26. ✧.*꒰⁎❝͋॔༶̶❝͋॓⁎ॢ꒱*·✧

110 11 8
                                    

*უკვე ოთხი დღე გავიდა და ჯენიზე რამე არ გვსმენია... ძალიან ვნერვიულობთ, ბიჭები ფიქრობენ რომ ის ჩენმა გაიტაცა... მაგრამ ზუსტი ინფორმაცია არ გვაქვს. ჯონგუკი და მისი ბიჭები მას ყველგან ეძებენ მაგრამ მის კვალს ვერ მიაგნეს*

ჯონგუქი: "ლიზ.. შეიძლება ვისაუბროთ?" *ოთახში მარტო ვიყავი როდესაც გუკმა შემოაღო კარები*

ლიზი: "რა?...ამ..კი..?"

ჯონგუკი: "... იცი ამაზე ადრეც მინდოდა გასაუბრება..."

ლიზი: "ჯონგუკ, მოეშვი თავისუფლად ისაუბრე..."

ჯონგუკი: "პირველად რომ შევხდით... შენ არსაიდან ჩემს მკლავებში ჩავარდი... ახლა მეცინება ამის გახსენებაზე, მაშინ ძალიან სასაცილოდ გამოიყურებოდი.... შემდეგ ჩვენი მიმოწერა, სადაც შენ სიყვარულს მეფიცებოდი_" *თქვა და ჩაეცინა და მეც გავაწყვეტინე*

ლიზი: "ეეე! ხომ აგიხსენი არა! ისევ ამ ამბავს რატომ დაუბრუნდი?!"

ჯონგუკი: "მოიცადე და დამასრულებინე... თავიდან მართლა ჩვეულებრივი გოგო იყავი ჩემთვის რომელიც არაფრად მიმაჩმდა და თამააი გადავწყვიტე... მაგრამ თანდატან შემიყვარდი"

ლიზი: "ჯონგუკ...მე..."

ჯონგუკი: "არა, არ გეუბნები შემიყვარეო... უბრალოდ მინდა გითხრა რომ მეგობრებად დავრჩეთ... მე არ შეგაწუხებ რადგან თუ გიყვარს გაშვებაც უნდა შეგეძლოს... შენ და თეჰიონს ბედნიერებას გისურვებთ მთელი გულით"

ლიზი: "მადლობა გუკ... იმედია შენც იპოვი იმას ვისაც ეძებ, იმას ვინც გვერდს დაგიმშვენებს"

ჯონგუკი: "ამ.. იცი... ვიღაც უკვე მომწონს..." *ცოტათი სიმორცხვე შევატყვე და გამიკვირდა*

ლიზი: "რა?! ვინ?"
*ჯონგუკთან საუბრის შემდეგ ლისასთან გავედი*

ლიზი: "ლისა გთხოვ ცოტა მაინც შეჭამე"

ჯენი: "არა... არ მშია, მართლა"
*ჯენის გაქრობის შემდეგ ლისა ძალიან ცუდ მდგომარეობაშია. ახლაც საჭმელზე უარს ამბობდა*

სიყვარულის ეიფორიები˚₊· ͟͟͞͞➳❥Unde poveștirile trăiesc. Descoperă acum