Hay ağzına sıçayım. İnsan yatarken kapımı çalınır. Ben söylene söylene aşağı iniyorum. Karşımda kapıyı açmış ve karşısına geçmiş Nehir ve onun karşısındada Deniz.
Kızın yüzü kızarmış. Ağlamış lan bu.
Bana koşarak gelip sarıldı.
Noluyo burda lan. Kız delirmiş.
Geri çekilip yüzüne baktım.
Gözünden bir damla yaş aktı.
İlk defa çok masum ve korumasız.
Kolumdan tutup beni nazikçe oturma odasına götürdü ve tekli koltuklardan birine oturdu.
Karşısına oturdum ve ona pembe ayıcıklı geceliğimle ne kadar ciddi görünebilirsem göründüm.
Deniz, boğazını temizledi ve derin nefes aldı.
Gözleri korkuyla bana bakarken, ne olduğunu benimsemeye çalışan Nehir'e baktım.
Yanımıza geldi ve Deniz'e bakarak "Noldu Deniz. Yine ne yaptın " dedi.
Deniz derin bir nefes alıp verdi ve ardından konuştu. " Oğuz... Hastanede... Araba kazası yapmış Derin. "
Kaza kelimesinden sonra gözüm doldu.
" Bu nasıl olur. Hangi hastane. Çabuk söyle... Allahım Oğuz! Beni delirteceksin. Of of of... "
Telefonumun melodisi odayı doldururken telefonu elime aldım.
Ekranda Oğuz yazısını görünce hemen açıp hapörlere aldım.
Karşıdan nefes alış veriş sesleri geliyordu.
" Oğuz. İyimisin bitanem? Nasıl oldu? Neredesin?! Çabuk söyle!!! " dedim endişeyle.
Oğuz derin bir nefes aldı "*** hastanesindeyim. Ben iyiyim. Sakin ol aşkım. " dedi.
Söylemesi kolay tabi.
" Oğuz. Biz oraya geliyoruz. Sakın kendini zorlama bitanem. Zarar görebilirsin. " dedim.
Telefonu kapatıp odama koştum ve siyah, arkasında kuru kafa olan gömleğimi giyip altına beyaz bir şort giydim. Saçımı aceleyle at kuyruğu yapıp bileziğimi taktım. Göz kalemimi sürüp dudağıma pembe parlatıcıyı sürdüm. Sadece telefonumun sığdığı krem rengi çantamı alıp telefonu içine attım.
Aşşağı inince kızları otururken gördüm.
Onlara hadi deyip zımbalı ayakkabımı ayağıma geçirdim.
Onlarda ayakkabılarını giyince arabamın anahtarlarını alıp dışarıya çıktım.
Kapıyı kapatmadan arabaya koştum. Onlar kapıyı kapatırdı.
Arabayı açıp şoför koltuğuna geçtim ve onların gelmesini bekledim.
Kızlar gelince arabayı çalıştırıp son hızla *** hastanesine sürdüm.
Arabayı otoparka park ettim ve hemen hasteneye girdim.
Resepsiyona gidip Oğuz'un kaldığı odayı sordum.
Koridorun sonunda 2. kapı.
İçeri girince beklemediğim bir manzarayla karşılaştım.
Merhaba. Bölümü sevdiniz mi?
Ben sevdim. Bu sefer saçma bulmadığım bir bölüm oldu.
Sizi seviyorum Popilikte Çığır Açanlar.
Okuduğunuz için teşekkür ederim.
:)