Kabanata 26
Reminder
It was a quick shower. I grabbed a white silk nightdress. Saglit kong tinuyo ang buhok bago bumaba. Gusto kong tumulong pero hindi ko inaasahan na tapos na siya nang makababa ako.
Maliwanag ang buong bahay dahil sa nakabukas na ang lahat ng ilaw. I didn't see it exactly yesterday, but now, I can freely admire the details of the house. Mula dito sa kinatatayuan ko, makikita ang kahabaan ng swimming pool na umabot hanggang sala. There are lights each side of it.
The interior of the house has a theme of black, white and grey, gayundin ang mga gamit. Wala akong alam sa mga disenyo ng mga bahay pero tiyak akong mahal ang paggawa ng bawat detalye na nakikita ko.
He said he's not staying here before. He's living in his condo. Sayang kung walang titira sa ganitong kagarang bahay. Mag-isa lang siya kaya siguro hindi pinipiniling tumira rito. Then, what's the purpose of building this house if he can't stay here too.
Umupo ako sa stool at tinignan siya na nagbubuhos ng alak sa kanyang baso. Tumalikod siya at kumuha ng juice para sa akin.
"Your house is huge, Dean. Hindi ka ba nalulungkot rito?" I tried to hit a conversation.
He looked at me. Muli siyang tumalikod para ilapag ang hawak na lagayan ng juice.
"I'm not staying here,"
Tinignan ko ang pagkain na nasa harapan. The pasta looks good.
"But this is yours, right?"
Naglakad siya patungo sa tabi ko at umupo sa stool.
"Yes, let's eat." marahang sabi niya.
Tumango lamang ako at kinuha ang tinidor. Hindi ko ginalaw ang pagkain at nananatiling interesado sa pinag-uusapan. Ayaw kong manahimik dahil sa nangyari kanina sa sasakyan.
"Sayang kung hindi tinitirhan." mahinang sabi ko at sinulyapan siya.
I caught him looking at me, with his wineglass on his hand.
"It's not a waste. I was just waiting for you..."
Uminit ang pisngi ko. Nag-iwas ako ng tingin.
"Masyadong malaki ang bahay..." wala sa sariling sabi ko.
He chuckled.
"Do you like it?" he asked instead.
Tinignan ko siya at tumango. The house is huge, but I think it's enough for a family. Hindi pwedeng isa o dalawang tao lang ang nandito, masyadong tahimik.
"That's good to know. I built this for us,"
Tumagal ang tingin ko sa kanya. Tumibok ng husto ang puso ko. Hinawi niya ang aking buhok habang nananatiling nakatingin sa akin. He look hypnotized.
"Ang ganda mo..." bulong niya.
Tumawa ako at umiling. He must be hungry. I slightly move his plate towards him, urging him to eat. Hindi niya sinulyapan iyon at nananatiling nakatingin sa akin. Tinaasan ko siya ng kilay. He smirked.
After eating, he took a shower. I waited for him to finish, so we can sleep together. The lights were now in dim. Tanging ang banyo na lang ang may ilaw.
I tucked myself in. Inaantok na ako pero gusto ko siyang hintayin. Pero hindi ako nakapaghintay at tuluyang nakatulog. Medyo nagising lang nang maramdaman ang paglubog ng tabi ko.
He pulled me inside his arms as he used one of it as my pillow. I unconsciously put my face on his neck and inhaled his scent. I drifted to sleep.
Payapa ang naging pagtulog ko. Nagising lang ng may ibang naramdaman sa pagitan ng hita. With eyes closed, I inserted my hands inside the comforter to remove his arms that is wrapped around my thighs. I moaned softly when he inserted his tongue inside of me. Hindi ko na napigilan pa ang gumawa ng tunog.
Hindi ko siya kita pero nararamdaman ko ang ginagawa niya sa ilalim. He parted my legs more as he held my ankle in place, making my thighs not to close. I felt exposed. My lips parted when I felt his tongue more. Napaliyad ako.
"Mmm..."
I covered my mouth with the back of my palm to stop myself from moaning. Pero kahit anong pigil ko, pilit pa ring lumalabas. I gasped softly when his moves became more faster. My legs shook a little as I felt my center throbbing.
I can feel reaching something. Humigpit ang hawak niya sa akin, pinipigilan ako sa paggalaw.
"Ah..."
In spiral manner, I reached it. Nanghina ako at hiningal. Hindi pa rin siya umaahon. He sipped something in between. Tumindig ang balahibo ko.
I'm tired, but I want more and it seems like he's not planning to stop too. Pero alam ko kung anong mangyayari kung hindi ko siya pipigilan ngayon. I don't want to feel uncomfortable tomorrow especially we'll be meeting my family.
Nakayakap na siya sa hita ko. He's moving his tongue again, but it's super gentle. Muntik pa mabago ang iniisip ko.
I held his arms and weakly pulled him upwards. Mabilis niya iyong naintindihan at umahon.
Sinalubong ako ng kanyang madidilim na mata. He stared at me darkly, directly opposite on how I'm looking at him now weakly.
Now I wonder, how can he wake up at the middle of the night just to do that. Uminit ang pisngi ko nang maproseso kung gaano ko rin iyon kagusto.
Bumaba ang tingin ko sa kanyang basang labi. Mas lalo akong nahiya sa dahilan kung bakit naging ganoon. Dahan-dahan umangat ang kanyang labi para sa isang ngisi. Umangat ang tingin ko sa kanya.
"I can't stop myself..." he whispered sexily.
Maaga akong nagising kinabukasan. I woke up with his hand resting on my breast. Nakatagilid ako ng higa habang siya ay nasa likuran ko. I looked back to see him peacefully sleeping.
Napatitig ako. I think it's too unfair to be this handsome in the morning. Looking at him this close feels like a sin. Kahit kalmado, ang kanyang makakapal na kilay ay nagmumukha paring strikto. He looks like a sculpture, perpekto ang pagkakagawa. Mula sa matangos na ilong hanggang sa manipis na labi.
He's known in hacienda for being friendly among the Andrada siblings. Pero sa tingin ko kung hindi siya ngingiti at nakikipaghalubilo, magiging kamukha niya na ang nakakatandang kapatid. There's no really difference both of them, except for the attitude. Nagmana ang dalawa sa ama kaya hindi na kataka-taka kung bakit halos magkamukha.
Ngumuso ako, nahihiya sa tahimik na pagpuna. I should let him sleep peacefully. Maingat kong tinanggal ang kanyang kamay sa ilalim ng suot ko. Nakataas pa hanggang sa beywang ko ang bestida. Inayos ko na lang nang makabangon.
Bahagya kong hinawi ang mahabang kurtina at sinilip kung gaano na kataas ang araw. Kung hindi ako nagkakamali, siguro'y alas siete pa lang ngayon.
Muli ko siyang tinignan at nananatili ang kanyang payapang pagtulog. I will cook for us today, but before that, I need to take a shower.
Kumuha ako ng tuwalya at roba bago pumasok ng banyo. Sinadya kong hinaan ang tubig para hindi masyadong rinig sa labas. Kung lalakasan ko baka magising pa siya.
Ngayon na tanging tubig lang ang naririnig, hindi ko maiwasan ang mag-isip.
Ang sabi niya sa akin noon ay kailangan kong lumipat dito para sa imbestigasyon sa pamilya ko. We're not yet together that time when I agreed about the plan.
He found out the result of the DNA before the day of the exhibit. He already knew that I was an Arellano that time, but he kept it as a secret until I moved to his house. Imposible kung nalimutan niya lang iyon sabihin.
We're together now and I don't want to leave here too. Kahit saan namang lugar ay ayos lang sa akin hanggang naroon siya. Pero hindi ako makapaniwala sa naging konklusyon ngayon. I probably mistaken but there's still a possibility that I am right!
He purposely kept it as a secret to take me to his house. Siguro ay dahil tumanggi ako noong nasa parking lot? Maraming mga butas ang konklusyon ko pero hindi ko mapigilan lalo na't ang sinasabi niyang private investigator ay hindi ko kailanman nakita. Iyon ang naging rason niya kaya ako napapayag noong una na manatili sa kanyang bahay.
Also, he said that he took the DNA samples secretly with the help of my brother. Kung talagang may investigator siyang kasama, siguro ay hindi niya na kakailanganin ang tulong ng kapatid ko. Private investigators are experts, they can easily get the toothbrush or spoons of the subjects.
It's getting more suspicious as the time goes by. It's possible that he took the investigation alone and tricked me with his alibis just to stay with him. I should not limit my thoughts because he's smart!
Imbes na kumalma sa ilalim ng shower, parang bigla pa akong nastress ng ganito ka-aga. Binuksan ko ang kaninang pikit na mata.
Sinuklay ko ang buhok at napasinghap nang makita si Dean na prenteng nakasandal sa sink. Inihilamos ko ang kamay at muli siyang tinignan.
He's looking at me darkly, almost like a beast watching his prey. I covered my breast immediately, but it didn't help because I'm naked. He can still see other parts of me. But maybe, at least!
"Hindi ka ba lalabas?" mahinang tanong ko.
Medyo nilakasan ko na ang tubig, nagmamadali na sa pagligo. Napapikit ako nang maalalang hindi pa ako nagsasabon. Hindi na ako mapalagay sa kinatatayuan.
Lalo na nang makita siyang nagsisimula ng maghubad. He pulled his white shirt from his nape and throw it on the sink. Nananatili ang madidilim niyang tingin sa akin. Kumabog ng husto ang puso ko.
He pulled his sweater pants down together with his boxers. Nag-iwas ako ng tingin nang muntik na iyon makita. Kinuha ko ang sabon para doon ibigay ang atensyon. Muntik ko pa mabitawan sa kaba.
Pinabula ko iyon sa aking kamay at sinimulan lagyan ang aking braso. Natigil ako nang maramdaman ang kanyang hininga sa pagitan ng balikat ko.
He caressed my arms as he planted a soft kiss on my bare shoulders. Tumindig ang balahibo ko at tila nalasing, hindi na alam ang gagawin.
"I'll wash you. Give me the soap..." he whispered huskily.
I passed the soap to him carefully. Mas lumapit siya sa akin. I gasped so hard when I felt his hard thing on my back.
"Maliligo lang tayo, Dean!"
Mahina siyang natawa sa biglaan kong pagsigaw. His deep chuckles echoed. He started to put soap on my shoulder sensually.
"Shh, of course..." kalmadong bulong niya na hindi ko maseryoso.
Just like what I expected, something happened inside the shower. Inis ako paglabas, hindi sa kanya kundi para sa sarili ko.
Kahit siguro anong sabihin ko para pigilan siya ay may mangyayari pa rin. Patagal ng patagal, hindi ko na napipigilan ang sarili ko pagdating sa kanya.
He's smiling widely. Hindi ko napigilan ang pagtalim ng tingin sa aming repleksyon. I'm standing in front of a full length mirror while he's behind me.
Titig na titig siya sa repleksyon ko. Habang ako'y hindi na maipinta ang itsura. Muli kong naalala ang iniisip kanina sa shower. It's possible he planned all of it.
Napairap ako. Mahina siyang tumawa. He wrapped his arm around my waist as he sniffed the tip of my shoulder. His eyes remained on the mirror.
"Why are you so grumpy..."
"Alam ko ang naging plano mo, Dean!" hindi ko na napigilan pa.
Nananatili siyang kalmado, tila hindi importante ang sinasabi ko. Mas lalo yata akong nainis.
"Ang sabi mo mayroong private investigator, pero wala hindi ba? Sinabihan mo akong hindi ko pwedeng makausap kase ikaw ang client. Pero ikaw lang naman ang nag-iimbestiga."
I'm not mad, I should even thank him for helping me throughout the way. Medyo nakakainis lang sa bahagi na posibleng tinago niya sa akin ang resulta at saka lang sinabi nang makalipat ako sa bahay niya. Hindi naman na kailangan iyon.
"Dagdagan pa na saka mo lang sinabi ang resulta ng DNA nang makalipat ako sa bahay mo. Did you use it as a reason for me to transfer in you house?" mahina ngunit mariin na sabi ko.
He looked amused now, like I just guess something right. Umawang ang labi, tahimik na nakumpirma ang sinabi.
"D-Dean!"
Sinubukan ko siyang harapin pero ipinirmi niya ako sa kinatatayuan.
"No, baby..."
"Ano kung ganoon?!"
He licked his lips while staring at me in the mirror.
"You're right with the first one. I did the investigation by myself. The private investigator was not true. That's the only thing that I planned for me to get you back." mahinang sabi niya.
Dahan-dahan akong kumalma. Nananatili rin siyang kalmado habang pinapanood ang bawat reaksyon ko.
"Except for the DNA. I got the result at the middle of the night. That's why I decided to tell it to you the next day."
I slowly nodded. I heard him sighed.
"Are we okay now?" maingat na tanong niya.
Nag-iwas ako ng tingin, nahiya na sa naging konklusyon kanina. Kung ganoon ang nangyari, masyadong simple ang rason kaya bakit hindi ko iyon naisip kanina.
"Maayos naman tayo," mahinang sagot ko.
He cleared his throat. Bumalik ang tingin ko sa kanya.
"But you're shouting,"
I pursed my lips.
"Nagtatanong lang ako,"
He chuckled, amused.
"Really, huh?"
Hindi na ako nagsalita pa, tahimik na pinagsisihan ang mga sinabi kanina.
Magkasabay kaming bumaba para makapagluto ng umagahan. Magkahati kami ng ginagawa. He cooked the fried rice while I fried the bacon and eggs.
Mamayang alas sais ang alis namin papunta sa bahay ng mga Arellano. Hanggang ngayon hindi pa rin ako makapaniwala. I can't believe that I'm really part of them.
Siguro kung hindi nangyari ang mga bagay na iyon sa akin noon, posibleng hindi ko pa rin nahahanap ang totoong katauhan ko. Siguro kung hindi nagpunta ang galit kay papa sa gabing iyon, mananatili akong walang alam. It's painful to know that it's too unfair for me. Bakit kinakailangan ko iyong malaman sa mahirap na paraan.
"Your family knew about your past already. You don't have to act like you're okay."
Yumuko ako at mariing napapikit, kinakalma ang sarili. Mahigpit niyang hinawakan ang nanginginig kong kamay. Napatingin ako roon.
He lifted my chin. Sinalubong ako ng kanyang marahan na tingin.
"I'm with you in this. We're together now..." he said seriously, almost a reminder.