Tristan
"Are you mad with me?" Basag ni Bianca sa katahimikan sa loob ng aking kotse. I take a deep breath and make no response with her question. "Are you in love with your stupid maid?" Dagdag pa nito dahilan para tingnan ko ito ng masama.
"Don't call her that way" Madiin na wika ko pa dito. Natawa naman ito ng mahina dahil sa sinabi ko.
"But you treat her that way too" sagot naman nito na ikinatahimik ko.
Am I too much with her? I sigh.
"I don't mean it" May pagsisisi sa boses na katwiran ko dito. Now I realized how bad my treatment towards Ica.
"So, may gusto ka nga sa kanya?" Natatawa na tanong ulit sa akin ni Bianca.
Hindi agad ako nakasagot sa tanong nito dahil kapag sinabi ko na wala ay parang niloko ko na rin ang sarili ko. I'm really trying my best to ignore her and keep saying that I will never like her but in end, I must say that I already fell with her. I just can't accept that fact.
"Silent mean yes" Walang gana na wika pa ni Bianca bago ito umayos sa pagkakaupo. Narinig ko pa ang mahina nitong pag-asik.
"Stop asking nonsense question" sabi ko nalang dito. "By the way, magpapakita lang ako sa mom mo then uuwi rin agad ako" Dagdag ko na ikinatingin nito sa akin na parang hindi pa ito makapaniwala sa sinabi ko. Hindi ko naman ito pinagkaabalahang tingnan.
"Really? Gano'n ka ba kasabik na makita ang maid mong 'yun?" May disgusto sa boses na tanong nito sa akin.
Binalewala ko nalang ito at itinuon ang aking atensiyon sa pagmamaneho. Narinig ko na tumawa ito ng mahina. "Can you respect me, Tristan? Pwede bang ako ang isipin mo dahil ako ngayon ang kasama mo?" She asked as if she is my demanding girlfriend.
Hindi ko ito pinansin kaya naman narinig ko ang pagbuntong-hininga nito. "I'm your girlfriend, Tristan" Paalala nito bigla sa akin. Walang ekpresiyon ang mukha na tiningnan ko ito sandali. Ngumiti ako dito ng mapait.
"Ex-girlfriend, Bianca. And now, my fake girlfriend" Paalala ko naman dito. Ito naman ngayon ang natigilan at nawalan ng imik pero agad ding natawa ng malakas no'ng makabawi.
"Hahaha! Yes I'm fake, but the most essential for you. You need me, Tristan" Madiin na paalala nito sa akin.
Iniiwas ko na ulit ang tingin ko dito at hindi na ito pinansin. I used to love and trust her but she waste it all. We are really over a long time ago but because of her mother, we turn into fake relationship.
Sa simula pa lang, gustong-gusto na ako ni Tita Blanca para sa anak nitong si Bianca. And I still remember how excited she is for me to be her son. I feel excited too so we plan everything but suddenly, Bianca and I broke up because she find another man.
Kinabukasan pagkatapos namin maghiwalay, she called me and beg me to help her. Pinakiusapan ako nito na magpanggap na boyfriend pa rin nito para hindi malungkot ang mom nito na noon ay nalaman nito na may sakit na cancer.
She offered a contract to our fake relationship kung saan nakalagay ang mga rules na dapat naming sundin. At isa na sa rules do'n ay ang maging boyfriend nito hanggat nabubuhay pa ang mom nito at ang huwag makipagrelasyon sa iba. I accept her offer not just because I still love her that time, but I need to, because my company needs her.
Nangako ito na hindi nito sasabihin kay mom na malapit na mabankrupt ang company namin at tutulungan ako nito sa pamamagitan ng pag-iinvest nito ng malaking halaga sa kompanya. And that's how I made a biggest wrong decision in my life. I'm the one who is really stupid! I suddenly feel the frustration.
Napatingin ako sa gawi ni Bianca no'ng marinig ko na tumunog ang cellphone nito. Napakunot-noo ako ng makita ko sa screen ang salitang "love".
Tumingin ako kay Bianca pero agad nitong iniiwas ang tingin sa akin at mabilis na pinatay ang cellphone nito at tumingin sa labas ng bintana. Napabuntong-hininga ako.
Sa buong relasyon namin, hindi ko nagawang lokohin ito at makipagrelasyon sa iba. At ngayon na nasa fake relationship kami ay pilit kong sinusunod ang rules sa contract namin kahit hindi na 'yun gusto ng kalooban ko. Ang totoo ay nakokonsensiya pa nga ako na magkagusto sa iba dahil sa contract namin pero mukang hindi ito. She is manipulating me and I'm not enjoying it anymore!
Pinatigil ko bigla ang aking sasakyan sa gitna ng kalsada dahilan para mapatingin sa akin si Bianca dahil sa gulat. "What the hell are you doing, Tristan? Gusto mo bang mamatay tayong pareho? What the hell are you thinking-------"
"Get out" Mahina pero madiin na utos ko dito. Lalo namang naguluhan si Bianca. Huminga ako ng malalim bago bumaba ng aking sasakyan para pagbuksan ito ng pinto. "Now out" Ulit ko dito. Nalilitong tumingin ito sa akin.
"WHAT?"
"I said, get out of my car. I'm going home!" Nawawalan na ng pasensiya na utos ko dito. Natawa naman ng nakakaloko si Bianca.
"A-are you kidding me? Are you that excited to see her?"
"Yes" Agad kong sagot dito. Nawala naman ang pagkakangiti nito at sinamaan ako ng tingin.
"I'm not into joke Tristan! Mom is waiting for you and me. Stop joking and come home with me. And can't you see? You are causing traffic. Let's-----"
"I'm not coming. And you are the one who is causing traffic. Get out" Malumanay na utos ko dito. Hindi pa rin ito kumilos kaya hinigit ko na ang braso nito para makalabas ng kotse ko.
Nang tuluyan na itong makalabas ng aking kotse ay mabilis akong sumakay doon at isinara ang pinto.
"W-what the heck Tristan!! Tell me you are joking! Are you really going to leave me here? What the heck! Mom waiting for you! P-paano ako?" Sunod-sunod na tanong ni Bianca sa labas ng kotse. Napabuntong-hininga ako.
"Call your boyfriend" sagot ko naman dito na saglit na ibinaba ang wind shield para marinig ako nito. Sinimulan ko nang buksan ang makina ng sasakyan.
"Are you serious? What-----" Pinaadar ko na ang aking sasakyan. "Wahhhh! Pagsisisihan mo ito Tristan Guttierez!" Sigaw pa nito.
Nakita ko ang ginawa nitong pagsipa sa basurahan na nasa gilid ng daan dahil sa sobrang galit nito. Napabuntong-hininga ako. I feel some guilt.
Muli akong nagpakawala ng isang malalim na hininga bago kinuha ang aking cellphone para sana magdial ng number para sa taxi na pwedeng sumundo kay Bianca.
Napatingin akong muli sa rearview mirror at mula roon ay nakita ko ang isang sasakyan na tumigil sa harapan ni Bianca. Mula sa sasakyan ay nakita kong bumaba ang isang lalaki na sa palagay ko ay ang kaninang tumatawag kay Bianca at ang boyfriend nito. Napangiti ako ng mapait. Stupid!
––
Jessica
Malalim na ang gabi pero hanggang ngayon ay hindi pa rin nakakauwi ng bahay si sir Tristan. Hindi ko maiwasan na mag-alala dahil kanina pa ito wala simula no'ng puntahan ito ni ma'am Bianca. Napabuntong-hininga ako.
"13" Narinig kong wika ng isang boses mula sa aking likuran.
Napakunot-noo ako ng malingunan ko si Sebastian na nakangiti habang papalapit sa akin at may dalang isang baso ng gatas.
"13?" Kunot-noong tanong ko dito. Natawa ito ng mahina bago iniabot sa akin ang dala nitong gatas. "Salamat"
"13 beses kana nagpapakawala ng malalim na hininga" Sagot nito habang nakangiti. Natigilan naman ako at napapahiyang ngumiti nalang din dito. "Magpahinga kana, alam ko naman na naistress ang isip mo sa pag-aaral natin e" Dagdag pa nito.
Natawa naman ako ng mahina. Ang totoo ay katatapos lang ng pagtuturo sa akin ni Sebastian. Tinuruan ako nito magbasa, magsulat at intindihin ang ilang mga english words. Nahihiya nga ako dito dahil muka akong bata na tinuturuan nito at pakiramdam ko ay nahirapan ito sa akin. Bahagya akong nagulat no'ng guluhin nito ang buhok ko.
"You are a fast learner, JM. By the way, you did a good job! Bukas ulit" wika nito habang nakangiti.
"Maraming salamat, Sebastian" Pasasalamat ko naman dito.
"Welcome. Sige na, magpahinga na tayo" wika pa nito.
Tatalikod na sana ito no'ng mapatingin kaming bigla sa may pintuan nang makarinig kami mula roon ng kalabog. Kinabahan ako bigla.
"A-ano 'yun?"
"Calm down, JM. Let me check" Nagsimulang maglakad palapit sa may pintuan si Sebastian. Kumuha naman ako ng walis tambo na nagkataong nasa may sala. Dahan-dahan akong sumunod kay Sebastian.
Nang buksan ni Sebastian ang pintuan ay nakahanda na akong pumalo sa kung sinumang masamang tao na nagtatangkang pumasok. Bumilis ang tibok ng puso ko no'ng muntik ko nang mabantukan si sir Tristan na siya palang nasa may pintuan. Napansin ko na hindi maayos ang business attire nito at mukang lasing ito. Agad kong ibinaba ang hawak kong walis tambo. Nakahinga na rin ako ng maluwag.
"Where have you been, bro? At bakit naglasing ka?" Bungad naman ni Sebastian kay sir Tristan.
Tiningnan ito ni sir pero mukang hindi nito naintindihan ang itinanong dito. Bumaling sa gawi ko si sir. Bumilis ang tibok ng puso ko no'ng matagal itong tumitig sa akin. Tumigil ka Jessica!
Lalo pang bumilis ang tibok ng puso ko no'ng ngumiti sa akin si sir. Narinig ko naman ang pagbuntong-hininga ni Sebastian.
"Let's go, bro. Ihahatid na kita sa kwarto mo" wika pa nito kay sir na sinimulan na itong alalayang pumasok ng bahay. Hinawi ni sir ang pagkakahawak ni Sebastian dito.
"W-wife!" Usal ni sir habang papalapit sa akin. Natigilan ako sa sinabi nito. Nagulat pa ako no'ng bigla nalang ako nitong niyakap. "W-wife I-I'm home. H-how's our b-babies?" Tanong pa ni sir sa akin habang isinisiksik ang mukha sa aking leeg. Pakiramdam ko ay hindi na ako makahinga dahil sa sobrang bilis ng tibok ng puso ko. Lahat ng sinasabi nito ay naiintindihan ko at dahil doon ay hindi ko alam kung ano ba ang dapat na maging reaksiyon ko. Natulala lang ako.
"What the? She's not even your girlfriend, bro. Stop hugging her" Suway ni Sebastian kay sir na sinimulan na nitong ihiwalay sa akin ang pinsan.
Lalo naman humigpit ang pagkakayakap sa akin ni sir Tristan kaya nabigo si Sebastian na paghiwalayin kami. Sumenyas nalang ako kay Sebastian na hayaan nalang muna nito ang pinsan nito. Nakita ko pa ang pagkairita sa mukha ni Sebastian pero hindi na ito nagreklamo.
Naramdaman ko ang pagdantay ng labi ni sir sa balikat ko na nagbigay ng kakaibang pakiramdam sa akin. Napakunot-noo ako no'ng mapagtanto ko na nagpipigil ito sa paghikbi. Umiiyak ba si sir? "I-I'm sorry, w-wife" Bulong nito sa akin na tuluyan na ngang humikbi sa balikat ko.
Hindi ko alam kung bakit parang naramdam ko ang bigat sa dibdib na dala-dala nito. Sinimulan ko na rin itong yakapin pabalik. Nakaramdam ako bigla ng awa para dito. "I-I'm sorry for b-being stupid h-husband" Dagdag pa nito na niyakap pa ako ng mahigpit.
Ngayon ko napagtanto na sa kabila ng ipinapakita nitong tapang ay meron din itong itinatagong kahinaan. At masaya ako na ako ang nakasaksi no'n.
🌻 Thank youuuu for reading! Hope you like it 😊 Feedbacks are always highly appreciated! ❤❤❤ keep safe everyone!