Maddi's pov
3 χρόνια μετά,
"Αχ μαμά δεν μπορώ." Παραπονιέται η Olivia όταν σταματήσει να κυνηγάει την μικρή.
"Για σε παρακαλώ εγώ έχω δύο να γκρινιάζουν. Εσένα και τον μικρό." Της λέω κάνοντας την να γελάσει.
Γελάω κι εγώ μαζί της, μέχρι που χρειάζεται να σηκωθώ από την θέση μου ώστε να προλάβω τον Alex από το να πέσει κάτω.
Τον κοιτάω ανήσυχα κι εκείνος με κοιτάει χαμογελώντας δαγκώνοντας τα χείλια του.
"Πρόσεχε." Του λέω πριν φύγει ξανά και συνεχίσει να τρέχει μέσα στο σπίτι.
"Κι εγώ έτσι ήμουν;" Με ρωτάει η Olivia και γυρνάω να την κοιτάξω.
"Εσύ ήσουν πιο ήρεμη. Βέβαια μεγαλύτερη ήσουν χειρότερη οπότε ελπίζω να μην είναι το ίδιο και ο Alex γιατί έχουμε και μια ηλικία." Της απαντάω και πιανει τα μαλλιά της σε έναν χαμηλό κότσο.
Λίγη ώρα αργότερα ο Tony με τον Ian μπαίνουν στην κουζίνα και ο Tony σηκώνει στα χέρια του την Emily πριν κάτσει στο τραπέζι.
Βλέπω την Olivia να χαμογελάει σε αυτήν την εικόνα που βλέπει. Το ποσό δεμένος είναι ο Tony με την μικρή τους.
Στην αρχή δεν ήξερε τι να κάνει, ήταν κάπως απόμακρος από αυτήν αλλά στην πορεία άρχισε να χαλαρώνει και να μην φοβάται πως θα πονέσει το μωρό εάν το κρατήσει.
Καθόμαστε όλοι στο τραπέζι και ο Ian βοηθάει τον Alex να κάτσει στην καρέκλα ανάμεσα μας.
"Αν ήμουν αγόρι πώς θα με βγάζατε;" Μας ρωτάει η Olivia και ο Tony γελάει με την απορία της.
"Oliver..." Λέω περίεργα.
"Ή Alex." Προσθέτει ο Ian.
"Εγώ ακόμα αναρωτιέμαι γιατί έχεις κόλλημα με το όνομα Alex." Λέει ο Tony περίεργα.
"Μου άρεσε η ελληνική ιστορία παλιά, το Αλέξανδρος ήταν ένα από τα ονόματα που μου άρεσαν. Οπότε Αλέξανδρος ή Alexander και γίνεται Alex." Του απαντάω γελώντας.
"Τελικά όμως δεν μάθαμε τι απέγινε ο Alex." Η φωνή του Ian με κάνει να γυρίσω να τον κοιτάξω.
"Την τελευταία φορά που μίλησα μαζί του είπε πως θα έφευγε. Δεν ξέρω που ακριβώς, πάντως είπε ότι θα είναι μακριά. Θα επικοινωνούσε ξανά μαζί μας μόνο αν είχε αυτός πρόβλημα ή αν είχαμε εμείς." Του λέω λίγη ώρα αργότερα.
Flashback
Πλησιάζω τον Alex με μεγάλα βήματα και τον κοιτάω περίεργα όταν πλέον στέκομαι μπροστά του.
"Έγινε κάτι; Γιατί ζήτησες να συναντηθούμε τέτοια ώρα;" Ρωτάει ανήσυχα μιας και είναι δέκα το βράδυ.
"Ξέρω ότι θα επιλέξεις τον Ian." Λέει πρώτα και τον κοιτάω περιμένοντας να συνεχίσει, "Δεν έχει λόγους να διαλέξεις εμένα όπως και να έχει. Οπότε ζήτησα να συναντηθούμε μια τελευταία φορά." Ολοκληρώνει και σμιγω τα φρύδια μου.
"Τελευταία φορά;" Αναρωτιέμαι.
"Θα φύγω από την Νέα Υόρκη, δεν έχω λόγο να μείνω εδώ. Φεύγω αύριο, για αυτό επέμενα να με βρεις τέτοια ώρα." Κάνει μια παύση.
"Όχι Alex, δεν χρειάζεται να φύγεις. Το ξες ότι δεν χρειάζεται." Του λέω ξαφνικά.
"Θα πάω κάπου μακριά, έμαθα ότι μπορεί να υπάρξει πρόβλημα με την ομάδα σου και μια άλλη." Λέει αγνοώντας ότι και να του πω.
"Αν ποτέ σου στείλω μήνυμα, είτε τώρα είτε σε μερικά χρόνια, να ξες πως θα το γράψω εγώ ο ίδιος." Λέει σοβαρός, "Αν τα γράμματα είναι κόκκινα τότε θα ξες πως ή θα έχετε εσείς πρόβλημα, ή εγώ." Εξηγεί.
"Αν είναι με μαύρα, πρόκειται για κάτι καλό. Και στις δύο περιπτώσεις θα επιστρέψω για να βοηθήσω." Συνεχίζει και δαγκώνω τα χείλια μου.
Χωρίς να ελέγχω τις κινήσεις μου, τον πλησιάζω και τυλίγω τα χερια μου γύρω από το σώμα του. Νιώθω μερικά δάκρυα στα μάτια μου καθώς αυτός χαϊδεύει τα μαλλιά μου.
Όταν με απομακρύνει παίρνει το πρόσωπο μου στα χέρια του και σκουπίζει τα δάκρυα μου πριν μιλήσει.
"Εμείς οι δυο είμαστε σαν δυο παράλληλες γραμμές, είμαστε τόσο κοντά αλλά δεν θα είμαστε ποτέ μαζί."
End of flashback
Κοιτάω τον Ian δίπλα μαζί με τον Alex και χαμογελάω αχνά στην εικόνα τους.
"Μαμά, μπορώ να πάω να παίξω με τον Alex;" H Emily γυρνάει να κοιτάει την Olivia και κατεβαίνει από τα χέρια του Tony.
"Ναι αλλά ήσυχα όμως. Μην σπάσετε τίποτα!" Δεν προλαβαίνει να ολοκληρώσει την πρόταση της και η μικρή τρέχει στον διάδρομο.
Ο Alex την ακολουθεί τρέχοντας και γελάω μαζί με την Olivia. O Ian με τον Tony κάθονται στον καναπέ όσο εγώ με την Olivia σημαδεύουμε το τραπέζι.
"Ήξερες καιρό τον Alex;" Η ερώτηση της με ξαφνιάζει, γυρνάω να την κοιτάξω και χαμογελάω αχνά.
"Τον γνώρισα πριν τον μπαμπά σου. Ήταν καινούργιος στο σχολείο μας και μιας και ήμασταν στην ίδια τάξη κάναμε πολύ παρέα." Λέω και αφήνω μια ανάσα.
"Μετά από λίγο καιρό όμως μαλώσαμε κατά κάποιον τρόπο και ακολούθησαν όσα ακολούθησαν." Συνέχισα και άφησα τα πιάτα μέσα στον νεροχύτη.
"Όταν με είχε απαγάγει, είπε ότι με ήθελε ως δόλωμα για εσένα." Μου λέει και σηκώνω το βλέμμα μου.
"Ο Alex ποτέ δεν ήθελε να με αφήσει, ζήλευε πολύ τον μπαμπά σου. Μέχρι και την τελευταία στιγμή ακόμα κι αν δεν το έδειχνε." Της απαντάω.
"Έχω να ακούσω έξι χρόνια από αυτόν, δεν έχω ιδέα που είναι πάντως ελπίζω να είναι καλά. Το μόνο που ξέρω είναι ότι αν γίνει κάτι θα βοηθήσει." Ολοκληρώνω και γνέφει χαμογελώντας.
"Πάντως ο μπαμπάς σου έχει ξανά μπει για τα καλα στον ρόλο του πατέρα." Την πειράζω και γελάει.
"Πρέπει να δεις τον Tony στο σπίτι, για την ακρίβεια γενικά. Τον κάνει ότι θέλει η Emily." Λέει και γελάμε μαζί.
"Εμ, Maddi." Ο Ian μπαίνει στην κουζίνα και στηρίζεται στην κάσα της πόρτας.
"Έλα." Γυρνάω να τον κοιτάξω.
"Σε θέλουν στην πόρτα." Μου λέει και κοιτάω περίεργα την Olivia πριν βγω και πάω στην πόρτα.
"Η Maddi Tyler;" Με ρωτάει ο άντρας που στέκεται μπροστά μου.
"Η ίδια." Του απαντάω και βγάζει έναν φάκελο μαζί με ένα φυλλάδιο που πρέπει να υπογράψω, "Μια υπογραφή εδώ." Μου δείχνει δίνοντας μου το στυλό του.
Τον κοιτάω περίεργα πριν υπογράψω το σημείο που μου έδειξε. Μου δίνει τον φάκελο και αφού κλείσω την πόρτα χαμηλώνω το βλέμμα μου.
Αμέσως χαμογελάω όταν διαβάζω την επιγραφή και καταλαβαίνω τα γράμματα πάνω στον φάκελο.
Ο Ian με πλησιάζει από δίπλα μου περίεργος, και εγώ σηκώνω το βλέμμα μου έχοντας ένα χαμόγελο στο πρόσωπο μου.
"Αυτό είναι καλό;" Με ρωτάει βλέποντας την αντίδραση μου.
"Ίσως και κάτι καλύτερο." Απαντάω και κοιτάμε μαζί τον φάκελο.
Με μαύρα γράμματα, τα δικά του γράμματα. Στην άκρη του φακέλου είχε γραμμένο το όνομα που ήλπιζα να δω χρόνια πριν.
Alex Jones
__________________
Γειαα
Πώς σας φάνηκε το κεφάλαιο;
Τώρα μπορώ να πω ότι τελείωσε κι επισήμως το βιβλίο.😩
Λοιπόν η Olivia ονόμασε την κόρη της Emily, από την Emily μας φυσικά.
Και η Maddi ονόμασε τον γιο της Alex😌
Επίσης μάθαμε τι έγινε τελικά με τον ίδιο τον Alex.
Όμως τι λέτε να γράφει στο γράμμα που τους έστειλε 🤔
Ε λοιπόν θα μάθουμε στο βιβλίο του Alex (His first love)
Τέλος, σας ευχαριστώ για την υποστήριξη σε αυτό το βιβλίο αλλά και στην σειρά❤️
Τον Σεπτέμβριο θα ανεβάσω μια καινούργια ιστορία οπότε να είστε έτοιμοι 👀
ΤΑ ΛΕΜΕ❤️