ლიზი: *დილას რომ გავიღვიძე, ვიგრძენი რომ აიუ საწოლში აღარ იყო. მივხდი რომ ქვევით იქნებოდა. გადავწყვიტე ჩუმად ჩავსულიყავი და ცოტათი შემეშინებინა. როდესაც სამზარეულოს მივუახლოვდით ცალი თვალით შევიხედე და კედელთან სახით მდგარი აიუ დავინახე. მეც მაშინვე გადმოვხტი*
ლიზი: "ბუჰ!!" *ბოლო ხმაზე დავიყვირე! მაგრამ ნეტავ არ გამიკეთებინააა🤦♀️ აიუ მარტო არ ყოფილა. იუნგი და ის თურმე ერთად ჩამოსულან ქვეევით და აქ ენაზებოდნენ ერთმანეთს. ჩემს შეძახილზე შუგამ შიშისგან შეხტა და აიუს კინაღამ გული ამოუვარდა. თავი ცუდ მდგომარეობაში ვიგრძენი. მაგრამ ამავე დროს სიცილსაც ვერ ვიკავებდი. ბოლოს ვეღარ გავძელი და ბოლო ხმაზე გადავიხითქითე🤣"
იუნგი: "YAAAAAAA!!!! მინ ლიზი ეს უკვე ზედმეტია! ახლა ვერ გადამირჩები!"
*მივხდი რომ ჩემი საქმე წასულია, მაგრამ სიცილს ვაგრძელებდი. გავიქეცი და კიბეებზე ავირბინე. იუნგიმაც დამედევნა. უცებ იუნგის ოთახის კარები გაიღო და თეჰიუნი გამივიდა და ამთქნარებდა. საყვარელი იყო*
*კარგი ამაზე ფიქრის დრო არ იყო. თეჰიუნს ხელი ვკარი და ოთახში შევაგდე, შემდეგ მეც შევედი და კარი გამოვიხურე*
თეჰიუნი: "რა ხდება. ლიზი რა გეტაკა"
ლიზი: "თეჰიუნ ჩქარა საწოლში ჩაწექი" *ეს ვთქვი თუ არა საწოლისკენ გავიქეცი და საბანში ჩავძვერი*
თეჰიუნ: "რა? ... ლიზი ხომ არ ჩქარობ?"
ლიზი: "რა? შენ რა გააფრინე? იუნგის ვემალები ჩქარა ჩაწექი მეთქი. ვითომ გძინავს. ჩემს წინ ჩაწექი და დამფარავ. ჩქარააააა"
თეჰიუნი: "ამ და-ძმამ სულ გააფრინა"
*შემდეგ თეჰიუნ იმოვიდა და ჩაწვა. გავიგე იუნგიმ როგორ შეაღო ჯერ საერთო სააბაზანოს კარი შემდეგ კი ჩემი საძინებლის კარი. ახლა კი საკუთარ ოთახშიც შემოვიდა*
იუნგი: "თეჰიუნ? გძინავს?"
თეჰიუნი: "ჰმმმ" *მძინარე ხმით უპასუხა*
იუნგი: "კაი არაფერი"
*თქვა და ოთახიდან გავიდა*
ლიზი: "მგონი გადავურჩი"
თეჰიუნი: "შეიძლება იუნგის გადაურჩი მაგრამ ახლა ჩემგან უნდა ეცადო გაქცევას"
ლიზი: "რ-რას ბოდავ"
*ადგომა დავაპორე მაგრამ თეჰიუნმა ორივე ხელით დამაკავა*
თეჰიუნი: "ახლა მე და შენ მარტო ვართ ოთახში"
ლიზი: "თაე გამიშვი შეიძლება იუნგი შემობიდეს"
თეჰიინი: "არ შემოვა. დაგენიძლავებ ახლა ისევ აიუსთანაა"
ლიზი: "თაე გთხოვ ახლა არა, გამიშვი"
თეჰიონი: "კარგი. გეხუმრე. ხომ იცი ისეთს არაფერს გავაკეთებ რო გაწყენინო. ძალიან მიყვარხარ"
*თქვა და თან ხელები გამიშვა. მას შემდეგ რაც თქვა მიყვარხარო ჩემს ტუჩებს წამიერად დაეწაფა და შემდეგ ადგა. მაგრამ ამჯერად მე გავაჩერე. მაჯაზე ხელი მოვკიდე და შემოვატრიალე, შემდეგ კი ძალიან მჭიდროდ შემოვხვიე ხელები წელზე და ჩავეხუტე*
ლიზი: "თაე მადლობა!"
თეჰიონი: "რისთვის?"
*მან ორივე ხელი შემომხვია და და უფრო მჭიდროდ ჩამეხუტა*
ლიზი: "მადლობა რომ არსებობ! მადლობა რომ გიყვარვარ! მადლობა რომ პატივს სცემ ჩემს გადაწყვეტილებას!მადლობა რომ სულ მიცავ! მადლობა რომ არსებობ და ხარ ჩემი შეყვარებული!"
*ამ სიტყვების თქმაზე ცრემლები მომადგა. ეს ცრემლები იყო ნაზავი, ნაზავი ბედნიერებისა, სევდისა, მადლიერებისა და სიყვარულოსა*
თეჰიონი: *ლიზის თვალებზე ცრემლის დანახვამ წამიერად ძალა გამომაცალა. ვერ გავუძელი მის თვალებზე ცრემლების დანახვას. მას თავი ავაწევინე და ხელები სახეზე მოვკიდე. შემდეგ ჩემი ცერა თითებით მას ცრემლები მოვწმინდე*
თეჰიონი: "გთხოვ არ იტირო. მე მუდამ შენს გვერდით ვიქნები და დაგიცავ, არასოდეს მიგატოვებ"
*შემდეგ თაემ მისი ხელები ჩემს თავზე მოათავსა და გულში ჩამიკრა. მან ძალიან თბილი ჩაცუტება მაჩუქა. თავი ძალიან დაცულად ვიგრძენი და ყურში ისევ მისი სიტყვები ჩამესმოდა "მე მუდამ შენს გვერდით ვიქნები და დაგიცავ. არასოდეს მიგატოვებ". ახლა თავი უკეთ ვიგრძენი და ტირილი შევწყვიტე*
ლიზი: "მიყვარხარ"
თეჰიონი: "მეც ძალიან მიყვარხარ. მადლობელი შენ კი არა მე უნდა ვიყო რადგან ღმერთმა შენი თავი მაჩუქა. მუდამ დაგიცავ"
*ჩვენ ისევ ერთმანეთზე ვიყავით ჩახუტებული. მაგრამ უცებ კარები გაიღო. შიშისგან ალბად გული წამივიდოდა, მეგონა იუნგი იქნებოდა. უცებ მე და თაე დავშორდით. ოთახში აიუმ შემოყო თავი*
თეჰიონი: "დაკაკუნების გარეშე რატომ შემოხვედი კაცების ოთახში"
აიუ: "ბოდოში. ვიცოდი ლიზი აქ იქნებოდა. ლიზ წამოდი იუნგი გეხუმრა. უბრალოდ არ მოეწონა რაც გააკეთე. წამოდი რამე მოვამზადოთ თორემ მშიერი მოვკვდები"
თეჰიონი: "ასეთი რა გააკეთა რომ ჩემს საწოლ_"
ლიზი: "თაე!" *გავაჩუმე* "კარგი წამოდი ჩაიდეთ"
*აიუს გაეცინა და სამივენი ქვევით ჩავედით. კიბეზე რომ ჩავდიოდი სახეში ბალიში მომხვდა და მაშინვე იუნგისკენ გავიხედე*
ლიზი: "ჰეიი!!"
იუნგი: "ეს მეორეჯერ აღარ გაკეთო"
ლიზი: "რომელი საათია?"
აიუ: "მოიცადე... შვიდის ნახევრია. ლექცია საათნახევარში გვეწყება ცოტა ვიჩქაროთ. ბიჭებო ამის შემდეგ ჩემს ძმასთან მიდიხართ. ჩანიოლი უკვე დავითანხმე"
იუნგი: "ხოხოხო" *თქვა გაბრაზებული და ნაწყენი ხმით"
აიუ: "რაიყო შუგა არგინდა?"
*აიუმ უეცრად პირზე ხელი აიფარა რამაც ჩემი გაოცება გამოიწვია*
ლიზი: "რამოხდა?"
*უცებ იუნგის მზერა შევნიშნე თუ როგორი თვალებით შეხედა აიუს. აიუ უეცრად მიწყდა და ზევით გაიქცა. "კარგად ხომაა? რა მოუვუდა ასე რომ გაიქცა? რამე ხომ არ ჭირს?" გავიფიქრე და ნაბიჯი გადავდგი რომ მას გავყოლოდი მაგრამ გავჩერდი რადგან იუნგი სავარძლიდან წამიხტა და აიუს დაედევნა*
იუნგი: "იცოდე დაისჯებიი!!!"
*მე და თეჰი ერთმანეთს პირდაღებულები ვუყურებდით და მხრებს ვიჩეჩდით. ბოლოს გადავწყვიტე რომ შემემოწმებინა. ხომ მშვიდობა იყო. ავედი და უცებ აიუს ხმა მომესმა. მე კარების უკან ვიდექი და ჩუმად ვუსმენდი*
აიუ: "არა. გთცოვ მაპატიე. არ გინდა!"
იუნგი: "პორობა პირობაა და ახლა დაისჯები"
აიუ: "არა რაა"
*ამ სიტყვების გაგონებაზე შოკში ჩავვარდი ვიფიქრე იჩხუბეს. ვაითუ ოპპამ რამე დაუშავოს. მაშინვე ოთახში შევვარდი და იუნგის ხელი ვკარი და აიუს გადავეფარე*
აიუ: "ლიზ რას აკეთებ?"
იუნგი: "გოგო აქ რას აკეთებ? რაკარგი მომენტი ჩამაშხამე!"
ლიზი: "აქ რა ხდება? თქვენ არ ჩხუბობდით?"
იუნგი: "რა? საიდან მოიტანე რომ ჩემს საყვარელ ქალს ვეჩხუბებოდი. შენ რა ხომ არ იფიქრე რომ მას დავარტყამდი არა? შენ ასეთი გგონივარ?"
ლიზი: "მე უბრალოდ... მე უბრალოდ ვიფიქრე..."
*იუნგიმ და აიუმ სიცილი დაიწყეს მე კიდე ძაან შემრცხვა. არც ვიცოდი აქ რახდებოდა.*
ლიზი: "შეწყვიტეთ სიცილი! იქნებ გამარკვიოთ რა დება?"
აიუ: "ამ... საქმე იმაშია რომ"
იუმგი: "საქმე იმაშია რომ შენ მე და აიუს ხელი შეგვიშალე!"
ლიზი: "და მაინც რაში?"
იუნგი: "მართლა გინდა იცოდე?"
ლიზი: "დიახ!!"
იუნგი: "მაშ კარგი!"
*იუნგიმ უეცრად ჩემთან მოვიდა ჩემს უკან მდგომ აიუს ხელი ჩასჭიდა და წინ გამოიყვანა. და თქვა "აი ამაში გვიშლი ხელს" თქვა და ჩემს წინ აიუს ტუჩებს მხეცივით ეცა. მე მაშინვე გავშეშდი. მაგრამ მაშინვე გამოვიხურე კარები და გაწითლებული გამოვედი ოთახიდან. ფფფუუუუ!!!!🤢
მაშინე ქვევით ჩავირბინე*
თეჰიომნი: "ხომ მშვიდობაა?"
*მკითხა ანერვიანებული ხმით"
ლიზი: "აჰჰჰჰჰ. ახლა გავაფრენ.. ეს რა ნახა ჩემმა თბალებმა... ფუუუ!!" *ვთქვი და ხტუნვა დავიწყე. და საზიზღარი სახე მივიღე და ვიჭყანებოდო*
თეჰიონ: "შენ კარგად ხომ ხარ?"
ლიზი: "ჰაჰ, მე? არა არ ვარ. ახლა რაც ვნახე იმის მერე როგორ უნდა ვიყო კარგად!"
*ვუთხარი ცინიკურად და ყალბად გავუღიმე*
თეჰიუნი: "ამ და-ძმამ მართლა სულ გააფრინა?! ლიზი იქნებ გარკვიო ყველაფერში?"
ლიზი: "კაი ხო" *ამოვისუნთქე და დავწყნარდი. ამ ემოციებიდან გამოვედი და გავაანალიზე რა უცნაურად ვიქცეოდი თეჰიუნის წინაშე*
"ბოდიში უბრალოდ ჩემი ძმა გამაფრენინებს. ავედი და ამ ორს ჩხუბის ხმა მესმსმის...
*(ყველაფერი მოვუყევი რაც ვნახე) და მან სიცილი დაიწყო*
ლიზი: "რა გაცინებს?"
თეჰიონი: "არა არაფერი"
ლიზი: "უჰჰ. შენც კაი კლოუნი ხარ რა" *ვთქვი და თეჰიონს გაბრაზებით ზურგი ვაქცია და გაბრაზებული სახე მივიღე და ხელები მკერდთან გადავაჯვარედინე*
თეჰიონი: "კაი ხო ბოდიში"
*თქვა და უკნიდან ჩამეხუტა*
"გინდა სამაგიერო გადავუხადოთ?"
ლიზი: "რა? როგორ"
თეჰიონი: "იგივე გავაკეთოთ რაც მათ გააკეთეს შენს წინ"
ლიზი: "რა? იუნგის წინაშე ვერ გავაკეთებ ამას.... გიჟი ხარ თუ გგონია მაზე დაგთან_"
იუნგი: "ლიზი! ახლა ხომ გაიგე რაში შრგვიშლაე ხელი?" *სიტყვა იუნგიმ შემაწყვეტინა. თან საუბრობდა და თან კიბეებზე ჩამოდიოდა. და ცინიკურად იღიმებოდა"
ლიზი: "მე არ მითხოვნია ჩემს თვალწინ ჩემს მეგობრისთვის გეკოცნა!!"
*თეჰიუნს ზურგი ვაქციე და იუნგისთან კამათში გავერთე როდესაც თეჰიუნმა ხელი ძლიერად ჩამჯიდა და შემომატრიალა და მაკოცა! ეს ბიჭი მე მომკლავს... ეს უკვე მერამდენეჯერ ხდება...მესმის შეყვარებულები ვართ და ამის სრული უფლება აქვს მაგრამ რატომ აკეთებს ამას ჩემი ნებართვის გარეშე? ღმერთო როგორი სასიამოვნოა! მისი ტუჩებს ვგრძნობდი... ისინი ისეთი ნაზი და გაემრიელია... უბრალოდ მინდა რომ კოცნა არ გაწყვიტოს და მეც შევუერთდი. მართალია გავბრაზდი მაგრამ თავს ვეღარ ვაკონტროლები. მისმა სურვილმა დამათრო და სრულ ჭკუაზე აღარ ვიყავი. ვერც კი შევამჩნიე რომ აიუც ჩამოსულა და ორივე მოგვაშტერდა. ჩემდა საბედნიეროდ აიუმ ოპპა შეაჩერა რომ თეჰიონკსთვის რამე არ ეწყინებინა და ოთახში გაიყვანა. მეკიდე თვალები გავახილე და როდესაც დავწრმუნდი რომ იუნგი აღარ იყო ვეცადე თეჰიონი გამეწია. მაგრამ ძალიანაც არ მიწვალია რადგან არ მსურდა ამის შეწყვეტა. ჩვენ ჩვენი საქმე გავაგრძელეთ სანამ ორივეს ჰაერი არ გამოგველია. შემდეგ ერთმანეთს დაშორდნენ ჩვენი ტუჩები და ახლა შუბლები შეერთდნენ. ორივე მძიმედ ვსუნთქავდით*
ლიზი: "ისევ ამას აკეთებ"
თეჰიონი: "მართალია მაგრამ რატომღაც შენ არ გნდომებია ჩემი გაჩერება"
ლიზი: "არა... მე... უბრალოდ..."
თეჰიონი: "აღიარე რომ ეს შენც გინდოდა"
ლიზი: *თეჰიონი და მე ორივე ერთმანეთს თვალებში ვუყურებდით. მე მის თვალებში გადავიკარგე, თვალებში სადაც გამოსასვლელს ვერ იპოვიდით. მისი ულამაზესი თვალები, ცხვირი, ტუჩები... მისი ტუჩები.. მე ისევ სურდა მათი შეგრძნება... ლიზი?! რატომ ფიქრობ ისევ ამაზე? ააჰჰ შეწყვიტე! ამაზე აღარ იფიქროო!!! შემდეგ მე გაქცევა ვცადე და ამჯერად მადლობა ღმერთს თეჰიონს აღარ შევუჩერებივარ. ოთახში უნდა შევსულიყავი. მაგრამ შემეშინდა ვაითუ აიუ და იუნგი ისევ იქ არიან? ამიტომ კარზე დავაკაკუნე და ისე შევედი"
აიუ: "რატო დააკაკუნე?"
ლიზი: "აჰჰ. მეგინა იუნგი აქ იქნებიდა. შემეშინდა. კარგია აქ არ ყოფილა. თან მეგონა შენ და ის ალბად...
აიუ: "ლიზი!! კაი დაწყნარდი, მე არ მინდოდა... სამაგიეროდ შენც იგივე გააკეთე"
*აიუმ ვეღარ გაუძლო და სიცილი ამოუშვა. ბოლო ხმაზე იცინოდა ბოლოს მეც ავყევი. ორივე ისე ვიცინოდით თითქოს სიცილისგან გავსკდებოდით ან რამე ეგეთი. ბოლოში ძლივს დავმშვიდდით. ჩვენი ყოველდღიური დილის რუტინა შევასრულეთ და სახლიდან უნივერსიტეტისაკენ გავემართეთ*