Chapter (1)
မိတ်ဆက် : Kinky Boots
အရပ်အမြင့်က ၁၇၈ စင်တီမီတာပေမယ့် သူ့ခြေထောက်တွေက ၁၈၅ စင်တီမီတာတောင်နော်
ယခုနှစ်နွေရာသီအားလပ်ရက်၌ စိတ်ကူးယဉ်လက်ရာသစ်တစ်ခုကို ကမ္ဘာတစ်ဝှမ်းလုံးတွင် ဖြန့်ချီမည်ဖြစ်ရာ လွန်ခဲ့သော နှစ်လခန့်မှစ၍ ရုပ်ရှင်ဒါရိုက်တာများသည် တရုတ်အသံသွင်းအဖွဲ့ကို ရှာခဲ့ကြပြီး ထန်ယီမင်သည် သူ၏ " ယီမင်အံ့ဖွယ်စတူဒီယို " ကို အသံအစမ်းစစ်ဆေးမှုတွင် ဦးဆောင်ခဲ့သည်။ စစ်ဆေးမှုများအကြိမ်ကြိမ်ပြုလုပ်ပြီး နောက်ဆုံးတွင်တော့ သူ့အဖွဲ့သည် ဇာတ်ကောင်နေရာအားလုံးကို အနိုင်ရခဲ့သည်။
ဤကဲ့သို့ S+ အမျိုးအစား ဂန္တဝင်မြောက်လက်ရာများအတွက် တရုတ်-အင်္ဂလိပ် စာတမ်းများသည် နောက်ဆက်တွဲအကြောင်းရင်းများစွာနှင့် စာမျက်နှာ ၃၀ ကျော် ပါရှိသည်။
စာချုပ်ကိုလက်မှတ်ထိုးသည့်အချိန်၌ ထန်ယီမင်နှင့် သူ့ပတ်ဝန်းကျင်မှ လက်ထောက်များသည် 'Men in Black' ထဲကကဲ့သို့ ခလုတ်တစ်ချက်နှိပ်လိုက်ရုံဖြင့် မှတ်ဥာဏ်ဖျက်နိုင်သည့်ဖောင်တိန်ကို တီထွင်သွားချင်ကြသည်။ သို့မှသာ စာချုပ်ပါအချက်အလက်များ အပြင်သို့ ပေါက်ကြားသွားခြင်းကို တားဆီးနိုင်မည်ဖြစ်သည်။
ထို့နောက်အသက် ၂၀ သာရှိသေးသော လက်ထောက်လူငယ်လေးက “ Men in Black” က ဘာလဲဟု မေးလာသည်။
“ …” ထန်ယီမင် ဆွံ့အသွား၏။ “ မျိုးဆက်ကွာဟချက်က ဘယ်လောက်တောင်လဲကွာ…”
ရုပ်ရှင်ထုတ်လုပ်ရေးအဖွဲ့ကို မနှောင့်နှေးစေရန် ရုပ်ရှင်အသံသွင်းမှုသည် သုံးရက်သာကြာလိမ့်မည်ဖြစ်သည်။
ရုပ်ရှင်ဖြန့်ချိရေးအဖွဲ့သည် အထူးသတိ ရှိ၍ မြင်ကွင်းများအားလုံးကို အနက်ရောင်ခြယ်သခဲ့ကာ သရုပ်ဆောင်များ၏ပါးစပ်ကိုသာ မြင်နိုင်သော ကွက်လပ်တစ်ခုစာသာ ချန်ပေးခဲ့သည်။
ဖန်သားပြင်ပေါ်မှ သရုပ်ဆောင်များ ပါးစပ်ဖွင့်လိုက်စဥ်တွင် ဖန်သားပြင်အပြင်ဘက်ရှိ အသံသရုပ်ဆောင်များသည် သူတို့၏ပါးစပ်များကို တစ်ပြိုင်နက်တည်း ဖွင့်ပေးကြရသည်။ ထို့အပြင် မြေကွက်များ၊ မြင်ကွင်းများ၊ အသုံးအနှုန်းများ၊ အသုံးအဆောင်များအားလုံး စသည် စသည်ဖြင့်...
၎င်းသည် အသံသရုပ်ဆောင်စမ်းသပ်မှုတစ်ခုသာမဟုတ်ဘဲ စိတ်ကူးယဉ်စမ်းသပ်မှု တစ်ခုလည်းဖြစ်သည်။
ထန်ယီမင်၏ အသံသရုပ်ဆောင်မှုသည် အလွန်ကောင်းမွန်ပြီး သူသည်အရိုင်းဆန်သော သရုပ်ဆောင်မှုတွင် အထူးကောင်းမွန်သဖြင့် ပုန်ကန်ထကြွတတ်သောဇာတ်ကောင်၏ အသံနေရာကို သူ့အားရုပ်ရှင်ဒါရိုက်တာက တိုက်ရိုက်ရွေးချယ်ခဲ့သည်။ ထိုဇာတ်ကောင်တွင် များစွာသောစာသားများပါ၀င်ပြီး စကားလည်းအလွန်ပြောရသည့်အပြင် ထန်ယီမင်သည် သူ့အဖွဲ့၏ခေါင်းဆောင်လည်းဖြစ်သောကြောင့် လွန်ခဲ့သောရက်များအတွင်း သူသည် အနားယူရန်တောင် တစ်မှေးမှမမှေးခဲ့ရပေ။
နောက်ဆုံးစာကြောင်း ပြီးဆုံးသွားသည့်အချိန်တွင် ထန်ယီမင်မှာ အလွန်ပင်ပန်းလွန်းလှသဖြင့် ဧည့်ခန်းတွင်သာလှဲနေခဲ့ပြီး နာရီ ၂၀ ကြာအောင် အိပ်စက်ခဲ့သည်။
သူနိုးလာတော့ နောက်တစ်နေ့ နေ့လည်တောင် ဖြစ်နေပြီဖြစ်သည်။
သူအလုပ်ဆက်လုပ်ရန် ပြင်သော်လည်း သူ့လက်ထောက်လေးက သူ့အား မျက်လုံးမှေးကြည့်ကာ အဆောက်အဦးမှ တွန်းထုတ်လေသည်။
"မင်ကော! ခင်ဗျား အနားယူရမယ်! ဒါပဲ! "
စတူဒီယိုထဲတွင် အဖွဲ့ဝင်အများကြီးမရှိသောကြောင့် ၀န်ထမ်းများကြားတွင်လည်း အထက်အောက်သဘောတရား ရှင်းရှင်းလင်းလင်းမထားရှိပေ။ ထို့ကြောင့်ပင် လူငယ်လက်ထောက်လေးတစ်ယောက်ကတောင် သူတို့ခေါင်းဆောင်ကို “ ဟောက်” ဖို့ ရဲရင့်လေသည်။
ထန်ယီမင် အံ့ဩသွားပြီး “ ငါသာ အလုပ်မလုပ်ရင် ငါတို့ကုမ္ပဏီရဲ့ အငှားစရိတ်ကို ဘယ်လိုပေးမှာလဲ ”
သူတို့ရုံးသည် တိတ်ဆိတ်သောလမ်းကြားလေးတွင် တည်ရှိ၏။ အပြာရောင်ကြွေပြားများ၊ မီးခိုးရောင်အုတ်နံရံများပါသော အိမ်ငယ်လေးဖြစ်ပြီး ဤစတူဒီယိုသည် ဆောင်းရာသီ၌နွေးထွေးစေပြီး နွေရာသီတွင် အေးမြစေသည်။ မည်သူလာရောက်သည်ဖြစ်စေ ဤနေရာကို “ အတော်လေး ခမ်းနားသည် ” ဟု ချီးမွမ်းလိမ့်မည်ပင်။
မှန်ပေသည်။ အငှားစရိတ်ကလည်း ထိုနည်းတူ ' ခမ်းနား ' လေ၏။
ဆင်ဝင်ဝတွင် လူတစ်ယောက်လက်မောင်းထက်တောင်ပိုရှည်သော ပျင်းရိငြီးငွေ့နေတတ်သည့် အိမ်မြှောင်ကြီးတစ်ကောင်ရှိသည်။ ခြေချင်းဝတ်တွင်တော့ ရှည်လျားသောသံကြိုးကြီးတစ်ချောင်းနှင့် ထိုအကောင်သည် သူတို့စတူဒီယို၏ လာဘ်ကောင်ဖြစ်သည်။
ထန်ယီမင်သည် အကောင်ကြီး၏ အေးစက်နေသော ခန္ဓာကိုယ်ကို ပွတ်သပ်ပေးလိုက်ပြီး အိမ်မြှောင်ကြီးအား သူ့လက်ထဲသို့ ချီလာလိုက်သည်။
အိမ်မြှောင်ကြီးသည် အလွန်အနေအေးသည်။ ရှေ့ခြေသည်းနှစ်ချောင်းကို သူ့ကျောပိုးအိတ်တွင် ချိတ်တွယ်ထားပြီး၊ မေးစေ့သည်တော့ သူ့ပုခုံးပေါ်တွင် တင်ထားကာ ကြောင်တိကြောင်တောင် ရုပ်လေးဖြစ်သည်။ သူသည် အမျှင်များဖြင့်လှီးထားသော ဟင်းသီးဟင်းရွက်များကို ဝါးစားနေကာ လျှာတစ်လစ်ထုတ်နေပြီး နတ်ဆိုးအိမ်မြှောင်တစ်ကောင်နှင့်တောင် တူနေသည်။
ထန်ယီမင် သူ့သားကိုပြောလိုက်၏။ " တာ့ပေါင်း . . . လာ မင်းအဖေနဲ့အတူ အသံသွင်းစတူဒီယိုကို သွားကြမယ် "
အိမ်မြှောင်က သူ့ကိုအဖြေပြန်မပေးဘူးဟု သူထင်ခဲ့သော်လည်း သူ့သားကြီးက ချက်ချင်းပင် ပါးစပ်ကိုဖွင့်လိုက်ပြီးလျှာအရှည်ကြီးကိုဖြန့်လိုက်ကာ တစ်စုံတစ်ခုကိုရစ်ပတ်လိုက်ပြီး သူ့လည်ပင်းပေါ်ရှိ ခလုတ်သေးသေးလေးကို လျှာဖြင့်လျက်ပစ်လိုက်သည်။
ထန်ယီမင် အံ့အားသင့်သွား၏။ ထိုအိမ်မြှောင်၏ အကိုက်ခံရမှုက တစ်ဆယ်ကီလိုဂရမ်လောက် အင်အားရှိပြီး ဒီတစ်ခါတော့ သူ့သားကြီးက သူ့ကိုသနားကြင်နာမှုလည်းမရှိ၊ စစ်မှန်တဲ့ချစ်ခြင်းမေတ္တာလည်းမပါဘဲ နမ်းခဲ့ခြင်းပင်။
လူငယ်လက်ထောက်လေးက "မင်ကော. . . တာ့ပေါင်းတောင်မှ ခင်ဗျားကို အနားယူဖို့ ပြောနေသေးတယ် "
ထန်ယီမင်သည် စတူဒီယိုမှ ပြန်ထွက်ရန်မှလွဲ၍ အခြားရွေးချယ်စရာမရှိချေ။
အလုပ်မရှိအကိုင်မရှိဖြစ်နေသော ထန်အလုပ်သရဲမင်သည် ဘာလုပ်ရမယ်မှန်းမသိဘဲ ရုံးတွင်ဝေလေလေ ဖြစ်နေသည်။
သူ့ကို မျက်စိစပါးမွှေးစူးနေပြီဖြစ်သော သူတစ်ယောက်က ပြောလာ၏။ “ မင်ကော. . . ငါမင်းကို တစ်ယောက်ယောက်နဲ့စကားပြောကြည့်ဖို့ ပြောထားပေးပြီးပြီ၊ မင်းရဲ့အိမ်မြှောင်ကလေးလေးအတွက် အမေတစ်ယောက်ရှာနေတယ်လို့ ပြောခဲ့တယ်မလား…ဘယ်မိန်းမက ဒီလိုအကြိုက်မျိုးရှိမှာတဲ့လဲ?? ကြည့်စမ်းပါဦး၊ မင်းအခုထိ စကားနည်းနည်းပြောဖို့ တစ်ယောက်ယောက်ကိုတောင် မတွေ့နိုင်သေးဘူး ”
ထန်ယီမင်က လိမ္မာပါးနပ်စွာ ပြန်ပြော၏။ " ငါ့မှာမရှိဘူးလို့ ဘယ်သူပြောလဲ?? တျောင်ချန်း၊ ကျောက်ကျွင့်နဲ့ ရှောင်ချောင်း မင်းတို့အားလုံး ငါ့နိုင်ငံကိုပြန်ယူတာကို စောင့်ကြဦး. . .ပြီးရင်တော့ ငါ့ရဲ့မောင်းမလေးတွေအားလုံးကို မင်းတို့နာမည် ပေးလိုက်မယ် ... "
" ဒါဆို မိဖုရားကရော?? ဘုရင်မက ဘယ်သူဖြစ်မှာလဲ "
ထန်ယီမင်က အိမ်မြှောင်ကြီးကို လက်ဖြင့်ပုတ်ပြကာ ရယ်လိုက်၏။ “ ဒါကတော့ ငါ့သားရဲ့ ဆန္ဒပေါ်မူတည်တယ်၊ သူကြိုက်တဲ့သူ ဘယ်သူမဆိုက အနိုင်ရပြီး ဘုရင်မဖြစ်လာမှာပေါ့ ”
လူတိုင်း : "…"
အမှန်အတိုင်းပြောရရင် သူတို့သူဌေးအဖို့ သူ့ဘ၀တွင် ဘယ်သောအခါမှ ဇနီးမယားဟူ၍ တွေ့တော့မှာမဟုတ်ဘူးလို့ သူတို့ယုံကြည်နေကြသည်။
လက်ထောက်မိန်းကလေးက " မင်းကော. . . ဘာမှလုပ်စရာမရှိရင် ပြဇာတ်ရုံကို သွားပါလား"
“ ဘယ်ပြဇာတ်ရှိလို့လဲ” ထန်ယီမင်က စိတ်ဝင်စားမှုမရှိစွာပင် ဆက်မေးသည်။ “ ခေတ်ပေါ်ပြဇာတ်လား”
“ မဟုတ်ဘူး” လက်ထောက်မလေးက သူ့လက်မှတ်ကို ပြလိုက်၏။ " ညခုနစ်နာရီ ရှန်းဟယ်ပြဇာတ်ရုံမှာ 'Kinky Boots: တေးဂီတသရုပ်ဖော်' လေ "
လက်မှတ်ပုံစံသည် အလွန်ဆိုးရွားသော အဖြတ်အတောက်ပုံစံအပြင် အချောသတ်မပြီးစီးသော ဒီဇိုင်းတစ်ခုဖြစ်ပြီး လက်မှတ်ဒီဇိုင်နာသည် ရှို့ရှို့မေ့တူကိုသာ သုံးထားသည်ဟု ခန့်မှန်းနိုင်သည်။
(ရှို့ရှို့မေ့တူ: အွန်လိုင်းပေါ်မှ ဓာတ်ပုံတည်းဖြတ်သူ)
လက်မှတ်ကို စက္ကူစပေါ်တွင် ရိုက်နှိပ်ထားပြီး ခေါင်းစဉ်နှင့်ထိုင်ခုံနေရာများကို လက်ရေးဖြင့်သာ ရေးသားထားသည်။ ပထမတစ်ချက်မှာတင် ကောင်လေးတစ်ယောက်၏ အရေးအသားမှန်း သူခန့်မှန်းနိုင်သည်။
လက်မှတ်ကို အနီရောင်စည်းတံဆိပ်နှင့် တံဆိပ်ခတ်ထားပြီး စာအရေးအသားမှာ မှုန်ဝါးဝါးဖြစ်၏။
ထန်ယီမင် ဂရုတစိုက် ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာကြည့်လိုက်မှသာ အထက်ပါစာလုံးများသည် ရောင်းရန်အတွက်မဟုတ်ဘဲ လက်ဆောင်လက်မှတ်ဖြစ်နေသည်ကိုသာ မြင်ခဲ့သည်။
ထန်ယီမင်က ထိုလက်မှတ်ကိုကိုင်ကာ မျက်ခုံးပင့်လိုက်ပြီး “ ဒါက ဘယ်ကလဲ ” ဟု မေးလိုက်သည်။
“ အကသင်တန်းကျောင်းက တစ်ယောက်ယောက်နဲ့ ကျွန်မသိနေတာ…အဲဒီ့က တစ်ချို့ကျောင်းသားတွေရဲ့ တေးဂီတပြဇာတ်လို့ ကြားတယ်၊ ဒီပြဇာတ်က သူတို့မှာ ဥပဒေမူပိုင်ခွင့်မရှိဘူးလေ၊ တိတ်တဆိတ်လုပ်နေရတာမို့လို့ ဇာတ်စင်ငှားပြီး လက်မှတ်ရောင်းလို့ကလည်း မရ၊ အဲ့ဒါနဲ့ ဆွေမျိုးတွေအတွက်ရော၊ သူငယ်ချင်းတွေ၊ အိမ်နီးချင်းအတွက်ပါ လက်မှတ်တွေရလာတာ ... "
ထန်ယီမင်က ဆက်ငြင်းချင်ဟန်တူသော်လည်း တစ်နည်းနည်းဖြင့် ထိုလက်မှတ်ကိုယူလိုက်သည်။ " ငါ့မှာအချိန်ရှိရင် သွားလိုက်မယ် "
ရှန်းဟယ်ပြဇာတ်ရုံ၏နာမည်သည် အံဝင်ခွင်ကျဖြစ်သော်လည်း တရားဝင် ၀က်ဘ်ဆိုက်တွင် ဖော်ပြထားသည်မှာ - ပိုင်ရှင်နှင့် သူ၏ဇနီးတို့သည် ဤပြဇာတ်ရုံကို တည်ထောင်ခဲ့ကြပြီး တစ်ဦး၏အမည်မှာရှန်းရှီဖြစ်၍ ကျန်တစ်ဦး၏အမည်မှာ ဟယ်ပေဖြစ်သောကြောင့် ရှန်းဟယ်ပြဇာတ်ရုံဟုခေါ်သည်ဟုပင်။
ထန်ယီမင်သည် ပြဇာတ်ရုံသို့ ပွဲမစမီအချိန်လေးတွင် ရောက်လာခဲ့သည်။
ရှန်းဟယ်ပြဇာတ်ရုံသည် ရှည်လျားသောဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ်ရှိပြီး ၎င်းကို “ လူငယ်ပြဇာတ်ရုံ ” အဖြစ် လူသိများသည်။
“ လူငယ်ပြဇာတ်” ဟူသော စကားလုံးသည် ပွဲကျင်းပမည့်နေရာသေးသေးလေးနှင့် နေရာထိုင်ခင်းပေးနိုင်သော ပရိသတ်အနည်းစုကိုသာ ရည်ညွှန်းခြင်းဖြစ်သည်။ နောက်ထပ်အရေးကြီးသော အကြောင်းအရင်းမှာ “ လွတ်လပ်ခြင်း၊ အမှီအခိုကင်းကာ ရဲရင့်ခြင်း၊ တော်လှန်ပုန်ကန်မှုနှင့် စာပေအနုသုခုမ၌ အတွေးအမြင်သစ်ဖော်ဆောင်ခြင်း” ၏ ထူးခြားသောဆောင်ပုဒ်များဖြစ်၏။
အဆိုပါပြဇာတ်ရုံငယ်သည် ၁၉၈၀ ပြည့်လွန်နှစ်များ အစောပိုင်းက ဖွင့်လှစ်ခဲ့ပြီး ပင်မပြဇာတ်ရုံကို ပုံစံအားဖြည့်သည့်အနေနှင့် ၎င်းတွင်စည်းမျဉ်းစည်းကမ်းများ သိပ်မပါဝင်ပေ။
ထန်ယီမင်က ထိုကျောင်းသားလေးများ၏ နောက်ခံကိုမသိသောကြောင့် ပြဇာတ်ရုံပိုင်ရှင်သည် ဤစင်မြင့်ကို အလကားထုတ်ချေးလိုက်သည်ဟုသာ ယူဆနိုင်သည်။
ရှန်းဟယ်ပြဇာတ်ရုံ၌ အတန်းသုံးတန်းရှိပြီး အသေးငယ်ဆုံးအတန်းသည် လူတစ်ရာလောက်သာ ဆံ့နိုင်သည်။
ဒါပေမယ့် အခုချိန်မှာတော့ အသေးငယ်ဆုံးအတန်းတောင် မပြည့်သေးပေ။ ထို့အပြင် ဘေးပတ်ပတ်လည်ရှိ ကြည့်ရှုအားပေးနေသော ပရိသတ်အများစုမှာလည်း လူငယ်တွေသာဖြစ်ပြီး အသက်နှစ်ဆယ်၀န်းကျင်လောက်သာဖြစ်ကာ သူငယ်ချင်းများကို လာအားပေးကြသော ကျောင်းသားများသာဖြစ်၏။
ဘယ်ဘက်ကိုလှည့်ကာ အာလူးဖုတ်လိုက်၊ ညာဘက်ကိုလှည့်ကာ တီးတိုးပြောလိုက်နှင့် မိန်းကလေးအုပ်စုများသည် သူတို့၏စကားခေါင်းစဉ်များကို မိနစ်ပိုင်းအတွင်း တစ်ခုပြီးတစ်ခု ပြောင်းလဲနေကြ၏။
ထန်ယီမင်သည် လူကြီးတစ်ယောက်ကဲ့သို့ ၀တ်ဆင်ထားသော်လည်း ချောမောပြေပြစ်နေသည်။ ကျောင်းသားများအကြားတွင် ထိုင်နေရင်း သူသည် မီးလင်းနေသောရေခူကောင်ကဲ့သို့ ထင်ရှားနေကာ မရေမတွက်နိုင်သော အကြည့်များကို ဆွဲဆောင်နေခဲ့သည်။
သူ့ဘေးနားမှ ကောင်မလေးသည် သူ့ကိုခဏခဏမော့ကြည့်နေတာကို သူသတိပြုမိတဲ့အတွက် ထန်ယီမင်က တစ်ချက်လှည့်ကြည့်လိုက်ကာ နူးညံ့သိမ်မွေ့သောအပြုံးလေးနှင့် နှုတ်ဆက်လိုက်၏။
မိန်းမငယ်လေးငယ်သည် လန့်သွားပြီး သူမခေါင်းကိုလှည့်ကာ သူမဘေးမှသူမသူငယ်ချင်းနှင့် တီးတိုးပြောဆိုနေတော့သည်။
ထန်ယီမင်သည် နားကိုသေချာစွင့်ထားကာ စိတ်ဝင်တစားနားထောင်နေမိပြီး ပြဇာတ်၏နောက်ခံအကြောင်းနှင့် အသုံးဝင်သောအချက်အလက်များစွာကို သိရှိသွားခဲ့သည်။
ကောင်မလေးများပြောနေသည်မှာ ဟွာချောင်းအကအကယ်ဒမီ၏ ဂီတပြဇာတ်ဌာနမှ အကြီးတန်းကျောင်းသားများသည် ယနေ့စင်မြင့်ပေါ်တွင် ဖျော်ဖြေကြသူများဟုပင်။ ၎င်းသည် တရုတ်ပြည်တွင် ပထမဆုံးသော အကပညာရှင်အကယ်ဒမီဖြစ်ပြီး ဂီတလောကတွင် အဓိကဖွင့်လှစ်သော ပထမဆုံးကျောင်းလည်းဖြစ်သည်။
ယနေ့သူတို့တင်ဆက်နေသော “ Kinky Boots” သည် ဘရော့ဒ်ဝေးတွင် ၂၀၁၃ မှ စ၍ Tony Awards နှင့် Olivier Award ကဲ့သို့ ဂီတလောကရှိ ထိပ်တန်းဆုများကို ဆွတ်ခူးနိုင်ခဲ့သည်။ ဇာတ်လမ်းတွင် အဓိကဇာတ်ဆောင်နှစ်ဦး ပါရှိ၏။ တစ်ဦးသည် ဒေဝါလီခံခါနီး ဖိနပ်ထုတ်လုပ်သူဖြစ်ပြီး အခြားတစ်ဦးသည်တော့ ဆွဲဆောင်မှုအလွန်ရှိကာ စွဲမက်ဖွယ်ကောင်းသော နိုက်ကလပ်ဘုရင်မဖြစ်သည်။ နိုက်ကလပ်ဘုရင်မနေရာ၌ ကပြဖျော်ဖြေသောပုဂ္ဂိုလ်သည် ရုပ်ထွက်နှင့် စိတ်နေစိတ်ထားကောင်းမွန်သော ဂီတဌာန၏မော်နီတာသာဖြစ်သည်။ ထိုသူသည် ၁၇၈စင်တီမီတာ အမြင့်ရှိပြီး သူ့ခြေထောက်များသည်တော့ ၁၈၅ စင်တီမီတာတောင် ရှိသည်ဟူ၍ပင်။
ထန်ယီမင်: "... ??? ခဏလေး၊ ဒီနံပါတ်တွေက တစ်ခုခုလွဲနေတာများလား?? "
ထို့ကြောင့် ကောင်မလေးတွေနှင့် မသက်သာဘဲ စကားပြောရတော့သည်။ " တဆိတ်လောက်. . . ဒါပေမယ့် သူ့ကိုယ်သူထက် သူ့ခြေထောက်က ပိုရှည်နေတာက ဘယ်လိုလုပ်မလဲ??"
" ဒါက သူ့ရဲ့အကျဉ်းချုပ်လေ! သူ့ရဲ့အနှစ်ချုပ်ပေါ့! " ကောင်မလေးမျက်နှာက အနည်းငယ်နီသွား၏။ " ရုပ်ရည်ချောမောတဲ့သူတွေက သူတို့ကိုယ်သူတို့ထက် သူတို့ခြေထောက်တွေက ပိုရှည်နေတာ ဘာဖြစ်နေလို့လဲ "
ထန်ယီမင် စနောက်ခံခဲ့ရသည်ပင်။ ထိုမိန်းကလေးများသည် အလွန်ရယ်ရွှင်ဖွယ် ဟာသဥာဏ်ကောင်းသည်ဟုသာ စဥ်းစားလိုက်ပြီး ရှင်းပြမှုအတွက် သူတို့ကိုကျေးဇူးတင်ကြောင်းသာ ပြောကြားလိုက်သည်။ ထန်ယီမင်သည် စင်မြင့်ထက်၌ ထိုတောက်ပသောခြေတံရှည်တစ်စုံနှင့် ဒဏ္ဍာရီလာမော်နီတာကို တွေ့ရန်သာ မျှော်လင့်နေမိသည်။
ခုနှစ်နာရီအတိတွင် ပိတ်ကားဖွင့်လာခဲ့သည်။
ထန်ယီမင်သည် သူ့အတွေးစများအားလုံးကို လျင်မြန်စွာစွန့်ပစ်လိုက်ပြီး စင်မြင့်ထက်တွင်သာ အာရုံစိုက်နိုင်ရန် ကြိုးစားလိုက်သည်။
ပထမဆုံးဇာတ်ကွက်သည် အလွန်ရိုးရှင်း၏။
ဇာတ်လိုက်သည် ဖိနပ်စက်ရုံ၏ အမွေခံဖြစ်သည်။ သူသည် ကျေးလက်ဒေသ၌ ပိတ်မိမနေချင်ဘဲ ဘဝသစ်စဖို့ မြို့ကြီးတစ်မြို့ကို သွားခဲ့ပြီး တစ်နေ့ သူ့အဖေသေဆုံးသွားသည်ကို အသိပေးသည့် သူ့မိသားစုဝင်တစ်ယောက်ဆီမှ ဖုန်းခေါ်ဆိုမှုကို လက်ခံခဲ့ရပြီး ကြီးမားသောအကြွေးများအပြင် ရောင်း၍မကုန်သေးသော ထုတ်ကုန်အများကြီးလည်း စက်ရုံတွင်ကျန်နေခဲ့သည်ဟု ဆိုသည်။
ဇာတ်လိုက်သည် ထိုစက်ရုံငယ်ကို မည်သို့ပြန်လည်အသက်သွင်းရမည်ကို မသိသော်လည်း ဒေဝါလီခံခြင်းအတွက် အလွန်၀မ်းနည်းနေချိန်တွင်၊ ညလယ်သန်းခေါင်ယံ၌ ပုံမှန်ဆန်စွာပင် သူရဲကောင်းလုပ်ကာ အလှလေးကို ကယ်တင်ပေးရသည့်အချိန် ရောက်လာခဲ့သည်။
နိုက်ကလပ်ဘုရင်မသည် ဆက်ဆီကျပြီး အရပ်ရှည်သည်။ သူမဒူးခေါင်းပေါ်တွင် လည်ရှည်ဖိနပ်တစ်ရံနှင့် အင်္ကျီတစ်ထည်ကို ပတ်ထားသည်။ သူမ၏ လှပစွာပြင်ဆင်ထားသော မိတ်ကပ်သည် အမှတ်ရစရာတစ်ခုပင်။
“ တွေ့ရတာ ၀မ်းသာပါတယ်” နိုက်ကလပ်ဘုရင်မသည် သူမမျက်ခုံးကိုအနည်းငယ်ပင့်ကာ နှုတ်ခမ်းလေးများကို ညင်သာစွာဖွင့်လိုက်သည်။ " ကျွန်မက လိုလာပါ "
ဘုရင်မပေါ်လာပြီးသည့်အချိန်မှစ၍ ပရိတ်သတ်များထဲတွင် ဆူညံသောအော်ဟစ်သံများ ထွက်ပေါ်လာတော့သည်။
၎င်းအတွက် အကြောင်းပြချက်ရှိ၏။ “ လည်ရှည်ဘွတ်ဖိနပ်နှင့် ဘုရင်မ” လိုလာနေရာကို အမျိုးသားတစ်ဦးက အမှန်တကယ်ကို ကပြဖျော်ဖြေနေသည်ပင်။ ကောင်လေး၏ မျက်နှာသွင်ပြင်သည် အလွန်လက်ရာမြောက်ပြီး လှပသော်လည်း ပထမတစ်ချက်မှာတင် သူ့မေးစေ့ကိုမြှောက်လိုက်ကာ သူ၏လိင်အစစ်အမှန်ကို ပြသထားသည်။
လိင်တူဆက်ဆံသူ၊ သမင်မ၊ ရုပ်ဖျက်ထားတဲ့ မိဖုရား…စသည်ဖြင့် ပြဇာတ်တိုင်း၏ စက်ဆုပ်ရွံရှာဖွယ်ကောင်းသည့် ခွဲခြားဆက်ဆံမှုများသည် နေရာပေါင်းစုံမှ ထွက်ပေါ်လာ၏။
လျင်မြန်သော နောက်ခံတေးဂီတသည် ပရိတ်သတ်၏ အာရုံစိုက်မှုကိုမရသဖြင့် စင်မြင့်ပေါ်ရှိ ဆယ့်ရှစ်မီးလုံးများသည် တစ်ချိန်တည်းမှာပင် တောက်ပလာခဲ့သည်။
မီးရောင်များအလယ်တွင် ထိုအမျိုးသားလေးက သူ့အင်္ကျီကို ရုတ်တရက်ပစ်ထုတ်လိုက်ပြီး သူ့ကိုတင်းကျပ်စွာရစ်ပတ်ထားသော စကတ်ကို ထုတ်ဖော်ပြသလိုက်သည် !!!!
စကတ်တိုတိုသည် ကျဉ်းကြပ်လှကာ အလွန်တင်းနေပြီး သူ့ခြေထောက်အောက်မှ လည်ရှည်ဘွတ်ဖိနပ်များသည် တစ်ဆယ်စင်တီမီတာထက် ပိုရှည်သည်မှာ ပုံမှန်လူ လမ်းလျှောက်ရန်မတတ်နိုင်သော အမျိုးအစားဖြစ်သည်။
သို့သော် စင်မြင့်ပေါ်ရှိလူငယ်လေးသည် စွဲမက်ဖွယ်ကောင်းအောင် ကပြဖျော်ဖြေနေခဲ့ပြီး သူ၏ရှည်လျားသောခြေထောက်များသည် အလွန်ပျော့ပြောင်းကာ နတ်မိမယ်များနှင့်အတူ ကခုန်နေသကဲ့သို့ တစ်ချက်တစ်ချက်ခုန်လိုက်ပြီး တစ်ချက်တစ်ချက်တွင်တော့ ထက်မြက်ပြီးစွဲမက်ဖွယ်ကောင်းသော ကြောင်လေး၊ ခုန်ပေါက်နေသော သမင်ပျို သို့မဟုတ် ဂုဏ်ယူစရာ ငွေရောင်ငန်းကဲ့သို့ပင် ...
ပြပွဲတစ်လျှောက်လုံးရှိ ကခုန်မှုပုံစံအားလုံးနီးပါးသည် သူ့ကိုအာရုံစိုက်စေခဲ့သည်။ မဟုတ်သေးဘူး။
ဤမျှပြင်းထန်သော လှုပ်ရှားမှုကြောင့် ကောင်းကင်တမန်နှစ်ပါးကို တီးခတ်နေသော စင်မြင့်ပေါ်ရှိအကသမားများသည် အသက်ရှူကျပ်နေပြီဖြစ်သော်လည်း ဆွဲဆောင်မှုအပြည့်နှင့်ဘုရင်မ၏ အသက်ရှူသံသည်တော့ အလွန်တည်ငြိမ်နေကာ မြင့်မားသောအသံနှုန်းသည် အဆက်မပြတ်ထွက်နေသည်။
တဖြည်းဖြည်းနှင့် ပရိသတ်များအတွင်းမှ တီးတိုးပြောနေသံများ ပိုမိုတိတ်ဆိတ်လာပြီး နောက်ဆုံး အကုန်အစင်တိတ်ဆိတ်သွားကာ လူတိုင်းသည် ကောင်လေး၏ သီချင်းဆိုခြင်းနှင့် ကခုန်ခြင်းတို့အတွက်သာ နစ်မြောကုန်ကြသည်။
သူသည် လိုလာ၊ သူသည် ဆွဲဆောင်မှုအပြည့်နှင့် ဘုရင်မတစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး သူ့အလှအပနဲ့ ယုံကြည်မှုကိုပြသရန် သူ့ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်ရှိ အသားအရေတိုင်းကို အသုံးပြုခဲ့သည်။
ဇာတ်စင်အောက်ရှိ ထန်ယီမင်သည်တော့ မျက်မှောင်ကြုတ်နေကာ ထိုအံ့သြဖွယ်ကောင်းလှသော ပုံရိပ်လေးကို ဂရုတစိုက်ကြည့်နေကာ စင်မြင့်ထက်သို့ ထပ်မံအနီးကပ်ကြည့်လိုက်သည်။
ထိုအသံ. . . ထိုအသံသည်… သီချင်းဆိုနေသည့် ထိုသူ၏အသံအပေါ် သူ့စိတ်ခံစားချက်က. . .
ဘယ်လိုလုပ် ဒီလောက်တောင် ရင်းနှီးနေရတာလဲ??
ပရော်ဖက်ရှင်နယ် အသံသရုပ်ဆောင်တစ်ဦးအနေဖြင့် ထန်ယီမင်၏နားသည် သူ့အားဘယ်တော့မှ လိမ်ညာလိမ့်မည်မဟုတ်ပေ။ သေချာပေါက်ပင် ဒီအသံကို မတိုင်ခင်က သူကြားဖူးခဲ့သည်ပင်။
[ အိုင့် note: Kinky Boots သည် Cyndi Lauper ၏ ဂီတနှင့်သီချင်းစာသားများပါဝင်ပြီး Harvey Fierstein ၏ စာအုပ် ၂၀၀၅ ခုနှစ်ဗြိတိသျှရုပ်ရှင် Kinky Boots ကို အခြေခံပြီး Geoff Deane နှင့် Tim Firth တို့ရေးသားထား၏။ ဇာတ်ဝင်ခန်းအများစုသည် ဖြစ်ရပ်မှန်များပါဝင်ပြီး Charlie Price ၏ ဇာတ်ကြောင်းကိုပြောပြထားသည်။ Youtube မှာလည်း Kinky Boots ဆိုပြီးရှာကြည့်ရင် အဲ့ဒါနဲ့ပတ်သတ်တဲ့ Musical တွေ အများကြီးကျလာပါတယ်နော်၊ စိတ်ဝင်စားရင် သွားနားထောင်လို့ရပါတယ် ]
_____________________________________________
Zawgyi
Chapter (1)
မိတ္ဆက္ : Kinky Boots
အရပ္အျမင့္က ၁၇၈ စင္တီမီတာေပမယ့္ သူ႔ေျခေထာက္ေတြက ၁၈၅ စင္တီမီတာေတာင္ေနာ္
ယခုႏွစ္ေနြရာသီအားလပ္ရက္၌ စိတ္ကူးယဉ္လက္ရာသစ္တစ္ခုကို ကမ႓ာတစ္ဝွမ္းလံုးတြင္ ျဖန႔္ခ်ီမည္ျဖစ္ရာ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္လခန္႔မွစ၍ ရုပ္ရွင္ဒါရိုက္တာမ်ားသည္ တရုတ္အသံသြင္းအဖြဲ႔ကို ရွာခဲ့ၾကၿပီး ထန္ယီမင္သည္ သူ၏ " ယီမင္အံ့ဖြယ္စတူဒီယို " ကို အသံအစမ္းစစ္ေဆးမႈတြင္ ဦးေဆာင္ခဲ့သည္။ စစ္ေဆးမႈမ်ားအႀကိမ္ႀကိမ္ျပဳလုပ္ၿပီး ေနာက္ဆံုးတြင္ေတာ့ သူ႔အဖြဲ႔သည္ ဇာတ္ေကာင္ေနရာအားလံုးကို အႏိုင္ရခဲ့သည္။
ဤကဲ့သို႔ S+ အမ်ိဳးအစား ဂႏၲဝင္ေျမာက္လက္ရာမ်ားအတြက္ တရုတ္-အဂၤလိပ္ စာတမ္းမ်ားသည္ ေနာက္ဆက္တြဲအေၾကာင္းရင္းမ်ားစြာႏွင့္ စာမ်က္ႏွာ ၃၀ ေက်ာ္ ပါရိွသည္။
စာခ်ဳပ္ကိုလက္မွတ္ထိုးသည့္အခ်ိန္၌ ထန္ယီမင္ႏွင့္ သူ႔ပတ္ဝန္းက်င္မွ လက္ေထာက္မ်ားသည္ 'Men in Black' ထဲကကဲ့သို႔ ခလုတ္တစ္ခ်က္ႏိွပ္လိုက္ရံုျဖင့္ မွတ္ဥာဏ္ဖ်က္ႏိုင္သည့္ေဖာင္တိန္ကို တီထြင္သြားခ်င္ၾကသည္။ သို႔မွသာ စာခ်ဳပ္ပါအခ်က္အလက္မ်ား အျပင္သို႔ ေပါက္ၾကားသြားျခင္းကို တားဆီးႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။
ထို႔ေနာက္အသက္ ၂၀ သာရိွေသးေသာ လက္ေထာက္လူငယ္ေလးက “ Men in Black” က ဘာလဲဟု ေမးလာသည္။
“ …” ထန္ယီမင္ ဆြံ႔အသြား၏။ “ မ်ိဳးဆက္ကြာဟခ်က္က ဘယ္ေလာက္ေတာင္လဲကြာ…”
ရုပ္ရွင္ထုတ္လုပ္ေရးအဖြဲ႔ကို မေနွာင့္ေနွးေစရန္ ရုပ္ရွင္အသံသြင္းမႈသည္ သံုးရက္သာၾကာလိမ့္မည္ျဖစ္သည္။
ရုပ္ရွင္ျဖန႔္ခ်ိေရးအဖြဲ႔သည္ အထူးသတိ ရိွ၍ ျမင္ကြင္းမ်ားအားလံုးကို အနက္ေရာင္ျခယ္သခဲ့ကာ သရုပ္ေဆာင္မ်ား၏ပါးစပ္ကိုသာ ျမင္ႏိုင္ေသာ ကြက္လပ္တစ္ခုစာသာ ခ်န္ေပးခဲ့သည္။
ဖန္သားျပင္ေပၚမွ သရုပ္ေဆာင္မ်ား ပါးစပ္ဖြင့္လိုက္စဥ္တြင္ ဖန္သားျပင္အျပင္ဘက္ရိွ အသံသရုပ္ေဆာင္မ်ားသည္ သူတို႔၏ပါးစပ္မ်ားကို တစ္ၿပိဳင္နက္တည္း ဖြင့္ေပးၾကရသည္။ ထို႔အျပင္ ေျမကြက္မ်ား၊ ျမင္ကြင္းမ်ား၊ အသံုးအႏႈန္းမ်ား၊ အသံုးအေဆာင္မ်ားအားလံုး စသည္ စသည္ျဖင့္...
၄သည္ အသံသရုပ္ေဆာင္စမ္းသပ္မႈတစ္ခုသာမဟုတ္ဘဲ စိတ္ကူးယဉ္စမ္းသပ္မႈ တစ္ခုလည္းျဖစ္သည္။
ထန္ယီမင္၏ အသံသရုပ္ေဆာင္မႈသည္ အလြန္ေကာင္းမြန္ၿပီး သူသည္အရိုင္းဆန္ေသာ သရုပ္ေဆာင္မႈတြင္ အထူးေကာင္းမြန္သျဖင့္ ပုန္ကန္ထႂကြတတ္ေသာဇာတ္ေကာင္၏ အသံေနရာကို သူ႔အားရုပ္ရွင္ဒါရိုက္တာက တိုက္ရိုက္ေရြးခ်ယ္ခဲ့သည္။ ထိုဇာတ္ေကာင္တြင္ မ်ားစြာေသာစာသားမ်ားပါ၀င္ၿပီး စကားလည္းအလြန္ေျပာရသည့္အျပင္ ထန္ယီမင္သည္ သူ႔အဖြဲ႔၏ေခါင္းေဆာင္လည္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ လြန္ခဲ့ေသာရက္မ်ားအတြင္း သူသည္ အနားယူရန္ေတာင္ မ်က္စိတစ္ေမွးမွ မေမွးခဲ့ရေပ။
ေနာက္ဆံုးစာေၾကာင္း ၿပီးဆံုးသြားသည့္အခ်ိန္တြင္ ထန္ယီမင္မွာ အလြန္ပင္ပန္းလြန္းလွသျဖင့္ ဧၫ့္ခန္းတြင္သာလွဲေနခဲ့ၿပီး နာရီ ၂၀ ၾကာေအာင္ အိပ္စက္ခဲ့သည္။
သူႏိုးလာေတာ့ ေနာက္တစ္ေန့ ေန့လည္ေတာင္ ျဖစ္ေနၿပီျဖစ္သည္။
သူအလုပ္ဆက္လုပ္ရန္ ျပင္ေသာ္လည္း သူ႔လက္ေထာက္ေလးက သူ႔အား မ်က္လံုးေမွးၾကည့္ကာ အေဆာက္အဦးမွ တြန္းထုတ္ေလသည္။
"မင္ေကာ! ခင္ဗ်ား အနားယူရမယ္! ဒါပဲ! "
စတူဒီယိုထဲတြင္ အဖြဲ႔ဝင္အမ်ားႀကီးမရိွေသာေၾကာင့္ ၀န္ထမ္းမ်ားၾကားတြင္လည္း အထက္ေအာက္သေဘာတရား ရွင္းရွင္းလင္းလင္းမထားရိွေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ပင္ လူငယ္လက္ေထာက္ေလးတစ္ေယာက္ကေတာင္ သူတို႔ေခါင္းေဆာင္ကို “ ေဟာက္” ဖို႔ ရဲရင့္ေလသည္။
ထန္ယီမင္ အံ့ဩသြားၿပီး “ ငါသာ အလုပ္မလုပ္ရင္ ငါတို႔ကုမၸဏီရဲ့ အငွားစရိတ္ကို ဘယ္လိုေပးမွာလဲ ”
သူတို႔ရံုးသည္ တိတ္ဆိတ္ေသာလမ္းၾကားေလးတြင္ တည္ရိွ၏။ အျပာေရာင္ေႂကျြပားမ်ား၊ မီးခိုးေရာင္အုတ္နံရံမ်ားပါေသာ အိမ္ငယ္ေလးျဖစ္ၿပီး ဤစတူဒီယိုသည္ ေဆာင္းရာသီ၌ေနြးေထြးေစၿပီး ေနြရာသီတြင္ ေအးျမေစသည္။ မည္သူလာေရာက္သည္ျဖစ္ေစ ဤေနရာကို “ အေတာ္ေလး ခမ္းနားသည္ ” ဟု ခ်ီးမြမ္းလိမ့္မည္ပင္။
မွန္ေပသည္။ အငွားစရိတ္ကလည္း ထိုနည္းတူ ' ခမ္ူနား ' ေလ၏။
ဆင္ဝင္ဝတြင္ လူတစ္ေယာက္လက္ေမာင္းထက္ေတာင္ပိုရွည္ေသာ ပ်င္းရိၿငီးေငြ့ေနတတ္သည့္ အိမ္ေျမႇာင္ႀကီးတစ္ေကာင္ရိွသည္။ ေျခခ်င္းဝတ္တြင္ေတာ့ ရွည္လ်ားေသာသံႀကိဳးႀကီးတစ္ေခ်ာင္းႏွင့္ ထိုအေကာင္သည္ သူတို႔စတူဒီယို၏ လာဘ္ေကာင္ျဖစ္သည္။
ထန္ယီမင္သည္ အေကာင္ႀကီး၏ ေအးစက္ေနေသာ ခႏၶာကိုယ္ကို ပြတ္သပ္ေပးလိုက္ၿပီး အိမ္ေျမႇာင္ႀကီးအား သူ႔လက္ထဲသို႔ ခ်ီလာလိုက္သည္။
အိမ္ေျမႇာင္ႀကီးသည္ အလြန္အေနေအးသည္။ ေရ႔ွေျခသည္းႏွစ္ေခ်ာင္းကို သူ႔ေက်ာပိုးအိတ္တြင္ ခ်ိတ္တြယ္ထားၿပီး၊ ေမးေစ့သည္ေတာ့ သူ႔ပုခံုးေပၚတြင္ တင္ထားကာ ေၾကာင္တိေၾကာင္ေတာင္ ရုပ္ေလးျဖစ္သည္။ သူသည္ အမ်ွင္မ်ားျဖင့္လွီးထားေသာ ဟင္းသီးဟင္းရြက္မ်ားကို ဝါးစားေနကာ လ်ွာတစ္လစ္ထုတ္ေနၿပီး နတ္ဆိုးအိမ္ေျမႇာင္တစ္ေကာင္ႏွင့္ေတာင္ တူေနသည္။
ထန္ယီမင္ သူ႔သားကိုေျပာလိုက္၏။ " တာ့ေပါင္း . . . လာ မင္းအေဖနဲ႔အတူ အသံသြင္းစတူဒီယိုကို သြားၾကမယ္ "
အိမ္ေျမႇာင္က သူ႔ကိုအေျဖျပန္မေပးဘူးဟု သူထင္ခဲ့ေသာ္လည္း သူ႔သားႀကီးက ခ်က္ခ်င္းပင္ ပါးစပ္ကိုဖြင့္လိုက္ၿပီးလ်ွာအရွည္ႀကီးကိုျဖန႔္လိုက္ကာ တစ္စံုတစ္ခုကိုရစ္ပတ္လိုက္ၿပီး သူ႔လည္ပင္းေပၚရိွ ခလုတ္ေသးေသးေလးကို လ်ွာျဖင့္လ်က္ပစ္လိုက္သည္။
ထန္ယီမင္ အံ့အားသင့္သြား၏။ ထိုအိမ္ေျမႇာင္၏ အကိုက္ခံရမႈက တစ္ဆယ္ကီလိုဂရမ္ေလာက္ အင္အားရိွၿပီး ဒီတစ္ခါေတာ့ သူ႔သားႀကီးက သူ႔ကိုသနားၾကင္နာမႈလည္းမရိွ၊ စစ္မွန္တဲ့ခ်စ္ျခင္းေမတၲာလည္းမပါဘဲ နမ္းခဲ့ျခင္းပင္။
လူငယ္လက္ေထာက္ေလးက "မင္ေကာ. . . တာ့ေပါင္းေတာင္မွ ခင္ဗ်ားကို အနားယူဖို႔ ေျပာေနေသးတယ္ "
ထန္ယီမင္သည္ စတူဒီယိုမွ ျပန္ထြက္ရန္မွလြဲ၍ အျခားေရြးခ်ယ္စရာမရိွေခ်။
အလုပ္မရိွအကိုင္မရိျွဖစ္ေနေသာ ထန္အလုပ္သရဲမင္သည္ ဘာလုပ္ရမယ္မွန္းမသိဘဲ ရံုးတြင္ေဝေလေလ ျဖစ္ေနသည္။
သူ႔ကို မ်က္စိစပါးေမႊးစူးေနၿပီျဖစ္ေသာ သူတစ္ေယာက္က ေျပာလာ၏။ “ မင္ေကာ. . . ငါမင္းကို တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔စကားေျပာၾကည့္ဖို႔ ေျပာထားေပးၿပီးၿပီ၊ မင္းရဲ့အိမ္ေျမႇာင္ကေလးေလးအတြက္ အေမတစ္ေယာက္ရွာေနတယ္လို႔ ေျပာခဲ့တယ္မလား…ဘယ္မိန္းမက ဒီလိုအႀကိဳက္မ်ိဳးရိွမွာတဲ့လဲ?? ၾကၫ့္စမ္းပါၪီး၊ မင္းအခုထိ စကားနည္းနည္းေျပာဖို႔ တစ္ေယာက္ေယာက္ကိုေတာင္ မေတြ့ႏိုင္ေသးဘူး ”
ထန္ယီမင္က လိမၼာပါးနပ္စြာ ျပန္ေျပာ၏။ " ငါ့မွာမရိွဘူးလို႔ ဘယ္သူေျပာလဲ?? ေတ်ာင္ခ်န္း၊ ေက်ာက္ကြၽင့္နဲ႔ ေရွာင္ေခ်ာင္း မင္းတို႔အားလံုး ငါ့ႏိုင္ငံကိုျပန္ယူတာကို ေစာင့္ၾကၪီး. . .ၿပီးရင္ေတာ့ ငါ့ရဲ့ေမာင္းမေလးေတြအားလံုးကို မင္းတို႔နာမည္ ေပးလိုက္မယ္ ... "
" ဒါဆို မိဖုရားကေရာ?? ဘုရင္မက ဘယ္သူျဖစ္မွာလဲ "
ထန္ယီမင္က အိမ္ေျမႇာင္ႀကီးကို လက္ျဖင့္ပုတ္ျပကာ ရယ္လိုက္၏။ “ ဒါကေတာ့ ငါ့သားရဲ့ ဆႏၵေပၚမူတည္တယ္၊ သူႀကိဳက္တဲ့သူ ဘယ္သူမဆိုက အႏိုင္ရၿပီး ဘုရင္မျဖစ္လာမွာေပါ့ ”
လူတိုင္း : "…"
အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ သူတို႔သူေဌးအဖို႔ သူ႔ဘ၀တြင္ ဘယ္ေသာအခါမွ ဇနီးမယားဟူ၍ ေတြ့ေတာ့မွာမဟုတ္ဘူးလို႔ သူတို႔ယံုၾကည္ေနၾကသည္။
လက္ေထာက္မိန္းကေလးက " မင္းေကာ. . . ဘာမွလုပ္စရာမရိွရင္ ျပဇာတ္ရံုကို သြားပါလား"
“ ဘယ္ျပဇာတ္ရိွလို႔လဲ” ထန္ယီမင္က စိတ္ဝင္စားမႈမရိွစြာပင္ ဆက္ေမးသည္။ “ ေခတ္ေပၚျပဇာတ္လား”
“ မဟုတ္ဘူး” လက္ေထာက္မေလးက သူ႔လက္မွတ္ကို ျပလိုက္၏။ " ညခုနစ္နာရီ ရွန္းဟယ္ျပဇာတ္ရံုမွာ 'Kinky Boots: ေတးဂီတသရုပ္ေဖာ္' ေလ "
လက္မွတ္ပံုစံသည္ အလြန္ဆိုးရြားေသာ အျဖတ္အေတာက္ပံုစံအျပင္ အေခ်ာသတ္မၿပီးစီးေသာ ဒီဇိုင္းတစ္ခုျဖစ္ၿပီး လက္မွတ္ဒီဇိုင္နာသည္ ရိႈ႔ရိႈ႔ေမ့တူကိုသာ သံုးထားသည္ဟု ခန႔္မွန္းႏိုင္သည္။
(ရိႈ႔ရိႈ႔ေမ့တူ: အြန္လိုင္းေပၚမွ ဓာတ္ပံုတည္းျဖတ္သူ)
လက္မွတ္ကို စကၠူစေပၚတြင္ ရိုက္ႏိွပ္ထားၿပီး ေခါင္းစဉ္ႏွင့္ထိုင္ခံုေနရာမ်ားကို လက္ေရးျဖင့္သာ ေရးသားထားသည္။ ပထမတစ္ခ်က္မွာတင္ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္၏ အေရးအသားမွန္း သူခန္႔မွန္းႏိုင္သည္။
လက္မွတ္ကို အနီေရာင္စည္းတံဆိပ္ႏွင့္ တံဆိပ္ခတ္ထားၿပီး စာအေရးအသားမွာ မႈန္ဝါးဝါးျဖစ္၏။
ထန္ယီမင္ ဂရုတစိုက္ ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာၾကည့္လိုက္မွသာ အထက္ပါစာလံုးမ်ားသည္ ေရာင္းရန္အတြက္မဟုတ္ဘဲ လက္ေဆာင္လက္မွတ္ျဖစ္ေနသည္ကိုသာ ျမင္ခဲ့သည္။
ထန္ယီမင္က ထိုလက္မွတ္ကိုကိုင္ကာ မ်က္ခံုးပင့္လိုက္ၿပီး “ ဒါက ဘယ္ကလဲ ” ဟု ေမးလိုက္သည္။
“ အကသင္တန္းေက်ာင္းက တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔ ကြၽန္မသိေနတာ…အဲဒီ့က တစ္ခ်ိဳ႕ေက်ာင္းသားေတြရဲ့ ေတးဂီတျပဇာတ္လို႔ ၾကားတယ္၊ ဒီျပဇာတ္က သူတို႔မွာ ဥပေဒမူပိုင္ခြင့္မရိွဘူးေလ၊ တိတ္တဆိတ္လုပ္ေနရတာမို႔လို႔ ဇာတ္စင္ငွားၿပီး လက္မွတ္ေရာင္းလို႔ကလည္း မရ၊ အဲ့ဒါနဲ႔ ေဆြမ်ိဳးေတြအတြက္ေရာ၊ သူငယ္ခ်င္းေတြ၊ အိမ္နီးခ်င္းအတြက္ပါ လက္မွတ္ေတြရလာတာ ... "
ထန္ယီမင္က ဆက္ျငင္းခ်င္ဟန္တူေသာ္လည္း တစ္နည္းနည္းျဖင့္ ထိုလက္မွတ္ကိုယူလိုက္သည္။ " ငါ့မွာအခ်ိန္ရိွရင္ သြားလိုက္မယ္ "
ရွန္းဟယ္ျပဇာတ္ရံု၏နာမည္သည္ အံဝင္ခြင္က်ျဖစ္ေသာ္လည္း တရားဝင္ ၀က္ဘ္ဆိုက္တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္မွာ - ပိုင္ရွင္ႏွင့္ သူ၏ဇနီးတို႔သည္ ဤျပဇာတ္ရံုကို တည္ေထာင္ခဲ့ၾကၿပီး တစ္ၪီး၏အမည္မွာရွန္းရွီျဖစ္၍ က်န္တစ္ၪီး၏အမည္မွာ ဟယ္ေပျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ရွန္းဟယ္ျပဇာတ္ရံုဟုေခၚသည္ဟုပင္။
ထန္ယီမင္သည္ ျပဇာတ္ရံုသို႔ ပြဲမစမီအခ်ိန္ေလးတြင္ ေရာက္လာခဲ့သည္။
ရွန္းဟယ္ျပဇာတ္ရံုသည္ ရွည္လ်ားေသာဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ရိွၿပီး ၄ကို “ လူငယ္ျပဇာတ္ရံု ” အျဖစ္ လူသိမ်ားသည္။
“ လူငယ္ျပဇာတ္” ဟူေသာ စကားလံုးသည္ ပြဲက်င္းပမၫ့္ေနရာေသးေသးေလးႏွင့္ ေနရာထိုင္ခင္းေပးႏိုင္ေသာ ပရိသတ္အနည္းစုကိုသာ ရည္ၫႊန္းျခင္းျဖစ္သည္။ ေနာက္ထပ္အေရးႀကီးေသာ အေၾကာင္းအရင္းမွာ “ လြတ္လပ္ျခင္း၊ အမွီအခိုကင္းကာ ရဲရင့္ျခင္း၊ ေတာ္လွန္ပုန္ကန္မႈႏွင့္ စာေပအႏုသုခုမ၌ အေတြးအျမင္သစ္ေဖာ္ေဆာင္ျခင္း” ၏ ထူးျခားေသာေဆာင္ပုဒ္မ်ားျဖစ္၏။
အဆိုပါျပဇာတ္ရံုငယ္သည္ ၁၉၈၀ ျပၫ့္လြန္ႏွစ္မ်ား အေစာပိုင္းက ဖြင့္လွစ္ခဲ့ၿပီး ပင္မျပဇာတ္ရံုကို ပံုစံအားျဖၫ့္သည့္အေနႏွင့္ ၄တြင္စည္းမ်ဉ္းစည္းကမ္းမ်ား သိပ္မပါဝင္ေပ။
ထန္ယီမင္က ထိုေက်ာင္းသားေလးမ်ား၏ ေနာက္ခံကိုမသိေသာေၾကာင့္ ျပဇာတ္ရံုပိုင္ရွင္သည္ ဤစင္ျမင့္ကို အလကားထုတ္ေခ်းလိုက္သည္ဟုသာ ယူဆႏိုင္သည္။
ရွန္းဟယ္ျပဇာတ္ရံု၌ အတန္းသံုးတန္းရိွၿပီး အေသးငယ္ဆံုးအတန္းသည္ လူတစ္ရာေလာက္သာ ဆံ့ႏိုင္သည္။
ဒါေပမယ့္ အခုခ်ိန္မွာေတာ့ အေသးငယ္ဆံုးအတန္းေတာင္ မျပၫ့္ေသးေပ။ ထို႔အျပင္ ေဘးပတ္ပတ္လည္ရိွ ၾကၫ့္ရႈအားေပးေနေသာ ပရိသတ္အမ်ားစုမွာလည္း လူငယ္ေတြသာျဖစ္ၿပီး အသက္ႏွစ္ဆယ္၀န္းက်င္ေလာက္သာျဖစ္ကာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို လာအားေပးၾကေသာ ေက်ာင္းသားမ်ားသာျဖစ္၏။
ဘယ္ဘက္ကိုလွည့္ကာ အာလူးဖုတ္လိုက္၊ ညာဘက္ကိုလွည့္ကာ တီးတိုးေျပာလိုက္ႏွင့္ မိန္းကေလးအုပ္စုမ်ားသည္ သူတို႔၏စကားေခါင္းစဉ္မ်ားကို မိနစ္ပိုင္းအတြင္း တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ေျပာင္းလဲေနၾက၏။
ထန္ယီမင္သည္ လူႀကီးတစ္ေယာက္ကဲ့သို႔ ၀တ္ဆင္ထားေသာ္လည္း ေခ်ာေမာေျပျပစ္ေနသည္။ ေက်ာင္းသားမ်ားအၾကားတြင္ ထိုင္ေနရင္း သူသည္ မီးလင္းေနေသာေရခူေကာင္ကဲ့သို႔ ထင္ရွားေနကာ မေရမတြက္ႏိုင္ေသာ အၾကည့္မ်ားကို ဆြဲေဆာင္ေနခဲ့သည္။
သူ႔ေဘးနားမွ ေကာင္မေလးသည္ သူ႔ကိုခဏခဏေမာ့ၾကၫ့္ေနတာကို သူသတိျပဳမိတဲ့အတြက္ ထန္ယီမင္က တစ္ခ်က္လွၫ့္ၾကၫ့္လိုက္ကာ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ့ေသာအၿပံဳးေလးႏွင့္ ႏႈတ္ဆက္လိုက္၏။
မိန္းမငယ္ေလးငယ္သည္ လန႔္သြားၿပီး သူမေခါင္းကိုလွၫ့္ကာ သူမေဘးမွသူမသူငယ္ခ်င္းႏွင့္ တီးတိုးေျပာဆိုေနေတာ့သည္။
ထန္ယီမင္သည္ နားကိုေသခ်ာစြင့္ထားကာ စိတ္ဝင္တစားနားေထာင္ေနမိၿပီး ျပဇာတ္၏ေနာက္ခံအေၾကာင္းႏွင့္ အသံုးဝင္ေသာအခ်က္အလက္မ်ားစြာကို သိရိွသြားခဲ့သည္။
ေကာင္မေလးမ်ားေျပာေနသည္မွာ ဟြာေခ်ာင္းအကအကယ္ဒမီ၏ ဂီတျပဇာတ္ဌာနမွ အႀကီးတန္းေက်ာင္းသားမ်ားသည္ ယေန့စင္ျမင့္ေပၚတြင္ ေဖ်ာ္ေျဖၾကသူမ်ားဟုပင္။ ၄သည္ တရုတ္ျပည္တြင္ ပထမဆံုးေသာ အကပညာရွင္အကယ္ဒမီျဖစ္ၿပီး ဂီတေလာကတြင္ အဓိကဖြင့္လွစ္ေသာ ပထမဆံုးေက်ာင္းလည္းျဖစ္သည္။
ယေန့သူတို႔တင္ဆက္ေနေသာ “ Kinky Boots” သည္ ဘေရာ့ဒ္ေဝးတြင္ ၂၀၁၃ မွ စ၍ Tony Awards ႏွင့္ Olivier Award ကဲ့သို႔ ဂီတေလာကရိွ ထိပ္တန္းဆုမ်ားကို ဆြတ္ခူးႏိုင္ခဲ့သည္။ ဇာတ္လမ္းတြင္ အဓိကဇာတ္ေဆာင္ႏွစ္ဦး ပါရိွ၏။ တစ္ဦးသည္ ေဒဝါလီခံခါနီး ဖိနပ္ထုတ္လုပ္သူျဖစ္ၿပီး အျခားတစ္ဦးသည္ေတာ့ ဆြဲေဆာင္မႈအလြန္ရိွကာ စြဲမက္ဖြယ္ေကာင္းေသာ ႏိုက္ကလပ္ဘုရင္မျဖစ္သည္။ ႏိုက္ကလပ္ဘုရင္မေနရာ၌ ကျပေဖ်ာ္ေျဖေသာပုဂၢိုလ္သည္ ရုပ္ထြက္ႏွင့္ စိတ္ေနစိတ္ထားေကာင္းမြန္ေသာ ဂီတဌာန၏ေမာ္နီတာသာျဖစ္သည္။ ထိုသူသည္ ၁၇၈စင္တီမီတာ အျမင့္ရိွၿပီး သူ႔ေျခေထာက္မ်ားသည္ေတာ့ ၁၈၅ စင္တီမီတာေတာင္ ရိွသည္ဟူ၍ပင္။
ထန္ယီမင္: "... ??? ခဏေလး၊ ဒီနံပါတ္ေတြက တစ္ခုခုလြဲေနတာမ်ားလား?? "
ထို႔ေၾကာင့္ ေကာင္မေလးေတြႏွင့္ မသက္သာဘဲ စကားေျပာရေတာ့သည္။ " တဆိတ္ေလာက္. . . ဒါေပမယ့္ သူ႔ကိုယ္သူထက္ သူ႔ေျခေထာက္က ပိုရွည္ေနတာက ဘယ္လိုလုပ္မလဲ??"
" ဒါက သူ႔ရဲ့အက်ဉ္းခ်ဳပ္ေလ! သူ႔ရဲ့အႏွစ္ခ်ဳပ္ေပါ့! " ေကာင္မေလးမ်က္ႏွာက အနည္းငယ္နီသြား၏။ " ရုပ္ရည္ေခ်ာေမာတဲ့သူေတြက သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ထက္ သူတို႔ေျခေထာက္ေတြက ပိုရွည္ေနတာ ဘာျဖစ္ေနလို႔လဲ "
ထန္ယီမင္ စေနာက္ခံခဲ့ရသည္ပင္။ ထိုမိန္းကေလးမ်ားသည္ အလြန္ရယ္ရႊင္ဖြယ္ ဟာသဥာဏ္ေကာင္းသည္ဟုသာ စဥ္းစားလိုက္ၿပီး ရွင္းျပမႈအတြက္ သူတို႔ကိုေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းသာ ေျပာၾကားလိုက္သည္။ ထန္ယီမင္သည္ စင္ျမင့္ထက္၌ ထိုေတာက္ပေသာေျခတံရွည္တစ္စံုႏွင့္ ဒ႑ာရီလာေမာ္နီတာကို ေတြ့ရန္သာ ေမ်ွာ္လင့္ေနမိသည္။
ခုႏွစ္နာရီအတိတြင္ ပိတ္ကားဖြင့္လာခဲ့သည္။
ထန္ယီမင္သည္ သူ႔အေတြးစမ်ားအားလံုးကို လ်င္ျမန္စြာစြန႔္ပစ္လိုက္ၿပီး စင္ျမင့္ထက္တြင္သာ အာရံုစိုက္ႏိုင္ရန္ ႀကိဳးစားလိုက္သည္။
ပထမဆံုးဇာတ္ကြက္သည္ အလြန္ရိုးရွင္း၏။
ဇာတ္လိုက္သည္ ဖိနပ္စက္ရံု၏ အေမြခံျဖစ္သည္။ သူသည္ ေက်းလက္ေဒသ၌ ပိတ္မိမေနခ်င္ဘဲ ဘဝသစ္စဖို႔ ၿမိဳ႔ႀကီးတစ္ၿမိဳ႔ကို သြားခဲ့ၿပီး တစ္ေန့ သူ႔အေဖေသဆံုးသြားသည္ကို အသိေပးသည့္ သူ႔မိသားစုဝင္တစ္ေယာက္ဆီမွ ဖုန္းေခၚဆိုမႈကို လက္ခံခဲ့ရၿပီး ႀကီးမားေသာအေႂကြးမ်ားအျပင္ ေရာင္း၍မကုန္ေသးေသာ ထုတ္ကုန္အမ်ားႀကီးလည္း စက္ရံုတြင္က်န္ေနခဲ့သည္ဟု ဆိုသည္။
ဇာတ္လိုက္သည္ ထိုစက္ရံုငယ္ကို မည္သို႔ျပန္လည္အသက္သြင္းရမည္ကို မသိေသာ္လည္း ေဒဝါလီခံျခင္းအတြက္ အလြန္၀မ္းနည္းေနခ်ိန္တြင္၊ ညလယ္သန္းေခါင္ယံ၌ ပံုမွန္ဆန္စြာပင္ သူရဲေကာင္းလုပ္ကာ အလွေလးကို ကယ္တင္ေပးရသည့္အခ်ိန္ ေရာက္လာခဲ့သည္။
ႏိုက္ကလပ္ဘုရင္မသည္ ဆက္ဆီက်ၿပီး အရပ္ရွည္သည္။ သူမဒူးေခါင္းေပၚတြင္ လည္ရွည္ဖိနပ္တစ္ရံႏွင့္ အက်ႌတစ္ထည္ကို ပတ္ထားသည္။ သူမ၏ လွပစြာျပင္ဆင္ထားေသာ မိတ္ကပ္သည္ အမွတ္ရစရာတစ္ခုပင္။
“ ေတြ့ရတာ ၀မ္းသာပါတယ္” ႏိုက္ကလပ္ဘုရင္မသည္ သူမမ်က္ခံုးကိုအနည္းငယ္ပင့္ကာ ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားကို ညင္သာစြာဖြင့္လိုက္သည္။ " ကြၽန္မက လိုလာပါ "
ဘုရင္မေပၚလာၿပီးသည့္အခ်ိန္မွစ၍ ပရိတ္သတ္မ်ားထဲတြင္ ဆူညံေသာေအာ္ဟစ္သံမ်ား ထြက္ေပၚလာေတာ့သည္။
၄အတြက္ အေၾကာင္းျပခ်က္ရိွ၏။ “ လည္ရွည္ဘြတ္ဖိနပ္ႏွင့္ ဘုရင္မ” လိုလာေနရာကို အမ်ိဳးသားတစ္ဦးက အမွန္တကယ္ကို ကျပေဖ်ာ္ေျဖေနသည္ပင္။ ေကာင္ေလး၏ မ်က္ႏွာသြင္ျပင္သည္ အလြန္လက္ရာေျမာက္ၿပီး လွပေသာ္လည္း ပထမတစ္ခ်က္မွာတင္ သူ႔ေမးေစ့ကိုေျမႇာက္လိုက္ကာ သူ၏လိင္အစစ္အမွန္ကို ျပသထားသည္။
လိင္တူဆက္ဆံသူ၊ သမင္မ၊ ရုပ္ဖ်က္ထားတဲ့ မိဖုရား…စသည္ျဖင့္ ျပဇာတ္တိုင္း၏ စက္ဆုပ္ရြံရွာဖြယ္ေကာင္းသၫ့္ ခြဲျခားဆက္ဆံမႈမ်ားသည္ ေနရာေပါင္းစံုမွ ထြက္ေပၚလာ၏။
လ်င္ျမန္ေသာ ေနာက္ခံေတးဂီတသည္ ပရိတ္သတ္၏ အာရံုစိုက္မႈကိုမရသျဖင့္ စင္ျမင့္ေပၚရိွ ဆယ့္ရွစ္မီးလံုးမ်ားသည္ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ ေတာက္ပလာခဲ့သည္။
မီးေရာင္မ်ားအလယ္တြင္ ထိုအမ်ိဳးသားေလးက သူ႔အက်ႌကို ရုတ္တရက္ပစ္ထုတ္လိုက္ၿပီး သူ႔ကိုတင္းက်ပ္စြာရစ္ပတ္ထားေသာ စကတ္ကို ထုတ္ေဖာ္ျပသလိုက္သည္ !!!!
စကတ္တိုတိုသည္ က်ဉ္းၾကပ္လွကာ အလြန္တင္းေနၿပီး သူ႔ေျခေထာက္ေအာက္မွ လည္ရွည္ဘြတ္ဖိနပ္မ်ားသည္ တစ္ဆယ္စင္တီမီတာထက္ ပိုရွည္သည္မွာ ပံုမွန္လူ လမ္းေလ်ွာက္ရန္မတတ္ႏိုင္ေသာ အမ်ိဳးအစားျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္ စင္ျမင့္ေပၚရိွလူငယ္ေလးသည္ စြဲမက္ဖြယ္ေကာင္းေအာင္ ကျပေဖ်ာ္ေျဖေနခဲ့ၿပီး သူ၏ရွည္လ်ားေသာေျခေထာက္မ်ားသည္ အလြန္ေပ်ာ့ေျပာင္းကာ နတ္မိမယ္မ်ားႏွင့္အတူ ကခုန္ေနသကဲ့သို႔ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ခုန္လိုက္ၿပီး တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္တြင္ေတာ့ ထက္ျမက္ၿပီးစြဲမက္ဖြယ္ေကာင္းေသာ ေၾကာင္ေလး၊ ခုန္ေပါက္ေနေသာ သမင္ပ်ိဳ သို႔မဟုတ္ ဂုဏ္ယူစရာ ေငြေရာင္ငန္းကဲ့သို႔ပင္ ...
ျပပြဲတစ္ေလ်ွာက္လံုးရိွ ကခုန္မႈပံုစံအားလံုးနီးပါးသည္ သူ႔ကိုအာရံုစိုက္ေစခဲ့သည္။ မဟုတ္ေသးဘူး။
ဤမ်ျွပင္းထန္ေသာ လႈပ္ရွားမႈေၾကာင့္ ေကာင္းကင္တမန္ႏွစ္ပါးကို တီးခတ္ေနေသာ စင္ျမင့္ေပၚရိွအကသမားမ်ားသည္ အသက္ရႉက်ပ္ေနၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း ဆြဲေဆာင္မႈအျပည့္ႏွင့္ဘုရင္မ၏ အသက္ရႉသံသည္ေတာ့ အလြန္တည္ၿငိမ္ေနကာ ျမင့္မားေသာအသံႏႈန္းသည္ အဆက္မျပတ္ထြက္ေနသည္။
တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ ပရိသတ္မ်ားအတြင္းမွ တီးတိုးေျပာေနသံမ်ား ပိုမိုတိတ္ဆိတ္လာၿပီး ေနာက္ဆံုး အကုန္အစင္တိတ္ဆိတ္သြားကာ လူတိုင္းသည္ ေကာင္ေလး၏ သီခ်င္းဆိုျခင္းႏွင့္ ကခုန္ျခင္းတို႔အတြက္သာ နစ္ေျမာကုန္ၾကသည္။
သူသည္ လိုလာ၊ သူသည္ ဆြဲေဆာင္မႈအျပည့္ႏွင့္ ဘုရင္မတစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး သူ႔အလွအပနဲ႔ ယံုၾကည္မႈကိုျပသရန္ သူ႔ခႏၶာကိုယ္ေပၚရိွ အသားအေရတိုင္းကို အသံုးျပဳခဲ့သည္။
ဇာတ္စင္ေအာက္ရိွ ထန္ယီမင္သည္ေတာ့ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ေနကာ ထိုအံ့ၾသဖြယ္ေကာင္းလွေသာ ပံုရိပ္ေလးကို ဂရုတစိုက္ၾကၫ့္ေနကာ စင္ျမင့္ထက္သို႔ ထပ္မံအနီးကပ္ၾကၫ့္လိုက္သည္။
ထိုအသံ. . . ထိုအသံသည္… သီခ်င္းဆိုေနသၫ့္ ထိုသူ၏အသံအေပၚ သူ႔စိတ္ခံစားခ်က္က. . .
ဘယ္လိုလုပ္ ဒီေလာက္ေတာင္ ရင္းႏွီးေနရတာလဲ??
ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္ အသံသရုပ္ေဆာင္တစ္ဦးအေနျဖင့္ ထန္ယီမင္၏နားသည္ သူ႔အားဘယ္ေတာ့မွ လိမ္ညာလိမ့္မည္မဟုတ္ေပ။ ေသခ်ာေပါက္ပင္ ဒီအသံကို မတိုင္ခင္က သူၾကားဖူးခဲ့သည္ပင္။
[ အိုင့္ note: Kinky Boots သည္ Cyndi Lauper ၏ ဂီတႏွင့္သီခ်င္းစာသားမ်ားပါဝင္ၿပီး Harvey Fierstein ၏ စာအုပ္ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္ၿဗိတိသ်ွရုပ္ရွင္ Kinky Boots ကို အေျခခံၿပီး Geoff Deane ႏွင့္ Tim Firth တို႔ေရးသားထား၏။ ဇာတ္ဝင္ခန္းအမ်ားစုသည္ ျဖစ္ရပ္မွန္မ်ားပါဝင္ၿပီး Charlie Price ၏ ဇာတ္ေၾကာင္းကိုေျပာျပထားသည္။ Youtube မွာလည္း Kinky Boots ဆိုၿပီးရွာၾကည့္ရင္ အဲ့ဒါနဲ႔ပတ္သတ္တဲ့ Musical ေတြ အမ်ားႀကီးက်လာပါတယ္ေနာ္၊ စိတ္ဝင္စားရင္ သြားနားေထာင္လို႔ရပါတယ္ ]