Traits Of A Slayers

Autorstwa SEZELEI

4.3K 463 470

Slayers Series #1 Unfathomable massacre is happening in a university and a group of friends that have consi... Więcej

Author's Note #1
PROLOGUE
CHAPTER 1
CHAPTER 3
CHAPTER 4
CHAPTER 5
CHAPTER 6
CHAPTER 7
CHAPTER 8
CHAPTER 9
CHAPTER 10
CHAPTER 11
CHAPTER 12
CHAPTER 13
CHAPTER 14
CHAPTER 15
CHAPTER 16
CHAPTER 17
CHAPTER 18
CHAPTER 19
CHAPTER 20
CHAPTER 21
CHAPTER 22
CHAPTER 23
CHAPTER 24
CHAPTER 25
CHAPTER 26
CHAPTER 27
CHAPTER 28
CHAPTER 29

CHAPTER 2

299 28 9
Autorstwa SEZELEI

A/N: I apologize for the typos and wrong grammar you may have read..



JIONNE

Hindi pa rin siya sumasagot.

Sinuntok na siya ni Glass pero hindi parin siya nagsasalita.

Iba ang pakiramdam ko sa lalaking ito. He seems to know a lot about what's going on. Pwede rin nating sabihin na inutusan lang silang gawin ang pagpatay.

Pero ano nga ba ang dahilan? May virus bang kumalat na hindi namin alam?

Narinig namin ang pag bell ng buong eskwelahan na nagsisilbing pahiwatig  na  may kaguluhan na namang nagaganap.

Natanaw ko ang mga gwardya na inaawat ang tatlong babaeng pinagtutulungan ang isang lalaki na tagain ito.

"Bakit kayo nakatunganga dito?! Pumasok kayo sa classroom nyo!" Sita samin ng isang guard.

Hahawakan na dapat niya yung kamay ng lalaki kaso mabilis siyang umiwas at tumakbo.

"Shi*.." Napaatras kaming apat kasama ang gwardya nang makita namin ang tatlong estudyante na
naglakad patungo sa kausap namin na lalaking killer kanina.

Both of them were grinning as they observed us as they drew nearer.

There's something on their smile..

Itinaas nila ang kanilang mga armas gamit sa pagpatay ng mga kapwa nila estudyante.

"We obviously want a conflict. however, we have only practiced it." Sabi ng lalaking naka hoodie at naka mask halos parehas lang sila na kulay black ang suot.

"Prepare yourself for the intense battle." Mapait syang tumawa bago siya tumalikod. Akala ko ay aalis na siya kasama ang mga kasama niya but I saw him glance at me before finally walking away.

Masama kong tinignan ang mga gwardya sa paligid ko.

"You have nothing to do with those?!"

Hindi ba nila huhulihin?

Mas marami pa nga sila kaysa sa kalaban!

"Mukhang may plina-plano sila..hindi natin alam iyon baka madamay pa kayo." Sabi ng gwardya.

"Irereport muna natin ito sa Chairman, sumama kayo saamin."

"Why we would?" Nakapamulsa si Glass at sinamaan ng tingin ang gwardya.

"Basta sumama na kayo saamin!" Pilit nilang hinuhuli ang kamay namin pero makulit kaming tatlo. "Kayo ang saksi sa nangyari kaya sumama kayo!"

How stupid.  we all witnessed what happened brutally!

Napatigil sila sa paghila at Napatingin silang lahat saakin.

"It appears that our only option is to enlist with the dishonest guards." mahinang sabi ko sa dalawa kong kasama.

Nakita ko ang reaksyon ni Dexter na parang sinasabing huwag ko nang itutuloy ang sasabihin ko pero itinaas ko lamang ang isa kong kilay sakan'ya.

"Despite the fact that everyone knows what happened, because it didn't happen once, you fool! It's crystal clear! folks, goddamn!"

Nagtaas baba ng tingin ang isa sakanila na animoy parang nalilito.

"Wala akong maintindihan, miss."

Narinig kong napabuntong hininga ang matandang guard na humila samin kanina, mukhang suko na siya. "Wag kayong gagawa ng kung ano, sinasabi ko sainyo. Baka balikan kayo n'ung mga estudyante na iyon."

"Opo, wala kaming gagawin." Sagot ni Dexter.

Seriously what the fvck is happening?

Marahan akong napapikit.

Kung ano-ano ng theory ang pumapasok sa isip ko.

Bakit ba biglang nagka ganito ang sitwasyon?

Nauna na akong pumasok sa classroom at ang nadatnan ko doon ay takot sa mukha ng mga kaklase ko.

"Bakit ganoon ang nangyari?" Tanong ni Jess nang makapasok kaming tatlo.

Naupo si Dex sa tabi niya.

"Hindi namin alam, aalamin pa lang." Nang sabihin niya yun ay nakatingin siya kay Glass.

"Kung hindi nalang kaya tayo pumasok kahit kailan? Mas mahalaga ang kaligtasan natin." Sabi ng kaklase namin.  Nakatinginan kaming lahat sa loob dahil may punto ang sinabi niya.

"Sang-ayon kami!"

"Kung hindi pwede magtransfer edi wag Nalang mag-aral!"

"Kayo lang. Kami mananatili dito.."

Sang-ayon ako sa pangalawa.

"Kayo ba?.." Tanong ni Dex saming tatlo. Agad na sumagot si Jess sakanya.

"Hindi! Dito lang ako.." Tinignan niya ako sabay tingin kay Paise. "Ikaw?.." Bahagya pa niyang inilapit ang mukha nito kaya't napalayo si Paisely.

Umiwas siya ng tingin. "Alam nyo namang sobrang matatakutin ako..pero kung saan kayo doon din ako." She said. "Magkakasama dapat tayong apat."

Halos sabay lang kaming Nagkatinginang apat sa sinabi niya pero hindi nila ko tinantanan ng tingin.

I sighed. "Let's restore the peace we deserved." Sandali silang natahimik sa sinabi ko.

To put it another way, everyone, even my classmates, was looking at me.

I want to end this war for us.

Hindi na ako mag ma-maangmangan pa. The constant occurrence of this circumstance does not make me want to leave; rather, it makes learning more about it and figuring out how to solve the problem more intriguing. Fuck. Once more, I am portraying myself as a detective.

"So.." Rinig kong panimula ni Glass. "Who else will leave and who else will stay? .." Muling natahimik ang buong paligid.

Tumagal pa yun ng ilang segundo bago ko makita ang galit sakanyang mukha.

Napakagat siya sa labi at kinalma ang sarili. "Gusto ko ng mabilisang sagot." Pagkasabi niya nun ay nagsimulang mag-ingay ang lahat.

Hindi namin sila pinansin.

Nilapitan ko si Paisely.

"Okay ka lang?.." Tumango siya sa tanong ko.

"Kung ano mang plina-plano nyo, handa kami para tumulong." Hinawakan niya ang kamay ko.

Ngumti lang ako sakanya. Nilingon ko saglit sila Dexter at Glass nagulat pa ako dahil parehas silang nakatingin saakin kanina pa.

---

Buong Unibersidad ay tahimik na nang umuwi kami. Kasama ko si Jess papunta sa apartment dahil kaming dalawa ang naninirahan doon.

Pumayag si papa sa ginawa ko. Para narin malayo sa gulo pero mukhang mas gugulo ang buhay ko dito dahil malapit lang ang apartment namin sa LU.

Alas-onse na ng gabi ng nasa kama na kami para matulog pero tanging ang katabi ko lang ang tinamaan ng antok.

Nauurat na ko dahil nakailang ikot na ko sa higaan pero hindi talaga ko makatulog. Until I thought of mixing milk and maybe just in case I fall asleep, but still don't.

Napapukpok ako sa ulo ko.

Hindi naman ako nago-over think bakit hindi ako makatulog? Tss.

Bumalik nalang ako sa kama at nahiga. Pinikit ko ang mga mata ko nagtagal yun ng ilang minuto bago ako makatulog.

I just woke up when suddenly someone pulled my leg and dragged me out. I screamed but no one could hear me. I tried to fight back but he was strong.

When we got out on the road I saw two more with him and helped me ... rape?

Hiyaw ako ng hiyaw sa ginawa nila saakin ng may maramdaman akong isang palad na sumampal saakin.

"Hallelujah! Akala ko sinasapian ka na! Nanaganip ka lang pala..."

Hinawi niya ang ilang buhok kong nakaharang sa harap ng mukha ko. "May kinalaman ba jan ang nangyari kahapon?" Tanong niya.

Umiling ako at napahawak sa magkabilang tuhod.

What kind of dream is that?

Bakit parang totoong nangyari?

"Hey! Are you okay? What did you dream about? .."

Hindi ko siya sinagot. Nanatili lang akong nakatunganga.

W-who are those? why are they doing t-that to me?..

"Jia.." I looked up at him. I could see a few tears at the corners of her eyes.

D-did I make her cry?

" I know there's something wrong about your dream.." Niyakap niya ko at ipinatong ang baba sa tuktok ng ulo ko.

Sabay kaming napasinghot.

"Mind telling me..?"

Hindi ko pala namalayan na umiiyak na ako. Agad kong pinunasan iyon at niyakap rin siya pabalik.

"Hindi yun totoo, nanaginip ka lang ha.. nanaganip ka lang. I'm here." Paalala niya saakin at tuluyan na akong napahagulgol.

Hindi naman talaga nangyari yun hindi ba?

Czytaj Dalej

To Też Polubisz

22.9M 802K 69
"The Hacker and the Mob Boss" ❦ Reyna Fields seems to be an ordinary girl with her thick-framed glasses, baggy clothes, hair always up in a ponytail...
603K 7.7K 31
Lost, Lose (Loose Trilogy #1) She's a girl of hope, Lisianthus Yvonne Vezina. A teen-year-old girl who focused on her goal... to strive. But everyth...
80.5K 2.6K 80
BANG... BANG..... BANG I jumped up out my sleep to three gun shots. I creep up to my door, opening it up just a little, seeing my father go to my...
1.7M 17.4K 3
*Wattys 2018 Winner / Hidden Gems* CREATE YOUR OWN MR. RIGHT Weeks before Valentine's, seventeen-year-old Kate Lapuz goes through her first ever br...