THAT GIRL IS SURPRISINGLY RIC...

De Every18thSeconds

121K 6.3K 1.8K

"Maraming salamat ho manang" ani ko sa babaeng tendera matapos iabot ang 50 pesos na bayad ko sa kinain ko. N... Mais

KABANATA 1
KABANATA 2
KABANATA 3
KABANATA 4
KABANATA 5
KABANATA 6
KABANATA 7
KABANATA 8
KABANATA 9
KABANATA 10
KABANATA 11
KABANATA 12
KABANATA 13
KABANATA 14
KABANATA 15
KABANATA 16
KABANATA 17
KABANATA 18
KABANATA 19
KABANATA 20
Katangahan ng Author~~
KABANATA 21
KABANATA 22
KABANATA 23
KABANATA 24
KABANATA 25
Katangahan ng Author~~
KABANATA 26
KABANATA 27
KABANATA 28
KABANATA 29
KABANATA 30
KABANATA 31
KABANATA 32(Joke~~)
KABANATA 32
KABANATA 33
KABANATA 34
KABANATA 35
KABANATA 36
KABANATA 37
KABANATA 38
KABANATA 39
KABANATA 40
KABANATA 41
KABANATA 42
KABANATA 43
KABANATA 44
KABANATA 45
KABANATA 46
KABANATA 47
KABANATA 48
KABANATA 49
KABANATA 50
AUTHOR'S NOTE
KABANATA 51
KABANATA 52
KABANATA 53
KABANATA 54
KABANATA 55
KABANATA 56
KABANATA 57
KABANATA 58
KABANATA 59
KABANATA 60
KABANATA 61
KABANATA 62
KABANATA 63
KABANATA 64
KABANATA 65
KABANATA 66
KABANATA 67
KABANATA 68
KABANATA 69
KABANATA 70
KABANATA 71
KABANATA 72
KABANATA 73
KABANATA 74
KABANATA 75
KABANATA 76
A/N
KABANATA 79
KABANATA 78
KABANATA 80
KABANATA 81
KABANATA 82
KABANATA 83
KABANATA 84
KABANATA 85
KABANATA 86
KABANATA 87
KABANATA 88
KABANATA 89
KABANATA 90
KABANATA 91
KABANATA 92
KABANATA 93
KABANATA 94
KABANATA 95
KABANATA 96
KABANATA 97
SPECIAL EPISODE
KABANATA 98
KABANATA 99
*ANNOUNCEMENT*
KABANATA 100
KABANATA 101
KABANATA 102
KABANATA 103
KABANATA 104
KABANATA 105
KABANATA 106
KABANATA 107
🎃 Halloween Special🎃
KABANATA 108
KABANATA 109
KABANATA 110

KABANATA 77

1.3K 68 18
De Every18thSeconds

Kabanata 77

■In danger■

Nagpasalamat sa aking ng paulit ulit ang parents ni Gwen. They asked me if I need something in return but I refuse. Ramdam ko ang taos pusong pagpapasalamat nila sa akin. Sincerely thankful for saving their one and only daughter.

Pagkatapos nila akong kausapin ay dumating ang doctor ni Gwen. The doctor insisted to talk to Gwen's parents privately kaya umalis muna sila sa hospital room ni Gwen.

Naiwan kaming tatlo sa loob ng kwarto. Standing beside Gwen's hospital bed while staring at her.

She's lying in the bed while sleeping. May benda ang ulo neto at ang kamay nya. May iilang kunteng scratch din sya sa mukha nya.

"She's too kind to be lying in that bed" rinig kung sabi ni Tessie na nakatingin kay Gwen.

"Gwen's not like us. She's pure and innocent in and outside." Dagdag nya pa

Hindi ako nag salita. Nanatili namang tahimik si Frena.

"When we were young. She's too afraid to hurt someone. She can't even kill a mosquito "tumawa si Tessie ng mahina.

Is she seriously telling a story?   To me?

"But..after graduating in high school,she changed. It's because of some incident involving me and Frena."

Sandali akong napasulyap sa kanya.

"It was when one of our friend died. The four of us is a childhood friend."

Died?

"Our friend die because of a certain delinquent. She was raped and killed mercilessly. A commoner dared to kill someone! " ramdam ko ang galit ni Tessie.

She sigh.

"That's why...we hate commoner" mahinang sabi nya.

Ilang sigundong katahimikan ang namutawi sa pagitan namin.

"We want to apologize"

Gulat akong napalingon kay Frena.

Hindi sya naka tingin sa akin. Nanatili ang mata nya kay Gwen.

"After that day,  we realize that without you saving us... We might end up dead." Dagdag ni Frena.

"Thank you,Blake" saad naman ni Tessie.

"Thank you for saving us despite how we treated you all this time. Y-you didn't hesitate and run away from us......Tha-thank you kasi... *sob*"

Hindi nya na natapos ang sasabihin nya. Tuluyan na syang napaiyak.

"I-I've been holding my tears up until now...*sob* b-but this is not because of what happened. I-I just want to sincerely a-apologize  to you because I treated..*sob* you so rude and acted like a bitjj in front of you.. "

Humagulgol na sya.

I....

I don't know what is this emotion that I'm feeling right now. Is it pity? Anger? Sadness?  Curiosity? Or what?

I can't really tell what is it. But one thing is for sure...

I'm hundred percent sure that this person in front of me recognize me not because I am Blake Castred, the daughter of a wealthy family.... But Blake Montelo, a nobody and a normal college student.

Napangiti ako sandali.

Is this an achievement as a normal person? I can't tell.

Tinignan ako ni Tessie saka pinunasan ang luha nya.

"I..we're not expecting you to accept our apology. I know how you suffered because of us and how hard your situation is." Seryosong aniya

Ramdam ko ang sincerity sa boses nya and I can tell she's not lying.

"But... We will do our best so that you can forgive us and---"

"It's okay" putol ko sa sasabihin nya.

"W-what? "

"I'm not the kind of a person who hold grudge with other people. It's in the past" sabi ko

"What do you mean?" Takang tanong ni Frena

"I understand your reason and I know your sincere so for now, I 'll forgive you. " saad ko sabay tingin kay Gwen.

"B-but...It's not that simple to just forgive us. We've done all sort of thing and--"

"Then do you want me to torture you or something? "  nakangising tanong ko.

"NO!" Sabay na sagot nila.

Napaayos pa sila ng tayo. Ramdam ko ang kaba nila.

"We-we're good. Thank you for forgiving us" ani Tessie.

"Okay. Then I'll leave now" sabi ko

"D-do you want us to send you back to school?" Tanong ni Tessie

"No need" sagot ko saka lumabas na ng kwarto.

Pagka labas ko ay naka hinga agad ako ng maluwang.

I feel like this day is so freaking long!

Pagkalabas ko ng ospital ay pumara agad ako ng jeep papuntang kanto ng malapit sa school.

Ilang minuto ang lumipas ay dumating na din ako.

I am currently walking across the street when a certain car parked in front of me.

Napahinto ako sa paglalakad.

The car is familiar and I'm sure it's not dad or secretary Yonn.

"Why are you so late?" Bungad na sermon ni Mr.Black sa akin.

Inalis nya ang sunglass na suot nya.

"You didn't even attend in the competition. Stupid woman." Salubong ang kilay na dagdag nya pa.

Natawa ako dahil sa mukha nya.

Why is he even pouting?  Is he a kid?

"Somethings went wrong and who're you calling stupid? You Idiot rich boi" pang aasar ko

He almost roll his eyes before handing me something.

"What's this?" Takang tanong ko habang naka tingin sa glass na trophy.

It's not that small.

"It's an exchange for the handkerchief you handed me before the competition"sabi nya.

Magsasalita pa sana ako ng mabilis syang magpaalam at humarurot na paalis.

What was that?

Binaliktad ko ang trophy na hawak ko saka binasa ang nakasulat sa harapan nito.

Sa ibaba ng statue na may hawak na archer ay nakasulat ang salitang....

CHAMPION!

W-what the...

Why si he giving me this important thing?

Is he insane?

Ah whatever!

Nilagay ko sa bag ko ang trophy saka nagpatuloy na sa paglalakad papuntang school.

Pagdating ko ay dumeretso agad ako meeting area ng mga scholar students.

Kakasimula palang nila mag arrange ng mga archer na ginamit ng mga participant.

Then I also start to do some work.

Natagalan kami bago matapos cause there are so many Archer and arrows.

Pagkatapos namin ay ramdam ko agad ang sakit ng likod ko.

Tinignan ko ang oras sa relo ko.

Nang makitang halos mag alas singko na ay agad akung napatayo.

Sh*t! Late na ako sa work!

Since tapos na lahat ng trabaho ay agad na akong umalis.

Patakbo akong lumabas ng school.

Pisti! Kung nandito lang ang bike ko ay mas mabilis sana akong makakarating sa shop. Maghihintay pa ako ng jeep at siguradong ma t- tarffic na naman kami.

Malapit na ako ako sa kanto kong saan may dumadaan na jeep ng may biglang humila sa akin.

*Gasp*

I was so focus in the time kaya hindi ko napansin ang taong humila sa akin.

"U-ugh"

Napadaing ako ng bigla nya akong itulak sa pader.

"She's here Miss"

Napatingin ako sa lalaking humila sa akin.

His wearing a black suit and black sunglasses. Is he a bodyguard?

"Leave us alone"

Dahang dahang lumapit sa gawi namin ang babaeng naka uniform ng school namin.

"Bu Miss--"

"I said leave us alone!" asik ni Shield.

Yes it's Shield!

"What do you want?" Tanong ko saka umayos ng tayo.

I'm currently holding my hand because the grip of the man who dragged me is so strong. 

"I just want to ask you something"aniya saka naglakad palapit sa akin.

Inilibot ko ang paningin ko.

If she'll just ask me something, why are we in this kind of place?

We're in the side of a road. Medyo madilim at walang tao since it's not a National road.

"What is it?" Tanong ko

"Explain what is this shit?" Kalmado pero ramdam ko ang diin sa bawat salita.

Pinakita nya sa akin ang picture sa cellphone nya.

It's the same picture of me together with Mr.Black.

Urgh! This thing again?

"It's not what you think . Kumain lang kami" paliwanag ko.

Yun naman kasi talaga ang nangyari.

"Do you f-cking seriously think that I'll believe that bullshit? " saad nya

Why is this noble lady speak like a mad dog?

I let out a heavy sigh.

What should I tell her then?

"Just think whatever you want." I gave up

"How dare you seduce King!!! You whore" sasampalin nya na sana ako ng may biglang humintong itim na van sa harap namin.

I thought it's just her bodyguard who's here to stop her committing violence but I'm wrong.

Mabilis na bumaba ang mga naka itim na lalaki habang naka mask ng itim.

Agad akong na alarma ng makita sila.

This is dangerous.

And through my instinct I automatically grab Shield away from the van but because I am late in just 1.2 second, the other guy snatch her way from me.

"W-who are you people?" Tanong ni Shield

Pero hindi sumagot iyong mga lalaki. Imbis ay tinakpan nya ang binig at ilong ni Shield ng panyo kaya nawalan ito ng malay.

"Sino tong isa boss?" Tanong ng isa

"Hindi ko alam."

"Wait. Sino sa kanila yung ki-kidnapin natin?"

"Just grab her and put her in the van" utos ng boss nila

Sinulyapan ko si Shield na ngayon ay pinapasok na nung isang lalaki sa loob ng van.

Patakbong lumapit sa akin yung isang lalaki para sana kunin ako pero isang dipa palang ang layo nya sa akin ay mabilis kp syang sinipa.

Nagulat sila dahil sa ginawa ko.

Pati iyong lalaking nahulo ang paa ko ng sipain ko sya.

While they are dumbfounded I grab that opportunity to strike again.

Buong pwersa kong ginamit ang isa kong paa para sipain iyong lalaki.

Bumagsak sya sa sahig ng walang malay.

Huminga ako ng malalim bago tinignan iyong limang lalaking naka tingin sa akin.

"S-she's tough" mahinang bulong nung isa

Susugod na sana ako ulit ng biglang magsalita iyong lalaki sa loob ng van.

"Try to move and I'll hurt this girl" banta nya sa akin habang naka tutok ang kutsilyo sa leeg ni Shield.

Napamura ako sa isipan ko.

"Grab that bitjj inside the van" utos pa nito.

"Yes boss!"

Hinila ako nung isang lalaki papasok sa van.

Now,What should I do?

I think we're in danger.

*TBC*

Continue lendo

Você também vai gostar

73.1K 1.9K 38
Date Started: September 21 , 2023 I didn't lose you,you lost me and you will search for me in everyone you're with and i won't be found Kadi. And no...
915K 11.8K 83
Republished
1.1M 46.6K 39
Head shall bow, knees shall kneel, look into eyes, you shall die! ABSOLUTE adjective ab·so·lute \ˈab-sə-ˌlüt, ˌab-sə-ˈ\ : complete and total : not li...
29.8K 534 49
Paano kung sa gabing di inaasahan at makaka one night nya ay hinahanap-hanap sya palagi? At paano kung sa pag tago mo, sa anak nyo ay malalama't mala...