[Unicode]
4. ကျန်း စိတ်ဆိုးနေတယ် ဧကရီ!!
ထိုနေ့လည်း သေချာပေါက် ဧကရာဇ် လေးဟာ သူ့ ဧကရီ ဆီမှာပဲ အိပ်ရမယ် လို့တွေး ခဲ့ပေမယ့် သူ့မယ်တော်ဆီ မှာ တာဝန်ထမ်းဆောင် ခဲ့တဲ့ ကုန်းကုန်း က ကိုယ်ပိုင် အိပ်ဆောင် ကို ပြန် ရမှာ လို့ ပြောခဲ့တယ်လေ။
ဘယ်နှယ့်.... ကျန်း ကို များ ၃ နှစ် ကလေး အောက်မေ့နေ သလား မသိ။ ကျန်း က ညတိုင်း ကျန်း ရဲ့ ဇနီး ဧကရီ ဆီ မှာပဲ အိပ်ဆောင် ဝင်မှာပေါ့။ ကျန်း မှာ မှ တစ်ခြား ဧကရာဇ် တွေ လို ဘာအဆင့် ညာအဆင့် အလှလေး ၃ထောင်မှ မရှိပဲ။ ပြီး တော့ ဧကရာဇ် ရဲ့ ကိုယ်ပိုင် နန်းဆောင်က အိမ်ရှေ့စံ အိပ်ဆောင် ထက်ကြီး တဲ့ အပြင် ဒီနန်းဆောင် ရှေ့ မှာ မိဖုရား ၃ ပါးလောက် သတ်သေ ဘူးတယ်တဲ့။ ကျန်း က မိုးမြေ တစ်ခွင် အောက် ဘာမှ မကြောက်ပေမယ့် မထိတွေ့ နိုင်တဲ့ အဲ့လို အရာတွေ တော့ အဟမ်း.....လန့်တယ် ပေါ့နော်။
နောက်ပြီး ဒီ ကုန်းကုန်း က ဧကရီ အကြောင်း ပြော နေတာ ကို မျက်နှာ ကြီး က ဘောက်မယ့်ကြောင့် ခွေးအကြီး သံပုရာ သီး ကိုက်ထား သလို ဖြစ်တာတုံး။ ဧကရီ ဆိုတာ နိုင်ငံ ရဲ့ မိခင်ပဲ ကျန်း တစ်ယောက် ကသာ ဧကရီ ကို စိတ်ဆိုး ခွင့် မကြိုက်ခွင့် ရမှာ..... ။ ပြီးတော့ ကျန်းရဲ့ ကိုယ်ပိုင် ကုန်းကုန်း က အခု ဘယ်ရောက် နေလဲ မသိဘူး။ အဲ့ ကုန်းကုန်း ကမှ အရိုအသေရှိ သေးတာ။
" မိန်းမစိုးကြီး...ကျန်း အမှတ်မမှား ရင် မင်းက မယ်တော့်ရဲ့ ကိုယ်ပိုင် အစေခံ မဟုတ်လား ။ ဘောက်မယ့်ကြောင့် ကျန်း ရဲ့ အစေခံ က အခစား မဝင်ပဲ မင်း က ကျန်း ဆီ လာရောက်နေ တာတုံး။ မယ်တော် ကများ ကျန်းရဲ့ အရေး ကိစ္စတွေ ကို စွတ်ဖက် ချင်နေတာလား ။ မင်းတို့တွေ က ကျန်း ကို တောင် ထိန်းချုပ်ချင်နေတယ် ပေါ့လေ''
ဧကရာဇ် လေးဟာ သူ့အမတော် ရှေ့မှာသာ နူးညံ့သိမ်မွေ့ ရှက်ကြောက်တက်တဲ့ ကြောင်လေး ဖြစ်သွား တက်တာ။ တစ်ခြား သူတွေ ရှေ့မှာတော့ အစွယ်ရှည်နဲ့ ကျားပေါက်လေး လိုပဲ။ လုံးဝ ကို ဟိတ် ဟန် အပြည့်နေလေ့ ရှိတယ်။ သူက ပြောလိုက်တဲ့ အခါ ထို ကုန်းကုန်း က မဲ့လိုက်ပြီး အရိုအသေ တစ်စက် မရှိပဲ ပြန်ပြောတယ်။
" အရှင့် ကို ဒီအစေခံ က ထိန်းချုပ်ချင် နေတာ မဟုတ်ရ ပါဘူး။ မယ်တော်ကြီး က အရှင့်အပါးမှာ အမှုတော် ထမ်း ဖို့လွှတ် လိုက်တာပါ။ ဒီအစေခံ က အနောက်နန်းဆောင် နဲ့ ပတ်သက်ပြီး ဧကရာဇ် ကို လမ်းပြ ပေး မှာမို့....''
ထို မိန်းမစိုး စကား မပြီး သေးခင် လီကျယ် ရီ အော်ရယ် ပစ်လိုက်တယ်။
" ကျန်းကို မင်းလို အစေခံ တစ်ယောက်က အာ မဟုတ်သေးဘူး သင်ကြား ရေး နန်းဆောင်က မော့မော့ တွေ မဟုတ်တဲ့ မိန်းမတွေ ကိုတောင် ထိခွင့်မရ နိုင်တဲ့ ကုန်းကုန်း က အနောက် ဆောင်နဲ့ ပတ်သက်ပြီး သင်ကြား ပေးမယ် ဟုတ်စ...ပြီးတော့ ဘယ်က မယ်တော်ကြီးလဲ ကျန်း မသိလိုက်ရပါလား...''
မျက်နှာလေး နဲ့မှ မလိုက် ကြောက်ဖို့ကောင်းနေတဲ့ လေသံကြောင့် ထိုကုန်းကုန်း နည်းနည်းတော့ တွန့်သွားတယ်။ ဒါပေမယ့် သူ့ရဲ့ တာဝန် က ဧကရီ နဲ့ ဧကရာဇ် ကြားမှာ ဆက်ဆံရေး အဖုအထစ် ဖြစ်အောင် လုပ်ရမှာ က တစ်ကြောင်း သူ့အနောက်မှာ မယ်တော်ကြီး နဲ့ အမတ်မင်းတွေ ရှိနေတာကြောင့် သိပ်တော့ လန့်ဟန် မပြ ပဲ ဘာမှ သိပ်ဂရု မထား တဲ့ မျက်နှာ နဲ့ပြောလေတယ်။
" အရင် ဧကရီ က အခု မယ်တော်ကြီး ဖြစ်လာ တာလေ...ဘုရားရေ ဧကရာဇ် က တကယ်ပဲ ဧကရီ ရဲ့ လွှမ်း မိုး မှု ခံ နေရတာပဲ။ အိုင်း.....အရင်ဧကရာဇ်နဲ့ များ...အကွာကြီးနော်...အရင်အရှင် ဆိုရင် မောင်းမတွေ ကို ပြည်တွင်းရေးမှာ ဝင်မပါအောင် လုပ်ထား နိုင်တယ်...ကျွတ်..ကျွတ်...''
ခေါင်းယမ်းကာ သူမှန်တယ် ထင်ရာ ပြောနေတဲ့ ထို အစေခံ ကိုကြည့် ပြီး လီကျယ်ရဲ့ မျက်လုံးတွေ က ကစား စရာ တစ်ခု တွေ့သလို တောက်ပသွားတယ်။
ခမည်းတော် က ငယ်စဥ် ကတည်း က ဘယ်မိဖုရား ဘယ်ဧကရီ လက်အောက် ကိုမှ မွေးမြူ ဖို့ပေး ခဲ့တာ မဟုတ်ပဲ သူကိုယ်တိုင် နဲ့ အမတော် တို့ က ပျိုးထောက် ခဲ့တာမို့ အခြေအနေ တွေ အကုန်လုံး ကို သူနားလည်တယ်။
အမှန်တော့ လီကျယ်ဟာ ဧကရာဇ် ကိုယ်တိုင် မွေး ထား တဲ့ သား ဖြစ်တယ်။ ဟုတ်ပါတယ် သင်တို့ အဖက်မှားတာ မဟုတ်ပါဘူး။ လီကျယ်ရဲ့ ခမည်းတော်ဟာ သူငယ်ဘဝ တုံးက သူ့ကို ထိန်းသိမ်း ရတဲ့ သူ့မွေးမေရင်း မဟုတ်တဲ့ မိဖုရား ကြောင့် ခန္ဓာမှာ ယင်ယန်ပြောင်းစေတဲ့ အဆိပ် ကို စားမိခဲ့လေတယ်။ ရှင်းပါတယ် အဲ့ မိဖုရား က သူ့ကို သူမ သားအရင်း အတွက်ခြေ နင်း တုံး အဖြစ် ခုခဲ့တာပဲ ဖြစ်တယ်။ လီမုဟန် တစ်ယောက် အသက် ၁၈ ပြည့်တဲ့ အခါ ရာသီသွေး ဆင်း တာတွေ ဖြစ်လာတာ မို့ အခြေအနေ တွေ ကို ရိပ်မိလာတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ လီမုဟန် က ထိုမိဖုရား သား ရဲ့ အခွင့်အာဏာ ကို ယူပြီး တစ်ဖြေးဖြေးနဲ့ တစ်ခြား မင်းသား တွေ ထက် ပိုသာ ခဲ့တယ်။ရက်စက်လှတဲ့ နင်းခြေ မှု အမျိုးမျိုး တွေ ကို မျက်နှာ တစ်ချက်မပျက်ပဲ လုပ်ဆောင် ခဲ့တယ်။ နောက်တော့ သူက ဧကရာဇ် ဖြစ်လာခဲ့တယ်။
သူက ယင်ယန် ပြောင်းလဲ နေတာမို့ မိန်းမတွေ ကို ထိချင်စိတ် လုံးဝ မရှိခဲ့ ပေမယ့် အမတ်တွေ ရဲ့ ပြဿနာ ရှာမှု မရှိအောင် အနောက်ဆောင် ကို မိန်းမတွေ နဲ့ အပြည့်ဖြည့် ခဲ့လေတယ်။ ဒါပေမယ့် သူက အဲ့ မိန်းမတွေ ကို လုံးဝ မထိခဲ့ဘူး။ ဒါပေမယ့် ထို မြေခွေးမတွေ ဆီ သွားရင် စိတ်ခြောက်ခြား စေတဲ့ ရနံ့ ကို သုံးပြီး သူတို့ ဖြစ်ခဲ့ သလို ဟန်ဆောင် ခဲ့လေတယ်။
နောက်တော့ သူ့လက်အောက်ခံ ဧကရာဇ် တစ်ပါး က သူ့ဆီ ကို ယောကျာ်းလေး တစ်ယောက် ဆက်သလာတယ်။ ထိုကောင်လေး က လီမုဟန်ထက် ၅ နှစ်ငယ်ပြီး အခုမှ ၁၆ ပြည့်ကာစလေး ဖြစ်တယ်။ အမှန်တော့ ဆက်သ လိုက်တဲ့ သူက ထို အလှလေး ဟာ ယောကျာ်းလေး မှန်း မသိပါဘူး။ ဒါကြောင့် ကိုယ်လုပ်တော် အဖြစ် ဝင်လာပြီး မဂ်လာ ဦး ညမှာ သူက ယောကျ်ားလေး ဖြစ်နေတာ ကို သိလိုက်ရပြီး လီမုဟန် တစ်ယောက် အစား ခံ လိုက်ရပါတော့တယ်။
( ကိုယ်ယူ တဲ့ သူက အထီးမှန်း အမမှန်း ကွဲ ပါစေ)
သိပ်မကြာခင် လီမုဟန် ကကိုယ်ဝန် ရှိလာပြီး ဗိုက်လေး ထွက်လာတာ မို့ ၆လ သားလေး မှာပဲ နယ်စပ်တွေ ဘက်ကို ခရီး အကြောင်း ပြပြီး သွား ခဲ့ပြီးမှ လီကျယ် ကို မွေး ခဲ့တာပဲ ဖြစ်တယ်။ အခု လီမုဟန် ဆုံးပါး သွားတဲ့ အခါ ချူချာတဲ့ သူ့အဖေ က လုံးဝ မခံစား နိုင်ပဲ သူ့ဇနီး ဧကရာဇ် နောက် ကိုသာ လိုက်ပါ သွားခဲ့တော့တယ်။ ဟုတ်ပါတယ် ။ ဒါတွေ အိုက်ဖေး က ယောကျာ်းလေး ဆိုတာကို အရင်ဧကရာဇ် ရယ်၊ လီကျယ်ရယ်၊ ရှန်းလုရယ် ပဲ သိတဲ့ အရာ ဖြစ်လေတယ် ။
" အစောင့်တွေ လာကြစမ်း ဒီအမျိုးယုတ် ကို ဆွဲထုတ်သွားပြီး ကိုယ်တော့် ငွေအပ်တွေ နဲ့ ဆူးကြာပွတ် ယူခဲ့ကြစမ်း...ကျန်း ကို လာစမ်းရဲတယ်ပေါ့လေ...လာကြစမ်း..... အရင် ဧကရီ နန်းဆောင်က နန်းကျ ဧကရီ ကို နဲ့ အပေါင်းအသင်းတွေ ပါ တစ်ပါတည်း ဖမ်းခဲ့...''
အစောင့် တစ်ဝက်က ပြေး သွားပြီးနောက် တစ်ခြားတစ်ဝက် ကို ထပ်အမိန့်ပေး လိုက်တယ်။
" အခုချက်ချင်း ကျန်း နန်းဆောင်မှာ တာဝန်ကျတဲ့ လူတွေ ကို အရှေ့ အကုန်ခေါ်လာခဲ့ကြစမ်း....ကျန်းက မခိုင်းပဲ ပျောက်သွား တဲ့ သူတွေ ကို ခေါ်ထုတ်ကြစမ်း....ကျန်းဘေးနား မှာ ကြွက်တွေ မထား နိုင်ဘူး။ ''
နောက် တစ်နာရီရဲ့ လေးပုံ တစ်ပုံလဲ ကြာတဲ့ အခါ အကုန်လုံး က ဧကရာဇ် ငယ်လေး ရှေ့ မှာ ဒူးထောက် နေခဲ့ရတယ်။ သူ့ရဲ့ သတင်းခိုးပို့တဲ့ အစေခံ တွေ ကို ရက်ရက် စက်စက် ရိုက်နေတာ ကို ဇိမ်ခံ ကြည့် လိုက်နေတယ်။ ပြီးတော့ ထို ဧကရီ အဟောင်း ကိုလဲ ဒူးသာ ဆက်ထောက်ခိုင်း ထားတယ်။
သိပ်မကြာခင်ပဲ သူ့ရဲ့ အမတော်က သတင်းကြား လို့ ရောက်လာခဲ့တယ်။ တစ်ခြား သူတွေ က အခု ဧကရီ ကို မြင်တော့ အရမ်းပျော် သွားကြတယ်။ ဧကရာဇ် ကို နိုင်တာ ရှန်းလုပဲ ရှိတာ ကိုး။ သေချာပေါက် ရှန်းလုက သူတို့ကို လွတ်ပေး မယ် ထင်တာပေါ့။
ဒါပေမယ့် ဘာလို့ ရှန်းလုက ဧကရာဇ် ကိုပွေ့ပြီး နန်းဆောင် ထဲ ခေါ်သွား ရတာတုံး။
အိပ်ဆောင် ထဲ ရောက်တော့ သူမ ပွေ့ထားတဲ့ ကောင်လေး က တစ်ခြား ဘက်လှည့်ကာ 'ကျန်းစိတ်ဆိုးနေတယ်' ဆိုတဲ့ ပုံနဲ့ လှည့်ထား တာကိုတွေ့ လိုက်ရတယ်။ ရှန်းလု က မျက်နှာ ကို ချက်ချင်း တည်ကာ မေး လိုက်တယ်။
" ကျယ်ကျယ်.... မင်း ဘာမှားမှန်း သိလား ''
" ကျန်း ဘာမှမှားဘူး..! !''
ရှန်းလုက ပါ သူ့ကို ဆူနေတာမို့ လီကျယ် စိတ်တွေထိန်းမရအောင် ဝမ်းနည်း လာတယ်။ သူ့မှာ အားကိုး စရာ ဆိုလို့ အမတော်ပဲ ရှိတာ အခုတော့ အမတော် ကပါ ကျန်း ကို ထိန်းချုပ်ချင်နေပြီ။ သူမ ပြောတော့ ကျန်းကိုပဲ အချစ်ဆုံးပါဆို အခုတော့....တွေးရင်းနဲ့ ငိုချ လိုက်တယ်။
"ဝူးဝူး....အမတော်က ပါ ကျန်း ကို အနိုင်ကျင့် တယ်....ဝူးဝူး....ကျန်း ဘာမှ မမှား ဘူး....ကျန်း အမတော် ကို စိတ်ဆိုး တယ်။ ကျန်း စိတ်ဆိုးနေတယ် လို့ ဧကရီ ရဲ့... ဝါးဝါး....''
ငိုနေသော ဧကရာဇ် ကြောင့် ရှန်းလု မှာလဲ ပြန်ဖြေရှင်း ရတော့တယ်။
" ပန်ကုန်း ပြောချင်တာ က ဒီလို မဟုတ် ဘူးလေ အရှင်သေးသေးလေးရဲ့။ အရှင် က အဖိုးတန်လေးလေ... ဘာကြောင့် သူတို့ကို တိုက်ရိုက် အပြစ်ပေး ဖို့ လိုသလဲ .....လုပ်ပေးမယ့် လက်တွေ အများ ကြီး ရှိတယ်...အခုကြည့် ဟိုအစေခံ ကို ဆူကြိမ်နဲ့ ရိုက်တယ် လို့ကြားတယ်။ လက်မှာ အရာတွေ ထင် ကုန်ပြီ မလား....''
သူ့ဧကရီ က သူ့ ကို ဆူနေတာမဟုတ်မှန်း သိတဲ့ အခါ သူ့ဧကရီ ပုခုံးမှီကာ လက်လေး ထုတ်ပြပြီး ဆက်ငိုတယ်။
ပြောချင်တာက သူနာနေတယ် ။ ဒါကြောင့် ဧကရီ က ဆက်ချော့ပါ။
ရှန်းလု က ဒီဧကရာဇ် လေး အကြောင်း နားလည်တာမို့ လက်လေးနဲ့ ခေါင်းလေး ပွတ်ပါ ချော့သိပ်လိုက်တယ်။ ပြီးမှ အပြင်ဘက်က မြွေ တစ်သိုက်ကို ရှင်းဖို့ သွားလေတယ်။
သူမ အကုန်သိပြီးသား ဖြစ်တယ်။ သူမမောင်လေး ရဲ့ ခေါင်းမှာ ပန်ထားတဲ့ ကျောက်စိမ်း ဆံထိုးက မှတ်တမ်းတင်ကျောက်နဲ့ လုပ်ထားတာမို့ သူမက ပြန်ကြည့်ကာ သိလိုက်တယ်။ ပန်ကျွင်း ရဲ့ လူကို သိပ်ထိပါး ချင်နေတာပေါ့လေ။ ပန်ကျွင်း က မင်းတို့ကို အကြောက်တရားက ဘာလဲ ဆိုတာ မြည်းစမ်း ခိုင်းမယ်။
.................................................................
ပန်ကုန်း = ဒီဧကရီ
ပန်ကျွင်း = ဒီဆရာသခင်
ကျန်း = ငါကိုယ်တော်
ချန်ချယ့် = ကျွန်တော်မျိုးမ(မိဖုရားငယ်တွေ အသုံး)
လူးထိုက် = ဒီအစေခံ (ကိုယ်လုပ်တော်တွေ အသုံး)
ပန်ဝမ် = ငါဝမ်ရယ်
ပန်ဖေး = ငါဝမ်ဖေးကြင်ယာတော်(တရားဝင်ဇနီး)
စီ့ဖေး = ဒုတိယ အဆင့် ကိုယ်လုပ်တော်(ဝမ်ရယ် အိမ်တော်အသုံး)
ကိုင်း......တင်ပေးဖို့ ပူဆာနေတဲ့ မေ့မေ့ လေးတွေ ရှိလို့
..............................................,.................
[Zawgyi]
4. က်န္း စိတ္ဆိုးေနတယ္ ဧကရီ!!
ထိုေန႕လည္း ေသခ်ာေပါက္ ဧကရာဇ္ ေလးဟာ သူ႕ ဧကရီ ဆီမွာပဲ အိပ္ရမယ္ လို႔ေတြး ခဲ့ေပမယ့္ သူ႕မယ္ေတာ္ဆီ မွာ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ ခဲ့တဲ့ ကုန္းကုန္း က ကိုယ္ပိုင္ အိပ္ေဆာင္ ကို ျပန္ ရမွာ လို႔ ေျပာခဲ့တယ္ေလ။
ဘယ္ႏွယ့္.... က်န္း ကို မ်ား ၃ ႏွစ္ ကေလး ေအာက္ေမ့ေန သလား မသိ။ က်န္း က ညတိုင္း က်န္း ရဲ႕ ဇနီး ဧကရီ ဆီ မွာပဲ အိပ္ေဆာင္ ဝင္မွာေပါ့။ က်န္း မွာ မွ တစ္ျခား ဧကရာဇ္ ေတြ လို ဘာအဆင့္ ညာအဆင့္ အလွေလး ၃ေထာင္မွ မရွိပဲ။ ၿပီး ေတာ့ ဧကရာဇ္ ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ နန္းေဆာင္က အိမ္ေရွ႕စံ အိပ္ေဆာင္ ထက္ႀကီး တဲ့ အျပင္ ဒီနန္းေဆာင္ ေရွ႕ မွာ မိဖုရား ၃ ပါးေလာက္ သတ္ေသ ဘူးတယ္တဲ့။ က်န္း က မိုးေျမ တစ္ခြင္ ေအာက္ ဘာမွ မေၾကာက္ေပမယ့္ မထိေတြ႕ နိုင္တဲ့ အဲ့လို အရာေတြ ေတာ့ အဟမ္း.....လန့္တယ္ ေပါ့ေနာ္။
ေနာက္ၿပီး ဒီ ကုန္းကုန္း က ဧကရီ အေၾကာင္း ေျပာ ေနတာ ကို မ်က္ႏွာ ႀကီး က ေဘာက္မယ့္ေၾကာင့္ ေခြးအႀကီး သံပုရာ သီး ကိုက္ထား သလို ျဖစ္တာတုံး။ ဧကရီ ဆိုတာ နိုင္ငံ ရဲ႕ မိခင္ပဲ က်န္း တစ္ေယာက္ ကသာ ဧကရီ ကို စိတ္ဆိုး ခြင့္ မႀကိဳက္ခြင့္ ရမွာ..... ။ ၿပီးေတာ့ က်န္းရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ ကုန္းကုန္း က အခု ဘယ္ေရာက္ ေနလဲ မသိဘူး။ အဲ့ ကုန္းကုန္း ကမွ အရိုအေသရွိ ေသးတာ။
" မိန္းမစိုးႀကီး...က်န္း အမွတ္မမွား ရင္ မင္းက မယ္ေတာ့္ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ အေစခံ မဟုတ္လား ။ ေဘာက္မယ့္ေၾကာင့္ က်န္း ရဲ႕ အေစခံ က အခစား မဝင္ပဲ မင္း က က်န္း ဆီ လာေရာက္ေန တာတုံး။ မယ္ေတာ္ ကမ်ား က်န္းရဲ႕ အေရး ကိစၥေတြ ကို စြတ္ဖက္ ခ်င္ေနတာလား ။ မင္းတို႔ေတြ က က်န္း ကို ေတာင္ ထိန္းခ်ဳပ္ခ်င္ေနတယ္ ေပါ့ေလ''
ဧကရာဇ္ ေလးဟာ သူ႕အမေတာ္ ေရွ႕မွာသာ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕ ရွက္ေၾကာက္တက္တဲ့ ေၾကာင္ေလး ျဖစ္သြား တက္တာ။ တစ္ျခား သူေတြ ေရွ႕မွာေတာ့ အစြယ္ရွည္နဲ႕ က်ားေပါက္ေလး လိုပဲ။ လုံးဝ ကို ဟိတ္ ဟန္ အျပည့္ေနေလ့ ရွိတယ္။ သူက ေျပာလိုက္တဲ့ အခါ ထို ကုန္းကုန္း က မဲ့လိုက္ၿပီး အရိုအေသ တစ္စက္ မရွိပဲ ျပန္ေျပာတယ္။
" အရွင့္ ကို ဒီအေစခံ က ထိန္းခ်ဳပ္ခ်င္ ေနတာ မဟုတ္ရ ပါဘူး။ မယ္ေတာ္ႀကီး က အရွင့္အပါးမွာ အမႈေတာ္ ထမ္း ဖို႔လႊတ္ လိုက္တာပါ။ ဒီအေစခံ က အေနာက္နန္းေဆာင္ နဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး ဧကရာဇ္ ကို လမ္းျပ ေပး မွာမို႔....''
ထို မိန္းမစိုး စကား မၿပီး ေသးခင္ လီက်ယ္ ရီ ေအာ္ရယ္ ပစ္လိုက္တယ္။
" က်န္းကို မင္းလို အေစခံ တစ္ေယာက္က အာ မဟုတ္ေသးဘူး သင္ၾကား ေရး နန္းေဆာင္က ေမာ့ေမာ့ ေတြ မဟုတ္တဲ့ မိန္းမေတြ ကိုေတာင္ ထိခြင့္မရ နိုင္တဲ့ ကုန္းကုန္း က အေနာက္ ေဆာင္နဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး သင္ၾကား ေပးမယ္ ဟုတ္စ...ၿပီးေတာ့ ဘယ္က မယ္ေတာ္ႀကီးလဲ က်န္း မသိလိုက္ရပါလား...''
မ်က္ႏွာေလး နဲ႕မွ မလိုက္ ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းေနတဲ့ ေလသံေၾကာင့္ ထိုကုန္းကုန္း နည္းနည္းေတာ့ တြန့္သြားတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႕ရဲ႕ တာဝန္ က ဧကရီ နဲ႕ ဧကရာဇ္ ၾကားမွာ ဆက္ဆံေရး အဖုအထစ္ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ရမွာ က တစ္ေၾကာင္း သူ႕အေနာက္မွာ မယ္ေတာ္ႀကီး နဲ႕ အမတ္မင္းေတြ ရွိေနတာေၾကာင့္ သိပ္ေတာ့ လန့္ဟန္ မျပ ပဲ ဘာမွ သိပ္ဂ႐ု မထား တဲ့ မ်က္ႏွာ နဲ႕ေျပာေလတယ္။
" အရင္ ဧကရီ က အခု မယ္ေတာ္ႀကီး ျဖစ္လာ တာေလ...ဘုရားေရ ဧကရာဇ္ က တကယ္ပဲ ဧကရီ ရဲ႕ လႊမ္း မိုး မႈ ခံ ေနရတာပဲ။ အိုင္း.....အရင္ဧကရာဇ္နဲ႕ မ်ား...အကြာႀကီးေနာ္...အရင္အရွင္ ဆိုရင္ ေမာင္းမေတြ ကို ျပည္တြင္းေရးမွာ ဝင္မပါေအာင္ လုပ္ထား နိုင္တယ္...ကြၽတ္..ကြၽတ္...''
ေခါင္းယမ္းကာ သူမွန္တယ္ ထင္ရာ ေျပာေနတဲ့ ထို အေစခံ ကိုၾကည့္ ၿပီး လီက်ယ္ရဲ႕ မ်က္လုံးေတြ က ကစား စရာ တစ္ခု ေတြ႕သလို ေတာက္ပသြားတယ္။
ခမည္းေတာ္ က ငယ္စဥ္ ကတည္း က ဘယ္မိဖုရား ဘယ္ဧကရီ လက္ေအာက္ ကိုမွ ေမြးျမဴ ဖို႔ေပး ခဲ့တာ မဟုတ္ပဲ သူကိုယ္တိုင္ နဲ႕ အမေတာ္ တို႔ က ပ်ိဳးေထာက္ ခဲ့တာမို႔ အေျခအေန ေတြ အကုန္လုံး ကို သူနားလည္တယ္။
အမွန္ေတာ့ လီက်ယ္ဟာ ဧကရာဇ္ ကိုယ္တိုင္ ေမြး ထား တဲ့ သား ျဖစ္တယ္။ ဟုတ္ပါတယ္ သင္တို႔ အဖက္မွားတာ မဟုတ္ပါဘူး။ လီက်ယ္ရဲ႕ ခမည္းေတာ္ဟာ သူငယ္ဘဝ တုံးက သူ႕ကို ထိန္းသိမ္း ရတဲ့ သူ႕ေမြးေမရင္း မဟုတ္တဲ့ မိဖုရား ေၾကာင့္ ခႏၶာမွာ ယင္ယန္ေျပာင္းေစတဲ့ အဆိပ္ ကို စားမိခဲ့ေလတယ္။ ရွင္းပါတယ္ အဲ့ မိဖုရား က သူ႕ကို သူမ သားအရင္း အတြက္ေျခ နင္း တုံး အျဖစ္ ခုခဲ့တာပဲ ျဖစ္တယ္။ လီမုဟန္ တစ္ေယာက္ အသက္ ၁၈ ျပည့္တဲ့ အခါ ရာသီေသြး ဆင္း တာေတြ ျဖစ္လာတာ မို႔ အေျခအေန ေတြ ကို ရိပ္မိလာတယ္။ ဒါေၾကာင့္ပဲ လီမုဟန္ က ထိုမိဖုရား သား ရဲ႕ အခြင့္အာဏာ ကို ယူၿပီး တစ္ေျဖးေျဖးနဲ႕ တစ္ျခား မင္းသား ေတြ ထက္ ပိုသာ ခဲ့တယ္။ရက္စက္လွတဲ့ နင္းေျခ မႈ အမ်ိဳးမ်ိဳး ေတြ ကို မ်က္ႏွာ တစ္ခ်က္မပ်က္ပဲ လုပ္ေဆာင္ ခဲ့တယ္။ ေနာက္ေတာ့ သူက ဧကရာဇ္ ျဖစ္လာခဲ့တယ္။
သူက ယင္ယန္ ေျပာင္းလဲ ေနတာမို႔ မိန္းမေတြ ကို ထိခ်င္စိတ္ လုံးဝ မရွိခဲ့ ေပမယ့္ အမတ္ေတြ ရဲ႕ ျပႆနာ ရွာမႈ မရွိေအာင္ အေနာက္ေဆာင္ ကို မိန္းမေတြ နဲ႕ အျပည့္ျဖည့္ ခဲ့ေလတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူက အဲ့ မိန္းမေတြ ကို လုံးဝ မထိခဲ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ထို ေျမေခြးမေတြ ဆီ သြားရင္ စိတ္ေျခာက္ျခား ေစတဲ့ ရနံ႕ ကို သုံးၿပီး သူတို႔ ျဖစ္ခဲ့ သလို ဟန္ေဆာင္ ခဲ့ေလတယ္။
ေနာက္ေတာ့ သူ႕လက္ေအာက္ခံ ဧကရာဇ္ တစ္ပါး က သူ႕ဆီ ကို ေယာက်ာ္းေလး တစ္ေယာက္ ဆက္သလာတယ္။ ထိုေကာင္ေလး က လီမုဟန္ထက္ ၅ ႏွစ္ငယ္ၿပီး အခုမွ ၁၆ ျပည့္ကာစေလး ျဖစ္တယ္။ အမွန္ေတာ့ ဆက္သ လိုက္တဲ့ သူက ထို အလွေလး ဟာ ေယာက်ာ္းေလး မွန္း မသိပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္လုပ္ေတာ္ အျဖစ္ ဝင္လာၿပီး မဂ္လာ ဦး ညမွာ သူက ေယာက်္ားေလး ျဖစ္ေနတာ ကို သိလိုက္ရၿပီး လီမုဟန္ တစ္ေယာက္ အစား ခံ လိုက္ရပါေတာ့တယ္။
( ကိုယ္ယူ တဲ့ သူက အထီးမွန္း အမမွန္း ကြဲ ပါေစ)
သိပ္မၾကာခင္ လီမုဟန္ ကကိုယ္ဝန္ ရွိလာၿပီး ဗိုက္ေလး ထြက္လာတာ မို႔ ၆လ သားေလး မွာပဲ နယ္စပ္ေတြ ဘက္ကို ခရီး အေၾကာင္း ျပၿပီး သြား ခဲ့ၿပီးမွ လီက်ယ္ ကို ေမြး ခဲ့တာပဲ ျဖစ္တယ္။ အခု လီမုဟန္ ဆုံးပါး သြားတဲ့ အခါ ခ်ဴခ်ာတဲ့ သူ႕အေဖ က လုံးဝ မခံစား နိုင္ပဲ သူ႕ဇနီး ဧကရာဇ္ ေနာက္ ကိုသာ လိုက္ပါ သြားခဲ့ေတာ့တယ္။ ဟုတ္ပါတယ္ ။ ဒါေတြ အိုက္ေဖး က ေယာက်ာ္းေလး ဆိုတာကို အရင္ဧကရာဇ္ ရယ္၊ လီက်ယ္ရယ္၊ ရွန္းလုရယ္ ပဲ သိတဲ့ အရာ ျဖစ္ေလတယ္ ။
" အေစာင့္ေတြ လာၾကစမ္း ဒီအမ်ိဳးယုတ္ ကို ဆြဲထုတ္သြားၿပီး ကိုယ္ေတာ့္ ေငြအပ္ေတြ နဲ႕ ဆူးၾကာပြတ္ ယူခဲ့ၾကစမ္း...က်န္း ကို လာစမ္းရဲတယ္ေပါ့ေလ...လာၾကစမ္း..... အရင္ ဧကရီ နန္းေဆာင္က နန္းက် ဧကရီ ကို နဲ႕ အေပါင္းအသင္းေတြ ပါ တစ္ပါတည္း ဖမ္းခဲ့...''
အေစာင့္ တစ္ဝက္က ေျပး သြားၿပီးေနာက္ တစ္ျခားတစ္ဝက္ ကို ထပ္အမိန့္ေပး လိုက္တယ္။
" အခုခ်က္ခ်င္း က်န္း နန္းေဆာင္မွာ တာဝန္က်တဲ့ လူေတြ ကို အေရွ႕ အကုန္ေခၚလာခဲ့ၾကစမ္း....က်န္းက မခိုင္းပဲ ေပ်ာက္သြား တဲ့ သူေတြ ကို ေခၚထုတ္ၾကစမ္း....က်န္းေဘးနား မွာ ႂကြက္ေတြ မထား နိုင္ဘူး။ ''
ေနာက္ တစ္နာရီရဲ႕ ေလးပုံ တစ္ပုံလဲ ၾကာတဲ့ အခါ အကုန္လုံး က ဧကရာဇ္ ငယ္ေလး ေရွ႕ မွာ ဒူးေထာက္ ေနခဲ့ရတယ္။ သူ႕ရဲ႕ သတင္းခိုးပို႔တဲ့ အေစခံ ေတြ ကို ရက္ရက္ စက္စက္ ရိုက္ေနတာ ကို ဇိမ္ခံ ၾကည့္ လိုက္ေနတယ္။ ၿပီးေတာ့ ထို ဧကရီ အေဟာင္း ကိုလဲ ဒူးသာ ဆက္ေထာက္ခိုင္း ထားတယ္။
သိပ္မၾကာခင္ပဲ သူ႕ရဲ႕ အမေတာ္က သတင္းၾကား လို႔ ေရာက္လာခဲ့တယ္။ တစ္ျခား သူေတြ က အခု ဧကရီ ကို ျမင္ေတာ့ အရမ္းေပ်ာ္ သြားၾကတယ္။ ဧကရာဇ္ ကို နိုင္တာ ရွန္းလုပဲ ရွိတာ ကိုး။ ေသခ်ာေပါက္ ရွန္းလုက သူတို႔ကို လြတ္ေပး မယ္ ထင္တာေပါ့။
ဒါေပမယ့္ ဘာလို႔ ရွန္းလုက ဧကရာဇ္ ကိုေပြ႕ၿပီး နန္းေဆာင္ ထဲ ေခၚသြား ရတာတုံး။
အိပ္ေဆာင္ ထဲ ေရာက္ေတာ့ သူမ ေပြ႕ထားတဲ့ ေကာင္ေလး က တစ္ျခား ဘက္လွည့္ကာ 'က်န္းစိတ္ဆိုးေနတယ္' ဆိုတဲ့ ပုံနဲ႕ လွည့္ထား တာကိုေတြ႕ လိုက္ရတယ္။ ရွန္းလု က မ်က္ႏွာ ကို ခ်က္ခ်င္း တည္ကာ ေမး လိုက္တယ္။
" က်ယ္က်ယ္.... မင္း ဘာမွားမွန္း သိလား ''
" က်န္း ဘာမွမွားဘူး..! !''
ရွန္းလုက ပါ သူ႕ကို ဆူေနတာမို႔ လီက်ယ္ စိတ္ေတြထိန္းမရေအာင္ ဝမ္းနည္း လာတယ္။ သူ႕မွာ အားကိုး စရာ ဆိုလို႔ အမေတာ္ပဲ ရွိတာ အခုေတာ့ အမေတာ္ ကပါ က်န္း ကို ထိန္းခ်ဳပ္ခ်င္ေနၿပီ။ သူမ ေျပာေတာ့ က်န္းကိုပဲ အခ်စ္ဆုံးပါဆို အခုေတာ့....ေတြးရင္းနဲ႕ ငိုခ် လိုက္တယ္။
"ဝူးဝူး....အမေတာ္က ပါ က်န္း ကို အနိုင္က်င့္ တယ္....ဝူးဝူး....က်န္း ဘာမွ မမွား ဘူး....က်န္း အမေတာ္ ကို စိတ္ဆိုး တယ္။ က်န္း စိတ္ဆိုးေနတယ္ လို႔ ဧကရီ ရဲ႕... ဝါးဝါး....''
ငိုေနေသာ ဧကရာဇ္ ေၾကာင့္ ရွန္းလု မွာလဲ ျပန္ေျဖရွင္း ရေတာ့တယ္။
" ပန္ကုန္း ေျပာခ်င္တာ က ဒီလို မဟုတ္ ဘူးေလ အရွင္ေသးေသးေလးရဲ႕။ အရွင္ က အဖိုးတန္ေလးေလ... ဘာေၾကာင့္ သူတို႔ကို တိုက္ရိုက္ အျပစ္ေပး ဖို႔ လိုသလဲ .....လုပ္ေပးမယ့္ လက္ေတြ အမ်ား ႀကီး ရွိတယ္...အခုၾကည့္ ဟိုအေစခံ ကို ဆူႀကိမ္နဲ႕ ရိုက္တယ္ လို႔ၾကားတယ္။ လက္မွာ အရာေတြ ထင္ ကုန္ၿပီ မလား....''
သူ႕ဧကရီ က သူ႕ ကို ဆူေနတာမဟုတ္မွန္း သိတဲ့ အခါ သူ႕ဧကရီ ပုခုံးမွီကာ လက္ေလး ထုတ္ျပၿပီး ဆက္ငိုတယ္။
ေျပာခ်င္တာက သူနာေနတယ္ ။ ဒါေၾကာင့္ ဧကရီ က ဆက္ေခ်ာ့ပါ။
ရွန္းလု က ဒီဧကရာဇ္ ေလး အေၾကာင္း နားလည္တာမို႔ လက္ေလးနဲ႕ ေခါင္းေလး ပြတ္ပါ ေခ်ာ့သိပ္လိုက္တယ္။ ၿပီးမွ အျပင္ဘက္က ေႁမြ တစ္သိုက္ကို ရွင္းဖို႔ သြားေလတယ္။
သူမ အကုန္သိၿပီးသား ျဖစ္တယ္။ သူမေမာင္ေလး ရဲ႕ ေခါင္းမွာ ပန္ထားတဲ့ ေက်ာက္စိမ္း ဆံထိုးက မွတ္တမ္းတင္ေက်ာက္နဲ႕ လုပ္ထားတာမို႔ သူမက ျပန္ၾကည့္ကာ သိလိုက္တယ္။ ပန္ကြၽင္း ရဲ႕ လူကို သိပ္ထိပါး ခ်င္ေနတာေပါ့ေလ။ ပန္ကြၽင္း က မင္းတို႔ကို အေၾကာက္တရားက ဘာလဲ ဆိုတာ ျမည္းစမ္း ခိုင္းမယ္။
.................................................................
ပန္ကုန္း = ဒီဧကရီ
ပန္ကြၽင္း = ဒီဆရာသခင္
က်န္း = ငါကိုယ္ေတာ္
ခ်န္ခ်ယ့္ = ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးမ(မိဖုရားငယ္ေတြ အသုံး)
လူးထိုက္ = ဒီအေစခံ (ကိုယ္လုပ္ေတာ္ေတြ အသုံး)
ပန္ဝမ္ = ငါဝမ္ရယ္
ပန္ေဖး = ငါဝမ္ေဖးၾကင္ယာေတာ္(တရားဝင္ဇနီး)
စီ့ေဖး = ဒုတိယ အဆင့္ ကိုယ္လုပ္ေတာ္(ဝမ္ရယ္ အိမ္ေတာ္အသုံး)
ကိုင္း......တင္ေပးဖို႔ ပူဆာေနတဲ့ ေမ့ေမ့ ေလးေတြ ရွိလို႔
..............................................,.................