"Arghhhhh!" I groan as I rumble my hair. Frustrated na ako sa binabasa kung case and I need to read another law for our quiz. It's hard to manage your time since there's a lot of things to do. I need also to do an essay for one of my class and we had another presentation for the next day.
Right now, I was so exhausted. I just want to sleep at least but if I do it then I will suffer in my class. God! Why did I chose this course? It's tiring. Parang babawian ako dahil sa mga pinapagawa nila.
Buti na rin nakalimutan ko na ang nangyare nung sunday. Maybe it was not the right time for me to have a commitment. Maybe she's not the one. But I hoping Navaeh will be in the right hand. She's a darling. Ashton was not the right person for her.
Tumingin ako sa oras at alas dyes na ng gabi. I need to breath. I need to go out and just walk to think and also to refresh my minds in this overloading tasks.
Kinuha ko ang wallet ko at phone ko tsaka nagsuot na rin ako ng hoodie since malamig ang panahon. Pupunta rin muna ako sa malapit na covenience store para kumain. Gutom na rin ako at hindi pa ako nakakaluto ng kakainin dahil tinamad na rin ako sa dami ng ginagawa.
"Labas lang ako manong," paalam ko sa security guard na nakabantay sa dorm. He just nod and smile at me. Buti na lang medyo close ko si manong kaya siya ang nagbubukas ng gate sa akin kapag sobrang late ko ng umuwi.
I hug my self because of the night air. Malamig na kasi ang simoy ng hanging because of the ber months. Paglabas ko ng campus ay naglakad-lakad lang ako not minding where I'm going. Mamaya muna ako kakain. Tinitignan ko lang ang bawat gusali, taong dumaraan, pati na rin mga basura na nagkalat sa gilid at mga sasakyan. I'm just loving this kind of feeling and also it's just me and the night. I think this is my stress reliver because whenever I walk I always find comfort and peace. Parang narerecharge ako kapag naglalakad ako kahit wala akong destinasyon na pupuntahan.
Maganda rin kasi ang pwesto ng school because malapit lang siya sa mga commercial buildings. Maraming mga food stall at bilihan ng kung ano-ano. May malapit din na mall sa 'di kalayuan.
When I feel tired walking nag-stop over muna ako sa 7/11 to eat. Ramdam ko na kumukulo na ang tyan ko sa gutom.
I just grab a siopao, chicken with rice, and some beverages. Magbabayad na sana ako ng biglang may lumitaw sa tabi ko. Medyo nagulat ako dahil bigla na lang siya tumabi at tinabig ako.
"Bumibili ka ng condom? " agad na sabi nito at pagtingin ko si Ely pala. What the fuck his doing here? Nakatira ba siya around the area dahil parating nakikita ko siya.
"Ikaw na naman!" inis kung sabi rito. Bakit bigla-bigla na lang siyang sumusulpot na hindi ko namamalayan. Noong nakaraan sa kalsada ko siya nakita at muntik ko pa siyang masagasaan. Kabute yata ang isang ito 'e.
"Hello," malawak na ngiting sabi nito sa akin. Kumaway pa siya sa cashier na kala mo ka-close niya ito.
"Ito maganda," biglang abot nito ng isang box ng condom. Natawa na lang si ate na nasa cashier dahil sa pinagsasabi nito. Jesus! I feel embarrass on what he was doing. Kapal talaga ng mukha nito! Baka kung anong isipin ng tao sa akin dahil sa kanya.
"Can you put that down! Hindi ako pumunta dito para bumili ng ganyan," napakamot na lang ako sa ulo ko dahil sa inis sa taong ito. Am I a bad person in my past life that I will meet a person like this? This is so fucking unfair!
"Ito na po sir. Bale two hundred fifty pesos po lahat." Inabot ko na lang ang five hundred sa cashier tsaka lumabas agad matapos ko kunin ang pagkain na binili ko. Kala ko hindi na siya susunod ngunit akala ko lang pala dahil sumunod siya dala-dala rin ang binili niyang pagkain.
"Sabay na tayo. Wala ka naman kasama ulit. Tsaka ito pala 'ung sukli mo hindi mo nakuha," wika niya at umupo sa harapan ko. Nilapag nito ang barya ko at kinuha ito. Nakalimutan kung may sukli pala ako dahil sa kakamadali kong iwasan ang isang ito.
I look at the tables around us and it was not accomodated by anyone. Why he was sitting in my place? Did I agree to sit with me? Wala na man akong sinabi at hindi ko na man inoffer sa kanya na sabayan akong kumain.
"Doon ka nga!" I said to cast him out. I don't want a company especially him. When I'm eating, hindi ako sanay na may kasamang kumakain. I preferred to be alone.
Pati sa bahay mag-isa lang akong kumakain most of the time. My parents are both hardworking person at madalang ko lang silang makasabay kumain ngunit kung makasabay ko man tahimik pa rin dahil walang nag-uusap sa aming lahat. Kunting kamustahan lang at tahimik kaming kakain ulit.
"Ayoko!" pagtanggi nito. "Gusto ko may kasamang kumakain," sinimulan na nga niyang kumain and I just pat my head because of how he added another frustration to my existence. He is a really pain in the ass. Kaya nga umalis ako dahil stress ako sa mga gagawin ko pero meron naman siya na nagpapastress sa akin.
Sinumulan ko na lang kainin ang pagkain ko. I wish he doesn't talk too much because it will irritate me a lot.
"Virgin ka pa Gideon?" muntik na akong mabulunan sa sinabi niya. The fuck that question! Where that came from? Hindi ko expect na ganon siya mag-tanong.
"Kalma. Ito inomin mo," natatawang sabi nito sa akin. He has the nerve to laugh at me. Sinong hindi mabubulunan sa tanong na iyon. It's not normal to ask someone if he or she is a virgin! Kinuha ko agad ang inabot niyang inomin baka mamatay pa ako dito.
"So, virgin ka nga?" he repeated his question and I look at him with so much annoyance.
"Virginity is just a social contract of the society. Virgnity doesn't exist." Sabi ko rito. Who ever created the concept of virgnity should be in jail. It's not a measurement if a person is pure or not.
"Simpleng sagot lang na oo or hindi. Kaloka ka," tawa niya sa akin and he pinch again my cheeks. Asar kung tinapik ang kamay niya at binawe naman agad niya ito.
"Don't do that! We're not close," hasik ko rito at inirapan siya pero hindi siya nagpatalo at tinanong ulit ako.
"Virgin ka talaga?"
"Sinabi ko na sayo..." naputol ang sasabihin ko ng bigla ulit siyang nag-salita.
"Oo na, virginity is just a social contract. Ito na lang para maintindihan mo. Nakipag-sex ka na ba?" my brows arch because he always ask questions that is not pleasing to my ears. Why would he care if I fuck or not!? Tinignan ko siya ng masama dahil sa sinabi niya at mukhang umamo naman.
"Okay na huwag mo nang sagutin. Pakasungit mo naman po," irap nito sa akin sabay subo sa kinakain niya. I just shrug because of his attitude. He's very carefree and can not even filtered his words.
"Siguro hindi ka open-minded na tao no?" sabi nito habang may nginunguya pa siya sa bibig niya. Hindi ko alam kung mandidiri ako pero he looks cute. He was like a child. He reminds me of my little sibling.
"Nah, I'm open-mimded but that issue is very sensitive for others. It's not like you can ask that to everybody," kibit balikat kung sabi rito at kumain na rin. Which is true, baka mailang lang sila sa'yo kapag nagtanong ka ng ganyan sa mga tao specially kung wala ka namang ambag sa buhay nila.
"Ano bang course mo?" tanong nito sa akin sabay inom ng tubig.
"I'm taking my pre-law which is political science,"
"Kaya naman pala ganyan ka umasta. Hoy, ikaw kukunin ko kapag nakulong ako ha! Mukhang magaling kang attorney?" he smiled at me while saying those words. Ngayon ko lang napansin na kakaiba talaga ang ngiti niya. His smile radiates positivity and it feels like it gives comfort.
"No, hindi ako magaling," pagtanggi ko. There are a lot of people out there who is more smarter than me. I'm just an average person. I'm just trying to survive so that I can get a degree. Nakukuha lang sa aral kaya nag-mumukha akong matalino, and I love my course even though it's hard and exhausted.
"Ito naman. 'E anong tingin mo sa gaya ko... bobo," tawa nito at kinagat ang hotdog na kinakain niya.
"Magaling ka, yan ang tandaan mo. Okay!" he raised his thumbs and reassures me that I'm capable and smart.
I don't know what this feelings all about but I feel like I'm proud and motivated. At least there's someone who can appreciate my efforts and perserverance in achieving my dreams.
"Thank you," I said because it was a kind words.
"Yan ganyan dapat fight fight lang future attorney," saludong sabi nito sa akin and I can't help but to smile to his sillyness. Mali pa ang salute niya.
"Wait!" gulat ako ng bigla na lang siyang sumigaw. Buti na lang walang tao baka sabihin nila may kasama akong baliw dito.
"What?" tarantang sabi ko rito. I look confused because he looks like he see something on my face. Madumi ba? He look straight into my eyes and curiosly and slowly leaning towards me.
"What are you doing?" I nervously said to him. Until, he positioned his fingers like his taking pictures of my face.
"Ang gwapo naman ng ngumiting yun," he jokingly said and laugh at me. Napairap na lang ako sa sinabi niya. Akala ko kung ano na 'yun lang naman pala.
"Ngumiti siya," asar nitong sabi at may pataas-taas pa siya ng kilay. "Akala ko hindi ka marunong ngumiti 'e."
"Whatever Ely," I said at kumain na lang. Somehow I feel comfortable talking to him right now.
"Sure ka talagang wala kang jowa?" tanong ulit nito sa akin. Ilang beses na yata niyang tinanong sa akin ito.
"Ex," sagot ko para hindi na siya mag-tanong nang mag-tanong.
"Oh! May pumatol pala talaga sayo kahit ganyang ugali mo no?" tawa niya sa akin.
Hindi ko na lang pinansin ang sinabi niya because what's the point? Lalo lang akong maiinis at lalo rin niya akong iinisin.
"Uwi ka na?" Tanong nito sa akin ng matapos na akong kumain. Tapos na rin siya. Nilinis ko lang ang pinagkainan ko at tinapon sa basurahan.
"Yeah," sagot ko at naglakad na ako paalis. Hindi ko na siya nilingon pa dahil wala na man akong pake. I have a task that I left earlier and I need to finish it right now. There's no time for me to have a long break time.
"Maaga pa kaya sumama ka muna sa akin," nagulat ako ng mag-salita siya sa tabi ko at hinatak niya ako patakbo. Napatakbo na lang ako ng wala sa oras. Anong iniisip nito at bigla na lang siyang nanghihila.
"Sandali Ely!" pag bawi ko sa kamay ko dahil kakaibang init ang nararamdam ko ng biglang naglapat ang mga palad namin. There's this voltage of electricity in his touch that directly goes to my heart. Hindi ko alam kung ang pag-tibok ng puso ko ay sanhi ng pagtakbo namin o dahil nakahawak si Ely sa kamay ko.
"Ang KJ mo naman. Saglit lang ito. Ayaw ko pa kasi umuwi. Pwede pasama total sinasamahan naman kita kanina na kumain," he smiled and I can see how white his teeth is and those tantilizing eyes of him which is asking a favor.
"No, I have so much to do right now, Ely," pagtanngi ko rito dahil marami pa akong ginagawa at wala akong oras sa anomang kalokohang iniisip niya sa buhay.
"Sige na please. I promise, hindi mo pagsisihan ito," pagkumbinsi nito sa akin at hinawakan niya ulit ako. Hinila niya ang suot ko at hindi nagpaawat. Talagang nagpaawa pa siya sa akin.
"No," I firmly said to him but he really persistent. Tinanggal ko ang kamay nito at naglakad paalis pero pinigilan ulit niya ako.
"Please...please...please!" ulit na sabi nito sa akin. Napapikit na lang ako ng marahan dahil hindi talaga niya akong titigilan hanggang hindi ako pumayag na sumama sa kanyan.
"Saan ba?" I surrendered because I was totally captivated by his eyes. Ang hirap tanggihan ang isang ito.
"Uy, Pumayag siya. I pomise this would be the best night of your life," Ely said with so much exaggeration. He also do many hand gestures like his telling a fairytales. Napasapo na lang ako sa ulo ko dahil pumayag na ako.
Damn!
Parang kinukutoban ako sa sinabi niya. Tang ina kasi! Bakit siya nagpapacute! Hindi naman ako nakukuha sa mga ganon pero...arghhhh ang cute niya mag-pumilit.
Hinila niya ako at nagpahila naman ako sa kanya. Wala na. Hindi na ako makakatanggi talaga nito. Wala na akong oras para mag-back out pa dahil kasama na niya ako nag-lalakad.
Well, he said that I will enjoy this. Hindi naman siguro masama ang balak ng isang ito. Tumingin siya sa akin at ngumiti. Napailing na lang ako sa desisyon kung sumama sa kanya.
The night is young for us and fuck those requirements I need at least to enjoy my life once for awhile. Siguraduhin lang niyang masaya ang gagawin namin kundi I will sue him.