SAMANTHA's POV
"What the hell are you doing here?" Inis kong tanong.
"Tutulungan k--"
"Kaya ko, lumayo ka. Laban ko 'to wag ka nang makisali." Tinabig ko ang balikat nito.
"Kahit ngayon lang, pag-bigyan mo ak--"
"Ilang beses na kitang napagbigyan pero ngayon hinding hindi na kita pagbibigyan kaya wag kang sasali kung ayaw mong isabay na kita sa mga 'to." Itinuro ko ang mga lalaki. "Kaya ko ang sarili ko nagawa kong ipagtanggol noon ang sarili ko nang walang nalalaman at wala ka. Pwes mas kaya ko ngayon Mr? Wait who are you again?" Kunwaring nakalimutan ko ang pangalan niya. "Hmm... Should i call you BOSS?"
"Then your still my slave?" Pabulong nitong sabi.
"I'll resign... Mr. Jimenez, after this useless scene" Walang emosyon kong sabi.
"What if i don't want you to resign?"
"What if I cut your neck? and give you a way of death" tanong ko, tumingin ito sa akin nang mag may pagkagulat.
"S-sam? About what happened, it's not what you think."
"So, it's what you think, that's it?" Umiling ako at tumingin sa mga lalaking nasa harapan namin
"Please listen to me Sam."
"Cut the first word. You don't have to used the word please, You already used me, isn't that enough? I have ears so i'll listen to you but don't expect a Shit." Kinagat ko ang ibabang labi ko sa sobrang galit natikman ko ang dugo galing sa labi ko, humigpit ang kapit ko sa dalawang kutsilyo.
"About what you se--"
"Sumama ka sa kanila!!" Bulyaw ko. Itinuro ko ang mga lalaki. "Pare-pareho kayong tar*ntado!!!" Sigaw ko at itinulak ko siya papalayo sa akin na siyang naging hudyat para muling sugurin ako nang mga lalaki.
Walang alinlangan kong sinaksak sa dibdib ang mga lalaking lalapit sa akin. "I will help you." Saad nito at sinuntok ang lalaking nasa likuran ko na hindi ko napansin.
Lumapit ako sa kaniya at kinapitan ang necktie niya "Hindi ko kailangan ng tulong mo!" Nahagip ng paningin ko ang tatlong lalaking pasugod sa amin, hinila ko ang necktie niya hanggang sa matanggal ito. Hinarap ko ang tatlong lalaki "kaya kong pumatay nang tao kaya umalis kana." Itinapon ko ang kutsilyo na kapit ko at pinaikot ang magkabilang dulo nang necktie sa dalawa kong kamay.
Isinakbit ko iyon sa batok nang lalaking nasa tapat ko at ipinaikot ko ang necktie sa leeg niya. Siniko ko ang batok nito dahilan para makatulog siya. Sinuntok ko sa ulo ang dalawang lalaki na sumugod sa akin walang malay silang natumba.
"Ohh kayong apat nalang ang natira." Nakangisi kong sabi. Itinapon ko ang necktie, ikinuyom ko ang kamao ko. "Isang minuto o tatlumpung segundo? Kayo ang mamimili" pinasadaan ko sila isa isa. "Sakit sa labas nang katawan o sa loob?" Inayos ko ang jacket ko, tiningnan ko ang puting tube at short ko mabuti nalang at hindi nabahiran nang dugo. "Pang matagalan na sakit o peklat na palatandaan nang gabing ito?" Pumikit ako at tumingala na animo'y inaantok. "Humihinga gamit ang makina o deretso sa ilalim ng lupa?" Hinihipan ko ang kaunting buhok na humarang sa mata ko. "Putol ka sa akin mamayang buhok ka" inis na sabi ko, muli ko iyong hinihipan pero laging humaharang sa mata ko. "Tang*na ka" nanggigil na sabi ko.
"Let me do it." Saad ni Charles, inilagay nito ang buhok na kinaiinisan ko sa likuran nang tainga ko. Hindi ko tinanggal ang tingin ko sa apat na natitira.
Itinulak nung boss nila ang tatlo sa gawi namin. Sinalubong ko ang dalawa nang sipa sa mukha at buong lakas na sinuntok sila sa mukha. "Kulang pa 'yan sa kabayaran." Saad ko at sinipa ang dalawa sa sikmura. Tumingin ako sa lalaking iyon ang lalaking kaklase ni Charles. "Sumuntok ka." Utos ko sa kaniya kita sa mga mata niya ang gulat. "O ako ang susuntok sayo?" Walang emosyon kong sabi.
"S-sam?"
"Sige na, wag ka nang mahiya. Tumakbo ka matapos mo akong suntukin. Hindi naman kita babanatan Liam Vhile Mirandez." Nakangisi kong sabi. "Hindi ko rin sasabihin ito kay Ziel. Kung may galit ka sa akin bakit hindi mo ilagay dyan sa kamao mo--" nahinto ako sa pagsasalita nang idampi niya ang kamao sa pisngi ko. "Tumakbo kana, dahil sa oras na mahuli kita ngayong gabi hihiga ka sa kabaong na kulay pula." Saad ko habang nakatingin sa gilid ko.
"S---"
"Magbibilang ako simula isa hanggang lima dapat hindi na kita makikita sa harapan ko. Isa... Dalawa..." Bahagya akong natawa. "Itinuring kitang kaibigan pero kalaban ang tingin mo sa akin."
"Sam, let me ex--"
"Sabihin mo sa akin bukas kung ano ang dahilan mo, tatlo... Sayo ko sinabi ang mga bagay na hindi ko sinasabi sa iba, na dapat pala ay hindi ko ginawa. Apat... Umalis kana, dahil kung hindi baka matulad ka sa kanila." Pumatak ang luha sa mga mata ko "Lima..." Naramdaman ko ang pagtakbo niya, dahan dahan akong tumingin sa harapan ko. Tumingin ako sa dalawang lalaking nakahilata sa kaliwang bahagi ko.
Hindi ako makapaniwala, itinuring kong kaibigan tapos ang tingin sa akin ay kalaban. Pinakita ko sa kaniya ang ugali nang isang Shayne pero ang tingin niya sa akin ay Samantha. Maayos ang pag-trato ko sa kaniya pero kasamaan ang ibinalik niya. "Argh!!" Natigilan ako nang biglang dumaing sa sakit si Charles. Hinanap siya nang paningin ko.
Mabilis ko itong nilapitan at nakita ko ang kutsilyo ko na nakatarak sa gilid nang tiyan ni Charles. Narinig ko ang tawa nang boss ni Liam nang tanggalin niya bigla sa tyan ni Charles ang kutsilyo, nilapitan ko ito at kinapitan ang kwelyo nito. "Ako na ang bahala sa lamay mo! Magdasal ka nalang sa mga santong kilala mo na mabuhay ka sa gagawin ko sayo!!" Nanggagalaiti kong sabi. Rinig ko ang bilis nang tibok nang puso ko nang sumigaw si Charles.
Ikinuyom ko ang kamay ko at sinuntok ko nang walang tigil ang boss ni Liam, kinuha ko ang isa ko pang kutsilyo sa loob nang jacket at walang alinlangang itinarak sa dibdib niya. Sumigaw ito sa sobrang sakit. "Bakit hindi mo nalang a-ako b-barilin Argh!!!"
"Hindi ako gagamit nang baril sa lugar na 'to dahil pwede makabulabog nang mga tulog, gumagamit ako nang kutsilyo sa mga katulad niyo. Ang bala ko ay para sa taong pumatay kay mom. Kulang pa iyan sa katarantaduhang ginawa mo sa akin! Kung demonyo ang tingin mo sa akin ngayon hindi ko iyon maikakaila, papatay ako sa oras na gustuhin ko! At pasensya kana dahil ikaw ang nakaramdam nang sakit na dapat na dinadama nang lalaking tumakbo kanina" Ngumisi ako, tinadyakan ko nang limang beses ang tiyan nito dahilan para sumuka ito nang dugo. "Magdala kayo nang armas minsan para naman kahit isang patak nang pawis ko ay may makita ka! Kayo!" Itinuro ko ang lahat nang nakahilata. "Mukhang wala nang susunod." Natatawa kong sabi.
Kinuha ko ang kutsilyo na ginamit niya kay Charles at sininaksak iyon sa tiyan niya. Lumapit ako kay Charles at inalalayan ito na makatayo, malulutong na mura ang lumabas sa bibig nito.
"Sabi ko naman sayong wag ka nang sasali, yan tuloy ang napala mo." Umiiling kong sabi habang inaalalayan siyang pumasok sa kotse ko. "Pasalamat ka dahil sa gilid lang nang tiyan mo yan tumarak dahil kung hindi baka mamatay ka" nang hindi pa kita nababawi sa kaniya.
"I love you..." Saad nito
"Mahal ka rin nang mga bala at kutsilyo ko." Nakangisi kong sabi at ipinakita ang loob nang jacket ko. Kinuha ko ang necktie na ginamit ko kanina bago pumasok sa kotse. Itinapon ko ang necktie sa kaniya "itali mo yan, dyan sa tama mo! Ginamit ko ang kutsilyo na yun sa mga taong yun. Tapos pumayag ka na isaksak yun sayo! Nagiisip ka ba?!" Bulyaw ko sa kaniya. Pinakaba mo ako!!! Sipain kita dyan e!!!
Nagvibrate ang phone ko, tinanggal ko ang gloves ko bago sagutin ito. (I'm speechless.) Rinig ko ang pagpalakpak nito sa kabilang linya. (All I can say is... someone close to you, killed your mother) bumuntong hininga ito. (You didn't kill everyone so ...I won't tell you what I really know.)
"Who the hell is t--" hindi ko na natuloy ang sasabihin ko nang patayin nito ang linya. Sinubukan kong tawagan muli ang number pero hindi na nito sinasagot. Paanong nalaman niya ang number ko?
"Sino siy--"
"Kasalanan mo ito e!" Inis na sabi ko, gulat naman na tumingin ito sa akin "Bakit ka pa kase nakisali? Nakuha ko na sana ang kailangan ko! Tang*na talaga Charles!" Bulyaw ko dito, mabilis kong pina-andar ang kotse. Rinig ko ang pagdaing nito "ang taong lumalaban sa laban ko noon ay mukhang kaya ko nang talunin ngayon" nakangisi kong sabi
"Isang pangarap nalang ya--"
"Pangarap na madali lang tuparin." May pang-aasar na tono
"Anong gagawin natin dito?" Tanong nito nang huminto kami sa tapat nang tindahan.
"Papatayin ko yung tindera" nakangisi kong sabi, bumaba ako nang kotse. Sumunod naman ito. "Sa tingin mo ano ang ginagawa kapag nasa tapat nang tindahan? Hindi ba't bibili?" Umiling ako.
"Ano naman ang bibilihin mo--"
"Ate, bilhin ko na ang lahat nang lollipop mo." Nakangiti kong sabi, kinuha ko ang isang libo sa bulsa ko. Inabot ko iyon at kinuha ang lollipop na nasa 8by11
"Baka naman sumakit ang ngip--"
"Ate pabili na rin nang isang coke in bottle" kinuha ko iyon matapos niyang iabot, patapon ko iyong ibinigay kay Charles "keep the change." Saad ko at tumalikod. Kumuha ako nang isang lollipop at binuksan ko.
"Tss. Lollipop." Saad ni charles at sumakay muli sa kotse. Hindi ko ito pinansin at isinubo ang isang lollipop. "Hindi pa ba tayo uuwi?" Tanong nito nang huminto ako sa isang garden. Bumaba ako at naupo sa harapan nang kotse ko
"Magpapahangin lang muna ako, nakakapagod" pumikit ako at suminghap nang hangin. Naramdaman kong nakatingin sa akin si Charles. "Gusto mo nang lollipop?" Tanong ko. Tiningnan ko ito
"Oo." Inabot ko ang lollipop sa kaniya nang hindi siya tinitingnan. "Mas gusto ko ito." Nagulat ako nang kunin niya ang lollipop na nasa bibig ko.
"Puny*ta talaga." Inis na sabi ko
"Dumadalas ang pagmumura mo ah?"
"At dumadalas ang pagsasaya mo." Nakangisi kong sabi at tumingin sa langit.
"Bakit hindi ka uminom? O kaya pumunta sa bar tulad nang mga babaeng--"
"Wag mo akong itulad sa mga babaeng nakilala mo." Pumikit ako "na kapag nasaktan deretso sa bar o kung saan,wag mo akong ikumpara sa kanila. Magkakaiba ang mga babae, ang paglagay nang alak sa katawan ay parang pag-suko sa problema." Kinagat ko ang labi ko
"Sam." Tawag nito sa pangalan ko na parang may gustong sabihin.
"Hindi umiiral sa mundo ko ang pagsuko, ngunit pwede ring mangyari kung kailangan." Pinasadahan ko siya nang tingin "Ang pag-pahinga, ang umiiral sa mundo ko ngayon. Sa lahat nang bagay kailangan ko nang pahinga. Pagnapagod pahinga, pagnasugatan pahinga, pagnasaktan pahinga, 'pag nanghihina pahinga, Pagnaluluha pahinga, Pagtrinaydor pahinga, Paghindi na kaya pahinga. Tawagin mo akong weird pero Lollipop talaga ang nagpapakalma sa akin hindi ako makapagpahinga nang walang lollipop, i think i love sweet?" Ngumiti ako sa kawalan
"You mean you love me?" Tanong nito.
"May tao bang nasasaktan nang hindi nagmamahal? Kung meron pakidala sa harapan ko, para masapak ko."
"Umuwi na tayo."
"Limang minuto pa, wag kang excited makikita mo pa naman siya." Natahimik si Charles.
"M-masakit na ang sugat ko." Pagdadahilan nito
"Pero mas masakit ang sugat na iniwan mo." Umalis ako sa pagkakaupo sa ibabaw nang kotse at pumasok sa kotse. Hindi ito gumalaw sa kinatatayuan niya "akala ko ba gusto mo nang umuwi? Sumakay kana!"
-----
"Irish, samahan mo nalang si Charles dito. Pakihintay nalang ang doctor na tinawagan ko, philosophy ang word na dapat niyang sasabihin sa oras na makarating siya rito. Kung hindi philosophy ang una niyang sinabi puntahan niyo ako sa kwarto." Saad ko
"Hindi ba subject yu--"
"Trip ko na subject ang una niyang sabihin, wag mo na akong kontrahin pagod ako baka matulad ka sa iniwan ko kanina"
Pumunta ako sa kwarto at nahiga, tiningnan ko ang kamao ko. Namumula ang kamao ko. "LIAM VHILE MIRANDEZ hindi ko akalain na isa ka sa kanila, pakiramdam ko totoo ang ipinakita mo sa akin noon pero may pag-aalinlangan nang tumatak sa isip ko ngayon dahil kasama mo sila. Bigyan mo ako nang katanggap tanggap na paliwanag at tatanggapin kita." Saad ko bago makatulog
CHARLES POV
"Saan ka pupunta?" Tanong ni Irish nang tumayo ako. "Baka lumuwag ang tahi mo--"
"Pakikuha naman nang bimpo at maligamgam na tubig, pakuha narin nang gaza. Hinhintayin kita dito." Saad ko at naupo sa tabi nang kama.
"anong gaga--"
"Just do what i said." Saad ko, lumabas ito. Ilang minuto lang ay nakabalik na si Irish "thank you." Kinuha ko iyon at nagsimula nang maglakad papuntang kwarto ni Sam. Dahan dahan lang ang pag-lakad ko.
"Tutulungan na kita."
"Wag na, magpahinga kana." Ngumiti ako, hindi nakalock ang pinto kaya binuksan ko ito, tulog na tulog si Sam ibinaba ko ang dala ko sa paanan nito. Kinapitan ko ang buhok nito, naupo ako sa tabi niya. Kinuha ko ang bimpo at inilublob sa maligamgam na tubig. Piniga ko iyon, kinapitan ko ang kamay niya namumula ang likuran nang palad niya.
Matapos kong linisin iyon ay nilagyan ko nang gaza ang magkabila niyang kamay. Tumayo ako at hinalikan siya sa noo, ilong at labi. Hinimas ko ang pisngi nito may pumatak na luha sa mata niya, I'm sorry Sam. I have to hurt you. Sana mapatawad mo ako sa araw na malaman mo ang dahilan ng mga ginawa ko. Pinahiran ko ang luha nito.
"I love you..." Biglang may pumatak na luha sa mga mata ko, kita ko ang tulo nang luha ko sa braso ni Sam agad kong pinunasan iyon at ang luha ko. Tumalikod na ako sa kaniya "From the main part of my Circulatory System.Your still my slave and I'm your boss." Kinapitan ko ang doorknob
"Yung totoo minahal mo ba talaga ako? O kailangan lang ako niyang katawan mo?" Walang emosyon na sabi ni Sam.
"Hindi kita minahal." Humarap ako sa kaniya. "Dahil hindi matatapos ang pagmamahal ko sayo."
"Baka naman...tsk.tsk.tsk." naupo ito sa tabi nang kama "Mahal mo ako dahil kailangan mo ako?" Makahulugan nitong sabi
"Mahal kita, dahil gusto ko."
"Gusto nang katawan mo?" Rinig ko ang sarkastikong pagngisi nito.
"Gusto nang puso ko."
"Bigyan mo ako nang isang daang katanggap tanggap na dahilan para paniwalaan ko ang sinasabi mo." Walang emosyon nitong sabi.
"Tss. Magpahinga ka na--"
"Bigyan mo ako. Para naman maniwala ako sa sinabi mo--"
"Hindi mo kailangang paniwalaan ang sinasabi ko."
"Sige, payag." Natural na tono ang ginamit nito. "Pero wag mong asahan na may babalikan ka pa. Kapag ginawa mo ang bagay na ayaw na ayaw kong ginagawa sa akin. Ginawa mo na yun, pero sana..." Doon niya lang ako tinapunan nang tingin "Wag mo nang ulitin, dahil hindi mo alam kung gaano kasakit sa akin na tanggapin yun. Perpekto pa ang senaryo na yun sa utak ko detalyado pa ang mga iyon kung papaano at kailan."
Naramdaman ko ang sakit na sinasabi niya gusto kitang yakapin para mabawasan ang sakit na iyan. "Sobra na ba?" Hindi ko alam kung saan nanggaling ang salitang iyon "Dagdagan pa natin." Nagulat ako sa sinabi ko
"Oo, sobra na. Kaya dagdag mo pa para wala ka nang makita na bahid nang Sam na nakilala mo." Natatawang sabi nito "Dagdagan mo pa. Habang kaya ko pa, kapag hindi ko na kaya ihanda mo yang mukha mo babangasan ko talaga yan." Tiningnan niya ang kamay niya. "Dapat malamig na tubig ang ginamit mo."
"Gusto mong mapasma?"
"Payag." Muli niya akong tiningnan "Salamat dito." Itinaas niya ang kamay niya. "Sa unang pagkakataon may naglagay nang gaza sa kamay ko. Hindi na kailangan nang gaza nang kamay ko, nasanay na 'to. Nasanay na ang katawan ko." Ngumiti ito. Shit! That lips! Damn!