Kinabukasan ay maaga akong naghanda para magluto ng Caldereta. Kinailangan ko pang mag absent sa food court dahil, mamayang hapon ako susunduin ni Uno. Kailangan ko ng oras para mag handa, ayaw ko namang mapahiya. Kahit na mabait ang trato sa akin ng mga magulang niya, iba pa rin kapag nandoon ang mga Tito niya.
"Angg bangoo naman!" isang pamilyar na boses ang narinig ko mula sa sala. Dali dali akong lumabas para masigurong siya iyon. Hindi nga ako nagkamali, may mga kasama pa siya.
"Avril? Anong ginagawa mo rito?" halos magpanick ako ng makita siya kasama si Mich.
"At bakit? Ikaw lang ang may karapatang umabsent?" masungit na sagot niya sa akin.
"E-eh kasi..." nahihiya akong tumingin sa bawat sulok ng bahay naman. Maayos naman ito at malinis, pero masyado itong maliit kumpara sa mala mansyon nilang bahay.
"Hi Meisha, I'm sorry hindi ka namin nainform. Ayos lang ba magstay kami saglit?"
Sasagot na sana ako nang sumingit si Avril.
"What the fuck? Nahahawa ka na sa pagiging santa ni Aryana at Hershel. Come on Mich ikaw na lang ang inaasahan kong susunod sa yapak ko." napaismid si Michelle sa sinabi ni Avril.
"I told you Nuno I'm not going home, it's my friend's house I should be welcome here!" isang sigaw ang narinig ko mula sa labas bago may muling pumasok sa pintuan namin.
"Mamaw ka talaga!" kasunod ni Maui ay si Uno na napapakamot na lamang sa ulo niya.
"Mei! Pagsabihan mo nga 'tong Nuno na ito. Pinapauwi ako, kung makaasta akala mo sa kaniya itong bahay. Bastos" lumapit siya sa akin para yakapin ako. Lalayo pa sana ako dahil amoy karne pa ako kaya lang ay mabilis niya akong nahila palapit sa kaniya.
"Baby I'm sorry, I tried to force them not to come. Niligaw ko pa sila para lang hindi makasunod, kaso masyadong magaling magdrive si Avril. Hayysstt" kita ko ang frustration niya at pangamba na baka magalit ako. "Are you mad?"
"Hindi! Ano ka ba? Ayos lang Uno. Ipaghahain ko kayo, malapit ng maluto iyong ulam" ngumiti ako sa kaniya bago sila muling harapin. "Pasensya na kayo maliit lang ang bahay namin-"
Hindi ko na natuloy ang sasabihin ko dahil wala namang nakikinig sa akin. Si Mich at Maui ay nakikipaglaro sa mga kapatid ko na hindi ko napansin na nakapasok na pala. Habang si Avril ay abala sa pag tingin ng mga medalya ko at mga pictures. Nahiya tuloy ako dahil nakaframe doon ang picture namin kasama ang buong barkada nila kahanay ng picture ng buong pamilya ko. Baka isipin niyang assuming ako at iniisip na parte na ng barkada nila, pero hindi naman siya ganon.
"Maghahain lang ako"
Si Uno ay lumabas para bumili ng maiinom namin. Nang mapansing naghahain ay agad akong tinulungan ni Michelle.
"Hala! Ako na, kaya ko na. Bisita ko kayo" pinigilan ko siya pero hindi siya pumayag.
"Ayos lang" kahit ilang beses ko na siyang nakasama ay nagagandahan pa din ako sa kaniya sa tuwing tititigan ko siya.
Minsan naiisip ko, kung mayroon ba siyang insecurities sa katawan. Sobrang ganda, bait, matalino, at sporty. Sobrang ideal niya para sa akin. Noon pa man ay madalas ko na siyang mapanood sa tuwing intramurals, palagi kasi siyang pambato ng grade level nila pagdating sa sports. Sobrang galing niya at halos walang makatalo.
"Kung nandito si Uno ay baka nagselos na iyon sa sobrang titig mo sa akin" napatawa siya ng mahina.
Hindi ko napansin na nakatitig na pala ako sa kaniya.
"P-pasensya ka na." nahihiya tuloy ako, baka isipin niya ay tomboy ako. Pero kung sa katulad naman niya ay bakit hindi?
Nang lumapit sa amin sina Avril at Maui ay parang mas nanliit ako, napapaligiran ako ng magaganda.
Sabay sabay kaming kumain nang dumating si Uno at halos mamula ako sa sobrang pagpuri nila sa luto ko. Hindi naman ganoon kasosyal iyon at sigurado akong madami na silang natikman na mas masarap pa doon pero nakakataba ng puso.
Nagkwentuhan lang kami saglit at nagpaalam na din kaagad sila na mauuna na, maliban kay Uno. Nang makaalis sila ay saka lang ako nakahinga ng maluwag. Nastress ako sa ingay nilang tatlo, habang nakikipag talo kay Uno.
"Those three, mabuti na lamang at hindi sila kumpleto"
"Ha?"
"They are actually four. Remember Rain? Iyong nameet natin sa simbahan."
"Oo naalala ko. Iyong ex crush mo?" agad siyang napasimagot sa sinabi ko.
"Baby hindi ko nga siya naging crush. I swear." para nanaman siyang bata na nagpapaliwanag kahit hindi naman na kailangan.
"Biro lang"
"Corny mo naman mag joke"
Nagkwentuhan at nagbiruan lang kami doon hanggang mag alas singko na, inintay muna namin makauwi si papa bago tumungo sa kanila. Syempre bitbit ang Caldereta.
Hindi katulad noong una ay mas kalmado ako ngayon. Nakwento kasi sa akin kanina ni Maui na kasama siya sa dinner, ibig sabihin ay may makakausap ako maliban kay Uno.
"We're here" ipinagbukas niya ako ng pinto at nag alok pa ng kamay. Inabot ko ang kamay niya bilang alalay pero hindi na niya binitawan iyon hanggang sa makapasok kami sa loob.
"Omyy! You're here na" agad sinaway ng Mommy niya si Maui dahil sa pagsigaw nito, natukoy kong iyon ang Mommy niya dahil kamukhang kamukha niya ito.
May limang taong nakaupo doon ang hindi pamilyar sa akin kasama na ang Mommy at Daddy ni Maui. Mukhang kaedad lang ni Uno iyong isa siguro ay pinsan nila, maiksi ang kaniyang kulay itim na buhok. Mukha siyang manika kung tititigan. At iyong dalawa naman ay magulang niya siguro.
"Have you bring Caldereta with you?" bakas ang galak sa mukha ng Daddy ni Uno.
"Yes po Sir"
"Come on! I told you to call me Tito. The moment I tasted your Caldereta, I knew you're the one" humalakhak pa siya bago iutos sa katulong na kunin ang dala ko.
"Dad stop!" nakasimangot siyang lumapit sa Mommy at Daddy niya upang yakapin ito. Binati niya rin ang mga Tito at tita niya bago ito humarap sa akin. "Ah. This is Meisha, my girlfriend"
"Good evening po" yumuko ako bilang pagbati sa kanila. Ngiti at tango lang ang naisagot nila sa akin.
"I think the foods are ready. Shall we?" iginaya kami ng Mommy ni Uno sa dinning area.
Katulad noon ay madaming pagkain ang nakahain pero mas binigyan nila ng pansin ang Caldereta na dala ko.
"Did you cook this?" tanong ng Mommy ni Maui habang may banayad na ngiti sa mukha niya.
"Ah. Opo, iyan po ang specialty ko noon pa man"
"It's good huh!" tumango tango pa siya habang ngumunguya.
"Of course! Natikman ko na ito kanina pero hindi pa rin nakakasawa. I so love it!" eksaheradang sabat ni Maui.
"Kanina? What do you mean?" singit ng Daddy niya na agad namang nagpatigalgal sa kaniya.
"A-ah. I-i just uhm. I jus-"
"I asked her to come with me kanina Tito, she was with me." singit ni Uno ng mapansing hindi alam ni Maui ang sasabihin niya.
Napansin ko naman ang pag ismid noong pinsan nila na kanina pa tahimik.
"Saving each other's asses until now huh?" sa wakas ay nagsalita siya, pero mukhang hindi maganda ang tabas ng bibig niya dahil umasim ang mukha ng dalawa.
"Astrid!" mukhang iyong Daddy niya iyon.
"What? Im just telling the truth. Kahit noon pa man ay nagkakampihan na sila kahit mali na." napalunok ako ng lumipat ang tingin niya sa akin. "I wonder if Sir Lolo knew about this girl right here. Ano kaya ang magiging reaksyon niya kapag sinabi ko." nanliliit pa ang mga mata niya habang nakangisi.
"Sipsip talaga" rinig kong bulong ni Maui
"You won't tell him Astrid!" naging seryoso ang boses ni Uno, akmang tatayo na siya pero hinawakan ko ang kamay niya.
"Why not?" mataray pang sagot ni Astrid.
"Because I said so Astrid. Baka nakakalimutan mo, I am the favorite" mas mahinahon na siya ngayon, mukhang nainis si Astrid sa sinabi ni Uno, pero bago pa siya makapag salita muli ay isang tinig ang nagpatigil sa kanilang lahat.
"Will you stop? If not you better leave" maautoridad ang boses ni Tita Cruzete, ang Mommy ni Uno kaya wala silang nagawa kundi tumigil at ituloy ang pagkain.
Kahit hindi sabihin ay naiintindihan ko ang nangyayari, hindi maganda ang relasyon ni Uno at ng pinsan niya. Hindi ko alam kung bakit pero isa Lang ang alam ko, nasasaktan ako sa hindi maipaliwanag na dahilan. Dahil ba hindi ako matatanggap ng Lolo niya o dahil may posibilidad na sundin ni Uno ito kapag sinabing iwanan ako.
~💙