျဖစ္ခ်င္ေတာ့ဘူး "
ဖန္းဂူက ရႈမန္းအား တိုက္ခိုက္ေနေပမဲ့ ရႈမန္းက မခုခံေတာ့ပဲ ၿငိမ္ၿပီး ဖန္းဂူထိုးသမွ်ကိုခံေနတယ္ … ဖန္းဂူလဲ အသိစိတ္ေပ်ာက္ေတာ့မဲ့ ရႈမန္းအား ပခုံးကေနလႈပ္ကိုင္ရင္း …
" မင္းကဘာလို႔ဒီေလာက္ေတာင္အားနည္းေနတာလဲ … ငါကိုမွီေအာင္တိုက္ … ငါ့ကိုအကိုႀကီးလို႔ေခၚခ်င္ရင္ ငါခိုင္းတဲ့အတိုင္လုပ္ … မင္းလႈပ္ရွားေလ ေဆးအာနိတင္ကေလ်ာ့က်ေလပဲ "
" အ … အကိုႀကီး "
" ေအး … မင္းအကိုႀကီးခိုင္းသလိုလုပ္ … မ်က္လုံးဖြင့္ထားၿပီး လႈပ္ရွား … မင္းကိုယ္ထဲကပိုးမႊားေတြကို အာ႐ုံမစိုက္နဲ႕ "
ရႈမန္းလဲ တတ္နိုင္သမွ် လႈပ္ရွားေနေပမဲ့ ေလးလံေနတဲ့ကိုယ္က သူ႕အားလႈပ္ရွားလို႔မရေအာင္ ေမာပန္းေစကာ ေသြးမ်ားက မစီးဆင္းနိုင္ေတာ့ေပ … ဒါဟာေဆးရဲ႕ေနာက္ဆုံးအဆင့္ေရာက္ရွိေနၿပီး သူရပ္တန႔္လွ်င္ ထပ္ၿပီးအသိစိတ္ျပန္ရဖို႔ ခဲရင္းသြားေလၿပီ …
" ငါထိန္းနိုင္မယ္မထင္ေတာ့ဘူး … ငါကိုအဆုံးသတ္ေပးပါေတာ့ … နာက်င္လွၿပီ အကိုႀကီး … မင္းရဲ႕လက္ထဲမွာ ေသရရင္ကိုပဲ ေသေပ်ာ္ပါၿပီ "
" မင္းဒီေလာက္လြယ္လြယ္နဲ႕အေလ်ာ့ေပးရင္ ငါမင္းအကိုႀကီးမဟုတ္ေတာ့ဘူး … ခုထၿပီး ငါ့ကိုနိုင္ေအာင္တိုက္ "
ရႈမန္းက ဖန္းဂူခိုင္းသည့္အတိုင္း ႀကိဳးစားကာ တိုက္ေနေပမဲ့ မၾကာခနလဲက်ေနကာ သူ႕ရဲ႕မ်က္လုံးေတြက ေလးလံေနတယ္ … ေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့ ခ်န္းဝူက အေျခအေနမဟန္မွန္းသိေနေတာ့ သူ႕ရဲ႕တပည့္အား အမိန႔္ေပးလိုက္တယ္ …
" ရႈံးနိမ့္ေတာ့မဲ့ တိရစာၦန္ေတြကိုအလိုမရွိဘူး … အဆုံးသတ္လိုက္ "
' ေခ်ာက္ '
ေသနတ္ေမာင္းခ်ိန္သံနဲ႕အတူ ေသနတ္ေျပာင္းက လဲက်ေနတဲ့ ရႈမန္းထံ ခ်ိန္႐ြယ္ထားေလတယ္ … ေသရေတာ့မွာကိုသိေနတဲ့ ရႈမန္းက သူ႕အနားက ဖန္းဂူအား အေဝးသို႔ တြန႔္ပို႔လိုက္ၿပီး သူ႕ရဲ႕မ်က္လုံးေတြပိတ္မသြားခင္ သူ႕ရဲ႕အသိစိတ္ေပ်ာက္မသြားခင္ သူ႕ရင္ထဲက စကားတစ္ခြန္းအား ဆိုလိုက္တယ္ …
" အကိုႀကီး … ေနာက္တစ္ခါက်ရင္ ငါ့ကိုမင္းနဲ႕အတူ ကစားခြင့္ျပဳပါ … ငါမင္းကိုအၿမဲအားက်ေနခဲ့တာ "
ဒီတစ္ႀကိမ္ေတာ့ ဖန္းဂူသူအလြန္မုန္းတီးၿပီး ဘယ္တုန္းကမွ အဖက္မလုပ္ခဲ့တဲ့ မယားပါသား ရႈမန္းအား ဝမ္းနည္းစြာပင္ ၾကည့္လိုက္မိတယ္ ... ေကာက္က်စ္ၿပီးစဥ္လဲတဲ့အၾကည့္ေတြနဲ႕ သူ႕ဖခင္နဲ႕ပိုင္ဆိုင္မႈေတြကို လုယူခ်င္ေနတဲ့ ရႈမန္းရဲ႕မိခင္ကိုျမင္တိုင္း ရႈမန္းကိုပါ႐ြံရွာမိေပမဲ့ အိမ္ေတာ္ကိုစေရာက္လာစဥ္က သူ႕အားအၿမဲေခ်ာင္းၾကည့္ကာ ေၾကာက္႐ြံ႕ေနတဲ့ပုံရိပ္ေတြက သူ႕ရဲ႕အေတြးထဲမွာ တရိပ္ရိပ္ေပၚလာေတာ့တယ္ ...
မိခင္ကရိုက္ႏွပ္ဆုံးမတိုင္းေဒါင့္တစ္ေနရာမွာထိုင္ငိုေနတတ္တဲ့ေကာင္ေလးကို သူသနားဖို႔နည္းနည္းေလးမွေတာင္မေတြးမိခဲ့ဘူး ... သူ႕အားအၿမဲလိုက္တုပၿပီး အမွီလိုက္ခ်င္ေပမဲ့ ေနာက္က်က်န္ေနတတ္ၿပီး အၿမဲစိတ္ႀကီးေဒါသထြက္ေနတဲ့ သူ႕ညီကို ဖန္းဂူဘယ္ေတာ့မွ အာ႐ုံပင္မထားခဲ့ပါ ...
ထိုလူက သူ႕မိသားစုကို အသက္နဲ႕ရင္းကာ ကာကြယ္ေပးလိမ့္မည္ဟု ဘယ္သူကထင္မိမွာလဲ ... ရႈမန္းက သူအမုန္းဆုံးလူျဖစ္ခဲ့ေပမဲ့ သူ႕မိသားစုနဲ႕အားလုံးရဲ႕အသက္ကို ကယ္ေပးခဲ့သူျဖစ္သြားခဲ့ၿပီ ... ထိုလူကသူေသဖို႔ကိုေတြးမထားခဲ့ေပမဲ့ ေသဖို႔အတြက္ကိုလဲ နည္းနည္းေလးမွတြန႔္ဆုပ္မေနခဲ့ဘူး ... ေနာက္ဆုံး သူေတာင့္တတဲ့အရာက အကိုႀကီးထံက အသိအမွတ္ျပဳကာ လက္ခံေပးမႈကိုပင္ … သူ႕ရဲ႕အေတြးအဆုံး၌ က်ယ္ေလာင္လွသည့္အသံထြက္ေပၚလာေလေတာ့တယ္ …
' ဒိုင္း '
ဖန္းဂူလက္ေတြနဲ႕မ်က္ႏွာမွာ အနီေရာင္ေသြးေတြ ေပက်န္ကုန္ၿပီး သူအျမန္ဆုံး ရႈမန္းကို အခ်ိန္မွီဆြဲလိုက္ေပမဲ့ က်ဥ္ဆံဟာ ရႈမန္းပခုံးအားထိမွန္သြားေလတယ္ … ေသြးေတြကစီးက်ေနၿပီး ဒူးေထာက္ကာလဲက်ေနတဲ့ရႈမန္းက ဖန္းဂူအေပၚမွာမွီကာ အသက္ရႈသံေတြက ျပင္းျပလို႔ေနတယ္ … ထိုစဥ္ ဆူညံလွတဲ့ေသနတ္သံေတြထြက္ေပၚလာကာ ရႈမန္းရဲ႕အစီအစဥ္လဲ ေအာင္ျမင္သြားေလေတာ့တယ္ …
ရႈမန္း ခ်န္းရဲ႕လက္ေအာက္မွာေနကာ အမိန႔္ေတြကို နာခံေနျခင္းက ခ်န္းရဲ႕အသိုက္အတြင္း တရားဝင္ဝင္ေရာက္ခြင္ရရန္ပင္ … မင္းယြီတို႔သားအဖကိုဖမ္းစီးၿပီးေနာက္ ခ်န္းဟာ သူ႕ရဲ႕ေဆးဝါးကိုသာအာ႐ုံေရာက္ေနၿပီး ရႈမန္းအားလြတ္လပ္ခြင့္ေပးထားတယ္ … ထိုအခ်ိန္မွာ ရႈမန္းက ခ်န္းရဲ႕အေဆာက္အဦးေျမပုံကိုရွာေဖြကာ ကူးယူၿပီးေနာက္ ေနရာတိုင္းတြင္ သူ႕ရဲ႕လွ်ို႔ဝွက္ကင္မရာတပ္ဆင္ထားလိုက္တယ္ …
လြန္ခဲ့တဲ့နာရီအနည္းငယ္ခန႔္က ဖန္းဂူစေရာက္လာၿပီး ထိုခန္းမထဲမွာစမ္းသပ္မႈျပဳလုပ္ေနစဥ္မီးအေမွာင္ခ်ထားခိုက္မွာ ရႈမန္းဟာ သူတစ္ခ်ိန္လုံးတပ္ဆင္ထားတဲ့လွ်ို႔ဝွက္ကင္းမရာေတြကို ဖြင့္လိုက္တယ္ …
ရိုက္ကူးထားတဲ့ CCTVဟာ တစ္နိုင္ငံလုံးကို သိေအာင္ တိုက္ရိုက္လႊင့္ထားခဲ့ၿပီး ခ်န္းေဆားဒိုကိုယ္တိုင္ေျပာျပထားတဲ့ ပိုင္အမႈနဲ႕တျခားအမႈေတြအားလုံး ေဖာ္ျပၿပီးသားျဖစ္သြားေလတယ္ ... ထို႔ေၾကာင့္ ခ်န္းရဲ႕အသိုက္အား အင္အားအလုံးအရင္းနဲ႕ ရဲမ်ားဝိုင္းထားၾကၿပီး ရႈမန္းေပးခဲ့တဲ့ေျမပုံေၾကာင့္ အထဲသို႔ေရာက္ရွိလာနိုင္ခဲ့ၾကတယ္ …
ခ်န္းဝူကပြဲကိုအာ႐ုံစိုက္ေနစဥ္ အေနာက္မွာ က်ဴးေက်ာ္လာတဲ့ အရာရွိေတြကို သတိမထိမိပဲ ေခ်ာင္ပိတ္မိသြားကာ သူ႕ရဲ႕လူတစ္ဝက္ေလာက္ က်သြားေလတယ္ … အဖန္းခံထားရတဲ့ရွန္သခင္ႀကီးတို႔ကို ဖန္းဂူရဲ႕မိခင္နဲ႕သူ႕ရဲ႕အဖြဲကကာကြယ္ေပးထားၿပီး က်န္းရွားေမ့နဲ႕ပတ္ဒိုမင္းက ခ်န္သားအဖအား ခ်ိန္႐ြယ္ထားကာ သူတို႔ရဲ႕ေျမးျဖစ္သူခ်န္းေယာင္ကို ဓားစာခံဖမ္းထားေလတယ္ … ခ်န္းဝူက သူ႕ေျမးအား ဂ႐ုပင္မစိုက္ပဲ သူ႕လက္ထဲကေသနတ္နဲ႕ ေခါင္းတည့္တည့္ကိုျပစ္လိုက္ၿပီး စတင္တိုက္ခိုက္ေလေတာ့တယ္ …
ထိုအဖိုးႀကီးက သူ႕ရဲ႕လမ္းေၾကာင္းမွာလာရႈတ္တဲ့သူမွန္သမွ် သူ႕ရဲ႕ေသြးရင္းျဖစ္ေနပါေစ အရွင္မထားေပ … မလြန္နိုင္မွန္းသိေတာ့ သူ႕ရဲ႕သားျဖစ္သူ ေဆာဒိုအား အကာအကြယ္ယူကာ အရာရွိေတြထံ ထိုးေႂကြးၿပီး သူကေတာ့ တစ္ကိုယ္ထဲ ကိုယ္လြတ္႐ုံးကာ ထြက္ေျပးေလေတာ့တယ္ … ထိုစဥ္ ပိုင္သခင္ႀကီးက အႏၲရာယ္ရွိမွန္းသိေပမဲ့ ခ်န္းဝူထြက္ေျပးသြားသည့္ေနရာသို႔ ေျပးလိုက္သြားေလတယ္ … အားလုံးက ကို႔အာ႐ုံနဲ႕ကိုယ္မို႔ ဘယ္သူမွသတိမထားမိလိုက္ၾကေပ …
ထိုစဥ္ ဖန္းဂူတို႔အနား ခ်ဴးရွန႔္နဲ႕ ရွန္ေဝ ေရာက္ရွိလာတယ္ …
" သခင္ေလး … ဘယ္လိုေနေသးလဲ "
" ခ်ဴးရွန႔္ … မင္းယြီနဲ႕သားေလးကိုအျမန္ေခၚသြား "
အေပၚမွာေသနတ္သံေတြဆူညံေန၍ ေအးေဆးမေနရဲေသးေပ … မင္းယြီကေျခေထာက္နာသြား၍ ရွန္ေဝကေက်ာပိုးေပးထားၿပီး ခ်ဴးရွန႔္က လုယီေလးကိုေပြ႕ခ်ီေပးထားတယ္ … ဖန္းဂူလက္ထဲမွာေတာ့ လဲက်ေနတဲ့ ရႈမန္းရွိေနတယ္ …
" သခင္ေလး … ကြၽန္ေတာ္တို႔ သူ႕ကိုေခၚဖို႔အကူအညီေတာင္းလိုက္ရမလား "
" မလိုဘူး … မင္းတို႔အရင္ဒီေနရာကေနထြက္သြား … အေပၚမွာတိုက္ခိုက္ေနၾကတာ အႏၲရာယ္မ်ားတယ္ "
ခ်ဴးရွန႔္နဲ႕ရွန္ေဝ ထြက္ခြာသြားၾကတယ္ … ထိုစဥ္ ေဘးပတ္ပတ္လည္က ပိတ္ေလွာင္ထားတဲ့တံခါးေတြပြင့္လာကာ စမ္းသပ္ခံသားေကာင္ေတြအတားအစီးမဲ့ထြက္လာျခင္းေၾကာင့္ ဖန္းဂူထိုေနရာကေနသြားမရပဲ တိုက္ခိုက္ေနရတယ္ … ခ်န္းေဆာဒိုက အညံ့မခံပဲ သူ႕တို႔ရဲ႕စမ္းသပ္ခံသားေကာင္ေတြနဲ႕ ရဲေတြအားတိုက္ခိုက္ေစကာ ထြက္ေျပးဖို႔ႀကိဳးစားေနျခင္းေၾကာင့္ ပတ္ဒိုမင္းက အေနာက္ကလိုက္သြားေလတယ္ …
" ဒိုမင္း … မင္းကေႂကြးတဲ့လက္ကိုျပန္ကိုက္တာလား … ဒါကအဖြဲ႕လိုက္က်ဴးေက်ာ္မႈေျမာက္တယ္ေနာ္ … မင္းတို႔အားလုံးအေမွာင္ေလာကနဲ႕ပူးေပါင္းၿပီး အလင္းကိုဆန႔္က်င္ဖို႔ႀကိဳးစားေနတယ္ဆိုတာ အားလုံးသိေအာင္ေျပာျပစ္မယ္ "
" မင္းတို႔သာ ငါတားတဲ့အခ်ိန္က ရပ္ခဲ့ရင္ ဒီလိုျဖစ္လာမွမဟုတ္ဘူး … ငါ့မိသားစုကိုထိရင္ ငါၿငိမ္ခံမွာမဟုတ္ဘူးလို႔ မေျပာထားဘူးလား "
" ဟက္ … မင္းမိသားစု ဟုတ္လား … မင္းကသူ႕တို႔အတြက္မိသားစုလို႔ေျပာရဲတယ္ … သူတို႔မိသားစုကိုဖ်က္စီးတာငါတို႔ဆိုတာ မင္းသိေနတာေတာင္ ရွန္ဟႊာကို စြတ္ဆြဲခ်င္ေနတဲ့ေကာင္က … ဒီအမွန္တရားေတြကို သူတို႔သိရင္မင္းကိုလက္ခံဦးမွာတဲ့လား … အားလုံးကိုမင္းေခါင္းေပၚလႊဲခ်ျပစ္လို႔ရတယ္ … မင္းသာအညံ့ခံမယ္ဆိုရင္ခ်မ္းသာေပးမယ္ "
" ဘယ္သူကအညံ့ခံရမယ္ဆိုတာ မသိေသးဘူးလား … မင္းတို႔ကိုဖမ္းဖို႔ငါတစ္ခ်ိန္လုံးႀကိဳးစားေနတာ … သက္ေသမရွိပဲလုပ္ရင္မင္းကခုလိုစြတ္ဆြဲမယ္မွန္းသိတယ္ … ဒါေၾကာင့္ရွန္ဟႊာကိုစြတ္ဆြဲၿပီး မင္းခုလိုေပါ့ပ်က္ပ်က္အေတြးဝင္ေအာင္လုပ္ခဲ့တာ … ခုမင္းပါစပ္ကမင္းကိုယ္တိုင္ဝင္ခံၿပီးၿပီ … မင္းကတရားခံအစစ္ျဖစ္သြားၿပီ "
ပတ္ဒိုမင္းက သူ႕လက္ထဲက ဖမ္းဝရမ္းစာ႐ြက္အား ထုတ္ျပလိုက္တယ္ … ထိုအခါမွ ေဆာဒိုမယုံၾကည္နိုင္စြာျဖင့္ အ႐ူးပမာေအာ္ေလေတာ့တယ္ …
" မျဖစ္နိုင္တာ … ဒီလိုမျဖစ္ရဘူး "
သူဟာအ႐ူးပမာထြက္ေျပးေပမဲ့ မလြတ္ေျမာက္နိုင္ေတာ့ေပ …
တစ္ဖက္မွာ ရွန္ဟႊာရန္းဟာ ပိုင္သခင္ႀကီးေပ်ာက္ဆုံးသြားတာကို သတိထားမိသြားေလတယ္ …
" ပိုင္ယြိ … သူ ဘယ္ေရာက္သြားတာလဲ "
ဂိုဝူးနဲ႕ကူးမန္လဲ ေနရာအႏွံ႕ရွာေနေပမဲ့မေတြ႕ရေပ … ခ်န္းရဲ႕စမ္းသပ္ခံတပ္သားေတြကမ်ားလြန္း၍ မတိုက္ခိုက္ပဲေနေနရတဲ့သူဟူ၍ပင္မရွိ … ဖန္းဂူလဲ ရႈမန္းကိုေအာက္ခ်ထားကာ သူ႕နားေရာက္လာတဲ့လူေတြကို ဓားတစ္ေခ်ာင္နဲ႕တိုက္ခိုက္ေနရတယ္ … ထိုစဥ္ ေသနတ္ဒါဏ္ရာနဲ႕လဲေနတဲ့ရႈမန္းက အသိဝင္လာကာ ႐ုတ္တရပ္ထလာၿပီး နာက်င္မႈကိုအန္တုကာ ေအာ္ေလေတာ့တယ္ …
" အေရးမပါတာေတြတိုက္မေနၾကနဲ႕ … ထြက္သြားၾကေတာ့ "
" ရႈမန္း … မင္းအဆင္ေျပလား "
" အကိုႀကီးသြား … သူတို႔ကိုထြက္သြားဖို႔ေျပာလိုက္ … ဒီအေဆာက္အဦးထဲမွာ လူေသအ႐ုပ္ေတြကကုန္မွာမဟုတ္ဘူး … ခ်န္းဝူက အ႐ုပ္ေတြနဲ႕ခ်ခိဳင္းထားၿပီး ထြက္ေျပးဖို႔ႀကိဳးစားေနတာ "
ခ်ေနတဲ့လူေတြကလဲ ေသနတ္နဲ႕မွန္တဲ့လူတိုင္းက လဲၿပီးျပန္ထလာျခင္းေၾကာင့္ မူမမွန္မွန္းသိေန၍ ေနာက္ဆုတ္သြားၾကတယ္ … ရွန္ဟႊာရန္ကေတာ့ ေနာက္မဆုတ္ေသးေပ …
" မင္းတို႔သြား … ငါပိုင္ယြိကို သြားရွာဦးမယ္ "
ဂိုဝူးကတားလိုက္တယ္ …
" ကြၽန္ေတာ္သြားရွာမယ္ … သခင္ႀကီးျပန္ႏွင့္ပါ "
' ဝုန္း '
က်ယ္ေလာင္လွတဲ့အသံႀကီးကတစ္စုံတစ္ရာေပါက္ကြဲသြားသည့္နယ္ … အေဆာက္အဦးႀကီးက တုန္ခါသြားၿပီး တစ္ခ်ိဳ႕ကလဲ ေျပးထြက္ကုန္က်တယ္ … ဖန္းဂူေနရာမွာ ေသြးညွီနံ႕ရေန၍ အသက္မဲ့အ႐ုပ္ေတြဝိုင္းေနကာ အကူအညီမဲ့ျဖစ္ေနတယ္ … ရႈမန္းက ရွိသမွ်အင္အားကိုအသုံးခ်ကာ အေပၚကလူေတြကို ေအာ္ကာေျပာလိုက္တယ္ …
" ခမ်ားတို႔အကုန္ေသခ်င္လို႔မသြားေသးတာလား … ခ်န္းဝူကထြက္လမ္းေတြကိုပိတ္ဖို႔ႀကံစည္ေနတာ … က်ဳပ္ေပးထားတဲ့ေျမပုံထဲကအတိုင္း လွို႔ဝွက္လမ္းကေန အျမန္ထြက္သြားၾက "
ဖန္းဂူကလဲ ေအာ္ကာေျပာလိုက္တယ္ …
" အေဖ … အဖိုးကိုေခၚၿပီးအျမန္ထြက္သြား "
ဖန္းဂူက အႏၲရာယ္ေတြပတ္ျခာဝိုင္းေနတာေတာင္မွ ရႈမန္းအား ဆြဲထူေပးေနတယ္ … ပခုံးဒါဏ္ရာကေသြးမတိတ္၍ ဖန္းဂူသူ႕ရဲ႕ကအကၤ်ီစကိုဆြဲၿဖဲကာ ရႈမန္းလက္ေမာင္းအားစည္းေပးလိုက္ၿပီး …
" မင္းေျခေထာက္ကေတာ့အေကာင္းႀကီးမဟုတ္လား … ဒီကေနလက္ေလွ်ာက္နိုင္တယ္မလား "
ရႈမန္းက သူ႕အားတစ္ေယာက္ထည္းခ်န္ထားခဲ့လိမ့္မယ္ဟုေတြးထား၍ ယခုလိုတြဲထူေပးလာေတာ့ ရင္ဘက္ထဲကနာက်င္လာကာေပ်ာ္႐ႊင္သြားမိတယ္ … ဒါေပမဲ့ သူပါေနတာက ဖန္းဂူကိုေႏွာင့္ေႏွးေစ၍ တားစီးလိုက္တယ္ …
" အေရးမပါတာေတြလုပ္မေနနဲ႕ေတာ့ … ငါရွင္သန္နိုင္မွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး … ဒီကေနသာအျမန္ထြက္သြားပါ "
" မႀကိဳးစားပဲလက္ေလ်ာ့တာက အရႈံးသမားေတြရဲ႕အလုပ္ပဲ "
" ဒါေပမဲ့ ငါနာက်င္လွၿပီ "
" ေအာင္နိုင္သူျဖစ္ဖို႔ နာက်င္မႈကို ခံနိုင္ရည္ရွိဖို႔လိုတယ္ "
ဖန္းဂူရဲ႕စကားေတြေၾကာင့္ ရႈမန္း ခြန္အားျဖစ္သြားကာ နာက်င္မႈကိုအန္တုရင္းအသိစိတ္ကိုစုစည္းကာ ထိုေနရာကေနထြက္လာခဲ့ၾကတယ္ … တစ္ေနရာေရာက္ေတာ့ ရႈမန္းက ရပ္လိုက္ၿပီး …
" ခ်န္းဝူကိုသူတို႔ဖမ္းမိမသြားဘူး … သူဒီထဲမွာရွိေနေသးရင္ အႏၲရာယ္မ်ားတယ္ "
" သူသြားနိုင္မဲ့ေနရာ မင္းသိလား "
ရႈမန္းကေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္ၿပီး အေရးႀကီးဆုံးလူကိုဖမ္းစည္းဖို႔ထြက္လာခဲ့ၾကတယ္ … … ခ်န္းဝူေနာက္ဆုံးေျပးနိုင္တဲ့ေနရာက စမ္းသပ္ခန္းတစ္ခုထည္းကိုသာ … ထိုေနရာမွာ အေဆာက္အဦးကိုထိန္းခ်ဳပ္နိုင္တဲ့ခလုပ္ေတြရွိၿပီး အားလုံးကိုေစာင့္ၾကည့္နိုင္တယ္ … သို႔ေပမဲ့ ရႈမန္းက အခ်ိန္မွီေစာင့္ၾကည့္ကင္မရာေတြကိုလဲထား၍ အေျခအေနကိုၾကည့္မရေပ … သူတို႔အခန္းထဲဝင္လာေတာ့ ခ်န္းဝူက အေဆာက္အဦးထဲကတံခါးတိုင္းကိုပိတ္ဖို႔ ခလုပ္ကိုခ်ဖိဳ႕ႀကိဳးစားေနၿပီး ပိုင္သခင္ႀကီးက ထိုအရာအား တားစီေနတာကိုေတြ႕လိုက္ရတယ္ … ဖန္းဂူကေျပးလာၿပီး ခ်န္းဝူအားခ်ဳပ္ေႏွာင္လိုက္နိုင္တယ္ … ခ်န္းဝူက ရႈမန္းကိုလဲျမင္ေရာ ေဒါသထြက္သြားေလေတာ့တယ္ …
" သစၥာေဖာက္ေကာင္ … အားလုံးမင္းလုပ္ထားခဲ့တာေပါ့ … ငါမင္းကိုေစာေစာသတ္ခဲ့ရမွာ … ေအာင္ျမင္ခါနီးမွငါ့ရဲ႕သရဖူကို အလုခံလိုက္ရတယ္ … မင္းတို႔ကို ခ်မ္းသာမေပးဘူး "
" ခ်န္းဝူ ခမ်ားအခုခ်က္ခ်င္းအညံ့ခံ … မဟုတ္ရင္ ခမ်ားကိုအေသသတ္ျပစ္မယ္ "
" ဟား … ငါသာေသမွာေၾကာက္ရင္ ဒီအလုပ္ကို အစကတည္းက မလုပ္ေနဘူး … ရွန္ဖန္းဂူ မင္းကငါကိုလြယ္လြယ္နဲ႕သတ္လို႔ရမယ္ထင္ေနလား "
႐ုတ္တရပ္ခ်န္းဝူက ဖန္းဂူလက္ထဲကေန ႐ုန္းထြက္လိုက္ၿပီး လွ်င္ျမန္စြာပင္ ဖန္းဂူနဲ႕ပိုင္သခင္ႀကီးအားႀကိဳးျဖင့္ ဖမ္းခ်ဳပ္ကာ သစၥာေဖာက္ရႈမန္းအား ဆြဲေခၚလိုက္တယ္ …
ဖန္းဂူကလဲ ပုံမွန္ထက္အားႀကီးကာ လွ်င္ျမန္လြန္းတဲ့ထိုအဖိုးအိုအား အံ့ဩစြာၾကည့္ေနမိတယ္ … သူလိုလူပင္အငိုက္မိကာ အဖမ္းခံလိုက္ရမယ္လို႔မထင္ထားဘူး … ထိုအဖိုးႀကီးကမေကာင္းတဲ့ေဆးေတြတီထြန္ကာ သူ႕ရဲ႕ကိုယ္ခံအားကို တိုးျမင့္ထားပုံပင္ … ခ်န္းဝူက ရွန္မန္းလည္ပင္းအား ညွစ္ကိုင္ထားၿပီး …
" ရႈမန္း … မင္းကိုယ္မင္လည္လွၿပီထင္ေနလား … ငါမင္းကိုရွင္လွ်က္နဲ႕ေသေအာင္လုပ္ေပးမယ္ "
ထိုစဥ္သူတို႔အေနာက္က ေလးလံတဲ့ေျခသံနဲ႕အတူ လူတစ္ေယာက္ထြက္လာတယ္ … ထိုလူကတစ္ကိုယ္လုံးျဖဴေရာ္ေနကာ အသိစိတ္ကင္းမဲ့လွ်က္ အိပ္လွ်က္လမ္းေလွ်ာက္ေနသူ ရႈမန္းရဲ႕မိခင္ကိုယ္တိုင္ပင္ … ရႈမန္းက သူ႕ရဲ႕မိခင္ကိုလဲျမင္ေရာတုန္လႈပ္သြားေလတယ္ … ခ်န္းဝူက ရႈမန္းအားဂုတ္ကေန ဆြဲလိုက္ၿပီး …
" မင္းေသခ်ာၾကည့္ … အဲ့ဒါမင္းရဲ႕အေမပဲ … ငါမင္းနဲ႕အေလာင္းအစားလုပ္မယ္ … သူ႕ကိုသတ္နိုင္ရင္ ဟို ၂ ေယာက္ထဲကတစ္ေယာက္ကို အသက္ရွင္ခြင့္ေပးမယ္ "
ဖန္းဂူကခ်န္းဝူအားတိုက္ခိုက္ဖို႔ႀကိဳးစားေပမဲ့ သူ႕လက္ကႀကိဳးေတြထံက ႐ုန္းထြက္မရေပ … ပိုင္သခင္ႀကီးကေျပာလာတယ္ …
" အဲ့ဒါေဆးရည္စိမ္ထားတဲ့အေလာင္းေကာင္သပ္သပ္ပဲ … သူကရႈမန္းစိတ္ကိုရႈတ္ေထြးၿပီး အသိစိတ္ေပ်ာက္ေအာင္လုပ္ေနတာ … သူ႕ဘာသာေတြးၿပီးဆုံးျဖတ္ပါေစ "
ရႈမန္းက ဖန္းဂူတို႔ထံတစ္လွည့္ သူ႕ရဲ႕မိခင္ကိုတစ္လွည့္ၾကည့္ကာ လက္ေတြကတုန္ယင္ေနတယ္ … သူ႕ရဲ႕မိခင္က သူထံေျပးလာကာစတင္တိုက္ခိုက္ေတာ့အသာေလးေရွာင္လိုက္တယ္ …
" အေမ "
မိခင္ကမ်က္လုံးပင္ဖြင့္ၾကည့္မလာပဲ သူ႕အားကမူး႐ူးထိုးတိုက္ခိုက္ေနတယ္ … ရႈမန္း ဖန္းဂူထံလွည့္ၾကည့္လိုက္ၿပီး …
" အကိုႀကီး "
" ငါရွိတယ္ … မင္းလုပ္နိုင္ပါတယ္ရႈမန္း "
ထိုအခါမွ ရႈမန္းအသိဝင္လာကာ ေသၿပီးသားသူ႕အေမရဲ႕အေလာင္းအား ဝမ္းဗိုက္ကိုထိုးေဖာက္ကာ ၿပိဳင္ပြဲအား အဆုံးသတ္လိုက္ေလတယ္ … ခ်န္းဝူကမေက်နပ္ေသးေပ …
" ဒါနဲ႕မလုံေလာက္ေသးဘူးပဲ … ဒီတစ္ေယာက္ကေတာ့ ငါ့အတြက္စိတ္ေက်နပ္ေစမဲ့ရလဒ္မ်ားရရွိေစလိမ့္မယ္ "
ေနာက္ထပ္တစ္ေယာက္ထြက္ေပၚလာေလေတာ့တယ္ … ထိုလူကတစ္ကိုယ္လုံးျဖဴစြပ္ေနေပမဲ့ အေလာင္းေကာင္နဲ႕မတူေနေပ … မ်က္လုံးေတြကဖြင့္ထားၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေတြကရဲေနတုန္းပင္ … ေျခလွမ္းေတြကေလးလံေပမဲ့ အျမင္အာ႐ုံေတြကင္းမဲ့မေန၍ ဖန္းဂူျမင္ျမင္ျခင္းလန႔္သြားေလတယ္ …
" ရန္အာ "
ရႈမန္းအ႐ူးပမာေျမျပင္ေပၚဒူးေထာက္ခ်လိဳက္ၿပီး ႀကိဳးဆြဲ႐ုပ္ျဖစ္ေနတဲ့ ရန္အာကိုၾကည့္ကာ တစ္ကိုယ္လုံး တုန္လႈပ္သြားေလေတာ့တယ္ … ခ်န္းဝူက ထိုတုန႔္ျပန္မႈအား အားရေက်နပ္ေနၿပီး သူကေျပာလာတယ္ …
" ရႈမန္း … ဒီတစ္ေယာက္ကိုမင္းသတ္နိုင္ရင္ သူတို႔ ၂ ေယာက္လုံးကို လႊတ္ေပးမယ္ … ဘယ္လိုလဲ "
ရႈမန္းဘာမွမတုန႔္ျပန္နိုင္ေတာ့ေပ … သူ႕ရဲ႕ကိုယ္က အားနည္းလာၿပီး မ်က္လုံးေတြက ေဝဝါးေနေျခၿပီ … ဖန္းဂူတို႔ကလဲ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ခံထားရတဲ့ႀကိဳးေတြကို ပ်က္ေအာင္ အားစိုက္လုပ္ေနျခင္းေၾကာင့္ တစ္ဝက္ခန႔္ေအာင္ျမင္ေနေျခၿပီ … အခ်ိန္အနည္းငယ္ဆြဲနိုင္လွ်င္ လြတ္ေျမာက္နိုင္ၿပီ …
ရန္အာကလဲ ရႈမန္းအား စတင္တိုက္ခိုက္လာတယ္ … ဒီတစ္ခါေတာ့ ရႈမန္းအားနည္းေနၿပီး တစ္ကိုယ္လုံးလဲနာက်င္ေနၿပီ … အသာေလးသာေရွာင္ဖယ္ေနကာ ရန္အာအားနည္းနည္းေလးမွျပန္မထိေျခ … ဖန္းဂူလက္ကႀကိဳးေတြကို အင္အားထည့္ကာ႐ုန္းထြက္လိုက္ေတာ့ ေနာက္ဆုံး လြတ္သြားေလေတာ့တယ္ …
" ရႈမန္း … သူကိုမတိုက္နဲ႕ေတာ့ "
ဖန္းဂူက ေဒါသအျပည့္နဲ႕ ခ်န္းဝူအားခုန္အုပ္ကာ သူ႕ေျခေထာက္ကနာက်င္မႈကိုပင္ သတိမရေတာ့ေပ … ခ်န္းလူအိုႀကီးက အင္အားဘယ္ေလာက္ျပည့္ဝေနပါေစ ဒီတႀကိမ္ Lion ရဲ႕ခြန္အားေတြကို မတြန္းလွန္နိုင္ေတာ့ပဲ သူတစ္ျပန္ကိုယ္တစ္ျပန္ခ်ေနေတာ့တယ္ … ခ်န္းဝူက မနိုင္မွန္းသိ၍ သူ႕ကိုယ္သူ ေဆးထိုးလိုက္ကာ အားလုံးကို သူနဲ႕အတူ ဖ်က္စီးျပစ္ဖို႔ ႀကံ႐ြယ္ေလေတာ့တယ္ …
တဖက္မွာ လဲက်ေနတဲ့ရန္အာကို ပိုင္သခင္ႀကီးကစမ္းသပ္လိုက္ေတာ့ သူ႕ရဲ႕အေက်ာေတြကိုထိန္းခ်ဳပ္ခံထားမွန္းသိသြားေလတယ္ … ရန္အာကိုပုံမွန္ျပန္ျဖစ္လာေအာင္ကုသနိုင္ဖို႔ ရႈမန္းနဲ႕ဖန္းဂူက မိစာၦအသြင္ေျပာင္းေနတဲ့ခ်န္းဝူအားတိုက္ခိုက္ကာ အခ်ိန္ဆြဲထားေလတယ္ … တစ္ခနမွ်ၾကာေတာ့ ရန္အာအသိျပန္ဝင္လာေလေတာ့တယ္ …
" ကိုကို "
သူအသိဝင္လာခ်ိန္မွာ ရႈမန္းဟာ ပုံက်ေနေျခၿပီ … ဖန္းဂူတစ္ေယာက္ထည္း ခ်န္းဝူနဲ႕ခ်ေနရၿပီး အႏၲရာယ္မေပးနိုင္ေအာင္ထိန္းေနရတယ္ …
" ရန္အာ သြားေတာ့ … အခ်ိန္မရွိေတာ့ဘူး "
ရႈမန္းက ေလးလံစြာေျပာေနေပမဲ့ ရန္အာက ေရွ႕တိုးလာဖို႔ႀကိဳးစားေနတယ္ … အားႀကီးလြန္းတဲ့ မိစာၦအိုႀကီးကို အၾကာႀကီးမထိန္းခ်ဳပ္နိုင္၍ ထပ္မံ ေအာ္ကာေျပာလိုက္တယ္ …
" ပိုင္သခင္ႀကီး … ရန္အာကိုေခၚၿပီးထြက္သြားေပးပါ "
ပိုင္သခင္ႀကီးလဲ ရန္အားလက္အား ဆြဲကာ အျမန္ေျပးထြက္ရေတာ့တယ္ … အသိစိတ္လြတ္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ မိစာၦအိုႀကီးရဲ႕ေသာင္းၾကမ္းမႈေတြေၾကာင့္ မၾကာခင္မွာ အေဆာက္အဦးႀကီးတစ္ခုလုံး ပ်က္စီးေတာ့မည္ကိုသိေနၾကတယ္ … သူတို႔ပါေျပးထြက္လွ်င္ မိစာၦအိုႀကီးကအထိန္းခ်ဳပ္မဲ့ကာ အျပင္ထြက္လာနိုင္ၿပီး အေျခအေနေတြက ပိုဆိုးဝါးသြားနိုင္တယ္ … ဒါေၾကာင့္ အားလုံးကိုအဆုံးသတ္ဖို႔က ထိုမိစာၦအိုႀကီးေသဆုံးသြားဖို႔ တစ္စုံတစ္ေယာက္ကထိန္းခ်ဳပ္ကာ မိမိကိုယ္ကိုယ္စေတးရန္ပင္ရွိေတာ့တယ္ …
ရႈမန္းက နာက်င္ေနတဲ့လက္ကိုမမႈေတာ့ပဲ ရွိသမွ်အားနဲ႕ ဖန္းဂူနဲ႕ခ်န္းဝူတိုက္ခိုက္ေနတဲ့ၾကား ဝင္သြားကာ ဖန္းဂူအားတြန္းထုပ္လိုက္ၿပီး ခ်န္းဝူရဲ႕ေသြးဆာေနတဲ့တိုက္ခိုက္မႈေတြကိုရင္ဆိုင္ကာ ေနာက္ဆုံးေသာလက္နတ္ျဖစ္တဲ့ သူယူေဆာင္ထားတဲ့ ေဆးထိုးအပ္နဲ႕ ခ်န္းဝူရဲ႕နားထင္တည့္တည့္ ေဆးမ်ားထိုးတြင္းျပစ္လိုက္တယ္ …
" အား "
စူးဝါးတဲ့ေအာ္သံနဲ႕အတူ ရႈမန္းအားအေဝးသို႔ျပစ္ေပါက္လိုက္ၿပီး မိစာၦအိုႀကီး အခန္းတစ္ခုလုံးေပါက္ကြဲေစတဲ့ထိဝုန္းဒိုင္းက်ဲေနေတာ့တယ္ … ဖန္းဂူက ရႈမန္းအား အျမန္ဆြဲေခၚကာ ထိုေနရာကေနအျမန္ထြက္လာခဲ့တယ္ …
" ရႈမန္း "
သို႔ေပမဲ့ရႈမန္းတစ္ကိုယ္လုံးမွာ ကိုင္ေပါက္ခံထားရ၍ ေသြးေတြ႐ႊဲေနကာ ေျမျပင္ေပၚပုံက်သြားၿပီး မထနိုင္ေတာ့ေပ …
" အကိုႀကီး … အရမ္းနာတယ္ … နားခ်င္ၿပီ "
သူကအသိစိတ္လြတ္မည္ဆိုးကာ မ်က္လုံးမပိတ္ရဲေပ … သို႔ေပမဲ့ သူ႕ရဲ႕မ်က္ဝန္းေတြကစကားနားမေထာင္ေတာ့ေပ …
" ငါအိပ္ေပ်ာ္သြားရင္ ျပန္ၿပီးနိုးထလာနိုင္မွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး … ရန္အာ … ရန္အားကိုေစာင့္ေလွ်ာက္ေပးပါ … သူကေမးရင္ အနားယူေနတယ္လို႔ေျပာေပးပါ … သူ႕ကိုမနာက်င္ေစခ်င္ဘူး "
ရႈမန္းဘယ္လိုမွဆက္ၿပီးမေတာင့္ခံနိုင္ေတာ့မွန္း ဖန္းဂူသိသြားေလတယ္ …
" အင္း … ငါကတိေပးတယ္ … ခုမင္းနာေနရင္နားလိုက္ေတာ့ … ငါမင္းနိုးလာတဲ့ထိေစာင့္ေပးမယ္ "
" ေက်းဇူးပါ အကိုႀကီး … ငါ့ကိုထားၿပီး ထြက္သြားပါေတာ့ … မၾကာခင္ဒီေနရာက ေပါက္ကြဲေတာ့မွာ "
စကားအဆုံး၌ ရႈမန္းမ်က္လုံးေတြကပိတ္သြားၿပီး ' ဝုန္း ' ဆိုေသာက်ယ္ေလာင္လွသည့္အသံနဲ႕အတူ မိစာၦအိုႀကီးရွိေနတဲ့စမ္းသပ္ခန္းထံက ေပါက္ကြဲကာ မီးမ်ားေတာက္ေလာင္ၿပီး အေဆာက္အဦးေတြကလဲ တစ္ခုၿပီးတစ္ခုၿပိဳက်လာေလေတာ့တယ္ … ဖန္းဂူမ်က္ဝန္းထဲမွာ ၿပိဳက်ပ်က္စီးေနတဲ့အုပ္က်ိဳးပဲ့ေတြနဲ႕ မလႈပ္မယွက္ေျမျပင္ေပၚလဲက်ေနကာ သူ႕လက္အားဆုတ္ကိုင္ထားတဲ့ရႈမန္းအား အသက္မဲ့စြာေငးၾကည့္ေနမိေလေတာ့တယ္ …
ရန္အာတို႔အျပင္ေရာက္ၿပီးခ်ိန္မွာပဲ အေဆာက္အဦးႀကီးဟာ ၿပိဳက်ကာ ဖုန္မႈန႔္မ်ားအျဖစ္ေျပာင္းလဲသြားေလေတာ့တယ္ … ၿပိဳက်ေနတဲ့အေဆာက္အဦးအား အသက္မဲ့စြာေငးၾကည့္ရင္း …
" အကို "
ရန္အာအ႐ူးတစ္ေယာက္ပမာ ေအာ္ေခၚေနေပမဲ့ အထဲကဘယ္သူမွထြက္မလာခဲ့ေပ … မင္းယြီဟာ လူၾကားထဲမွာ ဖန္းဂူအားရွာေဖြေနေပမဲ့မေတြ႕ရေပ …
" ရွန္ဖန္းဂူ ခမ်ားဘယ္မွာလဲ … ဖန္းဂူ "
ထိုအခါမွ ဖန္းဂူျပန္မထြက္လာေသးတာကိုအားလုံး သိသြားၾကၿပီး ကယ္ဆယ္ေရးအဖြဲ႕ကိုအျမန္ေခၚလိုက္တယ္ …
" အေဆာက္အဦးေအာက္မွာ လူက်န္ေနေသးတယ္ "
" ရွန္ဖန္းဂူ ဘာမွမျဖစ္ေလာက္ပါဘူး … သူ … သူဘာေၾကာင့္ထြက္မလာေသးတာလဲ … အျမန္ကယ္ေပးပါ "
မင္းယြီကအ႐ူးတစ္ေယာက္ပမာေအာ္ေန၍ အားလုံးက ဝိုင္းထိန္းေပးထားရတယ္ …
" ရႈမန္ … သူ သူလဲက်န္ေနေသးတယ္ … ရႈမန္းကိုကယ္ေပးပါ "
ရန္အာက ကယ္ဆယ္ေရးသြားမဲ့ရဲထံ ဒူးေထာက္ကာ အသည္းအသန္အကူအညီေတာင္းေန၍ အားလုံးကဆြဲထားရတယ္ … မင္းယြီကလဲ ေျမျပင္ေပၚမွာလဲက်ေနကာ ပူပန္မႈေတြကိုမထိန္းခ်ဳပ္နိုင္ေတာ့ပဲ ေအာ္ေခၚရင္သတိေမ့သြားေလေတာ့တယ္ … ရန္အားကိုေတာ့ ဂိုဝူကထိန္းေပးထားေလတယ္ …
နာရီအနည္းငယ္မွ်ၾကာေအာင္ရွာေဖြၿပီးေနာက္ အထဲကအသိေပးခ်က္ထြက္ေပၚလာေလေတာ့တယ္ …
" အပ်က္အစီးေတြၾကားထဲက မီးကြၽမ္းေနတဲ့အေလာင္းတစ္ေလာင္းေတြ႕ရွိရတယ္ … မလွမ္းမကမ္းမွာ အသက္ရွင္စနစ္ျပေနတယ္ … အသက္ရွင္ေနတဲ့လူတစ္ေယာက္ရွိေနနိုင္တယ္ … အေရးေပၚကားျပင္ထားပါ "
အားလုံးကျပာျပာသလဲအေရးေပၚကားေတြေခၚယူထားၾကတယ္ … တစ္ခနအၾကာမွအသိေပးသံထပ္မံထြက္ေပၚလာတယ္ …
" ေတြ႕ၿပီ လူ ၂ ေယာက္ … အသက္ရွင္ဦးမယ္ထင္တယ္ … အေရးေပၚေသြးနဲ႕ေအာက္စီဂ်င္ျပင္ဆင္ထား "
ဖန္းဂူရဲ႕မ်က္ဝန္းေတြကရီေဝေနၿပီး မႈန္ဝါးဝါးလူရိပ္ေတြကိုျမင္ေနရကာ အသံေတြလဲၾကားေနရတယ္ … သူ႕ရဲ႕လက္၂ဖက္က ၿပိဳက်ေနတဲ့ ႀကီးမားတဲ့ အုပ္နံရံအား သူတို႔ေပၚက်မလာေစဖို႔ေထာက္ကာတားစီးထားၿပီး သူ႕ရဲ႕ေအာက္မွာရႈမန္းရွိေနတယ္ … ကယ္ဆယ္ေရးသမားေတြက ဖန္းဂူတစ္ေယာက္ထည္းမထားရတဲ့အုပ္နံရံအား ေလးေယာက္ေလာက္ဝိုင္းမကာ ဖယ္ရွားေနရ၍ ထိုလူအား အံ့ဩသႀကီးၾကည့္ေနမိတယ္ … ေလးလံတဲ့အုပ္နံရံႀကီးဖယ္ရွားနိုင္ေတာ့မွ ဖန္းဂူၿပိဳလဲၾကသြားကာ အသံေတြလဲတေျဖးေျဖးေဝဝါးလာၿပီး ဖန္းဂူ ေမ့ေမ်ာသြားေလေတာ့တယ္ …
………………………………………………………
To Be Continued ……
( AN - ဒီအပိုင္းကိုအၾကာႀကီး ႀကိဳးစားၿပီးေရးထားရလို႔ ဖတ္ၿပီးရင္ ၾကယ္ေလးႏွိပ္ၿပီး ဖိဘတ္ေလးဝင္ေပးေပးသြားပါေနာ္ … တကယ္က ဒီ fic ထဲမွာ ေသရမဲ့ဇာတ္ေကာင္ေတြကအမ်ားႀကီးပါ … ရႈမန္းလဲသူတို႔ထဲကတစ္ေယာက္ပါပဲ … ဒါေပမဲ့ဒါဒါေလးေတြက မေသေပးဖို႔ေျပာလာၾကေတာ့ ကိုယ္လဲမနာက်င္ေစခ်င္တာနဲ႕ ပုံစံေျပာင္းေရးလိုက္တယ္ … ဒါက ဝတၳဳသပ္သပ္ပဲမို႔ ဝတၳဳထဲတိနာက်င္ေအာင္မလုပ္နိုင္ဘူး … ခုကိုေသတာေတြကိုစိတ္ကုန္ေနတာ ဇာတ္လမ္းထဲကဇာတ္ေကာင္ကိုေတာ့ျဖစ္တဲ့နည္းနဲ႕ရွင္ေနေပးဖို႔ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္ …
တကယ္က ဒီဇာတ္လမ္းမွာ ေသဆုံးရမဲ့သူေတြက ရွန္ဟႊာမွာဆို ရွန္ဟႊာရန္း ကူးမန္နဲ႕ ခ်ဴးရွန႔္အေဖက ခ်န္းဝူလက္ခ်က္နဲ႕ေသရမဲ့သူေတြပါ ပိုင္သခင္ႀကီးကိုေတာ့သူကအရွင္ထားၿပီးေနာက္ဆုံးမွာသတ္ျပစ္မွာ ရႈမန္းကခ်န္းဝူကိုသူ႕အသက္နဲ႕စေတးခံၿပီးဖ်က္စီးမွာ ရန္အာကလဲ႐ူးသြားၿပီး အားလုံးကိုအဆုံးသတ္ျပစ္မွာလို႔ စဥ္းစားထားေပမဲ့ အားလုံးအသက္ရွင္ေအာင္ပုံစံေျပာင္းေရးလိုက္တယ္ … ေပါ့ပ်က္ပ်က္နိုင္သြားနိုင္ေပမဲ့ ခံစားခ်က္နဲ႕ေရးထားတာမို႔ ႏွစ္သက္ေပးဖို႔ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္ … 🤧🥺❣️ )