Chapter 36 : Literally
JR's POV
Nag-gagala ako ngayon mag-isa dito sa field. Walang available na makasama e. Busy lahat sa paggawa ng project na ipapasa this coming friday. Last day na kasi namin yun for this year at christmas break na.
Mabilis lumipas ang araw , after nung concert namin ni String Ting marami ang natuwa dahil sa new discover talent ko mostly faculty members. Marami din ang naiinis na mga estudyante dahil nagpapasikat na naman daw ako sa mga teachers namin, e.. matagal naman na akong sikat 'no. Kidding aside.
But anyways, ang aking napakagandang mga mata ay nakakita na naman ng magandang view.
"Hi Harry." bati ko sa kanya. Saglit niya lang ako tinignan at muling ibinalik ang tingin sa ginagawa.
"What are yoy doing here?" plain nitong tanong sa akin.
Umupo muna ako sa kaharap niyang bench bago sumagot.
"masama na bang lumapit sayo?"
"Hindi naman, pero baka magalit ang boyfriend mo." Bigla naman akong napataas ng kilay dahil sa sinabi niya.
"Boyfriend? wala akong boyfriend 'no. Unless kung sinasagot mo na ako." Huminto ito sa ginagawa at pinaningkitan ako ng mata.
Seriously, Ano bang nagawa ko at napaka-init ng dugo na naman nito sa akin?
Teka, kailan nga ba hindi?
"Alam mo bang masakit para sa isang lalaki ang ideny ng girlfried sa harap ng ibang tao?"
"Hindi kita maintindihan."
"Si Ian, hindi ba't boyfriend mo siya?"
ow Shoot! Alam nga pala sa buong campus naboyfriend ko yun.
"Yeah, he's my BOY FRIEND.. literally." this time siya naman ang nagtaas ng kilay sa akin.
"literally?" taka nitong tanong sa akin.
"yeah, as in LALAKING KAIBIGAN." nakangiti kong sagot sa kanya. Hindi ko alam kung natuwa ba siya sa sinabi ko dahil parang naglight yung mood niya. "Anyways, need help?" offer ko, mukha kasing hirap siyang gumawa ng project namin.
"sure." at dahil likas na matulungin ako at tinulungan ko na siya.
"Hindi ka yata naka-reading glass ngayon? Hindi ka ba nahihirapan makakita niyan?" usisa ko sa kanya.
"Hindi naman." simpleng sagot nito.
Tahimik na kami sa table habang gumagawa. Wala naman kasi akong maopen na topic sa kanya, at mukhang wala naman din sa itsura niya na gusto niyang makipagkwentuhan.
Maya-maya pa ay humangin ng malakas, malapit na talaga ang pasko.
"tsss, ang lakas naman ng hangin, nililipad tuloy yung iba mong gamit." sabi ko saka tumayo at pinulot yung nilipad na gamit niya. Pabalik na ako sa pwesto ng humangin ulit ng malakas at pasukan ng dumi ang mata ko.
"Ouch!" sabay takip ko sa mata ko.
"okay ka lang?" Hindi ko namalayan na nilapitan na pala niya ako.
"okay lang, napuwing lang yung mata ko." sagot ko, pero hindi ko maidilat yung mata ko. At dahil makati ay kinusot ko pa ng daliri ko.
"tsk! Tigilan mo nga yan." pigil niya sa kamay ko.
"Ang kati e." at tinangka ko pang kusutin ulit pero pinigilan niya ulit ako.
"iihipan ko na lang, okay?" bago pa man ako makapagreact ay in-open niya na niya yung mata ko saka ito inihipan.
Grabe, kahit hindi siya gaanong pala-salita.. Ang bango pa din ng hininga niya.
"okay na?" tanong nito nang matapos niyang ihipan ang mata ko.
"*Sigh* Christmas season na talaga, mahangin na." sabi niya. Magrereact na sana ako ng biglang...
"oooowwwwwww!!!!" sabay kaming naapatingin ni Harry sa sabay-sabay na nagsabi noon. Pero isang kumpol lang ng mga estudyante ang nakita namin sa gitna ng field.
"Anong meron doon?" tanong ko sa kasama ko pero kibit-balikat lang ang naisagot nito sa akin.
Lance's POV
Papunta ako sa isang bench dito sa field para gawin ang scrapdiary na project namin. Pero para akong siraulo na napatigil mag-isa dito sa gitna ng field, dahil sa nakita ko.
NEMO IS NOW KISSING JR IN FRONT OF ME.
How dare him?!
Lalapitan ko na sana sila para makatikim ng isang super punch ko itong isda na ito. Pero biglang may isang malakas na humila sa braso ko kaya napaharap ako sa kanya at . . .
*Kiss*
Dilat na dilat ang mata ko habang nakalapat pa din ang labi ko sa kanya. Ano bang nangyayari sa kanya? Bakit niya ito ginawa? But instead na itulak sko siya at masasaktan lang siya, why don't I just enjoy this moment? right?
I held her face then response to her kisses.
"ooowwwww!!" rinig kong react ng mga tao sa paligid namin.
Hannah's POV
Kalalabas ko lang ng classroom at hinahanap si Lance. Nasan ba kasi yun? Ang bilis mawala, siya pa naman itong nag-aya na sabay kaming gagawa ng project.
"friend, sa field tayo?"
"ayoko, ang daming seniors doon.. Gumagaw ng mga projects nila."
"Iyon na nga e, Madaming seniors meaning maganda ang view doon. Madaming papa."
"haynaku, kalandian mo talaga."
Dahil sa Narinig ko, agad akong nagpunta ng field, and there he is...
"Lance!" sigaw ko sa kanya pero nanatili lang siya sa pwesto niya. Wala namang earphone sa tenga niya at malakas naman ang pagkakatawag ko, bakit hindi niya ako naririnig.
Anong drama nitong lalaking ito? Malapitan na nga lang.
"Uy Lance!" tawag ko ulit. And there napansin kong may tinititigan siya. Kaya napatingin na din ako sa gawi na iyon.
really?
Hinahalikan ni Nemo si Ate?
Maya-maya pa ay gumalaw siya na akmang lalapitan ang dalawa. Pero ewan ko ba at bigla ko na lang siyang hinila at di ko inaasahan ang sumunod na nangyari.
I -I kiss him?!
G-gusto ko ng lumayo sa kanya but to my surprise... He kiss me back! oh, what's happening to us?
After almost 1..2..3..4..5..6..7.. almost 7 seconds lumayo na kami sa isa't isa.
oh crap! that was my first kiss!
"I-I'm sorry.." hindi ko malaman kung saan ako titingin .. nakakahiya, ang daming nakakita!
"Thank you." nagulat ako sa narinig ko kaya diretso akong napatingin sa mga mata niya. At ang mokong ngiting-ngiti! "Let's go." Hinawakan niya ako sa kamay saka kami naglakad palayo sa field.
Nasa classroom kami ngayon at nagkaklase na .
"Hannah..." sabay kalabit sa akin ni Cindy.
"ow?"
"kalokang eksena ang ginawa niyo kanina ni papa Lance sa field ah.." bulong na asar nito sa akin.
"oo nga, magkapatid talaga kayo ni Bessy." bulong din ni Cynthia.
Harry's POV
Nandito na kami sa classroom at resume na ng klase. Alam na namin ni JR kung ano yung nangyari sa field. Alam ko ang iniisip niyo, na dapat naiinis ako, galit ako. Well, yan din dapat ang nararamdaman ko ngayon pero hindi ko maintindihan ang sarili ko kung bakit hindi ko maramdaman yung mga yun.
Nagawa ko pa ngang makipagkwentuhan at foodtrip kay JR kahit na nalaman ko yun. Parang feeling ko, wala lang sa akin yun.
Hayst! ang gulo.. Hindi ko maintindihan yung nararamdaman ko.
~*
huhuhu finally nakapag-update na din! and finally one year down! 3 uears to go.!
looking for friends :)